ลืมรักเลือนใจ 507 มองคุณเป็นแค่อากาศ / 508 รอคอยปาฎิหาริย์

Now you are reading ลืมรักเลือนใจ Chapter 507 มองคุณเป็นแค่อากาศ / 508 รอคอยปาฎิหาริย์ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 507 มองคุณเป็นแค่อากาศ

ตัวปลอมยังไม่ทันได้พูดอะไร อันเดย์ที่อยู่ข้างๆ ได้ตบบ่าหลินซูหย่าเบาๆ “น้องซูหย่า เธอไม่ต้องรู้สึกผิดนะ พวกเราอยู่ในเหตุการณ์กันหมด ดังนั้นก็รู้ว่านี่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับน้องซูหย่าเลย ในฐานะพี่สาวของเธอ กล้ามาสร้างเรื่องในงานที่น้องสาวจัด ถือว่าไม่สมที่จะเป็นพี่สาวเลยจริงๆ ”

“ซูหย่า เธอใจดีเกินไปน่ะ ฉันเคยบอกเธอแล้วว่าหลินเยียนเป็นคนใจดำขนาดไหน ถึงตอนนี้เธอยังจะปกป้องอีกเหรอ?” หันอี้เซวียนที่อยู่ข้างๆ พูดขึ้น

ได้ยินเช่นนั้น อันเดย์พยักหน้าเล็กน้อย “ใช่แล้ว น้องซูหย่า เธอไม่จำเป็นต้องรับความผิดของคนอื่น เธอเป็นคนใจดี พี่สาวใจดำแบบนี้ฉันก็เคยเห็นเหมือนกัน จิตใจของคนประเภทนี้ได้บิดเบี้ยวไปหมดแล้ว เธอยิ่งใจดีด้วย เขาก็จะยิ่งได้ใจ วันนี้ยัยนั่นไม่ได้มีเรื่องกับเธอคนเดียว มีบอสเยวาด้วย เขาจะต้องชดใช้เอง!”

“แต่…ให้พี่สาวกินนาฬิกา…นี่มัน…” หลินซูหย่าเผยสีหน้าทรมาน

“ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่ให้เธอกินนาฬิกาไปทั้งเรือนหรอกนะ แต่ก็ยังต้องกินอยู่ดี เธอไม่ต้องสนใจเรื่องนี้แล้ว” อันเดย์พูดขึ้น

“ซูหย่า คุณอันเดย์พูดถูก หลินเยียนเห็นเธอใจดีก็เลยไม่ยอมปล่อยเขาไป ฟังที่คุณอันเดย์พูดเถอะ ไม่ต้องสนใจแล้ว” หันอี้เซวียนมองไปทางหลินซูหย่าแล้วส่ายหน้า

ขณะนี้ถึงแม้สีหน้าหลินซูหย่าจะดูทรมาน แต่แววตากลับมีความสะใจ

ทันใดนั้น หลินซูหย่ามองไปทางหลินเยียนด้วยความทุกข์ใจ “พี่สาว ถือว่าฉันขอร้อง พี่ไปขอโทษคุณเยวา…แล้วก็กลับไปซะ ได้ไหม? ถ้าไม่ได้จริงๆ ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง!”

หลินซูหย่าแอบหัวเราะด้วยความสะใจ เธอจะไม่ให้ใครจบได้สวยๆ ทั้งนั้น ในเมื่อหลินเยียนอยากสร้างเรื่อง ก็อย่าไปห้ามเลยดีกว่า เธออยากดูว่าหลังจากหลินเยียนแพ้แล้วจะกินนาฬิกายังไง

แต่แล้วสิ่งที่ทำให้หลินซูหย่าคิดไม่ถึง หลังจากหลินเยียนเงียบไปครู่หนึ่งแล้ว ดันพยักหน้าตอบตกลง

“ได้สิ งั้นเธอกินนาฬิกาซะ ฉันจะไปตอนนี้เลย” หลินเยียนหัวเราะแล้วมองไปทางหลินซูหย่า

สิ้นเสียงหลินเยียน หลินซูหย่าชะงักไปทันที

แต่อันเดย์ที่อยู่ข้างๆ ดันเดินขึ้นหน้ามา จ้องไปทางหลินเยียนด้วยสายตาเย็นยะเยือก “ฉันไม่เคยเจอพี่สาวโหดร้ายอย่างเธอ เธอไม่สมควรจะได้เป็นพี่สาว วันนี้เธอต้องลงแข่ง ถ้าไม่แข่งก็กินนาฬิกาเองซะ!”

