ตอนที่ 361 นี่เป็นการใส่ร้าย (2)

ถังจือเป็นคนทรยศ? ช่างน่าขัน!

เสด็จแม่สวรรคตไปนานหลายปี เจ้าของร่างก็ไม่รู้ถูกผิด แม้จะเป็นเช่นนั้นถังจือถูกบีบบังคับกดดันมากเพียงใดนางก็ไม่เคยทอดทิ้ง

ถังจือที่เป็นเช่นนี้จะเป็นคนทรยศได้อย่างไร!

ถังอิ่นก็ตกตะลึงเช่นกัน

ไม่มีทางที่นางจะไม่รู้จักถังจือแห่งกองทัพเลือดเหล็ก แต่นางคิดไม่ถึงว่าถังจือจะเป็นคนตระกูลถัง

ดูจากสถานการณ์เช่นนี้แล้ว ตอนนั้นตระกูลถังทำร้ายถังจือท่านปู่ถังอีปกป้องนางไว้

“อิ่นเอ๋อร์…” ถังอิ่นหันกลับไปด้วยความตกตะลึง สบตากับดวงตาเย็นชานั้น

ร่างของหญิงสาวราวกับถูกกดดันด้วยบรรยากาศที่ดุดัน แม้แต่ลมรอบกายก็ยังพัดโหมขึ้นหลายส่วน

เฟิงหรูชิงที่เป็นเช่นนี้ราวกับราชสีห์ตัวหนึ่ง นางไม่เคยเห็นมาก่อน

แต่กลับทำให้คนอุ่นใจอย่างประหลาด

ถังอิ่นกัดริมฝีปากกุมมือเฟิงหรูชิงไว้ ราวกับใช้การกระทำแสดงออกว่าไม่ว่าเรื่องใดนางก็จะยืนเคียงข้างเฟิงหรูชิง

ตลอดไป ไม่ทอดทิ้ง!

“ท่านผู้นำตระกูล ที่ข้าทำไปทั้งหมดล้วนเพื่ออิ่นเอ๋อร์”

ผู้เฒ่าถังอีก็มีแผนของตนเองเช่นกัน

เขาสามารถไม่เชื่อเฟิงหรูชิงได้ แต่ไม่มีทางที่จะไม่เชื่อถังอิ่น

บางที…ระหว่างคุณชายหนานเสียนกับเฟิงหรูชิงอาจมีความสัมพันธ์กันจริงก็ไม่แน่

ตอนแรกเพื่อเสาะหาเรื่องแต่งงานให้ถังอิ่น และก็เพื่อหาคนมาปกป้องนาง หากความสัมพันธ์ของเฟิงหรูชิงกับหนานเสียนแค่ผิวเผิน เช่นนั้นบางที…เฟิงหรูชิงอาจจะปกป้องความปลอดภัยของนางได้

ผู้เฒ่าถังอีถอนหายใจเบา

ถังอิ่น ที่ท่านปู่ถังอีทำให้ได้ก็มีเพียงเท่านี้แล้ว ตระกูลถังที่แห่งนี้หากเจ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องกลับมาแล้ว…

“ผู้เฒ่าถังอี!” สีหน้าถังลั่วเปลี่ยนไปทันที ตะโกนสุดเสียง “ถังเอ้อ ถังซื่อ ถังอู่ พวกท่านนำตัวอิ่นเอ๋อร์ไป ข้าไม่ยอมให้ผู้ใดมาทำให้นางเอนเอียง!”

ผู้เฒ่าถังซานได้รับคำสั่งให้ไปตามหาถังอวี้ดังนั้นจึงไม่ได้อยู่ในตระกูลถัง เหลือเพียงผู้เฒ่าคนอื่นอีกสี่คนอยู่ในตระกูลถัง

และผู้เฒ่าถังอียังปกป้องถังอิ่นกับหญิงสาวนี่อย่างเห็นได้ชัด

ถังเอ้อไม่พูดอะไรและไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เอาคำสั่งของถังลั่วไว้หลังหู

ถังซื่อกับถังอู่ปล่อยพลังเต็มที่พุ่งไปทางถังอิ่น

“หยุด!” ผู้เฒ่าถังอีตะโกนด้วยความโกรธ พายุคลั่งโบกพัดเสื้อคลุมของเขา สายตาเขาแฝงด้วยความเด็ดเดี่ยว “วันนี้มีข้าอยู่ที่นี่ใครก็ไม่สามารถแตะต้องอิ่นเอ๋อร์!”

