ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I’m really a superstar 1349
ด้านหลังเวที
ทั้งสามคนลงจากเวทีเรียบร้อยแล้ว
การแสดงปิดตัวในรายการคืนส่งปีของจางเย่ เหยาเจี้ยนไฉ และต่งซานซานทั้งสามคนจบแล้ว
เสียงปรบมือยังคงดังกึกก้องหู
“จางเย่!”
“จางเย่!”
“เอาอีก!”
“ยังไม่สมใจเลย!”
“หัวเราะจนน้ำตาไหลแล้ว!”
ผู้คนต่างร่ำร้องตะโกนกันทุกรูปแบบ!
พอจางเย่ได้ยินก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุด ความกังวลจากการแบกความรับผิดชอบจัดการรายการคืนส่งปีครั้งแรก และการขึ้นเวทีของรายการคืนส่งปีครั้งแรกล้วนหายไปไม่เหลือร่องรอย ในที่สุดเขาก็ระบายลมหายใจด้วยความโล่งอก
จางเย่เสี่ยงกับละครตลกเรื่องนี้ไม่น้อย ไม่ใช่เพราะเรื่องของบท แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงตัวละครไปบางอย่าง บทละครคลาสสิกในโลกของเขามีน้อยอยู่แล้ว ที่นำมาใช้ปิดรายการได้ยิ่งน้อยลงไปอีก ดังนั้นนี่จึงเป็นปัญหาสำคัญของจางเย่
เขาจะเล่นบทอะไร?
เขาเล่นบทไหนได้บ้าง?
พานฉางเจียง? เขาเล่นไม่ได้
เฉินเพ่ยซือ? เขาก็แสดงไม่เหมือน
จูสือเม่า? ยิ่งยากเข้าไปใหญ่
แม้แต่ภาพลักษณ์ของลุงเปิ่นซาน จางเย่ก็ยังไม่เหมาะสม!
ดังนั้นเมื่อยืนยันบทกับเหยาเจี้ยนไฉและต่งซานซานแล้ว จางเย่จึงตัดสินใจเสี่ยงดัดแปลงตัวละครนี้เล็กน้อย
เหยาเจี้ยนไฉเล่นเป็นบทคนโง่
ต่งซานซานเล่นบทคนอัปลักษณ์
ส่วนตัวเขาเล่นบทคนบ้านนอก
บทของเขากับต่งซานซานไม่จำเป็นต้องแต่งหน้าให้ดูแก่ เพราะเขาทราบว่าต่อให้แสร้งแต่งตัวเป็นคนแก่ก็ไม่แน่ว่าจะเหมือน ทั้งยังทำให้ผู้ชมไม่สนใจการแสดง ดังนั้นจึงแค่แสดงเป็นอายุจริงก็พอ บทบางส่วนก็ถูกแก้ไขไป ในต้นฉบับนั้น ฟ่านเหวยเฉิงเรียกลุงเปิ่นซานเป็นพี่ใหญ่ ขณะเหยาเจี้ยนไฉเรียกจางเย่เป็นน้องชาย ในต้นฉบับเป็นคู่รักวัยกลางคน ก็เปลี่ยนเป็นคู่รักวัยหนุ่มสาว ซึ่งก็ยังคงได้ผลลัพธ์เช่นเดิม
ผลตอบรับดีมากจริงๆ!
ถึงกับดีกว่าละครตลกเรื่องก่อนหน้านี้เสียอีก!
‘ขายไม้เท้า’ ที่มีชื่อโด่งดัง ถูกจางเย่รื้อฟื้นกลับมาในโลกใบนี้แล้ว!
ต่งซานซานกุมอกพลางหอบหายใจ “ฉันเล่นบทผิดตรงไหนรึเปล่า? ฉันกลัวว่าเกือบพูดผิดแทบแย่แน่ะ!”
เหยาเจี้ยนไฉเหงื่อแตกพลั่ก “ใช้ได้แล้วล่ะซานซาน เธอทำได้ดีมาก”
ต่งซานซานยิ้ม “ดูเหมือนปฏิกิริยาของผู้ชมจะไม่เลวเลยนะคะ?”
