EP 288 ลิฟต์ตก

By loop

 

ณ กลางดึก

 

นายซากาโมโตะได้รับข่าวการจับกุมคนขับและชายของเขาเล็กน้อยในเวลาต่อมาเมื่ อผู้ช่วยของเขาบอกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเขาก็โกรธมากจางจินเฟิง ถูกจับและคนของเขาสองคนถูกตํารวจซ้อม นี่เหมือนตบหน้าเขา เขาเรียกร้องรัฐบาลมณฑลหยานไทและเซียงดาวทันทีเพื่อเรียกร้องให้ปล่อยตัวคนของเขา

 

เซียงดาวส่งเลขาโจวไปที่สํานักรักษาความปลอดภัยสาธารณะทันที

 

หลังจากการพูดคุยเจรจากันหลายครั้งชายชาวญี่ปุ่นทั้งสองคนก็ได้รับการปล่อยตัวในที่สุด

 

แต่ดงซูบินได้ติดต่อคนขับรถของซีตองและภรรยาของเขาที่ถูกพวกเขาทุบตีเพื่อบันทึกคําแถลงที่สํานักงานและภาพของพวกเขา ดึง และการผลักเจ้าหน้าที่ตํารวจก็ถูกยื่นเข้าระบบความปลอดภัยสาธารณะเช่นกัน ชายชาวญี่ปุ่นสองคนก็ไม่ยอมปล่อยเลย พวกเขาต้องจ่ายค่าปรับจำนวนมากสําหรับการปล่อยตัว

 

คนขับจางจื่อเพิงไม่ได้โชคดีนัก

 

หลังจากรู้ว่าชีวิตแม่ของดงซูบินตกอยู่ในอันตราย มันยังคงอยู่ระหว่างการผ่าตัดในโรง พยาบาลและไม่มีใครกล้าที่จะเปิดเผยเกี่ยวกับการปล่อยตัวเขาอีก

 

แม้ว่าลวนเสี่ยวปิงจะมีอาการหัวใจวายเพราะภัยคุกคามของ เหมิงเซียวริน แต่ทีมเยี่ยมชมเว็บไซต์ก็เป็นคนที่ทําให้เธอได้รับอุบัติเหตุ จางจื้อเพิ่งทําให้เธอล้มลงและหนีออกมาจากที่เกิดเหตุและตอนนี้เหยื่อยังอยู่ระหว่างการผ่าตัดและไม่มีใครรู้ว่าเธอจะรอดชีวิตได้หรือไม่ ใครกล้าปล่อยเขาไม่มีใครยอมแบกรับความรับผิดชอบ!

 

โรงพยาบาลประชาชนของมณฑล ดงซูบินเดินขึ้นและลงหน้าห้องผ่าตัด

 

หนึ่งชั่วโมงแล้ว! เหตุใดการดําเนินการจึงไม่เสร็จสมบูรณ์

 

ห้านาทีต่อวินาทีสิบนาทีต่อวินาที

 

ดงซูบินไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เขาเดินไปเปิดประตูห้องผ่าตัดหวังว่าจะได้เจอแม่ของเขาอีกครั้ง แต่เมื่อเขาแตะประตูเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่อยู่ด้านหลัง ประตูเปิดออกและผู้อํานวยการโรงพยาบาลและผู้นําสองสามคนก็เดินออกมาในชุดของพวกเขา

 

ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ และถาม ” แม่ของผม…”

 

รองผู้อํานวยการโรงพยาบาลฉายแววยิ้ม “ ไม่ต้องกังวล การผ่าตัดประสบความสําเร็จ” 

 

* ขอบคุณ…ขอบคุณ…” ดงซูบินรีบจับมือพวกเขาด้วยความขอบคุณ

 

พยาบาลสองคนผลักลวนเสี่ยวปิงซึ่งอยู่บนเตียงของเธอออกจากห้องผ่าตัด

 

