แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย 1054 ให้เวลาหนึ่งนาทีออกไปจากตรงนี้
พอเห็นปู้หลีทำร้ายคนอื่นอีกแล้ว ผู้หญิงอ้วนที่ชื่อลั่วเสียวหย่าก็ทำท่าเหมือนจะเป็นลม ปู้หลีปล่อยมือด้วยความสะใจ
“ว่ามา อยากจะทำเป็นเรื่องใหญ่หรือเรื่องเล็ก? จะแจ้งตำรวจหรือให้ฉันชดใช้เงิน?”
เสี่ยวเชี่ยนเอาแต่จ้องใบหน้าของปู้หลี พอทำร้ายร่างกายเสร็จเขาก็ไม่มีสีหน้ารู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย แต่กลับมีความสุขมาก นี่ก็เป็นหลักฐานยืนยันความคิดของเสี่ยวเชี่ยน
คนๆนี้มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรง จะมากหรือน้อยก็เท่านั้น
มีนักศึกษาชายคนหนึ่งล้วงโทรศัพท์ออกมาเหมือนต้องการจะแจ้งตำรวจ เสี่ยวเชี่ยนเดินเข้าไปได้ถูกจังหวะพอดี
“พฤติกรรมของเขาในวันนี้ หากแจ้งตำรวจไปความเป็นไปได้มากที่สุดก็คือไกล่เกลี่ยชดใช้กันไป จากการวิเคราะห์ของฉันมีความเป็นไปได้ถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่คนๆนี้จะมีแนวโน้มเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรง ถ้าไม่ยอมความ ลงโทษทางกฎหมายอย่างมากก็แค่จับขังแค่ไม่กี่วัน ถ้าเป็นแบบนั้นปัญหาก็มาแล้วล่ะ”
เสี่ยวเชี่ยนมองนักศึกษาที่ยืนล้อมกันอยู่ จากนั้นก็ทำการสอนโดยใช้สถานการณ์จริง
“คนที่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรง จุดเด่นที่เห็นชัดที่สุดคืออะไร?”
เงียบ
เสี่ยวเชี่ยนยืนห่างจากปู้หลีสามก้าวได้ ยืนใกล้คนที่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรงขนาดนี้ แถมยังพูดจายั่วโมโหด้วย ก็มีแค่เสี่ยวเชี่ยนเท่านั้นแหละที่ทำได้อย่างชิลด์ๆ
“ตอบไม่ได้ก็ปกติ เพราะมันเป็นเนื้อหาที่พวกเธอจะได้เรียนในเทอมต่อไป เดี๋ยวรุ่นพี่คนนี้จะสอนล่วงหน้าให้เอง จากการวิเคราะห์คนๆนี้ด้วยประสบการณ์การรักษาของฉัน ถ้ากล้าส่งเขาให้ตำรวจ พอเขาออกมาจากคุกความแค้นของเขาก็จะยิ่งทวีคูณ”
เสี่ยวเชี่ยนชี้ไปที่นักศึกษาหญิงที่ถูกเทตะปูใส่ นักศึกษาคนนั้นตกใจจนปากซีดไปแล้ว
“ฉันเชื่อว่าเธอก็คงจะคิดเหมือนฉันใช่ไหมล่ะ? เพราะแก่นแท้ของเธอไม่ใช่คนที่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรงอย่างชัดเจน แต่เธอเป็นพวกเก่งแต่กับคนอ่อนแอ เวลาเกิดปัญหาเธอชอบที่จะใช้กำลังหรือวิธีที่ไม่ดีแก้ปัญหา ไม่เชื่อเรื่องศีลธรรม ดูถูกคนอ่อนแอ ส่วนคนๆนี้—”
เสี่ยวเชี่ยนชี้ไปที่ปู้หลี “ระดับการใช้ความรุนแรงของคนๆนี้ตรงไปตรงมายิ่งกว่า เธอเป็นพวกแค้นเงียบ ส่วนเขาเป็นพวกเปิดเผย อีกทั้งระดับความรุนแรงของเขาก็จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้อาจแค่เล็กน้อย ครั้งหน้าอาจได้หลั่งเลือดเลยล่ะ”
อย่าได้ใช้เหตุผลกับคนที่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรง คนประเภทนี้โดยแก่นแท้เกลียดและดูถูกคนที่ชอบใช้เหตุผล
ดังนั้นเสี่ยวเชี่ยนจึงได้ข้ามขั้นตอนการพูดด้วยเหตุผล แล้วพูดเรื่องจริงแทน
“ฉันยอมแล้ว!” นักศึกษาหญิงคนนั้นอึ้งไปกับคำพูดของเสี่ยวเชี่ยน เธอเริ่มรังแกเพื่อนผู้หญิงที่ฐานะด้อยกว่ามาตั้งแต่สมัยมอปลายแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจอของแข็ง
ปู้หลีล้วงแบ๊งค์ห้าสิบออกมาวางบนโต๊ะ
“เอาไปซื้อยาแก้โง่กินซะนังแรด”
เขาหันไปชี้หน้าเสี่ยวเชี่ยน ดวงตาแดงยิ่งกว่าเมื่อครู่ นี่เป็นหนึ่งในอาการของคนที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้
“แก มีหน้าที่อะไร? ดูปากดีนะ!”
