ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I’m really a superstar 1351
ที่ CCTV
ณ ห้องควบคุมการผลิต สตูดิโอหมายเลขหนึ่ง
ทีมงานทุกคนต่างกลั้นหายใจ
จางเย่นั่งอยู่ตรงที่นั่งบัญชาการ เขาสวมหูฟัง สั่งการทุกอย่างด้วยตนเอง ตามองหน้าจอขณะที่ค่อยๆ เลื่อนปุ่มสองปุ่มขึ้นช้าๆ!
“ห้า”
“สี่”
“สาม”
“สอง”
“หนึ่ง”
“คัท จบงาน!”
ตัดสัญญาณการถ่ายทอดสดรายการคืนส่งปี
จางเย่ถอดหูฟัง โยนลงบนโต๊ะอย่างเหนื่อยล้า ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า ก่อนหันไปบอกคนอื่นๆ “จบแล้ว!” การส่งสัญญาณตัดกลับไปที่ CCTV1 รายการโทรทัศน์ยังดำเนินต่อไป แต่ถ่ายทอดอะไรอยู่นั้นไม่ใช่เรื่องที่ทีมรายการจะไปควบคุมแล้ว จางเย่รับผิดชอบแค่รายการคืนส่งปี ขณะนี้ ความรับผิดชอบของจางเย่และทีมรายการก็ถือว่าจบสิ้นลงแล้ว!
พร้อมกับเสียงนี้ ทุกอย่างก็ ‘เสร็จสิ้น’
ชั่วขณะนั้น ทุกคนในห้องควบคุมระเบิดเสียงโห่ร้องดังลั่น!
“งานเสร็จแล้ว!”
“สุขสันต์วันตรุษจีน!”
“ฮ่าๆๆๆ!”
“พวกเราทำได้แล้ว!”
“ใช่ พวกเราทำได้แล้ว!”
“วันนี้สุดยอด! พวกเราเก่งมาก!”
ทุกคนได้แต่ร้องตะโกนอย่างตื่นเต้นยินดี
ทันใดนั้นประตูห้องควบคุมก็ถูกผลักเปิดออก ทีมงานที่อยู่ด้านนอกต่างพากันกรูเข้ามา แม้แต่สมาชิกในคณะกรรมการจัดรายการฯ ก็ยืนอยู่ด้านนอกด้วย!
มาแล้ว!
ทุกคนมากันหมดแล้ว!
คนหกเจ็ดสิบคนเบียดเสียดเข้ามาในห้องควบคุมฯ
บ้างสวมกอดกันโห่ร้อง!
บ้างยกหมัดกระแทกอย่างยินดี!
ทีมงานหญิงบางคนถึงกับปาดน้ำตาด้วยความปีติ
ไม่ง่ายเลย รายการคืนส่งปีของปีนี้นั้นไม่ง่ายเลยจริงๆ ลี่เคอลาออกกะทันหัน ไม่มีใครยินดีรับตำแหน่งของผู้กำกับหลัก พวกเขาต้องเผชิญกับปัญหาเรื่องแล้วเรื่องเล่า ขณะที่รายการคืนส่งปีก็ใกล้เข้ามาทุกที แล้วในตอนนั้นเองจางเย่ก็ก้าวเข้ามา นำทีมผลิตรายการขึ้นเวที เปลี่ยนกระแสและทุกอย่างอย่างน่าตื่นตะลึง ใครจะไปคิดว่ารายการคืนส่งปีของปีนี้จะจบลงด้วยความสำเร็จขนาดนี้
ไม่มี!
ไม่มีใครคิด!
แต่จางเย่กลับทำได้!
ทุกคนทำได้จริงๆ!
จางเย่สวมกอดทีละคน
“เหล่าหาน ลำบากนายแล้วนะ!” จางเย่ว่า
รองผู้กำกับหาน “ลำบากแค่นี้ไม่มีปัญหาหรอกครับ”
จางเย่ “เหล่าฮา ลำบากเธอแล้วนะ”
ฮาฉีฉี “คุณลำบากยิ่งกว่านะคะ!”
จางเย่ “เหล่าเหอ เอฟเฟ็กต์แสงสวยมาก!”
