นางคือองค์หญิงผู้สูงส่งแห่งแคว้นหลิวอวิ๋น!

ต่อให้ฐานะของนางจะไม่สามารถเทียบเฟิงหรูชิงได้แต่อย่างไรนางก็คือองค์หญิง!

ชาติกำเนิดสูงส่งคือสิ่งที่นางภูมิใจมาโดยตลอด ใต้หล้ามีคนไม่รู้กี่คนอยากจะเป็นลูกสาวของฮ่องเต้ นางไม่ยอมรับเด็ดขาดเรื่องที่นางไม่ใช่เลือดเนื้อมังกร!

เฟิงหลานที่เงียบไม่พูดไม่จาอยู่ด้านข้าง “…”

นางมาวังหลวงครั้งนี้ดูเหมือนจะรู้เรื่องสุดยอดเข้าแล้ว

เฟิงหรูซวงไม่ใช่ลูกสาวของเฟิงเทียนอวี้ หรือก็คือ…ฮ่องเต้ถูกคนขุดมุมกำแพง[1]?

“ท่านแม่ ท่านบอกเสด็จพ่อไปสิว่าข้าคือลูกสาวของพระองค์!” เฟิงหรูซวงหันกลับไปน้ำตานองหน้า ใบหน้าของนางบิดเบี้ยว “ท่านรีบบอกพระองค์สิ!”

“ซวงเอ๋อร์…” หลิวหรงหลับตาลงชั่วครู่ก่อนจะลืมตาขึ้น “ที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง เจ้าไม่ใช่ลูกของข้ากับเขาแต่เป็น…”

คำพูดต่อจากนั้นเฟิงหรูซวงไม่อาจได้ยิน ร่างของนางราวกับเป็นอัมพาตนั่งลงบนพื้นที่เย็นเฉียบ

น้ำตาไหลทะลักออกมาบนใบหน้านาง นัยน์ตาของนางเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ท่านแม่เป็นสนมของเสด็จพ่อแล้วแท้ๆ เหตุใดยังถูกล่วงเกิน? คนที่นางล่วงเกินด้วยได้จะมีภูมิหลังฐานะอย่างไร? หากเป็นเช่นนี้นางจะยังเป็นองค์หญิงที่สูงส่งหรือเป็นลูกของชายป่าเถื่อนคนใดก็ไม่รู้!

“ซวงเอ๋อร์” แววตาหลิวหรงแฝงด้วยความหวาดหวั่น “ตำแหน่งฮ่องเต้นี่ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องถูกอวี่เอ๋อร์รับช่วงต่อ เจ้าเป็นพี่สาวของฮ่องเต้ เป็นองค์หญิงใหญ่ ดังนั้นเจ้าจะยังเป็นองค์หญิงเช่นเดิม”

อวี่เอ๋อร์ก็เป็นลูกของคุณชายเจิ้นหยาง หลังจากนั้นเพราะนางไม่สามารถเข้าใกล้เฟิงเทียนอวี้ได้อีกแต่กลับตั้งครรภ์ขึ้นมาจึงจำต้องอ้างว่าจะออกจากวังสักระยะ คลอดลูกออกมาแล้วให้น้องสะใภ้ที่ไม่สามารถมีลูกได้เลี้ยงดู

แววตาเฟิงหรูซวงเย็นยะเยือก นางรู้สึกไม่ดีกับหลิวอวี่มาโดยตลอด เจ้าเด็กหยิ่งยโสนั่นเป็นฮ่องเต้นางคงไม่มีทางได้อยู่อย่างสงบสุข

โชคดีที่นางยังมีการปกป้องของถังซานและความรักของกั๋วซือ ดังนั้นตำแหน่งฮ่องเต้สำหรับนางแล้วกลับกลายเป็นไม่สำคัญเท่าไรนัก

นางแค่ต้องการปกป้องตัวเองก่อน

“เสด็จพ่อ แม้ว่าหม่อมฉันจะไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพระองค์ หม่อมฉันก็เกิดและโตมาในวังหลายปี ไม่มีความสัมพันธ์เชิงครอบครัวก็ย่อมมีความรู้สึกอื่น ตอนนี้หม่อมฉันกับตระกูลหลิวไม่มีความเกี่ยวข้องกันแล้ว หากพระองค์อยากจะฆ่าก็ฆ่าหลิวหรงก่อนเลย หม่อมฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเพคะ”

หางตาฉินเฉินเผอิญเห็นสีหน้าที่ซีดลงเรื่อยๆ ของเฟิงเทียนอวี้พอดี

คิ้วของเขาขมวดชักดาบขึ้นมาทันที เพียงชั่วพริบตาก็มาอยู่ตรงหน้าเฟิงหรูซวง

เฟิงหรูซวงตกใจสุดขีดคิดไม่ถึงว่าฉินเฉินจะลงมือ ร่างทั้งร่างยืนแข็งทื่อไม่กล้าขยับ

