253 การเยี่ยมเยือนก่อนกำหนด

 

“ไม่ได้เจอกันสักพักแล้วสินะเพคะ เจ้าชายฮิเอโร่”

 

เจ้าชายลำดับที่สอง ฮิเอโร่・อาร์ตัวร์ปรากฏตัวที่ห้องนั่งเล่นและเพลิดเพลินกับเวลาน้ำชาที่หรูหรา ในขณะที่ฉันไม่อยู่

ฉันไม่ได้เจอเขามาปีกว่าแล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก

 

ดูเหมือนว่าเขากำลังคุยถึงสถานการณ์ปัจจุบันกับริโนกิสหลังประตูที่ปิดสนิท ห้ามพวกเด็ก ๆ กับซาคุมะเข้า

หรือก็คือ เป็นการเข้าประเทศแบบปิดบังตัวตนโดยสมบูรณ์

 

“ไม่ได้เจอกันนานเลยสิน่ะ เนีย ดีใจที่เห็นเธอสบายดี”

 

“ทางนั้นเองก็ดูสบายดีเช่นกันนะคะ――แต่เหตุใดจึงไม่เรียกกันคะ？　แล้วก็เร็วกว่ากำหนดจริงไหมคะ”

 

นี่จะเป็นปัญหาใหญ่ได้หากเรื่องที่เจ้าชายของประเทศหนึ่งข้ามพรมแดนมาโดยปกปิดตัวตนเกิดรั่วไหลไปสู่คนรอบข้าง

ทว่าเชื้อพระวงศ์ของมาเวเลียมักจะเข้า ๆ ออก ๆ คฤหาสน์……ไม่สิ พวกเธอเข้าออกที่นี่แทบทุกวัน

 

“นั่นจริงนะ แต่ก็อยากรู้สถานการณ์ของเธอจริง ๆ”

 

……งั้นเหรอ เขารู้ว่าไม่ควรมา แต่ก็มาเพราะอยากรู้เรื่องนี้งั้นเหรอ

 

ม๊า นี่ก็เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วตั้งแตที่ฉันถูกเนรเทศออกจากอาร์ตัวร์ นั่นทำให้กวนใจสินะ

 

“นอกจากนี้ ฮิลเดยังขอให้มาดูหน้าเธอด้วย หากได้ไปใกล้ ๆ มาเวเลียก็ช่วยไปดูหน้าให้หน่อย ทำนองนั้น”

 

จากฮิลเดโทร่างั้นเหรอ

 

……อ้า งั้นเหรอ ฮิเอโร่มาก็เพราะ ฮิลเดโทร่าร้องขอสินะ

 

 

 

“ก็คงต้องขอโทษด้วยที่มาอยางกะทันหัน เราคิดว่าข้อมูลจะรั่วไหลได้หากแจ้งเตือนมาก่อน ดังนั้นเลยเก็บทุกอย่างเป็นความลับน่ะ”

 

เมื่อฉันนั่งลงตรงข้ามเขา ฮิเอโร่ก็ขอโทษที่เขามาเยี่ยมกะทันหัน

 

“ไม่หรอกค่ะ ฉันเข้าใจเหตุผลแล้ว”

 

ฉันเองก็เหมือนกัน

นี่เป็นเรื่องที่ว่าทำไม พวกเราถึงได้ทำการแลกเปลี่ยนสิ่งของ และจดหมายที่มาจากอาร์ตัวร์ที่ท่าเรือโดยตรง

 

นั่นเป็นเพราะมีความเสี่ยงที่การแลกเปลี่ยนใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับต่างประเทศจะถูกตรวจสอบโดยมาเวเลียในบางจุด

พวกเขาจะเปิดจดหมายโดยไม่ได้รับอนุญาตและตรวจดูว่ามีอะไรอยู่ข้างใน และยังตรวจสอบพัสดุด้วย ทำเรื่องพวกนั้น ――ฉันไม่รู้หรอกว่าจริงไหม แต่ฉันตัดสินใจว่าพวกเขาจะทำจริง

