ชายวัยกลางคนที่หน้าอัปลักษณ์เพิ่งจะพูดจบ ก็มีเสียงถีบประตูเข้ามาอย่างรุนแรง

สายตาของมู่ซีซีจ้องมองประตูถูกถีบออกและร่างที่คุ้นเคยเดินเข้ามา น้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด เป็นจี้หลิงชวน!จี้หลิงชวนมาแล้วจริงๆ

เวลาที่มองเห็นใบหน้าเย็นชาที่คุ้นเคยของจี้หลิงชวน น้ำตาที่หางตาของมู่ซีซีก็ไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้

หัวใจที่ตกลงสู่เหวก็หวนคืนสู่ตำแหน่งเดิมในชั่วพริบตาเดียว

มู่ซีซีเป็นครั้งแรกที่ค้นพบ เดิมทีจี้หลิงชวนคาดไม่ถึงว่าจะทำให้เธอรู้สึกถึงความปลอดภัย!

พระเจ้ารู้ วินาทีที่จี้หลิงชวนเพิ่งจะถีบประตูก้าวเท้ายาวเดินเข้ามาเห็นมู่ซีซีถูกผู้ชายที่อนาถาและอัปลักษณ์กดไว้อยู่ใต้ร่าง จี้หลิงชวนก็อยากจะฆ่าคน!!!

ในสมองอยากจะฉีกผู้ชายที่กดทับบนตัวของมู่ซีซีเป็นชิ้นๆจึงจะแก้ไขความแค้นได้!

ก่อนหน้านี้ไม่กี่นาที จี้หลิงชวนกวาดสายตามองหาร่างของมู่ซีซีในงานเลี้ยงก็มองไม่เห็น ตอนนั้นจี้หลิงชวนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น เขารู้ว่ามู่ซีซีไม่ใช่คนที่เดินไปไหนเพ่นพ่าน ในใจจี้หลิงชวนก็เป็นห่วงมู่ซีซีขึ้นมาฉับพลัน หาทุกหนทุกแห่ง จี้หลิงชวนก็มองหามู่ซีซีไม่เจอแต่กลับมองเห็นสีหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องอิ่มอกอิ่มใจของมู่อวี๋เฟย มีรอยยิ้มที่ร่าเริงเบิกบานกับผู้หญิงสองคนนั้นที่ตามอยู่ด้านหลัง

จี้หลิงชวนมีความทรงจำที่ไม่ธรรมดา มองเห็นอะไรก็จะจดจำไม่ลืม กวาดสายตามอง พบว่าชุดราตรีของผู้หญิงสองคนที่อยู่ด้านหลังมู่อวี๋เฟยไม่ใช่ชุดก่อนหน้านี้ที่ใส่เข้ามา เห็นได้ชัดว่าเปลี่ยนชุดแล้ว!และผมของผู้หญิงสองคนนั้นยังเปียกเล็กน้อย เหมือนกับเช็ดเหงื่อมา!

เชื่อมโยงกับเรื่องที่หามู่ซีซีไม่เจอ จี้หลิงชวนสายตามืดครึ้มทันที หลังจากนั้นก็เรียกฟางเซิ่งมาตามหากับเขาเงียบๆอย่างรวดเร็วในงานเลี้ยง

หลังจากที่จี้หลิงชวนเปิดประตูห้องรับรองสี่ห้าห้องก็ว่างเปล่า ก็มาหาพบที่นี่ เพิ่งจะเดินมาถึงประตู จี้หลิงชวนได้ยินเสียงแหบแห้งของมู่ซีซีดังออกมาจากในห้อง

เพียงแค่ได้ยินเสียงนั้นของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็รับรู้ได้ถึงความตื่นตระหนกหวาดกลัว และสิ้นหวังในใจของมู่ซีซี วินาทีนั้น จี้หลิงชวนไม่กล้าจินตนาการว่ามู่ซีซีกำลังเผชิญหน้ากับอะไร

เป็นครั้งแรก จี้หลิงชวนที่สงบเยือกเย็นสีหน้าไม่เคยเปลี่ยน ก็กลายเป็นสีหน้ามืดครึ้ม เสียงฝีเท้าก็ยุ่งเหยิง เปิดเผยให้เห็นถึงความกังวลในใจ

จี้หลิงชวนแทบจะใช้ความรวดเร็วทั้งหมดของตัวเองเดินไปที่ถึงประตูห้องรับรอง ถีบประตูโดยไม่ลังเล!

ใบหน้าที่หล่อบิดเบี้ยว จี้หลิงชวนเดินเข้ามาด้วยสีหน้ามืดครึ้มและน่ากลัว ไม่รอให้จี้หลิงชวนเดินไปถึงตรงหน้าชายวัยกลางคนที่น่ารังเกียจพุงย้อยคนนั้น จี้หลิงชวนก็สีหน้ามืดครึ้มมากขึ้น ยกเท้าถีบบนตัวชายวัยกลางคนคนนั้นอย่างโหดเหี้ยม

ใช้แรงไปมาก ได้ยินเพียงเสียงร้องน่าเวทนาเหมือนฆ่ากับหมู ชายวัยกลางคนคนนั้นก็เหมือนลูกชิ้น ทั้งร่างกายควบคุมไม่ได้ตกจากโซฟาลงไป กระแทกลงกับบนพื้นเสียงดัง

ไม่รอให้ชายวัยกลางคนคนนั้นตอบสนองกลับมา จี้หลิงชวนถีบไปครั้งที่สองอย่างรวดเร็วและหนักแน่น

ชายวัยกลางคนคนนั้นที่อ้วน จะเป็นคู่ต่อสู้กับจี้หลิงชวนที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษได้ยังไง