เขาหันไปมองเฟิงหรูชิง

“แม่นางเฟิง เจ้าพาอิ่นเอ๋อร์รีบออกไปจากตระกูลถัง ข้าสามารถรั้งพวกเขาไว้ได้!”

สีหน้าเฟิงหรูชิงนิ่งเรียบ จากนัยน์ตาสีดำนิ่งสนิทของนาง ผู้เฒ่าถังอีไม่สามารถสังเกตเห็นอารมณ์ใดๆ ของนางเลย

เขาเอ่ยต่อ “ข้าขอให้เจ้าช่วยข้าเพียงเรื่องเดียว ช่วยดูแลอิ่นเอ๋อร์ให้ดีแทนข้า…ขอเพียงเจ้าสามารถดูแลนางได้เป็นอย่างดี วันนี้ข้าก็จะทำให้เจ้าออกไปได้อย่างปลอดภัย”

อิ่นเอ๋อร์ไม่ใช่หลานสาวแท้ๆ ของเขา แต่เขาเห็นมาตั้งแต่เล็กจนโตยิ่งกว่าหลานแท้ๆ

ผู้เฒ่าถังอีนับว่าเป็นคนเดียวในตระกูลถังที่จริงใจต่อถังอิ่น

ส่วนถังเอ้อ…เขาเลือกถังอิ่นก็เพราะเขากับผู้เฒ่าถังอีร่วมเป็นร่วมตายมาด้วยกัน

เฟิงหรูชิงยังเงียบไม่พูดเช่นเดิม นัยน์ตานิ่งสงบแอบซ่อนพายุที่รุนแรงเอาไว้

นางเงยหน้าขึ้นกวาดสายตามองทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ทันใดนั้นมุมปากของนางก็ยกยิ้มเย็นขึ้น

“ข้ามาตระกูลถังก็เพื่อตกลงซื้อขายเท่านั้น ตอนนี้ดูเหมือนว่า…โลกสันโดษที่สง่าผ่าเผยมันก็เท่านั้นเอง!”

ตระกูลถังที่ฟังคำพูดคนอื่นไม่กี่คำก็ตัดสินคนคนหนึ่งว่าเป็นคนทรยศ มันก็เท่านั้นเอง!

ถังจือของนาง…อดทนมาได้อย่างไรยี่สิบปี?

หากตอนนั้นไม่ได้เจอกับเสด็จแม่ ถังจือคงจะ…ไม่มีอยู่แล้วใช่หรือไม่?

……………………….

ตอนที่ 362 นี่เป็นการใส่ร้าย (3)

ทันทีที่คิดถังเรื่องนี้ความโกรธแค้นในอกเฟิงหรูชิงก็พลุ่งพล่าน ราวกับกินดินปืนเข้าไปเต็มท้องแทบจะระเบิดออกมา

ตอนแรกนางเพียงแค่รังเกียจถังลั่ว

ผู้เฒ่าทั้งสองของตระกูลถังแม้จะวางท่ามากแต่ก็ยังถือเป็นเรื่องปกติ นางไม่มีสิทธิ์ไปสั่งให้คนอื่นนำหญ้าวิเศษระดับห้ามาขายให้นางได้

แต่ตอนนี้…

เพราะถังจือ นางไม่เพียงแต่จะไม่ชอบตระกูลถัง นางยังอยากจะทำลายเสียด้วยซ้ำ!

“นังหนู คำพูดของเจ้าอย่าให้มันเพ้อเจ้อไม่สนความเป็นจริงมากนัก! เจ้าเป็นหญิงสาวของโลกปุถุชนคนหนึ่งคู่ควรจะดูหมิ่นเราโลกสันโดษหรือ?”

ถังอู่ขยับกายเพียงชั่วพริบตาก็ไปอยู่เหนือศีรษะของเฟิงหรูชิง

ในสายตาเขาไม่มีอะไรทั้งสิ้น แววตาเย็นชาหยิ่งผยองจับจ้องเฟิงหรูชิง มุมปากยกขึ้นแฝงด้วยความดูถูก

ภายในพลังที่แข็งแกร่งนี้ สีหน้าของเฟิงหรูชิงไม่มีการเปลี่ยนแปลง ดวงตาลึกไร้ขอบเขต

เสวียนอู่…

ผู้เฒ่าตระกูลถังความสามารถระดับเสวียนอู่!

