ตอนที่ 335 ไปตระกูลถัง (1)

“เจ้า…พวกเจ้า…”

ถังอิ่นราวกับภรรยาที่จับชู้รักได้คาเตียง นางชี้ไปที่เฟิงหรูชิงด้วยความไม่อยากเชื่อ น้ำตาคลอทั้งน้อยใจและเสียใจ

นางลำบากตรากตรำเสาะหาหญ้าวิเศษระดับห้าให้เฟิงหรูชิง พอมีข่าวดีก็รีบมาหานางทันที คิดไม่ถึงว่านางจะหยอกล้อนางกำนัลอยู่นี่! กลับไม่เคยหยอกล้อนางบ้างเลย!

ก่อนหน้านี่ก็หนานเสียนก็ช่างมันแล้วนะ ตอนนี้แม้แต่นางกำนัลก็ไม่ละเว้น กระต่ายยังไม่กินหญ้าในรังของมัน เหตุใดจึงทำกับนางเช่นนี้?

“ถังอิ่น เจ้ามาพอดีมานั่งข้างข้าสิ ชิมผลไม้ที่ข้าปลูกกับมือเสียหน่อย”

ใบหน้าหญิงสาวมีรอยยิ้มบางเสียงใส ทำให้ความน้อยใจในใจของถังอิ่นหายไปฉับพลัน

นางนั่งลงข้างกายเฟิงหรูชิงอย่างว่าง่าย ใบหน้าเรียวงามทว่าน้ำเสียงนางกลับแฝงด้วยความเย่อหยิ่งส่งเสียงหึ๊ “ข้าคิดว่าเจ้าจะชอบแต่นางกำนัลของเจ้า ไม่ชอบข้าเสียแล้ว”

เฟิงหรูชิงมองถังอิ่นด้วยความสับสน ไม่รู้เพราะเหตุใดนางจึงรู้สึกว่าวันนี้ถังอิ่นจึงเหมือนภรรยาผู้โศกเศร้าอย่างไรอย่างนั้น

ถังอิ่นกัดริมฝีปาก “ข้าจะมาบอกเจ้าว่าเชียนหนิงส่งข่าวมาให้ข้า ตระกูลถังมีหญ้าวิเศษระดับห้า เพียงแต่พวกคนแก่ในตระกูลถังนั่นค่อนข้างเรื่องมาก แต่เชียนหนิงพูดแล้วนางจะนำหญ้าวิเศษระดับห้ามาให้พวกเราให้ได้ ข้าเชื่อนาง”

ใจเฟิงหรูชิงตื่นเต้นขึ้นมาพลัน ตัวนางลุกขึ้นนั่งตรงหายใจเร็ว

“เจ้าพูดจริงหรือ? ตระกูลถังมีหญ้าวิเศษระดับห้า?”

ถังอิ่นกะพริบตาปริบๆ “เชียนหนิงไม่โกหกข้า”

วินาทีนี้ใจเฟิงหรูชิงเกิดความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย

หลายวันมานี้นางเข้าวังนำอาหารบำรุงสุขภาพไปส่งทุกวัน บวกกับเหล้าวิเศษ ร่างกายเฟิงเทียนอวี้จึงดีขึ้นมามาก

แต่ก็เท่านั้น

ในกายของเขายังคงมีพิษอยู่ แม้แต่การแพร่กระจายของพิษนั่นก็ไม่ได้หยุดนิ่ง

ตอนนี้มีเพียงแต่ต้องได้หญ้าวิเศษระดับห้ามาจึงจะสามารถถอนพิษให้เขาได้โดยสมบูรณ์!

“ถังอิ่น ข้าอยากไปตระกูลถังกับเจ้า”

ถังอิ่นตกตะลึง “เจ้าจะไปตระกูลถังหรือ?”

“ใช่ ข้าอยากไปตระกูลถัง หญ้าวิเศษระดับห้าข้าต้องเอามาให้ได้”

ต่อให้ตระกูลถังยื่นข้อเรียกร้องมากมายเพียงใด แม้ต้องจ่ายมากแค่ไหนนางก็ต้องเอาหญ้าระดับห้ามาให้ได้!