“แม่!” ดงซูบินรีบวิ่งอย่างรวดเร็ว “ คุณรู้สึกอย่างไร”

 

ลวนเสี่ยวปังรู้สึกตัว ขั้นตอนนี้ไม่จําเป็นต้องให้เธออยู่ภายใต้การดมยาสลบ เธอยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าที่เป็นห่วงของลูกชาย “แม่สบายดี. ขอโทษที่ทําให้ลูกต้องเป็นห่วงนะ”

 

* ขอบคุณพระเจ้า…” ดวงตาของ ดงซูบินเป็นสีแดง

 

แพทย์หยุดชะงัก “ ให้ผู้ปวยพักผ่อน”

 

แม้ว่าการผ่าตัดจะประสบความสําเร็จ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหลวนเสี่ยวปิงจะฟื้นตัวเต็มที่สองสามวันนี้ยังคงวิกฤตและเธอยังไม่พ้นอันตราย ดังนั้น ดงซูบินจึงไปพร้อมกับพยาบาลทันทีเพื่สวนเสี่ยวปิงไปที่วอร์ดเดียวที่ชั้นบน หลังจากติดตั้งอุปกรณ์ตรวจสอบที่สําคัญแล้วดงซูบินก็จับมือแม่ของเขาและเฝ้าดูเธอในขณะที่เธอหลับ

 

ดงซูบินหลับไปโดยเอนหัวลงบนเตียงไม่นานหลังจากที่ลวนเสี่ยวปิงหลับไป

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

 

โทรศัพท์ของดงซูบินก็ดังขึ้น

 

ดงซูบินลืมตาขึ้นและท้องฟ้าก็สว่าง แม่ของเขายังคงนอนหลับอยู่เขารีบก้าวออ กจากวอร์ดพร้อมกับโทรศัพท์ของเขา เขาดูหมายเลขและมาจากเสี่ยวหลาน

“ พี่สาวเสี่ยว”

 

“ ตอนนี้คุณน้าสบายดีไหม”

 

“ หมอบอกว่าการผ่าตัดสําเร็จและตอนนี้เธออาการดีขึ้นแล้ว”

 

“ดีแล้ว.” เสี่ยวหลานกล่าว “ ฉันได้รับข่าวว่านายซากาโมโตะยอมทิ้งการลงทุนใน เทศมณฑลหยานไท่และดูเหมือนว่าจะติดต่อกับมณฑลอื่น ๆ เขาจะไปที่อื่นเพื่อเยี่ยมชมสถานที่และเลขาธิการพรรคเซียงโกรธมาก เลขาหูเพิ่งบอกฉันว่าเธอเห็นเลขาโจวโยนรีโมททีวีที่ทุบทิ้งลงถังขยะ มันควรจะเป็นเลขาธิการพรรคเซียง เป็นคนทุบมันอยู่บนพื้น…ฮ่าฮ่าฮ่า….คราวนี้คุณปั่น ปวน”

 

ดงซูบินตอบกลับอย่างขอโทษ “ ขออภัยพี่สาวเสี่ยว”

 

“ มีอะไรต้องขอโทษ? คุณได้ทําสิ่งที่ถูกต้องแล้ว”

 

” ขอขอบคุณ.” ดงซูบินวางสายหลังจากคุยกันได้ซักพัก

 

ด้วยการสนับสนุนของเสี่ยวหลาน ดงซูบินรู้สึกดีขึ้นมาก เขาไม่คิดว่าตัวเองทําอะไรผิด การวิ่งหนี้หลังจากเกิดอุบัติเหตุถือเป็นความผิดทางอาญาและไม่สามารถทิ้งข้อกล่าวหาได้ไม่ว่าจะด้วยเห ตุผลใดก็ตามเซียงดาวไม่มีอํานาจในการตัดสินใจและ ดงซูบินได้ดําเนินการตามขั้นตอน

 

หลังจากที่นายซากาโมโตะตัดสินใจไม่ลงทุนในเขตหยานไท่เหตุการณ์นี้ถือว่าจบลง

 

