ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I’m really a superstar 1401
วันต่อมา
มีข่าวนับไม่ถ้วน
‘บัตรการแสดงรอบพิเศษของจางเย่ถูกแย่งชิงอย่างบ้าคลั่ง!’
‘เว็บขายบัตรล่มไปแล้วครั้งหนึ่ง!’
‘งานคอนเสิร์ตของดาราเกาหลีญี่ปุ่นเผชิญกับความหนาวเหน็บ!’
‘พลังการสนับสนุนของจางเย่ยังคงเป็นเช่นเดิม!’
คนจำนวนมากพอตื่นขึ้นมาก็เปิดเว็บขายบัตรดู แล้วก็ค้นพบว่าบัตรคอนเสิร์ตที่จีนของดาราเกาหลีญี่ปุ่นทั้งสามกลับยังขายไม่หมด บัตรประมาณหนึ่งพันหยวนที่ถูกที่สุดขายหมดแล้ว แต่บัตรที่นั่งระดับกลางยังเหลืออยู่ กระทั่งบัตรวีไอพีแม้จะแสดงราคาชัดเจนแล้วแต่ก็ยังไม่ปล่อยขาย
ทางหนึ่งแย่งชิงบัตรจนหมดเกลี้ยงในสามสิบวินาที!
อีกด้านหนึ่งการแสดงทั้งสามวันกลับยังมีบัตรเหลือเฟือ!
ความแตกต่างชัดเจนมาก!
จางเย่คนเดียวเอาชนะดาราเกาหลีญี่ปุ่นทั้งสาม!
ก่อนหน้านี้บนอินเทอร์เน็ตมีแฟนคลับที่บ้าคลั่งของปาร์คแจซังและคิมจีซานโหวกเหวกโวยวายอยู่ บอกว่าความนิยมของ ‘พวกอปป้า’ ไม่ใช่สิ่งที่จางเย่จะเทียบได้ อันดับของ ‘อปป้า’ ทั้งสองบนทำเนียบเอเชียก็สูงกว่าจางเย่นิดหน่อย ทำไมจะเป็นคู่มือของจางเย่ไม่ได้? จากนั้นเมื่อบัตรเปิดขาย คนจำนวนมากก็ทึ่มทื่อไปหมด ไม่ลองก็ไม่รู้ พอได้ลองก็ตกใจจนตัวลอย คิมจีซานก็ดี ปาร์คแจซังก็ดี คิมูระก็ดี ความนิยมของคนเหล่านี้ในจีนเดิมทีก็ไม่อาจเทียบจางเย่ ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันตั้งแต่แรกแล้ว!
……
ทีมของดาราเกาหลีญี่ปุ่นทั้งสาม
“ไม่เป็นไร”
“บัตรของพวกเราเองก็ขายได้ไม่เลว!”
“วันนี้น่าจะขายได้หมด จากนั้นก็ปล่อยระลอกสอง”
“อืม บัตรวีไอพียังไม่ต้องรีบร้อนปล่อย”
“ใช่ ไม่ต้องสนใจเขาแล้ว ไปตามจังหวะของพวกเราเองนี่แหละ”
“ยังไงผลสุดท้ายก็ต้องดูที่คำชมเชย รองานคอนเสิร์ตเริ่มถึงเป็นเวลาแสดงพลังที่แท้จริง ตอนนี้บอกว่าใครแพ้ใครชนะยังเร็วไปหน่อย”
“ใช่ ตอนนี้ไม่ต้องไปสนใจ!”
“รอวันเริ่มงานเถอะถึงจะเป็นของจริง!”
“ให้จางเย่ทำนั่นทำนี่ไปเถอะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแค่ขายบัตรอย่างเดียวเขาก็สามารถล้มพวกเราได้? พวกเขาพอใจจะขายถูกก็ขายไป พวกเราตั้งราคาสูงแบบนี้แต่ก็ยังขายได้เหมือนเดิม!”
……
แฟนคลับของพวกเขาเองก็สนับสนุนเช่นกัน
“พี่สาวน้องสาว!”
“จะให้พวกอปป้าเสียใจไม่ได้นะ!”
“ทำไมบัตรยังขายไม่หมดอีก?”
“ฉันซื้อใบหนึ่ง!”
“ต่อให้ฉันต้องกินดินก็จะซื้อให้ได้!”
“สองพันกว่าใช่ไหม? ที่นั่งตรงกลาง? ฉันซื้อแล้ว!”
“ใช่ จะให้จางเย่แย่งซีนอปป้าไม่ได้!”
“สนับสนุนคิมูระ!”
“สนับสนุนแจซังอปป้า!”
“แพงแล้วทำไม? แพงกว่านี้ฉันก็ซื้อ!”
“ใช่ พวกเราจะซื้อ!”
แฟนคลับจำนวนมากร้องระงม!
แฟนคลับดาราเกาหลีญี่ปุ่นในประเทศนั้นไม่สามารถดูถูกได้เลย!
……
ที่สตูดิโอ
จางเย่กำลังโทรศัพท์ติดต่อกับพนักงานขายบัตร
“อาจารย์จาง บัตรขายหมดแล้ว แต่กำไร…”
“ขายบัตรหมดก็โอเคแล้วไม่ใช่หรือไง? พวกคุณแค่เสียกำไรนิดหน่อย”
“ไม่ใช่แค่นิดหน่อยนี่สิ การแสดงของคุณต่อให้บัตรถูกสุดคือหนึ่งพันห้าร้อยหยวนก็มีคนแย่งกันซื้อ”
“เหล่าหลิว เวทีของผมก่อนหน้านี้ใช่ หลังจากนี้ก็ใช่ จะไม่ขายบัตรราคาแพงเลย พวกเราตกลงกันไว้แล้วนี่”
“ครับ เอาตามคุณ คุณว่ายังไงก็เอาแบบนั้น”
“มากสุดกำไรทางฝั่งผมพวกคุณก็เอาไปเยอะหน่อย”
“นั่นไม่ได้ ไม่ต้องแล้วๆ แบ่งกันแบบธรรมดาก็ได้”
“ไม่มีปัญหา จะให้พวกคุณทำงานวุ่นวายค่อนวันโดยสูญเปล่าได้ยังไง”
“เฮ้อ อาจารย์จาง ไม่ต้องพูดอะไรแล้วครับ ทำงานร่วมกับดารามาหลายปีคุณเป็นคนที่ซื่อสัตย์ที่สุดแล้ว จากคำพูดนี้ของคุณ หลังจากนี้ต่อให้ทำเงินไม่ได้ผมก็จะยังทำงานของคุณให้ออกมาดีอยู่ดี”
“ขอบคุณครับเหล่าหลิว”
ซื่อสัตย์?
เขาไม่ได้ซื่อสัตย์หรอก!
ที่สำคัญคือเขาไม่สนใจการทำเงินมากมายขนาดนั้น การทำเงินสามารถสร้างความพึงพอใจเมื่อทะเลาะกับคนอื่นได้ไหม? ไม่ได้เลย! ความสุขประเภทนี้แม้แต่ทองพันชั่งก็ซื้อไม่ได้!
ต่อให้สูญเงินก็จะทำ!
พวกฮาฉีฉีกับจางจั่วเดินมาแล้ว
จางจั่วเอ่ยยิ้มๆ “ผู้กำกับจาง หมากตานี้ของคุณยอดมากจริงๆ!”
ฮาฉีฉีเองก็หัวเราะ “ตอนนี้ทุกคนด่าพวกเขาแล้วบอกว่าคุณซื่อสัตย์!”
จางจั่วตอบ “ความจริงบัตรของพวกเขาขายแพงไปหน่อย ครั้งนี้ก็ได้รับผลจากการกระทำนั้นแล้ว นี่เรียกว่าพ่ายแพ้ในศึกแรก ฮ่าๆๆ!”
จางเย่กลับเอ่ยว่า “ยังไม่พอหรอก”
จางจั่วร้องหา “ยังไม่พอ?”
จางเย่เอ่ยอย่างสงบและมั่นคงว่า “เหล่าฮา คุณช่วยผมทำอะไรสักหน่อยสิ”
ฮาฉีฉีงุนงง “คุณว่ามาเลยค่ะ”
จางเย่เอ่ยถาม “บัตรราคาแพงที่สุดของคอนเสิร์ตทั้งสามงานปล่อยออกมาหรือยัง?”
“ยังค่ะ” ฮาฉีฉีตอบ “แต่อันที่จริงก็เริ่มขายแล้ว เป็นเพราะราคาแพงไป มาตรฐานราคาของพวกเขาคือหนึ่งหมื่นเอย หมื่นกว่าเอย ทางฝั่งพนักงานขายบัตรที่จงใจไม่ปล่อยออกมาเพื่ออัปราคาให้สูงขึ้น สุดท้ายก็เป็นพวกขายอัพราคาที่ปล่อยออกมาในราคาสองเท่า อันที่จริงทุกคนในวงการล้วนรู้ว่าเป็นคนขายบัตรนั่นแหละที่ทำ ท่าทางคงตกลงแบ่งกำไรกับทางดาราได้ คุณถามทำไมคะ?”
จางเย่เอ่ย “คุณไปถามมาหน่อยว่าเท่าไหร่ ซื้อให้ผมสักใบ”
ฮาฉีฉีนิ่งงัน “หา?”
จางจั่วเองก็โง่งมไปแล้ว “คุณจะซื้อบัตรพวกเขามาทำอะไรครับ?”
จางเย่ตอบ “ให้พวกคุณไปถาม พวกคุณก็ไปถามเถอะ”
“ค่ะ” ฮาฉีฉีรีบโทรศัพท์ติดต่อทันที
ในที่สุดก็ยืนยันข่าวได้
บัตรวีไอพีของคิมูระ คาสึยะถูกปั่นสูงถึงใบละ 20000 หยวน สามารถต่อรองได้!
บัตรวีไอพีของคิมจีซานใบละ 19999 ต่อรองไม่ได้!
บัตรวีไอพีของปาร์คแจซังแพงที่สุด ใบละ 35000 กำหนดราคาแน่นอน!
ฮาฉีฉีถอนหายใจ “บ้าไปหมดแล้ว อยากทำกำไรจนเป็นบ้าไปแล้ว!”
“คนกลุ่มนี้กอบโกยเงินเก่งจริงๆ!” จางจั่วเองก็โมโห “นี่ไม่ใช่ว่าหลอกคนโง่เหรอ จ่ายเงินสูงขนาดนี้ซื้อบัตร บ้าหรือเปล่า? พวกเขาคิดว่าพวกเราคนจีนทำเงินได้ง่ายๆ จริงๆ สินะ?”
แต่จางเย่กลับเอ่ยสิ่งที่ทำให้คนประหลาดใจ “เหล่าฮา คุณเอาบัตรผมไป ผมควักจ่ายเอง คุณไปเอาบัตรวีไอพีของพวกเขามา มีเท่าไรเอามาให้หมด!”
ฮาฉีฉีตกใจจนนิ่งค้าง “คุณบ้าไปแล้วเหรอคะ?”
จางจั่วเองก็แทบหัวทิ่ม “คุณจะทำอะไร? แพงขนาดนี้คุณยังซื้ออีก? คุณมีญาติที่อยากดูคอนเสิร์ตของพวกเขาเหรอ?”
จางเย่ตบบัตรของตัวเองลงบนโต๊ะ “ไม่ต้องถามมาก ซื้อมาได้ไหม?”
ฮาฉีฉีตอบ “ถ้าเป็นราคาของพวกอัปบัตรแน่นอนว่าซื้อได้”
“ดี” จางเย่ตอบ “รีบไปจัดการเถอะ”
ฮาฉีฉียิ้มไม่ได้หัวเราะไม่ออก “ค่ะ”
หนึ่งใบ!
ห้าใบ!
สิบใบ!
สุดท้ายบัตรวีไอพีของคอนเสิร์ตทั้งสามงานพวกเขาก็เอามาได้สิบเจ็ดใบ จ่ายเงินของจางเย่ไปไม่ถึงห้าแสน หนึ่งในนั้นยังมีบัตรสองสามใบที่ทางฝั่งเกาหลีญี่ปุ่นขายแพงเกินไป ราคาที่ตกลงกันไว้ถูกอัปขึ้นทันที ดังนั้นจึงจ่ายไปไม่น้อย ฮาฉีฉีก็หงุดหงิดมาก พวกฮาฉีฉีเองก็คิดไม่ออกว่าผู้กำกับจางจะรับบัตรที่ราคาแพงขนาดนี้มาทำไม ปรากฏว่าเธอค้นพบว่าจางเย่ไม่แม้แต่จะกะพริบตา
ไม่ถึงห้าแสน?
เงินเท่านี้นับเป็นอะไร!
หลังได้บัตร ประโยคต่อมาของจางเย่ก็ทำให้ฮาฉีฉีกับจางจั่วและคนอื่นๆ ตกใจจนแทบฉี่ราด!
กลับเห็นจางเย่พูดแบบสบายๆ ว่า “บัตรวีไอพีพวกนี้ ใบละห้าแสน เอาไปประกาศให้ผมที!”
ฮาฉีฉีกระอักเลือด!
จางจั่วแทบเป็นลม!
ห้าแสน?
ต่อหนึ่งใบ?
เชี่ย!
บัตรพวกนี้รวมกันยังซื้อมาไม่ถึงห้าแสนเลยนะ!!
Comments