บทที่ 611 ไฟแห่งความว่างเปล่า

บทที่ 611 ไฟแห่งความว่างเปล่า

ดวงตาของเขาในตอนนี้เรียกได้ว่าเป็นนัยน์ตาเซียนไปแล้ว ซึ่งทั้งหมดมันก็สืบเนื่องมาจากยักษ์สามตา ! ที่ทำให้ดวงตาของชายหนุ่มในตอนนี้สามารถมองผ่านความว่างเปล่าได้ทั้งหมด !!!

ทว่าถึงจะเป็นอย่างนั้น หากแต่ต่อให้ฉู่เหินจะพยายามกวาดสายตาไปมากแค่ไหน เขาก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติใดเลย ! บ้าน่า มันจะเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน ! นอกเสียจากว่า… ว่าแล้วชายหนุ่มก็ไม่รอช้า รีบใช้พลังวิญญาณสังเกตรอบข้างทันที !!

ไม่ผิดแน่ ! เปลวไฟนี้มันไม่มีร่างเนื้อ แต่มันเป็นร่างมายาต่างหาก ! และแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่รู้ว่าเปลวไฟนี้เป็นเปลวไฟอะไร แต่เขาก็คิดว่าเปลวไฟที่สามารถสร้างร่างมายาขึ้นมาได้นั้น จะต้องเป็นเปลวไฟที่แข็งแกร่งมาก จนเผลอ ๆ อาจจะมากกว่าไฟเย็นของตนก็เป็นได้ !

หลังจากที่คิดถึงตรงนี้ ฉู่เหินก็ตื่นตัวมากยิ่งขึ้น ด้วยถ้านี้เป็นเรื่องจริง เขาก็ต้องระวังตัวเองให้ดี ! เพราะตอนที่เขาได้ไฟเย็นมาก็ได้อัคคีสังสารวัฏช่วยเหลือ แต่ตอนนี้การพึ่งความช่วยเหลือของอีกฝ่ายดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะนานแล้วที่เขาไม่ได้ติดต่อกับอีกฝ่าย !

ตอนที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้ เจ้าเปลวไฟนั่นก็เหมือนจะเกิดอาการไม่พอใจ ทำการเร่งไฟจนชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลง !!

และก็เป็นเพราะเปลวไฟนี้ล่องลอยอยู่ในอากาศไม่สามารถจับตัวมันได้นี่แหละ ที่ทำให้ไม่ใช่แค่การเผ่าไหม้ร่างเนื้อเท่านั้นที่มันทำได้ เพราะแม้แต่จิตวิญญาณของเขาเองก็โดนเผาไปด้วย ! ทำให้ฉู่เหินที่เห็นแบบนี้ก็อดที่จะตกใจไม่ได้ !

ว่าแล้วเขาก็รีบโคจรพลังต่าง ๆ ที่มีเพื่อขจัดเปลวไฟนี้ออกไป แต่ไม่ว่าจะใช้อะไรก็ไม่สามารถขจัดเปลวไฟนี้ได้เลย มันจะมีก็แต่ทำให้เผาไหม้เร็วยิ่งขึ้นไปอีกเสียมากกว่า !

ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไป มีหวังตัวเองได้แต่แน่ !

จนถึงตอนนี้เขาถึงเพิ่งรู้ว่าทำไมก่อนที่จะเข้ามาคนอื่น ๆ ถึงเตือนให้ระวังตัว ! แต่มาตอนนี้ มันก็คงสายแล้วที่จะถอยกลับ !!

เปลวไฟชนิดนี้มันไม่เหมือนกับเปลวไฟประเภทอื่นที่เคยพบ พวกมันไม่ได้เผาแค่ร่างกาย แต่พวกมันยังเผาจิตวิญญาณและความรู้สึกนึกคิดด้วย ! ทำให้ยากที่จะต่อกร !!!! และคงได้แต่ยืนหลับตารอความตาย โดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยแม้แต่อย่างเดียว !

แม้แต่ฉู่เหินที่จิตใจมั่นคงยังอดที่จะรู้สึกสั่นไหวไม่ได้ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่ตัวเราไม่สามารถเลือกได้ว่าจะตายเมื่อไร !

ก่อนหน้านี้ไม่ว่าจะเจอเรื่องยากแค่ไหน เขาก็ยังสามารถกำหนดได้ว่าตัวเองจะเป็นหรือตาย แต่ในตอนนี้ชายหนุ่มกลับพบว่าตัวเขาทำได้แต่ยืนรอความตายเท่านั้น

…และนอกจากความกลัวแล้ว มันก็ไม่มีสิ่งใดจะอยู่เป็นเพื่อนเขาได้อีกในตอนนี้ !!

ยิ่งคิดก็ยิ่งกลัว จนทำให้การเผาไหม้คล้ายจะรวดเร็วมากขึ้นไปอีก ! ก่อนที่ฉู่เหินจะเอะใจสงสัย ว่าเป็นไปได้ไหมที่เปลวไฟนี้จะสามารถอ่านใจคนได้ ! และหลังจากคิดถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้ว เพราะนั่นหมายความว่ายิ่งเขาคิดมากเท่าไร เปลวไฟนี้ก็จะยิ่งแกร่งขึ้นเท่านั้น !!

แบบนี้ก็เท่ากับเปลวไฟรู้ทุกอย่างที่ตัวเองคิดหมดเลยงั้นเหรอ ! นี้ไม่ใช่เรื่องดีแล้ว ว่าแล้วชายหนุ่มก็ลองไม่คิดอะไรเลยดู ทว่าก็ไม่อาจทำได้ ด้วยเมื่อฉู่เหินทำแบบนั้น ในหัวก็พลันมีแสงสว่างวาบผ่านเข้ามาอย่างต่อเนื่อง !!

ก่อนที่จะตามมาด้วยใบหน้าของคนคุ้นเคยทั้งหมดที่ผ่านเข้ามาในสมองคนแล้วคนเล่า และไม่ว่าใครเขาก็ไม่อยากจะทอดทิ้งเลยสักคน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ครอบครัว คนรัก และก็ศัตรู !

แต่ยิ่งเปลวไฟนี้เผาไหม้นานเท่าไร คนเหล่านี้ก็คล้ายจะเลือนหายไป ทำให้ทั้งหัวเกือบจะว่างเปล่าไปหมดแล้วในตอนนี้ !

สำหรับเขาแล้วสิ่งเหล่านี้เป็นของที่ล่ำค่าที่สุดของตัวเอง และเมื่อของสำคัญแบบนี้ถูกแย่งไป ใครบ้างที่ยอมกัน !!!

ความโกรธค่อย ๆ ผ่านไปทั่วร่าง ก่อนที่ฉู่เหินจะได้สติและใจเย็นลง ! ซึ่งในตอนที่เขาสงบลง เจ้าเปลวไฟนั้นก็พลันปรากฏตัวออกมา !!!

ฉากตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มเข้าใจทั้งหมดแล้ว ที่แท้เปลวไฟมันก็อาศัยความรู้สึกของตัวเขาเองเป็นเชื้อเพลิง ! ทำให้ถ้าเขาเกิดความรู้สึกที่คิดถึง โกรธแค้นหรือดีใจขึ้นมา มันก็เหมือนกับเป็นการเติมเชื้อไฟ !

หลังจากคิดถึงตรงนี้ ฉู่เหินก็ทำให้ตัวเองไม่รู้สึกดีใจหรือเสียใจอีก ! และครั้งนี้ไม่ว่าเปลวไฟตัวนี้จะเล่นงานเขาด้วยวิธีไหน ชายหนุ่มก็ไม่เปลี่ยนอารมณ์เลยสักนิดเดียว !

ฉู่เหินกระทั่งนั่งทำสมาธิและเข้าฌานมันเสียตรงนี้ จนทำให้เปลวไฟที่อยู่ภายในร่างเขาเริ่มหวาดกลัว เพราะตั้งแต่ที่มันถือกำเนิดจนถึงตอนนี้ ก็มีคนนับไม่ถ้วนที่ต้องตายเพราะมัน และก็ไม่มีใครที่ทำเหมือนกับฉู่เหินที่ทำตัวราวกับไม่เกรงกลัวน้ำที่ร้อนจัดแบบนี้เลยสักคน !

ต้องเข้าใจว่ามันนั้นใช้วิชามายามาแล้วต่าง ๆ นานา แต่เมื่อลงมือแล้วยังไม่ได้ผล มันก็ทำให้เปลวไฟรู้สึกกลัวขึ้นมาบ้างแล้ว !

เปลวไฟอย่างมันไม่เหมือนกับเปลวไฟประเภทอื่น ๆ ที่ไม่ว่าจะเปลวไฟชนิดไหนก็จะมีพลังอำนาจทำลายล้างเป็นของตัวเอง อันเป็นสิ่งเดียวที่มันไม่มี !

เพราะมันคือไฟแห่งความว่างเปล่า ! และที่เรียกว่าไฟแห่งความว่างเปล่าก็เพราะว่ามันเกิดมาจากความว่างเปล่า ! เช่นเดียวกับการเผาไหม้ของมันที่ใช้ความว่างเปล่าเช่นกัน ด้วยการอาศัยความทรงจำและความรู้สึกของคนคนนั้นเป็นเชื้อเพลิง !!

สิ่งนี้อาจจะดูเหมือนเป็นความสามารถที่น่าสนใจ แต่มันก็มีข้อเสียเช่นกัน และนั่นก็คือถ้ามันไม่สามารถทำให้คนคนนั้นตายได้ ก็จะเป็นมันเองที่ต้องตาย ! และหากมันโชคดีไม่ตาย มันก็จะถูกขังอยู่ในร่างกายของอีกฝ่ายตลอดกาล ไม่สามารถออกไปได้นอกเสียจากอีกฝ่ายจะอนุญาต !

ดังนั้นเมื่อกลายมาเป็นแบบนี้ เจ้าเปลวไฟก็ร้อนรน รีบคิดทันทีว่าจะต้องเอาชีวิตของอีกฝ่ายให้ได้ !! แต่ทว่าไม่ว่าจะใช้ลูกเล่นอะไร ฉู่เหินก็เอาแต่นิ่งเฉย ไม่ทำอะไรอื่นนอกจากเข้าฌานไปทั้งแบบนั้น !

นี่นับเป็นสถานการณ์ที่มันรู้สึกพูดไม่ออกที่สุด ด้วยมันไม่รู้จริง ๆ ว่าอีกฝ่ายจะใจเด็ดขนาดนี้ ความตายกำลังอยู่ตรงหน้าตัวเองแล้ว แต่เขากลับฝึกฝนพลังเนี่ยนะ ? ไม่ว่ามันจะคิดสงสัยแค่ไหน แต่เหตุการณ์ที่ว่าก็ได้มาอยู่ตรงหน้ามันแล้ว !!!

มันพยายามลองทุกวิถีทาง จนพบว่าอีกฝ่ายเอาแต่นั่งนิ่งเป็นก้อนหิน ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น !!!

อันที่จริงแล้ว เหตุที่ชายหนุ่มไม่หวั่นไหวเลย ก็เป็นเพราะตอนนี้เขากำลังสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่าง และพลังที่ว่ามันก็คือพลังมายา !!!

พลังมายานั้นถ้าปกติคงต้องใช้เวลามากกว่าสิบปีถึงจะฝึกได้ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน เนื่องจากในร่างกายของชายหนุ่มมีผู้เชี่ยวชาญด้านนี้อยู่ !!! จนทำให้ฉู่เหินสามารถที่จะเรียกรู้พลังมายาที่ว่านั้นได้ !!!

หลังจากได้พลังมายามา เขาก็อดไม่อยู่จนต้องแสดงพลังออกมา ! ซึ่งในตอนแรกที่พลังมายาถูกปลดปล่อย เขาก็ยังค่อนข้างไม่คุ้นชินเท่าไหร่ แต่ต่อมาเขาก็ค่อย ๆ จับทางได้ และแม้ว่าไฟแห่งความว่างเปล่าจะไร้ร่างกาย แต่มันก็มีตามีจมูกมองเห็นทั้งหมดที่เกิดขึ้นเช่นเดียวกัน !!!