แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย 1077 หมดหวังแล้วพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์
นี่คิดจะเวียนสลับคู่นอนกันให้ครบเลยหรือไง? เล่นเอาพี่ใหญ่ที่เจอโลกมามากกับประธานเชี่ยนจิตแพทย์ที่อ่านคนมานับไม่ถ้วนก็ยังรู้สึกขยะแขยงคนกลุ่มนี้แบบไม่ไหวแล้ว
พวกเขายืนอยู่ตรงนี้มาสักพักแล้ว เดิมคิดจะเข้าไปจบเรื่อง แต่พอได้ยินเรื่องความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของคนข้างในก็เลยยืนฟังก่อน
พอฟังจบก็รู้สึกได้อย่าง
ไม่มาเห็นก็ไม่รู้ พอได้เห็นก็รู้สึกว้าวมาก
เรื่องราวดำเนินไปตามที่เสี่ยวเชี่ยนคาดการณ์ไว้ แต่รายละเอียดแตกต่างออกไป อย่างเช่น เสี่ยวเชี่ยนคิดไว้ว่าคนพวกนี้เป็นคนวางยาเฝิงม่านม่านเพื่อให้แน่ใจว่าเฝิงม่านม่านจะท้องแน่ๆ สาเหตุที่ไม่บอกเจ้าตัวก็เพราะกลัวเสี่ยวเชี่ยนสะกดจิต
แต่ความจริงแล้วเรื่องราวกลับผิดคาด
น้องชายแม่หวางลุ่มหลงในความงามของสาวสวย วันนั้นมีความเป็นไปได้สูงที่เขาเป็นคนวางยาเฝิงม่านม่าน แต่จุดประสงค์ในการวางยานั้นคงต้องสืบกันต่อไป
มาถึงตอนนี้พ่อของเด็กเป็นใครก็กระจ่างแล้ว พี่ใหญ่กับเสี่ยวเชี่ยนไม่ต้องรออีกต่อไป
สถานการณ์ด้านในกำลังชุลมุนได้ที่ เฝิงเฟิงเห็นสองครอบครัวตีกันเหมือนคนบ้าก็รีบแยกน้องสาวที่เผลอตกไปเป็นเหยื่อของตาแก่ออกมา กลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อเด็กในท้อง
“เลิกตีกันได้แล้ว! อยากได้เงินกันไม่ใช่เหรอ!”
“ได้ห่าไรอีก! เด็กในท้องมันไม่ใช่ลูกของเขาจริงๆสักหน่อย!” แม่หวางไม่สนเรื่องผลประโยชน์แล้ว เธอรู้แค่ว่าตัวเองโดนตบ เธอต้องยึดอกสู้กลับไป ให้มันรู้ฤทธิ์เดชของเธอเสียบ้าง
“ลูกในท้องของม่านม่านเป็นของใคร นอกจากพวกเราแล้วมีใครรู้อีกว่าไม่ใช่ลูกของอวี๋หมิงลี่? อวี๋หมิงลี่รู้ไหมล่ะ? ขอแค่เขาไม่รู้ พวกเราก็ใช้โอกาสนี้หลอกเอาเงินก้อนใหญ่มาสิ!”
พอเฝิงเฟิงพูดออกมาแบบนี้ ทุกคนก็เงียบลงทันที
สักพักก็มีคนลุกขึ้นมาพูด
“พวกคนรวยมันฉลาดกันจะตายไม่ใช่เหรอ สมัยนี้พอเด็กคลอดก็เอาไปตรวจได้ ถ้าโดนจับได้ขึ้นมาเละแน่”
“แล้วจะรอให้ถึงตอนนั้นทำไมล่ะ? เด็กคนนี้ห้ามเกิดมา แต่ระหว่างนี้พวกเราสามารถหาประโยชน์ได้”
“ฉันไม่มีทางตั้งท้องให้ตาแก่นี่!” เฝิงม่านม่านกรีดร้อง ตอนนี้แค่เธอเห็นหน้าน้องชายแม่หวางก็สะอิดสะเอียนขนลุกไปหมด
“ม่านม่านแกต้องมองให้ไกลๆนะ ยอมท้องไปก่อนไม่กี่เดือนแล้วเราก็จะขู่เอาเงินจากอวี๋หมิงลี่ได้ ยังไงอวี๋หมิงลี่ก็ไม่รู้หรอก—”
ปัง!