ถังอิ่นก้มหน้าลง นางเม้มปากชมพูน้อยๆ สักพักจึงเงยหน้าขึ้น

“ได้ ข้าจะพาเจ้าไปตระกูลถัง เสี่ยวชิง ข้าจะปกป้องเจ้า”

นางจะทำให้เฟิงหรูชิงรู้ว่านางก็มีความสามารถพอจะปกป้องนางได้ ถังอิ่นไม่แพ้ให้หนานเสียนแม้แต่น้อย!

“ได้ เช่นนั้นเจ้าไปเก็บของรอข้าที่ประตูเมือง ข้าจะเข้าวังก่อน”

นัยน์ตาเฟิงหรูชิงเป็นประกายที่ใครไม่อาจสังเกตเห็น

นอกจากหญ้าวิเศษระดับห้าแล้วยังมีของอีกอย่างหนึ่งที่นางต้องได้มา!

…

ป่าไผ่ทางทิศใต้

ชายชุดขาวยืนอยู่ในป่าไผ่ชุดที่ปลิวไสวยิ่งดูเย็นชาและสง่าผ่าเผย

ชิงน้อยยื่นหัวออกมาลังเลอยู่สักพักแล้วเอ่ยถาม “นายท่าน เฟิงเทียนอวี้ป่วยหนักเป็นโอกาสดีที่ท่านจะได้เอาใจองค์หญิง ท่านได้คิดวิธีช่วยเขาหรือไม่?”

“อื้อ” หนานเสียนกวาดสายตาเรียบนิ่งไปยังชิงน้อย “ใช้พิษตัดพิษเป็นวิธีที่ดีที่สุด ซุปงูเจ้าหากไม่ทำให้ดีจะมีพิษมากเกินไป ดังนั้น…”

ชิงน้อย “…”

ทำเหมือนมันไม่ได้พูดอะไรออกไปได้หรือไม่?

นัยน์ตาเย็นชาของหนานเสียนหดลงเล็กน้อย สายตาเขาจ้องมองที่ขอบฟ้า แววตานิ่งสงบไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

ร่างกายของเฟิงเทียนอวี้ฝืนต่อไปอีกไม่ได้แล้ว บวกกับเมื่อก่อนมีคนเคยกดพิษไว้ให้เขา หากเขายังใช้พลังวิเศษอีกต่อให้สามารถช่วยกดพิษให้เขาได้อีกครั้งก็ต้องมีสักวันที่มันจะระเบิดออกถึงแก่ชีวิตในทันที

ตอนที่ 336 ไปตระกูลถัง (2)

ดังนั้น วิธีนี้ไม่สามารถใช้เป็นครั้งที่สอง

“ข้าต้องกลับไปเสียหน่อย”

อะไร?

ชิงน้อยเบิกตาโต

แม้เขาจะรู้จักนายท่านช้าไปแต่ก็รู้จักอำนาจนั่น…นายท่านจะกลับไปจริงน่ะหรือ? คนพวกนั้น…ไม่คู่ควรจะได้พบนายท่านอีกแม้แต่น้อย

“นายท่าน ท่านมีวิธีที่จะรักษาเฟิงเทียนอวี้หรือไม่?” น้ำเสียงของชิงน้อยแฝงด้วยความสงสัยนอกจากเฟิงหรูชิงแล้วเขาไม่มีทางเปลี่ยนใจเพราะเรื่องอื่นใด บนโลกใบนี้ที่สามารถเปลี่ยนเขาได้มีเพียงเฟิงหรูชิงเท่านั้น!

“อื้อ…”

คำเรียบง่ายเพียงหนึ่งคำก็สามารถยืนยันการตัดสินใจของหนานเสียนได้แล้ว ชิงน้อยกำลังคิดจะพูดอะไรต่อ ฉับพลันมันก็เห็นเฟิงหรูชิงสาวเท้าเข้ามาจากนอกป่าไผ่ ตกใจจนมันรีบหดหัวเข้าใจด้วยความกลัว

“หนานเสียน” เฟิงหรูชิงมองเห็นหนานเสียนในทันที ดีใจราวกับสายลมรีบพุ่งไปหาชายตรงหน้าชายหนุ่มเพิ่งจะหันกลับมาร่างที่มีกลิ่นหอมของยาก็พุ่งเข้าใส่ในอ้อมอกเขาเสียแล้ว เขาจับร่างหญิงสาวไว้แน่น นิ้วเรียวยาวลูบเส้นผมนางในน้ำเสียงแฝงด้วยความเอาใจอย่างไม่อาจปกปิด

“เจ้ามาที่นี่ทำไม?”

เฟิงหรูชิงออกจากอ้อมอกของหนานเสียน “วันนี้เจ้าออกมาเช้าเกิน ข้ายังไม่ทันให้เจ้าช่วยอะไรข้าบางอย่างเลย”

“ได้”

ได้?

เฟิงหรูชิงงงงัน เขาไม่ถามนางด้วยซ้ำว่าช่วยอะไรก็ตอบตกลงเสียแล้ว?

“เจ้าช่วยข้าหาหน่อยว่าที่ใดมีน้ำตาหงส์”

หากใช้แค่หญ้าวิเศษระดับห้าโอกาสที่จะสำเร็จของนางมีเพียงหกสิบส่วนในร้อยส่วน หากใส่น้ำตาหงส์นางมั่นใจว่าเสด็จพ่อจะต้องกลับมาแข็งแรงแน่!

“น้ำตาหงส์…ใช้รักษาฝ่าบาท?” หนานเสียนก้มลงถาม

เฟิงหรูชิงพยักหน้า “ใช่”

“ภายในครึ่งเดือนข้าจะช่วยหามาให้เจ้า”

ครึ่งเดือน…

มีเวลาพอ!

“เช่นนั้นข้าจะไปตระกูถังก่อน รอข้าได้หญ้าวิเศษระดับห้ามาแล้วข้าค่อยมาหาเจ้า”

น้ำเสียงกั๋วซือหนักแน่นมาก เช่นนั้นน้ำตาหงส์ก็ไม่มีปัญหาแน่ เพียงแต่ตอนหนานเสียนได้ยินคำว่าตระกูลถังก็ขมวดคิ้ว

“เจ้าอย่าไปใกล้ชิดกับตระกูลถังมากนัก”

เฟิงหรูชิงเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ “เพราะเหตุใดกัน?”

“ข้าไม่ชอบ”

“เจ้าไม่ชอบใครสักคน…จะต้องมีเหตุผลแน่” เฟิงหรูชิงยิ้มกว้างขยับเข้าใกล้หนานเสียน

“ข้าอยากรู้สาเหตุ”

“เพราะว่า…” เสียงหนานเสียนขาดไป เขาคิดถึงตอนนั้นที่คนคนนั้นพูดกับเขาแล้วน้ำเสียงก็เย็นชาขึ้นหลายส่วน

“ข้าไม่อนุญาตให้คนตระกูลถังทำร้ายเจ้า!”

“แต่ว่าหากเจ้าจะไปก็ไม่มีปัญหา” เขานำหยกแขวนติดตัวออกมายื่นใส่มือเฟิงหรูชิง

“เจ้าต้องถือป้ายหยกข้าไว้ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ให้เจ้าไปตระกูลถัง”

เฟิงหรูชิงไม่เห็นสายตาตื่นตะลึงของชิงน้อย จับหยกแขวนในมือแน่นฉีกยิ้มมากกว่าเดิม

“กั๋วซือนี่นับว่าเป็นการให้ของแทนใจกับข้าหรือ?”

“เจ้าอยากจะคิดอย่างไรก็ไม่มีปัญหา”

อย่างไรเสียของที่ให้นางแล้ว ชาตินี้นางอย่าคิดจะนำกลับมาคืน หยกแขวนของกั๋วซือประณีตมาก สีขาวทั้งอัน ด้านในยังมีพลังวิเศษอยู่จางๆ เฟิงหรูชิงนำหยกแขวนอันเดิมออกแล้วใส่หยกแขวนในมือแทนหลังหนานเสียนเห็นเฟิงหรูชิงแขวนหยกแขวน ใบหน้านิ่งเรียบจึงปรากฏรอยยิ้มเลือนราง เทียบกับเรียบเฉยอย่างที่เป็นมาแล้ว รอยยิ้มของเขาสง่างามพอที่จะทำให้สิ่งอื่นบนโลกหม่นสีลง

“ตระกูลถังจะทำร้ายข้าหรือ?” เฟิงหรูชิงเงยหน้าขึ้นมองหนานเสียน