เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ 410 ตำแหน่งของห้องปฏิบัติการเปลี่ยนไป ท่านหร่านยังคงเป็นท่านหร่าน

Now you are reading เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ Chapter 410 ตำแหน่งของห้องปฏิบัติการเปลี่ยนไป ท่านหร่านยังคงเป็นท่านหร่าน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เครื่อง​ปฏิกรณ์​นิวเคลียร์​ทดลอง​ถูกปรับ​แต่ง​อย่างละเอียด​โดย​นักวิจัย​เลี่ยว​เมื่อ​ตอนบ่าย

เครื่อง​ปฏิกรณ์​นิวเคลียร์​ต่างๆ​ ​คลาดเคลื่อน​ได้​ไม่​เกิน​ ​0.001​ ​นี่​คือ​ความคลาดเคลื่อน​ที่​ทำได้​โดย​ผู้​มี​ความสามารถ​ชำนาญ​ด้าน​ฝีมือ

โดยเฉพาะ​ส่วน​ของ​ความแรง​และ​ขนาด​ของ​สนามแม่เหล็ก​ ​จำเป็นต้อง​มี​การคำนวณ​อย่างแม่นยำ

จั่ว​ชิว​หรง​ปรับ​สนามแม่เหล็ก​ที่​ตน​คำนวณ​ไว้​แล้ว​เรียบร้อย​ ​มอง​ไป​ที่​เครื่อง​ปฏิกรณ์​นิวเคลียร์​และ​เครื่อง​คำนวณ​พลังงาน​ตา​ไม่​กะพริบ​ ​ผ่าน​ไป​ห้า​นาที​ ​ปฏิกิริยา​ตอบสนอง​เสร็จ​สมบูรณ์

เครื่อง​คำนวณ​พลังงาน​ยัง​บันทึก​ข้อมูล​มาก​ที่สุด​ระหว่าง​เกิดปฏิกิริยา​…

พลังงาน​ปฏิกิริยา​:​ ​2.54​ ​kw.

เห็น​ข้อมูล​นี้​ ​จั่ว​ชิว​หรง​ถอนหายใจ​โล่งอก

จาก​พลังงาน​ครั้งก่อน​ ​2.27​ ​kw.​ ​เพิ่มขึ้น​มา​ ​0.27​ ​kw.​ ​แม้ว่า​เหตุผล​ส่วนใหญ่​จะ​เป็น​เพราะ​การ​จับคู่​ของ​ปฏิกิริยา​และ​วัตถุดิบ​ใน​ครั้งนี้​ของ​นักวิจัย​เลี่ยว​ค่อนข้าง​ประสบความสำเร็จ​ ​แต่​ชัดเจน​ว่า​ข้อมูล​นี้​ของ​เธอ​ก็​ไม่มีปัญหา

เธอ​ควบคุม​ความ​ปีติ​ยินดี​ที่อยู่​ใน​ใจ

อารมณ์​สีหน้า​ของ​นักวิจัย​เลี่ยว​เปลี่ยนไป​ไม่​มาก​นัก​ ​เขา​เพียง​พยักหน้า​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​จึง​หัน​ข้าง​มอง​รุ่นพี่​เยี​่ย​ ​พูด​ขึ้นเสียง​เบา​ ​“​เสี่ยว​เยี​่ย​ ​คุณ​ใช้​สนามแม่เหล็ก​ที่​ฉิน​หร่าน​คิด​มา​ใน​การคำนวณ​”

จั่ว​ชิว​หรง​ปรายตา​ไป​ที่​ข้อมูล​ใน​มือ​ของ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ ​หรี่​ตา​และ​ไม่ได้​พูด​อะไร

