แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย 1052 ดังนั้นนี่ก็คือเหตุผลของเธอเหรอ
หลังจากที่อวี๋หมิงหลางถูกกระหน่ำตีหัวด้วยกางเกงคนงานเขาก็ยิ่งงงหนักกว่าเดิม!
นี่เขาทำอะไรผิดเนี่ย!
“เพราะนายทั้งหมดเลย! ถ้าเมื่อวานนายไม่ซื้อหมาล่าผัดกุ้งมังกรน้อยมาเยอะแยะแบบนั้นจนฉันต้องกินเผ็ดเข้าไปเยอะ ประจำเดือนฉันจะมาก่อนสี่วันแบบนี้เหรอ ฉันจะต้องขายหน้าแบบนี้ไหม?!”
“ขอบคุณประเทศที่ยิ่งใหญ่ที่บ่มเพาะผม ขอบคุณกองทัพที่ยิ่งใหญ่ที่บ่มนิสัยผมให้ดีแบบนี้…” อวี๋หมิงหลางพึมพำเบาๆ
เขาเป็นลูกผู้ชาย จะคิดเล็กคิดน้อยกับผู้หญิงไม่ได้!
“บ่นอะไรน่ะ!” ผู้หญิงที่ประจำเดือนมาจะอารมณ์รุนแรง ไม่มีเหตุผลให้ต้องคุย
“ถ้าผมจำไม่ผิดนะ…เมียจ๋า คุณเป็นคนรบเร้าให้ผมซื้อหมาล่าผัดกุ้งมังกรน้อยไม่ใช่เหรอ คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าต้องรีบกินกุ้งก่อนหมดฤดู พอเข้าฤดูใบไม้ร่วงก็จะเป็นสวรรค์ของชาบู ใครจะไปคิดถึงกุ้งมังกรน้อยแห่งหน้าร้อนกัน?”
ด้วยความสัตย์จริง นี่คือสิ่งที่เธอพูดเมื่อวานทั้งนั้น!
เขาขับรถวนหาอยู่ตั้งหลายร้านถึงซื้อได้ พอกลับมาถึงเธอยังจุ๊บเป็นรางวัลให้เขาด้วย แถบยังโอบคอบอกที่รักเก่งที่สุด!
ทำไมวันนี้กลับกลายเป็นยากระตุ้นให้ประจำเดือนมาล่ะ—เอ๊ะ เขาคิดคำนี้ออกมาได้ไงกัน?
“นายรู้ๆอยู่ว่าประจำเดือนฉันใกล้มา ไม่รู้จักห้ามฉันว่าอย่ากินส่งเดชแถมยังส่งเสริมด้วย มันคือความผิดของนาย รีบลงจากรถไปเลยนะ!”
เธอไม่อยากเปลี่ยนกางเกงเปื้อนเลือดต่อหน้าสามีหรอกนะ!
อวี๋หมิงหลางที่ถูกไล่ลงจากรถทำได้แค่ลูบจมูกยอมรับชะตากรรม
เขาพบว่านับวันตัวเองจะยิ่งเป็นคนนิสัยดีมากขึ้น
เขายังได้ทำข้อสรุปกฎในการอยู่กับเสี่ยวเชี่ยน
เธอเข้าเขาถอย—ใช้สำหรับเวลาเธองอแง อย่างเช่นประจำเดือนเลอะแล้วมาโทษเขาแบบนี้ เขาต้องยอมเป็นแพะรับบาปอย่างเงียบๆ ไม่ต้องสนว่าผิดหรือไม่ผิด ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมไป
เธอถอยเขาล่า—ใช้สำหรับเวลาเธอไม่อยากเล่นจ้ำจี้ หาข้ออ้างสารพัดคิดจะห้ามเสี่ยวเฉียงน้อย แบบนั้นต้องผลักให้ล้มลงทันที จากนั้นก็ ฮี่ๆๆ! โอกาสสำเร็จสูงถึง99%!
เธอนิ่งเขากวน—เหมาะสำหรับเวลาเสี่ยวเชี่ยนอ่านหนังสือจนลืมกินข้าว เขาก็ต้องทำตัวเหมือนแมลงวันเข้าไปวนเวียนใกล้ตัวเธอ สร้างความรำคาญจนกว่าเธอจะเลิกอ่าน!
เธอเหนื่อยเขาทุบ—เหมาะสำหรับเวลาเธอเหนื่อยมากๆ เขาก็จะทุบบ่านวดไหล่นวดตัวให้เธอ!
เมียของเขาเป็นพวกชอบให้เอาใจ ห้ามขัดใจ ขอแค่เอาอกเอาใจเธอชีวิตก็จะมีความสุข
พอนึกถึงความดีของเสี่ยวเชี่ยนหัวหน้าอวี๋ก็ยืนพิงรถด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างพอใจ เป็นที่ดึงดูดสายตาของผู้หญิงที่เดินผ่าน ทหารคนนี้หล่อจัง ยศสูงด้วย!
