I’M THE BOSS ลูกพี่หุ่นเทวะ 366 ลูกพี่โคตรเจ๋ง!
“ในเมื่อพูดจบแล้ว ฉันก็จะส่งนายไปสู่สุคติ” ในขณะที่หุ่นรบไพ่ราชากล่าวคำพูดประโยคนี้อย่างเย็นเยียบ หุ่นรบพลันทำงาน มือซ้ายยื่นออกชักดาบแสงที่อยู่ด้านหลังออกมา ก่อนจะพุ่งไปหาหุ่นรบศัตรู กวัดแกว่งดาบฟันไปอย่างอำมหิต
หุ่นรบศัตรูเห็นดังนั้นก็รีบบังคับหุ่นรบให้ถอยหลังหลบไปหลายก้าว หลบหลีกเข้าไป หุ่นรบบนฟ้าอาศัยแรงลงสู่ด้านล่าง ทั้งสองอย่างรวมเข้าด้วยกัน เวลานี้พลังของหุ่นรบไพ่ราชาไม่ใช่สิ่งที่หุ่นรบระดับสูงทั่วไปสามารถต้านทานได้แล้ว ต่อให้ในใจหุ่นรบศัตรูดูถูกอีกฝ่ายเล็กน้อย เขาก็ไม่กล้าประมาทมากเกินไป อย่างไรเสีย หุ่นรบไพ่ราชาก็คือหุ่นรบไพ่ราชา ความได้เปรียบของระดับหุ่นรบยังคงทำให้เขาพะวงอยู่บ้าง
อย่างไรก็ตาม ฉากต่อมาทำให้หุ่นรบศัตรูแทบจะบันดาลโทสะ ที่แท้ อีกฝ่ายพุ่งลงจากฟ้าอย่างรวดเร็วดูเหมือนคิดจะโจมตีเขา แต่ความจริงแล้ว เป้าหมายไม่ได้อยู่ที่เขา หากแต่เป็นดาบเหล็กยักษ์ที่ปักอยู่บนพื้นด้านหลังเขาเล่มนั้น หุ่นรบไพ่ราชาตัวนั้นก็เข้ามาใกล้พื้นประมาณสามเมตร ก่อนจะบินในระดับต่ำผ่านวาบออกไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นพริบตาเดียวก็บินกลับไปที่บนฟ้า เวลานี้มือขวาของหุ่นรบไพ่ราชามีดาบยักษ์เล่มนั้นเพิ่มขึ้นมา
มือขวาของหุ่นรบไพ่ราชาแกว่งดาบยักษ์เบาๆ ราวกับพึงพอใจมาก ดาบแสงในมือซ้ายของเขากลับไปห้อยที่หลัง กล่าวว่า “จัดการนาย ใช้อาวุธชินนี้ก็พอแล้ว” คำพูดประโยคนี้ทำให้หุ่นรบระดับสูงโมโหแทบตาย ใช้อาวุธเย็นรูปแบบกำลังเช่นนี้เป็นอาวุธ โดยพื้นฐานแล้วหมายความว่า ในสายตาของอีกฝ่าย เขาไม่อาจเรียกว่าคู่ต่อสู้ได้เลย เป็นเพียงเบี้ยที่ทารุณได้ตามใจชอบ ในสนามรบ อาวุธขนาดยักษ์รูปแบบกำลังก็คืออาวุธที่มีเพื่อประหยัดพลังงานหุ่นรบ สะดวกสามารถจัดการทหารชั้นต่ำได้รวดเร็ว
“แก สมควรตาย!” หุ่นรบระดับสูงเอ่ยทันเพียงคำพูดประโยคนนี้ก็ถูกฝ่ายตรงข้ามฟันโจมตีเข้ามาด้วยความเร็วสูง
บางทีอาจเป็นเพราะการโจมตีของอีกฝ่ายเร็วมากเกินไป หรืออาจเป็นเพราะเขาเดือดดาลเลยตอบสนองเชื่องช้า อย่างไรเสีย ตอนที่หุ่นรบระดับสูงมีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา ดาบยักษ์ของหุ่นรบไพ่ราชาก็ฟันมาถึงตรงหน้าเขาแล้ว
เขาที่ไม่มีเวลาหลบ ทำได้เพียงถูกบีบให้ชูสองมือขึ้นมาฟาดไปยังปลายดาบที่ตวัดเข้ามาอย่างรุนแรง พลังของหุ่นรบที่ฟาดนี้ทำให้ร่างของหุ่นรบถอยหลังไปหนึ่งก้าว…
“ซี่ๆๆ…” จุดที่ทั้งคู่ปะทะกันปล่อยประกายไฟพราวพร่างออกมาฉับพลัน แทบจะทำให้พวกเกาจิ้นอวิ๋นที่ชมการต่อสู้แสบตา เมื่อสายตาของพวกเขากลับมาเป็นปกติแล้ว ก็เห็นทั้งสองคงเฉียดผ่านกัน เวลานี้สองมือของหุ่นรบไพ่ราชากุมดาบยักษ์กลับด้าน ปลายดาบคล้ายกับยันลงไปที่แผ่นหลังของหุ่นรบระดับสูง
