ราชินีพลิกสวรรค์ 448 ปีศาจที่เหนือกว่าปีศาจ
หลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของกงเสวี่ยฮวา เจียงหลีก็เข้าใจในทันที
ในที่สุดก็เข้าใจแล้ว ทำไมแผนที่ดาราเทพสงครามที่เป็นของล้ำค่าแบบนี้ถึงได้ให้ผู้ใดดูก็ได้ วังเทียนอู่กงช่างปราดเปรื่องเหลือเกิน
ถ้าหากอาศัยเพียงแค่สายเลือดโดยตรงและญาติพี่น้องมาเรียนรู้วิชา ต่อให้จะมีเทียนเจียวยอดอัจฉริยะมากกว่านี้ ทักษะการต่อสู้ที่เรียนรู้ได้จะมีเท่าไหร่กันเชียว
และตอนนี้ เปิดให้ลูกศิษย์ทุกคน หรือแม้แต่แขกอย่างพวกนางก็สามารถเข้ามาได้ เช่นนั้นมีเทียนเจียวจำนวนมากมาเพราะชื่อเสียงของแผนที่ดาราเทพสงคราม มาค้นหาทักษะการต่อสู้ เมื่อได้แล้วต้องมอบต่อเทียนอู่กง ดูแล้วก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล
แต่ทว่า ด้วยเหตุนี้วังเทียนอู่กงได้รับทักษะการต่อสู้ที่ทรงพลังไปมากเพียงใด แล้วยังทำให้คนติดหนี้บุญคุณตั้งเท่าไหร่
มิน่าล่ะ! วังเทียนอู่กงถึงสามารถเป็นกลุ่มอำนาจระดับสูงที่ทรงอิทธิพลได้นับพันปี ไม่มีผู้ใดกล้ามาทำให้สั่นคลอน
เจียงหลีมองกงเสวี่ยฮวาด้วยความยั่วเย้า มองจนเขารู้สึกเก้อเขิน แล้วรีบพูดอธิบายว่า “นี่คือกฎ ข้าไม่ได้ตั้งใจกลั่นแกล้ง”
“ข้าก็ไม่ได้อะไร ถ้าหากได้รับทักษะการต่อสู้ ก็ถือว่าได้รับมาจากวังเทียนอู่กง จะคืนให้วังเทียนอู่กง ก็ไม่ได้ถือว่าขาดทุนอะไร” เจียงหลีพูดด้วยใบหน้ายิ้ม
แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องค้าขาย ก็จะได้ไม่ต้องมาติดค้างกัน
“เจ้าคิดได้ก็ดี” กงเสวี่ยฮวาโล่งอก
อะไรที่ต้องพูดก็พูดไปหมดแล้ว เจียงหลีและมู่ชิงเหยียนก็นั่งสมาธิลงพร้อมกัน เงยหน้าขึ้นแล้วมองไปยังแผนที่ดาราเทพสงคราม แล้วตั้งใจศึกษาอย่างละเอียด
เวลาค่อยๆ ไหลไปอย่างช้าๆ
พอพลบค่ำ แสงดาวบนท้องฟ้าผสานเข้ากับแผนที่ดาราเทพสงคราม แผนที่ดาราทั้งห้าเริ่มเปล่งแสงสีทองออกมา
“มองไปด้วยความตั้งมั่น เจ้าจะรู้สึกได้ว่าวิญญาณออกจากร่างลอยไปในอากาศ รอบตัวถูกล้อมไปด้วยแผนที่ดาราทั้งห้า แสงดาวทั่วท้องฟ้าสาดใส่บนร่างกายของตัวเอง”
มู่ชิงเหยียนเข้าสู่การฝึกฝนวิชาอย่างรวดเร็ว เหมือนว่านางจะมองเห็นวิชาฝ่ามือที่คาดเดาไม่ได้ในแผนที่ดารา วิชาฝ่ามือและร่างกายที่เข้ากันนั้น เหมาะแก่การฝึกฝนสำหรับสตรีเป็นอย่างมาก
เจียงหลีเข้าสู่การฝึกฝน ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
ถึงขนาดลืมไปเลยว่าในห้องรับแขกของวังเทียนอู่กงยังมีสัตว์น้อยน่ารักรอนางอยู่
……
ตัดภาพมาที่ห้องพักแขกของวังเทียนอู่กง ในห้องพักของเจียงหลีนั้น มีเจ้าเปี๊ยกที่ขนปุกปุยนั่งอยู่บนเตียงลำพังที่กำลังมองดูพระจันทร์นอกหน้าต่าง สายตาของมันมองไปที่ประตูห้องที่ปิดสนิทเป็นระยะๆ เหมือนกับว่ากำลังรออะไรอยู่
เป็นเวลานานมาก มันหลับตาลงทั้งสองข้าง แล้วหาตำแหน่งของเจียงหลี
ดีที่นางไม่เป็นไร เขาพูดปลอบตัวเองในใจ ภรรยาของเขากำลังไขว่คว้าโอกาสของนางอยู่ แล้วเขาจะไปรบกวนนางได้อย่างไรล่ะ
