EP 379 ให้ดงซูบินออกไปได้แล้ว!

By loop

 

สํานักบริหารฝ่ายการเงิน,

 

หลังจากเกิดเหตุการณ์ประหลาดหลายครั้ง งานของสํานักงานก็หยุดชะงักลง เครื่องปรับอากาศหยุดลงและเย็นมากพนักงานต้องลงไปรับน้ําถ้ากระหายน้ําเอกสารสําคัญสองฉบับหายพีซีถูกทําลายข้อมูลจํานวนมากหายไปสายโทรศัพท์ถูกตัดไฟฟ้าหยุดทํางาน สํานักงานสมัยใหม่ได้กลับสู่ยุคก่อนการปฏิวัติทางวัฒนธรรมในทันที!สํานักงานธุรการคือหัวใจของฝ่ายการเงินและเมื่อลุ่มแล้วแผนกทั้งแผนกก็ไม่สามารถทํางานได้ ฝ่ายการเงินได้ลงไปถึงความโกลาหล

 

ติ้งลี่โมโหมาก “ตรวจสอบแผงวงจร!ทําให้มันกลับมาใช้ได้เดียวนี้!”

 

ถังเสี่ยวจงถึงกับพูดติดอ่าง “หัวหน้าซูบินขอให้ฉันถามคุณเกี่ยวกับกองทุนของสํานักงานส่งเสริมการลงทุน…”

 

“บอกเขาว่าเราไม่มีเงิน!” ติงลี่รู้สึกว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเหล่านี้ต้องทําโดยเจ้าหน้าที่สํานักงานซึ่งอยู่ร่วมกับดงซูบินเขาโกรธมากขึ้น“ระวังคนของคุณต้องเป็นหนึ่งในนั้นที่ต้องเข้าไปยุ่งกับแผงวงจรหลังจากไฟฟ้าดับแล้วหาคนคอยคุ้มกัน!”

 

“ใช่” ถังเสี่ยวจุงออกจากสํานักงานอย่างรวดเร็ว

 

ไม่กี่นาทีต่อมาไฟฟ้าก็กลับมาทํางานต่อ

 

ออฟฟิศดูไม่ตึงเครียดอีกต่อไปและเจ้าหน้าที่ทุกคนก็กลับไปทํางาน

 

พนักงานสองสามคนที่อยากจะไปที่เครื่องถ่ายเอกสารตั้งใจเดินไปรอบๆรอบใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยง ดงซูบิน คนอื่นๆ ยังคงแอบมอง ดงซูบินและไม่มีใครกล้าพูดอะไร

 

“หัวหน้า” หลัวไร่ถึงมองไปที่ ดงซูบิน“นี่” ดงซูบินหันกลับมาหาเธอ “มันเกิดอะไรขึ้น?”

 

หลัวไม่ถึงกระแอมในลําคอของเธอ “เอ่อ… ไม่มีอะไร” เธอไม่กล้าถามว่าเป็น ดงซูบินที่ทําให้เกิดเหตุการณ์เหล่านั้นหรือไม่

 

ริง…ริง… ริง… โทรศัพท์ของดงเสวี่ยปิงดังขึ้น เป็นรองนายกเทศมนตรี จ้าวจินหลง

 

ดงซูบินตอบและได้ยินเสียงหัวเราะของจ้าวจินหลง“หัวหน้าซูบิน มีคนบ่นกับฉันเกี่ยวกับคุณ ตอนนี้คุณอยู่ที่แผนกการเงินหรือเปล่า? เกิดอะไรขึ้น?”

 

ดงซบนหัวเราะ “บ่นเกี่ยวกับผม? ฉันไม่ได้ทําอะไรเพื่อขัดขวางการทํางานของพวกเขา นายกเทศมนตรีจ้าวคุณกําลังพูดถึงความโกลาหลที่เกิดขึ้นที่นี้หรือไม่? ผมคิดว่าคนของที่นี้ต้องไปมีปัญหากับใครสักคนแน่ๆ พวกเขาได้ออกเงินให้หน่วยงานโดยไม่พิจารณาถึงความเร่งด่วน ต้องมีใครบางคนต้องการแก้แค้นพวกเขาไฟฟ้าและสายโทรศัพท์ถูกตัด เฮ้อ…มันไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย ไม่เชื่อก็ถามเจ้าหน้าที่ที่นี้ได้เลย ผมนั่งบนโซฟามาตลอด ผู้อํานวยการหลัวและเจ้าหน้าที่ของสํานักงานบริหารเป็นพยานให้ผมได้ ทําไมพวกเขาถึงคิดว่าเป็นผม? พวกเขากําลังกล่าวหาผมในสิ่งที่ผมไม่ได้ทํา

 

จ้าวจินหลงหัวเราะ “คุณ… เป็นคนสร้างปัญหาจริงๆ”

 

“นายกเทศมนตรีจ้าว ผมไม่ใช่ผู้ร้ายสําหรับเรื่องนี้นะ”

 

ดงซูบินสามารถบอก จ้าวจินหลงกําลังสนับสนุนเขา “…ฉันเข้าใจ”

 

“เอาล่ะ แค่นั้นแหละ”

 

“ตกลง, รอข่าวดีของฉัน”

 

หลังจากวางสาย จ้าวจินหลงก็ส่ายหัวและยิ้ม เขาไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับตงเสวี่ยปิงมาก่อน แต่เขารู้สึกแย่กับสิ่งที่เขาได้ยิน เขารู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่มีปัญญาทางการเมืองและหุนหันพลันแล่นและหุนหันพลันแล่นแต่หลังจากทํางานกับเขาสองสามวันนี้ เขาก็ประทับใจในตัวเขา เขารู้สึกว่าตัวสร้างปัญหาอย่างดงซูบินจัดการได้ดีกว่าเมื่อต้องเผชิญกับความยากลําบากเช่นนี้

 

สํานักบริหารฝ่ายการเงิน

 

หลัวไม่ถึงก็พูดขึ้น “ผู้อํานวยการถัง คุณกลับมาแล้ว”

 

ดงซูบินมองไป “เฒ่าถัง ไฟฟ้ากลับมาแล้วเหรอ? แล้วเงินของเอเจนซี่ของเราล่ะ?”

 

ถังเสี่ยวจุง ไม่ได้เข้าใกล์ ดงซูบินเขารักษาระยะห่างจากเขาสองเมตร “หัวหน้าซูบิน แผนกของเราไม่มีเงินทุนจริงๆ…”

 

ก่อนที่ยังเสี่ยวจุนจะพูดจบ ดงซูบินยิ้มและพยักหน้า

 

*คลิก!

 

ไฟดับอีกแล้ว!

 

พนักงานอ้าปากค้างและมองไปที่ดงซูบิน!

 

ดงซูบินเอนหลังพิงโซฟาและนั่งไขว่ห้าง เขาจุดบุหรี่และหรี่ตาลง

 

เหงื่อของ ถังเสี่ยวจึงเริ่มไหลลงมาจากหน้าผากของเขา

 

ติ้งลี่ตะโกนจากที่ทํางานของเขา “ถังเสี่ยวจุน!”

 

ถังเสี่ยวจงให้พนักงานลงไปข้างล่างเพื่อตรวจสอบแผงวงจรก่อนเข้าสํานักงาน “หัวหน้า ไฟดับอีกแล้วนี่.. นี่…” ถังเสี่ยวจุนกลัว เขาแทบรอไม่ไหวที่จะให้ ดงซูบินออกไปและไม่เคยโต้ตอบกับเขาอีกเลยในชีวิตนี้“หัวหน้าบัญชีของเรายังมีเงินอยู่บ้าง ฉันคิดว่า… ฉันคิดว่าเราควรมอบให้สํานักงานส่งเสริมการลงทุนสถานการณ์ของพวกเขาค่อนข้างจริงจัง”

 

ติ้งลี่กระแทกโต๊ะอย่างโกรธเคือง “ฉันขอให้นายหาคนมาดูแลระบบไฟ! แล้วนี้นายทําอะไร?”

 

“ฉันทํา และฉันได้ส่งพนักงานสองคนไปแล้ว”

 

“แล้วทําไมไฟดับ? และไฟดับจะเกิดขึ้นเฉพาะในสํานักงานนี้เท่านั้นอย่างงั้นหรอ!”

 

ถังเสี่ยวจึงไม่รู้จะตอบอย่างไร “หัวหน้า หัวหน้าซูบินจะไม่ออกไปถ้าเขาไม่ได้รับเงิน และเราไม่สามารถไล่เขาออกไปได้ แม้ว่าเขาจะจากไปในวันนี้แล้วพรุ่งนี้และมะรืนนี้ล่ะ ถ้าเขามาทุกวันงานของพวกเรา…” ถังเสี่ยวจุนกลัวว่าจะต้องรับผิดชอบ เขาไม่มีหลักฐานว่าดงซูบินก่อให้เกิดเหตุการณ์เหล่านี้ทั้งหมดและเขาจะรับผิดชอบสําหรับสายโทรศัพท์และการตัดไฟ “งานของเราได้รับผลกระทบอย่างมากในขณะนี้หากไม่มีสํานักงานธุรการประสานงานหลายหน่วยงานของเราถูกบังคับให้หยุดทํางานนี่”

 

ริง…ริง… ริง… โทรศัพท์ของ ติ้งลี่ดังขึ้น

 

ติ้งลี่มองไปที่หมายเลขผู้โทร และนั่นคือเหลียนหยางฉางผู้อํานวยการสํานักงานคณะกรรมการพรรคเขต “ผู้ อํานวยการเหลียน

 

เหลียนหยานฉางพยายามจะใจเย็นที่สุดและถาม “พี่ติ้ง เกิดอะไรขึ้นกับฝ่ายการเงิน? โทรไปแล้วแต่สายมันไม่ว่างเหตุใดจึงไม่ส่งรายงานทางการเงินที่ฉันต้องการ ฉันต้องการมันสําหรับรายงานการประชุมที่กําลังจะจัดขึ้น! ตอนนี้มันกี่โมงแล้ว? ดูเวลาสิ!”

 

ติ้งลี่สูดหายใจเข้าลึก ๆ “ผู้อํานวยการเหลียน สํานักงานของเรากําลังประสบปัญหาเกี่ยวกับไฟฟ้าไฟฟ้าถูกตัดดังนั้น ๆ

 

เหลียนหยานซานขัดจังหวะ “ไฟฟ้าถูกตัด? ทําไมฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้? ทําไมแผนกอื่น ๆ ถึงยังปกติและมีเพียงฝ่ายการเงินของคุณเท่านั้นที่ไม่มีไฟฟ้า? หยุดแก้ตัวได้แล้ว!ส่งรายงานไปยังคณะกรรมการพรรคเดี๋ยวนี้!”เหลียวหยางฉางเป็นมือขวาของเซียงดาวและยังเป็นสมาชิกของคณะกรรมการพรรคของมณฑลอีกด้วย นั่นเป็นเหตุผลที่เขากล้าพูดกับติงลี่ด้วยวิธีนี้

 

หลังจากวางสาย สิ่งลี่ก็ตะโกนใส่ ถังเสี่ยวจุง“ทําไมนายถึงยังอยู่ที่นี่? รีบส่งรายงานการเงินไปยังคณะกรรมการพรรค!พวกเขาต้องการด่วนสําหรับการประชุมในภายหลัง!”

 

ถังเสี่ยวจุงตอบอย่างช่วยไม่ได้“รายงานถูกบันทึกไว้ในพีซีของเราและเรายังไม่ได้พิมพ์ออกมา”

 

“งั้นก็ไปพิมพ์สิ!”

 

“แต่… ไม่มีไฟฟ้า และพีซี..”

 

ทันใดนั้น มีเสียงดัง “คลิก” และไฟสํานักงานก็ดับลง

 

ถังเสี่ยวจึงไม่กล้าดําเนินการต่อและรีบออกไปที่สํานักงานใหญ่อย่างรวดเร็ว แต่ในขณะที่เขากําลังจะเปิด ประตู คลิก!! ไฟดับอีกแล้ว!

 

พูดไม่ออก ทําไมไฟดับอีกแล้ว!

 

ดงซูบิน!

 

ดงซูบิน!

 

ติ้งลี่กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ของเขา เขาต้องการถลกหนัง ดงซูบินทั้งเป็นจริงๆ“รีบพาตงเสวี่ยปิงออกไป!ให้ทุกอย่างที่เขาต้องการตราบเท่าที่เขาจากไปทันที!”ติงลี่ทนไม่ไหวอีกต่อไป

 

ถังเสี่ยวจุงเดินออกจากสํานักงาน “หัวหน้าซูบิน…”

 

ดงซฐินลืมตาและมองมาที่เขา “พี่ถึง มันเกิดอะไรขึ้น” หลัวไห่ถึงก็หันไปทางถังเสี่ยวจุง

 

ถังเสี่ยวจุงกระแอมในลําคอ “หัวหน้าทิ้งอนุมัติให้ออก 3 ล้านให้กับสํานักงานส่งเสริมการลงทุน เงินจะถูกโอนเข้าบัญชีสํานักงานของคุณในหนึ่งชั่วโมง หัวหน้าซูบิน ทําไมคุณไม่กลับไปก่อน คุณน่าจะค่อนข้างยุ่งกับงานเอเจนซี่ใช่ไหม”

 

ดงซูบินยิ้ม “พี่ตั้ง พี่ไม่ได้ออกเงินให้แผนกอื่น คุณจะออกเงินให้เราก่อนได้อย่างไร

 

ถังเสี่ยวจุงเกือบจะสาปแช่ง “หัวหน้าดิ่ง ทราบดีว่าสถานการณ์ของสํานักงานส่งเสริมการลงทุนเป็นเรื่องเร่งด่วนและกําลังประสบปัญหามากกว่าแผนกอื่นๆ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาทําข้อยกเว้น”

 

ดงซูบินตบไหล่ ถังเสี่ยวจง“เอาล่ะ ขอบคุณมาก.”

 

ถังเสี่ยวลุงบังคับให้ยิ้ม “อย่าพูดถึงมัน เราทุกคนรับใช้ประชาชนและควรช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”

 

ดงซูบินพยักหน้า “พูดได้ดี. พี่หลัว ไปกันเถอะ”

 

“ใช่!” หลัวไร่ถึงมีความสุขมาก เธอไม่เข้าใจว่าทําไม ดงซูบินกล่าวว่าพวกเขาจะรอในแผนกการเงินจนกว่าพวกเขาจะออกเงิน เธอรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่สนใจแม้ว่าพวกเขาจะรออยู่ที่นั่น แต่ครึ่งชั่วโมงต่อมาหลัวไม่ถึงเข้าใจ ว่า ดงซูบินหมายถึงอะไร เขานั่งอยู่ที่นั่นเพียงครู่หนึ่ง และเหตุการณ์ประหลาดมากมายเกิดขึ้นในสํานักงานไม่น่าเชื่อ

 

สักพักข่าวความวุ่นวายที่ฝ่ายการเงินก็แพร่กระจายออกไป

 

ทําเนียบรัฐบาล

 

เสี่ยวหลานยิ้มขณะที่เธออ่านเอกสารต่อหน้าเธอ “ซูบินไปสร้างปัญหาอะไรเอาไว้อีกแล้วล่ะ?”

 

ฮซินเยียน ได้ตอบกลับ “ฉันได้ยินมาว่าหัวหน้าซูบินไปที่แผนกการเงินเพื่อเอาเงิน และภายในครึ่งชั่วโมงเครื่องปรับอากาศของพวกเขา ตู้กดน้ําพัง โทรศัพท์ถูกตัด เอกสารจํานวนมากหายไปไฟฟ้าดับสามครั้งและไฟไหม้เกือบแตก”ฮซินเยียนมองไปที่การแสดงออกของเสี่ยวหลานและพูดต่อ“หลังจากนั้นฝ่ายการเงินให้สํานักงานส่งเสริมการลงทุน 3 ล้านและหัวหน้าซูบินจากไป”

 

เสี่ยวหลาน หัวเราะออกมาและหยุดอ่านเอกสาร “ซูบินนี้…”

 

“เรื่องนี้…” ฮซินเยียนกังวล การสร้างปัญหาในฝ่ายการเงินมีความเสี่ยงสูง

 

เสียวหลานหัวเราะ “ซูบินได้รับเงินงบประมาณด้วยความสามารถของเขาเอง ดูเหมือนว่าฝ่ายการเงินจะมีเงินสํารองเพียงพอ”

 

ฮซินเยียน รู้ว่านายกเทศมนตรีเสี่ยว ไม่พอใจ สิ่งที่เขาอยู่ฝ่ายของเซียงดาว และดูพอใจมากกับสิ่งที่ดงซูบินทํา