หากไม่มีการลงทุนนี้สํานักรักษาความปลอดภัยสาธารณะและสํานักงานเขตสงวนจะไม่ยอมให้จางจื้อเฟิงออกไป เขาถูกตั้งข้อหาสําหรับความผิดทั้งหมดที่เขาก่อขึ้น อย่างไรก็ตามดงซูบินไม่มีความตั้งใจที่จะปล่อยให้เรื่องนี้เงียบไปเฉยๆแน่ เขายังจําได้ว่าแม่ของเขาอยู่ในสภาพวิกฤตเพราะเหมิงเซียวริน ดงซูบินเองก็เป็นคนไม่ยอมใครและเขาตัดสินใจแล้วจะจัดการเรื่องนี้อย่างเด็ดขาด!

 

กลับมาในวอร์ดแม่ของ ดงซูบินตื่นขึ้นมา

 

ลวนเสี่ยวปังยิ้มให้ลูกชาย “ ลูกอยู่ที่นี่ทั้งคืนเลยเหรอ”

 

“ใช่ครับ อาการแม่เป็นอย่างไงบ้างตอนนี้ครับ?”

 

“ ตอนนี้แม่รู้สึกดีขึ้นบ้างแล้ว โอ้คนขับรถคนนั้น…”

 

* เขาถูกจับและจะถูกห้ามขับรถตลอดชีวิต แต่ผมไม่รู้ว่าเขาจะต้องโทษจําคุกหรือเปล่า”

 

ใบหน้าของลวนเสี่ยวปิงเปลี่ยนไป “ ผู้ชายคนนั้นเป็นส่วนหนึ่งของทีมเยี่ยมชมไซต์การลงทุนใช่ไหม? ลูกจับเขานั้นคือเรื่องจริงหรอ…”

 

ดงซูบินเทน้ําเปล่าให้แม่ของเขา “ทุกอย่างปกติดี ฉันจับเขาตามกฎหมายแล้วใครจะกล้าพูดล่ะ” ดงซูบินวางแก้วลงบนโต๊ะข้างหลังจากที่ลวนเสี่ยวป่งดื่มมัน “ แม่บอกผมมาว่าเหมิงเซียวรินบอกอะไรแม่ก่อนที่แม่ล้มลงไป เขาขู่แม่หรือเปล่าและบอกว่าถ้าแม่ติดตามเรื่องนี้ผมอาจถูกไล่ออก”

 

ลวนเสี่ยวชิงถอนหายใจ “ใช่.”

 

“ ไอ้แก่นี่!” ดงซูบินสบถออกมา

 

“ เสี่ยวปิงลืมไปเถอะ ตอนนี้ฉันสบายดี” ลวนเสี่ยวชิงกังวลเกี่ยวกับลูกชายของเธอ

 

ลืมไปหรือ! ดงซูบินปล่อยให้ เหมิงเซียวรินออกไปแบบนี้ได้อย่างไร? เขาเกือบจะฆ่าลวนเสี่ยวปิงแล้ว!

 

หลายคนในสํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะรู้จักตัวละครของ ดงซูบินเมื่อพวกเขาได้ยินว่าแม่ของหัวหน้าซูบินหัวใจวายเพราะ เหมิงเซียวรินพวกเขาโทรหา ดงซูบินเพื่อถามเกี่ยวกับอาการของแม่ของเขา พวกเขาทั้งหมดรวมทั้งเหลียงเฉิงเผิงบอกกับดงซูบินว่าคนขับรถถูกจับและเขาจะต้องไม่ผลีผลาม หัวหน้าเหลียงกลัวว่า ดงซูบินจะเอาชนะ เหมิงเซียวรินได้ คนอื่น ๆ อาจไม่สามารถเอาชนะผู้นํารัฐบาลได้ แต่ทุกคนรู้ว่าหัวหน้าซูบินจะทําเช่นนั้นอย่างแน่นอน