วินาทีที่ฉินเฉินถึงด้านหน้าเฟิงหรูซวงนั่นเองก็มีแสงเย็นส่องผ่านเข้ามา ทำให้ฉินเฉินถอยไปหลายก้าว

ที่ยืนอยู่ข้างหน้าเฟิงหรูซวงคือนางกำนัลคนหนึ่ง

หน้านางเหมือนน้ำค้างแข็ง นัยน์ตาผ่านโลกมามากอย่างโชกโชนอย่างที่ไม่ควรมีในอายุเท่านี้

ถ้าไม่ใช่เพราะบนหน้านางไม่มีริ้วรอยใดๆ ทุกคนล้วนสงสัยว่านางเป็นหญิงชราอายุเกินหกสิบปีแล้วหรือไม่

“เป็นเจ้า!” หลินกงกงตกใจหน้าซีด

นี่ไม่ใช่…นางกำนัลข้างกายหลิวหรงหรือ? ดูจากพละกำลังของนางเมื่อครู่นี้แล้วดูไม่ใช่คนธรรมดา

“ในที่สุดเจ้าก็ลงมือแล้ว!” ในที่สุดหลิวหรงก็รอให้นางกำนัลลงมือ บนใบหน้านางเต็มไปด้วยความยินดี

“หุบปาก!” นางกำนัลตะโกนด้วยความโกรธแววตาเย็นชา “ความสามารถที่จะทำงานให้สำเร็จไม่พอ แต่ความสามารถที่จะทำลายงานนั้นมีอยู่อย่างเหลือเฟือ! เดิมข้าไม่อาจลงมือได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าไร้ประโยชน์เกินไปแล้วยังผลักเฟิงหรูซวงไปตรงหน้าคนอื่นอีก ต่อให้เจ้าตายข้าก็ไม่มีทางลงมือ!”

เฟิงหรูซวง…อย่างไรก็เป็นลูกสาวของคุณชายเจิ้นหยาง แม้คุณชายเจิ้นหยางจะไม่ขาดแคลนลูกสาวและลูกชาย แต่นางในฐานะสาวใช้ไม่สามารถนั่งดูสายเลือดของคุณชายเจิ้นหยางตายโดยไม่สนใจไม่ได้

……………………

ตอนที่ 412 เฟิงหรูซวงตกตะลึง (1)

เฟิงหรูซวงมองนางกำนัลด้วยความมึนงง นางไม่เคยคิดมาก่อนว่านางกำนัลข้างกายท่านแม่จะมีพละกำลังแข็งแกร่งถึงเพียงนี้

มิน่าหลายปีมานี้ท่านแม่ตามใจนางให้นางทำร้ายคนอื่นได้แต่กลับไม่ยอมให้นางไร้มารยาทกับนางกำนัลผู้นี้

เดิมนางคิดว่าท่านแม่ชอบนางกำนัลผู้นี้มาก คิดไม่ถึงว่าต้นเหตุจะเป็นเช่นนี้…

เท้าฉินเฉินยืนมั่นใบหน้าไร้อารมณ์ ความเย็นชาของเขาปกคลุมชุดดำโบกปลิวเองโดยไม่มีลม

“ท่านอาฉิง เสด็จพ่อของข้า…ฮ่องเต้สุนัขนี่คิดจะฆ่าข้าแล้ว!” เฟิงหรูซวงกระโจนไปตรงหน้าเจินฉิงแววตาโกรธแค้น ใบหน้าสวยบิดเบี้ยว “ท่านฆ่าพวกเขาให้ข้า”

ในเมื่อพวกเจ้าไม่มีเมตตาก็อย่าโทษว่าข้าผิดศีลธรรม!

เจินฉิงขมวดคิ้ว “ท่านเป็นลูกสาวของคุณชายข้าย่อมต้องปกป้องท่าน”

ลูกสาวของคุณชาย?

เฟิงหรูซวงตกตะลึง

คุณชายที่ท่านน้าฉิงพูดถึงนั้น คงจะมีพลังแข็งแกร่งมากจึงทำให้คนแข็งแกร่งเช่นนี้ภักดีต่อเขาได้

แต่เหตุใดทุกวันนี้นางถูกเฟิงหรูชิงรังแกเช่นนี้ท่านอาฉิงกลับไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยนางเลย?

หากท่านอาฉิงช่วยนางเฟิงหรูชิงคงตายไปนานแล้วจะมีตอนนี้หรือ?

แน่นอนไม่ว่าในใจเฟิงหรูซวงมีความคิดมากมายเพียงใดก็ไม่ได้แสดงออกทางสีหน้าเลยแม้แต่น้อย

นางยังไม่โง่ผิดใจกับเจินฉิงตอนนี้

รอนางกลับไปตระกูลท่านพ่อที่แท้จริงก่อนค่อยคิดบัญชีกับเจินฉิง คิดบัญชีที่นางเห็นคนจะตายแล้วไม่คิดจะช่วย!

