ตอนที่ 400 เจ๊หร่านลงมือจัดการโลกออนไลน์

qr?

เนื่องจากเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับฉินหร่าน ฉินซิวเฉินจึงกดเข้าไปที่หน้าเวยป๋อqrโดยตรง

ผู้ติดตามกว่าสิบล้านคน ข้อมูลอื่นโล่งหมด

แต่มีการยืนยันจากเวยป๋อ——

(QR สมาชิกทีมOST)

ฉินซิวเฉินรู้สึกคุ้นๆ กับชื่อqrเล็กน้อย แต่QRกลับไม่คุ้นเลยสักนิด เขาถึงกับสร้างบัญชีผู้ใช้ใหม่เพื่อเพิ่มQRเป็นเพื่อน

ฉินหร่านคือสมาชิกทีมOST?

ซุปตาร์ฉินยังไม่ทันได้คิดถึงต้นสายปลายเหตุ ผู้จัดการก็โทรมาอีกครั้ง

“ดูเสร็จยัง” ผู้จัดการยังอยู่ที่สตูดิโอ เขายืนอยู่ริมหน้าต่าง ช่องหน้าต่างแง้มออก สองนิ้วคีบบุหรี่สีขาวหิมะ “qrนั่นเป็นผู้สร้างไพ่เทพ”

บนเวยป๋อมีการวิเคราะห์ออกมาได้หนึ่งประเด็น

ไอดีQRที่ฉินหร่านใช้เล่นเกมก็คือQRแห่งทีมOST

ตามคำแนะนำตัวที่หยางเฟยเคยพูดไว้ที่เซี่ยงไฮ้ปีที่แล้ว QRก็คือสมาชิกเก่าแห่งทีมOST

กลุ่มชาวเน็ตไปเจอคลิปการแข่งขันที่เซี่ยงไฮ้เมื่อปีที่แล้วอย่างน่าอัศจรรย์

ในคลิป ฉินหร่านสวมผ้าปิดจมูกสีดำ แต่ผ้าปิดจมูกเพียงชิ้นเดียวไม่อาจกลบออร่าของเธอได้ เมื่อมองผ่านกล้องก็สามารถมองเห็นความตั้งใจบนใบหน้าของเธอได้

ตามการวิเคราะห์ของเซียนเกมแล้ว bugไพ่เทพเก้าใบในหน้าเกมของQRนั้นไม่ใช่bug เพราะผู้ที่สร้างไพ่เทพขึ้นมาสามารถคัดลอกไพ่เทพสามใบที่ตัวเองสร้างขึ้นมาได้ ไพ่เทพเก้าใบของฉินหร่านจึงเป็นไพ่สมทบ

เรื่องราวเมื่อสี่ปีก่อนมาไกลเกินไป มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จำคำที่หยางเฟยเคยพูดไว้ว่าจะคว้าแชมป์ด้วยไพ่เทพของลูกทีมเขา

เมื่อเรื่องแดงออกมาในเวลานี้ จึงสรุปได้ง่ายๆ ว่า

QRก็คือqrที่อยู่ในเวยป๋อ เป็นผู้สร้างไพ่เทพ

ซุปตาร์ฉินไม่ได้มีความคิดอะไรเกี่ยวกับผู้สร้างไพ่เทพ เมื่อได้ยินที่ผู้จัดการพูด เขาก็หัวเราะแล้วเสียบกุญแจรถอีกครั้ง สวมชุดหูฟังบลูทูธ ใบหน้าที่สุขุมและเคร่งขรึมอยู่เสมอเผยให้เห็นรอยยิ้ม “หร่านหร่านเล่นเกมเก่งอยู่แล้วนี่”

น้ำเสียงฟังดูภูมิใจเล็กน้อย

เขาค่อยๆ ขับรถเข้าสู่ถนนใหญ่

เมื่อผู้จัดการที่กำลังเคาะเขม่าบุหรี่อยู่ปลายสายได้ยินคำพูดของซุปตาร์ฉิน ดวงตาล้ำลึกก็หรี่ลง เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดเบาๆ ว่า “ซุปตาร์ฉิน นายอาจจะยังไม่รู้ว่าการสร้างไพ่เทพ ไม่ว่าจะในด้านทักษะความชำนาญ จังหวะการเคลื่อนไหวของไพ่เทพ และการลงสนาม ล้วนจำเป็นต้องเขียนโปรแกรม”

ไม่ใช่ว่าเล่นเกมทั่วๆ ไป สร้างตัวละคร แล้วคลิกเล่นมั่วๆ ก็ทำได้

ถ้าเป็นอย่างอื่น ผู้จัดการคงไม่รีบวิ่งมาบอกเขาแบบนี้

แต่การที่ฉินหร่านเขียนโปรแกรมได้…

ผู้จัดการรู้ว่านี่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับฉินซิวเฉินและตระกูลฉิน

“เอี๊ยด——”

รถหยุดกลางถนนกะทันหัน

ฉินซิวเฉินที่นั่งตำแหน่งคนขับค่อยๆ เงยหน้าขึ้นท่ามกลางความมืดมิด ใบหน้าหล่อเหลาที่สุขุมมาโดยตลอดค่อยๆ แตกทีละนิดทีละนิด

**

ถิงหลาน

หลังจากฉินหร่านส่งข้อความให้ฉินหลิง เธอก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดิมทีคิดจะไปเปิดคอมพิวเตอร์ แต่จู่ๆ ก็ชะงักเท้า——

หันไปเปิดประตู

เฉิงเจวี้ยนยืนพิงอยู่ข้างนอกประตู มือกอดอก ปลายนิ้วขาวเคาะแขนอย่างสบายใจ พอได้ยินเสียงก็เอียงหน้าไปมองเธอด้วยความเอื่อยเฉื่อย ดวงตาสีเข้มของเขาเป็นประกาย

หลังจากนั้นไม่นานก็ถอนหายใจ

ฉินหร่านเลิกคิ้ว เบี่ยงตัวให้เขาเข้ามา “มีอะไร?”

“ก็ เธอจะ…” เฉิงเจวี้ยนรู้ว่าเธอไม่เคยสนใจเรื่องราวบนอินเทอร์เน็ต อย่างมากก็แค่เล่นเกม สมัครบัญชีเวยป๋อมาหนึ่งปีก็ไม่ได้โพสต์อะไรลงไปเลย

ฉินหร่านหาผ้าขนหนูมาแล้วเช็ดผมต่อ ขณะที่เช็ดก็มองเขาไปด้วยเพื่อบอกให้เขาพูดต่อ

เฉิงเจวี้ยนไม่ได้เข้ามา ยังคงพิงอยู่ที่ขอบประตู ร่างสูงมองมาทางฉินหร่านและพูดอย่างไม่รีบร้อน “ปิดตัวตนสำรองเธอให้ดี”

ฉินหร่านชะงักมือ

เธอโยนผ้าขนหนูแล้วหยิบโทรศัพท์ที่ยังสว่างบนโต๊ะขึ้นมา

หนานฮุ่ยเหยาโทรมาหาเธอห้าสาย

สิงไคโทรมาหาเธอสามสาย

หลินซือหรานโทรมาหาเธอสิบสาย

ลู่จ้าวอิ่งโทรมาหาเธอยี่สิบสาย

ฉินหร่านเม้มปาก

เฉิงเจวี้ยนที่อยู่ด้านหลังเปิดเวยป๋อที่ชาวเน็ตคำนวณปริศนาให้เธอดู

ฉินหร่าน “…”

เธอลากเก้าอี้ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ เปิดคอมพิวเตอร์และกดเข้าโปรแกรมและป้อนโค้ดไปหนึ่งชุด

กดแป้นพิมพ์ “แกร๊ก แกร๊ก” แสดงความหงุดหงิดของเธอในเวลานี้

เฉิงเจวี้ยนหยิบผ้าขนหนูที่เธอโยนลงบนโต๊ะขึ้นมา เห็นฉินหร่านปวดหัวเล็กน้อย——

ตอนนี้เธอได้ลบฮอตเสิร์ช ลบกระทู้ ลบเวยป๋อที่ไร้ประโยชน์พวกนั้นเพราะเรื่องที่ควรรู้ก็รู้กันหมดแล้ว

โดยเฉพาะ…

การลบครั้งนี้ คนที่เชื่อในข้อสงสัยก็เลือกที่จะเชื่อโดยไม่ลังเล

ยิ่งปกปิดความจริง เรื่องราวก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น…

เพียงแต่…

เมื่อเห็นฉินหร่านทั้งเย็นชาทั้งหงุดหงิด เฉิงเจวี้ยนก็กระแอมเสียงโดยไม่พูดอะไร

ห้านาทีต่อมา

ชาวเน็ตทุกคนที่รอดราม่าพบว่าพอรีเฟรชอีกครั้งก็เห็นเวยป๋อตัวเอง “ถูกลบ” กระทู้ที่เกี่ยวกับQRและqrที่ยังคาราคาซังได้หายเกลี้ยงไปหมดแล้ว

พอกดเข้าเวยป๋ออีกครั้ง ฮอตเสิร์ช “qr”ที่ขึ้นอันดับหนึ่งก็หายไปในทันที ฮอตเสิร์ชเหยียนซีที่ถูกเบียดลงเป็นอันดับสองได้กลับขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งอีกครั้ง

ชาวเน็ตเสิร์ชหาqrแต่ก็ไม่เจอ

ผ่านไปประมาณยี่สิบนาที

มีโพสต์หนึ่งแหวกโลกออกมาท่ามกลางประเด็นร้อนของqr——

CJ : ชู่ว โมโหแล้ว

มีบางคนที่แอบเก็บภาพแคปหน้าจอกันอย่างลับๆ ทำการเปรียบเทียบได้สักพักก็พบว่าเป็นCJผู้เล่นระดับจักรพรรดิยี่สิบดาวที่เป็นอันดับหนึ่งของการจัดอันดับเพื่อน ซึ่งอยู่ในคอลัมน์แรกที่เป็นหน้าเพจเพื่อนQRที่ถูกเปิดเผยในรายการไอดอล24ชั่วโมง

ทุกคนพากันทยอยตอบกลับความคิดเห็น

((เบาๆ หน่อย) เข้าใจแล้ว)

((ชู่ว) เข้าใจนะ)

(…)

แต่กลับไม่รู้ว่าการที่โพสต์ของQRบนเวยป๋อหายไปทั้งหมดนั้น ทีมรายการ ผู้จัดการ แฟนคลับ ชาวเน็ต คนทั่วไปที่เสพข่าวจะยิ่งชื่นชมqrจากใจจริงยิ่งกว่าเดิม

การที่เวยป๋อหายไปอย่างเปิดเผยและการลบฮอตเสิร์ชทำให้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรบนเวยป๋อสักคำ

**

วันรุ่งขึ้น สิบโมงเช้า

ฉินหร่านไปส่งหนังสือให้ฉินหลิง

วันนี้เธอขับรถมาเอง เฉิงเจวี้ยนถูกเธอรั้งตัวให้อยู่บ้าน เฉิงมู่ก็ไม่กล้าขับรถให้เธอ

ทันทีที่เปิดประตูก็พบว่าเป็นฉินฮั่นชิว

“หร่านหร่าน วันนี้ไม่อยู่ทานข้าวจริงๆ เหรอ?” ฉินฮั่นชิวหันไปมองเวลาที่แขวนบนผนัง “จะถึงเวลาทานข้าวแล้วนะ”

เมื่อคืนเธอไม่ได้วางแผนจะทานข้าวที่นี่

ฉินหร่านดึงผ้าพันคอลงอย่างเฉื่อยชา แต่ก็ยังสุภาพกับฉินฮั่นชิว “ค่ะ”

เมื่อฉินฮั่นชิวที่ถามออกไปโดยไม่กล้าคาดหวังได้ยินคำตอบเธอในเวลานี้ เขาก็อึ้งไปสองวิก่อนจะกลับไปที่ห้องครัวด้วยความประหลาดใจ เริ่มเตรียมทำอาหาร

ภายในบ้านเปิดเครื่องปรับอากาศ ฉินหร่านเอื้อมมือปลดกระดุมเสื้อโค้ต จากนั้นเดินไปที่ห้องฉินหลิง

ฉินหลิงกำลังนั่งเล่นเกมกับเพื่อนที่รู้จักที่โรงเรียนอยู่หน้าคอมพิวเตอร์

เมื่อเห็นฉินหร่านเข้ามา เขาก็เร่งความเร็วและรีบต่อสู้ให้เสร็จ บอกลาเพื่อนนักเรียนอย่างสุภาพก่อนจะหันกลับมาด้วยความประหลาดใจ ดวงตาคู่สวยเป็นประกาย “พี่”