 

ดงซูบินสัญญากับพวกเขาว่าเขาจะไม่ทําอะไรทุ่มบ่าม แต่ในใจเขาไม่คิดเช่นนั้น

 

ตอนเที่ยงหลังจากหาอาหารให้แม่แล้ว ดงซูบินก็ลงไปจับของกินที่ชั้นล่าง

 

เมื่อ ดงซูบินมาถึงล็อบบี้ลิฟต์ที่ปลายอีกด้านของทางเดินเขาเห็น เหมิงเซียวรินหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุน

 

เหมิงเซียวรินมาโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษา เขาอยู่ในวัยห้าสิบและไม่แข็งแรงอีกต่อไป เมื่อเขาอายุได้สี่สิบเขามีอาการเส้นเลือดในสมองตีบและต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลเป็นประจําทุกปี เขาได้รับการรักษาเมื่อต้นปีที่ผ่านมา แต่เมื่อเขาได้ยินว่านายซากาโมโตะยกเลิกการเยี่ยมชมเทศมณฑลหยานไท่เขาก็โกรธมาก ดงซูบินได้เร่งการลงทุนนี้และ เหมิงเซียวรินจะไม่ได้รับผลงานและการเลื่อนตําแหน่ง ตอนนี้เขาดูกระวนกระวายและมีอาการของโรคลิ้มเลือดอุดตันในสมองเขาใช้เวลาไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลทันที

 

ดงซูบินเห็น เหมิงเซียวริน

 

เหมิงเซียวรินเห็น ดงซูบินและใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขาโกรธ ดงซูบินสําหรับทุกสิ่งที่เกิด

 

ดงซูบินระเบิดอารมณ์เมื่อเขาเห็นการแสดงออกของ เหมิงเซียวรินก ** ก! ฉันยังไม่ได้จัดการกับนายแล้วยังกล้ามองหน้าฉันอีกเหรอ!

 

“ เฮ้! เมื่อวานนายณพูดอะไรกับแม่ของฉันบ้าง!”

 

เหมิงเซียวรินตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย “ คุณกําลังหมายถึงอะไร”

 

” แล้วนายคิดอย่างไร?” ดงซูบินจ้องมองไปที่ เหมิงเซียวรินในสายตาของเขา “ แกมันเลวมากๆ! แม่ของฉันได้รับบาดเจ็บจากการถูกรถเฉียว นายกล้ามาข่มขู่เธอจนอาการของเธอกําเริบอีกอย่างงั้นหรอ! รู้ไหมเมื่อคืนเธอเกือบตาย?! อย่าแสร้งทําเป็นไม่มีใครรู้ว่าเมื่อคืนนายทําอะไร! ฉันเห็นทุกอย่างผ่านภาพกล้องวงจรปิดแล้ว! ตอนที่แม่ของฉันหัวใจวายนายก็อยู่ในวอร์ด! นาย เห็นแม่ของฉันหัวใจวายและนายจากไปโดยไม่เรียกพยาบาล!นายยังมีความเป็นมนุษย์อยู่ไหม!” 1

 

หลายคนได้ยินข้อโต้แย้งของพวกเขาและมองข้ามไป

 

เหมิงเซียวรินตอบ “ หยุดทําตัวเหมือนนักเลงสักที่! นี่เป็นพฤติกรรมของผู้นําสํานักงานความปลอดภัยสาธารณะจริงๆหรอ”

 

“ ฉันตั้งหากที่อยากจะถามนายอย่างงี้! นายทําให้แม่ของฉันหัวใจวายและปล่อยให้เธอตาย!นายนี้หรอหัวหน้าสํานักงานของรัฐ”

 

“ อย่าผลักทุกอย่างมาที่ฉัน! ฉันไม่ได้พูดอะไรกับแม่ของคุณเลย! เป็นเพราะเธอคนเดียว…”

 

“ เวร คุณ!” ดงซูบินตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “ ถ้านายไม่ได้มาคุกคามเธอเธอจะเป็นโร คหัวใจวายเฉียบพลันไหม?”