เธอ​ก้าว​ออก​ไป​อีก​ด้าน​ ​ให้​พื้นที่​แก่​รุ่นพี่​เยี​่ย

ไม่ได้​สนใจ​ข้อมูล​นั้น​ใน​มือ​ของ​รุ่นพี่​เยี​่ย

เธอ​กับ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ตามติด​นักวิจัย​เลี่ยว​อยู่​เบื้องหลัง​มาส​อง​ปี​ ​แม้ว่า​สอง​ปีนี​้​นักวิจัย​เลี่ยว​จะ​จดจ่อ​กับ​การวิจัย​ ​แต่​เธอ​ก็ได้​เรียนรู้​หลายอย่าง​จาก​การตาม​ติด​เขา​อยู่​เบื้องหลัง

เธอ​จึง​มี​เนื้อหา​มากมาย​ใน​ส่วน​ของ​ข้อมูล​วันนี้

จั่ว​ชิว​หร​งค​รุ่น​คิด​พลาง​มอง​รุ่นพี่​เยี​่ย

รุ่นพี่​เยี​่​ยป​รับ​แก้​ข้อมูล​สนามแม่เหล็ก​ที่​ฉิน​หร่าน​คำนวณ​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​จึง​ถอย​ก้าว​หนึ่ง​ออกมา​รอ

ผ่าน​ไป​ห้า​นาที​ ​เครื่องบันทึก​ข้อมูล​มี​แสดงผล​อัปเดต​…

พลังงาน​ปฏิกิริยา​:​ ​2.93​ ​kw.

เกือบ​ถึง​จุดอิ่มตัว​ ​3​ ​kw.

จั่ว​ชิว​หรง​เงยหน้า​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​เธอ​พิง​ที่​แท่น​ทดลอง​ ​มองดู​ข้อมูล​ใน​เครื่อง​คร่าวๆ​ ​หลังจาก​ดู​เสร็จ​ ​สีหน้า​ใน​ตอนแรก​ที่​ชะล่าใจ​ก็​ตกตะลึง​ ​ยืดตัว​ตรง​ขึ้น​ช้าๆ

อย่า​ว่าแต่​จั่ว​ชิว​หรง​ ​แม้แต่​รุ่นพี่​เยี​่​ยก​็​ชะงัก​ไป​พัก​หนึ่ง​ ​เขา​เอียง​ศีรษะ​มอง​เลี่ยว​เกาอั​๋​งอย​่า​งงุ​นงง​ ​“​นักวิจัย​เลี่ยว​ ​รุ่นน้อง​คำนวณ​เครื่อง​ปฏิกรณ์​นิวเคลียร์​ของ​คุณ​ได้​ถึง​ขีดสุด​…​”

เลี่ยว​เกาอั​๋​งม​อง​ตัวเลข​ ​2.93​ ​ดวงตา​ที่​มักจะ​เย็นชา​และ​ไร้​การเคลื่อนไหว​ก็​เป็นประกาย​ขึ้น​มา​เล็กน้อย

“​รุ่นน้อง​ของ​คุณ​ ​พรสวรรค์​ของ​เธอ​เยี่ยม​มาก​”​ ​สักพัก​หนึ่ง​ ​เลี่ยว​เกาอั​๋ง​พูด​ขึ้น​ประโยค​หนึ่ง

จั่ว​ชิว​หร​งกับ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ช่วย​งาน​ที่​ห้องปฏิบัติการ​ของ​เลี่ยว​เกาอั​๋​งมา​สอง​ปี​ ​ยัง​ไม่เคย​ได้รับ​คำชม​อย่างเป็นทางการ​เลย

นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​เขา​ชม​คนใน​ห้องปฏิบัติการ

จั่ว​ชิว​หร​งกับ​รุ่นพี่​เยี่ยม​อง​หน้า​กัน

ตกค่ำ​ ​ทั้งสอง​คน​กลับ​หอ​เมื่อ​เสร็จ​งาน​ ​ตอนที่​เปลี่ยนเสื้อ​ผ้า​อยู่​ห้อง​เปลี่ยนเสื้อ​ ​รุ่นพี่​เยี​่​ยอุ​ทาน​อย่าง​อด​ไม่ได้​ ​“​รุ่นน้อง​เก่ง​มาก​ ​ฉัน​เห็นจริง​ๆ​ ​ว่า​เธอ​ใช้เวลา​คำนวณ​ข้อมูล​ใน​วันนี้​ไป​ไม่​ถึง​สอง​ชั่ว​…​”