ส่วนหุ่นรบระดับสูงเวลานี้กลับดูพังเสียหายผิดปกติ โล่แสงที่เดิมทีโชนแสงสีขาวระยิบระยับ เวลานี้หมองจางลงแทบจะมองไม่แสง สองแขนของหุ่นรบถูกตัดขาด เผยให้เห็นแค่ส่วนข้อศอกที่ตัดออก วงจรไฟฟ้าที่โผล่ออกมาเวลานี้ยังคงมีประกายไฟที่ส่องกระพริบยังไม่หายไป ยืนยันว่าการโดนตัดอวัยวะของมันเพิ่งจะเกิดขึ้น
“นี่มันเป็น…ไปได้ยังไง!” ผู้ควบคุมหุ่นรบระดับสูงฝืนเค้นคำพูดประโยคนี้ออกมา แฝงไปความเจ็บปวดทรมานและไม่เชื่อ ต่อให้เป็นหุ่นรบไพ่ราชาที่ผ่านศึกมามากมาย อยากจะกำจัดเขาก็ต้องเสียเวลามากขึ้นอีกหน่อยถึงจะสามารถทำได้…
“นายพูดมากเกินไปจริงๆ…” หุ่นรบไพ่ราชายังคงกล่าวอย่างเย็นชา สิ้นเสียงนี้ เขาพลันชักดาบยักษ์ที่ยันแผ่นหลังของหุ่นรบระดับสูงกลับมา
หุ่นรบระดับราชันรักษาทวงท่าดังเดิมไว้ พวกเกาจิ้นอวิ๋นอาจจะมองไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หุ่นรบไพ่ราชาเก็บดาบยักษ์ของตัวเองกลับมา ทุกคนต่างเข้าใจแล้วว่าทำไมหุ่นรบระดับสูงถึงเอ่ยคำพูดประโยคนั้น
หลังจากที่ดาบยักษ์ถูกชักกลับมา หุ่นรบระดับสูงที่เดิมทีดูเหมือนว่ามีเพียงแขนสองข้างที่ถูกตัดขาดเท่านั้น ห้องคนขับของมัน เลือดกระฉูดออกมาจากทางด้านหน้าหนึ่งด้านหลังหนึ่งราวกับลูกธนูทันที พวกเกาจิ้นอวิ๋นถึงค่อยรู้ว่า ที่แท้ดาบยักษ์เล่มนั้นไม่ได้ยันแผ่นหลังหุ่นรบระดับสูง หากแต่แทงทะลุห้องคนขับของหุ่นรบระดับสูงแล้ว แค่ดูความกว้างของดาบยักษ์เล่มนั้น พวกเขาก็รู้แล้วว่า ผู้ควบคุมหุ่นรบระดับสูงด้านในต้องถูกดาบยักษ์ตัดออกเป็นสองท่อนแล้ว ไม่มีโอกาสรอดชีวิตแล้วแน่นอน
“…โชค…ร้ายชะมัด…” ผู้ควบคุมหุ่นรบระดับสูงใช้พลังชีวิตสุดท้ายเพียงแค่เค้นสี่คำสุดท้ายนี้ออกมา
เขาโชคร้ายมากเกินไปจริงๆ เพราะว่าคนที่เขาเจอไม่ใช่ราชันสายฟ้าเฉียวถิงที่ไม่มีประสบการณ์ต่อสู้จริง หากแต่เป็นหลิงหลานที่ถูกมิติการเรียนรู้ทารุณกระตุ้นมานานสิบหกปี ผ่านสถานการณ์สิ้นหวังจนตรอกถึงแก่ชีวิตมานับไม่ถ้วนถึงค่อยเติบโตขึ้นมา
เมื่อเห็นหุ่นรบไพ่ราชาจัดการหุ่นรบระดับสูงตังนั้นได้อย่างหมดจอ ใบหน้าของเกาจิ้นอวิ๋นก็เผยความสับสนขึ้นมาแวบหนึ่ง ทว่าก็เปลี่ยนเป็นยินดีขึ้นมาอย่างเร็ว เขากำลังอยากจะเอ่ยปากพูดออกมา ก็ได้ยินหุ่นรบไพ่ราชาเอ่ยเร็วกว่าเขาก้าวหนึ่ง
“เกาจิ้นอวิ๋น ทีมของพวกนายไม่เหมาะให้ปฏิบัติการตามลำพัง รีบพาคนของนายขึ้นหน้าไปทางขวาออกไปสองกิโลเมตร พิกัด xx.yy มีทีมอื่นๆ ของพวกเราอยู่ พวกนายไปรวมกลุ่มกับพวกเขาแล้วค่อย เดินทางด้วยกัน”
เกาจิ้นอวิ๋นได้ยินคำกล่าวก็รีบตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ครับ หัวหน้ากลุ่ม!”