“เฮ้อ…”

ขณะนี้ หลินเยียนถอนหายใจด้วยความอึดอัด “ฉันรอจนผมจะขาวหมดแล้ว ไปแข่งกันได้หรือยัง?”

ฉีเซ่าหยวนรีบเดินไปข้างๆ ตัวปลอม แล้วมองไปทางตัวปลอมกับอันเดย์ “บอส รีบไปจัดการผู้หญิงใจดำคนนี้ซะ! ลูกทีมทีมรถแข่งเกรดต่ำ เป็นแค่ตัวกระจอกในทีมเล็กๆ ได้ข่าวว่าเป็นทีมเล็กๆ ของบ้านตัวเองซะด้วย…

ถ้าไม่ใช่ของบ้านตัวเองนะ เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเป็นลูกทีมทีมรถแข่งเล็กๆ เลย คนแบบนี้ บอสหลับตายังชนะเธอได้ง่ายๆ !”

“งั้นเหรอ…”

ในที่สุด ตัวปลอมก็ตอบโต้สักที

“ใช่แล้วค่ะคุณเยวา…ทีมรถแข่งของคุณตาค่ะ แต่ไม่ค่อยมีผลงานอะไรมาโดยตลอด ช่วงนี้อาจจะใกล้แยกย้ายกันแล้วล่ะค่ะ” หลินซูหย่าพูดอยู่ข้างๆ

“ฉันรู้แล้วล่ะ” ตัวปลอมพยักหน้าแล้ว สายตาอันเยือกเย็นได้มองไปยังหลินเยียน “ตอนแรกฉันมองคุณเป็นอากาศ…แต่ตอนนี้ฉันสงสัยว่ากระเพาะของคุณจะย่อยนาฬิกาที่ซื้อมาให้ได้หรือเปล่า”

ตอนที่ 508 รอคอยปาฎิหาริย์

หลินเยียนยิ้มแล้วมองไปทางตัวปลอม “กระเพาะฉันไม่ค่อยดี แต่ฟันฉันพอใช้ได้ ไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ”

“ลงสนามแข่ง” ตัวปลอมเอ่ยปาก

สิ้นเสียงตัวปลอม ผู้คนต่างเดินตามตัวปลอมไปที่สนามแข่ง

เว่ยสวีเฟิงมองไปทางหลินเยียนด้วยสายตาคับแค้น

เขาไม่เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้ทำอะไรอยู่กันแน่ จะกินนาฬิกาที่ตัวเองเอามาถึงจะพอใจหรือไง

ไม่ใช่ว่าหลินเยียนยอมใครไม่ได้ เธอไม่ยอมตัวเองต่างหาก

แต่ในขณะนี้เว่ยสวีเฟิงตัดสินใจจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว ไม่ว่ายังไงก็ถือว่าผู้หญิงคนนี้ทำตัวเองหมด

ภายในฝูงคน ก็อดซีเดินไปข้างๆ หลินเยียน “คุณหลินเยียน คุณ…”

สำหรับการกระทำของหลินเยียนในงานเลี้ยงนั่น ก็อดซีและมู่มู่ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

แน่นอนว่าพวกเขาต้องยอมรับฝีมือของหลินเยียน แต่สำหรับพวกเขาถือว่าอยู่ในระดับเทพแล้ว แต่คนนั้นคือเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาเลยนะ!

การแพ้ครั้งเดียวในชีวิตคือการแข่งขันครั้งที่อยู่ในสนามแข่งสุดสยองอย่างสนามแข่งพินนาเคิล

ดังนั้นหลินเยียนคิดอะไรอยู่ ยังกล้าพูดว่าแพ้แล้วจะกินนาฬิกา?

หลินเยียนมองไปทางก็อดซี หัวเราะแล้วพูดขึ้น “เผลอๆ ฉันอาจจะชนะเยวาได้น่ะ”

ก็อดซี “…”

“ชนะเยวา?” มู่มู่เผยสีหน้าตะลึง “คุณหลินเยียน ผมจะพูดให้ฟังแล้วกัน นอกจากเยวานี่เป็นตัวปลอม ไม่งั้นคุณหลินเยียนไม่มีทางชนะแน่ๆ ไม่ใช่ว่าฝีมือคุณหลินเยียนแย่ แต่ว่า..เยวาเก่งเกินไปจริงๆ”

หลินเยียนเอ่ยปากขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “เฮ้อ เผลอๆ เธอเป็นตัวปลอมจริงๆ ต้องรอคอยปาฎิหาริย์มาจุติสิ ฉันไม่อยากกินนาฬิกาหรอกนะ”

……

ผ่านไปสักพัก ผู้คนมาถึงกันที่สนามแข่ง

ตัวปลอมลงสนามแล้วเข้าไปในรถแข่งสีเงินทันที

ภายใต้สายตาของผู้คนที่อยากดูละครเรื่องตลก หลินเยียนค่อยลงสนามแล้วเลือกรถคันหนึ่งอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อเห็นหลินเยียนขึ้นรถไปแล้ว ความเย้ยหยันในสายหลินซูหย่ายิ่งทวีคูณมากขึ้น

พี่สาวของเธอนี่ช่างโง่ได้ใจจริงๆ

ตัวเองยังไม่ทันไปหาเรื่องเธอ เธอกลับมาหาเรื่องตายเองซะงั้น

“ซูหย่า เธอไม่ต้องไปสนใจหล่อนแล้ว ปล่อยให้หล่อนตายตามเวรตามกรรมของตัวเองก็แล้วกัน” หันอี้เซวียนพูดขึ้น

“แต่ เธอก็ยังเป็นพี่สาวนี่นา…” หลินซูหย่าพูดขึ้นด้วยเสียงเบา

เห็นเช่นนั้นแล้ว หันอี้เซวียนถอนหายใจ “เธอใจดีเกินไปน่ะ…”

หันอี้เซวียนยังไม่ทันได้พูดอะไร เสียงกระหึ่มดังขึ้นจากสนาม

“ฮ่าๆ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าตอนที่ผู้หญิงคนนั้นกินนาฬิกาจะมีสีหน้าแบบไหนกัน”

“คนแบบนี้จะกินอะไรก็ถือว่าสมน้ำหน้านั่นแหละ”

“จะท้าทายใครก็ได้ แต่จะท้าทายเยวาเนี่ยนะ อยากตายจริงๆ หรือไง”

เผยอวี่ถังเผยสีหน้าลำบาก ถ้าหลินเยียนแพ้แล้วเขาจะช่วยยังไงดี

โทรหาพี่ใหญ่ดีไหม?

ไม่ได้สิ ถ้าพี่ใหญ่รู้ว่าเขาเป็นคนพาพี่สะใภ้มา ขาของเขาต้องโดนตีจนหักแน่ๆ!

แต่ถ้าไม่บอกพี่ใหญ่ เดี๋ยวพี่สะใภ้โดนบังคับให้กินนาฬิกาจะทำไงล่ะ แต่ถ้ากินจริงๆ เขาคงจะไม่แค่ขาหักอย่างเดียวสินะ

เมื่อสัญญาณธงเริ่มขึ้น รถแข่งสีเงินและรถแข่งสีแดงที่หลินเยียนเป็นคนขับพุ่งตัวออกไปจากจุดสตาร์ททันที

หลังจากการแข่งขันเริ่มขึ้น ผู้คนในสนามไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรอีก ต่างตั้งใจมองการแข่งขันระหว่างสิงโตกับหมา

รถแข่งสีเงินที่ตัวปลอมเป็นคนขับเคลื่อนตัวด้วยความเร็ว อยากจะแซงหน้ารถสีแดงของหลินเยียนตั้งแต่แรก

แต่แล้วขณะที่รถกำลังจะแซงหน้า รถแข่งสีแดงในสนามได้ดริฟต์ไปทางซ้ายแล้วเคลื่อนมาขัดขวางตรงหน้ารถแข่งสีเงินจังๆ

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด