EP 319 ร่วมรักอีกครั้ง

By loop

 

แสงแดดที่อบอุ่นและสว่างจ้าทําให้ห้องดูสว่างขึ้น

 

ตึก-ตึก ตึก-ตึก ตึก-ตึก เข็มวินาทีบนนาฬิกาแขวนถึงเวลk 8 โมงเช้า

 

ดงซูบินตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ เขาขยี้ตาและมองไปที่นาฬิกา มันเป็นเวลา 8 โมงเช้าเท่านั้นและเขากําลังจะกลับไปนอนเมื่อเขาเบิกตากว้าง ใบหน้าที่สวยงามและเป็นผู้ใหญ่อยู่ข้างๆเขาหัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงและไม่รู้สึกง่วงอีกต่อไปเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เขายิ้มให้ตัวเองและกอด หยูเหมยเซียวไว้ในอ้อมแขน

 

ดวงตาของ หยูเหมยเซียวกระพริบและเธอก็ตื่นขึ้น

 

ดงซูบินกล่าวเบา ๆ “ ขอโทษ ฉันปลุกคุณหรือเปล่า”

 

พี่สาวหยูยังคงงุนงงขณะมองไปรอบ ๆ ตัว แต่เมื่อเธอเห็นดงซูบินเธอก็รีบบีบขาเข้าหากันและปิดหน้าอกของเธอ “ คุณตื่นแล้วเหรอ?”

 

“ เราพึงมีอะไรกัร จะปิดบังทําไม” หยูเหมยเซียวพยายามเปลี่ยนหัวข้อ “ อะไรนะ…กี่โมง แล้ว” “ 8 โมงเช้า” ดงซูบินหัวเราะ “ พักผ่อนให้มากขึ้น เราไม่มีอะไรต้องทําในวันนี้” หยูเหมยเซียวพยักหน้าและวางลงบนเตียงอย่างผิดธรรมชาติ ร่างกายของเธอตึงเครียดมากดงซูบิน ลูบผมของ หยูเหมยเซียวและจูบเธอ “ ฉันขอโทษสําหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ ฉัน”หยูเหม่ยเซียก้มหัวลง “ ไม่ใช่ความผิดของคุณ ฉัน..ฉันอนุญาตให้คุณทําแล้ว” ดงซูบินมองไปที่การแสดงออกของ หยูเหมยเซียวและถาม “ เอ่อ…คุณเสียใจกับการตัดสินใจของคุณหรือเปล่า” “ ไม่” หยูเหมยเซียวหยุดชั่วคราวสองสามวินาทีแล้วพูด “ เราต้องไม่ให้ลูกสาวของฉันรู้เรื่องนี้ฉัน…ฉันไม่รู้ว่าเซียวเซียวจะตอบสนองอย่างไร”

 

ดงซูบินพยักหน้า “ ถ้าอย่างนั้นเราจะไม่บอกเธอ”

 

หยูเหมยเซียวพยักหน้าและหน้าแดง

 

มันเริ่มอึดอัดในห้องและ ดงซูบินพยายามทําให้การสนทนาดําเนินต่อไป “ เนื่องจากเราไม่รีบกลับไปที่มณฑลให้ฉันพาคุณไปเที่ยวๆรอบๆปักกิ่ง สิ่งที่คุณเห็นเมื่อวานนี้เป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของภูเขาน้ําแข็ง คุณยังไม่เคยไปพระราชวังต้องห้าม หอวิทยุและทีวีกลาง, สวนสาธารณ์เซียงปาร์ค ฯลฯ โอ้คุณยังไม่ได้ลองชิมอาหารท้องถิ่นฉันจะพาคุณไปลองเป็ดย่างและซุปเนื้อแกะ”

 

“… ตกลง. ”

 

ภายในห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง

 

ดงซูบินถูจมูกของเขาและรู้สึกอึดอัดใจ

 

