ช่วงเช้า

พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว

นกกำลังส่งเสียงร้องอย่างมีความสุข

จางเย่ที่อยู่ในเต็นท์ตื่นแล้ว เขารูดเปิดซิปแล้วปีนออกมาก่อนจะเงยมองท้องฟ้าสีครามที่หาได้ยากเบื้องบน เขาหาวและยืดเส้นยืดสาย รู้สึกสดชื่นแจ่มใส จางเย่ดูแหวนเกม การนับถอยหลังเหลือเวลาอีกสามชั่วโมง ช่วงเวลาโชคร้ายห้าเท่ากำลังจะผ่านพ้นไป เขาอารมณ์ดีขึ้นมาก

มาเถอะ

รอดูว่าจะเกิดเรื่องใหญ่อะไร

จางเย่หยิบมือถือออกมาและเข้าอินเทอร์เน็ต

แต่ว่าเมื่อเลื่อนดูอย่างไม่รีบร้อน จางเย่ก็ต้องตกตะลึงทันที!

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น ในขณะนี้จีน ญี่ปุ่น และเกาหลี ทุกคนต่างตกตะลึง!

เมื่อกี้เกาหลีปล่อยข่าวที่สร้างความตกใจให้แก่ทั่วเอเชีย ช่างเทคนิคด้านความปลอดภัยของพวกเขาทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเป็นเวลาหลายปี ในที่สุดก็จับร่องรอยของแฮกเกอร์ในตำนาน ‘2’ ที่ได้รับจัดอันดับเป็นที่ 1 ของโลกได้ และคอนเฟิร์มเป้าหมายแล้วเรียบร้อย!

แฮกเกอร์จีน 2?

ไวรัสแพนด้าจุดธูปอันโด่งดัง?

สงครามแฮกเกอร์จีนเกาหลี?

ภัยพิบัติของเครือข่ายอินเทอร์เน็ตในเกาหลีใต้?

แน่นอนว่าชาวเอเชียไม่มีวันลืมเรื่องเหล่านี้ ทุกคนเคยผ่านประสบการณ์ในปีนั้นมา จนถึงตอนนี้ก๋ยังรู้สึกช็อกไม่หาย แฮกเกอร์ 2 เป็นปริศนาคาใจใครหลายคน พวกเขาคิดว่าความลับนี้คงไม่มีทางไขได้ เพราะหลังจบสงครามแฮกเกอร์จีนเกาหลี แฮกเกอร์ 2 ก็หายตัวไป ไม่แสดงตัวอีกเลย แต่ตอนนี้เกาหลีกลับพบร่องรอยแล้ว? ทำไมคนจะตกใจและอยากรู้อยากเห็นล่ะ? เมื่อเทียบกัน เรื่องความโชคร้ายของจางเย่ไม่นับเป็นอะไรเลย ขณะนี้สายตาของประชาชนทั่วเอเชียถูกเรื่องนี้ดึงไปแล้ว!

……

ประเทศจีน

“ใครอ่ะ?”

“เขาเป็นใครกันแน่?”

“เทพเจ้า 2 ไอดอลของฉัน!”

“ใช่ ฉากที่ 2 พาแฮกเกอร์จีนกวาดเกาหลีจนราบคาบ พอนึกถึงทีไรฉันก็ยังตื่นเต้นไม่หายเลย”

“หาเจอแล้วจริงๆ เหรอ?”

“ฉันอยากรู้มาก แต่ก็ไม่อยากรู้เหมือนกัน”

“การเปิดเผยตัวตนของแฮกเกอร์ มันคือหายนะเลยนะ!”

“เทพเจ้า 2 เป็นถึงฮีโร่ของชาติเชียวนะ ประเทศเราต้องปกป้องเขาอยู่แล้ว”

“อืม ด้วยเทคนิคของแฮกเกอร์ 2 ทั่วประเทศต้องรวมตัวกันเพื่อคิดหาวิธีฟอกตัวเขาให้สะอาด ไม่มีทางส่งเขาให้เกาหลีแน่”

……

ที่ญี่ปุ่น

“ในที่สุดก็จับเขาได้แล้วเหรอ?”

“แฮกเกอร์คนนี้ร้ายกาจมาก”

“แพนด้าจุดธูป มันเป็นไวรัสที่คนหวาดกลัวที่สุด”

“เกาหลีในปีนั้นโดนกันทั่วหน้าจริงๆ”

“ผ่านมาหลายปีแล้ว คนไม่น้อยก็กำลังตามหาเขาอยู่ แต่ทำไมเกาหลีถึงหาเจอก่อนล่ะ?”

“พอพูดขึ้นมา แฮกเกอร์ 2 เนี่ยเป็นผู้ชี้ทางให้ฉันเลยนะ เป็นเพราะชื่นชมเขา ฉันถึงได้ไปเรียนสาขาเทคโนโลยีเครือข่าย ในบรรดาคนจีนทั้งหมด ฉันชื่นชมเขามากที่สุด”

“สมกับเป็นแฮกเกอร์ในตำนาน”

……

เกาหลีเป็นฝ่ายช็อกมากที่สุด

“จับมัน!”

“ไอ้บ้านั่น!”

“ตอนนี้แค่เห็นหมีแพนด้า ตัวฉันก็สั่นไปหมดแล้ว!”

“ใช่ เพราะสิ่งที่แม่งทำในปีนั้นนั่นแหละ!”

“ไอ้คนนี้ทำให้ระบบเครือข่ายและวงการคอมพิวเตอร์ทั้งประเทศของเราถูกทำลาย ปล่อยเขาไปไม่ได้นะ เสียหายมามากแล้ว!”

“ส่งมอบแฮกเกอร์ 2!”

“ใช่ ส่งให้ศาลโลกเลย!”

“คนนี้แม่งน่าโกรธแค้นยิ่งกว่าจางเย่อีก!”

“แม่งเอ้ย คอมฉันก็เคยโดนแพนด้าจุดธูปครั้งนึง”

“นายโดนแค่นั้นเอง ฉันนี่โดนไปแปดครั้งเลยนะ! ไอ้เชี่ยเอ๊ย!”

สำหรับประเทศเกาหลี พวกเขามีศัตรูสาธารณะเพียงสองคน

คนแรก : แฮกเกอร์2

คนที่สอง : จางเย่

สองคนนี้เท่านั้น!

ทั้งสองคนได้ก่อเหตุทำร้ายจิตใจชาวเกาหลีอย่างรุนแรง!

ชัดเจนว่าแฮกเกอร์ยังร้ายกาจนำหน้าจางเย่ไปอีก!

แต่แน่นอน คนเกาหลีไม่มีทางรู้ว่าศัตรูสาธารณะของพวกเขา แท้จริงแล้วก็คือคนคนเดียวกัน

……

2?

ชื่อนี้อยู่ห่างไกลไปหน่อย จางเย่เองก็เกือบลืมไปแล้ว เมื่อวานนี้เขาเดาได้ว่ามีเรื่องใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น ตามที่คาดไว้ แค่ตื่นขึ้นมาก็เกิดเรื่องขึ้นแล้วจริงๆ เป็นคดีเก่าเมื่อหลายปีก่อน ตอนนี้จางเย่ก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน อะไรจะมาก็ต้องมาอยู่ดี

หาฉันเจอแล้ว?

หาเจอได้ยังไง?

เสียงมือถือดัง มีสายโทรเข้ามา

จางเย่มอง เหมือนจะเป็นหมายเลขโทรศัพท์ของผู้อำนวยการต่งจากสำนักงานความมั่นคงไซเบอร์

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จางเย่ก็ยอมรับสาย “ฮัลโหล เหล่าตง”

ผู้อำนวยการต่งถอนหายใจ “ดูข่าวหรือยัง?”

จางเย่หัวเราะแห้ง “ดูแล้วครับ”

ผู้อำนวยการต่งพูด “ฉันคิดว่าเธอต้องกังวล ก็เลยมาบอกเธอสักหน่อย ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในเกาหลี ตอนกำลังสอบสวนคดีอื่นอยู่ก็เจอคอมเครื่องหนึ่ง ซึ่งบังเอิญเป็นเครื่องที่ถูก 2 แฮกในครั้งนั้น และยังเป็นอุปกรณ์ที่แฮกเกอร์คนหนึ่งเคยใช้ เขาแอบติดตั้ง ‘ฮันนีพอร์ต[1]’ เอาไว้ ตอนที่ 2 โจมตีและเข้าควบคุมโฮสต์หลัก ถึงจะลบประวัติข้อมูลทั้งหมดแล้ว แต่กลับยังเหลือร่องรอยเอาไว้ และเกาหลีบังเอิญหาเจอพอดี หลังจากสืบสวนแล้วเอาที่อยู่ไอพีตรวจสอบมาจนถึงเครือข่ายในพื้นที่สำนักงานของเรา ไอ้เวรพวกนั้นก็ดวงดีจริง ความน่าจะเป็นครั้งนี้เกือบหนึ่งในล้านเลยนะ เฮ้อ ครั้งนี้เสี่ยวฟ่านต้องลำบากแล้ว”

จางเย่ตะลึง “ใครนะครับ?”

ผู้อำนวยการต่ง “เสี่ยวฟ่านไง”

จางเย่เบิกตาโต “ฟ่านอิงอวิ๋น?”

ผู้อำนวยการต่ง “อืม แฮกเกอร์ 2 ก็คือเธอ”

จางเย่ “…”

ผู้อำนวยการต่ง “หน่วยงานเรามีมือดีอยู่หลายคน แต่ทักษะระดับแฮกเกอร์ 2 ก็มีแต่เสี่ยวฟ่านคนเดียวแล้ว เธอเคยมีประวัติอาชญากรรมมาก่อนด้วย”

จางเย่ถาม “พี่ฟ่านยอมรับแล้วเหรอ?”

ผู้อำนวยการต่ง “เธอบอกว่าไม่ใช่เธอ เบื้องบนส่งคนมาตรวจสอบแล้ว เกาหลีก็เร่งมา แต่ยังไงก็คงไม่ส่งเธอให้พวกเขาแน่นอน”

จางเย่พูดอย่างรีบร้อน “ไม่ใช่พี่ฟ่าน”

ผู้อำนวยการต่งตกใจ “ทำไมถึงพูดแบบนั้น?”

จางเย่พูดต่อ “นิสัยของพี่ฟ่านเป็นยังไงคุณไม่รู้เหรอครับ? ก่อนหน้านี้เธอแฮกเข้าบริษัทในสหรัฐอเมริกา เธอไม่ได้ซ่อนที่อยู่ไอพีตัวเองด้วยซ้ำ ไม่เคยปิดบังเลย ไม่งั้นทางนั้นจะจับเธอได้ยังไง? จากนิสัยนี้ของเจ๊ฟ่าน ถ้าเธอเป็นคนทำจริงๆ เธอต้องยอมรับแล้ว เชื่อผมสิ”

ผู้อำนวยการต่ง “เรื่องนี้ ต้องตรวจสอบอีกที”

จางเย่พูดย้ำ “ไม่ใช่เธอแน่นอน!”

มีเสียงดังออกมาจากในสาย

ฟางเสียวสุ่ย “หัวหน้าตง ฉันก็เชื่อพี่ฟ่านเหมือนกันค่ะ!”

เหมิงอี้ก็พูด “ไม่ใช่เธอแน่นอน!”

ทั้งสองคนเคยทำงานกับจางเย่มาก่อน เป็นคนในสำนักงานความมั่นคงไซเบอร์เหมือนกัน

ผู้อำนวยการต่งหน้าบึ้ง “พวกเธออย่าใช้ความรู้สึกส่วนตัวมาตัดสิน ทุกอย่างต้องรอผลการตรวจสอบก่อน”

จางเย่ถาม “ถ้าหาคนนั้นเจอแล้ว จะเป็นยังไงเหรอครับ?”

ผู้อำนวยการต่งคิดว่าเขากำลังถามแทนฟ่านอิงอวิ๋นจึงตอบว่า “ตอนนี้หลักฐานสาวมาถึงพวกเราแล้ว แรงกดดันเยอะมาก และเบื้องบนก็ให้ความสำคัญมาก ยังไงก็ต้องส่งคนไปสักคน แพนด้าจุดธูปในปีนั้นส่งผลกระทบอย่างหนัก ความเสียหายที่เกิดขึ้นมีมากเกินไป ถ้าเกิดเป็นเสี่ยวฟ่านจริง จะต้องติดคุกแน่นอน เธอไม่เหมือนกับคนอื่น เธอไม่เพียงมีประวัติอาชญากรรม แต่เธอยังเป็นคนในหน่วยเราด้วย รู้กฎแต่ก็ยังแหกกฎ เพิ่มมาอีกหนึ่งข้อหา จึงร้ายแรงกว่าเดิมมาก แต่ถึงยังไงผมต้องหาทางรักษาคนของเราไว้ให้ได้!”

ฟังจบจางเย่ก็พยักหน้า “ผมเข้าใจแล้ว”

สาม

สอง

หนึ่ง

ระยะเวลาความโชคร้ายห้าเท่าสิ้นสุดลงแล้ว

————————

[1]ฮันนีพอร์ต Honeypot คือการเซ็ตอัพระบบจำลองที่คล้ายกับระบบหรือเครื่องเซิร์ฟเวอร์จริง เพื่อหลอกล่อให้ผู้บุกรุกเข้าใจว่าระบบจำลองนี้คือเครื่องเซิร์ฟเวอร์ หรือเครื่องผู้ใช้ตัวจริงและพยายามเจาะระบบเข้ามา พฤติกรรมต่างๆ และข้อมูลที่เข้าออกระบบจำลองนี้จะถูกเก็บรวบรวมไว้ให้เราตรวจสอบ ทั้งเพื่อเรียนรู้พฤติกรรม มีการแจ้งเตือน และป้องกันไม่ให้ทรัพยากรอันมีค่าของเราถูกขโมยออกไปได้