EP 547 นี้มันตบหน้ากันชัดๆ!

*** ขออนุญาตท่านผู้แปลจริงๆแล้วมันคือ สํานักงานเขตกวางหมิง เขตหนานฉาง ต้องขออภัย

ในการตีความการแปลด้วยนะครับ”

ในยามบ่าย.

เขตกวางหมิง สํานักงานเลขา

ตูฒ เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองครั้งอย่างกระวนกระวายจากด้านนอก

“เข้ามาสิ” ดงซูบินรู้ว่าหนังสือพิมพ์คงรายงานข่าวใหม่แล้วและหันไปมอง

โจวเหยียนหยูในชุดกระโปรงยาวแสดงสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย และก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วพร้อมกับหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง “ท่านเลขาธิการ ข่าวประจําวันของเมืองอยู่ข้างบนนี้…” “ขอฉันดูหน่อย” เมื่อดงซูบินมองดู จุดจาง ๆ นั้นก็กระตุกขึ้นทันใด ดงซูบินมุ่งเป้าไปที่บรรทัดแรก

“การแก้ไขอาคารที่ผิดกฎหมายในเขตหนานฉางกําลังดําเนินการอย่างต่อเนื่อง”

นี่เป็นชื่อที่ไม่สร้างความรําคาญ ซึ่งดูเหมือนเป็นการรณรงค์ทางการเมือง

ดงซูบินอ่านเนื้อหาของบทความทันที ในตอนแรก ได้ชี้ให้เห็นถึงการแก้ไขครั้งใหญ่ของอาคารที่ผิดกฎหมายในเขต หนานฉาง จํานวนถนนที่ดําเนินการร่วมกัน จํานวนเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายที่มีส่วนร่วมในการแก้ไข และจํานวนที่ผิดกฎหมาย อาคารต่างๆถูกรื้อถอนตามกฎหมาย และผลที่ได้ก็น่าทึ่ง ได้รับการยืนยันในทิศทางทั่วไป เมื่อสิ้นเสียง จู่ๆก็อ่านสํานักงานตําบลกวงหมิง อําเภอหนานซาน เป็นที่เข้าใจกันว่า ณ บัดนี้ ช่วงเช้า อาคารที่ผิดกฎหมายทั้งหมด 38 หลังถูกทําลายในเขตหนานฉาง เกือบครึ่งถูกนําโดยที่ทําการสํานักงานกวางหมิง ในการเผชิญกับการต่อต้านอย่างรุนแรงจากพ่อค้าที่ผิดกฎหมาย ดงซูบิน ผู้เลขาธิการสํานักงานกวางหมิงน่าให้เจ้าหน้าที่ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆได้สําเร็จ รื้อถอนอาคารที่ผิดกฎหมายร่วมไปถึงบ้านเก่าทรุดโทรมสําเร็จ ชาวบ้านปรบมือแสดงความยินดี นี้ถือเป็นการเริ่มงานที่ดี

ดงซูบินรู้สึกยินดีเมื่อเขาเห็นประโยคนั้น “เขียนได้ดี ดูเหมือนว่าหนังสือพิมพ์ของเมืองกําลังพยายามจะชื่นชมเราและขจัด

ความขัดแย้งระหว่างสํานักงานเขตกับพ่อค้า นี้เป็นประโยคปหลังจากเอาชนะความยากลําบากมากมายมาได้ ไม่มีการเขียนเกี่ยวกับการปะทะหรือทําร้ายกันเลยทุกอย่างเป็นไปได้ดีจริงๆ”

โจวหยินหยูเข้าใจแล้วว่าทําไมดงซูบินจึงโทรเรียกเธอในช่วงเช้า และถามหาหนังสือพิมพ์รายวันของเมือง จริงๆแล้วนั้นคือแผนของเลขาซูบินนั้นเอง!

สํานักข่าวรายวันของเมือง ? ในบางสถานการณ์ สํานักข่าวแห่งนี้ก็มีอิทธิพลในก็ชี้นําความคิดเห็นของประชาชน และเป็นหนังสือพิมพ์ที่สะท้อนถึงแนวโน้มของผู้นําเมือง แต่นั้นไม่ใช่สําหรับสํานักงานข่าวหนานกิงล่ะ? มันเปรียบเทียบกันไม่ได้เลยทสํานักงานข่าวหนางกิงไม่ใช่สื่อ

ประชาสัมพันธ์ระดับเดียวกันสํานักงานข่าวรายวันของเมือง มันยังห่างชั้นกันมาก! ตอนให้หนังสือพิมพ์หนานกิงรายงานข่าว เหตุการณ์การบังคับและทําร้ายผู้คนของสํานักงานกวางหมิงก่อนหน้านี้และถูกวิพากษ์วิจารณ์ แต่แล้วสํานักข่าวของเมืองก็ออกมาแก้ต่างให้ และยังสนับสนุนงานของสํานักงานกวางหมิง พูดถึงหน้าที่อันภาพภูมิใจ, มันให้ความรู้สึกแตกต่างจากตอนเช้ามาก!

นี่คือการตบหน้า!สํานักข่าวหนานกิงอย่างจัง!

ยิ่งไปกว่านั้น เมืองทุกวันยังถือได้ว่าเป็นไมโครโฟนของผู้นําเมืองด้วยการเขียนบนนั้นเทียบเท่ากับการมอบพระเครื่องให้ ดงซูบิน!

นี้เป็นการยกย่องที่ยิ่งใหญ่มาก แล้วท่านเลขาธิการยังต้องโดนลงโทษ? หรือถูกวิจารณ์?

คุณหมายถึงอะไร? เขตของคุณยังแข่งขันกับเมืองอยู่หรือไม่?

ดังนั้นเมื่อ โจวหยินหยูเห็นข่าวนี้ เธอรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่ดงซูบินจะถูกลงโทษในเขตหนางฉางตรงกันข้ามกับเมือง? ใครใส่หมวกใบนี้! โจวเหยียนหรู่รู้สึกมีความสุขมาก อดกลั้นทุกเช้า และในที่สุดก็ยิ้มบนใบหน้าของเธอ

ในเวลาเดียวกัน หนังสือพิมพ์ฉบับเดียวกันก็ปรากฏบนโต๊ะทํางานของหลายคน

สํานักข่าวหนานตอนนี้ตกที่หนังลําบากแล้ว!

เผิงกุนเองก็เช่นกัน เมื่อเห็นว่าสํานักข่าวของเมืองออกข่าวมาเช่นนี้ เผิงกุนก็ตกตะลึงอยู่หลายวินาที รายงานนี้เกี่ยวอะไรกับการทําร้ายร่างกายล่ะ? ทําไมถึงไม่ปรากฏขึ้นมา? เผิงกุนไม่ได้คาดหวังว่าเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆ ดังกล่าวจะเข้าตาสํานักข่าวของเมืองรายวัน และเผยแพร่เป็นหน้าหนึ่ง ราวกับว่ามีเจตนามุ่งเป้าไปที่เขตหนางฉาง โดยปกติแล้วความสัมพันธ์ของดงซูบินจะเป็นเช่นนี้หรือไม่? เขาไม่มีพื้นฐานเกี่ยวกับเมืองนี้หรือ?
จะแย่แล้ว!

เผิงกุนนั่งอยู่บนหมุดและเข็ม คณะกรรมการตรวจสอบวินัยได้เข้าหาเขา เดิมทีเขาต้องการหันความสนใจไปที่ดงซูบิน เพื่อที่เขาจะได้กําจัดความยุ่งเหยิงของคณะกรรมการตรวจสอบวินัยผ่าน ความสัมพันธ์เล็ก, และถึงแม้เขาจะหนีการลงโทษไม่ได้ แต่เผิงคุนก็ไม่อยากจะเสียหัว เขาต้องการดึงดงซูบินลงไปในน้ําและลงโทษเขาด้วยกันเพื่อที่เขาจะได้แบ่งปันความกดดันให้ตัวเอง

คุณต้องรู้ว่าค่าเตือนด้วยวาจา แตกต่างไปจากคําเตือนของฝ่ายที่เกี่ยวกับบันทึกการบริหารโดยสิ้นเชิง . แต่ใครจะไปคิดว่า เผิงกุนพบสํานักข่าวหนานกิงผ่านความสัมพันธ์ของเขาและโยนเป็นเวลานาน ไม่เพียง แต่เขาจะไม่สร้างปัญหาให้กับ ดงซูบินแต่ยังเตือนเมืองทุกวันให้ลงพระเครื่องโดยตรง นามสกุลดง รายงานนี้ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง ไม่มีคนเลี้ยงดูโดยไม่เอ่ยถึงอาการบาดเจ็บ ยกย่องน้องชายคนแรกของอบต.กวงหมิง สําหรับการซ่อมบํารุงจนจบ นี่แสดงให้เห็นชัดเจนว่า เขตหนานฉางจะไม่ถูกลงโทษโดยดงซูบิน! เขาไม่สามารถลงโทษเขาได้? ลงโทษฉัน?