ถูกจี้หลิงชวนต่อยก็ไม่มีแรงรับมือโดยสิ้นเชิง เพียงแค่สามารถกอดศีรษะของตัวเองเอาไว้ ถูกจี้หลิงชวนต่อยจนร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนา

“โอ๊ย พอแล้ว อย่าต่อยอีกเลย ถ้าต่อยอีกคนก็จะตายแล้ว!อย่าต่อยอีกเลย…”

ชายวัยกลางคนที่น่ารังเกียจคนนั้นร้องขึ้นมา

จี้หลิงชวนลงมืออย่างโหดเหี้ยม ต่อยเฉพาะจุดที่สำคัญ ไม่นานชายวัยกลางคนที่อนาถาคนนั้นท่วมตัวได้รับบาดเจ็บ ทั้งตัวบวมเหมือนกับหมู บนใบหน้าเป็นสีฟ้าและสีม่วงมองไม่เห็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมเลย

เวลาผ่านไปไม่กี่นาที ชายวัยกลางคนคนนั้นถูกจี้หลิงชวนต่อยจนร้องไม่ออกแล้ว

เหมือนกับสุนัขที่ใกล้จะตายนอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้น

มู่ซีซีที่อยู่ด้านข้างหลังจากที่ผู้ชายน่ารังเกียจคนนั้นถูกจี้หลิงชวนเหยียบจมพื้น มู่ซีซีก็รีบกอดตัวเอง หวาดกลัวจนตัวสั่นหดตัวอยู่ที่มุมของโซฟา

ตอนนี้เห็นจี้หลิงชวนต่อยคนจนกลายเป็นแบบนี้แล้ว ความโกรธในใจก็ผ่อนคลายออกมา ถ้าต่อยอีกกลัวว่าจี้หลิงชวนจะต่อยคนให้ตายจริงๆ มู่ซีซีไม่อยากให้จี้หลิงชวนฆ่าคน！

กัดริมฝีปากเบาๆ มู่ซีซีพยายามใช้แรงกับสติปัญญา โซซัดโซเซยืนขึ้น ยื่นมือไปกอดเอวของจี้หลิงชวนจากด้านหลัง สูดลมหายใจเบาๆ รีบพูดอย่างยากลำบาก“อย่าต่อยอีกเลย…จี้หลิงชวน อย่าต่อยอีกเลย อย่าต่อยอีกเลย ถ้าคุณต่อยอีกก็จะทำให้เขาตายจริง…ฉันไม่อยากให้คุณฆ่าคน…ไม่คุ้มค่า”

เสียงของมู่ซีซีเต็มไปด้วยความเป็นห่วงจึงสามารถดึงอารมณ์ของจี้หลิงชวนไว้ได้ สติของจี้หลิงชวนกลับมา การกระทำจึงหยุดชะงักลง

สายตาเย็นชากวาดมองชายวัยกลางคนที่นอนอยู่บนพื้นไม่ต่างกับสุนัขที่ตายดึงสายตากลับมา พอดีกับที่พนักงานรักษาความปลอดภัยได้ยินการเคลื่อนไหวก็เดินมาถึง

ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นโรงแรมห้าดาว พนักงานรักษาความปลอดภัยได้รับการอบรมและฝึกฝนสอนมาก่อนแล้ว เห็นจี้หลิงชวนที่มีฐานะสูงส่งอยู่ที่นี่ พนักงานรักษาความปลอดภัยก็รีบก้มหน้าด้วยความเคารพ พูดด้วยความเคารพ“คุณชายจี้สวัสดีครับ”

จี้หลิงชวนมองเห็นพนักงานรักษาความปลอดภัยก็ขมวดคิ้วแน่น ถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว ใช้ร่างกายสูงใหญ่ของตัวเองปิดกั้นร่างกายของมู่ซีซีที่มีเสื้อผ้ายุ่งเหยิงไว้ด้านหลังเงียบๆ

“นำคนรนหาที่ตายคนนี้ออกไป!แจ้งตำรวจ ส่งไปที่สถานีตำรวจก่อนหลังจากนั้นรอฉันให้ไปจัดการด้วยตัวเอง!”

เสียงเยือกเย็นของจี้หลิงชวนพูดจบ พนักงานรักษาความปลอดภัยคนนั้นได้ยินความโกรธในคำพูดของจี้หลิงชวนก็ไม่กล้าล่าช้า ก็รีบเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยอีกคนเข้ามา ทั้งสองคนนำผู้ชายที่ถูกต่อยจนหมดสภาพพาออกไป

มองเห็นผู้ชายท่าทางน่าเวทนา พนักงานทั้งสองคนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น สวรรค์มีทางให้ก็ไม่ไป นรกไม่มีประตูนายก็ยังจะเดินเข้ามา!

คนในเมืองหรงเพียงแค่ทำให้คุณชายจี้ไม่พอใจ ไม่มีใครมีจุดจบอะไรที่ดีสักคน!!!

รอให้พนักงานรักษาความปลอดภัยสองคนนั้นนำชายอนาถาออกไปแล้ว มู่ซีซีในใจจึงวางใจ วินาทีต่อมาในห้องรับรองที่ใหญ่โตเหลือเพียงแค่มู่ซีซีกับจี้หลิงชวนสองคน

จี้หลิงชวนยังรักษาท่าทางที่ปกป้องมู่ซีซีไว้ด้านหลังของตัวเองไว้ มู่ซีซีถูกวางยาก็ออกฤทธิ์อย่างรุนแรง หน้ามืดตาลาย ยืนไม่ค่อยมั่นคง ลมหายใจก็ร้อนมาก