มีเสียงเหมือนประตูถูกกระแทกดังมาจากด้านนอก คนที่อยู่ในบ้านมองกลุ่มคนที่เดินเข้ามาด้วยความงงงวย พี่ใหญ่เหมือนเทวดาที่ลงมายังโลกมนุษย์ เขามองคนที่อยู่ด้านในด้วยสายตารังเกียจ
“ฉันมารู้ตอนนี้คงไม่สายไปหรอกนะ?”
ไม่มีใครรู้ว่าพี่ใหญ่มาปรากฏตัวได้ยังไง พอทุกคนเห็นอวี๋หมิงลี่ที่ต่างคิดว่าเป็นแกะตัวอ้วนหน้าโง่อยู่ๆก็ปรากฏตัว จึงงงไปหมด
แต่พอพวกเขาเห็นกลุ่มชายร่างใหญ่ที่อยู่ด้านหลังอวี๋หมิงลี่ แถมในมือยังมีไม้กระบองอันเท่าแขน ครั้นแล้วก็เข้าใจเหตุการณ์ขึ้นมาทันที
“ท่านประธาน! พวกมันวางแผนคิดร้ายท่านประธาน! เอาพวกมันให้ตายเลย!” เฝิงม่านม่านร้องไห้คร่ำครวญวิ่งเข้าไปหาอวี๋หมิงลี่
อวี๋หมิงลี่ผลักเธอออกด้วยความรังเกียจจนไปชนกับกำแพง
“ออกไปไกลๆเลย เธอมันสกปรก!”
เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เฝิงม่านม่านรู้ว่าตัวเองพูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ อวี๋หมิงลี่มายืนอยู่ที่นี่ได้ก็แสดงว่าเขาวางแผนไว้แล้ว เขาไม่ได้มีใจให้เธอเลยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ถ้าจะเอาเรื่องที่เคยหลับนอนด้วยมาพูดก็ไม่มีทางได้ผลอีก เฝิงม่านม่านกลอกตามองไปมา ทันใดนั้นก็คุกเข่าลงต่อหน้าอวี๋หมิงลี่
“น้าเขย! ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ! คนพวกนี้ใช้ฉันเป็นเครื่องมือ!”
พี่ใหญ่รู้สึกมวนท้อง เขาพยายามฝืนกลั้นความรู้สึกอยากอาเจียน ถึงขนาดที่รู้สึกขนด้านหลังกำลังจะลุกซู่
ทำไมถึงได้หน้าด้านขนาดนี้?
“ตอนที่เธอแย่งผู้ชายของน้าตัวเอง คิดบ้างไหมว่าคนที่เธอจะลงมือเป็นน้าเขยของตัวเองน่ะ?”
เสี่ยวเชี่ยนก้าวมาข้างหน้าพลางพูด
นิสัยทุเรศของมนุษย์ไม่ว่าจะเจอกี่ครั้งก็ยังรู้สึกขยะแขยงสุดๆเหมือนเดิม เสี่ยวเชี่ยนมองเหยียดชนิดที่ไม่ซ่อนเร้น
“อายุก็ยังน้อยแถมยังมีวิชาติดตัว ตั้งใจทำงานหน่อยก็มีชีวิตที่มั่นคงได้แล้ว กลับเอาความสาวของตัวเองเป็นเดิมพัน เอาร่างกายเป็นหมากตัวหนึ่ง ขนาดเธอยังไม่มองว่าตัวเองเป็นคน แล้วยังจะหวังให้ใครให้เกียรติเธออีก?”
เสียงนี้ฟังดูคุ้นหู เฝิงม่านม่านเงยหน้ามองเสี่ยวเชี่ยน เธอรู้สึกว่าผู้หญิงยืนอยู่ตรงหน้าเธอคนนี้ดูแตกต่างจากผู้หญิงทั่วไป
รูปร่างหน้าตาโดดเด่น ผิวพรรณขาวนวลละเอียด หุ่นบอบบางตัวเล็กแต่กลับมีบุคลิกที่น่าเกรงขามไม่แพ้อวี๋หมิงลี่ เฝิงม่านม่านมองไฝที่อยู่กึ่งกลางระหว่างคิ้ว มองแล้วมองอีก ไม่กี่วินาทีถัดมาเธอก็นึกออก—
“แก แกมันคนใช้ที่มาทำความสะอาดบ้านฉันไม่ใช่เหรอ?”
ไม่ เป็นไปไม่ได้!
