EP 378 ความโกลาหลที่แผนกการเงิน

By loop

 

สํานักบริหารฝ่ายการเงิน

 

หลังจากเดินออกจากสํานักงานแล้ว ดงซูบินก็นั่งลงบนโซฟาในบริเวณรอและนั่งไขว่ห้าง เขาจุดบุหรี่และสูบช้าๆ หลัวไม่ถึงเทน้ําอุ่นลงในถ้วยกระดาษจากตู้กดน้ําของ ดงซูบินและเขาขอบคุณเธอ

 

“พี่หลัว นั่งลงก่อน”

 

“ตกลง” หลัวไม่ถึงนั่งข้าง ดงซูบิน” หัวหน้า…”

 

ดงซูบินยังคงสูบบุหรี่ต่อไป “หม?”

 

หลัวไหถึงถาม “การรอที่นี่จะได้ผลจริงๆหรอ? ครั้งสุดท้ายที่ฉันมา ฉันได้รออยู่ที่นี่ตลอดช่วงบ่ายพร้อมกับผู้นําคนอื่นๆ แต่พวกเราทุกคนไม่ได้รับแม้แต่สตางค์เดียว เอ่อ… ยังมีงานอีกมากในเอเจนซี่และการรอที่นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาคุณคิดว่าจะดีกว่าไหมที่เราจะรายงานสถานการณ์ไปยังผู้สูงศักดิ์และให้นายกเทศมนตรีจ้าวพูดกับพวกเขา”

 

ดงซูบินได้ตอบกลับ “ฉันได้รายงานไปแล้ว และนายกเทศมนตรจ้าว ก็ไม่สามารถทําอะไรได้”

 

“ถ้าอย่างนั้น..” หลัวไม่ถึงถอนหายใจ “เราจะนั่งรอตรงนี้ไหม”

 

“ใช่. ฉันได้รับนี้ เรามารอกันที่นี่เถอะ” หลัวไหถึงไม่เข้าใจว่าการรอที่นี่จะช่วยแก้ปัญหานี้ได้อย่างไรมันอาจจะมีประสิทธิภาพมากกว่าที่จะทะเลาะกับติ้งลี่และกดดันเขาคุณคิดว่าฝ่ายการเงินกลัวคุณรอที่นี่หรือไม่?

ทุกคนในสํานักงานมองไปที่ ดงซูบินเป็นครั้งคราว บางคนจําเขาได้และกระซิบกันเอง พวกเขารู้ว่าดงซูบินมาที่นี่เพื่อขอเงินจากฝ่ายการเงิน และพวกเขาชินกับมันแล้วสองสามวันนี้มีคนมาขอเงินมากมายแต่ทุกคนกลับ ไปมือเปล่าทั้งนั้นนั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทําไมพนักงานถึงไม่ใส่ใจกับดงซูบินมากนักพวกเขาเหลือบมองเทพเจ้าแห่งภัยพิบัติ ในตํานานและกลับไปทํางานพวกเขาเชื่อว่าดงซูบินจะจากไปในไม่ช้า

 

หนึ่งนาที่…

 

สองนาที…

 

สามนาที…

 

ซูซูเดินออกจากสํานักงานด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล เขามองไปที่ ดงซูบินและพยักหน้าก่อนจะจากไปเขาไม่ได้รับเงินจากติ้งลี่

 

หลัวไหญิงทนไม่ได้ เธอรู้สึกว่าการรอต่อไปไม่มีความหมาย

 

ดงซูบินมองดูนาฬิกาของเขาและหายใจเข้าลึก ๆ เขาพึมพํากับตัวเอง “หยุด!”

 

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ถังเสี่ยวจุงผู้อํานวยการสํานักงานเดินออกจากสํานักงานและเห็น ดงซูบินนั่งอยู่ที่นั่นเขาพูดกับตัวเองในใจ เพียงแค่ไปข้างหน้าและรอที่นี่ หัวหน้ายิ่งจะไม่ให้คุณแม้แต่สตางค์เดียวเขาหันหลังเดินไปที่ ห้องเล็กเพื่อทํางานต่อติ้งลี่ได้ครอบครองสํานักงานของเขาและถังเสี่ยวจึงสามารถทํางานได้เฉพาะในสํานักงานที่ใช้ร่วมกันเท่านั้น

 

ทันใดนั้น เกิดความวุ่นวายขึ้นในสํานักงาน

 

พนักงานตะโกนเข้ามาด้วยความตกใจ“เอกสารอยู่ไหน?ใครเห็นซองเอกสารสีน้ําตาลบนโต๊ะของฉันบ้าง”

 

พนักงานที่นั่งข้างเขาบอกว่า “คุณเก็บไว้ในลิ้นชักเหรอ”

 

ถังเสี่ยวจุงขมวดคิ้ว “คุณทําเอกสารสําคัญหายได้ยังไง!”

 

ก่อนหน้านั้นเจ้าหน้าที่สามารถค้นหาเอกสารของเขาต่อไปได้ พนักงานหญิงตะโกน “จอมอนิเตอร์พีซีของฉันดับใครรู้เรื่องเกี่ยวกับคอมบ้างช่วยที งานของฉันยังไม่ได้รับการบันทึก”

 

ถังเสี่ยวจงด “เงียบลง!”

 

พนักงานหญิงปิดปากอย่างรวดเร็วและดึงพนักงานหนุ่มมาตรวจสอบพีซีของเธอ ถ้าพีซีพังเธอต้องพิมพ์เอกสารใหม่ทั้งหมด เอกสารนี้มีข้อมูลสําคัญที่จําเป็นสําหรับการประชุมรัฐบาลเคาน์ตี้ในวันพรุ่งนี้ไม่มีเวลาเพียงพอสําหรับเธอที่จะทําทุกอย่าง หลังจากตรวจสอบแล้วพบว่ามีคนถอดปลักพีซีเมื่อเปิดพี่ซีเอกสารส่วนใหญ่ก็หายไป พนักงานหญิงตบหน้าผากของเธออย่างสิ้นหวัง

 

หลังจากนั้นทุกคนก็รู้สึกว่าสํานักงานเริ่มเย็นลง พนักงานบางคนสวมเสื้อคลุมและบางคนก็ตัวสั่นแม้ว่าจะเป็นฤดูใบไม้ผลิ แต่ก็เป็นการเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ และอุณหภูมิยังคงต่ํามาก ถังเสี่ยวลุงรู้สึกหงุดหงิดเขาขอให้พนักงานคนหนึ่งตรวจสอบอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศพนักงานคนนั้นกดบนรีโมทคอนโทรลสองสามครั้งและบอกถังเสี่ยวจุงว่าเครื่องปรับอากาศเสียถังเสี่ยวจุงส่ายหัวและขอให้คนของเขาเรียกช่างซ่อม เช่นเดียวกับ พนักงานคนอื่นๆถังเสี่ยวจุงก็สวมเสื้อโค้ทของเขาเช่นกัน แม้จะสวมเสื้อโค้ตแต่เขาก็ยังรู้สึกหนาวและเดินไปที่ตู้กดน้ําเพื่อซื้อน้ําร้อน

 

คลิก…คลิก.. ตู้กดน้ําไม่ทํางาน

 

ถังเสี่ยวจุงตะโกนอย่างโกรธจัด “วันนี้เกิดอะไรขึ้น? ทําไมตู้กดน้ําไม่ทํางาน”

 

พนักงานคนหนึ่งเดินผ่านมา “ผู้อํานวยการ ฉันเพิ่งเทน้ําไปหนึ่งถ้วย และมันก็ใช้ได้ดี” เจ้าหน้าที่ของเขาลองอีกครั้งและพบว่าเครื่องจ่ายยาเสีย

 

“ส่งไปซ่อม!” ถังเสียวจนตะโกน

 

“เอ๊ะ?!” มีคนตะโกนอยู่ข้างหลังถังเสี่ยวจุน

 

ถังเสี่ยวจุงกําลังโกรธจัด เขาหันกลับมามองที่พนักงาน “อะไรอีกล่ะ”

 

เจ้าที่อาวุโสยกโทรศัพท์ของสํานักงานขึ้นและพูดว่า “ผู้อํานวยการ โทรศัพท์ไม่ทํางาน ฉันคิดว่าสายมันถูกตัด”

 

“อะไร?” เจ้าหน้าที่ข้าง ๆ เขาคว้าโทรศัพท์ของเขาและมันก็เงียบ

 

พนักงานที่เหลือรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและพบว่าสายโทรศัพท์ของสํานักงานถูกตัดขาดพนักงานสองคนที่ตระหนก พวกเขากําลังรอโทรศัพท์สายสําคัญ ทําไมช่วงนี้ต้องตัดสายโทรศัพท์?พวกเขารีบหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาอีกฝ่าย

 

ใบหน้าของ ถังเสี่ยวจุงซีด ปัญหาทั้งหมดเหล่านี้กําลังมาทีหลัง ตอนจบนี้คืออะไร?

 

ถังเสียวจงกลับไปที่ห้องเล็ก ๆ ของเขาหลังจากได้รับพนักงานคนหนึ่งเพื่อตรวจสอบสายโทรศัพท์สํานักงานสงบลงและทุกคนกลับไปทํางาน เมื่อ ถังเสี่ยวจังหยิบปากกาของเขาเพื่อเซ็นเอกสาร บางอย่างก็เกิดขึ้นอีกครั้ง!

 

*คลิก!

 

จอภาพพี่ซี และไฟทั้งหมดในสํานักงานดับลง!

 

“…อา?! ไฟดับ?”

 

“ไฟดับ? แผนกของเราไม่เคยประสบปัญหาไฟฟ้าดับมานานกว่า 10 ปีแล้ว”

 

“อาก! ไฟล์ของฉัน! ฉันยังไม่ได้บันทึกไฟล์ไว้เลย!”

 

“ควัน! พีซีของฉันไหม้แล้ว! ด่วนเลย! น้ํา! ขอน้ําหน่อย!”

สํานักงานอยู่ในความโกลาหลขณะที่ทุกคนพยายามดับไฟ

 

ยังเสี่ยวจูงเกือบจะพลิกโต๊ะของเขาด้วยความโกรธ เขาได้ให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบกล่องเซอร์กิตเบรกเกอร์และสั่งให้ส่วนที่เหลือนําพีซีไปเผา เกิดบ้าอะไรขึ้น? ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นในสํานักงานฝ่ายการเงินทําไมสิ่งแปลก ๆ มากมายเกิดขึ้นภายในครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา? เอกสารหายแอร์ตู้กดน้ําพังสายโทร ศัพท์ขาดไฟดับ PC ไฟไหม… นี่มันอะไรกันเนี่ย!

 

ตอนนี้แม้แต่คนปัญญาอ่อนก็จะรู้ว่า อุบัติเหตุ เหล่านี้เกี่ยวข้องกัน!

 

หลัวไร่ถึงตกตะลึงและเธอก็จ้องไปที่ดงซูบิน

 

ตงเสวี่ยปิงยังคงสูบบุหรี่อย่างช้าๆ โดยหรี่ตาลง และเขาไม่สนใจเรื่องความโกลาหลในสํานักงาน เขายังคงนั่งอยู่ที่นั่นโดยไม่สนใจและไม่เคยออกจากโซฟา

 

ถังเสี่ยวจุงและเจ้าหน้าที่สํานักงานจําบางอย่างได้ ทุกคนหันกลับมามองดงซูบิน! พวกเขาจําได้ว่าดงซูบินมีชื่อเล่นว่า “เทพเจ้าแห่งความโชคร้ายและเป็นนักมายากลที่เก่งมาก! หัวหน้าซูบินทําทั้งหมดนี้อย่างงั้นหรอ?ถ้าเกิดเหตุการณ์หนึ่งหรือสองเหตุการณ์มันอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้แต่เหตุการณ์ห้าถึงหกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในไม่กี่นาทีนั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน!

 

ดงซูบินรู้สึกขบขันเมื่อเห็นทุกคนที่มองเขาราวกับว่าเขาเป็นผี “ผู้อํานวยการถัง ทําไมพวกคุณถึงมองมาที่ผม?”

 

ถังเสี่ยวจงทํางานธุรการมาโดยตลอดและขี้อาย เขาพูดอย่างรวดเร็ว “ไม่มีอะไร… ไม่มีอะไร…” เขาไม่เคย คิดที่จะทําร้าย ดงซูบินเป็นเพราะลักษณะงานของเขาที่เขามีส่วนร่วมกับเขา เขารู้ว่ากระถางดอกไม้ตกลงบนหัวของเสี่ยวเฟิงเมื่อเขาอยู่กับ ดงซูบินอดีตหัวหน้าสํานักงานส่งเสริมการลงทุนอยู่กับ ดงซูบินเมื่อสายเคเบิลลิฟต์ขาดและถูกจังหวะเพราะความตกใจยังมีเหตุการณ์ที่ไม่น่าเชื่ออีกมากมายที่เกี่ยวข้องกับ ดงซูบิน

 

ดงซูบินหัวเราะ “สํานักงานของคุณดูเหมือนจะมีปัญหาไม่รู้จบ ผอ.ถัง พวกคุณไปมีปัญหากับใครหรือเปล่า?ฮ่าฮ่า… เป็นไปได้ไหมว่าสํานักพาวเวอร์ซัพพลายและเทเลคอมกําลังมีปัญหากับพวกคุณทุกคน?” ดงซูบินหยุดชั่วครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “โอ้ คุณจะโอนเงินเข้าบัญชีเอเจนซี่ของเราได้เมื่อไหร่? ฉันรอมานานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว”

 

เหงื่อของ ถังเสียวจึงไหลลงมาจากหน้าผากของเขา “ให้ฉันถามคุณดีกว่า”

 

ในเวลาเดียวกันทิ้งลี่ ก็ออกจากสํานักงาน “เกิดอะไรขึ้น? ทําไมถึงมีไฟดับ”

 

ถังเสี่ยวจุงกระซิบอะไรบางอย่างกับติ้งลี่ และพวกเขาก็เข้าไปในห้องทํางาน

 

“เกิดอะไรขึ้น?” ติงลี่ ถามอย่างใจร้อน

 

ถังเสี่ยวจึงเริ่มกลัว ดงซูบินเขาพูดอย่างประหม่า “ความวุ่นวายในสํานักงานเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่หัวหน้าซูบินออกมาจากห้องนี้ ประการแรกเอกสารหายไป หลังจากนั้นแอร์เสีย ตามด้วยตู้กดน้ํา สายโทรศัพท์ก็ถูกตัดด้วยและไม่กี่วินาทีต่อมาก็มีไฟดับพีซียังถูกไฟไหม้นี่”

 

ติ้งลี่ได้ยินและอ้าปากค้าง “ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ?”

 

“ใช่” ถังเสี่ยวจึงเช็ดเหงื่อของเขา “มันเกิดขึ้นภายในครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา”

 

ติ้งลี่โกรธมาก “ใครอนุญาตให้ ดงซูบินเดินไปมาที่แผนกการเงินของเรา? นี่มันมากเกินไปเขากล้าดียังไงมาตัดไฟของเรา? เขากําลังพยายามทําอะไร?อา?”

 

ถังเสี่ยวจุงได้ตอบกลับ “ไม่… หัวหน้าซูบิน… เขา…เขานั่งบนโซฟามาระยะหนึ่งแล้ว”

ติ้งลี่ตกตะลึง“เขานั่งอยู่บนโซฟา!เขาไม่ได้ออกจากโซฟาเหรอ?”

 

“เขาไม่ได้ออกไปแม้แต่วินาทีเดียว ผู้อํานวยการหลัวก็ยังไม่ขยับเช่นกัน ฉันกําลังดูพวกเขาอยู่” ถังเสี่ยวจุงได้ตอบกลับ“นั่นเป็นเหตุผล…”

 

ทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับ เทพเจ้าแห่งความโชคร้าย” แต่มีน้อยคนที่เคยเจอมัน ครั้งนี้เจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินมาสัมผัสโดยตรงเป็นเรื่องน่าสยดสยองที่ได้เห็นเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นทีละเรื่องๆไม่น่าแปลกใจที่ผู้คนตั้งฉายานี้ให้หัวหน้าซูบิน!