……
หอดูดาว ณ วังเทียนอู่กง
ในหอมีคนนั่งอยู่เกือบพันคน ทุกคนล้วนแต่กำลังศึกษาทักษะการต่อสู้ที่ซ่อนอยู่ในแผนที่ดาราเทพสงครามอย่างเงียบสงบ ทุกคนล้วนแต่หวังว่าทักษะการต่อสู้ที่ตัวเองได้มาจะทรงพลัง
เจียงหลีก็เป็นหนึ่งในนั้น นั่งสมาธิอยู่ในกลุ่มคน ไม่เป็นจุดสนใจเลยสักนิด แต่ว่าวิญญาณของนางตอนนี้เหมือนว่าได้ลอยเข้าสู่ท้องฟ้าที่มืดมิดและอยู่ด้วยกันกับดวงดาวแล้ว
ภาพเทพสงครามทั้งห้าภาพที่ถูกสลักอยู่ในหอดูดาว สะท้อนไปบนท้องฟ้า และเหมือนว่าจะถูกขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เจียงหลีเอาตัวเข้าไปอยู่ตรงนี้ เหมือนว่ามองเห็นแสงดาวกะพริบอยู่ในภาพเทพสงคราม ท่าทางที่มั่นคงเหล่านั้น ก็เหมือนว่ากำลังมีความเปลี่ยนแปลงอย่างเงียบๆ
วิถีความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ มีผู้คนคอยติดตามอยู่นับพันคน
มีทั้งเรียบง่าย มีทั้งซับซ้อน สะท้อนเข้าในตาของเจียงหลี แล้วกลายเป็นทักษะการต่อสู้ต่างๆ
“เยอะมาก!” ในดวงตาของเจียงหลีเต็มไปด้วยแสงดาว รอบตัวนางก็ถูกแสงดาวปกคลุม นางส่งเสียงเบาๆ ทักษะการต่อสู้ส่วนหนึ่งหายไปในท้องฟ้ายามค่ำคืนในสายตาของนาง
“ยังเยอะเกินไปอยู่ดี!” เจียงหลีเดินหน้าต่ออีกก้าว แล้วพูดขึ้นมาอีก
หลังจากที่นางพูดจบ ทักษะการต่อสู้ที่มองเห็นได้ด้วยสายตาของนางก็น้อยลง
“เยอะเกินไป! ยังเยอะเกินไปอยู่ดี!” นางรีบเดินไปข้างหน้าอีกสองก้าว
ลึกๆ ในดวงตาที่สดใสของนางมีทักษะการต่อสู้สลายไปอย่างต่อเนื่อง แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นเช่นนี้ แสงทักษะการต่อสู้ที่เปล่งประกายก็ยังมีอยู่เยอะมาก
……
ในตำหนักเจ้าของวังในส่วนเทียนจื้อ คู่สามีภรรยาที่เหมือนดังเทพเจ้าและเทพธิดากำลังนั่งอยู่ในตำหนักที่วิจิตรงดงาม ทั้งสองมองไปยังหอดูดาว
แสงดาวที่พร่างพราวตรงนั้นเป็นภาพทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่งดงามที่สุดในวังเทียนอู่กง
“เจ้าตอบตกลงให้ฮวาฮวาพาเพื่อนทั้งสองคนของเขาไปหอดูดาวได้ใช่หรือไม่” ชายผู้รูปงามดุจเทพเจ้า หน้าตาคล้ายกับกงเสวี่ยฮวา เขามองภรรยาที่อยู่ข้างๆ ด้วยสายตาที่อบอุ่น
ผู้เป็นฮูหยินของวังพยักหน้าแล้วยิ้ม “เขามาอ้อนข้า ข้าไม่มีทางเลือก เพียงแต่ข้าเคยเจอกับเด็กทั้งสองคนนั้นแล้ว ล้วนแต่เป็นหญิงสาวที่ดูไม่เลว ถึงอย่างไรการที่พวกนางไปหอดูดาว สำหรับพวกเราแล้วก็ไม่ได้เสียหายอะไร อาจจะเป็นผลดีเสียด้วยซ้ำ”
“เจ้ามั่นใจในตัวพวกนางขนาดนี้เชียวหรือ” กงฉิงพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ภรรยามองเขา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ข้ามั่นใจในตัวลูกชายของเราต่างหาก”
กงฉิงหัวเราะเสียงดัง หลังจากที่หัวเราะเสร็จ เขาก็พูดว่า “ในแผนที่ดาราเทพสงครามมีทักษะการต่อสู้ที่ซ่อนอยู่มากมาย แต่ละคนพรสวรรค์ไม่เหมือนกัน สิ่งที่มองเห็นก็ไม่เหมือนกัน มีบางคนโลภ อะไรก็อยากศึกษา ผลสุดท้ายกลับได้ทักษะการต่อสู้ที่ธรรมดาที่สุดมา ถ้าอยากจะได้ทักษะการต่อสู้ที่ทรงพลังมากๆ ไม่เพียงแต่จะต้องมีพรสวรรค์ที่มากพอ ยังต้องมีความตั้งใจที่แน่วแน่ และไม่โลภโมโทสัน”
