ลืมรักเลือนใจ 619 ขอโทษก็จบแล้ว? / 620 ป๋าช่วยใจเย็นก่อน!
ตอนที่ 619 ขอโทษก็จบแล้ว?
หยางปั๋วฉงเผยสีหน้าหยิ่งยโส เนื้อยุ้ยๆ บนแก้มกระเพื่อมและพูดขึ้นด้วยเสียงไม่แยแส “ครอบครัวงั้นเหรอ? คุณหลินอย่าพูดเต็มปากขนาดนั้นสิ! ฉันไม่กล้าคาดหวังอะไรกับบ้านตระกูลหลินพวกคุณหรอกนะ!”
หยางปั๋วฉงมองไปทางหลินเยียนด้วยสายตาเย้ยหยัน พลันพูดขึ้น “เหอๆ คุณหนูวัยรุ่นหน้าตาดีอย่างคุณหลิน จะชอบลุงแก่อย่างฉันได้ไงล่ะ!”
หลินเยว่ทงชำเลืองหางตามองไปทางหลินเยียนแล้วหัวเราะเบาๆ “แหม่คุณหยาง ถ้าลูกสาวไม่ได้เรื่องของฉันมีวาสนาได้แต่งงานกับยอดคนอย่างคุณหยาง ถือว่าเป็นบุญวาสนาที่เธอสะสมมาหลายชาติจริงๆ ! ถ้าจะบอกว่าไม่คู่ควรกัน ต้องบอกว่าลูกสาวผมไม่คู่ควรกับคุณสิครับ ขอโทษที่ผมสั่งสอนลูกสาวออกมาได้ไม่ดี”
หลินเยว่ทงพูดจบแล้ว รู้สึกสันหลังเย็นวูบอย่างไม่รู้สาเหตุ
เกิดอะไรขึ้น? รู้สึกเย็นๆ ยังไงไม่รู้…
แขกที่อยู่ข้างๆ พูดประจบไปด้วย “ใช่แล้ว ชื่อเสียงของคุณหลินเลื่องลือมานาน ผู้หญิงแบบนี้ยากที่สุด แต่ด้วยเสน่ห์ของคุณหยาง คงไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำให้เธอเชื่อง!”
จงเสี่ยวเวยหัวเราะเบาๆ อย่างไม่แยแส “คุณหยางคะ ผู้หญิงอย่างหลินเยียนน่ะ ไม่ได้อบรมเรื่องมารยาทมาตั้งแต่เด็ก นิสัยเปรี้ยวซ่ามาก ฉันคิดว่าเธอคงไม่คู่ควรกับคุณหยางหรอกนะคะ ถ้าคุณหยางชอบเธอ ก็ถือว่าเป็นบุญของเธอแล้วล่ะ”
“เคยได้ยินมาว่าคนที่ผู้หญิงคนนี้เกาะนั้นล้วนแต่เป็นคนหล่อรวย แต่เธอต้องดูเงาหัวตัวเองซะบ้างว่าตัวเองมีสิทธิ์หาคนแบบนั้นได้หรือเปล่า!” จงเสว่หนิงพูดขึ้น
“นั่นน่ะสิ! คนหล่อคนรวยคนไหนจะตาบอดมาชอบเธอ! แค่เล่นด้วยเฉยๆ ยังไม่คู่ควรเลย อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องแต่งงานด้วยเลย ฮ่าๆ คุณหลินอย่าโทษพวกเรานะ พวกเราเป็นคนพูดตรงๆ หลินเยียนที่เป็นลูกสาวของคุณ เมื่อเทียบกับคุณซูหย่าแล้ว ถือว่าคนละระดับกันเลย”
ขณะนี้ หลินเยว่ทงเผยสีหน้าลำบากใจ ถ้าเธอมีแค่สิบเปอร์เซ็นต์ของซูหย่าก็คงไม่เป็นแบบนี้ เขาได้แต่ฝืนยิ้มแห้งๆ “ไม่เป็นไร ที่พวกคุณพูดแบบนั้นก็แค่หวังดีกับเธอ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จงเสี่ยวเวยพยักหน้าแล้วพูดขึ้น “คุณหยางพูดถูก คนอย่างหลินเยียนต้องรู้ตัวเองซะบ้าง ไม่งั้นตัวเองจะตายยังไงยังไม่รู้เลย”
หลินเยว่ทงฟังแล้วรู้สึกโมโหขึ้นมา เขาพยายามหาคู่ให้ยัยหนูนี่ด้วยความยากลำบาก แต่เธอกลับทำให้เป็นแบบนี้ไปได้
ลูกสาวคนเก่งที่เฮ่อมู่อวิ๋นสั่งสอนช่างไม่ได้เรื่องจริงๆ นอกจากเสียหน้าแล้วยังทำให้เขาเดือดร้อนอีกด้วย
หลินเยว่ทงพยายามฝืนความโมโหเอาไว้แล้วรีบขอโทษขอโพยหยางปั๋วฉง “แหม่ ลูกสาวคนนี้ของผมโดนแม่เธอสอนจนเสียคน ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวเท่าไหร่ ก็เลยพูดจาไม่ดี ทำให้คุณหยางไม่พอใจ…”
หลินเยว่ทงพูดจบแล้วมองไปทางหลินเยียนด้วยสายตาตำหนิ “เสี่ยวเยียน รีบขอโทษคุณหยางเดี๋ยวนี้!”
วันนี้หลินเยียนฉีกหน้าหยางปั๋วฉงต่อหน้าทุกคน ถ้าจะทำให้หยางปั๋วฉงหายโกรธล่ะก็ คงต้องหาความมั่นใจของหยางปั๋วฉงกลับมาให้ได้
นิสัยของหยางปั๋วฉงใครๆ ก็รู้ วันนี้โดนหลินเยียนฉีกหน้าต่อหน้าทุกคน คงจะไม่จบง่ายๆ เพียงแค่นี้ เขาถือแก้วเหล้าไว้ในมือ พูดขึ้นด้วยความมึนเมา “เหอะ ขอโทษ…แค่ขอโทษก็พอแล้วเหรอ?”
หลินเยว่ทงหัวเราะแล้วพูดขึ้นด้วยความประจบ “คุณหยางพูดถูก การขอโทษต้องขอโทษด้วยใจ มันเป็นเรื่องสมควรอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะทำให้คุณหยางหายโกรธเหรอครับ?”
หยางปั๋วฉงทำเสียง ‘หึ’ มองไปทางเด็กเสิร์ฟข้างๆ “นาย ไปเปิดเอเวอร์เคลียร์มาขวดนึง!”
“ครับคุณหยาง” ไม่นาน เด็กเสิร์ฟไปหยิบเหล้าจากเมืองนอกมาขวดนึง
ตอนที่ 620 ป๋าช่วยใจเย็นก่อน!
นัยน์ตาหม่นหมองของหยางปั๋วฉงเต็มไปด้วยความไม่ไยดี เขาทำหน้าบึ้งและเอ่ยปากพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหมือนคนมีเมตตา “เอาแบบนี้ดีกว่าคุณหลิน ถ้าคุณอยากแสดงความจริงใจก็ดื่มเหล้าขวดนี้จนหมด! ถ้าคุณกินหมด ผมจะถือว่าปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้ และจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง!”
หยางปั๋วฉงพูดด้วยสีหน้าเหยียดหยาม หึ คุณหนูอะไรกัน คุณหนูบ้านตระกูลหลินคือหลินซูหย่า ส่วนผู้หญิงคนนี้ก็เป็นแค่นักแสดงสมทบที่หน้าตาพอจะถูไถไปได้ กล้ามาทำตัวหยิ่งต่อหน้าเขาซะงั้น ช่างไม่สำเนียกตัวเองจริงๆ
ไม่ไปลองถามคนอื่นซะบ้างว่าหยางปั๋วฉงเป็นคนอย่างไร กล้ามาทำตัวแบบนี้ต่อหน้าเขางั้นเหรอ…
ตอนนี้ก็ต้องมาจำนนต่อเขาอยู่ดีนั่นแหละ!
หลังจากผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในบ้านแล้ว มีอีกหลายวิธีที่จะจัดการเธอได้
หลินเยียนเงยหน้าขึ้น กวาดสายตามองไปทางหยางปั๋วฉงโดยที่บนหน้าไร้อารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น
จะตายก็ช่วยตายคนเดียวได้ไหม
ถ้าตัวตนของแฟนหนุ่มเธอถูกเปิดเผย ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ก็เกมโอเวอร์กันถ้วนหน้า!
หลินเยว่ทงเห็นหลินเยียนยืนทื่อๆ อยู่ตรงนั้น ก็เลยเอ่ยปากเร่งเธอ “ยังยืนงงอยู่ทำไม คุณหยางให้เธอกินเหล้าก็ถือว่าให้ไว้หน้าเธอ! ทำไมเป็นคนไม่รู้เรื่องแบบนี้!”
อีกฝั่งหนึ่ง หลินเยียนกำลังพยายามใช้ชายเสื้อบังมือเผยอวี้เฉิงอย่างยากลำบาก ในขณะเดียวกันเธอกวาดสายตามองไปทางเหล้าเอเวอร์เคลียร์นั่น
เหล้านอกนี่เป็นหนึ่งในเหล้าที่จัดว่าแรง ระดับความเข้มข้นแอลกอฮอลล์อยู่ที่ 95%
คนทั่วไปกินแค่อึกเดียวยังไม่ไหว นี่ถึงขั้นให้หญิงสาวกินคนเดียวทั้งขวดงั้นเหรอ
ด้วยสภาพร่างกายของหลินเยียน ต่อให้กินไปทั้งขวดก็คงไม่เป็นอะไร แต่ถ้าเป็นคนทั่วไป ถ้ากินขวดนี้ลงไปทั้งขวด คิดว่าคงจะไม่รอดแน่ๆ
หลินเยียนกำลังครุ่นคิด จังหวะเคาะนิ้วลงบนขาจากเขาทำเอาหัวใจเธอว้าวุ่น
บ้าเอ้ย!
นี่มันความชอบส่วนตัวแบบไหนกัน
หลินเยียนกดมือเผยอวี้เฉิงไว้
ป๋าคะ เธอผิดไปแล้ว เธอว่าตัวเองทำผิดจริงๆ แล้ว!
ป๋าต้องใจเย็นๆ ก่อนนะ!
เผยอวี้เฉิงเห็นมือเล็กๆ ของผู้หญิงที่จับมือตัวเองไว้ อารมณ์ขันปรากฎขึ้นในแววตา เขาจึงให้ความร่วมมือในการไม่ขยับต่อ ปล่อยให้หญิงสาวจับมือตัวเองไว้ แววตาเย็นชาจนอันตรายถึงสุดขีดที่อยู่หลังเลนส์แว่นนั้น แลดูผ่อนคลายลง
เผยอวี้เฉิง “จริงๆ แล้วเธออาจจะไม่ต้องการพ่อคนนี้ก็ได้”
คำพูดนี้ทำเอาหลินเยียนรู้สึกประหลาดใจแปลกๆ นั่นหมายความว่าจะให้พ่อแท้ๆ ของเธอหายไปงั้นเหรอ
หลินเยียน “เอ่อ…ไม่…ถ้าไม่เอาพ่อคนนี้แล้ว…ป๋าอยากเป็นพ่อฉันงั้นเหรอ”
เผยอวี้เฉิง “…”
เผยอวี้เฉิงหัวเราะเบาๆ กดเสียงต่ำแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้นะ ถ้าคุณหลินมีความชอบแบบนั้นล่ะก็”
หลินเยียน “…!”
ฉันไม่มีความชอบแบบนั้นค่ะ!
ภายในห้องวีไอพีขณะนี้ ผู้คนต่างมองมาด้วยสายตาไม่แยแส เหมือนไม่ใช่ธุระของตัวเอง
“โถๆ ได้ข่าวว่าหยางปั๋วฉงนี่ใจคอโหดเหี้ยม สมคำล่ำลือจริงๆ โหดสุดๆ! ได้ข่าวว่าเมียหลายคนของเขาโดนเขาทำจนพิการไปหลายคนแล้ว!”
“ก็ยัยหลินเยียนไม่เจียมตัวเอง คนอย่างหล่อนยังทำมาเป็นเลือกนู่นเลือกนี่ มีคนอยากได้เธอก็ดีแค่ไหนแล้ว!”
“กล้าไปหาเรื่องหยางปั๋วฉงเอง! สมน้ำหน้า! ทีนี้จะรอดูว่าจะซ่าต่อไปยังไง!”
……
หยางปั๋วฉงไม่คิดว่าหลินเยียนจะไม่ยอมไว้หน้าเขาจนกระทั่งตอนนี้ เธอนั่งอยู่กับที่แล้วไม่ยอมขยับไปไหน
หยางปั๋วฉงเดินถือเหล้าขวดนั้นมาถึงตรงหน้าหลินเยียนแบบโซซัดโซเซจากอาการมึนเมา
เห็นหยางปั๋วฉงจวนจะระเบิดความโมโหอยู่รอมร่อ สองพี่น้องจงเสว่หนิงและจงเสี่ยวเวยเผยสีหน้าสาแก่ใจยิ่งนัก
“พี่สาว สนุกแล้วสินะทีนี้! วันนี้หลินเยียนตายแน่!”
“เหอๆ น่าสงสารจัง จะบอกว่าเธอไร้เดียงสาหรือว่าโง่ดีนะ!”
……
Comments