เขา​ยัง​พูด​ไม่ทัน​จบ​ ​จั่ว​ชิว​หร​งก​็​สวม​เสื้อคลุม​ของ​ตน​ ​“​กังวล​เรื่อง​ของ​ตัวเอง​อยู่​ล่ะ​สิ​”

นักวิจัย​เลี่ยว​เคย​พูดว่า​เขา​รับ​ลูกศิษย์​ได้​เพียง​คนเดียว​ ​เดิมที​จั่ว​ชิว​หร​งคิด​ว่า​คู่แข่ง​ฝ่ายตรงข้าม​ของ​เธอ​มี​เพียง​รุ่นพี่​เยี​่ย​ ​ใคร​จะ​ไปรู​้​…

ยัง​มี​ฉิน​หร่าน​อยู่​ด้วย​…

**

ถิง​หลาน

วันนี้​ตอนค่ำ​เฉิง​เวิน​หรู​กับ​นายท่าน​เฉิง​ต่าง​ไม่​มา​ ​แต่​เฉิง​จิน​ดัน​กลับมา​แล้ว

ทุกคน​กินข้าว​เสร็จ​ต่าง​นั่ง​อยู่​โซฟา​ด้านล่าง

“​วิธีการ​ของ​คุณ​ย่ำแย่​อย่าง​สิ้นเชิง​”​ ​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​นั่ง​อยู่​ข้าง​ฉิน​หร่าน​ ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​วาง​พาด​บน​โซฟา​ด้านหลัง​เธอ​ ​ก้มหน้า​เล็กน้อย​มอง​เธอ​เล่น​เกม​ ​ปลายนิ้ว​เรียว​ยาว​ชี้​ที่​หน้า​ด่าน​หนึ่ง​ของ​เธอ​ ​“​ไม่​แปลกใจ​ที่​เธอ​เร็ว​กว่า​ฉัน​ ​20​ ​วินาที​”

ได้​ข้อสรุป​และ​เหตุผล​ที่​บันทึก​การผ่าน​ด่าน​ของ​เขา​เทียบ​ฉิน​หร่าน​ไม่เคย​ได้

เฉิง​จิน​ที่อยู่​ตรงข้าม​ ​“​…​”

เทียบ​การ​เล่น​เกม​กับ​แฮก​เกอร์​ชั้นนำ​…

นายท่าน​เจ​วี​้​ยน​ ​คุณ​บ้า​ไป​แล้ว

“​สำนักงานใหญ่​ย้าย​ไป​ที่​เมืองหลวง​หมด​แล้ว​”​ ​เฉิง​จิน​กระแอม​ ​จากนั้น​จึง​เปิด​หน้า​คอมพิวเตอร์​ยื่น​ให้​เฉิง​เจ​วี​้​ยน​ ​“​คุณ​ดู​”

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​รับ​คอมพิวเตอร์​มาตร​วจ​สอบ

ฉิน​หร่าน​ก็​ปิดหน้า​ต่าง​เกม

จากนั้น​จึง​เปิด​วี​แชท​ ​ข้อความ​ล่าสุด​เป็นข่าว​ส่ง​มาจาก​จระเข้​ยักษ์

จระเข้​ยักษ์​:​ ​[​ของ​จัดส่ง​แล้ว​ ​คาด​ว่า​จะ​ถึง​ใน​วันศุกร์​]

ภาพวาด​ใน​มือ​ของ​จระเข้​ยักษ์​เป็น​ของโบราณ​ ​ผ่าน​แต่ละ​ด่าน​ล้วน​ยุ่งยาก​ ​ทั้ง​ยังอยู่​ชายแดน​ ​เขา​จึง​ให้​คน​ส่ง​มัน​มา

ฉิน​หร่าน​ตอบกลับ​ความเข้าใจ​ ​แล้วจึง​กลับมา​คลิก​ที่​รูป​ของ​อาจารย์ใหญ่​สวี​…

[​โครงการ​นั้น​ที่​คุณ​ให้​ฉัน​ศึกษา​ ​ฉัน​เลือก​สมาชิก​ใน​ทีม​เอง​ได้​ไหม​]

ผ่าน​ไป​สอง​สาม​นาที​ ​อาจารย์ใหญ่​สวีต​อบ​กลับ​เชื่องช้า​:​ ​[​ได้​]

ฉิน​หร่าน​ครุ่นคิด​ ​พูด​ไป​ตามตรง​…

[​เพื่อนร่วมชั้น​ปี​หนึ่ง​ของ​ฉัน​]

อาจารย์ใหญ่​สวี​:​ ​[​…​]

เขา​อยาก​ถอนคำพูด​ ​‘​ได้​’​ ​นั้น​ของ​เขา

อาจารย์ใหญ่​สวี​ไม่ได้​ตอบกลับ​ ​แต่​โทรศัพท์​หา​ฉิน​หร่าน​แทน

เฉิง​เจ​วี​้​ยน​และ​ทั้งสอง​คนยัง​คง​พูดคุย​เรื่อง​ของ​บริษัท​ ​ฉิน​หร่าน​เดิน​ไปรับ​โทรศัพท์​ที่​ระเบียง​ ​น้ำเสียง​ชัดเจน​และ​เย็นชา​ ​“​อาจารย์ใหญ่​สวี​”

“​จะ​เรียกว่า​อาจารย์ใหญ่​สวี​ก็ได้​”​ ​ท่าน​สวีที​่​อยู่​อีก​ฝั่ง​หยุด​ลง​ ​พูด​ขึ้น​อย่างจริงจัง​ ​“​แน่ใจ​เหรอ​ว่า​ต้องการ​นำ​นักเรียน​ใหม่​ปี​หนึ่ง​ไป​ด้วย​”

แม้ว่า​ฉิน​หร่าน​ก็​เป็น​นักเรียน​ใหม่​ ​แต่​อาจารย์ใหญ่​สวี​รู้​ว่า​เธอ​ไม่​เหมือน​นักเรียน​ใหม่​คนอื่น​ ​ได้ยิน​ว่า​เธอ​ต้องการ​หา​เพื่อน​นักเรียน​ใหม่​ร่วม​ทีม​จริง​…

แม้แต่​อาจารย์ใหญ่​สวี​ก็​อด​ไม่ได้​ที่จะ​เบ้​มุม​ปาก​ลง

“​ก็ได้​ ​โครงการ​การศึกษา​นั้น​ที่​เธอ​บอก​ ​ฉัน​ได้​ติดต่อ​ไว้​ล่วงหน้า​นาน​แล้ว​”​ ​ฉิน​หร่าน​เอน​หลบ​แดด​ที่​ระเบียง​ ​มองออก​ไป​ยัง​เมือง​มหาวิทยาลัย​ ​ขน​ตาลู​่​ลง​ ​ปิดบัง​ดวงตา​หม่นหมอง​ ​“​อาจารย์ใหญ่​สวี​ ​ก่อนหน้านี้​ปู่​ของ​ฉัน​ก็​ศึกษา​โครงการ​นี้​”

อาจารย์ใหญ่​สวี​ไม่ได้​พูด​อะไร​อยู่​สักพัก

ฉิน​หร่าน​รอสา​มนา​ที​ ​อาจารย์ใหญ่​สวี​จึง​ถอนหายใจ​เบา​ๆ​ ​“​พอ​ถึง​เวลา​เธอ​ค่อย​นำ​รายชื่อ​มา​ให้​ฉัน​”

“​อา​”​ ​ฉิน​หร่าน​พยักหน้า​ ​เธอ​เอน​ตัว​ครึ่งหนึ่ง​ที่​ระเบียง​ ​นิ้ว​เคาะ​ระเบียง​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​“​นักเรียน​ใหม่​ปี​หนึ่ง​เข้าร่วม​การแข่งขัน​นานาชาติ​นั้น​ไม่น่า​มีปัญหา​สินะ​ ​ไม่รู้​ว่า​ใน​ใจ​พวกเขา​แบกรับ​ศักยภาพ​ไว้​มาก​น้อย​แค่ไหน​…​”

อาจารย์ใหญ่​สวี​กด​หน้าผาก​ ​ความเศร้า​โศก​ก่อนหน้านี้​ได้​มลาย​หาย​ไป​หมดสิ้น​ ​เขา​ค่อนข้าง​กระอักกระอ่วน​ ​“​ดังนั้น​เพื่อน​พวก​นั้น​ของ​เธอ​ต่าง​ไม่รู้​ว่า​จะ​เห็นด้วย​หรือไม่​งั้น​เหรอ​”

**

สาม​วัน​ต่อมา​ ​วันศุกร์

ห้องปฏิบัติการ​ฟิสิกส์

“​ฉิน​หร่าน​ ​คุณ​มา​ผสม​วัตถุดิบ​เรียบร้อย​แล้ว​”​ ​นักวิจัย​เลี่ยว​ไป​อีก​ทาง​ ​ให้​ฉิน​หร่าน​ลงมือ

จั่ว​ชิว​หรง​ยืน​อยู่​อีก​ฝั่ง​ ​เม้มปาก​แน่น

ใน​ห้องปฏิบัติการ​ ​นักเรียน​กับ​เด็ก​ฝึกงาน​ภายนอก​ไม่​ต่างกัน​ ​ศาสตราจารย์​ทุกคน​ใน​ห้องปฏิบัติการ​และ​นักวิจัย​ต่าง​ไม่​ให้​นักเรียน​ของ​ห้องปฏิบัติการ​แตะต้อง​การทดลอง​ที่​สำคัญ​ได้​ง่ายๆ

ส่วน​ของ​วัตถุดิบ​การ​ทำปฏิกิริยา​…

ในที่นี้​นักวิจัย​เลี่ยว​ ​มี​เพียง​รุ่นพี่​เยี​่ย​ที่​ได้​แก้ไข​หนึ่ง​รอบ​ ​จั่ว​ชิว​หร​งมา​ได้​สอง​ปี​ ​เป็นได้​เพียง​ลูกมือ

ฉิน​หร่าน​เพิ่ง​มา​ได้​ไม่นาน

อย่า​ว่าแต่​จั่ว​ชิว​หรง​ ​ตัว​ฉิน​หร่าน​ก็​ตระหนัก​ได้​ถึง​การเปลี่ยนแปลง​ทัศนคติ​ของ​นักวิจัย​เลี่ยว​ที่​มีต​่อ​เธอ

โดยหลัก​วันนี้​นักวิจัย​เลี่ยว​ศึกษา​ด้าน​ทฤษฎี​ ​เนื้อหา​ใน​มือ​ไม่​มาก​ ​จั่ว​ชิว​หร​งก​ระ​สับ​กระ​ส่าย​ ​จึง​ไม่​ทน​อยู่​อีกต่อไป​ ​ถือ​คอมพิวเตอร์​ของ​ตน​ไป​เขียน​บทความ​วิจัย​ ​SCI​ ​ของ​ตน​ต่อ​ที่​ชั้นนอก​สุด

บทความ​วิจัย​ของ​เธอ​มาถึง​ส่วน​ท้ายสุด​แล้ว​ ​รอ​ให้​นักวิจัย​เลี่ยว​มาดู​อีก​รอบ​ ​จึง​จะ​สามารถ​ส่ง​ไป​ตีพิมพ์​ได้