เสี่ยวเชี่ยนเปลี่ยนกางเกงเสร็จเรียบร้อย เธอม้วนเสื้อผ้าที่สกปรกไว้ จากนั้นก็ดึงเบาะรองของที่นั่งข้างคนขับออกมาม้วนไว้ด้วยกัน แล้วถึงเรียกอวี๋หมิงหลางขึ้นรถ
“เมียจ๋า เสื้อผ้าคุณสีเข้ากันสวยมากเลย!” อวี๋หมิงหลางพูดชมหวังจะประจบเธอ
เดิมก็สวยอยู่แล้ว เธอขาเล็ก ใส่กางเกงแบบนี้ก็ไม่ได้ดูน่าเกลียดอะไร เข้ากันกับเสื้อเชิ้ตสีขาว ไม่พูดใครจะรู้ว่ามันคือกางเกงคนงานก่อสร้าง?
และสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ไม่มีใครจะเอากางเกงคนงานราคายี่สิบหยวนมาใส่คู่กับเสื้อเชิ้ตราคาเป็นพันหรอก
“เลิกพูดเรื่องเสื้อผ้า ไม่อย่างนั้นฉันจะกัดนายอีก!”
เห็นได้ชัดว่าการประจบนี้ไม่เป็นผล
ใกล้ถึงมหาวิทยาลัยแล้ว เสี่ยวเชี่ยนเห็นเขาทำหน้าน้อยใจไม่กล้าพูดอะไร เธอก็เริ่มใจอ่อน
“ไปทำงานครั้งนี้อีกกี่วันกลับ?”
“มากสุดก็สองวัน พอดีกับที่ต้าหลงจะเข้าหน่วยด้วย ผมแวะไปดูได้พอดี”
อวี๋หมิงหลางจะต้องไปประชุมที่เมืองหลวง ต้องผ่านเมืองQพอดี ถึงตอนนั้นเขาก็แวะไปดูต้าหลงได้
ต้าหลงถูกอวี๋หมิงหลางเกลี้ยกล่อมจนยอมพักเรื่องเรียนไว้ก่อนแล้วไปเป็นทหาร
ช่วงหลายวันนี้เขาต้องไปทำงานที่อื่นพอดี เลยไปช่วยดูต้าหลงแทนเสี่ยวเชี่ยนได้
“ไปเถอะ จำไว้ว่าห้ามให้สิทธิพิเศษอะไรกับหมอนั่นเด็ดขาด ทรมานให้ถึงที่สุด!”
“วางใจเถอะ ผมรู้ว่าต้องทำไง” อวี๋หมิงหลางโอบเธอเข้ามาจูบ จากนั้นก็เปิดหน้าต่างรถมองส่งเธอเดินเข้าไป
เสี่ยวเชี่ยนเดินไปใกล้ถึงประตูมหาวิทยาลัยก็มองกลับไป เห็นรถเขายังจอดอยู่ที่เดิมจึงยิ้มพลางโบกมือให้ เขาพยักหน้าให้เธอ เอาแว่นกันแดดขึ้นมาใส่รอจนเธอเดินไปไกลแล้วถึงขับรถออก
อารมณ์หงุดหงิดหายไปเยอะก็เพราะเขา เสี่ยวเชี่ยนนึกถึงข่าวลือเกี่ยวกับเสี่ยวเฉียงที่ได้ยินมาช่วงนี้ บวกกับการประพฤติตัวของเขาตอนอยู่บ้าน อยู่ๆก็อารมณ์ดีขึ้นมา
หลังจากที่ย้ายมาอยู่บ้านพักสวัสดิการเธอก็ได้พบปะกับบรรดาสะใภ้ทหารบ้าง ช่วงนี้มีทหารบางคนคิดใช้เมียตัวเองมาฟ้องเสี่ยวเชี่ยน บอกว่าอวี๋หมิงหลางฝึกโหดมาก ไม่ใช่แค่ทรมานทหารใหม่ ทหารเก่าก็โดน เล่นเอาทุกคนเหนื่อยแทบขาดใจ
บอกกันว่าหน่วยเสินเจี้ยนผลตอบแทนสวัสดิการดี แต่ทำไมไม่เห็นมีคนบอกว่าหัวหน้าใหญ่ฝึกโหดที่สุด ไม่รู้ว่าขั้นตอนการฝึกที่แสนโหดทั้งหลายเขาคิดขึ้นมาได้ยังไง?
