EP 300 เสียโฉม

 

By loop

 

ผ่านไปหนึ่งวัน

 

สองวันผ่านไป…

 

สามวันผ่านไป..

 

บ่ายวันพุธ. วันนี้เป็นวันที่แดดสดใส

 

หลังจากออกจากอาคารของรัฐบาลมณฑลดงซูบินก็ยืดตัวขณะที่เขารู้สึกถึงสายลมอันอบอุ่นสองวันที่ผ่านมาหนาวจัดและวันนี้อากาศอุ่นขึ้นดงซูบินจุดบุหรี่ขณะที่เขาเดินออกจากอาคาร

 

วันมะรืนนี้เป็นการประชุมคณะกรรมการพรรค

 

จะได้รับตําแหน่งหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนหรือไม่?

 

ดงซูบินไม่มีความมั่นใจเลย ไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาได้ไปเยี่ยมผู้นําของมณฑล เขาเคยไปเยี่ยด้วนเซ็นกัง, เฉาซูเผิง และแจ้งให้พวกเขาทราบถึงความตั้งใจของเขา แต่เขาไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะโหวตให้เขาหรือเปล่าเพราะพวกเขาไม่ได้พูดอะไรเลย เฉาซูเผิงพูดเพียงว่า “ ฉันเข้าใจแล้ว” หลังอาหารค่ําและดงซูบินไม่รู้ว่าเขาจะได้รับการโหวตจาก เฉาซูเผิงหรือไม่ ท้ายที่สุดเฉาซูเผิง เป็นคนของเซียงดาวและเขาอาจไม่ได้ช่วยดงซูบินเลย

 

การพบปะกับผู้นําจากฝายของเสี่ยวหลานดําเนินไปอย่างราบรื่นดงซูบิเพิ่งไปเยี่ยม เกงหยูโฉ รองนายกเทศมนตรี เขาได้รับประทานอาหารร่วมกับเลขาธิการคณะกรรมาธิการการเมืองและกฎหมายของมณฑลหวางลี่เมื่อวานนี้ เมื่อเสี่ยวหลานผลักดันการเลื่อนตําแหน่งของดงซูบินเกงหยูโฉและเลขานุการหวางจะให้การสนับสนุนเขาแม้ว่าดงซูบินจะไม่ไปเยี่ยมพวกเขาแต่พี่สาวเสี่ยวก็จะสั่งให้พวกเขาช่วยดงซูบิน

อาฉันทําทุกอย่างที่ทําได้แล้ว

 

ฉันควรหยุดคิดเรื่องนี้และปล่อยให้โชคชะตาตัดสิน!

 

ทันใดนั้นร่างที่คุ้นเคยก็เดินตรงมาที่ ดงซูบินเป็นรองหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนหลิวดาฟา

 

ดงซูบินมอง หลิวดาฟาอย่างเย็นชา “ โอ้ นั้นคือหัวหน้าหลิว”

 

หลิวดาฟา เห็นดงซูบินและขมวดคิ้ว “ หัวหน้าซูบิน…คุณทํางานหนักมาก..ฉันเห็นคุณมาที่รัฐบาลมณฑลเกือบทุกวัน”

 

“ จะมีอะไรเทียบได้กับคุณ” ดงซูบินหัวเราะเยาะ “ สํานักงานของหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนได้ย้ายไปที่อาคารคณะกรรมการพรรคของมณฑลหรือไม่? คุณอาจอาศัยอยู่ที่นั่นเช่นกัน”

 

หลิวดาฟาระงับความเกลียดชังที่มีต่อดงซูบินและเดินต่อไป

 

หัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนจะถูกเลือกระหว่างหลิวดาฟาและดงซูบินและทั้งคู่ พยายามดึงคะแนนเสียงโดยการเยี่ยมชมคณะกรรมการ ไม่กี่วันนี้หลิวดาฟาได้ติดต่อกับสมาชิกคณะกรรมการ เขาแตกต่างจาก ดงซูบินในขณะที่เขาพร้อมที่จะได้รับการเลื่อนตําแหน่งแม้ว่าเขาจะไม่มีความสําเร็จมากเท่า ดงซูบินแต่เขาก็มีประสบการณ์และความเชื่อมโยง เขาสนิทสนมกับหัวหน้าแผนกประชาสัมพันธ์ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งใหม่และเคยเข้าร่วมวงสนทนาของเซียงดาวเลขาธิการพรรคผ่านทางเขา เซียงดาวยังเคยสัญญากับ หลิวดาฟาว่าเขาจะผลักดันการเลื่อนตําแหน่ง