“ฉันก็คือนักศึกษาที่มาสอนแทนที่พอออกจากปากนายกลายเป็นคนโง่คนหนึ่งที่รู้ไม่จริงไงล่ะ”
ภายในห้องนี้มีแต่นักศึกษาใหม่ เพิ่งเข้ามาเลยยังไม่รู้จักเจ๊เชี่ยนคนดัง และก็ย่อมไม่รู้จักสาวสวยคนนี้ที่เป็นจอมเทพเชี่ยนผู้สร้างตำนานในมหาวิทยาลัยเยอะที่สุด
ถึงจะไม่รู้จักเสี่ยวเชี่ยน แต่ดูจากบุคลิกท่าทางเมื่อครู่แค่นั้นก็ยอมแล้ว
ท่าทางเอาเรื่องของปู้หลีคนปกติเห็นแล้วก็กลัว แม้แต่นักศึกษาชายยังไม่กล้าเข้าไป แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับเดินเข้าไปใกล้อย่างหน้าตาเฉย แค่นี้ก็ทำให้ทุกคนรู้สึกนับถือแล้ว
“หึหึ แกคิดจะเอาไง เอาเรื่องฉัน หรือรังแกผู้หญิงของฉัน?” ปู้หลีไม่สนใจหรอกว่าเสี่ยวเชี่ยนจะมีอิทธิพลแค่ไหน ในสายตาของเขานอกจากผู้หญิงอ้วนที่อยู่ข้างกายแล้ว ผู้หญิงคนอื่นก็แค่ขยะ ไม่ได้มีความงดงาม เขายึดอยู่หลักการเดียว
ไม่ยอมความก็ใช้กำลัง เกิดความตึงเครียดขึ้นมาระหว่างปู้หลีกับเสี่ยวเชี่ยน เขาชี้หน้าเสี่ยวเชี่ยนพลางพูด
“พวกแกทุกคนจำเอาไว้ให้ดี ต่อไปถ้าใครกล้าแตะต้องผู้หญิงของฉัน ต่อให้ฉันต้องตายก็จะลากพวกแกมาเป็นที่รองศพ!”
“นายรับปากฉันแล้วนะว่าจะไม่ทำร้ายคนอื่น!” ลั่วเสียวหย่าเห็นเขาทำตัวกร่างน้ำตาก็ไหลออกมา
เธอไม่ได้อยากให้แฟนตัวเองมา แต่ห้ามปู้หลีไม่ได้
ถ้าปู้หลีอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมาล่ะก็ใช้กำลังได้กับทุกคนยกเว้นลั่วเสียวหย่า เข้าคุกถี่เป็นว่าเล่น ถูกขังนานสุดก็ครึ่งปี นี่เพิ่งถูกปล่อยออกมาก็ยังไม่ทำตัวดีๆ
“ปล่อย!” ปู้หลีถลึงตาใส่ ลั่วเสียวหย่ากัดฟันแน่นไม่ยอมปล่อยมือ
“นายทำคลาสเรียนของฉันเสียเวลามามากแล้ว ฉันให้เวลาออกไปภายในหนึ่งนาที ไม่อย่างนั้นฉันรับประกันเลยว่าแฟนนายได้เรียนซ้ำวิชานี้ใหม่แน่”
“ขู่ฉันเหรอ?” น้ำเสียงของปู้หลีเอาเรื่องมาก มันคืออาการของคนที่ใกล้ระเบิดอารมณ์เต็มที
ลั่วเสียวหย่าที่อยู่ข้างๆถึงกับเตรียมใจไว้แล้วว่าเดี๋ยวจะกอดปู้หลีไว้แล้วให้เสี่ยวเชี่ยนวิ่งหนี
“ฉันก็แค่พูดเรื่องจริง นายศรัทธาการใช้ความรุนแรง ฉันกุมอำนาจไว้ในมือ นายไม่อยากให้เขาได้ดี งั้นก็เรื่องของนาย ระงับอารมณ์ไม่ได้จะลงมือเดี๋ยวนี้เลยก็ได้ พอนายลงมือเสร็จเดี๋ยวดูแล้วกันว่าเขาจะเป็นไง”
เสี่ยวเชี่ยนไม่แสดงอาการอ่อนแอออกมาเลยสักนิด เธอพูดด้วยน้ำเสียงเท่ากันตั้งแต่ต้นจนจบ สิงโตอยู่ตรงหน้าเธอ นี่ก็แค่คนป่วยคนหนึ่งเท่านั้น หมอไม่เคยกลัวคนไข้ ต่อให้เป็นคนไข้ที่ใช้ความรุนแรงก็ตาม
