53 ดูเหมือนเป้าหมายโจ่งแจ้ง

 

การยุ่งเกี่ยวกับเรื่องรอบ ๆ แผ่นคริสตัลเวทมนตร์ ไม่ได้

 

ไม่ว่าจะเป็นการลดต้นทุนหรืออะไรก็ตาม ด้วยเหตุผลใดก็ตามล้วนละเมิดความลับสุดยอดของประเทศ เรื่องนี้จึงถูกยกเลิกเนื่องจากอันตรายต่อพวกเราเอง

 

การเจาะลึกเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ เองก็ถูกห้าม

 

ในสถานการณ์ปัจจุบันที่ไม่มีแหล่งรายได้หลักและไม่มีการสนับสนุนจากสาธารณะ พวกเราไม่สามารถทำผิดพลาดหรือล้มเหลวที่อาจนำไปสู่การล่มสลายของอุตสาหกรรมเมจิกวิชั่นได้ การนัวเนียของชายหญิงในสภาพเปลือยเปล่าเปลือยกายจึงถูกปฏิเสธ

 

หรือบางที

 

“อาจเป็นการดีกว่าถ้าพวกเรารวมคนจากสถานีออกอากาศให้มาช่วยพิจารณาภาพสะท้อนที่ว่าน่ะ”

 

เนื่องจากพวกเขาคุ้นเคยกับเนื้อเรื่องของเมจิกวิชั่นจึงน่าจะสามารถตัดสินใจได้อย่างชัดเจนว่าอะไรที่ทำได้และอะไรที่ทำไม่ได้

 

แม้ว่าฮิลเดโทร่าจะปฏิเสธการนัวเนียของชายหญิงในสภาพเปลือยเปล่าเปลือยกาย แต่โดยปกติอย่างน้อยที่สุดก็ควรให้คนที่มีจรรยาบรรณถูกต้องกว่าพวกเราได้ตัดสินใจว่าจะออกอากาศได้หรือไม่

 

“นั่นสินะคะ……พวกเขาจะคิดเกี่ยวกับเรื่องที่จะถ่ายทำเอาไว้หน้าอยู่เสมอ หากจะกล่าวว่าพวกเขานำหน้าสิ่งที่พวกเราคิดไปหลายก้าวแล้วก็คงไม่ผิด”

 

ก็นั่นสินะ

ฉันคิดว่าเรื่องที่เด็ก ๆ อย่างพวกเรามารวมตัวช่วยกันคิดอย่างเร่งด่วนพวกนี้ พวกเขาคงเคยคิดกันมาก่อนแล้ว และเลือกที่จะปล่อยผ่าน

 

“อื~ม……ยกเว้นว่าจะมีความคิดดี ๆ ขึ้นมา ปล่อยให้รายการดำเนินการไปตามปกติไปก่อนดีไหมคะ?”

 

เรเลียเรดซึ่งคำพูดยังแปลก ๆ อยู่นิดหน่อยกล่าวข้อสรุปออกมา

 

 

 

“…….ดูท่าคงมาถึงทางตันแล้วสินะคะ……”

 

ฮิลเดโทร่าได้แต่ถอนหายใจเมื่อไม่มีอะไรเหลือจะพูดแล้ว

 

“ก่อนเราจะมาพบกับทุกคน เราก็ได้ลองคิดเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่างมาบ้างแล้ว

ยังไงก็ตาม ขอสารภาพตามตรง เราไม่สามารถคิดแผนการดี ๆ ออกมาได้เลย

 

ทั้งจะเผยแพร่เมจิกวิชั่นเช่นไร ทั้งจะวางแผนขายเช่นไร

 

――นี่เป็นปัญหาที่แม้แต่ผู้ใหญ่ก็ยังแก้ไขได้ยาก ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกเราจะหาทางออกไม่ได้ แต่……ไม่เป็นไปตามหวังเลยนะคะ”

 

“ฮิลเด้ ซามะ……”

 

เมื่อตระหนักได้ว่าเป็นความกังวลที่ลึกซึ้งกว่าที่คาดคิด เรเลียเรดขมวดคิ้วอย่างน่าสงสาร ――แต่สำหรับฉันก็ไม่สามารถว่านี่เป็นปัญหาของคนอื่นได้ ดังนั้นจิตใจของฉันจึงเข้าข้างฮิลเดโทร่า

 

ไม่เป็นไปตามหวังสินะ

 

แล้วควรจะทำยังไงในสถานการณ์นี้ดี――อ้า ถ้างั้น เรื่องนั้นล่ะ

 

“ถ้าหากความคิดติดขัด ก็ลองเปลี่ยนวิธีคิดกันเถอะ”

 

หากคุณไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้จนทำให้รู้สึกหดหู่และเศร้า

 

ไม่ว่าจะเป็นประโยชน์หรือไร้ประโยชน์ สำหรับตอนนี้พักกันไว้ก่อน

แต่ก่อนอื่นมาลองเสนอดู ความคิด

 

“พวกเรากำลังให้ความเห็นจากจุดยืนของคนที่ได้ออกอากาศอยู่แล้ว

มากลุ้มใจว่าทำแบบไหนถึงจะดี

แต่ถ้าลองคิดในมุมกลับดูล่ะ? อย่างเช่น――เราอยากจะไปออกรายการประเภทไหน”

 

“ที่อยากออก?”

 

ใช่ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดเมื่อได้เห็นภาพสะท้อนแนะนำสถานที่ภายในสถาบันที่ยุ่งเหยิงในวันพิธีเปิดภาคเรียน

 

“ในภาพสะท้อนในพิธีเปิดภาคเรียนก่อนหน้านี้มีเด็กหลายคนปรากฎในภาพสะท้อน มีเด็กบางคนโผล่มาต่อหน้า เด็กบางคนก็เกาะติดพวกเราตลอดเวลา

 

พูดอีกอย่างก็คือ ฉันคิดว่ามีเด็ก ๆ ในตอนนั้นไม่น้อยที่มีความรู้สึกว่า『ฉันอยากปรากฎตัวบนเมจิกวิชั่น』”

 

ฉันแค่พูดสิ่งที่ปรากฎอยู่ในความทรงจำเท่านั้น ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะพาไปทางไหนได้บ้าง

 

“ใช่แล้ว！”

 

――ดูเหมือนฮิลเดโทร่าจะเจอแล้วว่าเรื่องจะไปทางไหน

 

“เป็นรายการที่ผู้ชมสามารถมีส่วนร่วมได้อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน！”

 

ตาของเธอเบิกกว้าง ตบโต๊ะดังปังก่อนจะรีบยืนขึ้น

 

หากสามัญชนทุกคนคิดว่าพวกเขาสามารถเข้าร่วมได้ ก็ต้องมีคนสนใจแน่นอน！

รายการที่สามารถที่คุณสามารถเข้าร่วมได้ ไม่เพียงแค่รับชมเท่านั้น！

 

――เนีย！ เรเลีย！ นี่ทำได้แน่！”

 

ฮิลเดโทร่าพูดออกมาอย่างตื่นเต้น ก่อนเปิดประตูเสียงดังโครมครามออกจากห้อง

 

…………

 

……เอ๊ะ……เอ๊ะโตะ……กลับ เลย เหรอ?

 

ไม่มีใครสามารถตอบสนองต่อละครหลบหนีอย่างกะทันหันเกินไปนี้ได้ นี่หมายความว่าถูกทำให้ตะลึงสินะ

 

“ริโนกิส ช่วยไปยืนส่งจนกว่าจะขึ้นไปนั่งในรถม้าที”

 

“รับทราบแล้วค่ะ”

 

ฮิลเดโทร่าไม่ได้อาศัยอยู่ในหอพัก ดังนั้นเธอจึงไปกลับด้วยรถม้าทุกวัน

ฉันคิดว่าหากอยู่ในสถาบันคงไม่น่าเป็นอะไร แต่เป็นการเพื่อไว้ก่อน ฉันจึงขอให้ริโนกิสตามไปส่ง

 

 

 

“ตกใจหมดเลย”

 

“ฉันก็ด้วย”

 

เมื่อชำเลืองมองริโนกิสออกไป เรเลียเรดก็ให้ความเห็นอย่างตรงไปตรงมา ซึ่งฉันก็เห็นด้วย

 

ฮิลเดโทร่าต้องกังวลอย่างมากเกี่ยวกับแผนการเผยแพร่เมจิกวิชั่น

ฉันแน่ใจว่ามากกว่าที่ฉันจินตนาการไว้แน่ ๆ

 

ไม่ใช่ปัญหาของคนอื่นสำหรับฉันเช่นกัน แต่ฉันก็ไม่ได้จริงจังเท่าเธอ

 

ส่วนหลักฐานนั้น คือทันทีที่มี「ความคิดที่น่าจะใช้ได้」ออกมา เธอก็ออกไปลงมือทำทันที

สำหรับฉัน ฉันคิดว่ายังไม่สายเกินไปแม้ว่าเราจะคุยกันที่นี่อีกสักหน่อย

 

――เพราะฉันยังเล่าเรื่องทั้งหมดไม่จบ

 

แม้ว่าฮิลเดโทร่าจะยุติการประชุมแล้ว แต่ฉันก็ยังมีบางสิ่งที่อยากจะพูดอยู่

 

ใช่――ในตอนที่ฮิลเดโทร่าได้ความคิด「รายการที่ผู้ชมสามารถเข้าร่วมได้」ออกมา ฉันเองก็มีความคิดเหมือนกัน

 

“เน๊ เรเลีย ในดินแดนของเธอมีคาสิโนอยู่ไหม?”

 

“คาสิโน? ฉันเคยได้ยินข่าวลือว่ามีคาสิโนใต้ดินที่ไม่มีใบอนุญาตอยู่น่ะ”

 

เข้าใจล่ะ ยังไม่มีการเปิดอย่างเปิดเผยสินะ

 

“รายการที่ผู้ชมสามารถเข้าร่วมได้ ตามที่ฮิลเด้พูดถึงก่อนหน้านี้ สิ่งแรกที่ฉันนึกถึงคือ การเดิมพัน น่ะ”

 

“การเดิมพัน เหรอ……”

 

“ก็อะไรอย่างการพนันน่ะ โฮร๊า อย่างตอนช่วงการชักชวนเข้าคลับในวันก่อน พอคนได้ยินว่ากำลังจะมีการประลองกัน ทุกคนก็เลยมารวมตัวกัน ใช่ไหม?”

 

“คิดดูแล้วก็ใช่”

 

“ถ้ายึดเรื่องนี้เป็นเกณฑ์ ตัวอย่างเช่น――รายการที่มีการต่อสู้ระหว่างนักผจญภัยที่แข็งแกร่งกับสัตว์อสูร หรือนักรบสุดแกร่งต่อสู้กันเองอะไรแบบนั้น คิดว่าไง?”

 

“――เธออยากดูอะไรแบบนั่น”

 

ใช่ไหมล่ะ? ฉันก็อยากดูเหมือนกัน ไม่สิ แค่ดูไม่พอ ฉันอยากเข้าร่วมด้วย

 

“อะ แต่ช่วงนี้ดูเหมือนจะมีหลายเสียง……ที่บอกว่ามีฉากเลือดออกมากเกิน มีการเรียกร้องเข้ามาว่าอย่าฉายอะไรแบบนี้มากเกินไป”

 

เอ๋！？

 

“ถ้าเลือดไม่สาดกระเซ็นก็ไม่มีอะไรทำให้ตื่นเต้นได้สิ！？ การนองเลือดในทุกการแข่งขันเป็นส่วนเสริมที่ขาดไม่ได้เด็ดขาด！ ต่อให้ต้องตายอย่างเลวร้ายที่สุดก็ช่วยไม่ได้！”

 

“เอ๊ะ ตาย！？ ทำไม！？ ความคิดเธอน่ากลัวไปแล้ว！”

 

“น่ากลัวอะไรกัน！ ฉันได้ยินมาว่าทุก ๆ วันจะมีนักผจญภัยหนึ่งคนที่ต้องตาย เลือดสาด และแขนขาขาดในช่องของดินแดนซิลเวอร์！？”

 

“ไปได้ยินมาจากใครก๊าน！？ เรื่องนั้นไม่มีทางเป็นจริงอยู่ย่ะ！？”

 

เอ๊ะ…….มะ ไม่ใช่เหรอ……?

 

……ผิดหวัง

ฉันผิดหวังกับช่องของดินแดนซิลเวอร์จริง ๆ น่าผิดหวังกว่าสำนักทลายสวรรค์อีก

 

“ทำไมจู่ ๆ ถึงทำท่าทางหดหู่ลงไปแบบนั้นล่ะ！？ วิธีการคิดของเธอหยาบคายเกินไปแล้ว！？”

 

โม๊ว ฉันไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว

 

ไม่เคยคิดเลยว่าช่องของดินแดนซิลเวอร์ที่อยากดูจะเป็นช่องที่สงบสุขไม่มีคนตายแบบนั้น……

แบบนั้นใครจะไปอยากดูกัน！ แสดงเลือดออกมา！

 

……ฮ๊า……วันนี้ไม่ไหวแล้ว ความผิดหวังได้พรากพลังใจไปจากฉัน

 

ฮิลเดโทร่ากลับไปแล้ว ฉันก็น่ากลับห้องเหมือนกัน

 

 

 

น่าผิดหวัง น่าผิดหวังจริง ๆ

 

 

 

 

 

 

ปล.เก็บตัวอยู่บ้านแต่ลืมตุนขนมไว้ ทรมานจัดๆ ขี้เกียจไป7ด้วย พวกเล่นติดเครื่องฉีดน้ำเป็นแพบนถนนแคบๆจนเอารถยนต์วิ่งผ่านยังน่ากลัวไปขูดเข้าให้เลย ฮา