นึกถึง​ตรงนี้​ ​จั่ว​ชิว​หรง​ระงับ​วุ่นวาย​ใน​ใจ​อย่าง​อิดออด

ด้านใน​ของ​ห้องปฏิบัติการ​ ​เห็นท่า​ทาง​ชำนาญ​ของ​ฉิน​หร่าน​ ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ยกย่อง​ชื่นชม​อย่างจริงใจ​ ​“​รุ่นน้อง​ ​มือ​ของ​เธอ​นิ่ง​มาก​ ​ถ้าหาก​เธอ​ไม่ใช่​นักเรียน​ใหม่​ ​ฉัน​คง​ต้องสงสัย​ว่า​เธอ​อยู่​ที่​ห้องปฏิบัติการ​มา​หลาย​ปี​แล้ว​”

ฉิน​หร่าน​วาง​อุปกรณ์​ใน​มือ​ ​ยิ้ม​อย่าง​เลี่ยง​ๆ​ ​“​น่าจะ​มั้ง​”

ห้องปฏิบัติการ​มักจะ​เงียบกริบ​ ​แม้แต่​เสียง​ของ​วัตถุ​ชนกัน​ยัง​ดัง​ชัดเจน​ ​นักวิจัย​เลี่ยว​ยืน​มอง​ข้าง​ฉิน​หร่าน​ที่​กำลัง​จับคู่​การทดลอง​อยู่​สักพัก​ ​จู่ๆ​ ​ก็​นึก​อะไร​ขึ้น​มา

เขามอง​ทาง​รุ่นพี่​เยี​่ย​ ​“​เสี่ยว​เยี​่ย​ ​ทีม​ของ​โครงการ​แข่งขัน​ของ​คุณ​กับ​รุ่นน้อง​คุณมี​กี่​คน​”

“​สี่​คน​”​ ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ตอบ

“​งั้นก็​ยัง​ขาด​อีก​คน​ ​เพิ่ม​ไป​อีก​ได้​ไหม​”​ ​นักวิจัย​เลี่ยว​มอง​รุ่นพี่​เยี​่ย​ ​“​นี่​จะ​เป็นประโยชน์​ต่อ​พวกคุณ​ด้วย​”

นักวิจัย​เลี่ยว​พูด​ ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ไม่​สามารถ​พูด​ออกมา​ว่าไม่ได้​ ​เขา​ยิ้ม​ ​“​น่าจะ​ไม่มีปัญหา​ ​ฉัน​กับ​รุ่นน้อง​ ​พวกเขา​เอง​ก็​กำลัง​เตรียมตัว​”

นักวิจัย​เลี่ยว​จึง​หัน​ตัว​ ​สายตา​เงียบ​นิ่ง​ทั้งสอง​ข้าง​มอง​ที่​ฉิน​หร่าน​ ​“​ฉิน​หร่าน​ ​เธอ​กับ​รุ่นพี่​ของ​เธอ​เข้าร่วม​โครงการ​นั้น​ด้วยกัน​สิ​ ​เป็น​โครงการ​เครื่องยนต์​อวกาศ​ชั้นนำ​ในประเทศ​ ​นำมาซึ่ง​ประโยชน์​ ​สำคัญ​สำหรับ​เธอ​มาก​”

ไม่ว่า​จะเข้า​สถาบันวิจัย​ ​หรือ​ประเมินผล​เพื่อ​เป็น​นักวิจัย​อย่างเป็นทางการ​ ​การ​มีส่วนร่วม​ใน​งานวิจัย​ที่​สำคัญ​เหล่านี้​ล้วน​สำคัญ​ที่สุด​ต่อ​เนื้อหา​โครงการ​ความร่วมมือ​ระหว่างประเทศ

