บทที่ 516 ความตกตะลึงของพรรควายุอัสนี

บทที่ 516 ความตกตะลึงของพรรควายุอัสนี

“หมายเลข 432 โจวหยู่พรสวรรค์ขั้น 4 ผ่าน! หมายเลข 433 ตงเจี่ยพรสวรรค์ขั้น 4 ผ่าน! หมายเลข 434 ฉีหมางพรสวรรค์ขั้น 3 ไม่ผ่านกลับบ้านได้ ! ”

เสียงประกาศดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีทั้งคนดีใจและก็เสียใจ! ซึ่งคนส่วนมากต่างก็ถูกส่งกลับบ้าน เหลือไว้เพียงคนที่มีพรสวรรค์จริง ๆ เท่านั้นที่จะอยู่ที่นี่ ! แน่นอนว่าคนที่ทำผลงานด่าน 1 และ 2 ได้ดีนั้นต่างก็ยังอยู่กันครบ !

เพียงชั่วพริบตาผู้เข้าคัดเลือกกว่า 2 พันคนก็ได้ก้าวขึ้นไปบนแท่นแล้ว เหลือด้านล่างอีกเพียงพันกว่าคนเท่านั้น ส่วนคนที่สามารถผ่านนั้นก็มีมากถึง 600 คนแล้ว และเมื่อเป็นแบบนี้ ผู้อาวุโสที่ทำหน้าที่ดูแลงานจึงได้ยิ้มออกมา พวกเขาคิดไม่ถึงว่าการคัดเลือกครั้งนี้จะมีคนมีพรสวรรค์เยอะมากขนาดนี้ !

600 คนที่ผ่านมาได้ ต่างก็เป็นคนที่ทำผลงานในด่าน 1 และ 2 ได้ดี ! เดิมทีจำนวนมาตรฐานที่ 800 คน ตอนนี้รับมาแล้ว 600 คน ถ้างั้นท่ามกลางพันกว่าคนที่เหลือ ก็คงจะมีคนผ่านอีกสัก 100 คนได้ละมั้ง !

ฉู่เหินยืนอยู่ด้านล่าง มองการทดสอบของแต่ละคนอย่างละเอียด ในใจเขาคิดว่าถ้าพรสวรรค์ของตัวเองไม่ดีละก็ เกรงว่ายากที่จะหนีความตายได้ ! เพราะบ้านทั้ง 4 ต่างก็จ้องมองมาที่เขาอย่างหมายหัว แม้ว่าตอนนี้จะไม่พูด แต่ใจในคงจะคิดวิธีฆ่าเขาเป็นพัน ๆ วิธีแล้วมั้ง !

ยังมีหลิวอู่ชวงที่รอดูความพินาศของเขานั้นอีก ถ้าพรสวรรค์เขาธรรมดาหรือว่าอ่อนด้อยล่ะก็ เขาจะต้องโดนเหยียบจมดินแน่! และจูเก๋อเหลียงที่เพิ่งช่วยตัวเองเมื่อกี้ ก็คงไม่ช่วยออกหน้าแทนเขาอีกครั้งหรอก ชายหนุ่มได้แต่กังวลใจ เพราะเขาไม่แน่ใจว่าตัวเองมีพรสวรรค์อะไรนั้นกับเขาด้วยไหม !

การทดสอบผ่านไปเรื่อย ๆ มีทั้งคนที่ยังอยู่ มีทั้งคนที่กลับบ้าน เพียงชั่วพริบตาเดียวข้างกายฉู่เหินก็เหลือไม่ถึงสิบกว่าคนแล้ว ! เนื่องจากจิตใจกำลังกระวนกระวายอยู่ ฉู่เหินเลยไม่ทันสังเกตว่าข้างหลังเขาไม่มีใครยืนอยู่เลยสักคนเดียว !

ฉู่เหินได้แต่ถอนหายใจอย่างจนปัญญา ! ลูกสะใภ้ขี้เหร่ยังไงก็ยังต้องเจอกับพ่อแม่สามี* เมื่ออีก 10 คนขึ้นไปทำบนแท่น การทดสอบก็ใกล้จะจบลงเต็มทีแล้ว ยิ่งมองผู้คนยืนจับกลุ่มกัน ฉู่เหินก็ยิ่งกังวล !

*เป็นประโยคเปรียบเทียบ หมายถึง ไม่ว่าจะหลบหน้ายังไงก็หลบไม่พ้น

ฉู่ตงหันมองฉู่เหิน “คุณชาย ผมต้องขึ้นไปแล้ว!” ฉู่เหินพยักหน้าบอกให้เขาพยายามเข้าล่ะ ! หลังจากฉู่ตงพยักหน้า เขาก็เดินขึ้นไปทันที ! ฉู่ตงคิดเอาไว้ในใจว่าถ้าพรสวรรค์ของตัวเองไม่ดี แล้วของฉู่เหินก็ไม่ดีด้วยเช่นกัน พวกเขา 2 คนคงจะต้องตายอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน !

เขาคิดกระทั่งว่าถ้าพรสวรรค์ตัวเองดีล่ะก็ เขาจะสามารถช่วยชีวิตฉู่เหินได้ ! ความคิดต่าง ๆ นา ๆ ไหลวนอยู่ในหัวของเขา จนกระทั่งมาถึงด้านหน้าของศิลาหิน ว่าแล้วฉู่ตงก็ยื่นมือออกไปสัมผัสศิลาหินตรงหน้าเบา ๆ ทำให้ฉู่เหินและคนอื่น ๆ มองภาพตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น !

หลังจากนั้นทุกคนก็เห็นว่าเสาค้ำฟ้าค่อย ๆ เปล่งแสงจากขั้นที่ 1 เลื่อนเป็นขั้นที่ 2 และตามมาด้วยการเลื่อนขึ้นเป็นขั้นที่ 3 และขั้นที่ 4 ในเวลาไล่เลี่ยกัน

พอเห็นฉากนี้ฉู่เหินก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ดูท่าแล้วฉู่ตงคงจะได้ผ่านเข้ารอบเป็นแน่แท้ ! แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร แสงขั้นที่ 4 ที่เพิ่งเปล่งออกมาจากเสาค้ำฟ้าก็สว่างขึ้นมาอีก ก่อนจะเลื่อนไปเป็นขั้นที่ 5 และ 6 พร้อม ๆ กัน ! ตอนนี้เองที่ใบหน้าของพวกผู้อาวุโสเผยถึงความดีใจ ! จะไม่ให้พวกเขาดีใจได้ไง ในเมื่อมีผู้มีพรสวรรค์ขั้นที่ 6 ปรากฏตัวออกมาอีกแล้ว

ทว่าขั้นที่ 6 ยังไม่ใช่ขั้นสุดท้ายของฉู่ตง ชายหนุ่มมีพรสวรรค์ที่ดีกว่านั้น รอไม่นาน เสาค้ำฟ้าก็เปล่งแสงขึ้นอีกครั้ง จนไปขึ้นไปที่ขั้น 8 ถึงได้หยุดอยู่กับที่ !

พรสวรรค์ขั้น 8 ทำให้คนบนลานอ้าปากค้าง พวกเขาคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มที่ไม่ได้โดดเด่นอะไร จะมีพรสวรรค์ถึงขั้นที่ 8 ! ต้องเข้าใจว่าการแบ่งขั้นพรสวรรค์ของพรรควายุอัสนีมี 9 ขั้น แต่ก็มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่ไปถึง ! มาตอนนี้กลับมีพรสวรรค์ขั้น 8 โผล่ออกมา ผู้อาวุโสย่อมนั่งไม่ติดที่เป็นธรรมดา !

ไม่ใช่แค่ที่นี่เท่านั้น แต่เป็นทั้งพรรควายุอัสนี พอพวกผู้อาวุโสเห็นเสาค้ำฟ้าเลื่อนเกินขั้นที่ 4 ขึ้นไปก็เริ่มนั่งไม่ติดกันนานแล้ว ! หลังจากนั้นก็มีเงาร่างหลายสายพุ่งมาที่ลานทดสอบ ! กระทั่งอาจารย์ของพรรคและผู้เฒ่าอาวุโสทั้งหลายก็เป็นเหมือนกัน ! แต่ในเวลาเดียวกันก็ได้มีอีกคนที่ปรากฏตัวขึ้น คนผู้นั้นมีรูปร่างไม่ได้สูงนัก ทั้งยังดูเลอะเลือนหน่อย ๆ ด้วย !

เมื่อเห็นฉากนี้ นอกจากอาจารย์ของพรรคแล้ว คนอื่น ๆ ต่างก็ถอยหนึ่งก้าว เพราะคนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาก็คือหัวหน้าบ้านวายุ จูเก๋อโยวหมิง ! พอเห็นจูเก๋อโยวหมิงปรากฏตัว ในใจของทุกคนก็คิดไปต่าง ๆ นา ๆ พวกเขานั้นเกียจชังคนคนนี้ คนมีพรสวรรค์แบบนี้จะให้ตกไปอยู่ในมือจูเก๋อโยวหมิงไม่ได้เด็ดขาด !

ถ้าให้บ้านวายุได้เด็กอัจฉริยะที่น่ากลัวแบบนี้ไป ในอนาคตคงไม่มีใครควบคุมเขาอยู่แล้ว แต่ที่ทำให้พวกเขาวางใจเปลาะหนึ่งก็คือ หลังจากที่คนคนนี้มาถึง มันก็สายไปแล้ว ไม่มีที่ให้เขาแย่งพื้นที่อีกแล้ว ทำได้เพียงยืนมองอยู่ตรงนั้น ซึ่งมันก็เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนที่เฉื่อยแค่ไหน !