เหยาเจี้ยนไฉหัวเราะ “ฟังสิ ฟังสิ ไม่ใช่แค่ไม่เลวหรอก เสียงปรบมือ เสียงหัวเราะ เสียงกรีดร้อง มีละครตลกไม่กี่ชิ้นหรอกนะที่จะได้รับเสียงตอบรับอบอุ่นแบบนี้! ใช่ไหมจางเอ้อร์?” เหยาเจี้ยนไฉหันหน้ากลับไปพร้อมรอยยิ้ม แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นว่าจางเย่ไม่ได้ยืนอยู่กับพวกเขาแล้ว
จางเย่กำลังวิ่งลิ่วไปอย่างลุกลี้ลุกลน
ต่งซานซานตะโกนไล่หลัง “นายไปไหนน่ะ?”
จางเย่โบกมือตอบ “ฉันไปก่อนนะ ยังเหลืองานให้ดูอีกเยอะ พวกเธอกลับก่อนเลย”
เหยาเจี้ยนไฉจึงเพิ่งนึกออกว่าจางเย่เป็นผู้กำกับหลักของรายการคืนส่งปีเช่นกัน แต่จางเย่ไม่เหมือนพวกเขาที่แค่แสดงเสร็จก็วางภาระลงได้ ทว่ารายการยังรอให้เขาไปสั่งการต่ออีก จึงบอกว่า “กลับบ้านตอนนี้ทำไม? อาจารย์ซานซานกับฉันจะรอนาย จะได้ฉลองกันหลังงานจบ
จางเย่ “โอเค!”
ร่างเขาลับหายไปแล้ว
เหยาเจี้ยนไฉได้แต่มองตาม “เฮ้อ จางเอ้อร์ต้องเหนื่อยมากแน่ๆ งานนี้”
ต่งซานซานยิ้ม “เขาน่ะ กับเรื่องงานแล้วไม่ต้องการชีวิตหรอก ถ้าเรตติ้งผู้ชมของรายการปีนี้ออกมาไม่สวยล่ะก็ งานหนักที่เขาทำมาสองสามปีนี้ต้องเสียเปล่าแน่!”
……
ในห้องควบคุมการผลิต
เมื่อจางเย่กลับมา เหล่าทีมงานก็กำลังคึกคักกันถึงขีดสุด
“ผู้กำกับจาง!”
“ฮ่าๆๆๆ!”
“คุณแสดงได้ดีมาก!”
“ละครตลกเรื่องนี้เกินความคาดหมายมากครับ!”
“อย่าว่าแต่ผู้ชมเลย ฉันยังหัวเราะแทบบ้าเลยค่ะ!”
“คุณไม่เห็นว่าเมื่อกี้น่ะคนคุมกล้องในห้องหัวเราะจนเกือบลงไปกองกับพื้นแล้ว!”
“ละครตลกเรื่องสุดท้ายก่อนเที่ยงคืนนี่ สมดังที่คาดหวังจริงๆ!”
“ยอดวิวเราพุ่งแน่นอน!”
“ใช่ คราวนี้ต้องพุ่งแน่!”
พวกเขาเริ่มเฉลิมฉลองกันล่วงหน้าแล้ว
จางเย่ยิ้ม “รายการคืนส่งปียังไม่จบสักหน่อย รีบๆ กลับไปประจำที่ไป อย่าทำพังในวินาทีสุดท้ายนะ!”
“ครับ”
“รับทราบ!”
“ได้ครับผู้กำกับจาง!”
“ทุกคนพยายามหน่อย! เข้าช่วงสุดท้ายแล้ว!”
“ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้ฉันคึกคักมากจริงๆ!”
ทุกคนตื่นเต้นกันมาก
ละครตลกของจางเย่เรื่องนี้ ทำให้ทุกคนมั่นใจและมีเรี่ยวแรงขึ้นมา!
ทุกคนคิดว่าต่อให้ไม่มีการแสดงก่อนหน้านี้ และต่อให้เวทีไม่ได้ทุ่มเทงบประมาณลงไปขนาดนี้ ขอแค่มี ‘ขายไม้ค้ำ’ ของผู้กำกับจางเรื่องนี้ในตอนจบ ก็เพียงพอแล้วที่จะให้รายการคืนส่งปีของปีนี้โดดเด่นเหนือปีก่อนๆ เพราะนี่เป็นส่วนสำคัญที่สุด เป็นรายการแสดงสุดท้ายก่อนเที่ยงคืน ดังนั้นอีกไม่นาน อารมณ์ยินดีของผู้ชมชาวจีนทั่วโลกก็จะพุ่งสูงขึ้นแน่นอน ดูจากปฏิกิริยาของในห้องส่ง ทุกคนก็รู้ว่าผู้ชมต่างมีความสุขและสนุกสนานกันมาก ชั่วขณะที่ ‘ขายไม้ค้ำ’ จบลง อารมณ์ของผู้ชมก็พุ่งขึ้นถึงขีดสุดในค่ำคืนนี้แล้ว!
ภาพเช่นนี้ ความนิยมขนาดนี้ ได้แต่บรรยายคำเดียวว่าบ้าไปแล้ว!
บรรยากาศแบบนี้ในรายการคืนส่งปี ครั้งสุดท้ายน่ะผ่านมากี่ปีแล้ว!
เสียงหัวเราะเช่นนี้ในรายการคืนส่งปี ครั้งสุดท้ายผ่านมากี่ปีแล้ว!
แต่ทว่าวันนี้ พวกเขาทำได้แล้ว!
จางเย่สามารถนำพวกเขามาสร้างรายการคืนส่งปีที่สุดจะยอดเยี่ยมสำเร็จแล้ว!
……
บนจอโทรทัศน์
พิธีกรปรากฏตัวขึ้นบนเวทีอีกครั้ง
การแสดงของเสี่ยวหูเตี๋ยเองก็มาถึงตอนจบเช่นกัน
ใกล้เที่ยงคืนแล้ว!
……
ที่ปักกิ่ง
“ได้เวลาจุดพลุ!”
“ใกล้ตรุษจีนแล้ว!”
“ทุกคนนับถอยหลัง!”
……
ที่เทียนจิน
“เหลืออีกสองนาที!”
“ตรุษจีนปีนี้สนุกจังเลยนะ!”
“รายการคืนส่งปีปีนี้ยอดเยี่ยมมาก!”
……
ที่เซี่ยงไฮ้
“ฉันเพิ่งรู้ว่าละครตลกของทางเหนือก็สนุกดีเหมือนกัน”
“ใช่ ก่อนนี้ไม่เคยดูเลย ใครจะไปรู้ว่าปีนี้ดูแล้วขำเกือบตาย!”
“ต่อไปต้องดูรายการคืนส่งปีทุกปีแล้ว”
“ละครตลกของจางเย่สุดยอดที่สุด”
……
ที่เซินเจิ้น
“ตรุษจีนปีนี้แตกต่างออกไปจริงๆ!”
“ไม่รู้ทำไม แต่ฉันมีความสุขกับคืนส่งปีปีนี้มาก!”
“ฮ่าๆๆ เพราะเธอได้ดูละครตลกนั่นน่ะสิ!”
“ก็จริง!”
“ฉันดูรายการคืนส่งปีตั้งแต่ต้นจนจบเลยนะ!”
“ฉันด้วย ไม่พลาดสักรายการเลย!”
“ฉันด้วย ดูจนจบเลย!”
……
ที่ต่างประเทศ
“รายการคืนส่งปีของปีนี้เยี่ยมไปเลย!”
“ออกจากเมืองจีนมาหลายปี เพิ่งรู้ว่ามีคนอย่างจางเย่ในวงการบันเทิงด้วย!”
“ใช่ ฉันชอบรายการตลกของเขามาก แสดงดีจริงๆ!”
“ฉันจะจำชื่อนี้ไว้”
“รายการคืนส่งปีปิดรายการอย่างเพอร์เฟ็กต์ ประเทศเราเข้มแข็งรุ่งเรือง ในฐานะคนจีนคนหนึ่ง ฉันภูมิใจมากจริงๆ”
……
บนเวยป๋อ
“ว้าว เสี่ยวหูเตี๋ยยังไม่เวียนหัวอีกเหรอ?”
“หมุนได้สี่ชั่วโมงจริงๆ เรอะ?”
“เทพ! การแสดงของรายการคืนส่งปีปีนี้เทพทุกรายการเลย!”
“สุดยอดจนบรรยายไม่ออกเลย!”
“เร็ว แจกอั่งเปาอีกแล้ว!”
“แจกอั่งเปารอบใหม่แล้ว!”
“ชิง! ชิง! ชิง!”
“ฮ่าๆ ได้มาหนึ่งหยวนล่ะ!”
“เชี่ย ฉันได้อั่งเปาของจางเย่อีกแล้ว หนึ่งเฟินเจ็ด! รวมกับหนึ่งเฟินสามที่ได้มาเมื่อกี้ เป็นสามเฟินแล้ว? เชี่ย! จางเย่แม่งหลอกลวง!”
“ฮ่าๆๆๆ!”
“หมอนั่นขี้เหนียวเกินเยียวยาแล้ว!”
“อ๊า ได้การ์ดอุทิศตนแล้ว! ได้แล้ว!”
“ไอ้หยา ฉันก็ได้แล้วเหมือนกัน!”
“เชี่ย ในที่สุดก็ได้การ์ดความสุขครบห้าใบแล้ว!”
“ตอนนี้ใกล้เที่ยงคืนแล้ว ใกล้ประกาศผู้ได้รับรางวัลแล้ว!”
“สองร้อยล้านต้องเป็นของฉัน!”
อั่งเปาแจกออกมาจำนวนมาก!
การ์ดความสุขห้าประการก็ถูกออกมาจำนวนมากเช่นกัน!
สิ้นปี สิ้นความบ้าคลั่ง!
……
บนโทรทัศน์
การถ่ายทอดสดรายการคืนส่งปี
เหยียนเหมยยกไมค์ขึ้น แล้วพูดเสียงดัง “อย่างที่เห็นนะคะ เสี่ยวหูเตี๋ยหมุนตัวเร็วขึ้นเรื่อยๆ ท่านผู้ชมที่รักทุกท่านคะ ยังเหลือเวลาอีกหนึ่งนาทีเจ็ดวินาทีก่อนระฆังตรุษจีนจะดังขึ้น ขณะนี้ ขอกล่าวคำอำลาของเก่า ขอต้อนรับของใหม่ด้วยความขอบคุณ โอบรับฤดูใบไม้ผลิที่งดงามยิ่งกว่าเดิม ขอบคุณสำหรับเวลาที่แสนประเสริฐ ขอบคุณบ้านเกิดที่รัก ขอบคุณพ่อแม่ที่เลี้ยงดู ขอบคุณเพื่อนและครอบครัวที่ช่วยเหลือเรามาทั้งปี และแน่นอน ขอชมเชยตัวเอง ขอบคุณที่อดทนและขยันขันแข็งผ่านมาทั้งปีนี้ได้! ขอให้เราต้อนรับวันรุ่งขึ้นที่มีความหวังและยอดเยี่ยมยิ่งกว่าอย่างมั่นใจและรักใคร่กันนะคะ!”
หลี่เฉินยิ้ม “ทุกคนพร้อมไหมครับ?”
พิธีกรพูดพร้อมกัน “ขอเชิญพวกเรานับถอยหลังสู่ปีใหม่ไปพร้อมกันค่ะ!”
ผู้ชมในห้องส่งยืนขึ้น!
นักแสดงหลังเวทีก็ยืนขึ้น!
ทีมงานในห้องส่งยกมือขึ้นส่งสัญญาณ!
“10!”
“9!”
“8!”
“7!”
“6!”
“5!”
“4!”
“3!”
“2!”
“1!”
“0!”
“สวัสดีปีใหม่!”
เสี่ยวหูเตี๋ยพลันหยุดหมุน!
ชั่ววินาทีนั้นกลีบดอกไม้ก็เบ่งบานทั่วทั้งเวที!
แสงไฟสาดส่องอย่างเปล่งประกายโดนเด่น
พริบตานั้น ทั้งห้องส่งเต็มไปด้วยเสียงเชียร์และโห่ร้อง!
พิธีกรกล่าวสวัสดีปีใหม่!
“ปีใหม่แล้ว!”
“ปีใหม่มาถึงแล้ว!”
“สุขสันต์วันตรุษจีน!”
“สุขสันต์วันตรุษจีนครับทุกคน!”
“ขอให้เป็นปีที่ดีของทุกคน!”
“คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา ทั้งครอบครัวอยู่เย็นเป็นสุข!”
วินาทีนั้น ทั้งประเทศล้วนนิยมยินดี
ชั่วขณะนั้น ชาวจีนทั่วโลกล้วนเฉลิมฉลองวันตรุษจีนพร้อมกัน!
Comments