 

หลังจาก หลิวดาฟาจากไป ดงซูบินก็เดินออกไป

 

ดงซูบินโกรธกับวิธีที่ หลิวดาฟามองมาที่เขา ความไม่พอใจของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นเมื่อญาติของหลิวดาฟาทําร้ายถังจินซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของ ดงซูบินหลังจากนั้นลูกชายของหลิวดาพยายามรีดไถเงินจากหยุเซียวเซียวและพยายามถอดกางเกงของเธอ ดงซูบินยังไม่ได้ชาระแค้นเหล่านี้กับหลิวดาฟาเลย และมันยังกล้าทําให้ฉันขายหน้าอีก?!

 

ดงซูบินโทรไปที่สถานี หมู่บ้านฮุยเทียนในขณะที่ขับรถ

 

“ สวัสดีพี่หลิว? ฉันเองดงซูบิน”

 

หลิวดาฟาตอบ “ หัวหน้าซูบินมันคืออะไร”

 

“คุณรู้เรื่องที่ฉันขอให้คุณตรวจสอบหรือยัง”

 

“ โอ้…หลิวดาฟาและภรรยาส่งลูกชายไปโรงพยาบาล แต่พวกเขาไม่ได้ไปที่โรงพยาบาลประชาชนของมณฑลของเรา พวกเขาไปที่โรงพยาบาลเจี้ยนอันและหนึ่งในผู้ติดต่อของฉันบอกฉันว่ารอยขีดข่วนบนใบหน้าของลูกชายของพวกเขาเปลี่ยนไปและจะทําให้เกิดรอยแผลเป็นจาง ๆ หลิวดาฟาและภรรยาของเขาโกรธมากและดุหมอในทันที”

 

“ แล้วเกิดอะไรขึ้น”

 

“ฉันไม่แน่ใจ. บางทีพวกเขาอาจจะไปโรงพยาบาลอื่นเพื่อไปพบแพทย์คนอื่น ๆ ”

 

“ โอ้ ”

 

“ ถ้ามีแผลเป็นโรงพยาบาลส่วนใหญ่ไม่สามารถทําอะไรได้นอกจากการทําศัลยกรรม”

 

หลังจากวางสาย ดงซูบินขับรถกลับไปที่สํานักงานและทํางานต่อ เขารู้ว่าทําไม หลิวดาฟาถึงมองเขาแบบนั้นก่อนหน้านี้ ถ้าลูกชายของ หลิวดาฟามีแผลเป็นบนใบหน้าเขาอาจจะไม่ได้แฟนหรืออนาคตที่ดี แต่ดงซูบินไม่ได้รู้สึกเสียใจกับเขาเพราะเขาเป็นคนที่พยายามกลั่นแกล้งหยูเซียวเซียวเนื่องจากเขากล้าที่จะรีดไถและคุกคามหยูเซียวเซียวเขาจึงต้องแบกรับผลที่ตามมา!

 

ในเวลาเดียวกันโทรศัพท์ของ หลิวดาฟาก็ดังขึ้น มันเป็นภรรยาของเขา

 

“คุณอยู่ที่ไหน?” หลีฮงกรีดร้องทางโทรศัพท์

 

หลิวดาฟาขมวดคิ้ว “ ฉันอยู่ที่คณะกรรมการพรรคประจํามณฑล เกิดอะไรขึ้น?”

 

“คุณคิดอย่างไร?! วันนี้คุณไม่ได้บอกว่าจะพาเสียวเลยไปโรงพยาบาลของเมืองเหรอ? ทําไม คุณยังไม่กลับล่ะ!”

 

“ พอดีฉันติดงานอยู่ แค่พาเขาไปโรงพยาบาลก่อนแล้วฉันจะไปพบพวกคุณที่นั้น”

 

“ หลิวดาฟา!” หลี่ฮงตะโกน เธอโกรธมากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา “ เสี่ยวเล่ยคือลูกของคุณนะ! รู้บ้างไหม! นี่คุณเป็นพ่อภาษาอะไรกัน?! เสียวเลยถูกน้องสาวของ ดงซูบินทําให้เสียโฉมและคุณไม่กล้าที่จะพูดอะไรสักคํา! สิ่งที่คุณสนใจคือตําแหน่งและลาภยศของคุณ! จะเกิดอะไรขึ้นกับอนาคตของเสี่ยวเล่ยที่มีแผลเป็นบนใบหน้าของเขา? คุณต้องการให้เขาอยู่กับรอยแผลเป็นนี้หรือไม่?! เขาเป็นลูกชายของคุณ!” หลี่ฮงร้องไห้ ภรรยาของ หลิวดาฟามาจากชนบทและมีนิสัยขี้โมโหก่อนที่เธอจะแต่งงาน

 

“ เอาล่ะ…ได้เลย!” หลิวดาฟาขมวดคิ้ว “รอฉันด้วย ฉันจะกลับเดี๋ยวนี้”

 

หลี่หงร้องไห้และกล่าวว่า “ ถ้าใบหน้าของเสี่ยวเหลยไม่กลับมาปกติฉันจะไม่ปล่อยเด็กสาวคนนั้นไว้แน่!”

 

หลิวดาฟาและครอบครัวได้ไปเยี่ยมโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในมณฑล แต่แพทย์ทําอะไรไม่ถูก แพทย์บอกพวกเขาว่าไม่ว่าเสียวเลยจะได้รับการรักษาอะไรก็จะมีแผลเป็น ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาทําได้เพียงแค่แบ่งเบาและถ้าโรงพยาบาลในเมืองหมดหนทางเช่นกัน เสียวเล่ยก็จะต้องอยู่กับมันไปตลอดชีวิต หลิวดาฟายังหลอกล่อลูกชายของเขาและต้องการแก้แค้น นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องได้รับการเลื่อนตําแหน่ง หลังจากที่เขามีอํานาจเขาสามารถตัดสินคะแนนกับครอบครัวของดงซูบินและ หยูเซียวเซียวได้ หลิวดาฟาพบว่า หยูเหมยเซียวเป็นอดีตผู้ช่วยของดงซูบินและรู้ที่อยู่และโรงเรียน ของพวกเขา เขาจะไม่ปล่อยให้เรื่องค้างคาแบบนี้

 

ตอนบ่าย สํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะเขต

 

ดงซูบินกําลังอ่านเอกสารบางอย่างเมื่อเขาถูกโทรศัพท์ขัดจังหวะ

 

“ สวัสดีเสี่ยวปิง?” หยูเหมยเซียวถามเบา ๆ “ นี่ซูบินเหรอ”

 

ดงซูบินหัวเราะ “ฉันเอง, ทําไมคุณถึงพูดเบา ๆ ?”

 

“ ฉันไม่ค่อยใช้โทรศัพท์มือถือ” หยูเหมยเซียวตอบอย่างเขินอาย “ ฉันไม่แน่ใจว่าฉันโทรออกถูกเบอร์หรือเปล่าและฉันกลัวว่าจะรบกวนงานของคุณ”

 

“ทุกอย่างปกติดี มันคืออะไร?”

 

“ ฉันแค่อยากถามว่าคุณจะมาทานอาหารเย็นไหม”

 

ดงซูบินคิดสักพักแล้วตอบกลับ “ใช่”

 

“ งั้นฉันจะไปซื้อของชําหลังเลิกงาน แต่ฉันอาจต้องทํางานล่วงเวลาและกลับบ้านหลังจากนั้น”

 

“ตกลง. ฉันจะไปรับเซียวเซียวระหว่างเดินทางกลับจากที่ทํางาน ตอนนี้เริ่มมืดแล้วและการเดินกลับบ้านคนเดียวเป็นเรื่องอันตราย ตกลง, ฉันจะไปพบคุณคืนนี้”

 

“ ขอบคุณ…ขอโทษที่ทําให้คุณลําบาก”

 

“ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน มีอะไรจะขอบคุณ? ฮ่าฮ่า…”

 

ดงซูบินยังคงทํางานของเขาต่อไป ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่สําคัญและเขาไม่สามารถมีข้อผิดพลาดในการทํางานได้

 

เมื่อถึงเวลาเคาะประตู ดงซูบินมองไปที่นาฬิกาของเขาก่อนที่จะลงไปชั้นล่าง

 

ที่ล็อบบี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสาธารณะหลายคนทักทาย ดงซูบินพวกเขาส่วนใหญ่ทราบดีว่าคณะกรรมการพรรคจะหารือเกี่ยวกับตําแหน่งหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนในการประชุมของพวกเขาในวันมะรืนนี้และ ดงซูบินเป็นหนึ่งในผู้ได้รับการเสนอชื่อ แต่ไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้ต่อหน้า ดงซูบินเพราะทุกคนรู้จักกับเลขาธิการพรรคเชียงรอบ ๆ หลิวดาฟามีโอกาสสูงกว่าตอนเย็น

