EP 329 พลังใหม่ของดงซูบิน

 

By loop

 

ดงซูบินได้ยินเสียงประทัดจากนอกหน้าต่าง อีกสองวันจะถึงวันตรุษจีน เขาจะออกจากสํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะ เขาจะเข้าสู่บทบาทใหม่ของเขาหลังวันตรุษจีนและเขาก็รู้สึกกระวนกระวายใจ เขาไม่เคยทํางานในหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนและไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าบทบาทคืออะไร เขาจึงมีคนนําข้อมูลและข้อมูลเกี่ยวกับสํานักงานส่งเสริมการลงทุนมาให้อ่าน

 

ตอนเช้าจบลงแล้ว

 

หลังอาหารกลางวันโทรศัพท์ของดงซูบินดังขึ้นทันทีที่เขาเข้ามาในห้องทํางาน

 

ดงซูบินมองไปที่จอแสดงผลผู้โทรและมาจากสํานักงานรัฐบาลมณฑล “ สวัสดีหัวหน้าซูบิน? ฉันชื่อเหยาย”

 

เหยายเป็นผู้อํานวยการสํานักงานรัฐบาลมณฑล ดงซูบินตอบทันที “ ผู้อํานวยการเหยา”

 

“ คุณจะเริ่มงานในหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนหลังปีใหม่และฉันขอให้คนของฉันเตรียมอพาร์ตเมนต์ของคุณในอาคารที่พักของคณะกรรมการพรรคประจํามณฑลและคุณสามารถย้ายเข้าได้ทุกเมื่อ อ้อถ้าคุณต้องการคุณสามารถอยู่ในสํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะของมณฑลต่อไปได้ มันขึ้นอยู่กับคุณ.” เหยายพูดอย่างสุภาพในขณะที่ดงซูบินอยู่ในระดับเดียวกับเขาในตอนนี้

 

ดงซูบินขอบคุณเหยาหยี อย่างรวดเร็ว “ ขอบคุณผู้อํานวยการเหยา”

 

“ ด้วยความยินดี…แล้วคุณจะตัดสินใจว่าอย่างไร” “ไม่มีปัญหา. คุณคิดว่าผมควรย้ายมาเมื่อไหร่? ผมยังไม่ได้เข้ามาทํางานเลยมันจะเร็วเกินไปสําหรับฉันที่จะย้ายเข้าไป?” “ ฮ่าฮ่าฮ่าคุณจะได้รับการแต่งตั้งไม่ช้าก็เร็ว ได้เลย ฉันจะให้ใครสักคนนํากุญแจมาให้คุณและคุณสามารถย้ายเข้ามาได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการ”

 

ดงซูบิน ตอบ “ ไม่ต้องหรอก…ผมจะไปรับกุญแจจากคุณเอง”

 

ดงซูบินมีความยินดีที่จะย้ายเข้าไปในสํานักงานคณะกรรมการพรรคประจํามณฑลเนื่องจากเป็นสัญลักษณ์ของอํานาจและอํานาจ เขาขับรถไปที่รัฐบาลมณฑลทันทีเพื่อเก็บกุญแจ ดงซูบินคิดอยู่พักหนึ่งและตัดสินใจที่จะไม่ย้ายเข้าไปในอพาร์ทเมนต์ใหม่ก่อน เขายังไม่ได้เป็นหัวหน้าสํานักงานส่งเสริมการลงทุนอย่างเป็นทางการและผู้คนอาจซุบซิบกันถ้าเขาย้ายเข้ามาในตอนนี้ เขาต้องพยายามอย่างเต็มที่ในสํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นพูดถึงเขาลับหลัง

 

ในอดีตดงซูบินจะไม่คิดมากและจะรีบย้ายเข้ามา ดงซูบินรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นแล้ว

 

ย้อนกลับไปในสํานักความปลอดภัยสาธารณะดงซูบินยังคงอ่านข้อมูลเกี่ยวกับหน่วยงานส่งเสริมการลงทุน

 

หลังจากอ่านข้อมูลแล้ว ดงซูบินได้แก้ไขภาษาอังกฤษของเขา

 

ดงซูบินหยิบพจนานุกรมภาษาอังกฤษ จีนขึ้นมาและเริ่มพลิกอ่านออกเสียงคําศัพท์

 

“ เสีย”

 

“ กระเป๋า”

 

“ย้อนกลับ”

 

มีวาบ!

 

พจนานุกรมกลับไปที่สองหน้าก่อนหน้านี้และเวลาก็ย้อนกลับไปหนึ่งนาทีที่แล้ว

 

ดงซูบินตกตะลึงจากนั้นตบหน้าผากของเขาอย่างแรง เอาล่ะ! ทําไมฉันถึงอ่าน ย้อนกลับ? ถ้าใช้เป็นประโยคก็ยังใช้ได้ แต่ถ้าฉันพูดแค่คํานี้มันจะเป็นคําสั่งและเวลาจะย้อนกลับมา ฉันเสียเวลาไปหนึ่งนาทีโดยเปล่าประโยชน์!

 

ดงซูบินยังคงอ่านพจนานุกรมต่อไป

 

หนึ่งชั่วโมงสองชั่วโมงสามชั่วโมง

 

ดงซูบินเป็นคนที่มีความพากเพียร เมื่อเขาตัดสินใจอะไรบางอย่างแล้วเขาจะทําให้ดีที่สุดเพื่อตอบสนองบทบาทของเขากับหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนในอนาคตดงซูบินกําลังผลักดันตัวเองอย่างหนัก เขาใช้เวลาทั้งบ่ายในการฝึกฝนภาษาอังกฤษด้วยการอ่านพจนานุกรมเล่มหนา แน่นอนเขาไม่ได้อ่านทุกคํา เขาเลือกเฉพาะคําที่ใช้ทั่วไปในการอ่าน

 

” นาย.”

 

“ ผู้ชาย”

 

” เมนู.”

 

“ ม…”

 

ทันใดนั้นดงซูบินรู้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในใจของเขาและหน้าจอก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา!

 

ทันใดนั้นดงซูบิน ก็ตกใจ ก** ก! เกิดอะไรขึ้น?! ทําไมมีหน้าจอขึ้นมา? เขาขยี้ตาทันที แต่สิ่งที่เขาเห็นนั้นมาจากสมองของเขาไม่ใช่ต่อหน้าเขา!

 

ไม่ใช่ตาของเขาเล่นตลกกับเขา!

 

มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา!

 

ดงซูบินระงับความกลัวและหลับตาเพื่อดูว่าสิ่งนั้นคืออะไร

 

หลังจากหลับตา ดงซูบินไม่ควรมองเห็นอะไรและควรอยู่ในความมืด แต่เบื้องหน้าของเขาคือนาฬิกา เป็นนาฬิกาเสมือนทรงกลมที่มีเครื่องหมายบางอย่างและเข็มวินาทีกําลังเคลื่อนที่อย่างช้าๆ ดูเหมือนว่าวิดเจ็ตนาฬิกาเสมือนบนโทรศัพท์มือถือ เวลาบนนาฬิกาตรงกับโลกแห่งความเป็นจริงทุกประการและมีตัวเลขบางส่วนอยู่เหนือนาฬิกา ตัวเลขไม่ใช่เวลาและดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับนาฬิกา

 

มิเตอร์? เบอร์?

 

ตัวเลขเหล่านี้หมายถึงอะไร?

 

ดงซูบินรู้ว่าสิ่งที่เขาเห็นต้องเกี่ยวข้องกับพลังของเขา ย้อนกลับ เพราะมันแปลกเกินไป

 

แต่ก่อนที่ดงซูบินจะตรวจสอบนาฬิกาต่อไปนาฬิกาและตัวเลขก็หายไป

 

ฮะ? เกิดอะไรขึ้น? นาฬิกาอยู่ไหน?

