“ราตรีสวัสดิ์” มู่ซีซีมองตาของหลิงชวนและพูดออกไปโดยไม่รู้ตัว

จี้หลิงชวนกลับไปที่ห้องของเขา เขายกมือขึ้นมานวดๆที่หว่างคิ้วของตัวเอง จากนั้นก็โทรหา ฟางเซิ่งในทันที

รอไม่นานฟางเซิ่งก็รับโทรศัพท์ และเปล่งเสียงออกมาด้วยความเคารพว่า"คุณชายจี้ มีเรื่องอะไรให้รับใช้ครับ？"

“ก่อนหน้านี้ให้นายไปสืบหาเกี่ยวกับชาติกำเนิดของมู่ซีซีตอนนี้ตรวจสอบพบอะไรแล้วบ้าง?”

หากจี้หลิงชวนยังไม่สามารถยืนยันหรือตรวจสอบได้ว่าจริงๆมู่ซีซีเป็นลูกพี่ลูกน้องเขาหรือไม่ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปเขาคงจะรู้สึกอึดอัดใจจนตายแน่!

และเขาก็ไม่สามารถรอได้นานขนาดนั้น

จากนั้นจี้หลินชวนก็ออกคำสั่งต่อไปอีกว่า “สั่งคนให้ไปตรวจสอบเพิ่มอีก ฉันไม่สนหรอกว่านายจะใช้วิธีไหน แต่นายต้องสอบสวนความจริงเรื่องนี้มาให้ได้ภายในหนึ่งสัปดาห์! นายได้ยินชัดเจนใช่ไหม?”

เมื่อได้ยินคำพูดผ่านทางโทรศัพท์ดังกลับมา ฟางเซิ่งแอบเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมาทางหน้าผากของเขาและตอบกลับไปอย่างรวดเร็วว่า “ครับ คุณชายจี้ ผมเข้าใจแล้ว ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ ”

เนื่องจากเป็นคำสั่งของจี้หลิงชวน ฟางเซิ่งจึงไม่กล้ารอช้า เขารีบไปจัดการส่งคนออกไปเพิ่มเติมเพื่อดำเนินการสอบสวนอย่างละเอียดตามเบาะแสที่มีอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืน

โชคดีที่ฟ้ายังมีความปรานีอยู่บ้าง หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ในที่สุดฟางเซิ่งก็สามารถค้นพบความจริงในเรื่องนี้

“คุณชายจี้ เกี่ยวกับเรื่องชาติกำเนิดของคุณมู่ พวกเราได้สืบจนพบความจริงแล้ว” ฟางเซิ่งมองไปที่จี้หลิงชวนที่อยู่ตรงด้านหน้า เขาก้มหัวลงเล็กน้อยและพูดอย่างสุภาพพร้อมทั้งยื่นซองเอกสารในมือให้กับจี้หลิงชวน "ผลการตรวจสอบทั้งหมดถูกจัดไว้อย่างเรียบร้อยแล้วครับ”

จี้หลิงชวนเหลือบมองไปที่ฟางเซิ่ง จากนั้นสายตาของเขาก็ค่อยๆเคลื่อนลงไปมองที่ถุงเอกสารตรงด้านหน้า คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมายอย่างจี้หลิงชวน อดไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกวิตกกังวลในตอนที่เขามองลงไปที่ซองเอกสารที่อยู่ตรงหน้าแล้ว

หากผลการสอบสวนปรากฏว่ามู่ซีซีเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาจริง ๆ เขาควรทำอย่างไรต่อไป?

หากเป็นไปตามความคิดของคุณย่าแล้ว ท่านคงจะไม่ยอมให้ซีซีอยู่ด้วยกันกับเขาแน่ สิ่งที่จี้หลิงชวนคิดได้ในตอนนี้คือ หากว่าคุณย่ารู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ครั้งก่อนของมู่ซีซีกับเขา เกรงว่าความคิดแรกของท่านคือการบังคับให้เขาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นโดยเร็ว หรือว่าให้มู่ซีซีแต่งออกไป เพื่อที่ทั้งสองคนจะได้ยุติความสัมพันธ์กัน!