 

นั่นคือเหตุผลที่มาเวเลียโดดเดี่ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวต่างชาติ

ปีที่ผ่านมานี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นซึ่งเป็นข้อพิสูจน์เรื่องนั้น โดยเฉพาะการโจมตีตอนกลางคืน

 

“ก็ไม่ได้คิดที่จะอยู่นานหรอกน่ะ วางแผนที่จะออกไปในเร็ว ๆ นี้แหละ เพราะอย่างงั้นเราจะขอถามเธอตรง ๆ เลย――”

 

ฮิเอโร่พูดขณะที่กำลังรอให้ริโนกิสชงชาของฉันและวางลงบนโต๊ะ

 

“คิดว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่จะแนะนำเมจิกวิชั่นให้กับมาเวเลีย？　เราไม่สนว่าเธอจะคิดยังไง โปรดแสดงความเห็นออกมาตามที่ต้องการได้เลย”

 

――ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจอเขามาหนึ่งปีแล้ว คน ๆ นี้ก็ยังเป็นคนบ้างานอยู่สินะ ฉันหวังว่าเขาจะไม่เป็นลมล้มไปจากการทำงานหนักเกินไป

 

“ฉันคิดว่าพอเป็นไปได้ค่ะ แต่อาจจะต้องใช้เวลามากกว่านี้อีกสักหน่อยค่ะ”

 

ฉันสามารถสร้างความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับราชวงศ์ได้แล้ว โดยเฉพาะกับว่าที่ราชาองค์ต่อไป ลิวิเซล

ส่วนหญิงสาม แคลนอลล์ก็ติดเมจิกวิชั่นเข้าแล้ว และฉันก็มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับสมาคมการค้าเนื่องจากความสัมพันธ์ส่วนตัวกับผู้บริหารสมาคม

 

เมื่อพิจารณาว่าฉันสามารถความสัมพันธ์ได้มากมายขนาดนี้ภายในเวลาเพียงหนึ่งปี ฉันคิดว่าความก้าวหน้าของตัวเองก็ไม่ได้แย่เลย

 

ทว่า ปัญหาเริ่มต้นจากตรงนี้ล่ะนะ

 

“แต่จากนี้ไป……เราอาจต้องการโอกาสผลักดันครั้งใหญ่สักหน่อย ในการหยุดนโยบายการแยกตัวของมาเวเลียค่ะ”

 

“เข้าใจแล้ว เป้าหมายคือการทำลายนโยบายแยกตัวของประเทศสินะ ……อืม ไม่เลวเลยสำหรับการตั้งหลัก”

 

จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่มีความรู้เรื่องการเมืองมากนักหรอก ก็เลยคิดได้แค่นั้น สิ่งที่เหลืออยู่ก็ ลอบสังหารเจ้าหน้าที่ระดับสูงและบังคับควบคุมประเทศไปเลย

 

“บางทีนี่อาจเป็นโอกาส……ครั้งหน้าลองถ่ายทำงานแต่งงานของบุคคลสำคัญในมาเวเลียดูดีไหม？”

 

“คงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ หากพิจารณาจากลักษณะประจำชาติ”

 

ผู้คนรอบตัวที่ให้การสนับสนุนฉันมีความยืดหยุ่นมากกว่าในหลาย ๆ ด้าน แต่มาเวเลียยังคงให้ความรู้สึกเหมือนเป็นประเทศที่โดดเดี่ยว

ฉันไม่คิดอย่างงั้นแน่นอน การพยายามนำวัฒนธรรมต่างชาติที่คุณไม่เข้าใจมาสู่งานแต่งงานครั้งสำคัญของคุณ

 

“ม๊า เราจะฝากเรื่องนั้นไว้แล้วกัน ถ้าเป็นเนียต้องทำเรื่องที่ยอดเยี่ยมได้จริงไหม”

 

ฉันไม่คิดที่จะบ่น เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันตั้งใจจะทำตั้งแต่แรก แต่ก็น่ารำคาญนิดหน่อยเมื่อถูกโยนใส่โดยตรงแบบนี้ ม๊า ก็ทำอยู่ดี