เหล่าเหอ “เป็นเพราะคุณสั่งการได้ดีครับ!”
จางเย่ “เหล่าซุน วันนี้บนเวทีนายเหนื่อยหน่อยนะ”
เหล่าซุนประทับใจ “ไม่นับเป็นอะไร ไม่นับเป็นอะไรเลยครับ!”
จางเย่โอบกอดทีมงานทุกคน เรียกชื่อทีละคนพร้อมเอ่ยคำว่า ‘ลำบากแล้วนะ’
แต่ทุกคนทราบว่าคนที่ทำงานหนักที่สุดไม่ใช่ตนเอง
คนที่แทบจะแบกค้ำทั้งรายการด้วยคนเดียว คนที่ทำงานตลอดสองเดือนในแนวหน้า นั้นยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขานี่เอง!
เหล่าผู้บริหารต่างเดินเข้ามาจับมือจางเย่!
ประธานจ้าว “ลำบากคุณแล้วผู้กำกับจาง คุณร้ายกาจมาก! ร้ายกาจมากจริงๆ!”
ผู้อำนวยการหม่าพูดเสียงดัง “นี่คือรายการคืนส่งปีที่ดีที่สุดที่ผมเคยดูมาเลย! คุณเทพมากจริงๆ!”
รองประธานหลิว “ผู้กำกับจาง ขอบคุณมาก! ขอบคุณมาก!”
จางเย่กลับตอบกลับอย่างจริงจัง “ผมต่างหากต้องขอบคุณทุกท่าน พวกเรามีความเห็นแตกต่างกัน แต่คุณก็ยังยอมเชื่อผม พยายามผลักดันให้เต็มที่ ผม…”
ผู้อำนวยการหม่ารีบพูด “ไม่ต้องแล้วครับ เรื่องมันผ่านไปแล้ว”
ประธานจ้าว “ใช่ๆ ผ่านไปแล้ว” จากนั้นก็หัวเราะลั่น “ปีหน้าถ้าคุณยังอยากกำกับรายการคืนส่งปีอีก ผมคนแซ่จ้าวก็ยังอยากจะร่วมงานกับคุณอยู่นะ!”
จางเย่สะดุ้งโหยง แล้วรีบทำมือไม้ปฏิเสธ “เหวอ ปล่อยผมไปเถอะ! ให้ทำรายการคืนส่งปีอีกเหรอ? แค่ปีนี้ก็เกือบตายแล้ว ผมไม่ทำอีกแล้ว!”
ทุกคนพอได้ยินเข้าก็หัวเราะลั่น นั่นสินะ รายการคืนส่งปีปีนี้มีแต่เรื่องให้ตกใจทั้งนั้น!
ทันใดนั้น ผู้บริหารจากคณะกรรมการก็เอ่ยขึ้น “ทุกคนเงียบลงสักนิดนะครับ ผมเสนอว่า พวกเรามาปรบมือให้อาจารย์จางกันสักรอบดีไหม?”
ทุกคนร้องลั่น
“แน่นอน!”
“ดี!”
“ดี!”
จางเย่รีบพูด “ไม่ต้องแล้วครับ ไม่ต้องแล้ว”
แต่ไม่มีใครได้ยิน เสียงปรบมือจึงดังขึ้น!
“ผู้กำกับจาง!”
“ขอบคุณ”
“ขอบคุณมาก!”
“ลำบากคุณแล้ว!”
“ผู้กำกับจาง คราวนี้ต้องขอบคุณคุณมากจริงๆ!”
“นับว่าเป็นเทพจุติลงมาแล้ว!”
“คราวนี้ถ้าไม่มีคุณบัญชาการ ไม่รู้ว่าพวกเราจะเป็นยังไง!”
“ผู้กำกับจาง ขอบคุณมากนะคะ!”
เสียงปรบมืออันกึกก้องนั้นดังอย่างยาวนานไม่หยุดยั้ง!
ทุกคนรู้สึกขอบคุณจากใจจริง!
