ตอนที่ 56

ไร้เดียงสา

 

 

[“องค์หญิง! อย่าทำเช่นนั้นเลยครับ!”]

“ไม่ได้! ต้องทำเอง!”

 

   บัตเลอร์พยายามหยุดเซเลนจากการอาสาพาชินนิที่ตื่นขึ้นมาแล้วไปอาบน้ำ บัตเลอร์ยังไม่ไว้ใจแขกผู้นี้ และยังตัดสินว่าเป็นตัวอันตราย แต่เซเลนก็ยังยืนยันหนักแน่น ปฏิเสธคำเตือนของบัตเลอร์เพื่อการก่ออาชญากรรมเล็กๆของเธอ

 

   ในตอนนี้ ชินนิได้เข้ามายังยอดเขามังกรด้วยการเดินเท้าได้สำเร็จ แม้จะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ร่างกายก็ทรุดโทรม ตามตัวก็มีบาดแผลเล็กๆและรอยถลอกอยู่เต็มไปหมด แน่นอนว่าบัตเลอร์เตรียมยาสมุนไพรบดละเอียดเอาไว้ให้พร้อม และหนูตัวอื่นๆก็รอรับคำสั่งให้เข้าทำการรักษาชินนิ

 

  รวมถึงการจับชินนิอาบน้ำทำความสะอาดบาดแผลจากเหงื่อไคลและดินโคลนในครั้งนี้ก็ควรจะเป็นหน้าที่ของบัตเลอร์ แต่ก็ถูกเซเลนลงมือตัดหน้า

   ไม่ว่าบัตเลอร์จะเตือนเซเลนด้วยเหตุผลใด แต่เซเลนก็ดูเหมือนจะดื้อเป็นพิเศษ อีกทั้งถ้าเป็นคำสั่งของเจ้านาย บัตเลอร์ก็มีแต่ต้องทำตามเท่านั้น

 

[“กระผมเข้าใจดีว่าองค์หญิงเป็นห่วงเด็กคนนี้ จึงต้องการดูแลด้วยตนเอง ถึงอย่างนั้น! ได้โปรดให้กระผมกับกลุ่มหนูที่กระผมคัดเลือกไว้ ตามไปเผื่อยับยั้งเหตุร้ายด้วยเถอะครับ!”]

“ได้ ไปกันเลย”

“อาบน้ำ… จะทำอะไรกับฉัน?”

“พาลง ในน้ำ”

“…หา?”

 

   เด็กสาวสีขาวที่อยู่ตรงหน้า แม้ดูไม่มีพิษภัย แต่ชินนิก็ตระหนักดีว่าเธอผู้นี้ไหวตัวเรื่องแมลงดับแสงสุริยาได้ก่อนใคร การที่ตนเป็นผู้ใช้คำสาปที่หลงเหลืออยู่ก็อาจจะถูกรับรู้แล้ว

 

   การพาไป ‘อาบน้ำ’ ที่พูดถึง ทำให้ชินนิคิดไปถึงความหมายที่แฝงอยู่ในเชิงการรีดข้อมูล ซึ่งอาจจะหมายถึงการจับกดน้ำ หรือจับแช่ไว้ในบ่ออะไรสักอย่าง จึงเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา

　

   แต่การอาบน้ำของเซเลน คือการอาบน้ำตรงตามตัวอักษร ใช้น้ำชำระล้างร่างกาย เธอจับมือชินนิเอาไว้อย่างมีความสุข ดวงตาสีแดงที่มองมา ไม่มีความรู้สึกมุ่งร้ายเลยแม้แต่น้อย

 

“หลังจากนี้… คิดจะทำอะไร?”

“ไม่รู้ ไม่ได้คิด”

 

   เป็นอย่างที่พูดไว้ เซเลนยังไม่มีแผนการใดๆทั้งสิ้น และไม่รู้ว่าชินนิเป็นใคร ตอนนี้กำลังตื่นเต้นกับการพาไปอาบน้ำล้างตัวและรักษาบาดแผล นัยน์ตาที่เปิดกว้างของเซเลน ถึงจะมีเจตนาแอบแฝงแต่ก็ไม่มีเจตนาร้าย 

 

  เซเลนรู้สึกถึงแรงต้านของชินนิจากมือที่จับอยู่ จึงออกแรงดึงมากขึ้น จูงมือชินนิออกไปข้างนอกถ้ำ

 

“นี่ เดี๋ยวสิ!”

“นิวยอร์ก!”

 

  มือของชินนิที่ถูกจับไว้ถูกลากด้วยแรงที่มาพร้อมกับเสียงปลุกใจฟังดูแปลกๆ ในที่สุดก็ถูกพาออกจากถ้ำโดยที่ไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก เนื่องจากสถานภาพในปัจจุบันของชินนิคือนักโทษ จึงต้องยอมเชื่อฟังแต่โดยดี

 

[“อะไรน่ะ? ทำไมมีเพิ่มมาอีกคน?”]

“กรี๊ด!?”

 

  เมื่อออกมาถึงหน้าถ้ำก็ถูกมังกรสีแดงดูคุ้นตาที่นอนเล่นอยู่ใกล้ๆเงยหน้าขึ้นมามอง ทำให้ตกใจจนแทบกระโจนกลับเข้าไปข้างในถ้ำ ปฏิกิริยาของชินนิเป็นไปตามสามัญสำนึกของคนปรกติ แต่เซเลนก็ยังคงเดินหน้าต่อไป ไม่สะทกสะท้าน

 

[“เอาเถอะ สำหรับข้า จะมีมนุษย์หนึ่งคนหรือสองคนก็ไม่ต่างกันหรอก… ถ้าจะไปข้างนอกก็อย่าไปไกลนักล่ะ”]

“เข้าใจแล้ว”

 

  เซเลนหันไปพูดกับมังกรแดงและเดินผ่านไปเหมือนไม่สนใจ แต่คนธรรมดาอย่างชินนิยังคงหวาดกลัวเมื่อได้เข้าใกล้มังกร

 

“(มังกร… รับใช้เด็กคนนี้อยู่จริงๆ)”

 

   ชินนิรู้สึกทึ่งในความสามารถของเซเลนอีกครั้ง เนื่องจากชินนิไม่มีทางรู้เงื่อนไขในสัญญาระหว่างมังกรแดงกับเซเลน จึงตีความตามที่เห็นให้เป็น เซเลน>มังกรแดง

 

   อันที่จริง ความสัมพันธ์จะเป็น มังกรแดงมีสัตว์เลี้ยงคือเซเลน ยิ่งไปกว่านั้น หากรวมบัตเลอร์ผู้ที่ออกคำสั่งถูกอย่างในที่นี้เข้าไปด้วย ก็จะได้แผนผังรูปพีระมิดหลับหัว โดยเซเลนจะลงไปอยู่ล่างสุดแทน และจะได้ หนู>มังกร>เซเลน

 

  เซเลนยังคงจับมือพาเดินลงเขาต่อไปตามทาง ออกห่างจากพื้นที่ยอดเขามังกรเล็กน้อย และก็ถึงบริเวณที่มีน้ำร้อนผุดขึ้นมาบนพื้นดินจนกลายเป็นบ่อน้ำร้อนธรรมชาติ* หลายบ่อ ซึ่งบางบ่อมีอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับมนุษย์ เซเลนกับบัตเลออร์ก็มาใช้น้ำสะอาดบริเวณนี้บ่อยๆ

 

   โดยที่การใช้งานของบัตเลอร์และหนูขาว จะใช้น้ำสะอาดจากลำธารที่ไหลลงมาจากยอดเขา ซักล้างเสื้อผ้าที่เซเลนถอดทิ้งไว้ เนื่องจากเซเลนไม่เคยทำงานบ้านเองเลยนับตั้งแต่มาอยู่ที่ยอดเขามังกรนี้

 

“ถอดให้หมด”

“เข้าใจแล้ว ฉันทำเองได้ อย่าดึงสิ”

 

   เซเลนจับชายเสื้อของชินนิดึงขึ้น แต่ชินนิก็ปัดออกและเริ่มถอดเสื้อผ้าด้วยตนเอง รอบๆนี้ไม่มีใครอื่นนอกจากเซเลนซึ่งเป็นเพศเดียวกันและอายุน้อยกว่า ชินนิจึงเปลื้องผ้าต่อไปโดยไม่รู้สึกอะไร 

 

“อื่ม”

 

   ขณะที่ชินนิลงมือทำด้วยตัวเอง เซเลนหรี่ตามองมา เหมือนไม่พอใจอะไรบางอย่าง อาจเป็นเพราะปฏิเสธความช่วยเหลือจากเธอไปก่อนหน้านี้

 

“(ชอบดูแลคนอื่นเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้องเลย)”

 

   ชินนินึกถึงอาลัว ในตอนที่ยังอยู่ในโรงเรียน ทุกคนหลีกเลี่ยงเธอจนเป็นปรกติ ยกเว้นอาลัวเพียงคนเดียวที่ยังพยายามเข้าใกล้ชินนิด้วยความเป็นห่วง และน้องสาวของคนคนนั้นก็แสดงนิสัยคล้ายๆกันอยู่ตอนนี้ นั่นคือสิ่งที่ชินนิคิด แต่ความจริง เซเลนไม่มีความห่วงใยแบบอาลัว มีแต่ความต้องการลงมือถอดด้วยตัวเองเท่านั้น

 

   ตอนที่ชินนิเปลือยเปล่า เซเลนที่เตรียมตัวพร้อมไปก่อนหน้านี้ คาดผ้าเช็ดตัวที่ดูเหมือนจะตัดมาจากชุดที่เป็นของถวาย ซึ่งมีหนูขาวหลายสิบตัวนำมาให้ ของสำหรับชินนิเองก็ถูกเตรียมให้แล้วเช่นเดียวกัน

 

“(หนูพวกนี้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างมีระเบียบ… ทั้งหมดถูกเปลี่ยนเป็นสัตว์อสูรไปแล้วสินะ)”

 

   ในตอนที่เห็นฝูงหนูเดินตามเซเลน คอยจัดการเรื่องต่างๆให้ราวกับเป็นข้ารับใช้ ชินนิก็มั่นใจในความคิดนี้ แม้จะเคยเชื่อว่าในทวีปนี้ไม่มีสัตว์อสูรหลงเหลืออีกแล้ว แต่เซเลนก็ครอบครองพวกมันอยู่หลายสิบหรืออาจจะเป็นร้อยตัว และยังต้องถ่ายทอดพลังเวทย์ให้กับพวกมันเป็นประจำ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็เท่ากับว่าปริมาณพลังเวทย์ของ เซเลน อาร์คุยล่า ไม่ใช่ธรรมดา

 

“(เคยได้ยินว่า เจ้าหญิงแสงจันทร์มีปริมาณพลังเวทย์ต่ำ… เชื่อถือไม่ได้เลย)”

 

   ชินนิแก้ไขข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าหญิงแสงจันทร์ในหัวของเธอใหม่ ผู้ที่เป็นตำนานของทวีปนี้ เพราะเรื่องเล่ามักแต่งเติมให้เกินจริงอยู่เสมอ เจ้าหญิงผู้งดงามและหัวใจอันซื่อตรงเปี่ยมไปด้วยความเมตตา อัจฉริยะผู้ปรับเปลี่ยนยุคสมัย ทั้งหมดฟังดูไม่น่าเชื่อว่าจะมีมนุษย์เช่นนี้อยู่จริง

 

   แต่เจ้าหญิงแสงจันทร์ เซเลน ที่อยู่ตรงหน้า เป็นยิ่งกว่าข่าวลือ ความงดงามที่กวีนำมาแต่งเป็นบทกลอนเพื่อสรรเสริญ อีกทั้งจิตใจอันบริสุทธิ์กับสติปัญญาอันสูงส่งของเธอ ก็ได้สัมผัสด้วยตัวเองจนไม่หลงเหลือข้อกังขา แต่หารู้ไม่ว่าความจริงแล้ว นอกจากรูปลักษณ์อันงดงามก็ไม่มีอะไรตรงตามข่าวลือเลย

 

  แม้ทั้งสองจะแช่ตัวอยู่ในบ่อน้ำร้อน แต่ชินนิก็ยังระแวงเซเลน บาดแผลและรอยฟกช้ำตามร่างกายยังคงเจ็บอยู่บ้าง แต่การล้างสิ่งสกปรกออกก็ทำให้รู้สึกดี ร่างกายที่สูญเสียความร้อนก็ได้รับความอบอุ่น

   ส่วนเซเลน ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอยังคงเอาตัวมาแนบชิด

 

“นี่… ทำไมยังต้องตัวติดกันขนาดนี้อีกล่ะ?”

“แบบนี้ ดีกว่า”

 

   เซเลนตอบอย่างร่าเริง เอนตัวพิงไหล่ชินนิ สองปีที่ผ่านมา โรคขาดหน้าอกของเซเลนไม่ได้รับการรักษาเลยสักครั้ง ในเมื่อตอนนี้มีผู้หญิงอยู่ใกล้ๆ จึงต้องให้สัมผัสที่ห่างหายได้รับการเติมเต็ม

 

   ทางด้านของชินนิ จะได้รับการเยียวยาจากความอบอุ่นจากบ่อน้ำพุร้อน ส่วนเซเลน ก็ได้รับการเยียวยาจากความนุ่มนิ่มของชินนิอีกที

 

   หลังจากทั้งสองแช่ตัวในบ่อน้ำร้อนจนพอใจ โดยเซเลนทำความสะอาดร่างกายให้ชินนิจนเรียบร้อยดีแล้วก็ได้เวลาที่ต้องทายาที่พวกหนูนำมาให้

   ทั้งที่พูดไปแล้วว่าทำเองได้ แต่เซเลนก็ดูเหมือนจะไม่ยอม ชินนิจึงต้องยอมให้เซเลนดูแลต่อไปเพราะไม่อยากให้เธออารมณ์เสีย

 

“ผิวขาว เนียนเรียบ”

“เทียบกับเธอแล้วฟังดูเหมือนประชดเลยนะ”

 

　ชินนิมีนิสัยชอบเก็บตัว ผิวของเธอจึงซีดขาว แต่เซเลนนั้นต่างออกไป เป็นสีขาวล้วนทั้งตัวราวกับภูติหิมะ เพราะได้เทียบกันใกล้ๆ ชินนิจึงคิดเช่นนั้น

 

“ยังไม่ดี หน้าอก ไม่มี…”

“เดี๋ยวโตแล้วมันก็ใหญ่ขึ้นเองแหละน่า เธอเองก็เหมือนกัน!”

“ของฉัน ไม่อยากได้”

“(เหมือนท่าทางจะแปลกไป…)”

 

  เจ้าหญิงแสงจันทร์ที่สูงส่งและงดงาม ในตอนนี้พูดจาหยอกล้อด้วยสำเนียงฟังดูตลก ไม่ต่างกับเด็กสาวทั่วไปในวัยนี้

  น่าเสียดายที่ความจริงแล้วเซเลนเป็นเพียงชายวัยกลางคนที่พูดจาล่วงละเมิดทางเพศได้อย่างไม่เกรงกลัว หน้าอกเป็นทุ่งราบ สมองเป็นทุ่งดอกไม้**

 

“(น่าจะรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใคร)”

 

  ชินนิปล่อยให้เซเลนทำตามต้องการโดยที่ยังไม่ไว้ใจเต็มที่ เพราะอีกฝ่ายสัมผัสได้ถึงแมลงดับแสงสุริยาที่ฝังอยู่ในตัวเจ้าชาย ต้องรับรู้ถึงจิตใจของเธอได้ง่ายๆแน่

  แต่การแสดงออกที่เห็นจากเซเลนก็ยังเป็นปรกติเหมือนไม่ใส่ใจ

 

“อุว้าว!”

“น-นี่! ตรงนั้นไม่มีแผลนะ!”

 

   ระดับความคึกคะนองของเซเลนขึ้นถึงขีดสุด เธอทายาไปทั่วตัวของชินนิ และลูบไล้ไปถึงหน้าอก! ชินนิเผลอส่งเสียงดุออกไปโดยไม่ทันคิด แต่ก็ไม่ได้รู้สึกผิดที่ดุออกไป

 

   แม้ชินนิยังอยู่ในวัยกำลังโต แต่ความนุ่มนิ่มเล็กน้อยที่รู้สึกได้ก็เพียงพอสำหรับบรรเทาอาการของโรคประจำตัวที่ทนทุกข์ทรมานอยู่ตอนนี้

   หากไม่ได้พบกับชินนิ โรคขาดหน้าอกของเซเลนก็จะรุนแรงขึ้นทุกวันเหมือนคนขาดสารอาหาร หรือถ้าทิ้งช่วงนานกว่านี้ก็อาจจะทำให้สติหลุดจนลงมือทำอะไรเกินเลยกว่านี้ก็ได้

 

   ทางด้านของชินนิ เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอย่างไรถึงเข้ามาหยอกล้อเหมือนเพื่อนเล่น ให้ความรู้สึกไม่ต่างกับเด็กสาวธรรมดา จนอาจลืมไปว่าเหตุผลเดียวที่เธอมาอยู่ตรงนี้ก็เพื่อสังหารเจ้าหญิงแสงจันทร์ 

 

   ―ดังนั้น ชินนิจึงต้องยืนยันให้แน่ใจ

 

“…พูดมาตรงๆเถอะ ช่วยฉันไว้ทำไม?”

“เอ๋?”

 

   ถ้าร่างกายหายดีเมื่อไหร่ จะลงมือฆ่าเด็กสาวผู้นี้ทันที แต่ก่อนหน้านั้น ก็มีเรื่องที่ยังอยากจะรู้

 

  เด็กคนนี้ฉลาดพอที่จะเชื่อมโยงเธอกับองค์กรผู้ใช้คำสาปได้แน่

 

  เพราะผู้สาปแช่งใช้เวทมนตร์ต้องห้ามเพื่อหวังจะฆ่าให้ตาย เซเลนจึงต้องมารับเคราะห์ระเห็จระเหินมาอาศัยอยู่ที่ยอดเขามังกรอย่างโดดเดี่ยว สำหรับเซเลน พวกเราต่างก็เป็นศัตรูกัน ในเมื่อศัตรูบุกมาหาถึงหน้าบ้าน ต่อให้ไม่ฆ่า ก็ไม่น่าจะเก็บไว้ใกล้ตัว

 

  ชินนิไม่เข้าใจเจตนาของเซเลนที่ไม่มีท่าทีรังเกียจเลยแม้แต่น้อย กรณีของพี่สาว อาลัว กับเจ้าหญิงมารีเบลที่เข้ามาทำดีกับเธอก็เพราะยังไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร

   ซึ่งแน่นอนว่า หากคนเหล่านั้นรู้ความจริงว่าเธอเป็นผู้เกี่ยวข้องกับองค์กรผู้ใช้คำสาป จะต้องถูกปฏิบัติตรงข้ามแน่

 

   เพราะอะไรเซเลนถึงยังทำตัวไม่ทุกข์ร้อน ชินนิต้องการจะรู้ว่าเธอคิดจะทำอะไร หรือวางแผนอะไรไว้

 

“เพราะ งดงาม”

“…หา?”

 

   ชินนิยิ่งไม่เข้าใจ ผู้ใช้คำสาปจิตใจสกปรกจมอยู่กับความแค้น ไม่มีอะไรคู่ควรกับคำชมนั้น หากถามว่าคำคำนี้เหมาะสมกับใครที่สุด คำตอบก็จะเป็นเจ้าหญิงแสงจันทร์เท่านั้น ไม่ใช่ตนเองเด็ดขาด

 

“คนอย่างฉัน… ไม่มีทาง”

“เอ๋? ก็งดงาม นี่นา?”

“เลิกล้อเล่นสักทีเถอะ…!”

 

  ชินนิหันไปตะโกนใส่เซเลนที่บ่ายเบี่ยงการตอบคำถามของเธอด้วยคำพูดไร้สาระ แต่เมื่อสบตากัน ชินนิก็ไม่สามารถพูดต่อไปได้ แววตาของเซเลนใสซื่อบริสุทธิ์ ไม่ใช่เรื่องโกหกหรือล้อเล่น แม้แต่ชินนิก็สัมผัสถึงความจริงใจจากเธอได้

 

   ―แน่นอนว่าเซเลนไม่ได้โกหกแม้แต่น้อย คำพูด ‘งดงาม’ ที่บอกกับชินนิ มาจากใจจริง แต่เป็นมุมมองเฉพาะภายนอก

 

   อย่างที่รู้กันว่า เซเลนเป็นพวกที่อ่านบรรยากาศไม่ออก และตีความจากคำพูดผิดเพี้ยนอยู่เป็นประจำ เพราะฉะนั้น เหตุผล ‘เพราะงดงาม’ ของเธอจึงมีความหมายว่า ‘เพราะงดงาม’ ตรงตัวโดยรูปธรรม ไม่มีอะไรลึกซึ้งไปกว่านั้น

 

   ยกตัวอย่างเช่น ในนิทรรศการศิลปะ มีคนพูดว่า ‘เป็นภาพที่รู้สึกได้ถึงพลัง’ คนส่วนใหญ่จะมองลึกเข้าไปถึงความหมายของภาพนั้น เป็นการสื่อความหมายออกมาทางบรรยากาศมากกว่าคำพูด แต่เซเลนจะคิดว่า ‘มันไม่มีพลังในรูปวาดสักหน่อย’ 

   ในกรณีนั้นสำหรับเซเลน คำว่า พลัง จะถูกตีความในเชิง ความแข็งแกร่ง ที่เข้าใจได้ง่ายกว่า

 

“…ฉันไปก่อนล่ะ!”

 

   ชินนิไม่เข้าใจในความซื่อบริสุทธิ์ของเซเลน ตัดสินใจถอยห่างออกมา

 

  ผู้ใช้คำสาปเป็นตัวตนชั่วร้ายในเงามืด ไม่ใช่สิ่งงดงามอย่างแน่นอน แต่คำพูดของเซเลนก็ยังวนเวียนอยู่ในหัวของชินนิ

 

“อ๊ะ เดี๋ยว!”

 

   แย่แล้ว เพราะคึกมากไปหน่อยจนเผลอลวนลามแบบไม่ยั้ง เซเลนได้สติ สำนึกผิด และไล่ตามชินนิที่เดินหนีไป เนื่องจากทั้งสองยังเปลือยเปล่า หนูขาวทั้งหลายจึงแบกชุดของพวกเธอวิ่งตามเซเลนไป

 

[“ทางนี้ยังไม่ถึงกับมีปัญหา”]

 

   หลังจากเด็กสาวทั้งสองออกไปแล้ว บัตเลอร์ก็ออกมาจากซอกหินที่ซ่อนตัวอยู่ แม้จะสั่งให้หนูขาวคอยจัดการปัญหาและแจ้งเตือนเอาไว้แล้ว แต่ตัวเขาเองก็ยังต้องเตรียมพร้อมเข้าช่วยเหลือได้ทันทีเมื่อเกิดเหตุ ตั้งแต่ชินนิเข้ามาที่ยอดเขามังกร เขาไม่เคยลดการเฝ้าระวังรอบตัวเซเลนลงเลย

 

   จากที่ดูอยู่ใกล้ๆก็บอกได้อย่างหนึ่งว่า ชินนิในตอนนี้ไม่คิดจะลงมือทำอันตรายเซเลน แต่บัตเลอร์ก็เข้าใจว่าอาจเป็นเพราะเธอยังไม่ฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ บัตเลอร์จึงไปจัดการกับงานที่อยู่อีกที่หนึ่งต่อ

 

   บัตเลอร์กระโดดไปตามโขดหินด้วยความเร็วมหาศาล มุ่งหน้าไปหา ‘อีกคน’ ที่อยู่ไม่ไกลจากถ้ำของเซเลน

 

[“ว่าแล้วว่าต้องมา”]

[“กระผมพยายามนึกอยู่ตลอดว่าเคยเห็นคุณที่ไหนมาก่อน ในที่สุดก็จำได้ หญิงชราในร้านขายยาที่วัลเบิร์ตที่แท้จริงแล้วเป็นผู้ใช้คำสาป อีกาที่อยู่ด้วยกันในตอนนั้นคือคุณสินะครับ? รู้สึกจะเรียกว่า… โคคุมารุ?”]

 

   เมื่อรู้ถึงขนาดนี้ โคคุมารุก็ไม่จำเป็นต้องแนะนำตัว

 

[“ความจำดีจริงๆ สมเป็นสัตว์อสูรของเจ้าหญิงแสงจันทร์”]

[“กระผมคือพ่อบ้านอันดับหนึ่งของเจ้าหญิงแสงจันทร์ผู้ยิ่งใหญ่ต่างหาก ในเมื่อแม้แต่กระผมยังจำคุณได้ ไม่มีทางที่องค์หญิงจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของพวกคุณ”]

 

   อันที่จริง องค์หญิงที่ถูกกล่าวถึง ยังไม่ได้เริ่มเอะใจด้วยซ้ำ

 

   บัตเลอร์พองตัวข่มขู่ พร้อมกระโจนเข้าใส่ได้ทุกเมื่อ แม้บัตเลอร์จะมีขนาดตัวเล็ก แต่จิตสังหารที่แผ่ออกมาใหญ่โตหลายเท่าตัว หากสิงโตมาเห็นก็ยังต้องเผ่นหนี ถึงอย่างนั้น โคคุมารุก็เป็นสัตว์อสูรเช่นเดียวกัน จึงปล่อยผ่านราวกับไม่มีอะไร 

 

[“แล้วรู้ถึงเป้าหมายของพวกเราหรือเปล่า? หรือที่มาหาก็เพราะรู้อยู่แล้วสินะ? ถึงอย่างนั้นเจ้าหญิงก็ยังช่วยคนที่ข้าพามาอีก เจ้านายของแกนี่ใจดีจนน่าอิจฉาเลย”]

[“กระผมไม่ได้มาเพื่อสนทนาไร้สาระ แต่มาเพราะต้องการยืนยัน”]

[“สมมติว่า สิ่งที่แกคิดไว้มันถูกต้องล่ะ จะทำยังไง?”]

[“กระผมคือพ่อบ้าน ไม่ใช่นักฆ่า แต่ด้วยหน้าที่ที่ต้องปกป้ององค์หญิง กระผมจะลงมือจัดการตามที่เห็นสมควร”]

 

   สัตว์อสูรที่ไม่น่าหลงเหลืออยู่ในทวีปนี้ ได้มาเผชิญหน้ากันภายใต้บรรยากาศอันตึงเครียด

 

 

____________________

* ตรงนี้จะเรียกว่า 間欠泉 (น้ำพุร้อนไกเซอร์ (Geyser)) เป็นน้ำพุร้อนอีกชนิด คนละแบบกับน้ำพุร้อนส่วนใหญ่ที่จะเป็นทางน้ำใต้ดินไหลผ่านทางลาวา แต่บ่อน้ำพุร้อนชนิดนี้เป็นทางลาวาที่ไหลขึ้นมาใกล้แหล่งน้ำบนดิน (ไม่รู้ว่าสรรพคุณต่างกันยังไง คงต้องถามผู้รู้ธรณีวิทยา)

 

** 脳内お花畑=สมองเป็นทุ่งดอกไม้ ความหมายออกแนว โลกสวย มองโลกในแง่ดีเกินเหตุ ในหัวโล่งมีแต่ดอกไม้ มีความสุขกับเรื่องเล็กๆ