“พวกเราก็รอดูไปก่อน” ภรรยาพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
กงฉิงพยักหน้า แล้วยื่นแขนออกมาโอบที่ไหล่ของภรรยาให้นางสามารถโน้มหัวมาพิงบนไหล่ของตัวเอง
……
ฝึกฝนวิชาอยู่ในแผนที่ดารา ไม่รู้เลยว่าวันเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้ว
เวลาผ่านไปครึ่งเดือนแล้วอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เพียงชั่วพริบตาเดียวเวลาก็ได้ผ่านไปยี่สิบเจ็ดวันแล้ว ในวันนี้ มู่ชิงเหยียนได้ลืมตาทั้งสองข้างขึ้น แล้วถอนหายใจ แต่ในสายตากลับมีความพอใจและปลื้มปริ่ม
นางมองเจียงหลีที่อยู่ข้างๆ เห็นว่านางกำลังฝึกฝนอยู่ ก็ไม่ได้รบกวนอะไรนาง ลุกขึ้นแล้วออกไปจากบริเวณแผนที่ดาราเทพสงครามอย่างเงียบๆ พร้อมกับคนอื่นๆ
ตอนนี้ในหอดูดาวก็มีคนเหลืออยู่ไม่ถึงหนึ่งในสามแล้ว
“เจ้าออกมาแล้วหรือ ยี่สิบเจ็ดวัน ถือว่าไม่เลวนะ!” ด้านนอกหอดูดาว กงเสวี่ยฮวากำลังรออยู่
มู่ชิงเหยียนเดินมาถึงตรงหน้าเขา แล้วถอนสายบัวด้วยความขอบคุณ “นายน้อยกง เป็นบุญคุณอย่างมาก ข้าจะบันทึกทักษะการต่อสู้ที่ได้มาทั้งหมด แล้วมอบให้วังเทียนอู่กง”
“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ สิ่งที่เจ้าได้ ก็ถือเป็นโอกาสของเจ้า” กงเสวี่ยฮวายิ้มอ่อน
เจียงหลีไม่อยู่ เหมือนว่าเขาจะวางมาดความเป็นนายน้อยเพิ่มขึ้นเล็กน้อย
มู่ชิงเหยียนบอกลาแล้วจากไป ไปถึงสถานที่ๆ กำหนดเพื่อบันทึกทักษะการต่อสู้ แต่ว่าหลังจากที่นางบันทึกเสร็จแล้วกลับมา เจียงหลียังคงอยู่ด้านใน
ดังนั้นนางก็ได้รอเจียงหลีอยู่ข้างนอกหอดูดาวกับกงเสวี่ยฮวา
วันคืนผันผ่านไปทีละวัน คนในหอดูดาวเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ และก็มีคนใหม่ๆ ที่เข้าไปฝึกไม่น้อย แต่เจียงหลียังอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยน
เวลาหนึ่งเดือนผ่านไป ชั่วพริบตาเดียวเวลาหนึ่งเดือนครึ่งผ่านไป เจียงหลีก็ยังคงไม่เคลื่อนไหวเลยสักนิด
ลูกศิษย์ของวังเทียนอู่กงจำนวนไม่น้อยที่เดินเข้าออกหอดูดาว ล้วนแต่ถูกหญิงสาวที่งดงามที่นั่งสมาธิอยู่ดึงดูด ที่พวกเขาสนใจไม่ใช่เพียงเพราะว่ารูปโฉมงดงาม แต่ยังสนใจพรสวรรค์ของนางอีกด้วย
กงเสวี่ยฮวาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า “สองเดือนเต็มๆ แล้ว!”
มู่ชิงเหยียนมีสีหน้าเป็นกังวล “คงไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่หรือไม่”
“ไม่น่าเป็นอะไร แผนที่ดาราเทพสงครามอยู่มานานขนาดนี้ ยังไม่เคยมีใครได้รับบาดเจ็บจากการฝึกฝนมาก่อน” กงเสวี่ยฮวาพูดอย่างมั่นใจ
“เช่นนั้น…” มู่ชิงเหยียนยังคงไม่วางใจ
กงเสวี่ยฮวากลับยิ้ม แล้วพูดว่า “เช่นนั้นก็แสดงว่าเจียงหลีแข็งแกร่งกว่ามู่เหยี่ยนฉือ!”
Comments