ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย 559 เทศกิจรีบมาจัดการพวกแจกอาหารสุนัขด่วน! / 560 เป็นอะไรกัน

Now you are reading ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย Chapter 559 เทศกิจรีบมาจัดการพวกแจกอาหารสุนัขด่วน! / 560 เป็นอะไรกัน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 559 เทศกิจรีบมาจัดการพวกแจกอาหารสุนัขด่วน! / ตอนที่ 560 เป็นอะไรกัน
ตอนที่ 559 เทศกิจรีบมาจัดการพวกแจกอาหารสุนัขด่วน!

นี่มันอะไรกัน

ประธานป๋อกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่!

เฉินเชียนโหรวเองก็มองดูเรื่องเหนือความคาดหมายตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อและไม่ทราบสาเหตุไม่ต่างกัน

เกิดอะไรขึ้น

ทำไมมันถึงไม่เหมือนกับที่เธอคิดไว้เลย

ถัดไปจากเก้าอี้ว่างตัวหนึ่ง คลื่นพายุได้โหมกระหน่ำขึ้นในใจของจี้อี้

ที่แท้ ผู้ชายที่เขาลือกันว่าไม่ไว้หน้าใคร ไม่สนใจผู้หญิง แต่เมื่อมีความรู้สึกขึ้นมาก็มีสภาพเช่นนี้นี่เอง

นับตั้งแต่นาทีที่ประธานเฉินยืนขึ้นบนเวที คุณป๋อก็ไม่ล่ะสายตาไปจากเธอแม้เพียงเสี้ยวนาทีเดียว นัยน์ตาสีดำขลับที่ตัดกับสีขาวอย่างชัดเจนคู่นั้นเอ่อล้นไปด้วยความปิติและลุ่มหลงอย่างไม่คิดปกปิด

โดยเฉพาะยามเมื่อเห็นประธานเฉินอยู่บนเวทีและถูกผู้คนพูดจาปรามาส แม้ว่าประธานเฉินจะฝืนทนและไม่ใส่ใจมาตลอด แต่ทว่าสีหน้ากลับดูย่ำแย่ไปลงทุกที

ทุกครั้งที่สีหน้าของประธานเฉินเยือกเย็นขึ้นหนึ่งส่วน โทสะในดวงตาของคุณป๋อก็จะทวีขึ้นเป็นสองส่วน

เธอไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ที่ทั้งคู่กำลังปกปิดมันอยู่นี้คือสิ่งใดกันแน่ แต่ว่าสุดท้าย…

คุณป๋อก็ระเบิดมันออกมาเพราะประธานเฉิน

เฉินฝานซิงที่เห็นป๋อจิ่งชวนแสดงออกถึงความฉุนเฉียว หัวใจของเธอกลับอ่อนยวบ

ยิ่งรู้จักกันมากเท่าไหร่ เธอก็พบว่าป๋อจิ่งชวนมีเหตุผลเพียงพอที่จะทำให้เธอถลำลึกลงไปจนกู่ไม่กลับ

แต่ถึงกระนั้น ก็ใช่ว่าเขาจะทำให้เธอกู่ไม่กลับได้เสียที่ไหน

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งครั้ง พลางส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มจางๆ

“ไม่พังอะไรแล้วละค่ะ ฉันเกรงว่าจะชดใช้ไม่ไหว”

“ผมบอกเหรอว่าจะให้คุณชดใช้” น้ำเสียงของป๋อจิ่งชวนยังคงแฝงไปด้วยโทสะที่ยากจะทุเลา

ฝูงชนตื่นตะลึงกันอีกครั้ง

นี่…

รอยยิ้มอบอุ่นได้ฉาบขึ้นบนใบหน้าอันเรียบนิ่งของเฉินฝานซิง

“ถึงยังไงก็ต้องชดใช้ค่ะ แต่ว่าเงินสองร้อยล้านนี่ คุณป๋อ ฉันคงไม่ได้จับเงินเยอะแยะมากมายขนาดนั้นสักพักเลย”

หว่างคิ้วของป๋อจิ่งชวนยังคงหลงเหลือร่องรอยแห่งความอึมครึม

เฉินฝานซิงมองไปยังสิ่งของที่วางอยู่บนชั้น เธอหยิบกำไลหยกคู่หนึ่งที่เธอประมูลได้ไปก่อนหน้าขึ้นมาสวมไว้ที่ข้อมือก่อนจะส่องมันให้ต้องกับแสงไฟจนมันกระจายแสงวับวาว

รอยยิ้มพึงใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า ก่อนเธอจะหยิบกุญแจอายุยืนตามขึ้นมา เสียงกังวานของกระพรวนที่ดังขึ้นทำลายความเงียบในสถานที่จัดประชุมฟังดูไพเราะจับใจ มันถูกนำไปวางไว้ตรงกลางฝ่ามือไม่ต่างกัน สายตาที่ถูกส่งมานั้นค่อยๆ อ่อนโยนลงทีละน้อย

ก่อนที่เธอจะกำกุญแจอายุยืนไว้ในมือแล้วช้อนสายตามองป๋อจิ่งชวนที่อยู่เบื้องล่างเวทีอีกครั้ง

“เพราะงั้นจะเป็นไรไหมถ้าฉันจะขอติดเอาไว้ก่อน”

นัยน์ตาสีดำขลับของป๋อจิ่งชวนจ้องมองเฉินฝานซิงอย่างเงียบๆ อยู่เนิ่นนาน รังสีอัมหิตที่แผ่ขยายอยู่รอบกายนั้นค่อยๆ สงบลง รอยยิ้มมุมปากก็ค่อยๆ ถูกฉาบไปด้วยความอบอุ่น

“เอาสิครับ แต่ถ้าเช่นนั้น ผมคงต้องขอคิดดอกเบี้ยนะ”

“…”

“…”

“…”

กระแสลมหมุนวนอย่างรวดเร็ว คล้ายกับพายุทอร์นาโด ยากจะหนีพ้นจากวงพายุ ดิ้นเช่นไรก็ดิ้นไม่หลุด

ทุกคนต่างก็นิ่งค้างให้กับเหตุการณ์ที่ไม่เป็นไปตามเกมเช่นนี้!

รังสีรอบกายของป๋อจิ่งชวนแปรเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน จนอินรุ่ยเจวี๋ยที่อยู่ข้างๆ ต้องกลอกตาขาว

แม่ง อาหารหมา[1]คืนนี้โคตรเร้าใจ!

แจกอาหารหมาให้กินกันโต้งๆ แบบนี้ เทศกิจยังไม่รีบมาจัดการอีก!

ยังจะไปคิดดอกเขาอีก?

แหม!

พลิกหน้าไวกว่าพลิกหนังสือเชียวนะ!

พ่อค้าหน้าเลือด!

เฉินฝานซิงเม้มปากขำ “คิดดอก…คิดยังไงคะ”

“นี่ก็ต้องเจรจากันก่อน” ป๋อจิ่งชวนเอ่ยขึ้นเนิบๆ

อินรุ่ยเจวี๋ยทุกข์ทรมานเสียแทบจะกระอักออกมาเป็นโลหิต

“เจรจากันก่อน? ไม่บอกตรงๆ ไปเลยล่ะว่าให้คุยกันบนเตียงน่ะ หน้าด้านหน้าทนที่สุด!”

จี้อี้ตะหวัดมองเขาไปหนึ่งที “นี่นายมีสิทธิ์ไปว่าคนอื่นเขาด้วยเหรอ”

“งั้นเธอก็มาคุยกับฉันดูสิ ฉันจะได้ไม่มีสิทธิ์ไปว่าใครเขา!”

“นาย…หน้าไม่อาย!”

ตอนที่ 560 เป็นอะไรกัน

สรุปว่าจะลงเอยแบบนี้?

น้ำหอมสองร้อยล้านจะมาถูกเขวี้ยงทิ้งไปเสียแบบนี้?

ทั้งๆ ที่ของประมูลทั้งงานในคืนนี้เกือบถูกทุบทำลาย แต่กลับพูดออกมาว่าไม่ต้องชดใช้?!

นี่มันเรื่องอะไร

นี่มันเรื่องอะไรกานนน!

เป็นอะไรกัน!

พวกเขาอาจจะเป็นอะไรกันก็ได้!

ไม่สิ!

พวกเขาต้องเป็นอะไรกันแน่ๆ!

ใช่!

จะต้องเป็นอะไรกันชัวร์!

แต่ป๋อจิ่งชวน เขาไม่ใช่เสือผู้หญิงไม่ใช่รึไง

ไหนยังจะมีข่าวว่าเขาเป็นเสือใบอีกไม่ใช่หรือ!

กับเฉินฝานซิง?

พวกเขาไปจีบกันตอนไหน

ไม่ ไม่น่าเป็นไปได้!

เฉินฝานซิงกับซูเหิงเพิ่งเลิกกันไปไม่เท่าไหร่เอง สองคนนี้จะไปเป็นอะไรกันได้ยังไง

อาจจะ…

แค่สนิทกันเป็นการส่วนตัวเฉยๆ ก็ได้!

ฝูงชนต่างก็งงกันเป็นไก่ตาแตก สายตาฉงนปนใคร่รู้คู่แล้วคู่เล่าสอดส่ายไปมาระหว่างร่างทั้งสองไม่หยุดพัก

นอกจากจะไม่ได้เห็นเฉินฝานซิงต้องจนมุมและมีจุดจบไม่สวยแล้ว ยังทำให้เธอกลายเป็นเป้าสายตาในคืนนี้ไปอีกครั้ง

เฉินเชียนโหรวโกรธจนเจ็บร้าวไปทั้งหัวใจ!

แล้วเรื่องระหว่างเธอกับป๋อจิ่งชวน…

สรุปว่ามันยังไงกันแน่!

หากพวกเขาเป็นอะไรกับเฉินฝานซิงจริงๆ…

สายตาของเธอทอดมองไปยังร่างอันสูงสง่า หัวใจก็พลันกระตุกวูบ

ไม่ได้ เธอไม่มีวันยอมให้เฉินฝานซิงได้คบกับผู้ชายแบบป๋อจิ่งชวนเด็ดขาด!

เธอไม่ยอมให้เฉินฝานซิงข่มเธอไปได้ตลอดหรอก!

ไม่ได้ๆ!

ไม่ได้เด็ดขาด!

พอเทียบกับป๋อจิ่งชวนแล้ว ซูเหิงเขา…

ไฟริษยาลุกท่วมไปทั่วทั้งหัวใจของเธอ พริบตาเดียวก็กลับพบว่าซูเหิงที่อยู่ข้างๆ กันกำลังจ้องมองไปยังเฉินฝานซิงอย่างตกตะลึง!

เร่งให้เพลิงริษยาในใจนั้นลุกโชนขึ้นในชั่วพริบตา หัวใจดวงนั้นแทบจะระเบิดออกมาอยู่รอมร่อ เปลวเพลิงได้แผดเผาหัวใจจนแสบสัน!

“พี่เหิง!”

เธอพลันร้องเรียกซูเหิงขึ้นด้วยเสียงเข้ม

ซูเหิงหันกลับมามองเธอ ทั้งที่สีหน้าของเขายังคงตกอยู่ในภวังค์

“มีอะไรเหรอ”

เฉินเชียนโหรวกัดฟันกรอด แต่แค่พริบตาเดียวร่างทั้งร่างของเธอก็ดูอ่อนแอลงทันใด

“ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย…” เธอขบปากเบาๆ “ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว พี่เหิง พี่รีบพาฉันไปจากที่นี่ทีได้ไหมคะ”

เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอซีดสลด ซูเหิงก็รับรู้ได้ถึงเหตุผลที่ทำให้เธอไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปได้ทันที

เขาพยักหน้ารับ แล้วพยุงเฉินเชียนโหรวขึ้นมา

ฟ่านหรูอวิ๋นและคนอื่นๆ ก็พากันลุกขึ้นตามบุคคลทั้งสองก่อนจะทยอยกันออกไป

แน่นอนว่าฝูงชนที่จับตาดูพวกเขาอยู่ย่อมเข้าใจในท่าทีของพวกเขาได้เช่นกัน

คืนนี้เฉินเชียนโหรวได้รับความอับอายอย่างใหญ่หลวงขนาดนั้น แน่นอนว่าคงจะเสียใจอยู่ไม่น้อย ขืนอยู่ที่นี่ต่อไปมันก็ดูจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่เหมือนกัน

ภายนอกของประตูโรงแรม

“ฉันจะไปถอยรถ เชียนโหรวเธอรออยู่ที่นี่ก่อนนะ”

ซูเหิงเอ่ยกับเฉินเชียนโหรวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และถือโอกาสนี้เงยหน้าขึ้นมองฟ่านหรูอวิ๋นที่อยู่ข้างๆ ไปวูบหนึ่ง

ฟ่านหรูอวิ๋นคล้องแขนของเฉินเชียนโหรวไว้ “คุณชายซูวางใจเถอะค่ะ เราจะช่วยดูเชียนโหรวให้เอง คุณรีบไปรีบกลับเถอะ”

ซูเหิงพยักหน้ารับเรียบๆ แล้วหมุนตัวจากไป

“เชียนโหรว เรื่องคืนนี้เธอเองก็อย่าเก็บไปใส่ใจนักเลยนะ พรุ่งนี้ก็เป็นวันมงคลของเธอแล้ว”

หว่างคิ้วของเฉินเชียนโหรวผูกกันแน่นตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้

“ฉันแค่กำลังคิดว่า…พี่สาวกับประธานป๋อเขาเป็นอะไรกัน…”

พูดถึงเรื่องนี้ หัวใจของฟ่านหรูอวิ๋นเองก็พลันอยู่ไม่สุข

“พวกเขาจะไปเป็นอะไรกันได้ล่ะ ประธานป๋อเป็นถึงใคร จะไปเกี่ยวพันกับเฉินฝานซิงได้ยังไงกัน”

“ยิ่งไปกว่านั้น เฉินฝานซิงเองก็รู้ๆ ตัวเองอยู่ หากเธอกับประธานป๋อมีใจให้กันจริงๆ ล่ะก็ คืนนี้คงไม่ทำเรื่องพรรค์นั้นออกมาหรอก! ไม่เห็นหรอว่าเธอก่อเรื่องเพราะหึงซูเหิงชัดๆ!”

หว่างคิ้วของเฉินเชียนโหรวคลายลงเล็กน้อย เธอไม่เชื่อเลยสักนิดว่าเฉินฝานซิงจะไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอะไรขนาดนั้นกับป๋อจิ่งชวนได้

และทุกกริยาท่าทางของเธอในคืนนี้ก็ดูเหมือนกำลังแคร์ซูเหิงอยู่จริงๆ

[1] อาหารหมา สำนวนกินอาหารสุนัข หมายถึง การเห็นคู่รักแสดงความรักซึ่งๆ หน้า

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย 559 เทศกิจรีบมาจัดการพวกแจกอาหารสุนัขด่วน! / 560 เป็นอะไรกัน

Now you are reading ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย Chapter 559 เทศกิจรีบมาจัดการพวกแจกอาหารสุนัขด่วน! / 560 เป็นอะไรกัน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

​ตอนที่​ ​559​ ​เทศกิจ​รีบ​มา​จัดการ​พวก​แจก​อาหาร​สุนัข​ด่วน​!

​นี่​มัน​อะไร​กัน

​ประธาน​ป๋อ​กำลัง​คิด​อะไร​อยู่​กัน​แน่​!

​เฉิน​เชียน​โหรว​เอง​ก็​มองดู​เรื่อง​เหนือ​ความคาดหมาย​ตรงหน้า​อย่าง​เหลือเชื่อ​และ​ไม่ทราบ​สาเหตุ​ไม่​ต่างกัน

​เกิด​อะไร​ขึ้น

​ทำไม​มัน​ถึง​ไม่​เหมือนกับ​ที่​เธอ​คิด​ไว้​เลย

​ถัดไป​จาก​เก้าอี้​ว่าง​ตัว​หนึ่ง​ ​คลื่น​พายุ​ได้​โหมกระหน่ำ​ขึ้น​ใน​ใจ​ของ​จี้​อี้

​ที่แท้​ ​ผู้ชาย​ที่​เขา​ลือ​กัน​ว่า​ไม่ไว้หน้าใคร​ ​ไม่สน​ใจ​ผู้หญิง​ ​แต่​เมื่อมี​ความรู้สึก​ขึ้น​มาก​็​มีส​ภาพ​เช่นนี้​นี่เอง

​นับตั้งแต่​นาที​ที่​ประธาน​เฉิน​ยืน​ขึ้น​บน​เวที​ ​คุณ​ป๋อ​ก็​ไม่​ล่ะ​สายตา​ไป​จาก​เธอ​แม้​เพียง​เสี้ยว​นาที​เดียว​ ​นัยน์ตา​สีดำ​ขลับ​ที่​ตัด​กับ​สีขาว​อย่างชัดเจน​คู่​นั้น​เอ่อล้น​ไป​ด้วย​ความปิติ​และ​ลุ่มหลง​อย่าง​ไม่​คิด​ปกปิด

​โดยเฉพาะ​ยาม​เมื่อ​เห็น​ประธาน​เฉิน​อยู่​บน​เวที​และ​ถูก​ผู้คน​พูดจา​ปรามาส​ ​แม้ว่า​ประธาน​เฉิน​จะ​ฝืนทน​และ​ไม่ใส่ใจ​มาต​ลอด​ ​แต่ทว่า​สีหน้า​กลับ​ดู​ย่ำแย่​ไป​ลง​ทุกที

​ทุกครั้งที่​สีหน้า​ของ​ประธาน​เฉิน​เยือกเย็น​ขึ้น​หนึ่ง​ส่วน​ ​โทสะ​ใน​ดวงตา​ของ​คุณ​ป๋อ​ก็​จะ​ทวี​ขึ้น​เป็น​สอง​ส่วน

​เธอ​ไม่รู้​ว่าความ​สัมพันธ์​ที่​ทั้งคู่​กำลัง​ปกปิด​มัน​อยู่​นี้​คือ​สิ่งใด​กัน​แน่​ ​แต่ว่า​สุดท้าย​…

​คุณ​ป๋อ​ก็​ระเบิด​มัน​ออกมา​เพราะ​ประธาน​เฉิน

​เฉิน​ฝาน​ซิง​ที่​เห็น​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​แสดงออก​ถึง​ความ​ฉุนเฉียว​ ​หัวใจ​ของ​เธอ​กลับ​อ่อน​ยวบ

​ยิ่ง​รู้จัก​กัน​มาก​เท่าไหร่​ ​เธอ​ก็​พบ​ว่า​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​มีเหตุผล​เพียงพอ​ที่จะ​ทำให้​เธอ​ถลำลึก​ลง​ไป​จน​กู่​ไม่​กลับ

​แต่​ถึงกระนั้น​ ​ก็​ใช่​ว่า​เขา​จะ​ทำให้​เธอ​กู่​ไม่​กลับ​ได้เสีย​ที่ไหน

​เธอ​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ​ ​หนึ่ง​ครั้ง​ ​พลาง​ส่ายหน้า​ด้วย​รอยยิ้ม​จางๆ

​“​ไม่​พัง​อะไร​แล้ว​ละ​ค่ะ​ ​ฉัน​เกรง​ว่า​จะ​ชดใช้​ไม่ไหว​”

​“​ผม​บอก​เหรอ​ว่า​จะ​ให้​คุณ​ชดใช้​”​ ​น้ำเสียง​ของ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​ยังคง​แฝง​ไป​ด้วย​โทสะ​ที่​ยาก​จะ​ทุเลา

​ฝูงชน​ตื่น​ตะลึง​กัน​อีกครั้ง

​นี่​…

​รอยยิ้ม​อบอุ่น​ได้​ฉาบ​ขึ้น​บน​ใบหน้า​อัน​เรียบ​นิ่ง​ของ​เฉิน​ฝาน​ซิง

​“​ถึง​ยังไง​ก็​ต้อง​ชดใช้​ค่ะ​ ​แต่ว่า​เงิน​สอง​ร้อย​ล้าน​นี่​ ​คุณ​ป๋อ​ ​ฉัน​คง​ไม่ได้​จับ​เงิน​เยอะแยะ​มากมาย​ขนาด​นั้น​สักพัก​เลย​”

​หว่าง​คิ้ว​ของ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​ยังคง​หลงเหลือ​ร่องรอย​แห่ง​ความ​อึมครึม

​เฉิน​ฝาน​ซิง​มอง​ไป​ยัง​สิ่งของ​ที่​วาง​อยู่​บน​ชั้น​ ​เธอ​หยิบ​กำไล​หยก​คู่​หนึ่ง​ที่​เธอ​ประมูล​ได้​ไป​ก่อนหน้า​ขึ้น​มาสวม​ไว้​ที่​ข้อมือ​ก่อน​จะ​ส่อง​มัน​ให้​ต้อง​กับ​แสงไฟ​จน​มัน​กระจาย​แสง​วับ​วาว

​รอยยิ้ม​พึงใจ​ปรากฏ​ขึ้น​บน​ใบหน้า​ ​ก่อน​เธอ​จะ​หยิบ​กุญแจ​อายุ​ยืน​ตาม​ขึ้น​มา​ ​เสียงกังวาน​ของ​กระพรวน​ที่​ดัง​ขึ้น​ทำลาย​ความ​เงียบ​ใน​สถานที่​จัด​ประชุม​ฟัง​ดู​ไพเราะ​จับใจ​ ​มัน​ถูก​นำ​ไป​วาง​ไว้​ตรงกลาง​ฝ่ามือ​ไม่​ต่างกัน​ ​สายตา​ที่​ถูก​ส่ง​มานั​้​นค​่อย​ๆ​ ​อ่อนโยน​ลง​ทีละน้อย

​ก่อนที่​เธอ​จะ​กำ​กุญแจ​อายุ​ยืน​ไว้​ใน​มือ​แล้ว​ช้อน​สายตา​มอง​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​ที่อยู่​เบื้องล่าง​เวที​อีกครั้ง

​“​เพราะ​งั้น​จะ​เป็นไร​ไหม​ถ้า​ฉัน​จะ​ขอ​ติด​เอาไว้​ก่อน​”

​นัยน์ตา​สีดำ​ขลับ​ของ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​จ้องมอง​เฉิน​ฝาน​ซิง​อย่าง​เงียบๆ​ ​อยู่​เนิ่นนาน​ ​รังสี​อัม​หิต​ที่​แผ่ขยาย​อยู่​รอบกาย​นั้น​ค่อยๆ​ ​สงบ​ลง​ ​รอยยิ้ม​มุม​ปาก​ก็​ค่อยๆ​ ​ถูก​ฉาบ​ไป​ด้วย​ความอบอุ่น

​“​เอา​สิค​รับ​ ​แต่​ถ้าเช่นนั้น​ ​ผม​คง​ต้อง​ขอ​คิดดอกเบี้ย​นะ​”

​“​…​”

​“​…​”

​“​…​”

​กระแสลม​หมุน​วน​อย่างรวดเร็ว​ ​คล้าย​กับ​พายุ​ทอร​์​นา​โด​ ​ยาก​จะ​หนี​พ้น​จาก​วง​พายุ​ ​ดิ้น​เช่นไร​ก็​ดิ้น​ไม่​หลุด

​ทุกคน​ต่าง​ก็​นิ่ง​ค้าง​ให้​กับ​เหตุการณ์​ที่​ไม่​เป็นไปตาม​เกม​เช่นนี้​!

​รังสี​รอบกาย​ของ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​แปรเปลี่ยน​ไป​อย่าง​ฉับพลัน​ ​จน​อิน​รุ่ย​เจ​วี​๋ย​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​ต้อง​กลอกตา​ขาว

​แม่ง​ ​อาหาร​หมา[1]คืนนี้​โคตร​เร้าใจ​!

​แจก​อาหาร​หมา​ให้​กินกัน​โต้งๆ​ ​แบบนี้​ ​เทศกิจ​ยัง​ไม่​รีบ​มา​จัดการ​อีก​!

​ยัง​จะ​ไป​คิด​ดอก​เขา​อีก​?

​แหม​!

​พลิก​หน้า​ไว​กว่า​พลิก​หนังสือ​เชียว​นะ​!

​พ่อค้า​หน้าเลือด​!

​เฉิน​ฝาน​ซิง​เม้มปาก​ขำ​ ​“​คิด​ดอก​…​คิด​ยังไง​คะ​”

​“​นี่​ก็​ต้อง​เจรจา​กัน​ก่อน​”​ ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​เอ่ย​ขึ้น​เนิบๆ

​อิน​รุ่ย​เจ​วี​๋ย​ทุกข์ทรมาน​เสีย​แทบจะ​กระอัก​ออกมา​เป็น​โลหิต

​“​เจรจา​กัน​ก่อน​?​ ​ไม่​บอก​ตรงๆ​ ​ไป​เลย​ล่ะ​ว่า​ให้​คุย​กัน​บน​เตียง​น่ะ​ ​หน้าด้าน​หน้า​ทน​ที่สุด​!​”

​จี้​อี้​ตะ​หวัด​มอง​เขา​ไป​หนึ่ง​ที​ ​“​นี่​นาย​มีสิทธิ์​ไป​ว่า​คนอื่น​เขา​ด้วย​เหรอ​”

​“​งั้น​เธอ​ก็​มาคุ​ยกับ​ฉัน​ดู​สิ​ ​ฉัน​จะ​ได้​ไม่มี​สิทธิ์​ไป​ว่า​ใคร​เขา​!​”

​“​นาย​…​หน้าไม่อาย​!​”

ตอนที่​ ​560​ ​เป็น​อะไร​กัน

สรุป​ว่า​จะ​ลงเอย​แบบนี้​?

น้ำหอม​สอง​ร้อย​ล้าน​จะ​มาถูก​เขวี้ยง​ทิ้ง​ไป​เสีย​แบบนี้​?

ทั้งๆ​ ​ที่​ของ​ประมูล​ทั้ง​งาน​ใน​คืนนี้​เกือบ​ถูก​ทุบ​ทำลาย​ ​แต่กลับ​พูด​ออกมา​ว่า​ไม่ต้อง​ชดใช้​?​!

นี่​มัน​เรื่อง​อะไร

นี่​มัน​เรื่อง​อะไร​กาน​นน​!

เป็น​อะไร​กัน​!

พวกเขา​อาจจะ​เป็น​อะไร​กัน​ก็ได้​!

ไม่​สิ​!

พวกเขา​ต้อง​เป็น​อะไร​กัน​แน่ๆ​!

ใช่​!

จะ​ต้อง​เป็น​อะไร​กัน​ชัวร์​!

แต่​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​ ​เขา​ไม่ใช่​เสือผู้หญิง​ไม่ใช่​รึ​ไง

ไหน​ยัง​จะ​มี​ข่าว​ว่า​เขา​เป็น​เสือ​ใบ​อีก​ไม่ใช่​หรือ​!

กับ​เฉิน​ฝาน​ซิง​?

พวกเขา​ไป​จีบ​กันตอน​ไหน

ไม่​ ​ไม่น่า​เป็นไปได้​!

เฉิน​ฝาน​ซิง​กับ​ซู​เหิง​เพิ่ง​เลิกกัน​ไป​ไม่เท่าไหร่​เอง​ ​สอง​คน​นี้​จะ​ไป​เป็น​อะไร​กันได​้​ยังไง

อาจจะ​…

แค่​สนิท​กัน​เป็นการ​ส่วนตัว​เฉยๆ​ ​ก็ได้​!

ฝูงชน​ต่าง​ก็​งง​กัน​เป็น​ไก่​ตา​แตก​ ​สายตา​ฉงน​ปน​ใคร่รู้​คู่​แล้ว​คู่​เล่า​สอดส่าย​ไปมา​ระหว่าง​ร่าง​ทั้งสอง​ไม่​หยุดพัก

นอกจาก​จะ​ไม่ได้​เห็น​เฉิน​ฝาน​ซิง​ต้อง​จนมุม​และ​มี​จุดจบ​ไม่​สวย​แล้ว​ ​ยัง​ทำให้​เธอ​กลายเป็น​เป้าสายตา​ใน​คืนนี้​ไป​อีกครั้ง

เฉิน​เชียน​โหรว​โกรธ​จน​เจ็บร้าว​ไป​ทั้ง​หัวใจ​!

แล้ว​เรื่อง​ระหว่าง​เธอ​กับ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​…

สรุป​ว่า​มัน​ยังไง​กัน​แน่​!

หาก​พวกเขา​เป็น​อะไร​กับ​เฉิน​ฝาน​ซิง​จริงๆ​…

สายตา​ของ​เธอ​ทอด​มอง​ไป​ยัง​ร่าง​อัน​สูงสง่า​ ​หัวใจ​ก็​พลัน​กระตุก​วูบ

ไม่ได้​ ​เธอ​ไม่มีวัน​ยอมให้​เฉิน​ฝาน​ซิง​ได้​คบ​กับ​ผู้ชาย​แบบ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​เด็ดขาด​!

เธอ​ไม่ยอม​ให้​เฉิน​ฝาน​ซิง​ข่ม​เธอ​ไป​ได้​ตลอด​หรอก​!

ไม่ได้​ๆ​!

ไม่ได้​เด็ดขาด​!

พอ​เทียบ​กับ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​แล้ว​ ​ซู​เหิง​เขา​…

ไฟ​ริษยา​ลุก​ท่วม​ไป​ทั่วทั้ง​หัวใจ​ของ​เธอ​ ​พริบตาเดียว​ก็​กลับ​พบ​ว่า​ซู​เหิง​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​กัน​กำลัง​จ้องมอง​ไป​ยัง​เฉิน​ฝาน​ซิง​อย่าง​ตกตะลึง​!

เร่ง​ให้​เพลิง​ริษยา​ใน​ใจ​นั้น​ลุกโชน​ขึ้น​ใน​ชั่วพริบตา​ ​หัวใจ​ดวง​นั้น​แทบจะ​ระเบิด​ออกมา​อยู่​รอมร่อ​ ​เปลวเพลิง​ได้​แผดเผา​หัวใจ​จน​แสบ​สัน​!

“​พี่​เหิง​!​”

เธอ​พลัน​ร้องเรียก​ซู​เหิง​ขึ้น​ด้วย​เสียง​เข้ม

ซู​เหิง​หันกลับ​มาม​อง​เธอ​ ​ทั้งที่​สีหน้า​ของ​เขา​ยังคง​ตกอยู่ในภวังค์

“​มี​อะไร​เหรอ​”

เฉิน​เชียน​โหร​วกัด​ฟัน​กรอด​ ​แต่​แค่​พริบตาเดียว​ร่าง​ทั้ง​ร่าง​ของ​เธอ​ก็​ดู​อ่อนแอ​ลง​ทันใด

“​ฉัน​รู้สึก​ไม่​ค่อย​สบาย​…​”​ ​เธอ​ขบ​ปากเบา​ๆ​ ​“​ฉัน​ไม่​อยาก​อยู่​ที่นี่​แล้ว​ ​พี่​เหิง​ ​พี่​รีบ​พา​ฉัน​ไป​จาก​ที่นี่​ที​ได้​ไหม​คะ​”

เมื่อ​เห็น​ว่า​ใบหน้า​ของ​เธอ​ซีด​สลด​ ​ซู​เหิ​งก​็​รับรู้​ได้​ถึง​เหตุผล​ที่​ทำให้​เธอ​ไม่​อยาก​อยู่​ที่นี่​ต่อไป​ได้​ทันที

เขา​พยักหน้า​รับ​ ​แล้ว​พยุง​เฉิน​เชียน​โหรว​ขึ้น​มา

ฟ่าน​หรู​อวิ​๋น​และ​คนอื่นๆ​ ​ก็​พากั​นลุก​ขึ้น​ตาม​บุคคล​ทั้งสอง​ก่อน​จะ​ทยอย​กัน​ออก​ไป

แน่นอน​ว่า​ฝูงชน​ที่จับ​ตาดู​พวกเขา​อยู่​ย่อม​เข้าใจ​ใน​ท่าที​ของ​พวกเขา​ได้​เช่นกัน

คืนนี้​เฉิน​เชียน​โหรว​ได้รับ​ความอับ​อาย​อย่างใหญ่หลวง​ขนาด​นั้น​ ​แน่นอน​ว่า​คงจะ​เสียใจ​อยู่​ไม่น้อย​ ​ขืน​อยู่​ที่นี่​ต่อไป​มัน​ก็​ดูจะ​กลืนไม่เข้าคายไม่ออก​อยู่​เหมือนกัน

ภายนอก​ของ​ประตู​โรงแรม

“​ฉัน​จะ​ไป​ถอย​รถ​ ​เชียน​โหรว​เธอ​รอ​อยู่​ที่นี่​ก่อน​นะ​”

ซู​เหิง​เอ่ย​กับ​เฉิน​เชียน​โหรว​ด้วย​น้ำเสียง​อ่อนโยน​ ​และ​ถือโอกาส​นี้​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​ฟ่าน​หรู​อวิ​๋​นที​่​อยู่​ข้างๆ​ ​ไป​วูบ​หนึ่ง

ฟ่าน​หรู​อวิ​๋​นค​ล้อง​แขน​ของ​เฉิน​เชียน​โหรว​ไว้​ ​“​คุณชาย​ซู​วางใจ​เถอะ​ค่ะ​ ​เรา​จะ​ช่วย​ดู​เชียน​โหรว​ให้​เอง​ ​คุณ​รีบ​ไปรี​บก​ลับ​เถอะ​”

ซู​เหิง​พยักหน้า​รับ​เรียบๆ​ ​แล้ว​หมุนตัว​จากไป

“​เชียน​โหรว​ ​เรื่อง​คืนนี้​เธอ​เอง​ก็​อย่า​เก็บ​ไป​ใส่ใจ​นัก​เลย​นะ​ ​พรุ่งนี้​ก็​เป็น​วัน​มงคล​ของ​เธอ​แล้ว​”

หว่าง​คิ้ว​ของ​เฉิน​เชียน​โหรว​ผูก​กัน​แน่น​ตั้งแต่​เริ่ม​จนถึง​ตอนนี้

“​ฉัน​แค่​กำลัง​คิด​ว่า​…​พี่สาว​กับ​ประธาน​ป๋อ​เขา​เป็น​อะไร​กัน​…​”

พูดถึง​เรื่อง​นี้​ ​หัวใจ​ของ​ฟ่าน​หรู​อวิ​๋น​เอง​ก็​พลัน​อยู่ไม่สุข

“​พวกเขา​จะ​ไป​เป็น​อะไร​กันได​้​ล่ะ​ ​ประธาน​ป๋อ​เป็น​ถึง​ใคร​ ​จะ​ไป​เกี่ยวพัน​กับ​เฉิน​ฝาน​ซิง​ได้​ยังไง​กัน​”

“​ยิ่งไปกว่านั้น​ ​เฉิน​ฝาน​ซิง​เอง​ก็​รู้​ๆ​ ​ตัวเอง​อยู่​ ​หาก​เธอ​กับ​ประธาน​ป๋อมี​ใจ​ให้​กัน​จริงๆ​ ​ล่ะ​ก็​ ​คืนนี้​คง​ไม่​ทำ​เรื่อง​พรรค์​นั้น​ออกมา​หรอก​!​ ​ไม่เห็น​หรอ​ว่า​เธอ​ก่อเรื่อง​เพราะ​หึง​ซู​เหิง​ชัดๆ​!​”

หว่าง​คิ้ว​ของ​เฉิน​เชียน​โหรว​คลาย​ลง​เล็กน้อย​ ​เธอ​ไม่เชื่อ​เลย​สักนิด​ว่า​เฉิน​ฝาน​ซิง​จะ​ไป​มี​ความสัมพันธ์​ลึกซึ้ง​อะไร​ขนาด​นั้น​กับ​ป๋อ​จิ​่ง​ชวน​ได้

และ​ทุก​กริยา​ท่าทาง​ของ​เธอ​ใน​คืนนี้​ก็​ดูเหมือน​กำลัง​แคร์​ซู​เหิ​งอยู​่​จริงๆ

[1] ​อาหาร​หมา​ ​สำนวน​กิน​อาหาร​สุนัข​ ​หมายถึง​ ​การ​เห็น​คู่รัก​แสดง​ความรัก​ซึ่ง​ๆ​ ​หน้า

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+