104 สิ่งที่เกิดขึ้นกับรายการแสดงนิทานภาพ

 

” ――กำลังรออยู่เลยค่ะ”

 

อะ ฮิลเดโทร่าล่ะ

 

วันนี้เลิกเรียนแล้ว

ในขณะที่กำลังออกจากอาคารเรียนพร้อมคุยกับเรเลียเรด พวกเราก็ถูกเจ้าหญิงลำดับที่สามซึ่งแสดงความโดดเด่นด้วยการถูกห้อมล้อมโดยชายหญิงในวัยเดียวกันเรียกเอาไว้

 

“อา ไม่มีแบบนั้นเลยนะ พวกเราน่ะ”

 

ทั้งฉันทั้งเรเลียเรดไม่เคยถูกห้อมล้อมด้วยความนิยมนอกบ้านเกิด

ภายในสถาบันการศึกษา สถานการณ์ปัจจุบันก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนักนับตั้งแต่ที่เริ่มเข้าเรียนมา หนทางที่เห็นยังอีกยาวไกล

 

พวกเราเป็นที่นิยมของคนในบ้านเกิด……หญิงชราที่เดินผ่านไปมามักให้ขนมและผลไม้กับฉัน

 

“อื~ม……สนญานามเจ้าหญิงงั้นเหรอ? ยังไงพวกเราก็เป็นทายาทขุนนางล่ะนะ”

 

ฉันคิดว่าคำพูดของเรเลียเรดมีประเด็น แต่……

 

“ก็เป็นที่บุคลิกภาพล่ะมั้ง?”

 

ความแตกต่างของบุคลิกภาพไม่ได้หมายถึงความแตกต่างของความนิยมล่ะมั้ง?

 

“ชัดเจนเลยล่ะ

 

ดูเหมือนเรเลียเรดก็ต้องการได้พื้นที่พิเศษแบบนั้นเหมือนกัน ดูจากการพยักหน้าที่ทรงพลัง

 

“เนียนอกจากรูปลักษณ์แล้วข้างในก็งั้น ๆ แต่ฉันดีเยี่ยมทั้งรูปลักษณ์ทั้งภายในเลย”

 

“ฉันไม่อยากทิ้งหลาย ๆ อย่างล่ะ แต่ฉันก็งั้น ๆ หมายความว่าไง?”

 

ในขณะที่เรากำลังพูดคุยถึงเรื่องนั้น ฮิลเดโทร่าก็แยกย้ายจากกลุ่มแฟน ๆ และมาที่นี่

 

“เราต้องการหารือเรื่องแผนการสักหน่อยค่ะ ได้ใช่ไหมคะ?”

 

อ้า กำลังรอเพื่อประชุมวางแผนประจำปีอย่างงั้นสินะ

 

――อีกนัยหนึ่ง เธอต้องมีความรู้สึกเช่นเดียวกับฉัน

 

“อะ ฮิลเด้ซามะ ครั้งนี้ฉันต้องขอถอนตัวจะได้ไหมคะ? เนื่องจากตอนนี้ที่บ้านยุ่งเอามาก ๆ”

 

เรเลียเรด ผู้ซึ่งยิ้มและปฏิเสธด้วยเสียงที่แหลมอารมณ์ดีกว่าปกติ เธอโค้งคำนับอย่างสวยงามต่อฮิลเดโทร่า และจากไปอย่างรวดเร็วด้วยการก้าวเบา ๆ ผสมกับการกระโดด

 

――อุมุ

 

“กระโดดโลดเต้นจนดูออกง่าย ๆ เลยน๊า”

 

“……เราขอพูดตรง ๆ ว่าแทนที่จะโกรธเคือง เรากลับรู้สึกอิจฉาจริง ๆ”

 

งั้นเหรอ……อาจจะเป็นแบบนั้น

 

ฉันไม่รู้รายละเอียดมากนัก เพราะยังมีหลายรายการที่ยังถูกห้ามดู

เมียร์โก・ไทล์ ตัวแทนทีมถ่ายทำของเมืองหลวงได้บอกว่าได้มีการกำหนดแนวทางรายการทั่วไปที่ฮิลเดโทร่าสามารถไปออกได้ไว้แล้ว

 

ในฐานะสมาชิกราชวงศ์ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถปรากฏตัวในรายการที่มีเนื้อหาไร้สาระได้

แม้ว่าเธอจะคิดแผนการใหม่ ๆ หรือรายการใหม่ ๆ ได้ แต่ก็มีความเป็นไปได้สูงที่ผู้มีอำนาจรอบ ๆ ตัวพระราชาจะปฏิเสธเนื่องจากการตัดสินทางการเมือง

 

ฮิลเดโทร่าเองก็ต้องหงุดหงิดมากแน่ ๆ

นั่นเป็นเหตุผลที่「เธออิจฉา」

 

“นอกจากเรื่องดีหรือแย่ ดูเหมือนผลตอบรับจะสุดยอดมากเลย”

 

“นั่นสินะคะ แม้แต่ในสถาบันก็มีข่าวลือว่าเป็นที่นิยมเช่นกันค่ะ……แม้แต่ท่านพ่อ องค์ราชาที่ไม่ค่อยยุ่งเกียวกับเมจิกวิชั่นเองก็ยังสัมผัสได้……”

 

“เอ๊ะ? ราชาคนนั้นนะเหรอ? พูดว่าอะไรบ้างน่ะ?”

 

“ทั้ง『สิ่งนี้ควรทำที่สถานีออกอากาศของเมืองหลวงไม่ใช่รึ』 และ…… 『ทำไมเจ้าถึงคิดเรื่องนี้ไม่ได้』 เราถูกพูดประชดประชั้นมา……”

 

ฮ๊า แล้วฮิลเดโทร่าก็ถอนหายใจ

 

” ――สาเหตุก็คงเป็นเพราะทางนั้นได้แสดงนิทานภาพที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการก่อตั้งอาณาจักรอาร์ตัวร์ค่ะ ตัวละครที่สวยงาม ดนตรีที่ให้ความรู้สึกสมจริง และเสียงที่ดีอย่างน่าประหลาด ช่างขี้โกงเกินไปแล้ว……”

 

ใช่ ――แม้ว่าจะพึ่งจะผ่านพ้นวันหยุดฤดูร้อนเพียงไม่นานก็ตาม แต่ดินแดนซิลเวอร์……วิกซอน・ซิลเวอร์ก็ทำแผนการแสดงนิทานภาพออกมาเป็นรูปเป็นร่างจนเสร็จสิ้นแล้ว

 

การตอบรับนั้นก็น่าทึ่งมาก

 

อย่างที่ฮิลเดโทร่าบอก เนื้อหาของการแสดงนิทานภาพเป็นเรื่องราวการก่อตั้งอาณาจักรอาร์ตัวร์

เสี่ยงมากที่ตั้งชื่อว่า「การก่อตั้งอาณาจักรอาร์ตัวร์」โดยมีการดัดแปลงและตัดบางส่วนออกให้เรื่องราวมีความดราม่าและมีองค์ประกอบที่โรแมนติก

 

หากคุณเป็นพลเมืองของราชอาณาจักรอาร์ตัวร์ นี่คือประวัติการก่อตั้งที่ทุกคนรู้อย่างคร่าว ๆ

 

ถูกนำมาประกอบและถ่ายทอดราวกับนวนิยายพร้อมภาพประกอบ ที่หาญกล้าและมีพลัง ยิ่งใหญ่ตระการตา นุ่มนวลและประณีต

 

ยิ่งไปกว่านั้น ความสามารถในการวาดภาพที่สูงมากของลูกสาวคนที่สอง ริเคลวิต้ายิ่งดึงดูดผู้คนเข้าสู่เรื่องราว

 

กลิ่นอายความโรแมนติกระหว่างชายรูปงามที่วาดอยู่ในรูปวาดกับหญิงรูปงามที่วาดอยู่ในรูปวาด ที่สะท้อนถึงความสัมพันธ์ที่งดงงามแม้ไม่สดใหม่ ไร้ความชัดเจนของตัวตนมากเท่าไหร่ เมื่อเทียบกับความเป็นจริง

ก็ยิ่งดูเหมือนโลกทัศน์ที่คนจริงไม่สามารถแสดงออกได้

 

――ฉันเองก็ยังคิดว่าตัวเอง 「พ่ายแพ้」 ให้กับการแสดงนิทานภาพแล้ว

 

ก้าวแรกนั้นขึ้นอยู่กับประเภทของเรื่องราวที่ต้องการแสดงในรายการนิทานภาพ การรับรู้และการเจาะกลุ่มผู้ชมจะเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ

 

วิกซอน・ซิลเวอร์ไม่ยอมให้ก้าวแรกอันสำคัญนั้นผิดพลาด

หรือพูดให้ถูก ฉันบอกได้เลยว่าเขาได้เลือกในสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว

 

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฮิลเดโทร่าถึงเศร้า

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเรเลียเรดถึงอารมณ์ดี

 

ยาเร๊ะยาเร๊ะ……ปลาที่หลุดมือไปช่างตัวใหญ่เสียจริง

 

ม๊า ยังไงก็ช่าง

ฉันก็กำลังไล่ตามไปติด ๆ ทุกวันนี้แม้แต่เบนเดริโอ้ที่ทำหน้าฉูดฉาดทุกวันก็กำลังวางแผนอย่างเร่งรีบอย่างที่ควรจะเป็น

 

คิดว่าจะปล่อยให้ดินแดนซิลเวอร์ผูกขาดตลอดไปงั้นหรือ

 

“เน๊ เนีย เราเองก็อยากจะสร้างสิ่งใหม่ ๆ เหมือนกับการแสดงนิทานภาพนั่นเหมือนกัน”

 

ฉันเห็นด้วยกับเรื่องนั้น

 

ฉัน เรเลียเรด และฮิลเดโทร่า เป็นพันธมิตรกันโดยมีเป้าหมายในการเผยแพร่ให้เมจิกวิชั่นเป็นที่นิยม

แต่ในขณะเดียวกันพวกเราก็ยังเป็นคู่แข่งกันอีกด้วย

 

การแสดงภาพนิทานภาพนั้นเป็นก้าวสำคัญที่ทำให้ดินแดนซิลเวอร์ก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่ต้องสงสัย

เป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ที่เหมือนก้าวข้ามความพยายามที่พวกเราพยายามมาอย่างต่อเนื่อง

 

――จะแพ้ไม่ได้

 

ฉันไม่รังเกียจที่จะพ่ายแพ้ให้กับคู่ต่อสู้ที่สามารถกลับมาเอาชนะได้เสมอ แต่ฉันเกลียดการพ่ายแพ้ให้กับคู่ต่อสู้ที่อาจไม่มีวันชนะ

โดยธรรมชาติแล้ว นักศิลปะการต่อสู้เป็นสิ่งมีชีวิตที่เกลียดการพ่ายแพ้

 

ไม่ใช่ฮิลเดโทร่าคนเดียวที่คิดว่าจะอยู่แบบนี้ไม่ได้

ฉันก็ด้วย

 

“ฮิลเด้ ออกไปข้างนอกกันเถอะ”

 

“เอ๊ะ?”

 

“ฉันไอเดียการแสดงนิทานภาพมาจาก『การดูรูปวาด』เพราะงั้นไปดูของหลาย ๆ อย่างกันดีกว่า ฉันคิดว่าถ้าได้ประสบการณ์หลาย ๆ อย่างก็น่าจะดี

เอาแต่คิดเกี่ยวกับแผนการใหม่ ๆ มานานแล้วใช่ไหมล่ะ? คราวนี้ลองไม่ต้องคิด แต่ไปหาเลยดีกว่า”

 

“นะ……นั่นสินะคะ！ ไปกันเถอะค่ะ！”

 

“ดีเลย ตามฉันมาเลย！――ไม่สิ ลุยกันเลย！ ไปเก็บกระเป๋า พาสาวใช้มา แล้วไปกัน！”

 

“ค่ะ！เราจะรอที่หน้าประตูหลักนะคะ！”

 

เด็กสาวที่ดูเหมือนผู้แพ้ฟื้นตัวได้อย่างสวยงาม

ฮิลเดโทร่าซึ่งมีพลังที่แข็งแกร่งในดวงตาของเธอได้ก้าวออกไป

 

――ฉันเองก็ดูไฟเหมือนกัน

 

พูดตามตรง ฉันเบื่อที่จะได้ยินเรื่องโอ้อวดของเรเลียเรด เกี่ยวกับการแสดงนิทานภาพแล้ว

ต่อไปก็ถึงตาฉันที่จะไปเยี่ยมเพื่อโอ้อวดบ้าง

 

ดีล่ะ วันนี้ไปหาแผนการกันเถอะ！

 

 

 

และ ม๊า

ถ้าหาได้ง่ายขนาดนั้น ก็คงไม่ต้องลำบากกันขนาดนี้หรอก ก็เป็นเรื่องแบบนั้นล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อหุงข้าวแล้วกับข้าวดันบูด สิ่งที่ได้คือ ข้าวปั้นโรยเกลือล้วน ๆ ฮา