 

ดงซูบินรู้สึกว่าเขากําลังจะบ้า แต่ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่านาฬิกาทําหน้าที่เหมือนพลังของเขาย้อนกลับ นาฬิกาไม่ควรปรากฏขึ้นโดยไม่มีเหตุผลและต้องเป็นเขาที่พูดคําสั่งโดยไม่ได้ตั้งใจคําอะไรกระตุ้นนาฬิกา? ถูกต้อง มันต้องเป็นคําที่เขาอ่านก่อนหน้านี้

 

“นาย.?” ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

“ ผู้ชาย?” ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก

 

“เมนู?” นาฬิกาและตัวเลขปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

 

เมนู? นี่แหละคําเรียกนาฬิกา! ความหมายของเมนู คือมันมีรายการมีให้เลือก!

 

EP 330 หยุด!

 

By loop

 

ดงซูบินนําพจนานุกรมอังกฤษ จีนกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของเขาในที่พักของสํานักงาน เขาเตรียมอาหารเย็นง่ายๆอย่างรวดเร็วและเริ่มทดลองพลังใหม่ของเขา

 

เมนู!

 

นาฬิกาและตัวเลขสองสามตัวปรากฏขึ้น

 

เมนู!

 

นาฬิกาและตัวเลขหายไป

 

หลังจากลองใช้สองสามครั้งดงซูบินคิดว่าเขารู้ว่าตัวเลขนั้นหมายถึงอะไรและตัดสินใจที่จะลองดู เขาเรียก “เมนู”ออกมาก่อนตามด้วย ”ย้อนกลับหนึ่งวินาที” เมนูกระพริบและ ดงซูบินสามารถยืนยันได้ว่าเวลากลับไปหนึ่งวินาทีที่แล้ว เขามองไปที่ตัวเลขด้านบนนาฬิกาและพบว่าตัวเลขสุดท้ายมีการเปลี่ยนแปลง!

 

ตัวเลขสุดท้ายเปลี่ยนจาก 4 เป็น 3!

 

ดงซูบินรู้ทันทีว่าตัวเลขนี้แสดงถึงเวลาที่เหลืออยู่ของแบค!

 

นั่นหมายความว่าเวลาที่เหลือของดงซูบิน คือ…. 3 นาที 43 วินาที เกือบจะเหมือนกับการประมาณคร่าวๆของดงซูบิน

 

ดงซูบิน หัวเราะเมนูนี้จะช่วยเขาได้อย่างมาก เขาใช้ย้อนกลับ หลายครั้งต่อวินาทีและเป็นการยากที่จะติดตามเวลาที่เหลืออยู่ของเขา เขาไม่สามารถบันทึกจํานวนวินาทีบนกระดาษได้เป็นส่วนใหญ่เมื่อเขาใช้พลังของเขาในกรณีฉุกเฉิน ด้วยฟังก์ชั่นเมนู จะสะดวกกว่า กําลังดีอย่างนี้ ไม่ ฉันต้องยืนยันอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งที่ฉันคิดถูกต้อง

 

ดงซูบินรอจนถึงเที่ยงคืน 12 เมื่อเข็มวินาทีบนนาฬิกาผ่านไปในเวลา 00.00 น. เขาเรียกเมนูทันทีและเห็นว่าตัวเลขเปลี่ยนไป 3 นาที 43 วินาที่กลายเป็น 4 นาที 43 วินาที เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนทุกวัน ดงซูบิน จะได้รับพลังหนึ่งนาทีและตัวเลขแสดงถึงเวลาที่เหลือ! หลังจากยืนยันสิ่งนี้ดงซูบินก็เริ่มคิดว่าหากเขาไม่พบคําสั่งอื่น ๆ มีคําสั่งอะไรอีกบ้างนอกจาก ย้อนกลับ และ เมนู?

 

การย้อนเวลากลับไปนั้นถือเป็นไม้เด็ดของ ดงซูบินมาโดยตลอด เนื่องจากดงซูบินรู้ว่าเขาอาจยังมีพลังอื่นอยู่เขาจะไม่พลาดโอกาสนี้

 

แต่ดงซูบิน จะค้นพบคําสั่งอื่น ๆ ได้อย่างไร?

 

ดงซูบินคิดวิธีแก้ปัญหาที่โง่ที่สุด อ่านคําศัพท์ทั้งหมดในพจนานุกรมทีละคํา!

 

ฉันไม่เชื่อว่าฉันไม่สามารถค้นพบคําสั่งอื่น ๆ ได้หลังจากเปิดดูพจนานุกรมทั้งหมด!

 

ดงซูบินตื่นเต้นมากขึ้นแม้ว่าจะเป็นเวลาเที่ยงคืนแล้วก็ตาม เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะนอนหลับและเริ่มอ่านพจนานุกรมเสียงดัง ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ดงซูบินรู้สึกว่าตาของเขาชุมและเริ่มรู้สึกหวิวๆ วิธีโง่ ๆ แบบนี้จะไม่ได้ผล มีคําศัพท์ไม่กี่แสนคําในพจนานุกรมและเขาไม่รู้ว่าจะออกเสียงคําศัพท์ภายในอย่างไร

 

ไม่ถ้าฉันยังคงอ่านพจนานุกรมแบบนี้ต่อไปจะใช้เวลามากกว่าสองเดือน

 

ฉันควรทําอย่างไรดี? มีวิธีแก้ปัญหาที่ง่ายกว่านี้หรือไม่?

 

เข้าใจแล้ว เริ่มทําสิ่งนี้กัน!

 

“บน.”

 

“ ปิด”

 

” ซ้าย.”

 

ในที่สุดดงซูบินก็ไม่สามารถทนได้แล้ว จนถึงเวลาตีสี่ดงซูบินก็หลับไป

 

ตอนเช้า, เสียงเตือนดังขึ้นและตงซูผิงก็ลุกจากเตียงเพื่อล้างตัว หลังจากล้างเสร็จเขาก็หยิบพจนานุกรมของเขาขึ้นมาทันทีเพื่อดําเนินการต่อ

 

ในขณะที่ดงซูบินอ่านคํานั้นเขาสาบานว่าเขาจะไม่มีเคยเข้าใจภาษาอังกฤษเลยในชีวิตของเขา หลังจากอ่านคําศัพท์จากพจนานุกรมเมื่อคืนเขาก็ปวยและเบื่อคําศัพท์ภาษาอังกฤษ แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกและต้องหาคําสั่งอื่น ๆ สําหรับอนาคตของเขา

 

ขณะที่ดงซูบินกําลังยุ่งอยู่กับการอ่านพจนานุกรม โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

 

แหวนแหวน…มันคือเสียงเรียกของฮูซินเยียน

 

ดงซูบินวางพจนานุกรมและตอบ “ สวัสดีพี่สาวฮู”

 

ฮูซินเยียน หัวเราะ “ นายกเทศมนตรีเสี่ยว ขอให้ฉันแจ้งให้คุณไปที่สํานักงานของ เธอในวันนี้เมื่อคุณว่าง”

 

” ตกลง. ขอบคุณที่แจ้งให้ทราบ”

 

“ โอ้หลังจากที่คุณเข้ารับตําแหน่งหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนคุณสามารถพาคนมาด้วยได้บุคคลนี้ที่อยู่ภายใต้สํานักงานใหญ่สํานักงานส่งเสริมการลงทุนในตําแหน่งรองหัวหน้า เขาจะเป็นเลขาของคุณเพื่อช่วยเหลือคุณ ฉันคิดว่านายกเทศมนตรีเสี่ยว กําลังขอให้คุณพาใครสักคนมาด้วย หลังจากนั้นหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนก็เคยเป็นเลขาธิการพรรคเซียง…เข้าใจไหม? แต่ก็ดีถ้าคุณไม่มีใครในใจ ฉันสามารถช่วยคุณหาคนที่เหมาะสมจากรัฐบาลมณฑลได้”

 

รับเลขาได้ด้วย?!

 

ดงซูบิย ไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน “ เอ่อ..พี่สาวฮูผมยังไม่ได้ตัดสินใจเรื่องเลขา ผมต้องการย้ายอดีตผู้ใต้บังคับบัญชาไปยังหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนของเรา คุณคิดว่าเป็นไปได้หรือป่าว? ชื่อของเขาคือ เกาแพนเหว่ย และเขากําลังทํางานกับความมั่นคงแห่งรัฐของปักกิ่ง”

 

“ ที่นั้นค่อนข้างไกลจากเรมาก คุณคุ้นเคยกับผู้นําที่นั่นอย่างงั้นหรอ?”

 

“ใช่. ถ้าเรายอมรับเขาเข้ามาทํางานได้ผมจะโทรไปที่หน่วยความมั่นคงแห่งรัฐเพื่อขอให้ทางนั้นส่งเขามา”

 

“ ถ้าอย่างนั้นมันก็ไม่น่ามีปัญหา ฉัน…ฉันจะแจ้งนายกเทศมนตรีเสี่ยว ให้คุณ”

 

ขอบคุณมาก”

 

“ ฮ่าฮ่าไม่ต้องขอบคุณฉันก็ได้”

 

ฮูซินเยียนไม่ได้ทํางานและสบายใจกว่าที่จะคุยกับดงซูบิน ที่บ้าน เป็นเวลานานแล้วที่พวกเขาพบกันและเธอก็อยากรู้เกี่ยวกับสิ่งที่ดงซูบินทําในเกาหลี เธอหัวเราะและถาม “ หัวหน้าซูบินคุณเพิ่งตื่นเหรอ? เสียงของคุณฟังดูแหบๆ คุณเป็นหวัดหรือเปล่า”

 

ดงซูบินถอนหายใจ “ ผมกําลังฝึกฝนภาษาอังกฤษอยู่”

 

“อา?”

 

“ ผมอ่านคําศัพท์ภาษาอังกฤษมาทั้งวันและมันทําให้ผมปวดหัว”

 

“ ฮ่าฮ่า…”

 

ดงซู่ชิงพลิกเปิดพจนานุกรมและบ่น “ ทําไมถึงมีคําศัพท์ภาษาอังกฤษมากมายในพจนานุกรม? ผมใช้เวลาทั้งคืนในการอ่านหนังสือและผมยังอ่านไม่จบแม้แต่หนึ่งในสี่” ดงซูบินกล่าวและชี้ไปที่คําสุ่มๆ “ ขอโทษหยุด…ผมคิดว่าผมยังต้องใช้เวลาอีกสองสามวันก่อนจะอ่านจบ”

 

ทันใดนั้นอากาศโดยรอบก็หยุดนิ่งไปและ ดงซูบินรู้สึกได้ถึงความกดอากาศที่เพิ่มขึ้นหลาย ครั้ง

 

ดงซูบินขมวดคิ้ว “ พี่สาวหือ? พี่สาวฮู? สายถูกตัดไปแล้วหรอ” ไม่มีใครตอบเขากลับมา

 

ดงซูบินไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หนึ่งวินาทีต่อมาเขาสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ โทรศัพท์ในมือของเขาดูเหมือนจะแข็งขึ้นกลางอากาศและเขาขยับมันไม่ได้ เขาตกใจและลุกขึ้นยืนทันที

 

ทุกสิ่งรอบตัวของ ดงซูบินทําให้เขาพูดไม่ออก!

 

พจนานุกรมอังกฤษ – จีนและ ไอโฟน ของ ดงซูบินลอยอยู่กลางอากาศ นาฬิกาบนผนังหยุดลงและแม้แต่เปลวไฟของเตาแก๊สที่อยู่ใต้กาต้มน้ำก็หยุดเคลื่อนไหว มันเหมือนกับรูปถ่ายที่ทุกอย่างถูกตรึงไว้ในตําแหน่ง

 

เป็นไปได้ยังไง?!

 

เวรล่ะ! เกิดอะไรขึ้น?!

 

ดงซูบินเริ่มตื่นตระหนกและวิ่งไปที่หน้าต่างเพื่อมองลงไปชั้นล่าง

 

นกกระจอกราวเจ็ดหรือแปดตัวนั่งอยู่บนเสาโทรศัพท์มีปีกกางออกและดูเหมือนว่าพวกมันกําลังจะบินออกไป ฉินหย่งซึ่งกําลังเดินทางไปทํางานยกขาซ้ายขึ้นและมีรอยยิ้มบนใบหน้า ชายหนุ่มคนหนึ่งขี่มอเตอร์ไซค์หยุดอยู่ข้างๆฉินหยงและคนเดินเท้าและการจราจรบนถนนก็หยุดนิ่ง ทุกสิ่งในโลกหยุดนิ่ง!

 

คนเดียวที่สามารถเคลื่อนไหวได้คือดงซูบิน!

 

“พระเจ้า!” ดงซูบินตกตะลึงและพยายามทําความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันเงียบสนิทและ ดงซูบินสามารถได้ยินเสียงหัวใจของเขาเอง โลกทั้งใบดูเหมือนจะถูกแช่แข็งเหมือนภาพยกเว้น ดงซูบิน!

 

ใบหน้าของดงซูบิซีดลงในทันทีและตระหนักว่ามันอาจเกี่ยวข้องกับพลังของเขา เขาตะโกนทันทีว่า “ เมนู!”

 

4 นาที 11 วินาที!

 

ดงซูบินจําได้ว่าเคลียร์เมื่อคืนนี้เขามีเวลา 4 นาที่ 43 วินาที่และเวลาของเขาก็ลดลง!

 

4 นาที 10 วินาที 4 นาที 9 วินาที 4 นาที 8 วินาที.ดงซูบินมองเวลาที่เหลืออยู่ของเขาและรู้ว่าเขาหยุดเวลาได้แล้ว การหยุดเวลาจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ของเขาและทุกๆวินาทีที่เขาหยุดเวลาเวลาที่เหลือของเขาจะลดลง นี่คือสิ่งที่เขาอธิบายได้ในตอนนี้

 

อะไรกันวะเนี่ย!!

 

แล้ว… ดงซูบินจะทําให้เวลากลับมาเดินเหมือนเดิม?

 

จู่ๆดงซูบินก็จําอะไรบางอย่างได้ เมื่อเขาพูดกับฮูซินเยียนทางโทรศัพท์เขาได้พูดภาษาอังกฤษบางคํา ถูกแล้ว แต่เขาพูดว่าอะไร? หลังจากมองดูปรากฏการณ์แปลก ๆ รอบตัวเขาเขาก็ลืมสิ่งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ เขารีบเดินไปคว้าตํารา แต่เขาขยับไม่ได้!

 

เหมือนกับโทรศัพท์ของ ดงซูบิน! เขาไม่สามารถยกมันขึ้นมาได้

 

บางทีทุกสิ่งในโลกได้รับการแก้ไขแล้วในตอนนี้!

 

ดงซูบินปฏิเสธที่จะยอมรับมัน เขาใช้แรงมากขึ้นเพื่อคว้าพจนานุกรมและดึงมันเข้ามาใกล้เขามากขึ้น พจนานุกรมมีน้ำหนักมากและรู้สึกเหมือนดัมเบลล์ เขาปล่อยพจนานุกรมและพจนานุกรมยังคงอยู่กลางอากาศโดยไม่ทิ้งลงพื้น นี่เป็นเหมือนหนังสือคาถาของแฮร์รี่พอตเตอร์ที่ลอยอยู่ในอากาศ

 

ดงซูบินไม่มีเวลาที่จะประหลาดใจและดูคําศัพท์ในพจนานุกรมอย่างรวดเร็ว

 

ใช่ ดงซูบินจําสิ่งที่เขาอ่านได้

 

มันหยุด! เขาเคยพูดว่า “หยุด” ก่อนหน้านี้และมันคือคําสั่ง!

 

ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ และตะโกน “หยุด!”

 

…..ความกดอากาศกลับสู่สภาวะปกติ!

 

พะ..พะ..พจนานุกรมและโทรศัพท์ตกลงพื้นและกาต้มน้ำในครัวกําลังเดือด นาฬิกาบนผนังเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งและ ดงซูบินเห็น ฉินหยงเดินต่อไปโดยออกจากห้องพัก นกกระจอกยังบินออกจากเสาโทรศัพท์!

 

เวลากลับมาอีกครั้ง!

 

“หยุด” คือคําสั่งหยุดเวลา!

 

“สวัสดี? หัวหน้าซูบิน? หัวหน้าซูบิน?” ฮูซินเยียน กล่าวทางโทรศัพท์

 

ตงซูปิงรีบรับโทรศัพท์ “ สวัสดีน้องสาวฮฺ? ผมเอง.”

 

” เกิดอะไรขึ้น? สัญญาณไม่ดี? ฮ่าฮ่าฮ่า” ฮูซินเยียนพูดต่อโดยที่พวกเขาหยุด “ ฉันควรเรียนรู้จากคุณด้วย ฉันไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษมาหลายปีแล้วและฉันควรจะนํามันมาปัดฝุ่นสักหน่อย”

 

ดงซูบินมองไปรอบ ๆ เขาและถาม “ เอ่อ…ก่อนหน้านี้มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า”

 

“ ก่อนหน้านี้ เกิดอะไรขึ้น?”

 

ฮูซินเยียนไม่ได้สังเกตเห็นอะไรแปลก ๆ และนั่นหมายความว่ามีเพียงดงซูบินเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ “ฮะ? ไม่มีอะไร..ดูเหมือนว่าสายจะขาดการเชื่อมต่อไปชั่ววินาที”

 

“ เอาล่ะ ถึงเวลาที่ฉันต้องไปทํางาน บาย.”

 

หลังจากวางสาย ดงซูบินก็นั่งลงบนโซฟาที่เต็มไปด้วยเหงื่อ เขายังคงตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

 

นี่คือพลังของฉันด้วยหรือ?

 

ย้อนกลับ จะกลับไปสู่อดีตและ คําว่า “หยุด” จะหยุดเวลา?

 

ดงซูบินจุดบุหรี่ เขาทั้งประหลาดใจและมีความสุขในเวลาเดียวกันเนื่องจากเป็นเรื่องดีที่มีไม้เด็ดอีกหนึ่งอย่าง หลังจากสงบสติอารมณ์แล้วเขาก็ยอมรับความจริงว่าเขามีพลังใหม่อย่างรวดเร็ว เขายอมรับได้ว่าเขาย้อนเวลาได้และการหยุดเวลาไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจสําหรับเขา ดงซูบินเพิ่งค้นพบ พลัง”ย้อนกลับ” ก่อนหน้านี้และคิดว่าการย้อนเวลากลับไปคือพลังของเขา แต่ตอนนี้เขาตระหนักว่าพลังของเขาควรจะควบคุมเวลา

 

ควบคุมเวลา?!

 

ดงซูบินรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

 

หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทั้ง พลังย้อนกลบ และ พลังในการหยุด จะใช้เวลาที่เหลือเท่าเดิมที่ ดงซูบิน สะสมจากหนึ่งนาทีที่เขาได้รับทุกวัน นอกจากนี้ “หยุด” ไม่เหมือนกับ ย้อนกลับ ซึ่งแต่ละคําสั่งคือหนึ่งนาที หยุด เป็นเหมือนเมนู และพูดคําสั่งหนึ่งครั้งจะทริกเกอร์และพูดอีกครั้งจะหยุด

 

ดงซูบินทดลองพูดคําว่า “หยุด” อีกสองสามครั้ง

 

หยุด….หยุด…ในที่สุด ดงซูบินก็นึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง บางสิ่งบางอย่างในตัวเขาอาจเปลี่ยนไปเมื่อเขาเสียชีวิตในอุบัติเหตุและเขามีเวลาเพิ่มอีกหนึ่งนาทีเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ในโลกนี้ ในช่วงที่เกิดอุบัติเหตุนั้นตั้งแต่เวลาที่เขาตายไปจนถึงการฟื้นขึ้นมาก็ประมาณหนึ่งนาที เป็นไปได้ไหมที่ไม่นับนาที่ในโลกและนั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมเขาถึงมีเวลาเพิ่มขึ้นอีก 60 วินาทีทุกวัน! แต่หนึ่งนาทีพิเศษนี้ไม่สามารถใช้ได้ในโลกและนั่นคือเหตุผลที่เขาสามารถสะสมมันได้ เขาย้อนเวลาได้หรือหยุดเวลาได้เป็นเพราะเขามีเวลาที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ?!

 

329-330