EP 373 ลูกใคร?

By loop

 

พระอาทิตย์กําลังลับขอบฟ้า ฟ้าเริ่มมืดลง

 

รถเบนซ์ขับมาด้วยความเร็วราวกับสิงโตตัวที่กําลังคลั่งบนท้องถนนและแซงรถทุกคันที่อยู่ข้างหน้าแน่นอนว่าเมืองปักกิ่งนั้นมีกฎหมายม มากมายเกี่ยวกับการจราจร ตัวอย่างเช่นการจํากัดความเร็วบนถนนบางสายการจํากัดเลขคีและเลขคู่ยานพาหนะจากจังหวัดอื่นไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าสู่ถนนวงแหวนชั้นในฯลฯดงซูบินแสดงใบอนุญาตของคณะกรรมการพรรคปักกิ่งเพื่อให้เดินทางได้เร็วขึ้นมันเป็นใบอนุญาตที่เสี่ยวหลานเอาไว้ให้ บนกระจกหน้ารถของเขาตํารวจจราจรไม่ค่อยจะหยุดรถเมื่อมีใบอนุญาตดังกล่าว

 

รถเบนซ์ มาถึงจุดจอดส่งเสียงกร็ดที่หมู่บ้านจัดสรรขนาดเล็ก

 

ชาวบ้านต่างตกตะลึงที่เห็นดงซูบินและดงซูบินวิ่งขึ้นบันได

 

ชั้นหนึ่ง ชั้นสอง ชั้นสาม…

 

ดงซูบินใช้เวลาเพียงหกถึงเจ็ดวินาทีในการขึ้นไปที่ชั้นสาม

 

ดงซูบินเอื้อมมือไปกดกริ่งแต่ลังเลใจ นี่คืออพาร์ตเมนต์ของพ่อแม่ของจูหยวนและ จูหยวนควรรับประทานอาหารเย็นที่นี่เมื่อเปิดประตูแล้วดงซูบินสามารถเห็นฉหยวน และเขาจะรู้ทุกอย่างแต่ดงซูบินลังเลสิ่งที่พ่อแม่ของจูหยวนบอกเขาทําให้เขาโกรธ

ฉหยวนท้องกับคนอื่น?! นี่เป็นร้ายแรงสําหรับดงซูบินและทําให้เขาถึงกับทําตัวไม่ถูก

 

หนึ่งวินาที…

 

ห้าวินาที…

 

สิบวินาที…. ดงซูบินกัดฟันและกดกริ่งประตู ติง ตง… ตั้ง ตง. ตั้ง ตง… สักพักประตูก็เปิดออกแม่ของฉหยวนก็ตกใจเมื่อเห็นดงซูบิน “ซูบิน?ทําไมเธอถึงอยู่ที่นี่กัน?”

 

ดงซูบินมองเข้าไปในอพาร์ตเมนต์อย่างรวดเร็ว”จูหยวนอยู่ที่ไหน? เธออยู่หรือเปล่า” “เธอ.. “แม่ของนูหยวนพูดติดอ่างและไม่รู้ว่าเธอควรอนุญาตให้ ดงซูบินเข้าไปหรือไม่

 

ดงซูบินได้กลิ่นอาหารจากอพาร์ตเมนต์ พวกเขาควรจะกินข้าวหรือเพิ่งกินข้าวเย็นเสร็จเขารู้ว่าจูหยวนต้อง อยู่ที่บ้าน และผลักประตูออกอย่างแรง เขาไม่ได้เปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะและบุกเข้าไปในอพาร์ตเมนต์พ่อของจูหยวนอยู่ในห้องนั่งเล่นและดงซูบินก็ได้ยินเสียงคนล้างจานในห้องครัว

 

“จูหยวน! “ดงซูบินตะโกน

 

เสียงล้างจานหยุดลง และ จูหยวนวิ่งออกมาจากห้องครัว”ซูบิน? กลับมาเมื่อไหร่

 

แม่ของ จูหยวนตื่นตระหนกและก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ฉหยวน”เสี่ยวปิง ใจเย็นๆ อย่าใจร้อนนักเลย“เธอกลัวดงซูบินจะทําร้ายลูกสาวของเธอ

 

ดงซูบินจ้องไปที่ จูหยวน

 

ใบหน้าของ จูหยวนเปลี่ยนไปและสัมผัสท้องของเธอโดยไม่รู้ตัว”พ่อ แม่ ทั้งคู่บอกซูบินเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดแล้วอย่างงั้นหรอ”

 

แม่ของ จูหยวนบ่น” พ่อของลูกเป็นคนบอกเขา ตาแก่นี้!”

 

ดงซูบินระงับความโกรธของเขา “เกิดอะไรขึ้น?!”

 

ฉหยวนมองไปที่ ดงซูบินและนั่งลงบนเก้าอี้โดยไม่พูดอะไรสักคํา

 

แบม! พ่อของ จูหยวนกระแทกบนโต๊ะและจ้องมองที่ลูกสาวของเขา”ยังจะเงียบอีกเหรอ!อา?! ซูบินอยู่ที่นี่แล้ว! แค่บอกเราว่าใครเป็นพ่อของลูก! “

 

จูหยวนบังคับให้ยิ้ม” ทุกคนก็เคยฟังแล้ว ต้องการให้หนูจะพูดอะไรอีก?”

 

ดงซูบินตะโกน”จูหยวน! “

 

แม่ของ จูหยวนก็จ้องมองลูกสาวของเธอและถอนหายใจ

 

จูหยวนอยากจะเป็นบ้าและเดินไปที่กระเป๋าถือของเธอบนโซฟาและหยิบรายงานทางการแพทย์ออกมาเธอโยนมันลงบนโต๊ะแล้วกลับไปที่ห้องนอนของเธอ

 

พ่อของ จูหยวนดุ”แกยังกล้าโวยวายอีกเหรอ! อา?!”

 

จูหยวนคว้ากระดาษอย่างรวดเร็ว “นี่คือรายงานทางการแพทย์ที่หนูเห็นเมื่อวันก่อน เธอ… หือ?” แม่ของจูหยวนหยุดชั่วคราวขณะที่เธออ่านรายงานอย่างใกล้ชิด “ครั้งสุดท้ายที่แม่ก็แค่เหลือบมองเท่านั้นและจูหยวนก็ คว้ามันไป นี่… ผลที่ออกมาบอกว่าเธอท้องได้สองเดือน… และเธอควรจะท้องได้สามเดือนในวันนี้”

 

พ่อของ ดงซูบินและ จูหยวนรีบเดินไปดูรายงาน

 

“ส่งมาให้พ่อ!” พ่อของ จูหยวนคว้ารายงานจากภรรยาของเขา เขาอ่านแล้วด่า “ลูก! ลูกไม่ได้อ่านมันอย่างรอบครอบและรีบสรุปผล!”

 

แม่ของ จูหยวนจ้องไปที่สามีของเธอ “จูหยวนคว้ารายงานจากฉันและฉันไม่เห็นวันที่ชัดเจน”

 

พ่อของ จูหยวนด “เธอทําอะไรไม่เคยถูกเลย!”

 

ดงซูบินรับรายงานจากพ่อของ จูหยวนอย่างรวดเร็ว เขาถอนหายใจ “นี่เป็นสัญญาณเตือนที่ผิดพลาด” นูหยวนตั้งครรภ์ได้น้อยกว่าสามเดือน และ ดงซูบินอยู่ที่ปักกิ่งในช่วงเวลานั้นซึ่งหมายความว่าทารกเป็นของเขา

 