“อีกอย่าง หลังจากที่รวมกลุ่มกับทีมนั้นแล้วก็รีบออกไปจากที่นี่นะ ยิ่งไกลยิ่งดี อย่ากลับมาเด็ดขาด” น้ำเสียงราบเรียบของหุ่นรบไพ่ราชาพลันเปลี่ยนเป็นขึงขังขึ้นมา ในน้ำเสียงยังมีความแข็งกร้าวที่ไม่อนุญาตให้ฝ่าฝืนอยู่
เกาจิ้นอวิ๋นได้ยินคำกล่าวก็อึ้งไป ไม่ได้ตอบรับ ตรงกันข้าม เขาถามด้วยความจริงจังว่า “ทำไม หัวหน้า?”
“ศัตรูจะมาที่นี่แล้ว เมื่อตะกี้หุ่นรบศัตรูตัวนั้นน่าจะบอกข่าวว่าราชันสายฟ้าเฉียวถิงอยู่ที่นี่ให้กับพวกเพื่อนๆ เขาแล้ว” หุ่นรบไพ่ราชาบอกการคาดเดาของเขาให้เกาจิ้นอวิ๋น
เกาจิ้นอวิ๋นก็เป็นคนฉลาด เมื่อได้ยินคำพูดนี้ก็เข้าใจความคิดของหุ่นรบไพ่ราชาทันที เขาเอ่ยด้วยสีหน้าเปลี่ยนไปว่า “หัวหน้า นายอจัดการพวกเขายู่ที่นี่คนเดียว มันอันตรายเกินไปนะ” อยู่ที่นี่คนเดียวต่อกรกับศัตรูมากมายที่ได้ยินข่าวและเข้ามา นี่มันอันตรายมากเกินไปจริงๆ เพื่อกลุ่มนักเรียนใหม่ เขาจำต้องห้ามปราม
“นี่เป็นประสบการณ์ต่อสู้จริงที่หายาก ฉันพลาดไปไม่ได้หรอก นอกจากนี้ ขอเพียงรอบๆ ไม่มีคนของพวกเรา ให้ฉันไม่มีห่วงคอยกังวลด้านหลัง ต่อให้สู้ไม่ได้ ฉันก็อาศัยหุ่นรบตัวนี้หนีไปก็ยังเหลือเฟือ นายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก” หุ่นรบไพ่ราชาตอบอย่างเยือกเย็น
ท้องของเกาจิ้นอวิ๋นเต็มไปด้วยคำพูดอยากหยุดยั้ง แต่แล้วก็หยุดปากทันที เขาพบว่าที่อีกฝ่ายพูดมาก็ไม่ผิด ถ้าเกิดไม่มีพวกเขาถ่วงแข้งถ่วงขา หัวหน้ากลุ่มที่ร้ายกาจของเขาอาศัยหุ่นรบไพ่ราชาตัวนี้ หนีฝ่าการโจมตีของหุ่นรบระดับสูงก็ยังง่ายดายมาก ตอนนี้เกาจิ้นอวิ๋นยังไม่คาดคิดวา ถ้าหากเป็นกลุ่มหุ่นรบไพ่ราชา ต่อให้หัวหน้ากลุ่มควบคุมหุ่นรบไพ่ราชาก็หลบหนีได้ยากมากเหมือนกัน
เกาจิ้นอวิ๋นที่มีประสบการณ์ต่อสู้จริงไม่มาก ไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้เลย ดังนั้น เขาเลยคิดว่าหัวหน้ากลุ่มของตนพูดถูกต้องแล้ว เขาจึงรับปาก พาลูกทีมออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว รีบไปยังจุดหมายปลายทางที่หัวหน้ากลุ่มพูดไว้