“หยุด!” ผู้เฒ่าถังอีโมโหฝ่ามือพุ่งไปทางถังอู่

ถังซื่อคิดจะเข้าไปช่วยกลับถูกถังเอ้อขวางเอาไว้

ถังลั่วเห็นผู้เฒ่าถังอีจะขัดขวางถังอู่นัยน์ตาก็ดำคล้ำลงพร้อมเอ่ยขึ้น “ผู้เฒ่าถังอี ท่านไม่อยากรู้หรือว่าถังจืออยู่ที่ใด?”

ประโยคนี้ของเขาเพียงนิ่งเรียบกลับดึงความสนใจจากผู้เฒ่าถังอีกลับมาได้ส่วนหนึ่งได้สำเร็จ ผู้เฒ่าถังอีจะดึงสติกลับมาจะขัดขวางต่อก็เห็นได้ชัดว่าไม่ทันเสียแล้ว…

ฝ่ามือลมของถังอู่พุ่งเข้าปะทะกับเฟิงหรูชิง

ถึงเวลาเช่นนี้แล้วถังอู่ก็ยังไม่เห็นความกลัวของเฟิงหรูชิง กลับมีรอยยิ้มกล้าหาญ และเสียดสี

ในใต้หล้าไม่มีผู้ใดไม่กลัวตาย

แต่มีคนประเภทหนึ่งยอมตายแต่ไม่ยอมก้มหัว

ถังอู่ชะงัก เขาคิดไม่ถึงว่าเฟิงหรูชิงจะดื้อรั้นเช่นนี้ แต่นางไม่ควรพัวพันคุณชายหนานเสียน คิดเพ้อฝันจะทำลายงานแต่งเชื่อมสัมพันธ์ของตระกูลถัง!

ทันใดนั้นสายลมแผ่วเบาก็พัดเข้ามา ร่างของถังอิ่นเผชิญหน้ากับถังอู่ นางกอดเฟิงหรูชิงไว้แน่น ในหน้าเล็กซีดขาวหลับตาสองข้างลง

“คุณหนู!”

เชียนหนิงที่เพิ่งมาก็เห็นฉากอันตรายน่าใจหายเข้า แววตานางแฝงด้วยความหวาดกลัว น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่อาจห้าม

“อิ่นเอ๋อร์ รีบหลบไป!”

ถังอู่เห็นถังอิ่นหันหลังให้การโจมตีของเขาก็เกิดตกใจ รีบร้องตะโกนขึ้น “เจ้ารีบหลบไป เร็ว!”

ไม่ทันแล้ว!

ฝ่ามือลมของเขาเก็บกลับมาไม่ทันแล้ว

ถังอู่สีหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง ใบหน้าสูงวัยขาวไร้สีเลือด

ในสายตาคนอื่นก็มีความกังวลและความสิ้นหวัง…

พวกเขาเพียงคิดว่าถังอิ่นไม่เคยมีเพื่อนมาก่อนจึงชอบเฟิงหรูชิงก็เท่านั้น

ความชอบเช่นนี้อาจจะเป็นแค่ชั่วคราว ไม่นานก็จะลืมเลือนไป

ดังนั้นต่อให้ถังอิ่นอยู่พวกเขากัดสินใจลงมือกับเฟิงหรูชิง

แต่ที่ทุกคนคาดการณ์ไม่ถึงก็คือ ถังอิ่นชอบนางถึงเช่นนี้!

ชอบแบบที่ไม่สนใจชีวิต!

ซู่!

ทันใดนั้นแสงสีขาวแสงหนึ่งก็พุ่งออกมาจากตัวเฟิงหรูชิง ราวกับวงแหวนแสงปกป้องพวกนางทั้งสองไว้กลางวง

ฝ่ามือลมของถังอู่กระแทกเข้ากับวงแหวนแสง เสียงดังปึ้งสะท้อนกลับไป ร่างของเขาล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง

…

หญิงสาวที่อยู่ในวงแหวนแสงใบหน้าของนางราวกับถูกปกคลุมด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ นางย่อกายลงน้อยๆ กอดถังอิ่นตรงหน้าแผ่วเบา

มือของนางลูบหลังปลอบนางด้วยความอ่อนโยน

“ไม่เป็นไรแล้ว เสี่ยวอิ่น ไม่เป็นไรแล้ว…”

ร่างของถังอิ่นสั่นอย่างรุนแรง แค่คิดก็รู้แล้วว่าเมื่อครู่นางกลัวมากเพียงใด