ทั้งสองคนก็กระอักกระอ่วน ในอดีตแม้ว่า ดงซูบินจะสัมผัส หยูเหมยเซียวหลายครั้งและยังพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเพศ แต่พวกเขาไม่เคยล้ําเส้น เมื่อคืนนี้พวกเขาทําครั้งแรกและทําถึงสองครั้งด้วยซ้ำาสิ่งนี้ทําให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาซับซ้อน อายุของพวกเขาอาจไม่เป็นปัญหาแต่ซิสเตอร์หยูมีอายุมากกว่าดงซูบิน9 ถึง 10 ปี แม้แต่ ดงซูบินก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยที่ต้องนอนอยู่บนเตียงกับผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า

 

“ วันนี้อากาศดี”

 

“ใช่”

 

“ มันเหมาะที่เราจะออกไปข้างนอกใช่ไหม”

 

“ใช่”

 

ดงซูบินรู้สึกอึดอัดที่พยายามพูดคุย เอาล่ะ! เธออาจจะอายอยู่

 

หยูเหมยเซียวหน้าแดง “ ไม่…”

 

“ มันนุ่มนวลและน่าสัมผัส

 

“ ไม่…นั่นไม่เป็นความจริง” หยูเหมยเซียวหันหน้าหนีด้วยความอาย

 

ดงซูบินยังคงลูบต้นขาของ หยูเหมยเซียว พี่สาวหยูขยับเข้าไปใกล้ ๆ ฉันอยากจูบคุณ”

 

หยูเหมยเซียวพึมพําอะไรบางอย่าง แต่ไม่ทําให้เธอได้ยิน ดงซูบินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสอดมือเข้าไปในเส้นผมของเธอแล้วหันหน้ามาทางเขา ริมฝีปากของพวกเขาสัมผัสและริมฝีปากของเธอนุ่มและอ่อนโยน รสชาติหวานเหมือนน้ําหวานและดงซูบินไม่เต็มใจที่จะหยุดจูบเธอ หยูเหมยเซียวพยายามต่อต้าน ดงซูบินอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยอมแพ้หลังจากพยายามเพียงไม่กี่ครั้ง แม้ว่าพวกเขาจะทํามันสองครั้งเมื่อคืนที่ผ่านมา หยูเหมยเซียวก็ยังคงขี้อาย

 

จูบนั้นกินเวลาไม่กี่นาที

 

หยูเหมยเซียวกางเกงในขณะที่เธอผลัก ดงซูบิน” ซูบินได้เวลาลุกจากเตียงแล้ว”

 

ดงซูบินมีอารมณ์อย่างว่าอีกครั้ง “ แล้วเราจะทําอีกครั้งดีไหม? อย่างไรก็ตามเรายังไม่ได้แต่งตัว”

 

“อา?” หยูเหมยเซียวหนีบขาของเธอไว้อย่างรวดเร็ว ไม่เราไม่ควรทําแบบนี้ เมื่อคืนคือ… ตอนนี้ตอนกลางวันและพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว”

 

“ ทําไมเราถึงทําอีกไม่ได้”

 

“ เรา…เราต้องไม่ให้ใครรู้เกี่ยวกับเรา”

 

“ ที่นี่มีเพียงเราสองคน ใครจะไปรู้”

 

“ แต่…” หยูเหมยเซียวไม่สามารถโต้กลับ ดงซูบินและเงียบได้

 

“ เนื่องจากคุณไม่ได้พูดอะไรฉันจะทําต่อแล้ว”

 

ดงซูบินทําท่าทางตลก ๆ เหมือนเสือที่จะตะครุบหยูเหมยเซียวส่วนหยูเหมยเซียวก็ซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอย่างรวดเร็ว ดงซูบินรู้ว่าเธอเห็นด้วยกับคําขอของเขาและคว้าถุงยางอนามัยไว้ข้างเตียงหลังจากนั้นเขาก็เข้าไปใต้ผ้าห่มและเสียงครวญครางของ หยูเหมยเซียวก็ดังไปทั่วห้อง

 

ตอนที่ดงซูบินร่วมรักฉุหยวนตอนแรกเธอก็เป็นเหมือนกัน แต่หลังจากนั้นไม่กี่ครั้งเธอก็จะคุ้นเคยกับมัน

 

แต่ หยูเหมยเซียวนั้นแตกต่างออกไป เธออายุมากกว่าฉหยว เพียงไม่กี่ปีและเคยมีลูกมาก่อนแต่เธอยังคงเขินอายมากและไม่รู้ว่าจะมองหรือวางมือไว้ที่ไหน ตั้งแต่เริ่มต้นจนสุดท้ายใบหน้าของเธอแดงไปหมดและแม้ว่าเธอจะถึงจุดสุดยอดเธอก็ครางอย่างเขินอาย จนกระทั่งเกือบถึงจุดสิ้นสุดเธอก็เข้าสู่อารมณ์และยังคงส่ายหัว ราวกับบอก ดงซูบินว่าเธอ ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป” และขอให้เขาหยุด

 

ดงซูบินชอบมองเธอแบบนี้

 

หลังจากจบลง ดงซูบินก็กอด หยูเหมยเซียวไว้ในอ้อมแขนและจูบไหล่ของเธอ “ พี่สาวคุณน่ารักมาก”

 

อา…” หยูเหมยเซียวยังคงหอบหายใจและไม่สามารถตอบกลับเขาได้

 

ดงซูบินรู้ว่าเธอพอใจ “ คุณต้องการลุกจากเตียงหรือคุณต้องการพักผ่อนให้นานขึ้น?”

 

“ ฉันจะพอแล้ว” หยูเหมยเซียวกลัว ดงซูบินที่ต้องการร่วมรักกับเธออีกรอบและรีบลุกขึ้นนั่งเธอเอื้อมมือไป

 

หยิบกางเกงในและเสื้อชั้นในที่ปลายเตียง / ดงซูบินหัวเราะและกอด หยูเหมยเซียวจากด้านหลังของเธอ

 

หยูเหมยเซียวตื่นตระหนก “ ซูบินลุกได้แล้ว”

 

“ ขอกอดคุณอีกสักหน่อย มันรู้สึกดีมาก”

 

หยูเหมยเซียวถือชุดชั้นในและชุดชั้นในไว้ในมือและไม่สามารถสวมใส่ได้โดยที่ ดงซูบินกอดเธอไว้เธอทําได้เพียงนั่งอยู่ตรงนั้นและมองไปที่ ดงซูบินด้วยใบหน้าแดง เธอสับสนและสงสัยว่าทําไมเมื่อคืนเธอให้ดงซูบินจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาในอนาคต? หยูเหมยเซียวมองลงไปที่ร่างกายของเธอที่เต็มไปด้วยรอยจากเมื่อคืนและการต่อสู้เมื่อเช้านี้และกัดริมฝีปากของเธอ

 

เมื่อเวลาประมาณ 9.30 น. ดงซูบินและ หยูเหมยเซียวได้แต่งตัวและออกจากห้องนอน

 

“ ฉันจะสูบบุหรี่ก่อน คุณไปแปรงฟันได้แล้วนะ” ดงซูบินหยิบซองบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าของเขา

 

” ตกลง.” หยูเหมยเซียวเข้าไปในห้องน้ําและถาม “ ซูบินคุณมีแปรงสีฟันที่บ้านไหม”

 

“ฮะ? ฉันไม่มีแปรงสีฟันใหม่ มีแปรงสีฟันใช้แล้วสองอันข้างอ่าง สีฟ้าเป็นของฉันส่วนสีชมพูคือแม่ของฉัน”

 

“ ตกลง…”

 

หลังจากสูบบุหรี่เสร็จ ดงซูบินก็ยึดตัวและรู้สึกสดชื่น เขาเดินไปที่ห้องน้ําและเห็นพี่สาวหยูใช้ยาท่าไปที่ใบหน้าของเธอ เขาเหลือบไปที่แปรงสีฟันในแก้วและเห็นหยดน้ําบนแปรงสีฟันสีน้ําเงินของเขา หยูเหมยเซียวน่าจะใช้แปรงสีฟันของเขา

 

ดงซูบินหัวเราะ “ คุณใช้แปรงสีฟันของฉันหรือเปล่า”

 

หยูเหมยเซียวพยักหน้าและยอมรับอย่างเงียบ ๆ

 

ดงซูบินดีใจเมื่อแสดงให้เห็นว่า พี่สาวหยุไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาในฐานะคนนอกอีกต่อไป เขาก้าวไปข้างหน้าและหยิบแปรงสีฟันมาแปรงฟัน

 

หยูเหมยเซียวแอบเหลือบไปเห็นแปรงสีฟันในมือของ ดงซูบินและรีบมองออกไป

 

อาหารเช้า

 

ในบ้านหลังนี้ไม่มีวัตถุดิบในการทําอาหารเหลืออยู่เลย หยูเหมยเซียวสามารถปรุงซุปธรรมดาได้เพียงสองชามโดยไม่ต้องใส่มะเขือเทศหรือต้นหอม

 

“ ขอโทษ ฉันไม่รู้จะทําอะไรอีก”

 

“ ฉันไม่โทษคุณ ที่บ้านไม่มีวัตถุดิบเลย”

 

“ ฉันจะซื้อของร้านขายของชําในภายหลัง มากินอันนี้ก่อน”

 

“ไม่เป็นไร.” แน่นอนว่าตอนที่คนๆหนึ่งกําลังอารมณ์ดีแม้กระทั่งน้ําเย็นธรรมดาก็รสชาติอร่อยได้ดงซูบินมองไปที่หยูเหมยเซียวดื่มซุปของเธอข้างๆเขาและตบที่ตักของเขา “นั่งตักฉันหน่อย”หลังจากทุกอย่างเกิดขึ้นดงซูบินก็ไม่อายอีกต่อไป

 

หยูเหมยเซียวเขย่าตัวเธอและมองลงไป

 

ดงซูบินขบริมฝีปากของเขา “ เร็วเข้า ฉันอยากกอดคุณขณะทานอาหาร”

 

หยูเหมยเซียวยังคงสายหัว แต่คราวนี้เธอไม่ปฏิเสธ ดงซูบินอย่างหนักแน่นเหมือนเมื่อก่อน

 

“ ฉันกําลังโกรธ คุณจะมาหรือเปล่า?” ดงซูบินพยายามทําให้เธอตกใจ

 

หยูเหมยเซียวลังเลอยู่พักหนึ่งและลุกขึ้นช้าๆ “ ฉัน…ฉัน…”

 

“นั่งลง.” ดงซูบินหัวเราะและดึงเธอขึ้นไปบนตักของเขา อิอิ…เธอค่อนข้างหนัก แต่ก็รู้สึกดีดงซูบินกอด หยูเหมยเซียวด้วยมือข้างหนึ่งและดื่มซุปของเขาร่วมกับอีกข้างหนึ่ง อืม … ซุปนี้รสชาติดีกว่าตอนกอดพี่สาว “อร่อย.ทําไมคุณถึงมองมาที่ฉัน? ลองมัน มันอร่อยมาก”

 

หยูเหมยเซียวหยุดชั่วขณะก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบชามและดื่มซุปของเธอ

 

หลังจากที่พวกเขาทําซุปเสร็จ ดงซูบินก็ไม่ยอมปล่อย หยูเหมยเซียวเขายังคงกอดเธอแน่นและ ซบหน้าลงบนหลังของเธอ

 

“ ซูบิน?” หยูเหมยเซียวร้องเรียกดงซูบิน

 

“คือ?”

 

“ ฉันลุกขึ้นได้ไหม ฉันต้องเคลียร์โต๊ะ”

 

“ตกลง.” แต่ดงซูบินไม่ยอมปล่อยเธอไป