ฉันเกลียดแกจริงๆ!

ดงซูบิน! คุณกําลังพยายามโทรหาฉัน!

ในกรณีของชุมชนหลิวเซียนเผิงกุนถูกสงสัยว่าได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความโกลาหลและจากคําพูดที่ผิดพลาดของเขา ฉันได้ยินมาว่ามีเจ้าหน้าที่จํานวนมากให้ข้อมูลการกับคณะกรรมการตรวจสอบวินัยแล้ว อึม นี่เผิงกุนโกรธและกลัวว่าถ้าดงซูบินไม่ได้ร่วมลงโทษและกดดัน ความรับผิดชอบสําหรับเรื่องนี้ไม่ใช่ความรับผิดชอบของเผิงกุนทั้งหมด?

เปรียบเทียบรายงานทั้งสองฉบับ ผู้ที่ไม่เข้าใจเรื่องมาแต่ต้นก็เริ่มจะสับสน แต่คนที่เข้าใจจริงๆ ก็รับรู้ดีว่าการปะทะในวันนั้นมันรุนแรงแค่ไหน แต่กับไม่ได้พูดถึงเลย และรับรู้ได้ว่านี้เป็นการกู้ชื่อเสียงของดงซูบินและสํานักงานเขตกวางหมิง?

ข่าวลือในเขตที่จะลงโทษดงซูบินก็เงียบลงทันที และข่าวลือก็ดูเหมือนจะกลายเป็นข่าวลือจริงๆไปแล้ว และหยุดลงในขณะที่หนังสือพิมพ์รายวันของเมืองถูกตีพิมพ์

ไม่มีใครคิดว่าดงซูบินจะมีเส้นสายมากขนาดนี้

ประชาชนในกวางหมิงต่างจ้องมองอย่างกระตือรือร้น อยากรู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรกับผลที่เกิดขึ้น

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

หลังเลิกงานในที่สุดผลการลงโทษก็ออกจาเผิงกุนหัวหน้าแผนกองค์กรเขตหนานฉาง ได้รับค่าเตือนภายในพรรค การลงโทษไม่ได้ประกาศหรือประกาศ แต่จะมีการชี้แจ้งในภายหลัง สําหรับสํานักงานกวางหมิงและดงซูบินเอง นั้นไม่ได้รับโทษใดๆ ไม่มีแม้กระทั้งคําเตือนด้วยวาจาด้วยซ่า

ได้ยินข่าวนี้ ดงซูบินรู้สึกสบายใจมาก ตอนเผิงกุนต้องการจะให้ฉันได้รับโทษแล้วที่นี้เป็นอย่างไรล่ะ? แกตั้งหากที่สมควรที่จะได้รับมัน!

มาดูกันว่าในอนาคตแกจะทํายังไงต่อไปอีก!

อีกด้านหนึ่ง เผิงกุนตกตะลึงเมื่อได้ยินผลการลงโทษ คลิกแล้วกระแทกถ้วยบนโต๊ะลงกับพื้นเป็นชิ้นๆ!

การลงโทษทางวินัยของพรรคจะต้องถูกบันทึกไว้ในประวัติและไม่สามารถเลื่อนตําแหน่งได้

ภายในหนึ่งปีหลังจากที่มีการดําเนินการทางวินัย ยกเลิกโควตาการฝึกอบรมโรงเรียนของพรรคคอมมิวนิสต์ของเผิงกุน และเขาจะรับตําแหน่งใหม่หลังจากการฝึกอบรมเสร็จสิ้นเท่านั้น . ทันทีที่การลงโทษมาไม่เพียงโควต้าที่หายไปเท่านั้น! เขาถูกขัดขวางการเติบโตในอาชีพการงานของเขาโดยสิ้นเชิง!

โอกาสนี้จะเกิดขึ้นได้กี่ครั้งในชีวิต?

แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว!

ปอดของเผิงกุนแทบระเบิด และเขาล้มลงบนเก้าอี้ด้วยความสิ้นหวัง โดยรู้ว่าชีวิตทางการเมืองของเขาอาจจะจบลงแล้ว .