ในขณะที่คนอื่นพากันปาดเหงื่อแทนประธานเชี่ยนอยู่นั้น ปู้หลีก็จ้องเสี่ยวเชี่ยนด้วยความโมโห ชี้หน้าเสี่ยวเชี่ยนพลางพูด “ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
จากนั้นก็หันเดินออกไปจากห้อง
เสี่ยวเชี่ยนเบ้ปาก กลัวแกฉันก็หมาสิ
“รุ่นพี่ ขอโทษนะคะ ฉัน—” ลั่วเสียวหย่าขอโทษเสี่ยวเชี่ยนด้วยความรู้สึกผิด เธอกลัวปู้หลีจะดักเล่นงานเสี่ยวเชี่ยนหลังเลิกเรียน
เสี่ยวเชี่ยนยกมือขึ้นเป็นการบอกให้หยุดพูด
“กลับไปนั่งที่ของเธอ ตอนนี้เราจะเริ่มเรียนกันแล้ว”
เหตุการณ์สั้นๆแค่ครู่เดียวได้ทำให้บรรดารุ่นน้องเห็นถึงความเก่งกาจของจอมเทพ สะกดทุกคนในคาบเรียนนี้ได้อยู่หมัด
บรรยากาศการเรียนในคาบของเสี่ยวเชี่ยนเป็นไปอย่างสบายๆ เข้มข้นแต่สนุก พอหมดหนึ่งคาบในที่สุดก็มีคนกล้ายิงคำถามใส่เสี่ยวเชี่ยนก่อนเลิกเรียน
“พี่ไม่กลัวคนบ้านั่นมาล้างแค้นเหรอครับ?”
“ไม่มีจิตแพทย์คนไหนเรียกผู้ป่วยว่าคนบ้าหรอกนะ ยิ่งไปกว่านั้นผู้ชายคนเมื่อกี้ก็แค่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรง คำพูดของเธอถือเป็นการไม่ให้เกียรติคนไข้”
ลั่วเสียวหย่าที่นั่งอยู่แถวหลังน้ำตาคลอ เธอซึ้งใจคำพูดของเสี่ยวเชี่ยน เธอไม่ชอบให้คนอื่นเรียกแฟนเธอว่าคนบ้า
“กลับมาที่คำถามของเธอ เมื่อความรู้เฉพาะทางของเธอมีมากกว่าอาการป่วยของเขา เมื่อนั้นทุกอย่างก็ควบคุมได้ ที่ฉันกล้าพูดไปแบบนั้นก็เพราะว่าฉันมั่นใจอยู่แล้ว”
ท่าทางน่ายำเกรงและความมั่นใจของหมอได้สร้างความนับถือให้กับเหล่านักศึกษาใหม่โดยเฉพาะนักศึกษาชาย แววตาที่มองเสี่ยวเชี่ยนนั้นเต็มไปด้วยความศรัทธาเลื่อมใส
เสี่ยวเชี่ยนแอบเสริมในใจ เธอมั่นใจก็จริง แต่ไม่ใช่แค่เรื่องความรู้ของตัวเอง ถ้าไม่มีเสี่ยวเฉียงคอยหนุนหลัง มีเหรอที่เธอจะกล้ากับคนที่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรงแบบนั้น?
“ไม่ทราบว่าพี่มีแฟนหรือยังครับ? รังเกียจคนอายุน้อยกว่าไหม?”
ในที่สุดก็มีคนกล้าเปิดประเด็นนี้
เสี่ยวเชี่ยนดูเด็กมาก อาจดูเด็กกว่าบางคนในที่นี้ด้วยซ้ำ พอมีหนุ่มน้อยกล้ายิงคำถามแบบนี้ขึ้นมา สิ่งมีชีวิตเพศชายคนอื่นๆก็มองเสี่ยวเชี่ยนกันตาปริบๆ
เสี่ยวเชี่ยนยิ้มเล็กน้อย
“ไม่มีแฟน—”
เสียงโห่ร้องด้วยความดีใจดังขึ้น จากนั้นเสี่ยวเชี่ยนก็พูดต่อ
“มีแต่สามี”
แถมยังเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมไปด้วยพละกำลัง มันสมอง ติดอยู่อย่างเดียว อีคิวต่ำไปหน่อย
เป๊าะ
เสียงอะไร?
อาจเป็นเสียงหัวใจของหนุ่มน้อยทั้งหลายแตกหัก…
Comments