226 ทำให้ได้ใจเกินไป

 

“――เนีย！　เนีย！”

 

โอ้ มาแล้วมาแล้ว

นี่คือสมาชิกทั้งสี่คนของหลักสูตรเก็บกวาด ซึ่งรวมถึงอีสที่ได้เจอไปเมื่อวานนด้วย

 

วันก่อนตอนที่ฉันไปเยี่ยมชั้นเรียกของหลักสูตรเก็บกวาด ฉันได้ยินมาว่าพวกเขามักจะฝึกซ้อมหลังเลิกเรียนที่มุมหนึ่งของบริเวณโรงเรียน ฉันก็เลยแวะเข้าไปดูพวกเขาสักหน่อย

 

มันเป็นพื้นที่เล็ก ๆ เพียงแค่หยิบมือเดียวเท่านั้น ถัดจากลานกว้างที่หลักสูตรทหารจักรกลใช้สำหรับการฝึก

ม๊า ฉันเข้าใจว่าทหารจักรกลมีขนาดใหญ่ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการพื้นที่ขนาดใหญ่ ส่วนถ้าหากเป็นการฝึกคน พวกเขาสามารถเลือกสถานที่ไหนก็ได้ขึ้นอยู่กับเนื้อหา ดังนั้น ที่นี่จึงน่าจะเป็นสถานที่ที่ดี　

 

จริง ๆ แล้วหลังจากนี้จะมีการทดลองขับเครื่องต้นแบบของอาคาชิ

ฉันไม่อนุญาตให้ขับรถต้นแบบในเมือง เพราะอาจเกิดอันตรายได้หากมีอะไรเกิดขึ้น แต่ถ้าเป็นที่นี่ก็ดีเลยจริงไหม และฉันเองก็วางแผนที่จะลองขับมันเหมือนกัน

 

ม๊า ร่างกายนี้ของเนีย・ลิสตันความเชื่อมโยงกับพลังเวทมนตร์ได้แตกสลายไปแล้ว ฉันไม่คิดว่าจะสามารถทำให้มันทำงานได้อย่างเหมาะสม

 

“จากนี้ฉันมีเรื่องที่ต้องไปทำอยู่ แต่ก็ยังพอมีเวลานิดหน่อย ฉันคิดว่าฉันควรจะใช้โอกาสนี้เพื่อดูว่าพวกคุณฝึกซ้อมกันอย่างไร”

 

“ดีล่ะ！　ดูนะ！　ดูนะ！”

 

อืม  ถึงไม่บอกฉันก็ตั้งใจดูอยู่แล้ว ใจเย็น ๆ ก็ได้อีส。

 

อีสกำลังสนุกสนานเหมือนสุนัขเลี้ยงที่ไม่ได้เจอกันสักพักแล้ว ม๊า ไมค์・เอนการ์ดก็ดูให้การต้อนรับเป็นอย่างดี เช่นเดียวกับดิออน・อิเบส ส่วนฮอลโลว์・กิฟเวนส์ไม่พูดอะไรเลยเหมือนกับครั้งล่าสุดที่ได้เจอกัน

 

พวกเขาทั้งสี่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่สบายเพื่อให้สามารถเคลื่อนไหวได้ง่าย และนำอาวุธฝึกมาด้วย

ดูเหมือนจากนี้พวกเขาจะเริ่มฝึกกันแล้ว

 

พอฉันถามว่าปกติพวกเขาทำอะไรกันบ้าง ไมค์ก็เป็นคนตอบกลับ

 

“พวกเราจะทำกันแบบตัวใครตัวมันน่ะ สิ่งที่ทำได้ด้วยตัวเองไม่ว่าจะซ้อมสวิง หรือวิ่ง แต่ละคนก็จะทำกันเอง มีแค่ช่วงเวลาแบบนี้เท่านั้นแหละที่พวกเราทั้งสี่คนมารวมตัวกัน ดังนั้นเราจึงพยายามทำสิ่งที่เราทำได้ตอนนี้เท่านั้นเอง”

 

โห้ ตัวใครตัวมัน ทำซ้ำ

เป็นความจริงที่ว่าการสร้างความแข็งแกร่งทางกายภาพขั้นพื้นฐานและปรับรูปแบบให้เข้ากับร่างกายของคุณสามารถทำได้ด้วยตัวเอง อย่างแรกเลย อาวุธแต่ละชิ้นก็แตกต่างกัน ดังนั้นการฝึกทุกคนในลักษณะเหมือนกันนั้นไม่สมเหตุสมผล

 

ใช่ได้เลยไม่ใช่เหรอ

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีการฝึกฝนใดจะดีไปกว่าการต่อสู้จริง ฉันยังคิดถึงรูปแบบการต่อสู้ด้วยอาวุธจริงที่รุนแรงซึ่งใช้ร่างกาย ปฏิกิริยาตอบสนอง และสมอง ที่มีประสิทธิภาพอย่างไร้ปราณี

 

เรื่องแบบนี้ จะไม่ได้อะไรมามากนักเมื่อมีความสามารถต่างกันเกินไป

ยิ่งพลังมีความสมดุลมากเท่าไร ก็จะเป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับทั้งคู่

 

เนื่องจากใกล้จะเริ่มต้นกันแล้ว ฉันจึงตัดสินใจดูการฝึกซ้อมของหลักสูตรเก็บกวาดสักหน่อย

 

 

 

――อืม

 

“ดีจังเน๊”

 

ฉันยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการแข่งกับหลักสูตรทหารจักรกลเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยตอนนี้พวกเขาก็กำลังฝึกซ้อมเพื่อเรื่องนั้น

 

เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าพวกเขาทำงานร่วมกันค่อนข้างจริงจัง 

เขากวัดแกว่งดาบไม้ด้วยความเร็วสูงมากจนอาจทำให้บาดเจ็บได้ ถ้าพลาดในการรับหรือหลบ 

 

“――”

 

จริง ๆ แล้วหากมองให้ดีคือ ดาบโดนร่างหายหลายต่อหลายครั้ง แต่――ดูเหมือนว่าฮอลโลว์จะสามารถใช้เวทย์ฟื้นฟูได้ ทำให้สามารถรักษาในสนามได้ในระหนึ่ง

 

「เนีย！　อีส、เป็นยังไง！？」

 

อืม

 

“คิดว่าดีเลย”

 

อาวุธของอีสดาบไม้ธรรมดา ๆ เรียกอีกอย่างว่า ดาบมือเดียว

ฉันคิดว่าอีสเคลื่อนไหวได้เร็วและคล่องแคล่วอย่างน่าประหลาดใจ ทั้งยังสามารถใช้ดาบได้ดี

หายากมากที่คนวัยนี้จะแข็งแกร่งขนาดนี้ เธอน่าจะสามารถสู้กับซาโนวิลของอาร์ตัวร์ได้ดีเลย

 

นอกจากนี้ก็ ดาบและโล่มือเดียวที่ดูเข้ากับพื้นฐานของไมค์

โล่และหอกอันใหญ่ของดิออนก็เช่นกัน

เรเปียร์ของฮอลโลว์เช่นกัน

 

ฉันคิดว่าพวกเขาใช้งานได้ดีมาก มีทั้งความคล่องตัว และความแข็งแกร่งเมื่อพิจารณาจากอายุ

 

――ทว่า ภายในสามัญสำนึกมันถูกตัดสินไปแล้ว

 

การต่อสู้กับทหารจักรกล……ผลลัพธ์ดูแย่มาก หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป การพิจารณากลยุทธ์ที่เน้นไปที่ทหารจักรกลจะมีความสำคัญที่สุด

ฉันคิดว่าการเข้าไปปะทะโดยไม่มีแผน จะแพ้แน่นอน

 

“คิดว่าไง？　ครั้งหน้าอยากลองกับฉันไหม？」

 

ฉันใช้อาวุธไม่เก่งนัก แต่กับคู่ต่อสู้ระดับนี้ ม๊า คิดว่าก็น่าจะเกินพอ

 

ฉันจะขอแสดงให้คุณเห็นโลกเบื้องบนสักหน่อย

บางคนสามารถเติบโตได้อย่างรวดเร็วด้วยการได้รับโอกาสแบบนี้

 

――โดยเฉพาะอย่างยิ่งอีส ฉันรู้สึกว่าเธอสามารถกลายเป็นสัตว์ประหลาดได้ทันทีหากได้รับโอกาส

 

“เอาสิ！　จะลอง！　เนีย、แข็งแกร่งกว่าอีส！　แต่อีสจะไม่แพ้！」

 

ฮ่าๆๆๆๆ ใช่ใช่ อย่าคิดว่าแพ้ก่อนที่จะเริ่ม

 

ฉันไม่รังเกียจไม่ว่าจะเป็นใคร แต่การไหลตามกระแสอย่างเป็นธรรมชาติของอีส ทำให้ฉันตัดสินใจหาดาบไม้แบบเดียวกับเธอ

ฉันยืมจากไมค์ เหวี่ยงไปมานิดหน่อยเพื่อตรวจสอบความรู้สึก ก่อนหันไปทางอีส

 

ในขณะที่บรรยากาศผ่อนคลายเริ่มตึงเครียด――ตอนนั้นเอง

 

แกร๊ง แกร๊ง ทหารจักรกลก็เดินเข้ามาหาพวกเราพร้อมกับเสียงโลหะดังกึกก้อง

 

 

 

อย่างที่คิดไว้ ทหารจักรกลมีขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ตัวใหญ่ทั้งความสูงและความกว้าง ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกหวาดกลัวมากเมื่อเข้าใกล้

 

“โอ้ย พวกหลักสูตรเก็บกวาด！　พวกนายกำลังรบกวนการฝึกของหลักสูตรทหารจักรกล รีบออกไปซะ！”

 

สิ่งที่ทั้งสองเครื่องทำคือ เข้ามาเพื่อบอกให้พวกเราหายไปทันที

 

“อะไร นักเรียนแลกเปลี่ยนที่มีข่าวลือก็อยู่กับพวกรายด้วยเหรอ”

 

หืม？　ฉันเหรอ？　……อีสก็เป็นนักเรียนต่างชาติด้วยหรือเปล่า？

 

“ไม่รู้หรอกนะว่าใช้ทริกแบบไหน แต่ถ้าได้ต่อสู้กับทหารจักรกลที่เอาจริงล่ะก็ ถ้าไม่ระวังจะเจ็บตัวเอาล่ะ อย่าได้ใจเกินไป”

 

อะ ทางฉันสิน๊า ฟุอืม

 

“ร็อก！　ซันเอะ！　ทางนั้นต่างหากที่กำลังรับกวนการฝึก ออกไปจากที่นี่ซะเฟ้ย！」

 

โอ้ ไม่ค์พูดบางอย่างที่ดูไม่เหมือนพี่ชายใจดีเลย

 

“ไม่เห็นจำเป็นต้องโหดร้ายขนาดนั้นเลย จริงไหม เน๊ะ ฮอลโลว์โอเน่ซาม๊า？」

 

ทหารจักรกลทางด้านซ้ายดูเหมือนจะเป็นเด็กผู้ชาย แต่ทหารจักรทางด้านขวาดูเหมือนจะเป็นเด็กผู้หญิง ……แล้ว เหมือนจะเกี่ยวข้องกับฮอลโลว์สินะ

 

“หุบปาก！　อย่ามาคุยกับฮอลโลว์！”

 

ไมค์คำราม ส่วนดิออนก็ซ่อนฮอลโลว์ไว้ด้านหลังร่างของเขา

 

“เอ๋？　ทำไมล๊า？　เราสนิทกันไม่ใช่เหรอค๊า？」

 

อืม 　คล้ายกับอาคาชิ แต่มีมีน้ำเสียงที่แตกต่างและดื้อดึงเล็กน้อย ดูเหมือนเสียดสี

 

“――เน๊”

 

สำหรับตอนนี้

ฉันยังพอมีเวลาสำหรับเข้าร่วมเรื่องนี้ ดังนั้นฉันจึงขัดจังหวะ

 

“ทำธุระของคุณเสร็จแล้วรียัง？　ขอโทษที แต่ฉันมีเวลาไม่มาก ยังมีแผนหลังจากนี้ด้วย เพราะอย่างงั้นช่วยอย่ามารบกวนจะได้ไหม？」

 

ฉันพูดกับทางเด็กผู้หญิงที่ดื้อดึง แต่เป็นเด็กผู้ชายที่ตอบโต้

 

“――แก ทำอะไรกับซิลซามะกันห๊า”

 

หืม？　ซิล？

 

“ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ว่าเป็นเพราะแกที่ทำให้ซิลซามะต้องย้ายไปหลักสูตรทั่วไป เอาซิลซามะคืนมาซะ”

 

……อืม ความจริงที่ว่าพวกนักเรียนทหารจักรกลบุกเข้ามาในห้องเรียนก่อนหน้านี้ทำให้เห็นได้ชัดว่าซิลเลนได้รับความรักมากกว่าที่ฉันคาดไว้

 

นอกจากนี้เธอยังเป็นนักบินของทหารจักรกลที่เก่งที่สุดในหลักสูตรทหารจักรกล และอาจจะได้รับความชื่นชมจากคนอื่น ๆ มากมายเช่นกัน แล้วยังเป็นเจ้าหญิงตัวจริงอีกด้วย

 

“ต้องการซิลใช่ไหม？　งั้นลองเอาชนะฉันดูสิ”

 

หลังจากพูดแบบนั้น ฉันก็คิดขึ้นมาได้ทันที

 

――อาเร๊ะ？　ที่ฉันพูดไปเหมือนกับคนเป็นพ่อพูดกับแฟนลูกสาวที่มาขออนุญาตแต่งงานเลย ไม่ก็เป็นกลาดิเอเตอร์ที่ชนะทุกสิ่งด้วยพลัง

 

“ไม่ได้！”

 

และคนที่ตอบสนองกลับเป็นอีสซึ่งเฝ้าดูสถานการณ์อย่างเงียบ ๆ ด้วยสายตาที่เย็นชา

 

“เนีย、อีสชนะ！　ไม่ยอกให้ทำกับคนอ่อนแอเช่นนี้！　แต่อีสไม่ต้องการซิล！」

 

…………

 

ฉันรู้สึกเริ่มสับสนเล็กน้อย

 

“อีส”

 

“อะไร！”

 

“ตอนนี้ไม่ใช่เวลา ตอนนี้ปล่อยไปก่อนนะ เพราะมันซับซ้อน”

 

“ไม่เอา！　เนียจะพ่ายแพ้อีส！　นักรบต้องต่อสู้กับนักรบ！」

 

……อ่า มันน่ารำคาญแล้วสิ

 

“……เอ๊ะ？　อืม？　อะไร？　อะไร？”

 

ฉันอ้อมไปด้านหลังอีสแล้ววางมือลงบนดาบไม้ที่เธอถืออยู่ ――โดยสรุปคือ อยู่ในสภาพที่ยืนโอบเธอจากด้านหลัง และคว้ามือทั้งสองข้างไว้

 

“ค๊า ตั้งใจฟัง ที่ทำตอนนี้ ฉันไม่ได้ทำ แต่เป็นอีส ดีใช่ไหมล่ะ？　ดูให้ดี？　มองยังไงก็เป็นอีสที่กำลังลงมือทำใช่ไหม？」

 

“มะ ไม่ เธอบังคับ”

 

ก่อนที่ไมค์จะพูดอะไรอีก ฉันก็ถ่ายทอด「คิ」เข้าไปในร่างกายของอีกเป็นจำนวนมาก และใช้กำลังบังคับควบคุม「คิ」ของตัวเธอให้ทำงาน และและขยับร่างกายทั้งหมดของเธอ

 

“――”

 

ฉันรู้สึกได้ถึงความสับสนและความตื่นเต้นจากอีสที่พูดไม่ออก แต่ฉันไม่สนใจ

 

“นี่เป็นสิ่งที่อีสกำลังทำเอง！　ดีจังเน๊！？　ทุกคนดีจังเน๊！？」

 

ในขณะที่พูดอย่างนั้น อีสยกมือทั้งสองข้างขึ้นและถือดาบไม้ในตำแหน่งเหนือหัว――ฉันรีด「คิ」ทั้งหมดของเธอแล้วฟาดออกไป

 

ตู้ม！

 

“ก๊าซซซ”

 

มันส่งเสียงเหมือนตอนที่ชนเข้ากับกำแพงคฤหาสน์ฝั่งตรงข้ามถนน และการเฉือนไร้คมก็ฟาดไปที่เกราะหน้าของทหารจักกลของเด็กชาย

 

แรงเพียงพอแค่ทำให้เกราะบุ๋ม ดังนั้นจะไม่สร้างความเสียหายให้กับคนที่ขับ

ยังไงก็ตาม ดูเหมือนแรงปะทะจะรุนแรงมาก ทำให้ทหารจักรกลล้มไปข้างหลังราวกับถูกผลักอย่างแรง

 

“อันตรายไม่ใช่เหรอ！　ไม่ดีเลยนะที่เข้ามาตอนที่อีสกำลังฝึกอยู่！　คราวหน้าอาจจะบินไปเลยก็ได้！　รีบหนีไปจะดีกว่าไหม！？」

 

“เอ๊ะっเอ๊ะっ？　เอ๊ะっ”

 

สายไปแล้ว

แม้แต่ทหารจักรกลเด็กหญิงที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังได้รับการโจมตีฟาดฟันใส่

 

“เรื่องนี้ช่วยไม่ได้น๊า ทั้งหมดเป็นความผิดของพวกคุณที่เข้ามาในระหว่างการฝึกโดยไม่ระวังเอง！　เน๊！　พูดได้แค่ว่าช่วยไม่ได้ล๊า！　ถ้าไม่ว่าอะไร ขอฝึกเหวี่ยงอีกสักหน่อยน๊า！？」

 

เริ่มสนุกมากขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจโจมตีแบบเฉือนไปอีก แก๊ง แก๊ง

 

เป็นผลให้ทหารจักรกลทั้งสองมีรอยขีดข่วนมากมายบนเกราะของพวกเขา และพวกเขาก็พูดคำที่ฉันอยากได้ยินแล้วกลับไป

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การพูดอะไรสักอย่างอย่าง「พวกเราขอโทษที่เข้ามาเกะกะ」

 

ดีมาก

 

“เท่านี้ก็น่าจะไม่เข้ามาสักระยะหนึ่งล่ะ จากนี้ก็ค่อย ๆ ฝึกกันได้……”

 

“”…………””

 

…………

 

ดูเหมือนฉันจะได้ใจเกินไปหน่อย ดวงตาที่หวาดกลัวของเด็กเก็บกวาดทั้งสามคนแทงทะลุหัวใจของฉัน

 

“…………”

 

นอกจากนี้อีสยังหมดสติไปเนื่องจากถูกบังคับให้ใช้「คิ」มากเกินไป

หากลองคิดดูว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการด้วยเหตุผลนั้นก็ไม่ควรจะมีการต่อต้านใด ๆ

 

…………

 

ซ้า！

มาเปลี่ยนบรรยากาศและไปชมเครื่องจักรต้นแบบของอาคาชิกันเถอะ! 

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณCH****AI KIMN มาก ๆ ครับ

ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

ไร้สาระ?

พอร้อนจนเหงื่อออกมากๆเข้า อาการคันก็กลับมา ยิ่งข้อพับทั้งหลายยิ่งเกายิ่งคัน ทำให้ยิ่งเกาจนได้เลือด จะแป้งจะยาก็เอาม๊ายอยู่ กินแก้แพ้ ทายาทา ก็ยังคันต่อป๊าย