ลืมรักเลือนใจ 579 ฉันชอบมาก / 580 ฉันต้องการความรู้สึกของฉัน!
ตอนที่ 579 ฉันชอบมาก
นักข่าวจำนวนไม่น้อยที่อยู่ในงานตอนนี้ต่างมองหน้ากัน แววตาแปลกประหลาดยิ่งนัก
ก่อนหน้านี้ลือกันว่าหลินเยียนอาศัยเส้นของหลินซูหย่าถึงได้ร่วมงานกับกองถ่ายเลเจนด์ แต่ตอนนี้ดูท่าเหมือนจะไม่ใช่แบบนี้แล้ว
โดยเฉพาะคลิปช่วงที่หลินเยียนออดิชันที่ถูกแฉอยู่บนอินเทอร์เน็ตนั่น
ในคลิป หลินเยียนพูดจาปาวๆ ว่าในประเทศนี้คนที่มีคุณสมบัติแสดงเป็นเยวาคือเธอเท่านั้น และเพราะคำพูดนี้ ช่วงนี้จึงถูกชาวเน็ตและสื่อสาดโคลนใส่บนอินเทอร์เน็ต
แต่ใครจะไปคาดคิดว่าหลินเยียน…กลับประสบความสำเร็จ ได้รับบทเยวามาจริงๆ!
ผ่านไปไม่นานนัก นักข่าวจากสื่อต่างๆ ที่อยู่นอกคลับเฮ้าส์ก็ได้รับข้อมูลที่ยากจะเหลือเชื่อนี้เช่นกัน
หลินเยียนบดขยี้หลินซูหย่า ประสบความสำเร็จจนได้รับบทของเยวามา ส่วนคำพูดโอหังตอนออดิชันของหลินเยียนที่ถูกด่านั้นกลับกลายเป็นเรื่องจริง…
ขณะนี้ภายในคลับเฮ้าส์นักข่าวหญิงคนหนึ่งมองโจวเฉียว ขมวดคิ้วพร้อมเอ่ยถามขึ้นมาว่า “คุณโจวเฉียว คุณคือศิษย์ของเทพลั่งหมั่ง และตัวคุณเองก็เป็นนักแข่งรถมืออาชีพที่มีความโดดเด่นมากคนหนึ่ง จากที่คุณเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ ครั้งนี้เทพลั่งหมั่งส่งคุณมาที่ประเทศจีนเพื่อช่วยทีมงานเลเจนด์หานักแสดงที่มีความโดดเด่นที่เหมาะสมกับบทของเยวา เป็นแบบนี้ใช่ไหมคะ?”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ โจวเฉียวก็มองนักข่าวสาวที่เอ่ยถามแวบหนึ่ง จากนั้นก็ผงกศีรษะ “ใช่ครับ คุณเข้าใจได้ถูกต้องมาก”
“ดีค่ะ” นักข่าวสาวเอ่ย “ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างงั้นพวกเราก็อยากจะถามคุณโจวเฉียวสักหน่อย หรือว่าดาราอย่างหลินเยียนก็คือนักแสดงที่มีความโดดเด่นที่เหมาะสมกับบทของเยวาในสายตาคุณ?”
เมื่อนักข่าวสาวคนนี้พูดจบ นักข่าวซึ่งเดิมทีอยากจะพูดแต่ไม่กล้าพูดจำนวนหนึ่งต่างทยอยพูดสำทับเสียงเบา
“คุณโจวเฉียว รวมถึงคุณผู้กำกับด้วย พวกคุณคงยังไม่ค่อยรู้จักคุณหลินเยียนคนนี้ดีนัก แต่พวกเรารู้จักดี เหมือนเธอจะไม่ค่อยเหมาะกับบทเยวานี้สักเท่าไหร่ ต่อให้ไม่มีคุณซูหย่าก็ตาม…”
โจวเฉียวกวาดตามองบรรดาคนที่ส่งเสียงถามแวบหนึ่งทันที จากนั้นก็ตอบพร้อมหัวเราะเบาๆ กลับไปว่า “ผมเห็นนักข่าวที่รวมตัวกันหาเรื่องนักแสดงแบบนี้น้อยมากเลยนะครับ”
ตอนนี้หลินเยียนไม่ได้สนใจคำวิจารณ์จากนักข่าวพวกนั้น เธอกำลังอ่านข้อความจำนวนหนึ่งที่ผู้กำกับส่งมาหาแอคเคาท์ของเยวา
GO11 : [คุณเยวา พวกเราเคารพการตัดสินใจของคุณด้วยการให้คุณหลินเยียนได้แสดงบทของคุณ เพียงแต่นักแสดงที่คุณเลือกคนนี้อาจจะมีชื่อเสียงในประเทศจีนไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่…]
จากนั้นผู้กำกับก็ส่งคลิปให้หลินเยียน เนื้อหาที่อยู่ภายในคลิปก็คือคำวิจารณ์ของนักข่าวพวกนี้รวมถึงข้อมูลเชิงลบของหลินเยียนที่มีอยู่ว่อนอินเทอร์เน็ต
อย่างไรก็ตามเกรงว่าผู้กำกับคงคิดไม่ถึงว่าหลินเยียนซึ่งกำลังนั่งอยู่ด้านข้างตัวเองไม่ถึงหนึ่งเมตรก็คือเยวา…
หลินเยียนเงยหน้าขึ้นมามองผู้กำกับที่กำลังรวบรวมสมาธิส่งข้อความหาตนเองทันที
ดูท่าผู้กำกับคนนี้จะยังค่อนข้างถูกใจหลินซูหย่า คิดจะช่วงชิงโอกาสครั้งสุดท้าย คิดว่าหากเยวาเห็นข่าวเชิงลบพวกนี้แล้วจะเปลี่ยนความคิดกระมัง…
ถ้าเยวาเปลี่ยนความคิด กองถ่ายเลเจนด์ก็จะเปลี่ยนตัวเป็นหลินซูหย่าโดยไม่สนใจเงินค่าผิดสัญญาเล็กน้อยนั่นทันที
หลินเยียนส่งข้อความตอบผู้กำกับอย่างรวดเร็ว
เยวา : [ดีมากเลย]
GO11 : [ดีมาก? แบบนี้ยังดีอีกเหรอครับ?]
เยวา : [ฉันคิดว่านักแสดงที่ชื่อหลินเยียนคนนี้ต่างจากคนอื่นมาก มีความเป็นตัวของตัวเอง มีนิสัยเฉพาะตัว ฉันชอบมาก คล้ายฉันมากด้วย ฉันคิดว่าในประเทศจีนหรือแม้แต่ในโลกนี้ มีแค่เธอที่เหมาะสมที่จะมาแสดงประวัติชีวิตของฉัน]
GO11 : [“…”]
เมื่อหลินเยียนส่งข้อความเสร็จก็ช้อนตาจ้องมองผู้กำกับที่อยู่ตรงหน้าซึ่งกำลังจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย
รู้สึกสงสัยเกาฟู่ไซว่คนนี้อย่างน่าประหลาด…
ตอนที่ 580 ฉันต้องการความรู้สึกของฉัน!
ผู้กำกับเงยหน้ามองหลินเยียนด้วยสีหน้างุนงง จากนั้นก็อ่านข้อความที่เยวาส่งมาในโทรศัพท์อีกครั้งทันที
หลินเยียนพูดตอนออดิชันว่าทั้งประเทศจีนมีเธอเท่านั้นที่มีคุณสมบัติที่จะแสดงเป็นเยวา ไม่สนใจบทอื่นใดทั้งสิ้น
ส่วนเยวากลับบอกเขาว่าในประเทศจีนหรือแม้แต่ในโลกนี้ มีแค่หลินเยียนที่เหมาะสมที่จะมาแสดงประวัติชีวิตของเธอ…
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ สองคนใจสื่อถึงกันงั้นเหรอ หรือชาติก่อนจะเป็นคนรักกัน?!
กระทั่งว่ามีชั่ววูบหนึ่งที่ผู้กำกับรู้สึกว่าเยวากับหลินเยียนคล้ายจะเป็นคนคนเดียวกัน… พูดจาน่าตกใจแบบนั้นเหมือนกันเป๊ะ
สุดท้ายผู้กำกับก็ถอนหายใจ ดูท่าเยวาจะตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าต้องเป็นหลินเยียนเท่านั้น เมื่อดูจากรูปการณ์ คล้ายไม่มีอะไรจะต้องพูดกันอีก
GO11 : [คุณเยวาที่เคารพ คุณจะไม่พิจารณาอีกสักหน่อยเหรอครับ ที่จริงผมรู้สึกว่า…คุณหลินเยียนอาจไม่ค่อยเหมาะที่จะแสดงเป็นคุณจริงๆ]
เยวา : [ฉันไม่ต้องการความรู้สึกของคุณ ฉันต้องการความรู้สึกของฉัน]
GO11 : […]
เยวา : [แน่นอนว่าถ้าคุณลำบากใจมาก งั้นเชิญคุณตัดบทของฉันออกไปได้เลย]
เมื่ออ่านข้อความที่เยวาส่งมานี้ หน้าผากผู้กำกับก็ผุดเหงื่อเย็น รีบจิ้มโทรศัพท์ [จู่ๆ ผมก็รู้สึกว่าคุณ คุณหลินเยียนไม่เลวเลยจริงๆ มีนิสัยเฉพาะตัวมาก คุณเยวา สายตาในการมองคนของคุณช่างร้ายกาจจริงๆ เลยครับ!]
หลินเยียนแอบมองผู้กำกับที่อยู่ด้านข้าง อยากจะยืนขึ้นมาแล้วชูนิ้วโป้งให้ผู้กำกับเสียจริง เปลี่ยนสีหน้าเร็วขนาดนี้เชียว…
“ผู้กำกับ?”
ขณะนี้เองบรรดานักข่าวจากสื่อต่างๆ พากันทยอยถามคำถามที่มีความเกี่ยวข้องกับหลินเยียนหลายข้อกับผู้กำกับ ถึงกระนั้นกลับพบว่าผู้กำกับคนนี้เอาแต่จดจ่ออยู่กับการจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ ไม่ได้ฟังพวกเขาพูดเลยสักนิด
หลังจากเรียกไปหลายครั้ง ผู้กำกับถึงได้สติกลับคืนมา “ขอโทษครับ เมื่อครู่ผมกำลังคุยกับคุณเยวาอยู่”
เมื่อผู้กำกับพูดจบ ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นต่างมีสีหน้าประหลาดใจ รวมถึงโจวเฉียวที่อยู่บนเวทีด้วย
“คุยกับคุณเยวา? คุณเยวาคนไหนครับ”
“ก็คุณเยวาที่พวกคุณคิดนั่นแหละ” ผู้กำกับตอบ
“พระเจ้า คุณเยวาตัวจริงเหรอครับ ผู้กำกับ คุณรู้จักคุณเยวาด้วยเหรอ”
เยวามีชื่อเรื่องเกลียดคนแปลกหน้า แม้กระทั่งแฟนคลับตัวยงผู้เหนียวแน่นก็ยังไม่เคยได้เห็นหน้าเยวาสักครั้งหนึ่ง ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเบอร์ติดต่อเยวาและการได้คุยกับเยวา
ในความทรงจำของทุกคน เยวาแทบจะกลายเป็นคำสรรพนามของรถแข่ง เหมือนว่าเธออุทิศชีวิตตัวเองให้กับอาชีพแข่งรถไปตั้งนานแล้ว จนถึงตอนนี้คนที่เคยได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเยวามีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ตอนนี้พอได้ยินว่าผู้กำกับกำลังคุยกับเยวา นักข่าวทุกคนจึงรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่งเป็นธรรมดา
ผู้กำกับหัวเราะ “ก็ต้องรู้จักอยู่แล้ว ผมเป็นเพื่อนสนิทกับคุณเยวา รู้จักมานานมากแล้ว เธอชอบผลงานของผมมาก ส่วนผมเองก็เป็นแฟนพันธุ์แท้ของเธอ”
หลินเยียน “?”
หลินเยียนสาบานต่อฟ้าก็ได้ ถึงแม้ผู้กำกับคนนี้จะมีชื่อเสียงมากก็ตาม เธอไม่เคยดูผลงานของเขาสักเรื่องเลย…แถมเราสองคนก็ไม่ได้สนิทกันจริงๆ สักหน่อย
“คุณผู้กำกับ พอจะให้พวกเราอ่านเนื้อหาที่คุณคุยกับเยวาได้หรือเปล่าครับ”
นักข่าวคนหนึ่งเอ่ยปากถามอย่างอดรนทนไม่ได้
“ไม่ได้แน่นอน!” ผู้กำกับขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่คือความลับส่วนตัวระหว่างผมกับคุณเยวา คุณเยวาเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับความลับส่วนตัวมากเลยนะครับ”
หลินเยียน “…” อะไรคือความลับส่วนตัวระหว่างพวกเรา …เปลี่ยนคำได้หรือเปล่ายะ
ไม่นานนัก หลินเยียนก็ได้รับข้อความที่ส่งมาจากผู้กำกับอีกครั้งหนึ่ง
GO11 : [คุณเยวา นักข่าวที่อยู่ที่นี่กระตือรือร้นมากเลยครับ พวกเขาอยากเห็นข้อความที่พวกเราคุยกัน…คุณคิดว่า…]
เยวา : [ไม่ได้]
ผู้กำกับเหลือบมองคนที่อยู่ล่างเวทีทันที “ผมเพิ่งจะถามไป คุณเยวาบอกว่าให้ดูไม่ได้ครับ”
Comments