EP 335 โชว์มายากล!

 

ณ เวทีของห้องประชุมใหญ่

 

เพลงประกอบยังคงเล่นอยู่และส่วนใหญ่เป็นเสียงกลอง เพลงนี้ได้รับการคัดเลือกมาเป็นพิเศษ สําหรับการแสดงนี้ หลังจากที่ ดงซูบินกล่าวเปิดงานเขาก็ได้รับความสนใจจากผู้ชมทุกคน หลายคนยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและพวกเขารอคอยการแสดงของ ดงซูบินบรรดาผู้ที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่างก็รออย่างใจจดใจจ่อให้ ดงซูบินสร้างคนโง่ออกมาจากตัวเองหวางหลี่, เกงหยูฉงและผู้นําระดับสูงที่เหลือมองไปที่ ดงซูบินด้วยความขมวดคิ้ว พวกเขาสงสัยว่า ดงซูบินจะออกไปจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดนี้ได้อย่างไร

 

ถ้าดงซูบินจัดการกับสถานการณ์นี้ได้ดีเขาจะต้องอับอาย

 

อย่างไรก็ตามสมมติว่า ดงซูบินไม่สามารถจัดการกับสถานการณ์นี้ได้ดี ในกรณีนี้เขาจะทําให้เสี่ยวหลานต้องอับอายซึ่งทําให้เขาได้รับการเลื่อนตําแหน่งเช่นกัน

 

อิฐห้าก้อนวางซ้อนกันและความสูงเกือบถึงเข่าของ ดงซูบินดงซูบินใช้เวลาไม่กี่นาทีในการขึ้นเวทีดนตรีประกอบก็จบลง เพลงใหม่เริ่มต้นขึ้นและ ดงซูบินรู้สึกว่าจังหวะนี้ค่อนข้างเหมาะสม เขาวางไมค์ไว้ที่ขาตั้งและพับแขนเสื้อขึ้นด้วยรอยยิ้ม

 

จากท่าทางของ ดงซูบินดูเหมือนว่าเขากําลังเตรียมที่จะทําลายก้อนอิฐ รองนายกเทศมนตรีเกงหยูฉงส่ายหัวในใจ ตอนนี้คุณเป็นหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุน คุณจะทําผลงานดังกล่าวได้อย่างไร? เขารู้สึกว่าภูมิปัญญาทางการเมืองของซูบินนั้นยากจนเกินไป

 

หลายคนก็มีความคิดเช่นเดียวกับเกิงหยูฉง แต่สิ่งที่ดงซูบินพูดต่อไปทําให้ทุกคนตกใจ

 

ดงซูบินยิ้มและกล่าว “ ก่อนเริ่มการแสดงผมจะแสดงมายากลทั้งหมดให้คุณดู”

 

มายากล? การแสดงนี้ไม่ทําลายอิฐใช่หรือไม่? ผู้ชมเริ่มพึมพํากันเองเปลี่ยนการแสดงในนาทีสุดท้าย? ฉินยง, ฮซินเยียน และคนอื่น ๆ อยู่ในความคิดลึก ๆ ขณะที่พวกเขามองไปที่ดงซูบิน

 

เกงหยูฉง,หวางหลี่ เหลียงเฉินเผิง ฯลฯ พยักหน้าเล็กน้อย เปลี่ยนการแสดงเป็นการแสดงมายากลในนาทีสุดท้าย ซูบินเองก็ไม่ได้โง่และรู้วิธีลดความเสียหายให้น้อยที่สุด ในสถานการณ์ปัจจุบันของเขาการเปลี่ยนการแสดงจากการทุบอิฐเป็นการแสดงมายากลนั้นเหมาะสมกับภาพลักษณ์ของหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนมากกว่า แต่ปัญหาคือถ้าการแสดงมายากลนี้จะเสามารถจับใจผู้ชมได้หรือไม่

 

ดงซูบินหันไปหลังเวทีอย่างมั่นใจ “ คุณช่วยแจกไพ่ป๊อกให้ฉันสักซองได้ไหม”

 

ไม่กี่อึดใจเจ้าหน้าที่หลังเวทีก็นําไพ่ป๊อกชุดใหม่ขึ้นมาบนเวที

 

หลายคนพยักหน้า ดงซูบินถือไพ่ป๊อกธรรมดา

 

ดงซูบินหัวเราะ “ เอาล่ะ เนื่องจากพวกคุณทุกคนสามารถยืนยันได้ว่านี่เป็นไผ่ธรรมดาหนึ่งซองฉันจะแจกไผ่ให้ทุกคน ผู้นําและเพื่อนร่วมงานทุกคนสามารถช่วยฉันได้หรือไม่? จั่วไผ่แต่ละใบและอย่าให้ผมหรือใครเห็น ผมจะเดาไฟที่คุณเลือก”

 

หลายคนในผู้ชมไม่เชื่อว่า ดงซูบินสามารถทําได้

 

นักมายากลส่วนใหญ่จะจัดคนของตัวเองให้อยู่ท่ามกลางฝูงชนสําหรับการแสดงของพวกเขาหลายคนรู้ว่า ดงซูบินขึ้นเวทีในนาทีสุดท้ายและไม่ได้เตรียมตัวใดๆมาเลย แต่ปัญหาก็คือเขาสามารถรับรู้ไผ่ได้จริงๆหรอ?

 

ดงซูบินส่งซองไผ่ให้ ซูเจีย “มาดาม. ซูคุณมาช่วยผมได้ไหม”

 

“ด้วยความยินดีค่ะ” พิธีกรซูเจียรับไพ่และเดินลงจากเวที เธอถือไพ่ด้วยมือทั้งสองข้างและไม่เพียงแต่ ดงซูบินเท่านั้น แต่แม้แต่ผู้ชมก็ไม่สามารถมองเห็นด้านหลังของไฟได้

 

ซูเจียเดินไปที่แถวหน้าซึ่งมีผู้นําสูงสุดของมณฑลนั่งอยู่

 

หวางหลี่กล่าว “ ฉันจะจั่วไผ่” เขาหยิบไผ่แบบสุ่มจากแพ็คและใช้มือบิดมัน

 

เกงหยูฉงก็วาดไผ่

 

เซียงดาวไม่ได้เข้าร่วมการแสดงในครั้งนี้ แต่เสี่ยวหลาน และ เฉินตงผิง ดึงไฟคนละใบ หลังจากแถวแรกซูเจียเดินช้าๆไปที่ด้านหลังของห้องโถง ระหว่างทางหลายคนเอื้อมมือไปจับฉลากฉันยง และ ฮซินเยียนหยิบไพ่หนึ่งใบจากซูเจีย

 

ซูเจียแจกไผ่เกือบครึ่งซองและดูเหมือนว่าเธอจะยังคงแจกไผ่ที่เหลืออยู่ ดงซูบินปาดเหงื่อที่หน้าผากและคว้าไมโครโฟน “มาดาม. ซู.เอ่อ… เชิญกลับมาด้วยครับ? คุณช่วยผมได้มากเลยสําหรับการแจกไผ่ แต่การแจกไผ่ขนาดนี้คุณคิดจะแกล้งผมหรือเปล่าเนี่ย ”

 

ดงซูบินกล่าวอย่างขบขันและผู้ชมก็หัวเราะ

 

ซูเจียปิดปากและหัวเราะ เธอหยุดแจกไผ่และถาม “ ฉันสามารถจั่วไผ่ได้ไหม”

 

ดงซูบินแสร้งทําเป็นกังวลและพยักหน้า “ เอาล่ะ…”

 

หวางหลี่ หัวเราะและคิดกับตัวเอง พ่อหนุ่มอารมณ์ร้อนคนนี้ยังรู้วิธีเล่นมุขด้วยอย่างงั้นด้วยหรือเนี่ย

 

ซูเจียหยิบไผ่และถือไว้ในมือของเธอ

 

“ ได้เลย!” ดงซูบินถูฝามือของเขาเข้าด้วยกัน “ ตอนนี้ผมจะอ่านไพ่ที่ทุกคนถืออยู่ ตอนนี้ผมกําลังรวบรวมพลังของผมและถึงเวลาที่พวกคุณทุกคนจะได้เห็นปาฏิหาริย์นี้!”

 

ผู้ชมต่างพากันหัวเราะ

 

ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ และกลั้นมันไว้ เขากําหมัดแน่นเป็นเวลาสิบวินาทีจนใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่อนจะหายใจออก “ ผมจําได้ว่าเลขาธิการคณะกรรมการการเมืองและกฎหมายหวางได้วาดไพ่ใบแรก ผมจะอ่านไผ่ของเลขาหวางก่อน เลขาหวางไผ่ของคุณเป็น 8 ข้าวหลามตัดหรือเปล่า”

 

หวางหลี่ ยิ้มและยกไผ่ขึ้นเพื่อแสดง ดงซูบินเห็นเขาถือ ไผ่หัวใจ 5 ดวง

 

ดงซูบินรู้ว่าเขาเดาผิดและรีบตะโกนว่า ย้อนกลับ 3 วินาทีในใจ

 

เวลากลับไป 3 วินาทีก่อนหน้านี้

 

“ ผมจําได้ว่าเลขาธิการคณะกรรมการการเมืองและกฎหมายหวาง ได้วาดไพ่ใบแรก ผมจะอ่านไผ่ของเลขาหวางก่อน เลขาหวาง เป็นไพ่ 5 หัวใจ ถูกต้องหรือเปล่าครับ”

 

ทุกคนหันไปหาหวาง

 

หวางหลี่ตกตะลึงเพียงเสี้ยววินาทีและยกไผ่ของเขาขึ้น กล้องซูมเข้าไปที่ไผ่ที่เขาถืออยู่ 5 หัว ใจ! ดงซูบินทายถูก!

 

ดงซูบินหัวเราะ “ ถัดไปคือนายกเทศมนตรีเกิง 3 โพดํา!”

 

เกิงหยูฉงไม่ได้ดูไพ่ของเขาก่อนหน้านี้และพลิกมัน ห้ะ! มันคือ 3 โพดําจริงๆ เขายกมันขึ้นมา ทางกล้องและผู้ชมก็โห่ร้อง!

 

ใครบางคนในหมู่ผู้ชมตะโกน “ นี้มันล็อกตัวเกินไป!”

 

“ถูกต้อง! คุณสามารถสุ่มคนได้ไหม? ฉันถือไผ่อะไรอยู่!” มีคนอื่นในฝูงชนตะโกนและยกไผ่ ของเขา

 

ดงซูบินหัวเราะ “ แน่นอน. ไผ่ของคุณคือ….อา…มันเป็นไพ่ใบใหญ่ เป็นคิงหรือเปล่า”

 

บุคคลนั้นตกตะลึงและแสดงไผ่ของเขาให้ทุกคนเห็น เป็นคิงจริงๆ

 

ทุกคนในกลุ่มผู้ชมสามารถบอกได้ว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ ดงซูบินจะเดาไพ่สามใบได้อย่างถูกต้อง แน่นอนว่าการที่ดงซูบินมีพลังพิเศษก็ทําให้มายากลนี้ประสบความสําเร็จ ต้องมีเทคนิคบางอย่างเพื่อให้เขาจําไม่ได้ไม่งั้นจะเรียกว่ามายากลทําไม? แต่ไม่มีใครรู้ว่า ดงซูบินทําได้อย่างไร

 

เสี่ยวหลานยิ้มและกล่าวว่า “ แล้วไผ่ของฉันล่ะ”

 

“ บัตรของนายกเทศมนตรีเสี่ยว ” ดงซูบินหยุดชั่ววินาทีและใช้พลังย้อนกลับอย่างลับๆ “ มันคือไผ่โจ๊กเกอร์”

 

ไผ่โจ๊กเกอร์เป็นไผ่พิเศษที่อยู่ในชุดไพ่ป๊อกและ เสี่ยวหลานยกไผ่ของเธออย่างสง่างามเพื่อแสดงกล้อง มันคือไผ่โจ๊กเกอร์จริงๆ!