แม่ของ จูหยวนตอบขอโทษ “ทั้งหมดเป็นเพราะ จูหยวนพยายามปิดบังจากเราและทําให้เกิดความเข้าใจผิดนี้” จู่ๆเธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ “สองเดือนก่อนจูหยวนพลาดช่วงเวลาของเธอเพราะเธอคิดว่ามันเป็นเพราะเธอยุ่งกับงาน เธอยังขอให้ฉันไปซื้อยาจากโรงพยาบาลด้วยหลังจากนั้นฉันไม่ได้ถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้และเธออาจจะลืมไปเธอต้องได้รับการตรวจเมื่อสักครู่ที่ผ่านมาเมื่อเธอจําได้เฮ้อ… ทําไมฉันจําเรื่องนี้ไม่ได้ ล่ะ?” นี่ไม่ใช่ความผิดของแม่ของจูหยวนจริงๆการทดสอบการตั้งครรภ์ส่วนใหญ่มีไว้สําหรับการตั้งครรภ์ที่เกิดขึ้นในเดือนเดียวกันหรือเดือนก่อน ไม่ค่อยมีใครทําการทดสอบการตั้งครรภ์ในอีกสองเดือนต่อมา นั่นเป็นเหตุผลที่แม่ของจูหยวนสันนิษฐานว่าจูหยวนตั้งครรภ์เมื่อเดือนที่แล้ว

 

ดงซูบินโล่งใจที่รู้ว่านี่เป็นสัญญาณเตือนที่ผิดพลาด

 

แม่ของ จูหยวนบ่น “แต่ทําไมลูกไม่อธิบายด้วยตัวเองและยังไม่ยอมให้เราบอกซูบิน?”

 

ดงซูบินรู้เหตุผลนูหยวน, เสี่ยวหลานและ ดงซูบินมีข้อตกลงห้าปี และเขาต้องแต่งงานกับเสี่ยวหลสยก่อนบางที่ป้าซวนอาจกลัวว่าตงเสวี่ยปิงไม่ต้องการเก็บลูกคนนี้ไว้และต้องการให้เธอทําแท้งนั่นเป็นเหตุผลที่เธอตัด สินใจให้กําเนิดทารกโดยไม่บอกเขา

 

ดงซูบินรีบเดินไปที่ห้องนอนและเคาะประตู

 

“ฉหยวน?ฉหยวน เอ่อ… ฉันเข้าไปได้ไหม”

 

“…….” จูหยวนไม่ตอบและประตูไม่ได้ล็อค

 

ดงซูบินยิ้มและเข้ามาในห้อง

 

ไฟในห้องเปิดอยู่ และ จูหยวนกําลังนอนอยู่บนเตียงอ่านหนังสือเศรษฐศาสตร์ เธออ่านหนังสืออย่างเงียบๆโดยไม่สนใจดงซูบิน

 

ดงซูบินปิดประตูข้างหลังเขาและยิ้ม “จูหยวน เธอกําลังอ่านอะไรอยู่”

 

ฉหยวนยังคงเพิกเฉยต่อเขา

 

“อืมม…” ดงซูบินนั่งลงบนเตียง “เธอโกรธฉันเหรอ”

 

จูหยวนยังคงเงียบ

 

ดงซูบินขอโทษ “ป้าซวน ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อคุณ เป็นเพราะอากับป้า… ครั้งล่าสุดที่เราเจอกันเมื่อสองเดือนก่อนจู่ๆ เธอก็ท้อง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉัน… ถอนหายใจ…ฉันขอโทษ”ดงซูบินคว้าหนังสือจากฉหยวนและวางไว้บนโต๊ะหลังจากนั้นเขาก็ดึงมือของ จูหยวนไปที่ใบหน้าของเขา “นี่ถ้าเธอยังโกรธอยู่มาลงโทษฉันก็ได้”

 

จูหยวนจ้อง ดงซูบินด้วยความโกรธและดึงหูของเขาอย่างแรง

 

ดงซูบินรู้สึกเจ็บปวด “ไม่ยาก… ไม่ยาก…มันเจ็บปวด

 

“เจ้าจะต้องตายจากข้า!” จูหยวนบีบแขนดงซูบินในที่สุดฉันก็รู้ว่าพวกคุณมีจินตนาการแค่ไหน ฉันมีลูกกับ คนอื่น?!ใคร?! อา?! คิดว่าฉันจะมีลูกกับใคร!”

 

ดงซูบินขอโทษอย่างรวดเร็ว “มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด…”

 

จูหยวนจ้องไปที่ ดงซูบินและลูบท้องของเธอ

 

“อย่าโกรธ มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด. เธอก็รู้ว่าฉันเป็นคนหุนหันพลันแล่นและหุนหันพลันแล่นที่ฉันทําอย่างนี้ก็เพราะฉเป็นห่วงเธอ” ดงซูบินรู้ว่า ฉหยวนเป็นคนใจอ่อนและพยายามใช้ความหวานเพื่อเอาใจเธอ“ป้าซวน อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย ตกลงไหม? ให้ฉันได้มองคุณมากขึ้นสองเดือนแล้วที่เราพบกันฮิฮิ… คุณสวยขึ้นและผิวของคุณก็ดีขึ้นแล้ว”

 

จูหยวนหัวเราะและแหย่หัว ดงซูบิน“ไอ้โง่! คุณรู้แค่วิธีพูดเพื่อให้ฉันมีความสุข”

 

ดงซูบินหัวเราะและจับมือ จูหยวน

 

“อันที่จริง ฉันก็โทษคุณไม่ได้เหมือนกัน” จูหยวนลูบหน้า ดงซูบิน”ฉันยุ่งมากกับบริษัทประมูล และฉันคิดว่าฉันพลาดช่วงเวลาของฉันเนื่องจากความเครียดจากการทํางาน ฉันกินยาและลืมมันไปหมดแล้วฉันจําได้แค่เมื่อเดือนที่แล้ว”จูหยวนหยุดชั่วครู่หนึ่งและดําเนินการต่อ“ฉันไม่ได้แจ้งให้คุณทราบเพราะฉันได้ตัดสินใจว่าจะทําอย่างไรในตอนนี้ถ้าฉันเก็บลูกไว้…”ต

 

ดงซูบินพูดขัดจังหวะ “เก็บมันไว้!เราต้องเก็บเด็กคนนี้ไว้ไ“

 

ฉหยวนมองไปที่ดงซูบิน”นายจริงจังไหม”

 

“แน่นอนเราจะไม่เก็บลูกของเราไว้ได้อย่างไร”

 

ฉหยวนมองไปที่ ดงซูบินอย่างอ่อนโยนและก้มศีรษะลงเพื่อจูบเขา “ฉันได้เลือกคนที่ใช่แล้วฉันจะเก็บเด็กไร

 

ดงซูบินพยักหน้า หลังจากหยุดไปนาน เขาก็พูดว่า “การแต่งงานของเรา…”

 

ฉหยวนบีบแก้มของ ดงซูบิน”อย่ากังวลเรื่องนี้ ฉันจะบอกพ่อแม่ว่าไม่เหมาะกับคุณที่จะแต่งงานตั้งแต่ยังเด็กเพราะงานของคุณ หลังจากข้อตกลงห้าปีกับเสียวหลานสินสุดลง…” เธอลูบท้องของเธอ”เราจะอยู่ด้วยกัน.อย่าคิดมากเพราะอีกไม่กี่ปีมันก็ผ่านไปแล้วนอกจากนี้ไม่ใช่ว่าฉันไม่ไปพบนายระหว่างการแต่งงานของนายกับเสี่ยวหลาน

 

“… ขอบคุณ.”

 

“ฉันตั้งหากน่าจะเป็นคนขอบคุณที่มอบลูกที่น่ารักให้ฉัน ฮ่าๆๆ…”