แต่ไม่ว่าจะเป็นวิธีไหน จี้หลิงชวนก็คงไม่ยินยอมเป็นแน่ !

ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือมู่ซีซีไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องกับจี้หลิงชวน ทุกอย่างเป็นเพียงความเข้าใจผิด

จี้หลิงชวนพยายามข่มความคิดในใจของตัวเอง เขาเงยหน้าขึ้นมองฟางเซิ่งที่ยืนอยู่ตรงด้านหน้าของเขา พร้อมพยักหน้าแล้วพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ ฉันรู้แล้ว นายออกไปก่อนเถอะ!”

ฟางเซิ่งรีบถอยหลังและเดินออกไปด้วยความเคารพ ในห้องทำงานขนาดใหญ่เหลือเพียงจี้หลิงชวน

จี้หลิงชวนเอื้อมมือไปหยิบซองเอกสารที่อยู่ทางด้านหน้าของเขา จากนั้นก็หยิบเอกสารที่อยู่ทางด้านในออกมา แล้วค่อยๆบรรจงอ่านทีละบรรทัดๆ

จี้หลิงชวนขมวดคิ้วแน่น หลังจากเห็นข้อความบรรทัดสุดท้ายของเอกสาร คิ้วของจี้หลิงชวนที่ขมวดแน่นก็ค่อยๆคลายตัวออก

จากนั้นไม่นาน จี้หลิงชวนก็ถือเอกสารพร้อมกับกุญแจรถ แล้วก็ออกไปข้างนอกในทันที

ทันทีที่เดินออกจากห้องทำงานเขาก็พบกับฟางเซิ่ง

เมื่อเห็นว่าจี้หลิงชวนกำลังรีบร้อนจะจากไป ฟางเซิ่งก็รีบกล่าวขึ้นว่า “คุณชายจี้ ในอีกสิบห้านาที คุณมีประชุมสำคัญที่จะต้องเข้าร่วมกับคณะกรรมการ…”

ฟางเซิ่งพูดยังไม่ทันจบ จี้หลิงชวนก็เหลือบมองไปที่ฟางเซิ่งและพูดออกมาว่า "การประชุมเลื่อนออกไปก่อน! ตอนนี้ฉันมีธุระที่ต้องออกไปข้างนอก"

หลังจากพูดจบ จี้หลิงชวนก็เดินตรงเข้าไปในลิฟต์

ตลอดระยะทางอันเงียบสงบ จี้หลิงชวนขับรถไปถึงประตูบ้านของตระกูลจี้ ไม่นานรถของจี้หลิงชวนก็ขับเข้าไปจอดภายในคฤหาสน์ ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงตรง นายหญิงจี้ได้กลับไปที่ห้องเพื่อนอนพักกลางวันแล้ว จี้หลิงชวนเข้ามาถึงก็พบแต่เพียงแม่บ้านจางที่กำลังยุ่งกับการทำงาน

“แม่บ้านจาง! ตอนนี้มู่ซีซีอยู่ที่ไหน？”

แม่บ้านจางมองเห็นท่าทางที่รีบร้อนของจี้หลิงชวน ทันใดนั้นในดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความสงสัย คุณชายที่ในอดีตไม่ว่าจะเจอกับเรื่องอะไรสีหน้าก็จะไม่เปลี่ยน หรือว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น?

เมื่อคิดได้อย่างนี้แล้ว แม่บ้านจางก็ไม่อยากทำให้คุณชายเสียเวลา เธอรีบชี้ไปที่ด้านบนและตอบกลับจี้หลิงชวนว่า“คุณหนูพักผ่อนอยู่ด้านบนค่ะ”

หลังจากที่เสียงของแม่บ้านจางสิ้นสุดลง ร่างอันสูงใหญ่ของจี้หลิงชวนขยับเคลื่อนที่ไปทางด้านบนของคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว

มู่ซีซีที่กำลังเตรียมจะงีบหลับอยู่ในห้อง แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น

มู่ซีซีตกใจจึงรีบลุกขึ้นจากเตียง แม่บ้านจางไม่เคยเคาะประตูบ้านอย่างกะทันหันขนาดนี้ คนที่กล้าทำแบบนี้ได้เห็นทีจะมีเพียงแค่จี้หลิงชวนเท่านั้น!

ตอนนี้เที่ยงแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆเขาถึงกลับมาล่ะ? แถมยังเคาะประตูดังขนาดนี้ ไม่กลัวว่าจะทำให้คุณย่าตกใจเหรอ ? !

มู่ซีซีรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องด้วยความเป็นกังวล ในวินาทีต่อมา เธอก็เห็นร่างของจี้หลิงชวนปรากฏขึ้นที่หน้าประตู มู่ซีซีสบสายตากับจี้หลิงชวนด้วยความงุนงง จี้หลิงชวนได้เดินเข้ามาในห้องก่อนที่มู่ซีซีจะได้สติกลับมา

เสียงจี้หลิงชวนปิดประตูดังปัง มู่ซีซีรีบผลักจี้หลิงชวนและพูดขึ้นว่า “จี้หลิงชวน คุณจะทำอะไร! ตอนนี้เป็นเวลากลางวันแสกๆ แม่บ้านจางก็อยู่ที่ชั้นล่าง!”

แม่บ้านจางอยู่กับนายหญิงจี้มานานหลายปีแล้ว เธอทำหน้าที่เป็นหูเป็นตาให้นายหญิงจี้

หากแม่บ้านจางมองเห็นความผิดปกติเข้า แม่บ้านจางจะบอกนายหญิงจี้อย่างแน่นอน

ทันทีที่น้ำเสียงที่มีความกังวลใจของมู่ซีซีจบลง จี้หลิงชวนก็รีบยื่นมือออกไปที่ข้อมือของมู่ซีซี สายตาของเขามองมู่ซีซีไม่ขยับ แล้วพูดขึ้นว่า "มู่ซีซี คนของฉันไปตรวจสอบชาติกำเนิดของเธอมาอย่างละเอียด และตอนนี้ก็ทราบผลแล้ว ”

คำพูดของจี้หลิงชวนดังเข้าไปในหูของมู่ซีซี มู่ซีซีตกตะลึงและชะงักอยู่กับที่ไปครู่หนึ่ง สายตาของเธอมองตรงไปที่จี้หลิงชวน ราวกับว่าโลกทั้งโลกเงียบสงบลงอย่างกะทันหัน เหลือเพียง เสียงหัวใจที่เต้นรัวของมู่ซีซีเท่านั้น

หลังจากผ่านไปนาน มู่ซีซีก็พูดออกมาด้วยเสียงที่สั่นไหวเล็กน้อย "ผลเป็นอย่างไร？"

และหยุดไปชั่วครู่ เสียงของมู่ซีซีก็ดังออกมาอย่างตะกุกตะกักอีกครั้งว่า “พวกเราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันหรือเปล่า…”

ใบหน้าของมู่ซีซีเผยให้เห็นถึงความประหม่า จี้หลิงชวนก็ยกมือขึ้นและจับไปที่ปลายคางของมู่ซีซีอย่างกะทันหัน เขาบังคับให้มู่ซีซีเงยหน้าขึ้นมามองที่เขา จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซี ซึ่งอยู่ใกล้กันแค่เพียงปลายมือและเอ่ยปากขึ้นอย่างช้าๆว่า "มู่ซีซี เธออยากให้เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันไหมล่ะ？”

เมื่อได้ยินคำพูดของจี้หลิงชวน หัวใจของมู่ซีซีก็เต้นแรงขึ้น เธออยากเป็นลูกพี่ลูกน้องกับจี้หลิงชวนจริงๆเหรอ?

มู่ซีซีเองไม่สามารถให้คำตอบที่ชัดเจนสำหรับคำถามนี้ได้

“ฉันไม่รู้…” มู่ซีซีส่ายหัวด้วยความสับสน

ไม่นานหลังจากนั้น จี้หลิงชวนก็ส่งเอกสารให้กับมู่ซีซี“คำตอบอยู่ในนี้ เธอลองดูเองก็แล้วกัน”

มู่ซีซียื่นมือออกไปหยิบเอกสารที่อยู่ตรงหน้า ตอนที่เธอยื่นมือออกไปหยิบมัน มือของเธอสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้น