ไม่กล้าบ่นให้หัวหน้าใหญ่ได้ยิน งั้นก็ไปบ่นให้ภรรยาหัวหน้าใหญ่ที่ดูอ่อนโยนฟังก็แล้วกัน—เสี่ยวเชี่ยนอยู่ข้างนอกปกปิดตัวตนเก่งมาก เล่นเอาหลายคนคิดว่าเธอเป็นคนคุยด้วยง่าย
พอเจอคนมาบ่นเบาๆให้ได้ยินแบบนี้เสี่ยวเชี่ยนก็ยิ้มรับฟัง แต่ก็ไม่ได้เอาไปบอกอวี๋หมิงหลาง ฟังเอาสนุกๆ
เธอไม่มีทางยุ่งเรื่องงานของสามี เก็บไว้สนุกเองคนเดียวก็พอ
อาข่ายืนกินขนมแป้งม้วนไส้ผักอยู่ตรงประตู มองแวบแรกก็รู้ทันทีว่านั่นคือประธานเชี่ยนกำลังเดินยิ้มหน้าบานเข้ามา
“จึ๊ๆ นึกถึงนายเฉียงจอมรุนแรงอีกแล้วใช่ไหมล่ะ?”
“เขาไม่ได้เป็นคนรุนแรงนะ ความจริงไม่ใช่แค่ไม่ใช้ความรุนแรง เสี่ยวเฉียงของฉันยังเป็นผู้ชายที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เก่งด้วย อารมณ์สั่งได้ดั่งใจ เขาถึงได้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานไง”
เสี่ยวเชี่ยนชอบชมเสี่ยวเฉียงให้คนอื่นฟังเสมอ
ซึ่งมันก็เป็นความจริง ทุกวันนี้เธอชีวิตแฮปปี้มาก ชอบที่จะท้าทายความอดทนของเขา ตอนที่เพิ่งรู้จักกันเธอยังแอบคิดว่าเขาเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรง ปรากฏว่าพออยู่ๆกันไปเธอก็พบว่าความอดทนของเขาที่มีต่อเธอนั้นไร้ขีดจำกัด
เกมสนุกๆระหว่างสามีภรรยาแบบนี้ทำให้เธออารมณ์ดี เขาเองก็ยอมตามใจเธอ
“อย่างเขาเนี่ยนะไม่รุนแรง? เมื่อหลายวันก่อนที่ต่อยกันเกือบทำฉันพิการ…”
เรื่องนี้อาข่านึกแล้วยังกลัวไม่หาย
ตอนช่วงปิดเทอมหน้าร้อนเธอได้นัดครอบครัวประธานเชี่ยนไปดูแข่งมวยที่สโมสร พอดูจบเธอก็คันไม้คันมืออยากจะลองสักตั้งกับอวี๋หมิงหลาง ตกลงกันไว้แล้วว่าให้อวี๋หมิงหลางต่อให้สามหมัด ปรากฏว่าสามหมัดผ่านไปอาข่าก็เดาทางมวยของอวี๋หมิงหลางไม่ได้อีก ถูกซัดจนล้ม หมัดของเขาชกลงไปบนเวทีมวย ห่างจากหน้าเธอไม่กี่เซนติเมตร เวทีถึงกับสะเทือนเลยทีเดียว นับแต่นั้นมาก็เกิดเงามืดขึ้นในใจอาข่า
นั่นอวี๋หมิงหลางออมแรงแล้ว ถ้าเขาชกเข้าไปที่หน้าเธอเต็มๆล่ะก็ มีหวังได้ศัลยกรรมยกใหม่ทั้งหน้าแน่ จากนั้นอวี๋หมิงหลางก็ถูกอาข่าติดป้ายว่าเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรง
“เธอเรียนจิตวิทยาจริงเหรอ? การวินิจฉัยคนที่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรงก็คือ อารมณ์ร้อน โมโหง่าย เอะอะชอบใช้กำลัง คิดว่าการใช้กำลังเป็นข้อได้เปรียบที่จะทำให้ตัวเองได้ประโยชน์ เธอคิดว่าถ้าเสี่ยวเฉียงของฉันเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรงเขาจะมายืนอยู่ถึงจุดนี้ได้เหรอ?”
หมัดพอต่อยออกไปแล้วก็ไม่มีอะไรให้น่าภูมิใจ คนบ้าทำร้ายคนอื่นไม่เคยต้องรู้สึกกดดันอะไร สิ่งสำคัญคือทำอย่างไรถึงจะเป็นได้อย่างเสี่ยวเฉียงที่รู้ว่าเมื่อไรควรใช้หมัด เมื่อไรควรเก็บหมัด
“ดังนั้นนี่ก็คือเหตุผลที่เธอทรมานเขาได้ทุกวัน?” อาข่ารู้ความจริงแล้ว
“เรียกว่าทรมานได้ไง? ฉันก็แค่ช่วยเขาสะกดปีศาจในใจ พยายามทำให้เขาเป็นคนมีนิสัยสมบูรณ์แบบ เป็นหัวหน้าที่แสนยอดเยี่ยมที่เหมาะกับกองทัพที่กำลังเข้าสู่ความทันสมัย!”
ก็ได้ ตรรกะมีมาขนาดนี้แล้ว เธอชนะ!
Comments