 

 

 

“แล้วที่อาร์ตัวร์เป็นยังไงบ้างคะ？　ฮิลเดกับเรเลียก็ไม่ได้เปลี่ยนไปสินะคะ？”

 

ก่อนอื่น ฉันแค่แจ้งสถานการณ์ของทางนี้ให้พวกเธอรู้ 

 

ต่อไปเป็นตาฉันแล้ว

ฉันเองก็กังวลเกี่ยวกับอาร์ตัวร์หลังจากที่ฉันจากมาเหมือนกัน

 

“ทั้งสองคนก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก แต่โลกของเมจิกวิชั่นได้มีการก้าวกระโดดครั้งใหญ่ล่ะนะ”

 

โฮ้ว

 

“จาก『เหตุการณ์ราชาตกหลุม』กลายมาเป็นคำพ้องที่ความหมายเหมือนกันไม่ใช่แค่เพียงแค่รายการเดียว แต่เป็นช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลง

 

การสูญเสียอำนาจของราชวงศ์และขุนนาง……ม๊า ถึงจะให้ความรู้สึกน่าสงสัยตั้งแต่แรก แต่ก็พูดได้ว่านั่นเหมือนการโจมตีครั้งสุดท้ายได้เลย

หลายคนตีความสิ่งนี้ว่าเป็นการสิ้นสุดของยุคสังคมชนชั้นปกครองที่ชัดเจน

 

ผลลัพธ์ก็คือ เหล่าขุนนางที่เคยดูเมจิกวิชั่นมาจนถึงตอนนั้นก็แห่เข้าร่วมกันเป็นจำนวนมาก――พวกเขาคงรู้สึกถึงวิกฤติที่พวกเขาไม่สามารถอยู่รอดได้เพียงแค่ยึดมั่นในอำนาจเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว มีการลงทุนเงินจำนวนมหาศาล และการพัฒนาดำเนินไปราวกับใช้กำลังบังคับ

 

นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นภายในอาร์ตัวร์ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีที่เธอจากมา”

 

　…………　

 

“เราได้เพิ่มช่องอีกหนึ่งช่องแล้ว และคิดว่าอาจจะเพิ่มอีกหนึ่งหรือสองช่องในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

 

ในขณะเดียวกัน เมจิกวิชั่นก็ได้รับการแนะนำให้แว็ง เดอ ครุชได้รู้จักอย่างเป็นทางการ ม๊า แม้จะยังไม่ได้เชื่อมต่อกับอาร์ตัวร์――ทว่าก็มีรายการที่ถูกสร้างโดยอาร์ตัวร์ในอดีตกำลังออกอากาศซ้ำที่นั่นแล้ว

 

เราจะให้ความร่วมมือจนกว่าจะเป็นไปตามแผน เมื่ออัตราการเข้าถึงมากระดับหนึ่ง เราก็วางแผนที่จะทำให้สามารถรับชมรายการของอาร์ตัวร์โดยตรงได้เช่นกัน”

 

……เห้

 

“ดูเหมือนว่าจะเคลื่อนไหวไปมากเลยนะคะ”

 

“ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เรื่องนั้นก็ต้องขอบคุณเธอล่ะนะ สิ่งนี้สำคัญอย่างยิ่งเมื่อขุนนางเริ่มจริงจังกับเรื่องนี้ มีการสร้างรายการใหม่มากมายทุกวัน”

 

งั้นเหรอ งั้นเหรอ

 

“แล้วธุรกิจของตระกูลลิสตันล่ะคะ？”

 

“ไม่มีเรื่องให้สนใจเป็นพิเศษน่ะ พูดอีกอย่างก็คือ ในแง่ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าสิ่งต่าง ๆ กำลังเป็นไปด้วยดีและพวกเขามีช่องทางที่สามารถสร้างรายได้ที่มั่นคง