 

เหมิงเซียวรินโกรธมากและชี้ไปที่ ดงซูบิน“ ระวังคําพูดของคุณ! ฉันขู่เธอเมื่อไหร่”

 

เหมิงเซียวรินไม่อยากเสียเวลากับ ดงซูบินได้ เขาตะโกนว่า “ คุณกําลังทําให้ฉันเสียเวลา!”และออกไปตรวจร่างกาย ดงซูบินตระหนักว่า เหมิงเซียวรินไม่ได้มาเยี่ยมแม่ของเขา แต่เขามาที่นี่เพื่อปัญหาสุขภาพของเขาเก ** ก! แกทําให้แม่ของฉันหัวใจวายและแกเองยัง ไม่คิดจะมาเยี่ยมเธอเลย!แกกําลังทําให้ฉันโกรธจัด!

 

“ หัวหน้าซูบินโปรดใจเย็น ๆ ” พยาบาลคนหนึ่งเดินมา

 

หัวหน้าพยาบาลมาด้วย “ คุณทานอาหารกลางวันแล้วหรือยัง? คุณต้องการให้ฉันหาอะไรให้ไหม”

 

ดงซูบินระงับความโกรธของเขา “ขอขอบคุณ. ฉันสบายดี.”

 

ดงซูบินมองไปยังทิศทางของ เหมิงเซียวรินก่อนที่จะกดปุ่มยก เขากําลังคิดว่าจะจัดการกับไอ้แก่คนนี้ยังไงดี? แต่ผลที่ตามมาจะรุนแรง เหมิงเซียวรินไม่ใช่อาชญากรและเป็นผู้นํารัฐบาลถ้าเขาตีเขาเขาอาจถูกตั้งข้อหาในศาล เซียงดาวอาจใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างในการยิงเขาการเอาชนะเหมิงเซี ยวรินควรเป็นสิ่งที่ศัตรูของเขาต้องการ

 

แต่นอกเหนือจากการเอาชนะ เหมิงเซียวรินแล้ว ดงซูบินจะทําอะไรได้อีก?

 

ดิง! ประตูลิฟต์เปิดออกและ ดงซูบินก็เข้ามาคนเดียว

 

เขาจะทําอะไรได้อีกโดยไม่ต้องรับผิดชอบ

 

ดงซูบินอยู่ในความคิดลึก ๆ

 

ชั้นห้า

 

ชันส…

 

ชั้นที่สาม…

 

เหวี่ยง! ลิฟต์หยุดกะทันหันที่ชั้นสาม

 

แต่ก่อนที่ประตูลิฟต์จะเปิดก็มีเสียงดังขึ้นและไฟของลิฟต์ก็ดับลง!

 

ดงซูบินตกใจและรีบจับราวเหล็ก เกิดอุบัติเหตุบวกกับมีเสียงกระตุกและได้ยินเสียงดังเล็กน้อ ยจากด้านบนของลิฟต์ ช่วงเวลาต่อมา ดงซูบินอยู่ในสภาพไร้น้ําหนัก!

 

อะไรกัน!

 

หัวใจของ ดงซูบินตกไปที่ตาตุ้ม!

 

ลิฟต์ตก! มันตกเฉยๆเช่นนี้เลยหรอ!

 

เวรเอ๊ย! ลิฟต์ขัดข้องหรือไม่? ฉันกําลังจะตาย?

 

หนึ่งวินาทีหลังจากที่ ดงซูบินรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นมีเสียงดังและเขารู้สึกได้ถึงแรงกระแทกของลิฟต์ที่กระแทกกับบางสิ่ง ผลกระทบไม่น้อยไปกว่าแผ่นดินไหวขนาดสิบ! หลอดฟลูออเรสเซนต์เหนือศีรษะถูกทุบออกเป็นชิ้น ๆ และขาของ ดงซูบินก็ชา เขาล้มลงบนพื้นและไม่สามารถแม้แต่จะยืนได้

 

ปวด!

 

ร่างกายส่วนล่างของ ดงซูบินเจ็บปวดอย่างมาก!

 

ดงซูบินอ้าปากค้างขณะที่เขานั่งอยู่บนพื้นลิฟต์ที่มืดสนิท เขาได้ยินเสียงคนตะโกนข้างนอกเบาๆ ขณะที่คนข้างนอกรู้ว่าลิฟต์ตก

 

หนึ่งวินาที

 

สองวินาที

 

ลิฟต์หยุดเคลื่อนที่ลงมา

 

ดงซูบินเช็ดเหงื่อเย็นที่หน้าผากของเขา หลังจากประสบกับสถานการณ์ใกล้ตายนับไม่ถ้วนเขาก็ยังคงกลัวจนหมดปัญญาหากเป็นคนอื่นใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

 

โชคดีที่อันตรายสิ้นสุดลง

 

เอ๊ะ? เดี๋ยวก่อน

 

ดงซูบินที่กําลังรอใครบางคนมาช่วยเขาก็สว่างขึ้น!

 

แค่นั้นแหละ!

 

กลับ 3 นาที!

 

ฉากเปลี่ยนไป

 

ความเจ็บปวดก็หายไปในทันที!

 

ดงซูบินรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขากระตุกและในช่วงเวลาถัดไปเขากําลังยืนอยู่ตรงทางเดินที่มีแสงสว่างจ้า ตําแหน่งปัจจุบันของเขาอยู่หน้าหน้าต่างชั้น 5 มีคนไข้และพยาบาลจํานวนมากกําลังมองมาที่เขา

 

“ หัวหน้าซูบินโปรดใจเย็น ๆ ”

 

“ คุณทานอาหารกลางวันแล้วหรือยัง? คุณต้องการให้ฉันหาอะไรให้ไหม”

 

พยาบาลและหัวหน้าพยาบาลอยู่ข้างๆดงซูบินพูดกับเขา

 

ดงซูบินกําหมัดแน่นและตอบ “ขอขอบคุณ ฉันสบายดี.”

 

ดงซูบินหมุนตัวและกดลิฟต์ ลิฟต์ยังคงอยู่ที่ชั้นหนึ่งและเขาจําได้ว่าลิฟต์จะหยุดที่ชั้นสองและชั้นสี่ก่อนถึงชั้นห้า เขายังมีเวลาประมาณ 1 นาที แต่เขากลัวการเปลี่ยนแปลง หลังจากกดปุ่มแล้วเขาก็หันไปหาพยาบาล “ ช่วยรออยู่ที่ลิฟท์ก่อน จนกว่าผมจะกลับมา”

 

พยาบาลพยักหน้า “ตกลง”

 

” ขอขอบคุณ!” ดงซูบินกล่าวก่อนที่จะวิ่งไปที่ทางเดิน

 

ที่โค้ง ดงซูบินเห็น เหมิงเซียวรินเดินอยู่ข้างหน้า พวกเขาเพิ่งเถียงกันเสร็จและ เหมิงเซียวรินก็เดินจากไป

 

“รอ!” ดงซูบินตะโกน

 

เหมิงเซียวรินกําลังพูดคุยกับแพทย์เกี่ยวกับอาการของเขา เขาหันมาและถาม “มันคืออะไร?”

 

ดงซูบินระงับความโกรธและกล่าวอย่างรวดเร็ว “ ฉันอยากคุยกับบนาย มาคุยกันตรงนั้น”

 

“ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ!” เหมิงเซียวรินตะโกน

 

ดงซูบินหัวเราะเยาะ “ เกิดอะไรขึ้น? นายกลัวที่จะคุยกับฉันเหรอ?”