ฉินหร่านตอบรับอย่างส่งๆ “อื้อ” จากนั้นก็โยนหนังสือเล่มดำไว้ที่โต๊ะฉินหลิง

“หนังสือเพิ่มระดับ” ฉินหร่านลากเก้าอี้มานั่ง พูดสั้นๆ

ฉินหลิงยื่นมือไปเปิดดู เดิมทีเขาแค่จะเปิดอ่านดูคร่าวๆ แต่พอเปิดอ่านหน้าแรกก็ปิดไม่ลง รีบประคองหนังสือไปนั่งอ่านบนเตียงทันที

ด้านนอก ฉินฮั่นชิวโทรหาฉินซิวเฉินว่าจะมาทานข้าวในตอนเที่ยงหรือไม่

วันนี้ฉินซิวเฉินมีงาน ถ้ามาตอนเที่ยงเวลาก็กระชั้นชิดเกินไป

แต่พอได้ยินว่าฉินหร่านอยู่ด้วย ฉินซิวเฉินจึงหลุบตาลง คิดอยู่ประมาณหนึ่งนาทีก็ตอบตกลงฉินฮั่นชิว

“หลานสาวตัวน้อยกลับมาแล้ว?” ผู้จัดการขับรถพาฉินซิวเฉินไปเขตที่พักอวิ๋นจิ่น ตอนนี้เขาตื่นเต้นเล็กน้อย

ฉินซิวเฉินนั่งอยู่เบาะหลัง เอนหลังพิงเบาะเหมือนจะเหนื่อยมาก เขาหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง เงาขนตาที่พับลงเป็นสีจางๆ เมื่อได้ยินที่ผู้จัดการถาม ขนตาก็สั่นไหวแล้วตอบไปว่า “อือ”

ผู้จัดการมองผ่านกระจกมองหลัง ฉินซิวเฉินเหมือนกำลังหลับอยู่ เขาจึงยื่นมือไปปิดเพลงในรถเพื่อไม่เป็นการรบกวนฉินซิวเฉิน

ยี่สิบนาทีต่อมา ทั้งสองมาถึงบ้านฉินฮั่นชิวก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว

ฉินฮั่นชิวถือตะหลิวออกมาอย่างมีความสุข ถามทั้งสองว่ามีอาหารอะไรที่อยากกินหรือไม่ หลังจากได้รับคำตอบ เขาก็กลับไปที่ห้องครัวด้วยความสุขใจ

ฉินซิวเฉินนั่งโซฟาอย่างเงียบๆ

ผู้จัดการมองสำรวจไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบฉินหร่าน เขาคิดว่าฉินหร่านน่าจะอยู่ในห้องฉินหลิง

เขายื่นมือดันกรอบแว่นตาแล้วนั่งบนโซฟาด้วยความเสียดาย

ก้มหน้าหยิบโทรศัพท์เปิดเวยป๋อ พยายามระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน “ซุปตาร์ฉิน คนที่โมโหไล่ลบโพสต์เวยป๋อทั้งหมดเมื่อคืน หลานสาวนายเป็นคนทำใช่ไหม?”

ยอดเยี่ยมจริงๆ

น่ากลัวก็แต่ว่าจนถึงตอนนี้เวยป๋อออฟฟิเชียลก็ไม่กล้าดันไพ่เทพของQR ถ้าไม่ใช่เพราะภาพแคปที่ชาวเน็ตคนดังเก็บไว้อย่างลับๆ ถ้าไม่ใช่เพราะรายการไอดอล24ชั่วโมงยังสามารถแคปภาพไพ่เทพเก้าใบนั้นได้ ทุกคนคงเกือบจะคิดไปแล้วว่าเป็นแค่ฝันฉากหนึ่ง

ฉินซิวเฉินเม้มปาก เขารินน้ำให้ตัวเองหนึ่งแก้ว หลุบตาลง ท่าทางยังคงดูสุขุม ไม่พูดไม่จา

ผู้จัดการพิงโซฟาเลื่อนดูเวยป๋อ

พยายามค้นหาข่าวไพ่เทพแต่ก็ไม่มี

เขาออกจากเวยป๋อด้วยความเสียดาย

เพิ่งรีเฟรชได้ไม่นานก็เจอข้อความหนึ่งจากชาวเน็ตเข้าพอดี——

(ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ ทำไมไม่มีใครให้ความสนใจสมาคมเมืองหลวงบ้างเลย? ฉันคิดว่าสมาคมเมืองหลวงเจ๋งมากที่ยังคงรักษาคอนเนคชั่นกับทางรัฐ M โดยไม่ขาดตกบกพร่อง)