ระหว่างทาง ความจริงแล้วพวกลูกทีมฟังเขาพูดคุยกับหุ่นรบไพ่ราชาก็รู้สึกงุนงงสับสน พวกเขาคิดว่าหุ่นรบไพ่ราชาคือ ราชันสายฟ้าเฉียวถิง หัวหน้ากลุ่มหุ่นรบเหลยถิง ได้ยินหัวหน้าทีมตนเรียกเขาว่าหัวหน้ากลุ่ม ถึงแม้จะรู้สึกแปลกๆ อยู่บ้าง แต่เมื่อคิดว่าราชันสายฟ้าคือหัวหน้ากลุ่มของกลุ่มหุ่นรบเหลยถิง เรียกเขาว่าหัวหน้ากลุ่มก็ไม่มีอะไรไม่ถูกต้อง พวกเขาแค่แปลกใจว่า หัวหน้าทีมตนไปมีความสัมพันธ์กับราชันสายฟ้าตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำให้ราชันสายฟ้าออกหน้าช่วยเหลือพวกเขา ถึงขนาดที่ยังให้พวกเขาไปรวมกลุ่มออกปฏิบัติการกับทีมที่อยู่ใต้เขาด้วย….
หรือว่าลูกพี่ตนจะลอบทรยศลูกพี่หลาน แล้วไปพึ่งราชันสายฟ้า? ไม่จบ ลูกทีมคนหนึ่งนึกถึงข้อนี้ขึ้นมา ในใจพวกเขาตกตะลึงอย่างมาก ในขณะเดียวกันก็โกรธเคืองอยู่รางๆ ด้วย เนื่องจากพวกเขายังคงเคารพนับถือลูกพี่หลาน หัวหน้ากลุ่มที่แข็งแกร่งจนสามารถเอาชนะอันดับหนึ่งด้านการต่อสู้มือเปล่ารุ่นพี่ชั้นปีสูงของเหลยถิงได้ พวกเขาเชื่อว่า ขอเพียงให้เวลาลูกพี่หลาน เขาจะต้องเป็นราชันสายฟ้าคนที่สองอย่างแน่นอน.….
“พี่สาม นายรู้จักราชันสายฟ้าได้ยังไงอะ?” ในที่สุดลูกทีมที่มีอายุน้อยที่สุดก็ยั้งไม่อยู่แล้ว เอ่ยปากถามระหว่างทาง
เกาจิ้นอวิ๋นอึ้งไป “ราชันสายฟ้า? ฉันแต่เคยได้ยินเรื่องเขา ไม่รู้จัดเขาสักหน่อย”
“งั้นทำไมนายต้องฟังคำสั่งของเขา แถมยังไปรวมกลุ่มออกปฏิบัติการกับคนของพวกเขาด้วยล่ะ?” ลูกทีมได้ยิน ในใจก็ยิ่งไม่พอใจ จนถึงตอนนี้ยังปกปิดอีกเหรอ? นี่พี่สามของพวกเขาเห็นพวกเขาเป็นพี่น้องจริงๆ หรือเปล่า?
“ฟังคำสั่งเขา?” เนื่องจากเกาจิ้นอวิ๋นเป็นห่วงลูกพี่หลานมาตลอดว่าการต่อสู้หลังจากนี้เขาจะปลอดภัยหรือเปล่า ดังนั้นเลยไม่ได้เพ่งความสนใจเลย การตอบคำถามของพวกลูกทีมจึงดูอืดอาดเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด เมื่อได้ยินลูกทีมพูดแบบนี้ เขาถึงค่อยรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ดูเหมือนพวกลูกทีมของเขาจะเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง
เขาที่ตั้งสมาธิก็เข้าใจทันทีว่าพวกลูกทีมเข้าใจผิดเรื่องอะไร เกาจิ้นอวิ๋นพลันเอ่ยด้วยรอยยิ้มฝืดเฝื่อนว่า “พวกนายคิดว่าผู้ควบคุมหุ่นรบไพ่ราชาเมื่อตะกี้คือราชันสายฟ้าเฉียวถิงเหรอ?”
“ไม่ใช่เหรอ? คนที่เลื่อนขึ้นเป็นผู้ควบคุมหุ่นรบไพ่ราชาได้เพียงหนึ่งเดียวของโรงเรียน นอกจากราชันสายฟ้าแล้วยังมีใคร?” ลูกทีมอีกคนถามกลับด้วยความสงสัย
“ใช่แล้ว ศัตรูที่เป็นผู้ควบคุมหุ่นระดับสูงคนนั้นก็พูดเหมือนกันไม่ใช่เหรอว่า เขาคือราชันสายฟ้า?” มีคนยกหลักฐานออกมา
เกาจิ้นอวิ๋นได้ยินคำพูดของพวกลูกทีมก็ถอนหายใจทันใด “ใช่แล้ว ทุกคนต่างคิดว่าในโรงเรียนทหารที่หนึ่งมีแค่ราชันสายฟ้าเท่านั้นที่เลื่อนขั้นเป็นไพ่ราชา ดังนั้นก็เลยไม่มีใครคิดว่า มีบางคนที่เป็นปีศาจอัจฉริยะมาโดยกำเนิด เป็นตัวตนที่นายไม่ อาจเข้าใจได้เลย…ฉันพูดได้แค่ว่า พวกเราโชคดีมากที่ติดตามลูกพี่ถูกคน กลุ่มนักเรียนใหม่จะต้องกลายเป็นกลุ่มอำนาจที่แข็งแกร่งที่สุดของโรงเรียนทหารอย่างแน่นอน”
คำพูดของเกาจิ้นอวิ๋นทำให้ลูกทีมบางส่วนฟังแล้วก็มึนงงอยู่บ้าง ไม่รู้หัวหน้าทีมอยากพูดอะไรกันแน่ และคนที่ตระหนักได้เร็วก็รู้แจ้งความหมายในคำพูดของเกาจิ้นอวิ๋น ลูกทีมหนึ่งในนั้นโพล่งออกมาด้วยความตะลึงพรึงเพริดว่า “พี่สาม นายหมายความว่า ผู้ควบคุมหุ่นรบไพ่ราชาคนนั้นคือลูกพี่หลาน หัวหน้ากลุ่มของเราเหรอ?”
คำถามประโยคนี้ทำให้ลูกทีมทุกคนอึ้งไปทันที ทีมที่เดิมทีรีบเร่งรุดขึ้นหน้าอย่างเป็นระเบียบ เนื่องจากเหล่าลูกทีม ลืมบังคับในมือ จึงเกิดอุบัติเหตชนกันเล็กน้อยๆ หุ่นรบสองสามตัวชนเข้าด้วยกันแทบจะตกอยู่ในสภาพน่าสงสาร
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ทีมของเกาจิ้นอวิ๋นจะเป็นเพียงหุ่นรบระดับกลางเท่านั้น แต่ทักษะการควบคุมของพวกลูกทีมยังคงดีเยี่ยมมาก ไม่นานก็ทำให้ทีมกลับมาเป็นระเบียบด้วยความเร็วตามเดิม เข้าไปใกล้พิกัดนั้นต่อไป
เดินทางอย่างเงียบกริบไปได้สิบกว่าวินาที ในที่สุดก็มีลูกทีมร้องตะโกนโหยหวนด้วยความตื่นเต้นในช่องสื่อสารทีมขึ้นมา “อ๊ากกกกกกกกก หัวหน้ากลุ่มพวกเราก็คือผู้ควบคุมหุ่นรบไพ่ราชา เขาเพิ่งอยู่ปีหนึ่ง ปีหนึ่งนะเว้ยยยยย…” เสียงร้องโหยหวนแทบจะสั่นสะเทือนแก้วหูของลูกทีมคนอื่นๆ แต่ไม่มีเอ่ยตำหนิเขาเลย เพราะว่าคำพูดของเขาคือคำพูดที่คนอื่นๆ ก็คิด
แม่งเอ๊ย หัวหน้ากลุ่มของเขาโคตรเจ๋งเลย! เหมือนกับที่หัวหน้าทีมพูดไว้ พวกเขาติดตามลูกพี่ถูกคนจริงๆ!
——————-
Comments