 

เหมิงเซียวรินมองไปที่หมอข้างๆเขาก่อนจะเดินไปหา ดงซูบินเขาไม่กลัว ดงซูบินหรือโดนเขา ทุบตี พวกเขาอยู่ในที่สาธารณะและ ดงซูบินจะไม่กล้าทําอะไรเขา ดงซูบินเห็นเหมิงเซียวริน เดินมาหาเขาและเริ่มเดินไปที่ลิฟต์ จากระยะไกล ดงซูบินเห็นพยาบาลกําลังเปิดประตูลิฟต์ด้วยมือของเธอ

 

“คุณกําลังจะพาฉันไปไหน?” เหมิงเซียวรินมองไปที่ ดงซูบิน” ฉันกําลังยุ่ง!”

 

ดงซูบินตอบ “ เราจะคุยกันในลิฟต์ ที่นี่มีคนจํานวนมากและไม่สะดวก

 

เหมิงเซียวรินไม่รู้ว่า ดงซูบินกําลังทําอะไรอยู่และเขาก็ขมวดคิ้ว “ ถ้าเป็นเรื่องแม่ของคุณเราไม่จําเป็นต้องพูด ฉันไม่ว่าง!”

 

“ มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น เข้ามาแล้วคุณจะรู้”

 

พยาบาลยังคงหยุดไม่ให้ประตูลิฟต์ปิด “ หัวหน้าซูบินลิฟต์มาถึงแล้วค่ะ”

 

” ขอขอบคุณ.” ดงซูบินยิ้มและเข้าไปในลิฟต์

 

เหมิงเซียวรินลังเลและมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะเดินตาม ดงซูบินเข้าไปในลิฟต์ มีกล้องวงจรปิดในลิฟต์และ เหมิงเซียวรินไม่กังวลว่า ดงซูบินจะทําอะไรเขา

 

ดงซูบินกดปุ่มชั้นหนึ่ง

 

ประตูลิฟต์เริ่มปิดอย่างช้าๆ

 

ทันใดนั้นดงซูบินก็ก้าวไปข้างหน้าและก้าวออกจากลิฟต์

 

เหมิงเซียวรินตะลึง ” คุณ”

 

ดงซูบินหัวเราะ “ ทันใดนั้นฉันก็จําอะไรบางอย่างได้ นายลงไปที่ชั้นหนึ่งและรอฉัน”

 

หลังจากที่ ดงซูบินพูดเรื่องนี้เสร็จประตูก็ปิดลงและ เหมิงเซียวรินไม่สามารถลงจากลิฟต์ได้เขาโกรธมากและรู้สึกว่า ดงซูบินกําลังหลอกเขา!

 

สารเลวคนนี้!

 

เหมิงเซียวรินชนผนังลิฟต์ด้วยความโกรธขณะที่ลิฟต์เคลื่อนตัวลง

 

เรื่องที่ห้า…

 

เรื่องที่สี่

 

เรื่องที่สาม.

 

เมื่อ เหมิงเซียวรินยังคงสบถ ดงซูบินอยู่ในใจอุบัติเหตุก็เกิดขึ้น ไฟของลิฟต์ดับลงและมีเสียงดังโครม! ฟังดูเหมือนสายเคเบิลของลิฟต์ขาดและลิฟต์ก็เริ่มตกลงมา!

 

แปดเมตร…

 

หกเมตร…

 

สี่เมตร…

 

ความรู้สึกที่ว่างเปล่านี้ราวกับตกจากหน้าผา!

 

ใบหน้าของเหมิงเซียวรินเปลี่ยนเป็นสีเขียวและวิญญาณของเขาก็ออกจากร่างไปแล้สเช่นกันเขาสัมผัสได้ถึงความตายที่ยื่นมือเข้ามาหาเขา!

 

ฉันต้องตายอย่างงั้นหรอ…นี่คือความคิดสุดท้ายของเหมิงเซียวริน!

 

ตุ้ม!

 

รถลิฟต์ตกชั้น 1!