“หมายเลข 2627 พรสวรรค์ขั้นที่ 8 ผ่านไปเลย! เชิญไปยืนที่แถวด้านหน้าเลย” ฉู่ตงที่เพิ่งจะมายืนแถวหน้าก็ถูกทั้ง 4 บ้านรุมล้อมทันที แน่นอนว่าพวกเขาต่างก็หวังว่าฉู่ตงจะมาเข้าบ้านของตัวเองทั้งนั้น !

เหล่าหัวหน้าบ้านพวกนั้นต่างก็รับปากเสียดิบดีว่า ถ้าฉู่ตงยินดีเข้าบ้านจะให้เป็นลูกศิษย์ผู้สืบทอด ! ไม่เพียงหัวหน้าบ้านที่ 4 กระทั่งผู้เฒ่าอาสุโสทั้งหลายก็ยังทำเช่นเดียวกัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ! พากันพูดโน้มน้าวฉู่ตงไม่หยุด

“ท่านผู้อาวุโสทุกท่าน จะรับผมเป็นลูกศิษย์ก็ย่อมได้ แต่ผมมีข้อแม้หนึ่งอย่าง ! คุณชายของผมโดยคนแซ่หลิวหมายหัวอยู่ ! ถ้าใครสามารถรักษาความปลอดภัยของคุณชายของผมได้ ผมก็จะยินดีเข้าบ้านคนนั้น ! ”

เมื่อได้ยินที่ฉู่ตงพูด ฉู่เหินที่ยืนไกล ๆ ก็รู้สึกตื้นตันใจ ! ชายหนุ่มนึกในใจว่าเขามองคนไม่ผิดจริง ๆ ฉู่ตงนั้นเป็นช่างคนที่รู้จักบุญคุณเสียจริง !

เมื่อพวกเขาได้ยินแบบนั้นก็พากันขมวดคิ้วไปตาม ๆ กัน สำหรับพวกเขา ทั้ง 4 บ้านจะรับใครมาก็ได้ แต่กับคนที่ถูกตระกูลหลิวหมายหัวนั้นไม่ใช่เรื่องเล็กเลย !

ที่พรรคนี้มี 6 ตระกูลใหญ่ที่ครอบครองอำนาจไว้ ! ทั้งยังมี 3 ผู้เฒ่า และองครักษ์นับ 10 ของพวกผู้เฒ่าอีก ! เมื่อเป็นแบบนี้ ก็ดูท่าคงจะได้ไม่คุ้มเสีย เพราะแบบนี้พวกที่ยืนยิ้มอยู่แต่เดิมก็เลยถอยหลังไปหนึ่งก้าว !

กลับเป็นหัวหน้าพรรควายุอัสนี ที่เมื่อได้ยินดังนั้นดวงตาก็เปล่งแสง ! ต้องเข้าใจว่าตระกูลหลิวมีอำนาจขนาดไหนในพรรคนี้ ! กระทั่งสามารถต่อต้านอำนาจของเขาได้ ! ดังนั้นหัวหน้าพรรคคนนี้จึงคิดหาวิธีว่าจะทำยังไงถึงจะควบคุมอีกฝ่ายมานานแล้ว !

ทว่าในพรรควายุอัสนี คนที่กล้าอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับคนพวกนั้นจะมีสักกี่คนกัน ! แน่นอนว่าไม่ได้หมายถึงพวกเขากลัวตระกูลหลิว เพราะมีบางกลุ่มเช่นกันที่ไม่ได้กลัวตระกูลหลิว ทว่าคนพวกนั้นกลับน่าปวดหัวยิ่งกว่าเสียอีก ! อย่างเช่นหัวหน้าบ้านวายุ เพียงแค่คนคนนั้นคนเดียว มันก็ทำให้ทั้งพรรควายุอัสนีต้องปวดหัวแล้ว !

คิดอยากจะให้พวกเขาช่วย คงต้องรอต่อไปเถอะ ฉู่ตงจากที่เดิมเริ่มจะใจชื้นก็ต้องรู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมา ! เขาคิดไม่ถึงว่าอำนาจตระกูลหลิวจะมากขนาดนี้ เพราะหลังจากเขาพูดออกไป กระทั่งยอดฝีมือที่ยืนอยู่ก็ถอยหลังไปตาม ๆ กัน !

แม้ในใจจะถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เขาก็ไม่ได้เลือกบ้านไหนสักบ้าน ลูกผู้ชายแม้ตายก็ต้องมีจุดยืน ! ถ้าเพื่อความยิ่งใหญ่แล้วต้องขายเพื่อนนั้น เรื่องพวกนี้เขาไม่คิดจะทำเด็ดขาด !