ตอนที่ 349 ถังอิ่นผู้ดุดัน (3)

“ในเมื่อเจ้าเป็นเพื่อนของอิ่นเอ๋อร์ เช่นนั้นก็เป็นแขกของตระกูลถังเรา” ถังลั่วยิ้มแล้วหันไปทางบรรดาผู้เฒ่า “ท่านผู้เฒ่าทั้งหลาย พวกท่านทะเลาะกันต่อหน้าแขกเช่นนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน? เพื่อไม่ให้ถูกหัวเราะเยาะคิดว่ากฎระเบียบตระกูลถังเราเป็นเช่นนี้”

นัยน์ตาเย็นชาของเฟิงหรูชิงมองไปยังถังลั่ว

ไม่รู้เพราะเหตุใด เห็นถังลั่วครั้งแรกนางก็รู้สึกไม่ดีเลยแม้แต่น้อย

รู้สึกขยะแขยงขึ้นมาพร้อมกัน

“ท่านอา” สีหน้าถังอิ่นเข้มขึ้นหลายส่วน “ข้ามาเพื่อเอาหญ้าวิเศษระดับห้ากับเชียนหนิง”

ถังลั่วยิ้ม “อิ่นเอ๋อร์ เป็นเพราะเจ้าไม่มีพ่อแม่ปกติข้าจึงเอ็นดูเจ้าเป็นพิเศษ แต่อวี้เอ๋อร์ตั้งใจจะนำหญ้าวิเศษระดับห้าไปให้จวนเฟิงอวิ๋นก็เพื่อตระกูลถังของเรา แม้เจ้าจะไม่ชอบนางอย่างไรก็จะลากตระกูลถังเข้ามาเกี่ยวด้วยไม่ได้”

ถังอิ่นเบิกตาโตในทันที

คำพูดนี้เหตุใดจึงราวกับว่านางทำร้ายตระกูลถังอย่างไรอย่างนั้น?

นางเป็นคนเช่นนั้นหรือ?

ผู้เฒ่าคนอื่นๆ หันไปมองถังลั่วเพราะไม่เข้าใจว่าเหตุใดเขาจึงพูดออกมาเช่นนั้น

ผู้เฒ่าถังอีขมวดคิ้ว “ท่านผู้นำตระกูล คำพูดของท่านมันหมายความว่าอย่างไรกัน?”

ถังลั่วยิ้มบางแล้วเอ่ยขึ้น “อวี้เอ๋อร์บอกกับข้า ไม่กี่วันก่อนนางบอกให้อิ่นเอ๋อร์รู้ว่านางต้องการนำหญ้าวิเศษระดับห้าไปมอบให้จวนเฟิงอวิ๋นพอดี แต่พวกท่านก็รู้ดีว่าอิ่นเอ๋อร์ไม่ชอบอวี้เอ๋อร์มาแต่ไหนแต่ไร ดังนั้นนางจึงให้เชียนหนิงกลับมาเอาหญ้าวิเศษระดับห้า แล้วยังบอกว่าเพื่อช่วยคนอะไรนั่นอีก”

ถังอวี้ไม่ว่าอย่างไรก็เป็นบุตรสาวของเขา

ภายนอกเขาจะแสดงออกว่ารักเอ็นดูถังอิ่น แต่ในใจก็รักบุตรสาวของตัวเองมากกว่าเสมอมา

ถังอิ่นตะลึงตาโตอ้าปากค้าง

ถังอวี้พูดเรื่องหญ้าวิเศษระดับห้ากับนาง?

ชื่อยาวิเศษนี่นางได้ยินครั้งแรกจากปากเฟิงหรูชิง

ถังอวี้เคยพูดเมื่อไหร่ เหตุใดนางจึงไม่รู้?

“ท่านผู้เฒ่าถังอี” ถังอู่ยิ้มเย็น “ท่านเห็นแล้วหรือไม่ อิ่นเอ๋อร์บอกว่าจะนำหญ้าวิเศษระดับห้าไปช่วยคนล้วนแล้วแต่เป็นการโป้ปด นางออกไปอยู่ข้างนอกเพียงไม่นานก็เลียนแบบสิ่งไม่ดีเสียแล้ว ข้าว่าไม่ควรให้นางมีเพื่อนข้างนอก เพื่อไม่ให้เหมือนกับนางคนนั้นกลายเป็นคนทรยศตระกูลถัง”

กลายเป็น…คนทรยศตระกูลถัง?

เฟิงหรูชิงชะงักเล็กน้อย

ถังจือดูเหมือนจะเคยอยู่ในตระกูลถังเช่นกัน

แต่ถังจือไม่พูดนางก็ไม่ได้ถามอะไร

อีกอย่าง บนโลกนี้สกุลถังมีตั้งมากมาย นางจึงไม่ได้นำตระกูลถังทั้งสองมาเชื่อมเข้าด้วยกัน

จนกระทั่ง…ทรยศสองคำนี้ กระตุกเส้นประสาทในหัวนางขึ้นมา คิดถึงผู้ชายตระกูลถังคนนั้นที่ตามฆ่าถังจืออย่างมิอาจอธิบายได้

แววตาเฟิงหรูชิงมืดลงหลายส่วน

หากตระกูลถังนี้เป็นตระกูลถังเดียวกันกับของถังจือจริง ความเจ็บปวดที่พวกเขาทำกับถังจือในตอนนั้น นางจะเอาคืนให้หมด!

ถังอิ่นโมโหสุดขีด ความดุดันแสดงออกบนใบหน้าเล็ก “พวกท่านหุบปาก! ไม่มีใครมีสิทธิ์มาสั่งสอนข้า และไม่มีใครมีสิทธิ์มาดูหมิ่นเสี่ยวชิงของข้า!”

“ตอนแรก คุณหนูใหญ่แห่งจวนเฟิงอวิ๋นคนนั้นชอบพอคู่หมั้นที่ข้าไม่เคยเห็นหน้าที่พวกท่านเลือกมาให้ข้า จงใจส่งคนมาตามฆ่าข้า ตอนที่ข้ากับเชียนหนิงเกือบตายด้วยน้ำมือของคนจวนเฟิงอวิ๋นพวกท่านอยู่ที่ไหน?”

“ตอนที่ข้าถูกคนรังแก พวกท่านเคยโผล่มาช่วยชีวิตข้าหรือไม่?”

“เป็นเสี่ยวชิง ผู้หญิงคนนี้ที่พวกท่านพูดว่าสอนข้าเสียคน ช่วยข้าจากมือคนจวนเฟิงอวิ๋น!”

“นางไม่รู้มาก่อนว่าข้าเป็นคนตระกูลถัง แม้แต่จวนเฟิงอวิ๋นนางยังกล้าผิดใจ พวกท่านมีสิทธิ์อะไรคิดว่านางเข้าใกล้ข้าเพราะตระกูลถัง? เสี่ยวชิงของข้าไม่น้อยหน้าตระกูลถัง นางผู้เดียวคุ้มค่ากว่าตระกูลถังทั้งตระกูล!”

…………………………………………..

ตอนที่ 350 ถังลั่วยอมถอย (1)

ดวงตาถังอิ่นแดงก่ำ เวลาที่นางต้องการความช่วยเหลือมากที่สุดตระกูลถังไม่ได้ช่วยนางก็ช่างมันแล้ว อย่างไรนั่นก็เป็นผลจากการหนีออกจากบ้านของนางเอง

แต่นี่ตระกูลถังกลับไปประจบสอพลอจวนเฟิงอวิ๋นที่เกือบฆ่านาง แล้วยังทำเช่นนี้กับผู้มีพระคุณของนาง หากนางยังทนได้ เช่นนั้นนางก็ไม่มีสิทธิ์ชอบเสี่ยวชิงแล้ว

ทุกคนล้วนถูกนางต่อว่าจนไม่พูดอะไรต่อ มีเพียงใบหน้าสูงวัยของผู้เฒ่าถังอีที่มืดลงหลายส่วน นัยน์ตาฉายแววเยือกเย็น

“อิ่นเอ๋อร์ คนจวนเฟิงอวิ๋นตามฆ่าเจ้าหรือ?”

พวกเขากับจวนเฟิงอวิ๋นไม่มีความคับข้องใจหรือความแค้นต่อกัน แต่คนพวกนั้นกลับมาตามฆ่าอิ่นเอ๋อร์! หากบอกว่าเขาเมื่อครู่เขายังลังเลอยู่บ้างล่ะก็ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ของถังอิ่นใจของเขาก็เอนเอียงในทันที

ชีวิตนี้เขาไม่มีลูกชายลูกสาว ตอนนั้นมีถังจือคนหนึ่งเป็นศิษย์เขา แต่เขาในตอนนั้นกลับปกป้องถังจือไว้ไม่ได้

ตอนนี้เขาไม่สามารถปล่อยให้ถังอิ่นถูกทำร้ายอีกไม่ได้!

“ท่านผู้นำตระกูล จวนเฟิงอวิ๋นโอหังคิดฆ่าคนของตระกูลถังเรา ข้าไม่เห็นด้วยที่จะนำหญ้าวิเศษระดับห้าไปให้นาง!”

ถังลั่วตะลึง

ดูเหมือนเขาก็ไม่คิดว่าจวนเฟิงอวิ๋นจะทำเรื่องเช่นนี้ได้

แต่ว่า…

“ท่านผู้เฒ่าถังอี ที่จวนเฟิงอวิ๋นให้คือสิทธิ์ในการซื้อยาวิเศษบนภูเขายาก่อน พวกเราตระกูลถังขาดแคลนยาวิเศษมาก อีกอย่างตอนนี้อิ่นเอ๋อร์ก็ไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่อะไร เรื่องนี้ก็ปล่อยมันไปจะดีกว่า”

ถังอิ่นมองถังลั่วด้วยสายตาเย็นชา ท่านอาที่เคยถามไถ่ทุกข์สุขนางดูแลนางอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ตอนนี้กลับมีท่าทีเช่นนี้

มุมปากนางอดยกยิ้มเย้ยหยันไม่ได้

“ท่านผู้นำตระกูล!” สีหน้าผู้เฒ่าถังอีเปลี่ยนไปเล็กน้อย “หากที่จวนเฟิงอวิ๋นตามฆ่าคือคุณหนูถังอวี้ท่านยังจะตัดสินใจเช่นนี้หรือไม่? อะไรคืออิ่นเอ๋อร์ไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่? หากนางเกิดเรื่องเล่า? ก็แค่สิทธิ์ในการซื้อยาวิเศษก่อนเท่านั้น แม่นางผู้นี้เมื่อครู่ก็พูดแล้วว่ายินดีจะใช้ยาวิเศษระดับสี่หนึ่งพันอันซื้อยาวิเศษระดับห้า”

ถังลั่วขมวดคิ้ว ยาวิเศษระดับสี่หนึ่งพันอันล่อตาล่อใจไม่น้อยจริงๆ

พูดตามตรงแล้วหญ้าวิเศษระดับห้ามีฤทธิ์เพียงช่วยถอนพิษ สำหรับเขาแล้วไม่ได้มีประโยชน์มากนัก

สิทธิ์การซื้อที่จวนเฟิงอวิ๋นให้สามารถทำให้ตระกูลถังได้ซื้อยาวิเศษก่อน แต่ว่า…ยาวิเศษระดับห้าสามารถสร้างลูกศิษย์ชั้นเลิศได้หนึ่งคน จวนเฟิงอวิ๋นจะต้องเก็บซ่อนเอาไว้ไม่ให้ตระกูลถัง

ดังนั้นยาวิเศษระดับสี่หนึ่งพันอันของเฟิงหรูชิง สำหรับเขาแล้วล่อตาล่อใจยิ่งนัก

มียาวิเศษระดับสี่เหล่านี้เขาสามารถทำให้ฐานะของตระกูลถังสูงขึ้นไปอีกขั้น!

“ไม่ได้” คิ้วของถังลั่วคลายออก “อวี้เอ๋อร์ตอบตกลงกับจวนเฟิงอวิ๋นแล้วจะกลับคำไม่ได้ ไม่เช่นนั้นตระกูลถังเราจะต้องผิดใจจวนเฟิงอวิ๋น ผลที่ตามมาพวกเรารับไม่ไหว”

หากถังอวี้ไม่ได้ตกลงกับจวนเฟิงอวิ๋น เพื่อยาวิเศษระดับสี่หนึ่งพันอันเขาอาจจะยอมตกลง

ทว่าตอนนี้ทั้งหมดมันสายไปเสียแล้ว…

ลำคอของถังอิ่นแห้งผากนัยน์ตาเต็มไปด้วยความผิดหวัง นางยิ้มด้วยความอัปยศแล้วเอ่ยขึ้น “เสี่ยวชิง พวกเราพาเชียนหนิงไปกันเถอะ คนพวกนี้รู้ทั้งรู้ว่าจวนเฟิงอวิ๋นเกือบฆ่าข้าก็ยังจะไปประจบเอาใจจวนเฟิงอวิ๋นอะไรนั่น สถานที่เช่นนี้ข้าไม่อยากอยู่แล้ว”

“อิ่นเอ๋อร์!”

สีหน้าผู้เฒ่าคนอื่นๆ เปลี่ยนไปในที่สุด

ถังอู่มองไปยังเฟิงหรูชิงด้วยความโมโห “เจ้าอย่าลืมว่าพวกเราเป็นคนเลี้ยงเจ้ามาจนโต เพื่อคนนอกคนหนึ่งเจ้าจะออกจากตระกูลถังของเราหรือ?”

แววตาถังอิ่นเปลี่ยนเป็นนิ่งสงบ สงบเสียจนไม่มีคลื่นใดๆ

“เมื่อครู่ข้าได้พูดไปแล้ว นางคนเดียวคุ้มค่ากว่าตระกูลถังทั้งหมด”