ทั้งความลำบาก ความทุ่มเท และความเสียสละของจางเย่ หลายวันนี้พวกเขาต่างได้เห็นทั้งหมดนั้นด้วยตาตนเอง ในช่วงสองเดือนที่เตรียมรายการคืนส่งปี ไฟในออฟฟิศจางเย่ไม่เคยดับเลย ทั้งๆ ที่มีแรงกดดันมหาศาลทุ่มมาที่เขา การผลิตรายการก็เป็นเขากำกับดูแลด้วยตนเอง แม้แต่เสียงวิจารณ์เรื่องการ์ดความสุขห้าประการก็ตกลงมาที่หัวเขาคนเดียว ไม่เกี่ยวกับยูนิเพย์และรายการคืนส่งปี นี่เป็นผลลัพธ์ที่จางเย่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกแล้ว เขาจึงวางแผนตั้งแต่ตอนที่ทุกคนยังไม่คาดคิด ให้ยูนิเพย์จัดการเรื่องประชาสัมพันธ์ ให้พวกเขาแจกเงินอั่งเปาจำนวนน้อยนิดอย่างยิ่งในชื่อของเขาเอง เพื่อให้เขาแบกรับคำก่นด่าทั้งหมดเอาไว้!
งานลำบาก!
งานเหน็ดเหนื่อย!
เขาล้วนทำหมดทุกอย่าง!
นี่คือผู้กำกับที่ควรค่าแก่การนับถืออย่างแท้จริง!
ทันใดฝูงชนก็แยกออก เป็นทางสายหนึ่ง หลายคนต่างพากันเบียดเสียดกันไปด้านข้างเพื่อให้หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างสง่างาม
“รองฯ อู๋!”
“อ๊ะ รองฯ อู๋!”
เป็นอู๋เจ๋อชิง!
จางเย่เองก็ตะลึง “เฮ้ย คุณมาทำอะไรน่ะ?”
อู๋เจ๋อชิงหัวเราะ “รอเธอไง”
จางเย่อุทาน “ผมอัดรายการคืนส่งปี คุณมารออะไรน่ะ? คุณมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย?”
ผู้อำนวยการหม่าหัวเราะ “รองฯ อู๋มานี่ตั้งแต่เริ่มถ่ายทอดสดแล้วครับ รออยู่หลังเวทีตลอดเลย”
“คุณนี่นะ” จางเย่บ่น “ที่นี่วุ่นวายจะตาย ไหนจะสบายเหมือนรอที่บ้านล่ะ” ปากก็บ่นไป แต่ในใจกลับอบอุ่นประทับใจอย่างยิ่ง
“ผู้กำกับจาง รีบกลับบ้านเถอะครับ”
“ใช่ คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“รีบกลับบ้านกับรองฯ อู๋เถอะ”
“ผู้กำกับจางสวัสดีปีใหม่!”
“รองฯ อู๋ ผู้กำกับจาง สวัสดีปีใหม่!”
ทุกคนล้วนกล่าวคำอวยพร
จางเย่ก็ตอบรับ “โอเค ทุกคนก็รีบกลับบ้านนะครับ สองเดือนนี้วุ่นวายกันมามากแล้ว พักกันสักหลายวันนะ ผมว่ายอดวิวน่าจะออกมาไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนนี้แหละ สิ่งที่ทำได้พวกเราก็ทำหมดแล้ว การแสดงทุกชิ้นก็ทำได้อย่างที่หวัง ถึงกับเหนือความคาดหวังเสียอีก! แต่สำหรับเรตติ้งเราคงได้แต่รอผลเท่านั้น ทุกคนกลับบ้านไปสนุกกับตรุษจีนเถอะครับ ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้วล่ะ!”
เรตติ้งยอดวิว?
ใช่ พวกเขาก็รอให้เรตติ้งออกมานี่แหละ!
พวกเขาทำเต็มที่แล้ว แต่ผลลัพธ์ก็ยังต้องดูว่าเรตติ้งนั้นจะเป็นอย่างไร ทุกคนต่างรอวันประกาศผล!
เบื้องบนตั้งเป้าไว้ 20% เหรอ?
จะมากกว่านี้ไหม?
แล้วจะมากกว่าเท่าไหร่?
ไม่มีใครกล้าคาดเดาแล้วในตอนนี้!
Comments