พวกเขามักจะออกอากาศรายการที่เกี่ยวข้องกับวิงค์โร้ด พี่ชายของเธอก็ปรากฎตัวบ่อย ๆ เช่นกัน”

 

โห้ พี่ชายงั้นเหรอ

 

　…………

 

“นอกจากนี้――”

 

“อ้า พอแล้วล่ะค่ะ”

 

ฮิเอโร่พยายามบอกข้อมูลใหม่ที่ฉันยังไม่รู้ให้ฟังราวกับไฟติด เพราะได้พูดถึงเรื่องเมจิกวิชั่นที่ตัวเองรัก แต่ฉันขัดจังหวะไว้ก่อน

 

“ถ้าฉันได้ยินไปมากกว่านี้ มีแต่จะทำให้ฉันอยากกลับอาร์ตัวร์ค่ะ”

 

ฉันคิดถึงการทำงานกับเมจิกวิชั่นซึ่งกินเวลากว่าแปดส่วนของชีวิตฉัน แต่สนใจรายการใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นจำนวนมากเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

คงมีรายการสนุก ๆ มากมาย เหมือนเรื่องราวเรื่องราวการก่อตั้งประเทศ ม๊า ฉันคิดว่าริโนกิสจะได้เป็นคนดูมากกว่าที่ฉันดู

 

จริง ๆ เลย

ฉันมีประสบการณ์กับเมจิกวิชั่น และคุ้นเคยกับมันดี

 

 

 

เขาบอกฉันแล้วว่า เขาจะออกไปทันทีเนื่องจากมาแบบปกปิดตัวตน ดังนั้นฮิเอโร่ลุกจากที่นั่งอย่างรวดเร็ว

ดูเหมือนเขาก็น่าจะออกจากมาเวเลียในไม่ช้าเช่นกัน

 

“――อ้า ใช่แล้ว ตอนต่อของเรื่องการต่อตั้งประเทศที่เนียขอไป กับโครงการประชาสัมพันธ์ที่เพิ่มมาใหม่ เรามอบให้กับสาวใช้ของเธอไปแล้ว ไว้ค่อยดูทีหลังนะ”

 

“อาร๊า……อ้า เป็นเหตุผลที่มาสินะคะ”

 

นั่นเป็นของที่ฉันเขียนไปในจดหมายตามคำขอของแคลนอลล์ แบบนั่นสินะ

 

มันก็ค่อนข้างน่ากลัวนิดหน่อยที่เจ้าชายเป็นผู้มาส่งสัมภาระเป็นการส่วนตัว

 

“เราเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเนียเป็นยังไงบ้าง เช่นนั้น ไว้เจอกันใหม่นะ”

 

หลังจากออกจากคฤหาสน์พร้อมกับผู้คุ้มกันของเขาซึ่งรออยู่ในห้องแยกต่างหาก ฮิเอโร่ก็ทิ้งคำพูดแบบนั้นไว้ และสวมเสื้อคลุมเพื่อซ่อนใบหน้าของเขาในขณะที่จากไป

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

บอกเล่าเรื่องไร้สาระ?สักนิด เผื่อช่วงไหนหายไปนานจะได้รู้ว่าไอ้บ้านี่ทำตัวเองชัดๆ ฮา

วันนี้รู้สึกเหมือนตัวรับอุณหภูมิในร่างกายตัวเองน่าจะเจ๊งบ๊งหนักแล้ว ขึ้นรถที่จอดตากแดดตอนบ่ายแล้วไม่รู้สึกร้อนหรืออบอะไร เปิดแอร์27เบอร์1เบาสุดแล้วขับได้เป็นชั่วโมงแบบไม่ร้อนเลยสักนิด 

ตอนเช้ากินปาท่องโก๋สองตัวอิ่มข้ามวันมากินข้าวเย็นตอนสองทุ่มเป็นเบอร์เกอร์ขนาด35บาท แต่หนักสุดคงเป็นตั้งแต่เช้ายันสองทุ่ม ดื่มน้ำแค่ครึ่งขวด แล้วไม่หิวน้ำนี่สิ