บทที่ 586 ฮวามู่ตัน

บทที่ 586 ฮวามู่ตัน

เสียงตะโกนลั่นทำให้ทหารยามที่เฝ้าอยู่ด้านในใจสั่นสะท้าน รีบปล่อยอาวุธในมือลงอย่างรวดเร็ว ! กระทั่งหาทางหนีทีไล่แล้วก็มี ด้วยตอนนี้เป็นไปไม่ได้เลยที่ขวางคนพวกนี้ไว้ !

และเนื่องจากกำแพงบ้านของจวนแม่ทัพเริ่มจะแตกแล้ว ฉู่เหินก็ไม่รั้งรออีกต่อไป เขารีบพุ่งเข้าไปภายในนั้นทันที

ตอนนี้อันดับแรกเขาต้องเข้าไปช่วยฮวามู่ตันก่อน ซึ่งนี่ก็เป็นจุดหมายเดียวที่ทำให้ชายหนุ่มมาที่บ้านแม่ทัพ ส่วนสิ่งของที่แย่งมาได้ระหว่างทางเป็นเพียงกำไลจากความโชคดีเท่านั้น !

เมื่อเห็นฉู่เหินเข้าไป หลิวซินยี่ก็ตามไปติด ๆ โดยระหว่างเธอก็ได้จับคนในบ้านแม่ทัพมาจี้ถาม จนทำให้พวกเขาสองคนรู้ถึงห้องลับของบ้านหลังนี้ !

เดิมทีทั้งสองคนคิดจะถามเหมือนกันว่าฮวามู่ตันโดนลงโทษอะไรบ้างไหม ! แต่คิดไม่ถึงว่ามันไม่ได้เกิดเรื่องแบบนั้นเลย ! ฮวามู่ตันถูกขังไว้ในห้องสวยมาก ๆ ห้องหนึ่ง ซึ่งนอกจากเธอที่อยู่ภายในห้องคนเดียวแล้วก็ไม่มีใครอื่นอีก

หลังทั้งสองจัดการคนเฝ้าประตูได้แล้ว ก็รีบเดินเข้าไปภายในทันที ต่อมาพวกเขาก็เห็นว่าฮวามู่ตันกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ ใบหน้าเจือแววเศร้า ! รูปร่างของฮวามู่ตันสูงโปร่งและผอมซูบ คิดว่าน่าจะถูกขังอยู่ในคุกน้ำมาเป็นเวลานานแล้ว !

เรือนผมยาวสีฟ้าอ่อนกระจายทั่วแผ่นหลัง เช่นเดียวกับใบหน้าที่แม้จะดูซูบผอมแต่ก็ยังคงความสวยเอาไว้ได้ ! ซึ่งถ้าสังเกตดี ๆ ก็จะเห็นว่าที่หางตาของอีกฝ่ายปรากฏรอยคราบน้ำตาราวกับเพิ่งผ่านการร้องไห้มา แล้วไหนจะนิ้วเรียวยาวผิวขาวราวกับลูกคุณหนูนี่อีก เรียกได้ว่าหญิงสาวที่นั่งอยู่เบื้องหน้านั้นเป็นสาวงามที่แท้จริง !

กระทั่งฉู่เหินยังคิดว่าความสวยของฮวามู่ตันกับหลิวซินยี่ที่อยู่ข้าง ๆ เขานั้นสู่สีกันมาก เรียกได้ว่าสองคนนี้เป็นสาวงามที่หาตัวจับได้ยากทั้งคู่ !

“พวกเธอ พวกเธอเป็นใคร ?” ฮวามู่ตันที่เห็นว่าอยู่ ๆ ก็มีคนเข้ามาในห้องของเธอก็ถามออกไปด้วยความตกใจ ! ด้วยถึงแม้พลังวรยุทธ์ของฮวามู่ตันจะสูงเอามาก ๆ แต่ตอนนี้มันก็ได้ถูกสกัดกั้นเอาไว้ทั้งหมด ทำให้ไม่สามารถใช้พลังใด ๆ ได้เลย ! จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอจะหวาดกลัวเมื่อเห็นคนแปลกหน้าสองคนเข้ามา

“น้าฮวาอย่ากังวลไปเลยครับ พวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยคุณ !” ฉู่เหินเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เพื่อตรวจสอบดูว่าตัวเองสามารถปลดการสกัดกั้นพลังนี้ได้หรือไม่ ! แต่เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าฮวามู่ตันค่อนข้างจะยังหวาดระแวงเขาอยู่ เขาก็พลันตัดสินใจจะถอยหลังไปครึ่งก้าว !

เมื่อคิดดี ๆ ฉู่เหินก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นบุ่มบ่ามเกินไปแล้ว เจอกันครั้งแรกไหนเลยอีกฝ่ายจะเชื่อใจตนเองได้ง่าย ๆ จริงไหม ? แล้วยิ่งไปกว่านั้นฮวามู่ตันตอนนี้ก็เป็นคนธรรมดาเท่านั้น จึงย่อมเป็นธรรมดาที่เธอจะระแวง !