 

ท้องฟ้ามืดลงเมื่อ ดงซูบินไปถึงฮั่วเหมยหลังจากโทรหยูเซียวเชียว

 

“ เรามาถึงแล้ว คุณขึ้นไปชั้นบนก่อน” ดงซูบินไม่ได้ลง

 

หยูเซียวเซียวกระพริบตา “ พี่ใหญ่ที่จะไปไหน? เดียวแม่ก็จะกลับมาแล้ว”

 

“ฉันรู้แล้ว” ดงซูบินลูปหัวหยูเซียวเซียว “ แม่ของเธอบอกว่าจะไปซื้อของที่ร้านขายของชําฉันกลัวว่าเธออาจซื้อของเยอะจนเกินไปและแบกทุกอย่างด้วยตัวเอง เธอทํางานที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเหม่ยเหลียงที่อาคารผู้โดยสารถนน5 ใช่ไหม?”

 

“ใช่.”

 

“ เอาล่ะ ฉันจะกลับมาเร็ว ๆ นี้”

 

หลังจากออกจากนิคม ดงซูบินขับรถไปทางทิศเหนืออย่างช้าๆ

 

ดงซูบินต้องการที่จะไปหา หยูเหมยเซียวเพราะเขาไม่ต้องการให้ หยูเหมยเซียวแบกของมามากมายและจะไปสํารวจที่ทํางานของเธอด้วย หยุเหมยเซียวสวยมากและอาจมีผู้ชายสนใจเธอหลายคนดงซูบินกังวลว่าเพื่อนร่วมงานของเธอจะสนใจเธอที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับดงซูบินและเขาไม่สามารถทนได้ หยูเหมยเซียวจากการตกหลุมรักผู้ชายคนอื่นได้

 

ถ้าอย่างนั้น ฉันควรโทรหา หยูเหมยเซียวก่อน

 

ดงซูบินกลัวว่าเขาจะพลาด หยูเหมยเซียวหรือเธอขึ้นรถบัสก่อนที่เขาจะไปถึงที่ทํางานของเธอเขาหมุนหมายเลขของ หยูเหมยเซียวและโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเป็นเวลานานโดยไม่รับสาย เธอไม่ว่าง?

 

ดงซูบินไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้และขับรถต่อไป หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ลองโทรอีกครั้ง โทรศัพท์ดังขึ้นเป็นเวลานานและเมื่อ ดงซูบินกําลังจะวางสายสายก็ผ่านไป

 

“ พี่สาวหยู” ดงซูบินหัวเราะ ” คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า?”

 

แต่ไม่มีใครตอบกลับ. ดงซูบินทุกคนสามารถได้ยินเสียงตะโกนและเสียงดัง

 

“ ปัง! ต้องการสายใคร?!” มันเป็นเสียงของผู้หญิง

 

“คุณต้องการอะไร?เอา!” หยูเหมยเซียวกรีดร้อง

 

พึมพํา! โทรศัพท์ถูกทิ้งลงบนพื้นและ ดงซูบินสามารถได้ยิน หยูเหมยเซียวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด น่าจะมีคนจํานวนมากที่นั่นเพราะ ดงซูบินได้ยินเสียงคนพูดอยู่เบื้องหลัง

 

“ นัง! แกทําให้ลูกชายของฉันเสียโฉม! ฉันจะฆ่าแก!”

 

“อา!!”

 

“ เสียวฮง! หยุดนะ!”

 

ดงซูบินได้ยินเสียงของ หลิวดาฟาผ่านโทรศัพท์และโกรธมาก “ พี่สาวหยู! พี่สาวหยู! ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?!”

 

“อา…”

 

* หยุดได้แล้ว! หยุดทะเลาะกัน!”

 

หยูเหมยเซียวดูเหมือนจะถูกทําร้ายโดยผู้หญิงคนหนึ่งและบางคนพยายามที่จะหยุดการทําร้ายนี้!

 

ก ** ก! ดงซูบินถึงกับระเบิดอารมณ์ออกมาเมื่อเขาได้ยินพี่สาวหยูกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเขาตะโกนะ “ กลับ 5 นาที!”

 

ย้อนเวลากลับไปเมื่อห้านาทีที่แล้ว!

 

ดงซูบินเพิ่งขับรถออกจากฮัวเหม่ย!