นักวิจัย​เลี่ยว​จำ​ข้อมูล​นั้น​ของ​ฉิน​หร่าน​เมื่อ​ไม่​กี่​วันก่อน​ได้​ ​เธอ​เรียน​เอก​วิชา​วิศวกรรม​อัตโนมัติ

เครื่องยนต์​อวกาศ​สอดคล้องกัน​กับ​สาขา​ของ​เธอ

แต่เดิม​ฉิน​หร่าน​บอกว่า​เธอ​มี​โครงการ​ระดับชาติ​แล้ว​…

โครงการ​อวกาศ​ภายในประเทศ​นี้​เธอ​ไม่เคย​ได้ยิน​อาจารย์ใหญ่​สวี​พูด​ ​แต่​เธอ​คิดถึง​ความปรารถนาดี​ของ​นักวิจัย​เลี่ยว​กับ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ ​จึง​ไม่ได้​ปฏิเสธ​ ​สำหรับ​เธอ​แล้ว​เครื่องยนต์​อวกาศ​ง่าย​กว่า​โครงการ​นั้น​ของ​อาจารย์ใหญ่​สวี​มาก​…

ถึงอย่างไร​เธอ​ก็​เรียน​วิศวกรรม​อัตโนมัติ​กับ​ลู่​จือ​สิง​จบ​แล้ว

อาจารย์ใหญ่​สวี​นำ​ทรัพยากร​ชั้นนำ​มา​ให้​เธอ​ ​ไม่ได้​หมายความว่า​ทรัพยากร​อื่น​จะ​ไม่สำคัญ

รุ่นพี่​เยี​่ย​เก็บ​เอกสาร​ใน​มือ​ ​“​ตอนค่ำ​ฉัน​กับ​คนอื่น​อีก​สาม​คน​จะ​หารือ​กัน​สักหน่อย​ ​โครงการ​ของ​พวกเรา​เริ่ม​มา​ได้​หนึ่ง​เดือน​แล้ว​ ​และ​จะ​ส่ง​รายชื่อ​ใหม่​”

เขา​เป็น​หัวหน้า​ทีม​ของ​โครงการ​นี้​ ​แม้ว่า​โครงการ​จะ​เริ่ม​ได้​หนึ่ง​เดือน​ ​แต่​นักวิจัย​เลี่ยว​พูด​แล้ว​ว่า​ฉิน​หร่าน​ช่วย​พวกเขา​ได้​…​ซึ่ง​ไม่ผิด​แน่นอน

ทานข้าว​เที่ยง

รุ่นพี่​เยี​่​ยพิมพ​์​แบบฟอร์ม​การ​ลงทะเบียน​ใหม่​วาง​ไว้​ด้าน​ข้าง

ใน​ทีม​นอกจาก​จั่ว​ชิว​หรง​ ​คนอื่น​อีก​สอง​คน​เป็น​ผู้ชาย

จั่ว​ชิว​หรง​หยิบ​แบบฟอร์ม​การ​ลงทะเบียน​ที่​รุ่นพี่​เยี่ยม​พิมพ์​ออกมา​ ​“​พวกเรา​ต้อง​ลงชื่อ​ใหม่​เหรอ​”

เธอ​เลื่อน​สายตา​ลง​ ​ทันใดนั้น​ก็​เห็น​ตัวอักษร​สอง​ตัว​ที่อยู่​ด้านล่าง​สุด​ ​ฉิน​หร่าน

“​ฉัน​อยาก​ให้​รุ่นน้อง​เข้าร่วม​กับ​เรา​…​”​ ​รุ่นพี่​เยี​่ย​ยัง​พูด​ไม่ทัน​จบ

ดวงตา​ของ​จั่ว​ชิว​หรง​เย็นยะเยือก​ ​เธอ​เหลือบมอง​รุ่นพี่​เยี​่ย​ ​ไม่​พูด​อะไร​ ​นอกจาก​ฉีก​ครึ่ง​แบบฟอร์ม​ลงทะเบียน​นี้​เป็น​สอง​ส่วน

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด