ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I’m really a superstar 1388

Now you are reading ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I’m really a superstar Chapter 1388 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.
ทั้งเอเชียเต็มไปด้วยพายุแห่งการกุศล!

วันอังคาร

ที่บ้าน

ตอนเช้า ขณะที่ยังนอนอยู่บนเตียง จางเย่ก็เริ่มโพสต์เวยป๋อแล้ว ข่าวสาร ข้อความ และประเด็นร้อนมากมายด้านล่างหน้าต่างเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำความดีและการกุศล

‘พฤติกรรมเช่นนี้ไม่ควรส่งเสริม’

‘การทำกุศลเริ่มต้นได้ที่ตนเอง’

‘มาเถอะ เพื่อนเอ๋ย เข้าร่วมทีมทำความดีกันเถอะ’

‘ปฏิเสธความฟุ่มเฟือย ต่อต้านความสิ้นเปลือง’

‘คิดถึงเด็กๆ ในถิ่นทุรกันดารกันบ้าง คุณคิดเช่นนั้นไหม?’

‘สหายคนนี้ ฉันขอวิจารณ์นาย การทำกุศลไม่อาจยอมแพ้กลางคันนะ!’

ข้อความถูกโพสต์อย่างต่อเนื่อง!

เพียงครู่เดียวก็มีมากกว่าร้อยข้อความแล้ว!

คุณอู๋ออกไปทำงานแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมง จางเย่ยังไม่ลุกจากเตียง เขาพิมพ์ข้อความในมือถือด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ข่าวก็ยังคงมีมาไม่หยุด

‘สตูดิโอของจางเย่บริจาคเงินสองแสนหยวนให้กับโรงเรียนประถมในเขตภูเขา!’

‘จางเย่เรียกร้องให้ทุกคนทำการกุศล!’

‘จางเย่ขอร้องให้มอบความรักแก่เด็กที่เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว!’

บนเวยป๋อ

ชาวเน็ตแซะไม่หยุด

“หมอนี่เอาอีกแล้ว!”

“ไม่ต้องสนใจเขา!”

“ฉันอดหัวเราะไม่ไหว!”

“หมอนี่มันเสพติดแล้ว!”

“สวรรค์ จอมตอกหน้าจางเดินบนเส้นทางการกุศลไปไกลเรื่อยๆ แล้ว!”

“กล้ามเนื้อส่วนไหนของเขาเป็นตะคริวหรือเปล่า?”

“ใครก็ได้มาปลุกจอมตอกหน้าจางหน่อย ฉันทนมองเขาเป็นแบบนี้ไม่ได้จริงๆ!”

“ใช่ นี่มันสองวันเข้าไปแล้วนะ!”

“หมอนี่เขาอุทิศตนเองเพื่อการกุศลแล้วจริงๆ เหรอ?”

“อย่าบอกว่าจากนี้เขาจะไม่ทะเลาะกับใครอีกเลย? น่าเบื่อแย่เลย”

“จางเย่! ตื่นได้แล้ว!”

“จอมตอกหน้าจาง! รีบกลับมาเร็ว!”

หลายคนทนไม่ไหวอีกต่อไป ทันใดนั้นก็เกิดเหตุการณ์ ‘ทวงคืนจอมตอกหน้าจาง’ ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เหล่าชาวเน็ตเข้ามามีส่วนร่วม มีคน @ แท็กเขา มีคนไปโพสต์ในหน้าเวยป๋อของเขาและสตูดิโอ และคอมเมนต์ใต้โพสต์ของจางเย่อีกด้วย ผลสุดท้าย? จางเย่ทำเหมือนมองไม่เห็น เขายังคงต่อสู้ในแนวหน้าเพื่อการกุศลต่อไป ทุกที่ที่มีหัวข้อการกุศลมักจะมีภาพ ‘การทำงานหนัก’ ของจางเย่อยู่เสมอ!

แฟนคลับ “…”

ชาวเน็ต “…”

วงการบันเทิง “…”

สุดท้ายทุกคนทำอะไรไม่ถูก

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อจางเย่เช่นนี้ ก็ได้ผลตอบรับอันน่าทึ่ง

ผู้คนเริ่มสนใจทำบุญมากขึ้น

เงินบริจาคของสภากาชาดก็เพิ่มสูงขึ้น!

จำนวนอาสาสมัครขององค์กรการกุศลต่างๆ ก็เพิ่มขึ้นอย่างมาเช่นกัน!

……

วันเดียวกัน

หนังสือแต่งตั้งจากสภากาชาดก็มาถึงแล้ว

โฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์ในประเทศและภูมิภาคเอเชียของสภากาชาดแห่งเอเชียได้เปลี่ยนเป็นรูปของจางเย่แล้ว ข้อความแนะนำด้านล่างว่าทูตสันถวไมตรีแห่งเอเชียคนใหม่ มีชื่อและรูปภาพของจางเย่ นอกจากนี้โฆษณายังปรากฏในส่วนต่างๆ ของเอเชียผ่านทางข้อความและสถานีโทรทัศน์แห่งชาติ

บนอินเทอร์เน็ต

“เอ๊ะ โฆษณาออกมาแล้วเหรอ?”

“จางเย่เข้ารับตำแหน่งแล้วเหรอ?”

“เปิดตัวทั่วเอเชียใช่ไหม?”

“น่าจะนะ”

“ไม่น่าแปลกใจที่บรรดาดาราเอเชียอยากได้ตำแหน่งนี้จนต้องยื้อแย่งมาให้ได้ มีโบนัสคะแนนนิยมสำหรับการจัดอันดับทำเนียบดาราเอเชีย แถมยังสร้างภาพลักษณ์ที่ดี แล้วองค์กรการกุศลของเอเชียยังช่วยโฆษณาให้อีก!”

“แต่ไม่มีใครดูโฆษณานี้หรอกมั้ง?”

“ประมาทไม่ได้นะ!”

“ใช่ ยังไงมันก็เป็นการออกสื่อแบบไม่ต้องลงทุนเลยนะ!”

หลายคนเห็นแล้ว แต่ยังไม่มีการตอบสนองมากนัก

การโฆษณาเพื่อการกุศลมักได้รับความสนใจอย่างจำกัด

ละครโทรทัศน์?

วาไรตี้โชว์?

ไม่ต้องเปรียบเทียบกับของพวกนั้น ลำพังแค่เปรียบกับโฆษณาเชิงพาณิชย์ทั่วไปก็พอแล้ว โฆษณาด้านการบริการสาธารณะนั้นมีมูลค่าน้อยที่สุด ทุกคนมักจะปัดทิ้งหรือเลื่อนผ่านอย่างรวดเร็ว

……

เวลาเที่ยง

ณ สตูดิโอ

ทุกคนนั่งอยู่ด้วยกัน ในโทรทัศน์กำลังฉายโฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์สำหรับองค์กรการกุศลอยู่ การโฆษณาลักษณะนี้ไม่มีค่าใช้จ่าย เพราะได้รับการสนับสนุนจากสถานีโทรทัศน์ทุกสถานีและองค์กรการกุศล จะมีช่วงฉายโฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์ทุกเดือนหรือทุกปี ตอนอยู่ที่สถานีนครหลวงจางเย่ก็เคยทำมาก่อน

โฆษณาเล่นไปเรื่อยๆ

มีภาพของจางเย่ออกมาแค่ในช่วงสองวินาทีสุดท้ายเท่านั้น

แล้วก็จบลง

ฮาฉีฉีปิดโทรทัศน์ “มีเท่านี้แหละค่ะ”

จางเย่ไม่ค่อยพอใจนัก “แค่นี้เองเหรอ?”

ฮาฉีฉีกะพริบตา “ฉันคิดว่าโอเคอยู่นะคะ”

“มันก็แค่โฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์ธรรมดาๆ นี่” จางเย่ฮึดฮัด

ฮาฉีฉี “ใช่ค่ะ”

จางเย่พูดอย่างไม่ไยดี “ธรรมดาเกินไปแล้ว แบบนี้ไม่มีใครดูหรอก ทีมงานโฆษณาทำออกมาน่าเบื่อเกินไป ตอนนี้มันสมัยไหนแล้ว ต้องตามให้ทันสิ มัวมาอยู่กับความคิดเก่าๆ ไม่ได้ เกิดอะไรขึ้นกับโฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์? โฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์ก็ต้องทำอย่างมีเคล็ดลับ และต้องน่าดึงดูด ทุกคนถึงจะสนใจ”

จางจั่วยิ้มแห้ง “คนองค์กรการกุศลส่วนใหญ่เป็นอาสาสมัคร ถึงจะมีพนักงานประจำ แต่ด้านความเป็นมืออาชีพกับฝีมือคงเทียบกับบริษัทเชิงพาณิชย์ไม่ได้หรอกครับ เงินรายปีก็ไม่คงที่ ทีมโฆษณาที่มีความสามารถจริงๆ จะเต็มใจทำงานเพื่อการกุศลเท่าไรกัน? ผมคิดว่าโฆษณานี้โอเคอยู่นะ อยู่ในระดับที่ดีเลย อย่างน้อยทีมส่วนใหญ่ในประเทศก็ทำออกมาไม่ได้เท่านี้นะครับ”

จางเย่ส่ายหัว “โฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์ประเภทนี้ไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเลย สามารถฉายทั่วเอเชียฟรีๆ ทุกเดือน ทรัพยากรดีๆ และช่วงเวลาที่ดีแบบนี้ ทำออกมาได้น่าขำเกินไป  โอกาสดีในมือถูกพวกเขาทำลายหมดแล้ว น่าเสียดายจริงๆ!”

เสี่ยวหวังร้องอาคำหนึ่ง “หรือว่าคุณ?”

ฮาฉีฉีก็ตะลึง “ความหมายของคุณคือ?”

จางเย่ยิ้มออกมา “ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีทีมงานโฆษณาดีๆ หรอกเหรอ? งั้นก็ให้พวกเราทำสิ เหล่าฮา ติดต่อกับพวกเขาและบอกไปตามนี้เลย!”

“โอเคค่ะ เข้าใจแล้ว!” ฮาฉีฉีออกไปทันที

พวกจางจั่วเสี่ยวหวังฟังจบก็หัวเราะออกมา

ใช่แล้ว!

มีผู้กำกับจางอยู่นี่!

ผู้กำกับจางเป็นมืออาชีพด้านนี้!

ประหยัดไฟ!

เลิกบุหรี่!

น้ำแร่!

ยาสีฟัน!

นมวัว!

ผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพ!

มีโฆษณาไหนบ้างที่จางเย่ไม่เคยทำ?

ในวงการโฆษณาของจีน จางเย่ถือเป็นปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียง แม้แต่อันดับหนึ่งในวงการโฆษณาอย่างหลี่เสี่ยวเสี่ยวก็ยังพ่ายแพ้ให้กับจางเย่ โฆษณาที่ยอดเยี่ยมหลายตัวในประเทศจีนช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ล้วนกำกับโดยจางเย่ทั้งนั้น!

อีกด้านหนึ่ง

ติดต่อกับฝั่งนั้นได้แล้ว

เจ้าหน้าที่ของสภากาชาดเอเชียฟังจบก็ตกตะลึง “อาจารย์จางบอกอย่างนั้นเหรอ?”

ฮาฉีฉี “ใช่ค่ะ”

เจ้าหน้าที่ “แต่ถ้าทำโฆษณาการกุศลขึ้นใหม่ ค่าใช้จ่าย…”

ฮาฉีฉีพูดอย่างยินดี “พวกเราออกเงินเองค่ะ”

เจ้าหน้าที่ “แต่ว่าพนักงาน…”

ฮาฉีฉีตอบทันที “ทีมงานพวกเราหาเองค่ะ”

ออกเงิน

หาคน

เตรียมอุปกรณ์เอง

ฮาฉีฉีรู้ดีที่สุดว่าจางเย่คิดอย่างไร ยิ่งรู้ว่าตอนนี้พวกเขาต้องการอะไรมากที่สุด เงินเหรอ? นั่นนับเป็นอะไร อย่ามองว่าวันวันผู้กำกับเอาแต่พูดเหลวไหลเชียวนะ ถ้าเขาต้องการหาเงินขึ้นมา เพียงแค่ขายภาพตัวอักษร รับงานเล็กน้อย ยังจะกลัวหาเงินไม่ได้อีกเหรอ? แต่บางอย่างนั้นเงินก็แลกไม่ได้ เช่น ทูตสันถวไมตรี เช่นโฆษณาการกุศลที่เผยแพร่ทั่วเอเชีย หากทำได้ดีจริง จะทำให้จางเย่ได้รับความนิยมและความสนใจมากเพียงใด? ฮาฉีฉีเข้าใจดี!

พวกเขาไม่ขาดเงิน แต่ขาดโอกาส!

โอกาสที่จะเดินไปทั่วเอเชีย!

เจ้าหน้าที่คนนั้นรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันใด “ไอ้หยา นั่น นั่นมันเยี่ยมไปเลยครับ ใครจะไม่รู้จักชื่อเสียงด้านงานโฆษณาของอาจารย์จาง นี่คือบุคคลอันดับหนึ่งในวงการโฆษณาของจีน! โฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์ก่อนหน้านี้ของอาจารย์จางผมก็เคยดูมาหลายตัว คลาสสิกมากเลยครับ ถ้าสามารถให้อาจารย์จางแก้ไขโฆษณาของพวกเราได้ พวกเราไม่มีปัญหาแน่นอนครับ กลัวแต่จะทำให้พวกคุณลำบาก ค่าใช้จ่ายเองก็…”

ฮาฉีฉีหัวเราะ “ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้อาจารย์จางเป็นทูตสันถวไมตรี ก็ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจแน่นอนอยู่แล้ว พวกเรามีเงินก็ออกเงิน มีแรงก็ลงแรงอย่างเต็มที่ ทุกคนล้วนทำงานเพื่อการกุศล คุณไม่ต้องเกรงใจพวกเราหรอกค่ะ”

เจ้าหน้าที่คนนั้นรีบร้อนพูด “ขอบคุณมากๆ เลยครับ! ทำให้อาจารย์จางต้องลำบากแล้ว!”

ฮาฉีฉีตอบกลับ “ด้วยความยินดีค่ะ”

เจ้าหน้าที่คนนั้น “งั้นผมจะรีบรายงานให้หัวหน้าทราบนะครับ!”

หลังจากฮาฉีฉีติดต่อกับพวกเขาเรียบร้อยก็มาบอกต่อจางเย่

ฮาฉีฉี “เรียบร้อยแล้วค่ะ ผู้นำองค์กรการกุศลเอเชียต่างยกย่องคุณใหญ่เลย ผู้บริหารสองคนก็โทรมาเพื่อขอบคุณคุณ”

จางเย่หัวเราะและโบกมือ “ทำเพื่อประชาชน ที่ทำก็เพื่อประชาชนน่า”

ฮาฉีฉีกะพริบตา “ฉันบอกไปแล้วค่ะ เงินและกำลังคนพวกเราจะออกเอง พวกเขาเองก็คงจะออกให้ไม่ได้”

“โอเค ไม่มีปัญหา” จางเย่พูดต่อ “งั้นเราเริ่มกันเลยเถอะ”

จางจั่วตกใจ “ตอนนี้เหรอคะ?”

จางเย่อยู่ในอารมณ์รีบร้อน “ยิ่งเร็วเท่าไรก็ยิ่งดี วันนี้พยายามทำให้ได้สักสองตัวก่อน พรุ่งนี้ก็พยายามให้ได้สักสามตัว พนักงานและอุปกรณ์ก็ไม่ยาก ไปสถานีบีทีวีก็ได้ หรือไปซีซีทีวีก็ได้ ขอยืมใช้สถานที่ของพวกเขา แป๊บเดียวก็ได้โฆษณาสองสามตัวแล้ว ทำเสร็จก็รีบให้พวกเขาเปลี่ยนใหม่ โฆษณาตัวปัจจุบันนี้ ผมดูแล้วรับไม่ได้จริงๆ!”

อู่อี้เหงื่อไหล “แต่เรายังไม่ได้ตัดสินใจเลย เราจะทำโฆษณาประเภทไหนเหรอครับ?”

จางจั่วมองฮาฉีฉี “พวกเขาได้บอกไหมว่าอยากได้ประมาณไหน?”

ฮาฉีฉีส่ายหัว “ไม่ได้บอก อะไรก็ได้แหละมั้ง ถึงยังไงแต่ละประเทศแต่ละพื้นที่ก็มีเป้าหมายไม่เหมือนกัน บางประเทศก็ประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการป้องกันและรักษาโรคเอดส์ บางประเทศก็เน้นเรื่องอื่น แต่พวกเขาต้องการโฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์ทุกประเภทอยู่แล้ว ถึงเวลานั้นจะมีผู้วางแผนโดยเฉพาะที่คอยตัดสินใจว่าควรจะฉายประเทศไหน หรือโฆษณาเพื่อสาธารณประโยชน์กี่ตัวที่สามารถออกอากาศได้”

เสี่ยวหวังหมดคำพูด “อะไรก็ไม่บอก งั้นพวกเราจะทำยังไงล่ะ?”

จางเย่กลับพูดว่า “เด็กหูหนวก? มะเร็งเม็ดเลือดขาว? เลิกบุหรี่? โรคเอดส์? อะไรก็ได้ พวกเขาอยากให้พวกเราทำอะไรพวกเราก็ทำอันนั้น! ไม่โอเคก็ทำเพิ่มอีก! เรื่องแค่นี้เอง!”

“ผู้กำกับจางจงเจริญ!”

“ผมยอมคุณแล้ว!”

“สุดยอดไปเลย!”

อยากได้อย่างไหนก็ทำอย่างนั้นให้?

อยากได้กี่ตัวก็จะทำให้ตามจำนวนนั้น?

ประโยคเช่นนี้มีแต่จางเย่เท่านั้นที่กล้าพูด!

คนอื่นเขาทำโฆษณาต่างต้องเขียนคำโฆษณา ต้องวางแผนก่อน จากนั้นรอผู้บริหารอนุมัติ แล้วค่อยคัดเลือกบุคลากร และจัดระเบียบการถ่ายทำใหม่ นับตั้งแต่เริ่มเตรียมการจนถึงการถ่ายทำเสร็จสิ้น ทั้งหมดสามารถแล้วเสร็จภายในครึ่งเดือนก็ไม่เลวแล้ว ช้าหน่อยก็ประมาณหนึ่งเดือน แต่จางเย่ล่ะ เขาทำงานอย่างรวดเร็วมาโดยตลอด คำแรกที่พูดออกมาก็คือหนึ่งวันสองตัว หนึ่งวันสามตัว ทั้งยังต้องการอันไหนก็ทำอันนั้นให้ ออกเงินออกแรง ลงทุนอย่างเต็มที่!

มาเลย!

มาทำกัน!

มาทำให้เอเชียเต็มไปด้วยพายุแห่งการกุศล!

ทำให้ชื่อเสียงความใจบุญของผู้กำกับจางครอบคลุมไปทั่วเอเชียกันเถอะ!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด