ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I’m really a superstar 1486 : มหาศึกแฮ็กเกอร์!
วันนี้
ในเวยป๋อ
ประชาชนต่างพูดคุยกันอย่างคึกคัก
“ท่านเทพ 2 เป็นยังไงนะ?”
“ไม่รู้สิ”
“ดูเหมือนจะโดนจับแล้ว กำลังสอบสวนอยู่”
“ฉันว่าคงมีนิรโทษกรรมนะ”
“นั่นสิ ตอนศึกจีนเกาหลีนั่น เห็นชัดๆ ว่าแฮกเกอร์เกาหลีเริ่มโจมตีเราก่อน ท่านเทพ 2 ถูกบีบให้ตอบโต้ ทำไมทางเกาหลีไม่ไปจับแฮกเกอร์มันก่อนจะมายุ่งกับคนของเรานะ? บัดซบ! ถ้าฉันเป็นสำนักงานความมั่นคงไซเบอร์ ฉันจะแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ไม่ไปจับคนของเราเองหรอก”
“พูดได้ดี ตอนท่านเทพ 2 ร่วมศึก แฮกเกอร์ทั่วโลกต้องพรั่นพรึง ไอ้พวกบัดซบทั้งหลายถูกเธอขู่หนีไปหมด ดูสิ หลายปีนี้มีแฮกเกอร์ต่างชาติคนไหนกล้าบุกเข้ามาทำกร่างในจีนเราบ้างไหม? ไม่มีสักตัว! ถ้าจับท่านเทพ 2 เพราะเป็นภัยต่อความมั่นคงไซเบอร์ ฉันจะขอประท้วงเป็นคนแรก การมีอยู่ของท่านเทพ 2 คือการข่มอีกฝ่ายชัดๆ นี่คือการเพิ่มความมั่นคงทางไซเบอร์แท้ๆ”
“อ๊ะ แย่แล้ว!”
“เกิดอะไรขึ้น?”
“เว็บไซต์ของหน่วยงานรัฐโดนแฮ็กเกอร์โจมตี!”
“อะไรนะ?”
“รีบดูนี่ เว็บบอร์ดที่ใหญ่ที่สุดของจีนก็เข้าไม่ได้แล้ว!”
“ไอ้พวกนั้นเอาอีกแล้วเหรอ?”
“เชี่ย!”
หนึ่งราย!
ห้าราย!
สิบราย!
ยี่สิบราย!
เหล่าเว็บไซต์จีนค่อยๆ ชะงักไปจากการโจมตีซึ่งเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
การโจมตีครั้งนี้กะทันหันจนเกินไปจนทุกคนไม่ทันตั้งตัว!
……
ซูเปอร์มาร์เกตแห่งหนึ่ง
“แย่แล้ว!”
“ช่องคิดเงินพังแล้ว!”
“เราคิดเงินไม่ได้”
“มีแฮกเกอร์!”
……
ที่โรงเรียน
“อาจารย์ เกิดอะไรขึ้นครับ?”
“ทุกคนเรียนเองกันไปก่อนนะ คอมฯ มีปัญหาน่ะ”
“อาจารย์ ทำไมจอดำล่ะครับ?”
“ระบบเครือข่ายของโรงเรียนโดนแฮ็กแล้ว!”
……
บริษัทแห่งหนึ่ง
“อ๊ะ คอมฯ เจ๊งหมดเลย!”
“ติดโทรจันแล้ว!”
“อะไรน่ะ?”
“ธงเกาหลี?”
“แฮกเกอร์เกาหลีเรอะ!”
……
อีกด้านหนึ่ง
ในกลุ่มแชทของเกาหลี
“เริ่มแล้ว”
“เริ่มแล้ว”
“เอาล่ะ งั้นลงมือตามแผนที่คุยกันไว้เลย”
“วางใจเถอะ”
“ฮ่าๆ ฉันจัดการไปสามเว็บแล้ว”
“ฉันจัดการไปสี่ เครือข่ายจีนนี่ช่องโหว่เยอะจริงๆ!”
“ในที่สุดเราก็ได้แก้แค้นคืนแล้ว!”
“2 โดนจับ ไม่มีใครหน้าไหนในจีนหยุดเราได้อีกแล้ว!”
“ทุกคน บุก!”
……
อีกด้านหนึ่ง
อเมริกา
“เกาหลีลงมือแล้ว”
“ในที่สุดพวกมันก็ไม่ยอมอยู่เฉย”
“พวกนั้นทนมาหลายปีแล้วนี่”
“มี 2 อยู่ พวกแฮกเกอร์ต่างชาติมีแค่ไม่กี่คนที่กล้ามุ่งเป้ามาที่จีน ตัวฉันเองก็ไม่ได้ไปยุ่งกับจีนนานแล้วเหมือนกัน ไม่ลองแวะไปดูหน่อยล่ะ?”
“ฮ่าๆ ได้!”
“ฉันจะเข้าไปสนุกด้วยแล้วกัน!”
……
อีกด้านหนึ่ง
ที่ญี่ปุ่น
“จีนโดนพวกแฮกเกอร์บุกแล้ว”
“บุกหนักขนาดนี้?”
“เป็นฝีมือพวกเกาหลีเหรอ?”
“ทำไมมีอเมริกามาด้วยล่ะ?”
“2 โดนจับกุมแล้ว ดูเหมือนจะมีคนคันไม้คันมือบุกเครือข่ายในจีนอีกแล้ว”
“ร่วมวงด้วยแล้วกัน”
“ได้ ร่วมวงกันเถอะ!”
……
สำนักงานความมั่นคงไซเบอร์ของจีน
“ผู้อำนวยการต่ง แย่แล้วครับ!”
“พวกแฮ็กเกอร์ที่บุกเข้ามาเพิ่มจำนวนอีกแล้ว!”
“ญี่ปุ่นเข้ามาแจมด้วย!”
“พวกอเมริกันก็ด้วย!”
“ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?”
“ขวางไม่ไหวแล้วครับ!”
……
การจู่โจมจากแฮ็กเกอร์นานาชาติ!
เว็บไซต์นับไม่ถ้วนต่างจอดำไปแล้ว!
เว็บเพจนับไม่ถ้วนก็ชะงักค้าง!
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นการจู่โจมที่มีการวางแผนล่วงหน้าอย่างเป็นระบบ!
เกาหลี อเมริกา ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส และอีกหลายประเทศร่วมมือกันในปฏิบัติการนี้ แฮกเกอร์เกาหลีพยายามทวงคืนความแค้นจากไวรัสแพนด้าจุดธูปที่ถล่มทั่วประเทศ ขณะที่แฮกเกอร์ประเทศอื่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ขณะนี้วงการความปลอดภัยทางไซเบอร์มุ่งเป้ามาที่เรื่องการจับตัวแฮกเกอร์ 2 จึงเป็นโอกาสให้แฮกเกอร์คนอื่นนแสดงความสามารถ สำหรับเหล่าแฮกเกอร์แล้ว ชื่อเสียงก็มีความสำคัญ
ดังนั้น มหาศึกแฮกเกอร์จึงอุบัติขึ้นอีกครั้ง!
แฮกเกอร์ฝ่ายจีนพยายามต่อต้าน แต่ก็โดนยันกลับมาได้ทุกครั้ง
ทัพศัตรูใหญ่เกินไป มีคนมากเกินไป ทั้ง JOHN จากอเมริกา SUN จากเกาหลี โจเซฟจากฝรั่งเศส ต่างก็เป็นท็อป 20 ของทำเนียบแฮกเกอร์ระดับโลกทั้งสิ้น ขณะที่จีนมีคนไม่มากถึงเพียงนั้น แฮกเกอร์ระดับสูงสุดอย่าง FAN และ 2 ถูกตีว่าเป็นบุคคลเดียวกัน และกำลังตกเป็นจำเลยรอการสอบสวน อย่าว่าแต่การเข้าเน็ตหรือสัมผัสคอมพิวเตอร์เลย อิสรภาพของเธอถูกจำกัดทั้งหมด ในที่สุดพวกเขาก็ต้องให้พี่ใหญ่ในวงการความมั่นคงทางไซเบอร์ของจีนลงจากภูเขา หลี่เว่ยตงอายุสี่สิบเอ็ดปี ขณะนี้เป็นผู้นำทีมแฮกเกอร์จีนเพื่อตอบโต้
“ยันไม่ไหวแล้ว!”
“ตายแน่!”
“ไอ้พวกลูกเต่า ถล่มมัน!”
“ลุย!”
“ถึงตายก็ต้องยันเอาไว้ให้ได้!”
ศึกนี้ลากยาวกันถึงสามวันสามคืน!
กองทัพแฮกเกอร์นานาชาติบุกโจมตีอย่างต่อเนื่อง!
ทัพแฮกเกอร์จีนล้าสุดฝืนแล้ว!
ธงอเมริกัน!
ธงญี่ปุ่น!
ธงเกาหลี!
ทั้งหมดต่างปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องบนเครือข่ายจีน!
สุดท้าย แม้แต่เครือข่าวอินเตอร์เน็ตของสำนักความมั่นคงฯ เองยังล่มไปครู่ใหญ่! สงครามนี้ถือว่าเป็นการลงมือข้างเดียว ชีวิตของประชาชนได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง เข้าเว็บบอร์ดที่เข้าตามปกติไม่ได้ จ่ายเงินค่าสินค้าก็ไม่ได้ คอมพิวเตอร์ของบริษัทเองก็ติดเชื้อจนทำงานไม่ได้
ไม่มีใครคิดว่าจะร้ายแรงเพียงนี้!
ในประวัติศาสตร์สงครามโลกออนไลน์ น้อยครั้งนักที่จะใหญ่โตเพียงนี้ ครั้งนี้ยังเกิดขึ้นเพราะการเปิดโปงตัวตนของแฮกเกอร์ในตำนาน ‘2’!
ชั่วขณะนั้น ทั้งโลกต้องจับจ้องมายังประเทศจีน!
……
อีกด้านหนึ่ง
บ้านของพ่อแม่คุณอู๋
อู๋เจ๋อชิงนั่งชมจันทร์อยู่ในลานหน้าบ้าน
จางเย่เดินไพล่หลังเข้ามา “ยังมีอะไรอีกไหม? ยังต้องทำอะไรให้ลูกอีกไหมนะ?”
เขารู้สึกเหมือนตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรอยู่เสมอ!
เขามักรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ได้สั่งเสียอะไรไว้แม้แต่น้อย!
“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะ” อู๋เจ๋อชิงว่า
จางเย่โบกมือ “ไม่สิ ผมต้องลืมอะไรสักอย่างแน่ๆ”
อู๋เจ๋อชิง “พอแล้ว เธอซื้อทุกอย่างที่สมควรซื้อมาหมดแล้ว”
จางเย่ถอนหายใจ ทรุดนั่งลง “งั้นเหรอ?”
อู๋เจ๋อชิงยื่นมือออกมาจัดคอเสื้อให้เขา ความจริงแล้วคอเสื้อเขาก็ไม่ได้ยับอะไร แต่คุณอู๋ชอบทำแบบนี้ “ใช้ได้แล้ว”
จางเย่ยิ้มเจื่อน “นั่นสินะ ใช้ได้แล้ว”
ขณะนั้น อู๋ฉางเหอก็ตะโกนออกมาจากในบ้าน “เย่น้อย ทำไมฉันเข้าเซิฟเวอร์หมากล้อมไม่ได้ล่ะ? ทำไมมีธงเกาหลีอยู่?”
จางเย่เงยหน้าขึ้น ตะโกนตอบกลับไป “สงสัยโดนแฮ็กน่ะ”
อู๋ฉางเหอ “ไอ้พวกคนต่างชาติ บ้ากันไปหมดแล้ว! ฉันเล่นหมากล้อมยังไม่ได้เลย!”
เสียงของหลี่ฉินฉินก็โวย “เฮ้อ ประเทศเรานี่ยังไงกัน? ไม่มีใครรับมือได้แล้วเหรอ?”
จางเย่ว่า “การแฮ็กคอมพิวเตอร์เป็นเรื่องที่ต้องปกปิดกันอยู่แล้ว ประเทศเราไม่เก่งเรื่องนี้ พวกแฮกเกอร์ก็เลยทำได้ตามใจ มีแฮกเกอร์มาร่วมมือกันหลายประเทศแบบนี้ ในระยะสั้นๆ เราจัดการไม่ได้แน่นอน”
อู๋ฉางเหอโมโห “หลายวันแล้วนะ จะปล่อยให้พวกมันสามหาวกันไปแบบนี้เหรอ?”
จางเย่มองภรรยา “อู๋”
อู๋เจ๋อชิงคลี่ยิ้ม “ฉันบอกแล้วไง ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ฉันก็พร้อมสนับสนุนเสมอ”
จางเย่เองก็ยิ้ม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์
ช่างกลมเหลือเกิน
ช่างสว่างเหลือเกิน
และช่างสวยงามเหลือเกิน
ที่สมควรพูดก็พูดไปหมดแล้ว
ที่สมควรจัดการก็จัดการทุกอย่างแล้ว
งั้นก่อนจะไป ขอทำอะไรให้ทุกคนอีกสักครั้งเถอะ
Comments