ก่อนหน้าเฟิงหรูซวงยังรู้สึกเศร้าโศกเสียใจที่ตัวเองไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของเฟิงเทียนอวี้ ตอนนี้พอได้รู้ว่าท่านพ่อที่แท้จริงของนางแข็งแกร่งยิ่งกว่านางก็สีหน้าชดชื่นแจ่มใสไม่ซึมเหมือนก่อนหน้า

“เฟิงเทียนอวี้ หลายปีมานี้ข้าเห็นเจ้าเป็นพ่อแท้ๆ แล้วเจ้าทำเช่นไรกับข้า? ตอนนี้ผลกรรมมันมาเร็วเหลือเกิน ผิดต่อข้าพวกเจ้าแคว้นหลิวอวิ๋นจะต้องแพ้ทั้งกระดาน”

แววตาของนางหยิ่งผยองและได้ใจ วางท่าสูงส่ง

เฟิงเทียนอวี้ไม่พูดอะไร นัยน์ตาของเขาแฝงด้วยความเย้ยหยัน

“ท่านแม่ ท่านก็จริงๆ เชียว” เฟิงหรูชิงหันไปทางหลิวหรงอีกครั้งแล้วเอ่ยตำหนิ “ท่านมีชายที่ยอดเยี่ยมกว่าเฟิงเทียนอวี้แท้ๆ ยังจะเฝ้าอยู่ที่วังหลวงทำอะไร? แล้วยังไม่บอกทั้งหมดกับข้า ทำให้ข้าเอาฮ่องเต้สุนัขนี่เป็นพ่อ”

หลิวหรงอ้าปากแต่สุดท้ายก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

นางก็แค่หมากที่จะถูกทิ้งเมื่อไรก็ได้

แม้ซวงเอ๋อร์จะเป็นลูกสาวของเขา เขาก็แค่ให้คนมาปกป้องชีวิตนางไม่มีทางให้อำนาจนางได้มากมาย

ดังนั้นเทียบกับการเป็นลูกสาวคุณชายเจิ้งหยาง นางอยากให้หลิวอวี่เป็นฮ่องเต้ของแคว้นมากกว่า

โลกในทุกวันนี้ โลกสันโดษไม่สามารถลงมือกับโลกปุถุชนตามใจชอบได้ เช่นนั้นหลังจากนางเป็นไทเฮาในใต้หล้าก็ไม่มีใครกล้าล่วงเกินนนาง

เจินฉิงมองเฟิงหรูซวงด้วยความไม่พอใจก่อนที่สายตานางจะหันไปทางเฟิงเทียนอวี้

“เฟิงเทียนอวี้ คุณชายของพวกข้าชอบพอน่าหลานเยียนนับเป็นวาสนาของนาง แต่นางกลับไม่รู้จักดีชั่ว เป็นตายก็ไม่ยอมเป็นผู้หญิงของคุณชาย”

เจินฉิงหัวเราะเยาะเดินไปทางเฟิงเทียนอวี้

ร่างของฉินเฉินขยับเข้าไปขวางทางเจินฉิง

เจินฉิงขมวดคิ้วยิ้มเย็น “ถอยไป คนที่ข้าจะฆ่าคือเฟิงเทียนอวี้! มีเพียงเขาตายน่าหลานเยียนจึงจะเสียใจกับการกระทำในครั้งนั้น!”

เฟิงเทียนอวี้ยกมือขึ้นตบบ่าฉินเฉิน “คุณชายฉินขอบคุณเจ้าที่มาช่วยในวันนี้ นี่เป็นบุญคุณความแค้นของข้ากับพรรคเภสัชเทพ ข้าสามารถจัดการบุญคุณความแค้นนี้ด้วยตัวเอง”

พรรคเภสัชเทพ…

คำนี้ดังก้องในหูทำให้เฟิงหรูซวงตกตะลึงจนแทบจะกรีดร้องออกมา

นางเป็นลูกสาวของคุณชายพรรคเภสัชเทพ?

ฐานะนี้สูงส่งเสียยิ่งกว่าลูกสาวของฮ่องเต้!

“ท่านแม่ ข้าเป็นลูกสาวของคุณชายแห่งพรรคเภสัชเทพที่มันพูดจริงหรือ?” ในที่สุดเฟิงหรูซวงก็อดหัวเราะออกมาเสียงดังไม่ได้ “เฟิงหรูชิงนะเฟิงหรูชิง เจ้าสู้กับข้ามานานเช่นนี้ท้ายที่สุดเจ้าก็ยังแพ้ แพ้ให้กับข้า! รอท่านพ่อข้ามาข้าจะกลับไปพรรคเภสัชเทพ นั่นเป็นที่ที่ตลอดชีวิตนี้เฟิงหรูชิงไม่มีวันได้ไปเหยียบ”

…………………………

[1] ขุดมุมกำแพง เป็นการเปรียบเทียบขุดมุมกำแพงเพื่อให้กำแพงขาดความสมดุลและพังทลายลง