 

ปรบมือ…ปรบมือ…ปรบมือ…ผู้ชมโห่ร้อง เคล็ดลับวิเศษนี้น่าสนใจมาก!

 

เสี่ยวหลานยิ้มและมองไปที่ดงซูบิน

 

หลังจากนั้น ดงซูบินใช้พลังย้อนกลับเพื่อเดาไพ่ของทุกคนต่อไป

 

หวางหลี่พยักหน้า ซูบินผู้นี้มีความสามารถมาก แม้จะไม่มีการเตรียมการใด ๆ เขาก็ยังสามารถทําผลงานได้อย่างโดดเด่น ตอนนี้ ดงซูบินต้องการเพียงแค่เล่นมายากลให้เสร็จและผู้คนอาจลืมเรื่องการแสดงไป แน่นอนว่าการเปลี่ยนแปลงประสิทธิภาพในนาทีสุดท้ายจะยังคงส่งผลกระทบเชิงลบอยู่บ้าง ผู้นําจะไม่สนใจว่า ดงซูบินจะได้ทําการเซตการแสดงครั้งนี้ขึ้นมาหรือไม่ พวกเขากังวลมากขึ้นเกี่ยวกับวิธีที่ดงซูบินจัดการกับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับแผนกอื่น ๆ ผู้ชมจะโยนความผิดไปยังผู้จัดงานที่ทําให้การแสดงยุ่งเหยิง

 

แต่ดงซูบินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลดความรุนแรงของเหตุการณ์นี้ให้น้อยที่สุด

 

สมมติว่า ดงซูบินสามารถทําลายก้อนอิฐได้อย่างสง่างามและไม่ทําให้ชื่อเสียงของเขาเสื่อมเสียในฐานะหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุน ในกรณีนั้นจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด แต่มันเป็นไปไม่ได้ การทําลายอิฐเป็นเพียงการแสดงให้เห็นถึงความรุนแรงท่านั้นและหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนไม่ควรทําเช่นนี้ตั้งแต่แรก

 

หลังจากนั้นไม่นานเคล็ดลับไพ่โป๊กเกอร์ก็สิ้นสุดลงและ ดงซูบินก็โค้งคํานับ

 

ใครบางคนในผู้ชมตะโกน “ โอ้คุณจะทําลายอิฐด้วยมือข้างเดียวเมื่อไหร่”

 

“ถูกต้อง, การทําลายอิฐหายไปไหน ฉันกําลังรอดูมันอยู่”

 

“ โอ้ฉันเกือบลืมไปแล้ว เหตุใดการแสดงนี้จึงเปลี่ยนเป็นการแสดงมายากล ผู้จัดกําลังทําอะไร อยู่? พวกเขาทําพลาดง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง”

 

“ คุณพยายามหลอกล่อคนอื่นหรือเปล่า”

 

ผู้ชมเริ่มส่งเสียงแสดงความไม่พอใจ บรรดาผู้ที่รอให้ ดงซูบินหลอกตัวเองนั้นยืนยันว่าดงซูบินจะทําการทําลายอิฐ หลิวดาไห่ เริ่มปรบมือ ถ้า ดงซูบินทําลายก้อนอิฐจริงๆเขาจะเป็นคนที่น่าอับอายและทุกคนในมณฑลจะน่าหัวเราะเขา

 

เสี่ยวหลานและหวางหลี่ขมวดคิ้ว

 

ฉินหยงเริ่มขยิบตาและทําตาที่ ดงซูบินเพื่อส่งสัญญาณให้เขาลงจากเวที อย่างน้อยเขาก็ได้ทําอะไรบางอย่างไปแล้วในตอนนี้