“น้าฮวาครับ ผมเป็นลูกชายบุญธรรมของคุณแม่หวังซานเหนียง ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าน้าถูกขังอยู่ที่นี่ ทว่าเป็นซินยี่ที่เป็นคนบอกผม ทำให้พวกเราตัดสินใจมาที่นี่เพื่อช่วยน้าออกไป !”

“ดูท่าน้าคงจะถูกขังอยู่ที่นี่มานานพอตัวแล้วซินะครับ ผมต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าแม่เลี้ยงผมยังสติไม่ดีอยู่ล่ะก็ เธอคงจะมาช่วยน้านานแล้ว !” ฉู่แนะนำตัวเองง่าย ๆ ออกมา

แต่ถึงจะได้ยินแบบนั้น สายตาของฮวามู่ตันก็ยังคงปรากฏแววลังเลอยู่ ไม่ใช่ว่าเธอไม่เชื่อ แต่มันยากที่เชื่อได้ ! เพราะต้องเข้าใจว่าคนทั่วไปไหนเลยจะยอมเป็นลูกเลี้ยงของหญิงสติวิปลาส ! ซึ่งถ้ามีคนแบบนั้นจริง ๆ มันก็คงเป็นเพราะหวังซานเหนียงเป็นคนสวยมากจึงยอมเข้าหา !

ต้องเข้าใจว่าหวังซานเหนียงเป็นผู้หญิงสวยมากคนหนึ่ง แทบจะไม่ต่างอะไรกับเธอเลย เช่นนี้ตอนที่เขาบอกว่าเป็นลูกบุญธรรมของหลังซานเหนียง เธอก็ไม่รู้ว่ามันจะมีความหมายอะไรแอบแฝงหรือไม่ และสิ่งที่เธอคิดในใจก็ฉายออกมาจากแววตาอย่างเปิดเผย ! แล้วฉู่เหินเป็นใครกัน ?เขาเป็นคนที่ฉลาดคนหนึ่งเชียวนะ ดังนั้นย่อมต้องเข้าใจสายตานั้นอย่างแน่นอน !!!

“น้าฮวาครับ มันมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเกินไป น้ารีบตามพวกเราออกไปแล้วพวกเราค่อยคุยกันไประหว่างทางเถอะครับ” ปากพูดเล่าเรื่องตัวเองไป มือก็หยิบสิ่งของมาช่วยฮวามูตันไปด้วย และพอฮวามู่ตันได้ยินเรื่องราวของฉู่เหินเธอก็เข้าใจในที่สุด ทำให้ตอนนี้ใบหน้าเผยรอยยิ้มจาง ๆ สายหนึ่งออกมา

ทว่าในตอนที่ฉู่เหินจะพาเธอหนีไปด้วยกันนั้น จู่ ๆ ฮวามู่ตันก็ขวางเขาไว้ก่อน “ในเมื่อตอนที่เกิดเรื่องวุ่นวายครั้งใหญ่ในกลุ่มเสือขาว งั้นพวกเราจะออกไปมือเปล่าได้ยังไงจริงไหม ? ตามมาเถอะ ฉันจะพาไปห้องสมบัติของจวนนี้เอง”

ระหว่างที่กำลังเดิน น้าฮวาก็ได้บอกเล่าว่าบ้านแม่ทัพนี้มีห้องสมบัติทั้งหมด 2 ห้อง ซึ่งในห้องใหญ่ ๆ นั่นยังแบ่งออกเป็นห้องเล็ก ๆ หลายห้อง ! ซึ่งห้องสมบัติพวกนั้นก็มีกับดัก ค่ายกล และปีศาจร้านเฝ้าอยู่ ในเวลาสั้น ๆ คงไม่อาจจะเข้าไปและออกมาได้โดยง่ายแน่

แต่ว่าห้องสมบัติเล็กนั้นไม่เหมือนกัน เพราะนี้เป็นสมบัติส่วนตัวของแม่ทัพ ทว่าก็น่าเสียดายนัก ที่ตอนนี้พลังวรยุทธ์ของตัวเองยังหาวิธีให้ฟื้นกลับมาไม่ได้ เพราะอาศัยความสามารถของฉู่เหินคงไม่สามารถปลดมันได้แน่ และถึงจะใช้งูอนาคอนด้าที่พันรอบข้อมือเขา มันก็ไม่แน่นักว่าจะทำได้หรือไม่ !

ซึ่งหากอยากจะปลดการสกัดกั้นพลังนั่น ตามที่งูน้อยนี้บอก อย่างน้อยก็ต้องให้มันร่วมมือกับแม่ทัพหงส์เพลิงถึงจะสามารถปลดออกได้ ด้วยถ้าอาศัยพลังของมันตัวเดียว งั้นก็คงจำเป็นต้องใช้เวลาอย่างน้อย ๆ ครึ่งเดือนได้

เพียงเท่านี้ก็รู้แล้วว่าพลังวรยุทธ์ของแม่ทัพเสือขาวนั้นไม่ใช่น้อย ๆ เลย !

แต่แม้ว่าน้าฮวาจะสูญเสียพลังวรยุทธ์ไป ทว่าความเร็วของเธอยังคงอยู่ เนื่องจากพลังธาตุไม้ที่เธอใช้นั้นไม่เหมือนกับคนธรรมดาทั่วไป เมื่อเทียบกับคนปกตินั้นที่จะอ่อนแอไปเลยเมื่อถูกสกัดกั้น แต่กลับเธอมันเหมือนกับแค่ไม่สามารถใช้พลังภายในร่างของตัวเองออกไปได้ก็เท่านั้น !

ในระหว่างทางนั้น น้าฮวาก็ได้บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเองมากมาย ทำให้ฉู่เหินรู้ในที่สุดว่าทำไมแม่ทัพเสือขาวถึงเอาเธอมาขังในห้องพักสวย ๆ นั้นได้

ต้องอย่าลืมว่าเมียน้อยของแม่ทัพนั่นตายไปแล้ว ! ซึ่งมันก็ทำให้แม่ทัพเสือขาวเกิดอาการเหงา ไม่อยากอยู่คนเดียวอีก ทว่าด้วยไม่อยากจะแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับผู้หญิงกลุ่มเต่าดำ ! เขาเลยเลือกหาเมียสักคนจากคนที่เขารู้จักแทน ก่อนตำแหน่งเมียที่ว่าจะตกมาอยู่กับฮวามู่ตัน !

ตอนนี้พอเมียน้อยเขาตายไป มันก็ทำให้เขาคิดถึงฮวามู่ตันขึ้นมา เขาคิดว่าภรรยาน้อยของตัวเองนั้นไม่มีจิตใจที่แน่วแน่พอ ต้องเป็นฮวามู่ตันสิถึงจะเรียกว่าจิตใจแน่วแน่อย่างแท้จริง ! ที่ขังเธอในคุกน้ำมาเนิ่นนานนั้นเขาเพียงอยากจะรู้ว่าว่าสมบัติที่หวังซานเหนียงซ่อนเอาไว้นั้นอยู่ที่ไหน แต่ฮวามู่ตันกลับบอกว่าต่อให้ตายเธอก็จะไม่ยอมพูด !

ต้องเข้าใจว่าสิ่งของที่เธอเอาไปซ่อนนั้น ส่วนใหญ่เป็นสมบัติของพี่ชายน่าตายคนนั้นของตัวเอง ซึ่งสิ่งของพวกนั้นก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่งั้นชีวิตเขาคงจะสงบสุขกว่านี้ ! ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะมาเอาสมบัติพวกนี้มาให้ได้ เพียงแต่ไม่ว่าอย่างไรฮวามู่ตันก็ไม่ปริปากพูด จนเขาได้แต่ส่ายหัวอย่างจนปัญญา !

แต่จากปฏิกิริยาตอบโต้ของฮวามู่ตัน มันก็ทำให้เขาสนใจในตัวเธอไม่น้อย จนพาลอยากให้เธอมาเป็นภรรยาน้อย ! เพียงแต่น่าเสียดายที่ฮวามู่ตันเกลียดเขาเข้ากระดูกดำไปแล้ว จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะตอบยอมรับ ! อย่างไรก็ตาม ตอนนี้กำลังเกิดเรื่องขึ้นที่ด้านนอก ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงขังเธอไว้ในห้องแบบนี้ ไว้รอให้จัดการเรื่องเสร็จแล้วจะกลับมา

เพียงแต่ที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือมีคนอย่างฉู่เหินเข้าไปช่วยฮวามู่ตันออกมา ! ซึ่งถ้าเขารู้เรื่องนี้ก่อนล่ะก็ เขาก็คงไม่เอาเธอมาไว้ใต้จมูกแบบนี้ เพราะฮวามู่ตันนั้นไม่เพียงแต่จะถูกช่วยออกมา ตอนนี้เธอก็ยังจะพาฉู่เหินไปที่ห้องสมบัติตัวเองอีกด้วย !

ต้องเข้าใจว่าแม่ทัพคนนี้เพื่อแสดงออกถึงความร่ำรวยของตัวเอง เขาถึงกับให้ห้องสมบัติเล็ก ๆ แก่ฮวามู่ตัน ทั้งนี้ก็เพื่อทำให้เธอคิดว่าหากยอมเป็นคนของเขาเธอจะได้ของเช่นนี้เป็นของตัวเอง ! ชนิดที่ว่าอยากจะได้อะไรก็เชิญหยิบไปได้เลย

เพียงแต่ตลอดมาฮวามู่ตันไม่ชายตาแลความร่ำรวยของเขาเลยสักนิด แต่ก็คิดไม่ถึงว่าวันนี้เธอจะกลายเป็นคนขโมยเสียเอง ! เพราะต้องเข้าใจว่าห้องสมบัติเล็ก ๆ นี้นอกจากเธอและแม่ทัพแล้วก็ไม่มีใครรู้อีก !!!