แค่คนหน้าคล้ายมั้ง?
อย่าว่าแต่สีผิวที่ต่างกันหลายเบอร์เลย เอาแค่หน้าตาก็ไม่เหมือนกันแล้ว ไหนจะบุคลิกที่ดูเอาเรื่องแบบนี้อีก ยากที่จะมองว่าเป็นคนๆเดียวกัน
“แก! ลูกสะใภ้คนเล็กของตระกูลอวี๋!” แม่หวางที่เคยเสียเปรียบให้เสี่ยวเชี่ยนอยู่หลายครั้งจำเสี่ยวเชี่ยนได้แล้ว!
เป็นลูกสะใภ้ตระกูลอวี๋เหมือนกัน แต่หวางเสี่ยวหงอยู่คนละระดับกับเสี่ยวเชี่ยนอย่างเห็นได้ชัด ผู้ใหญ่ทั้งสองคนของครอบครัวอวี๋ให้ความสำคัญไม่เท่ากัน พวกเขาไม่ยุ่งเรื่องธุรกิจของอวี๋หมิงลี่ อวี๋หมิงลี่เวลามีเรื่องอะไรก็จะปรึกษาเสี่ยวเชี่ยน ดังนั้นบางครั้งคำพูดของสะใภ้คนเล็กก็เป็นตัวแทนของอวี๋หมิงลี่ไปครึ่งหนึ่งแล้ว
เมื่อสองคนนี้มาปรากฏตัวพร้อมกันก็แสดงว่าหมดหวังแล้ว พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์อีก
แม่หวางยังจำได้ว่าคราวก่อนหลังจากที่สองคนนี้ออกโรงพร้อมกัน ลูกสาวเธอก็ถูกกีดกันออกจากครอบครัวอวี๋โดยสิ้นเชิง ไม่ได้อยู่ในแวดวงของคนรวยมีอำนาจอีก แย่ละ จบเห่ละคราวนี้
“ฉันเอง ฉันขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะคะ ดิฉันจิตแพทย์เฉินเสี่ยวเชี่ยน และเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กตระกูลอวี๋ด้วย ครั้งนี้เหยื่อของพวกคุณเป็นคนของครอบครัวฉันพอดี ฉันก็เลยได้ใช้ความสามารถเข้าช่วยนิดหน่อย เฝิงม่านม่าน คนที่ทำให้ฉันถึงกับต้องออกโรงเองมีไม่เยอะ เธอควรจะดีใจนะที่พวกเราใช้วิธีที่ให้เกียรติขนาดนี้มาทำลายแผนของเธอน่ะ”
ความหมายที่แฝงอยู่คือ พวกเรามีแผนที่โหดกว่านี้ จะใช้กำลังเลยก็ได้ แต่พวกเราไม่ใช้เท่านั้น
“ที่แท้แกก็เป็น—ฉันนึกไม่ถึงจริงๆ แกดูอายุยังน้อย—”
เฝิงม่านม่านถูกเสี่ยวเชี่ยนโจมตีด้วยสายตา ทันใดนั้นเธอก็แสดงสายตาไม่ยอมแพ้
“ฉันไม่ยอม! มีสิทธิ์อะไร! ทำไม! ทำไมหยูเจาเจาถึงแต่งเข้าบ้านคนรวยได้ แล้วแกมีสิทธิ์อะไรที่เด็กกว่าฉันแล้วเห็นฉันเป็นคนโง่? พวกแกรวยแล้วคิดว่าแน่มากสินะ รวยแล้วคิดจะทำไงกับคนอื่นก็ได้งั้นเหรอ?”
“หึๆๆ…” เสี่ยวเชี่ยนแสยะยิ้ม
อาจเพราะเฝิงม่านม่านคุกเข่าอยู่เลยรู้สึกเสียเปรียบ เธอลุกขึ้นคิดจะพุ่งเข้าไปหาเสี่ยวเชี่ยน แต่ถูกบอดี้การ์ดของพี่ใหญ่ขวางไว้ พี่ใหญ่ยกมือขึ้นเป็นการบอกบอดี้การ์ดว่าให้เบามือหน่อย
“เขาเป็นคนท้อง อย่าทำให้ลูกในท้องบาดเจ็บล่ะ”
คำพูดนี้เหมือนพูดด้วยความหวังดี แต่ถ้าคิดดีๆก็แอบน่ากลัว
Comments