 

ดงซูบินใช้พลังพิเศษที่สะสมมาจนหมดและเหยียบคันเร่งทันทีพร้อมกับโทรไปที่สํานักงานความปลอดภะย” ฉันดงซูบิน! ส่งเจ้าหน้าที่สถานีถนน 5 ทันที! มีคนก่ออาชญากรรม!เร็วเข้า!” เจ้า หน้าที่ได้ยินว่าเป็นหัวหน้าซูบินและรีบติดต่อเจ้าหน้าที่ตํารวจที่ใกล้ที่สุดหลังจากวางสาย ดงซูบิ นพยายามโทรหา หยูเหมยเซียวแต่ไม่มีใครรับสาย

 

เอาล่ะ!

 

สัญญาณไฟจราจรเป็นสีแดง แต่ ดงซูบินวิ่งผ่านไป

 

เร็วเข้า!

 

ดงซูบินไม่แน่ใจว่าเขาจะไปถึงที่นั่นได้ทันเวลาหรือไม่ แต่เขาก็พยายามอย่างเต็มที่ เขาเดาได้คร่าวๆว่าเกิดอะไรขึ้นจากการโทรหา หยูเหมยเซียวก่อนหน้านี้ ต้องเป็น หลิวดาฟาและภรรยาของเขาที่พยายามแก้แค้นเพราะแผลเป็นบนใบหน้าของลูกชายและไปหา หยูเหมยเซียวที่ทํางานของเธอผู้หญิงคนนั้นเซียวหงน่าจะเป็นภรรยาของหลิวดาฟาหลีฮง!

 

ไอ้สองคนนี้!

 

ดงซูบินรู้สึกว่าเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป!

 

เหม่ยเหลียนซุปเปอร์มาร์เก็ต

 

คนที่ผ่านไปผ่านมา หยุดดู

 

หลี่ฮงทําตัวเหมือนสิงโตที่กําลังโกรธขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าหยูเหม่ยเซียและดุเธอเสียงดังหลิวดาฟาพาเธอและลูกชายส่งโรงพยาบาลในเมือง แต่แพทย์ที่นั่นบอกว่าพวกเขาไม่มั่นใจที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของลูกชายโดยไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้และควรไปรับการรักษาในโรงพยาบาลผู้เชี่ยวชาญ ใบหน้าของหลี่ยงซีดลงเมื่อเธอได้ยินแม้แต่โรงพยาบาลในเมืองก็ไม่สามารถรักษาลูกชายของเธอได้โดยไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้

 

ระหว่างทางกลับไปที่มณฑลพวกเขาผ่านซูเปอร์มาร์เก็ตเหม่ยเหลียง

 

หลิวดาฟาเห็นผู้หญิงสวยคนหนึ่งยืนอยู่นอกซูเปอร์มาร์เก็ตและบอกว่าเธอเป็นแม่ของหยูเชียวเซียวหลี่ฮงลงจากรถทันทีและรีบไปหาเธอ

 

“ ปัง! เธอสอนลูกอย่างไร?! อา?!”

 

“ คุณกําลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน?” หยูเหมยเซียวไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยซ้ํา

 

“ เธอไม่รู้ว่าฉันกําลังพูดถึงอะไร? เวรเถอะ! วันนี้ฉันจะสอนบทเรียนให้แกเอง!” หลี่ยงดุดาเธอและจับผมของเธอหยุเหม่ยเซียว!

 

หยุเหมยเชียวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด “ คุณจะทําอะไร?!”

 

หลี่ฮงพูดต่อ ”เธอจะคิดอย่างไร?!ลูกฉันเสียโฉม! เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆหรืออย่างไง!”

 

“ อา….” หยูเหม่ยเซียวที่อ่อนแอและขี้อายไม่ใช่ไม้ขีดไฟของหลี่ฮงและผมของเธอก็แทบจะดึงออกมา

 

หลิวดาซึ่งอยู่ในรถขมวดคิ้วและขอให้ลูกชายของเขายังคงอยู่ในรถ เขารีบเดินไปหาภรรยานี่ เป็นช่วงเวลาที่สําคัญสําหรับการเลื่อนตําแหน่งของเขาและเขาไม่ต้องการให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นตอนนี้เขาเสียใจที่บอกภรรยาของเขาเกี่ยวกับ หยูเหมยเซียวก่อนหน้านี้

 

ผู้สัญจรไปมาบางคนพยายามที่จะหยุดการต่อสู้

 

หลี่ฮงไม่หยุดและคว้า หยูเหมยเซียวที่ผมของเธอและตบเธอ!

 

หยูเหมยเซียวกรีดร้อง ” ปล่อยฉันเถอะ! อา…ปล่อยฉัน!”

 

“ เสี่ยวฮง!” หลิวดาฟาพุ่งเข้ามาแทรก!

 

ไซเรนตํารวจใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ

 

กรีด! เบนซ์เอ็มพีวีขับมาจอดริมถนน ปอดของ ดงซูบินแทบระเบิดเมื่อเขาเห็น หยูเหมยเซียวโดนผู้หญิงทุบตี เขาวิ่งไปและตะโกน “ ปล่อยเธอไป!”

 

หลี่ฮงเห็น ดงซูบินและโกรธมากขึ้น เธอยกมือขึ้นและเกาใบหน้าของ หยูเหมยเชียวขณะที่เธอคิดกับตัวเอง เนื่องจากลูกสาวของเธอทําให้ลูกชายของฉันเสียโฉมฉันจะทําให้เธอเสียโฉม!

 

อย่า!

 

เล็บทั้งห้าขีดข่วนใบหน้าของ หยุเหม่ยเชียว!

 

หยูเหมยเซียวกรีดร้องและเอามือปิดหน้า เลือดไหลผ่านนิ้วของเธอ!

 

หลี่หงตกตะลึงและมองไปที่เล็บของเธอ ยังมีเศษเนื้ออยู่ในเล็บของเธอและเธอก็ฟื้นคืนสติได้ “ เธอ..ทําไมเธอไม่หลบ! ฉันไม่ได้สัมผัสเธอ ฉันไม่ได้สัมผัสเธอ!” หลี่หงตื่นตระหนก

 

ใบหน้าของ หลิวดาฟาเปลี่ยนไปและรีบดึงภรรยาของเขากลับมา “เธอทําบ้าอะไรลงไป?”

 

“มันไม่ใช่ฉัน! เธอไม่หลบฉันเอง!”

 

ขณะที่หลี่ฮงเกาใบหน้าของหยูเหมยเซียผู้คนก็เงียบไป

 

ดงซูบินตกใจกับสิ่งที่เขาเห็นเขาหยุดและมองไปที่หยูเหมยเซียว

 

หยูเหมยเซียวอยู่บนพื้นกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและเอามือปิดหน้า เลือดไหลหยดจากใบหน้าของเธอลงที่พื้นและเมื่อเธอเอามือออกทุกคนก็อ้าปากค้างด้วยความสยดสยองรอยขีดข่วน เปื้อนเลือดเป็นทางยาวห้ารอยปกคลุมใบหน้าที่ไร้ที่ติของเธอครึ่งหนึ่งด้วยเลือดบนใบหน้าของเธอ หยุเหมยเชียวดูน่ากลัวราวกับผี! ไม่มีใครคาดคิดว่าสาวสวยที่พวกเขาเห็นก่อนหน้านี้จะเสียโฉม ภายในเสี้ยววินาที!

 

“ พี่สาวยู!” ดงซูบินตะโกน!

 

หยูเหมยเซียวมองไปที่เลือดบนมือของเธอและเป็นลม!

 

ดงซูบินไม่อยากเชื่อเลยว่าใบหน้าเปื้อนเลือดตรงหน้าเป็นของพี่สาวหยู ตาของเขาเปลี่ยนเป็น สีแดงและตะโกน “ ลุยดาฟา! หลี่ฮง!”

 

หลิวดาฟาดูไม่ดีและกําลังคิดหาวิธีกอบกู้สถานการณ์

 

ดงซูบินรีบตบหลี่ฮง!

 

หลิวดาฟาก้าวไปข้างหน้าภรรยาของเขาอย่างรวดเร็วและตะโกน “ ทําไมคุณถึงมาตีภรรยาของฉัน”

 

ดงซูบินไม่สนใจ หลิวดาฟาและผลักเขาออกไป เขามองไปที่หลี่ฮงที่ตกตะลึงและเตะเธอเข้าที่ท้องของเธอ แบม! หลี่ฮงล้มลงบนพื้นจากการเตะของ ดงซูบินและเริ่มอาเจียนออกมาทุกอย่าง ที่กินไปก่อนหน้านี้

 

“หยุด!” หลิวดาฟาตะโกน

 

“ ไอ้เวรแก! ทําไมแกไม่หยุดภรรยาของแกไม่ให้ทําร้ายพี่สาวก่อนหน้านี้! อา?!” ดงซูบินชี้ไปที่หลิวดาฟา” หลิวดาฟา! ถ้าพี่สาวหยุเสียโฉมฉันจะไม่ปล่อยแกรอดไปแน่ๆ!”