103 ความโกลาหลในเมืองหลวงของซิมโฟเนีย (3)

 

[คุณจะเป็นอัศวินผู้คุ้มกันของออราเคิลแห่งความมืด?]

 

ใช่ ←

 

ไม่

 

“รอคอยที่จะได้ทำงานร่วมกันนะ, ฟูเรีย-ซัง” (มาโกโตะ)

 

ผมยื่นมือขวาออกไป

 

ออราเคิลแห่งความมืดทำหน้าตกใจวินาทีหนึ่ง, จากนั้นยื่นมือมาอย่างประหม่าสู่ผม

 

แม้ว่าเธอสามารถเห็นอนาคต, เธอตกใจเหรอ?

 

“ร-รอคอยที่จะทำงานร่วมกัน, อัศวินของชั้น แล้วก็…เรียกชั้นเจ้าหญิงเพื่อภาพลักษณ์ ชั้นอยากจะให้ตำแหน่งของเราชัดเจน…โอเคมั้ย?” (ฟูเรีย)

 

“ชั้นควรจะเรียกเธอว่า…เจ้าหญิงฟูเรีย?” (มาโกโตะ)

 

“นั่นใช่แล้ว…ขอบใจ” (ฟูเรีย)

 

หืม, มีเหตุผลสำหรับเรื่องนั้นมั้ย?

 

(อ้าาา…เจ้างี่เง่า) “ฮีโร่มาโกโตะ, นาย…” “มาโกโตะ, จริงๆเลย?” “นั่นเหมือนกับทากัตซูกิ-คุงเลย”

 

ผมได้ยินเสียงที่ทึ่งของโนอาห์-ซามะ, เจ้าหญิงโซเฟีย, ลูซี่, และซา-ซัง

 

ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้น, ผมชอบตัวเลือกที่มีปัญหา

 

ไม่, ซา-ซังเข้าใจผม

 

“งั้น, อัศวินผู้คุ้มกันทำอะไรล่ะ?” (มาโกโตะ)

 

“คุกเข่าและจูบหลังมือของชั้น” (ฟูเรีย)

 

“อ-โอเค…” (มาโกโตะ)

 

นั่นมันน่าอายนิดหน่อย

 

ยังไงซะ, ช่วยไม่ได้

 

ผมคุกเข่า, รับมือของฟูเรีย-ซัง, และเมื่อมือเขาใกล้ความขาวของหลังมือเธอ ที่มันรู้สึกเหมือนมันมาจากงานแกะสลัก…

 

“ด-เดี๋ยว! เธอสามารถทำข้อตกลงอัศวินผู้คุ้มกันได้โดยแค่จับมือ!” (โซเฟีย)

 

เจ้าหญิงโซเฟียแทรกเข้ามา

 

“จริงเหรอ?” “อย่างนั้นเหรอ, เจ้าหญิงโซเฟีย?”

 

ฟูเรีย-ซังและผมหันไปในเวลาเดียวกัน

 

“ทำไมเธอไม่รู้?” (โซเฟีย)

 

เจ้าหญิงโซเฟียจับหัวของเธอ

 

ฟูเรีย-ซังไอและดำเนินต่อไป

 

“งั้น,จับมือของชั้น…ชั้นมาที่นี่เพื่อประกาศว่านายคืออัศวินของชั้น, ชื่อนายคือ…ชื่อของนายคืออะไร?” (ฟูเรีย)

 

เฮ้ย, อย่างน้อยจำชื่อผม

 

ผมเป็นอัศวินผู้คุ้มกันเธอนะ

 

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (มาโกโตะ)

 

“อา, ใช่…ชื่อของนายคือทากัตซูกิ มาโกโตะ ชั้นจะมอบเกียรติของการปกป้องออราเคิลแห่งความมืด ชั้นจะเชื่อใจนาย ชั้นจะมอบพรให้นายไม่ว่าจะเวลาหรือที่ไหน, เธอจะเป็นโล่ของชั้นตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ในตัวนาย, และนายจะเป็นดาบของชั้น” (ฟูเรีย)

 

เธอประกาศอย่างสง่างาม

 

“……”

 

โฮ่ห์, นั่นค่อนข้างเท่

 

“…เฮ้, แล้วคำตอบของข้อตกลงล่ะ?” (ฟูเรีย)

 

อ้าา, ผมต้องตอบ

 

“ชั้นจะพยายามเต็มที่” (มาโกโตะ)

 

“…ช่างเป็นคำตอบที่ประหลาด” (ฟูเรีย)

 

ฟูเรีย-ซังจ้องผม

 

เออ๋, คำตอบที่ถูกต้องคืออะไร?

 

แสงสลัวสีขาวปกคลุมร่างกายของผม

 

โอ้, นี่คืออะไร?!

 

แสงบรรเทาลงไม่นานหลังจากนั้น

 

“ด้วยสิ่งนี้, นายได้เป็นอัศวินผู้คุ้มกันของชั้น พยายามดูโซลบุคของนาย” (ฟูเรีย)

 

“หืม, ดูซิ” (มาโกโตะ)

 

เมื่อผมตรวจโซลบุค, มันได้บอกอย่างแน่นอนว่า [อัศวินผู้คุ้มกันของออราเคิลแห่งความมืด]

 

สกิล…ยังไม่เพิ่มขึ้น

 

มันจะเพิ่มขึ้นมาในอนาคต?

 

“งั้น, ชั้นได้เติมเต็มส่วนของชั้นแล้ว, ชั้นจะปล่อยการแก้คำสาปของพรุ่งนี้ให้เธอนะ” (มาโกโตะ)

 

“ได้, ชั้นจะแก้คำสาปที่ไม่ได้เรื่องของโบสถ์งูเอง” (ฟูเรีย)

 

ฟูเรีย-ซัง ดันหน้าอกของเธอออกมา

 

“เดี๋ยว, ออราเคิลแห่งความมืด มีกึ่งสัตว์เป็นหมื่นในซิมโฟเนีย เธอมีแผนจะแก้คำสาปทุกคนยังไง” (โซเฟีย)

 

มันจริง! นั่นกวนใจผม

 

นีน่า-ซังพยักหน้ารัวๆกับสิ่งนั้น

 

“ฮืมม, ถ้ามันเกี่ยวกับแก้คำสาปของคนหลายคน, มันจะเป็นผ่าน{เสียง} ถ้าชั้นทำให้พวกเขาได้ยินเพลงของการแก้เวทมนตร์โดยไปรอบๆ ทั้งเมืองหลวง, มันควรจะใช้งานได้” (ฟูเรีย)

 

เจ้าหญิงฟูเรียวางมือเธอลงบนแก้มและเอียงหัวของเธอ

 

เข้าใจแล้ว, เราสามารถให้พวกเขาได้ยินเสียงของเธอ

 

“แต่มันจะใช้เวลาหลายชั่วโมงที่จะแก้เวทมนตร์จากกึ่งสัตว์ทั้งหมดด้วยวิธีนั้น…” (นีน่า)

 

“หลายร้อยคนจะตายอย่างมากที่สุดในเวลานั้น…” (คริส)

 

นีน่า-ซังและคริสซังรู้สึกแย่โดยสิ่งนี้

 

เข้าใจแล้ว, งั้นเราเลี่ยงที่จะมีผู้เสียชีวิตไม่ได้…ไม่, เดี๋ยว

 

“เฮ้, ฟูเรีย-ซั—เจ้าหญิงฟูเรีย, มีวิธีอื่นที่จะแก้เวทมนตร์ของคำสาปนอกจากเสียงมั้ย?” (มาโกโตะ)

 

“นอกจากสิ่งนั้น, มันจะเป็นการแตะพวกเขาโดยตรง, หรือมองพวกเขา, แต่มันจะใช้เวลามากกว่าเสียง” (ฟูเรีย)

 

“ฮีโร่มาโกโตะ, เมื่อรายเวทมนตร์สู่จำนวนคนที่ไม่ชัดเจน ใช้เสียงเป็นตัวกลาง เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด” (โซเฟีย)

 

ฟูเรีย-ซังและเจ้าหญิงโซเฟียตอบโต้

 

ผมได้เรียนรู้นั่นมาจากวิหาร

 

แต่…

 

“แล้ววิธีนี่ล่ะ…?” (มาโกโตะ)

 

◇◇

 

“ร-รายงานครับ! กบฏในเขต 7 ได้สงบลงอย่างช้าๆ!”

 

“เช่นกันกับเขต 8 ครับ!”

 

ทหารของไฮแลนต์รายงานสภาพสุดท้ายของสิ่งต่างๆ

 

“นาย…พูดอะไร…?” (ไอแซค)

 

อาร์คบิชอปได้ตะลึง

 

“อาร์คบิชอปไอแซค, กบฏกึ่งสัตว์จะไม่เกิดขึ้น ซิมโฟเนียจะไม่ล่มสลาย” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลพูดในน้ำเสียงที่เข้มแข็ง

 

“อย่างที่คาดกับโนเอล-ซามะ” “แต่ได้ยังไง?” “ชัดเจนว่า, มันเป็นความมหัศจรรย์ของเทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า-ซามะ”

 

“อ-อย่าล้อเล่นน่า! ไม่มีทางที่แผนสิบปีของเราจะล่ม!” (ไอแซค)

 

เสียงของทหารไฮแลนด์ที่ประทับใจและขุนนาง ได้ถูกตัดโดยเสียงที่เดือดดาลของไอแซค

 

“ตอบมานะ, เจ้าหญิงโนเอล! รายงานของทหารไฮแลนด์แค่ปลอมมา, ใช่มั้ย? มันจะไม่มีเหตุผลถ้าเป็นอย่างอื่น แม้ว่าเวทมนตร์ระดับนักบุญ เธอจะไม่สามารถแก้คำสาปของกึ่งสัตว์เป็นหมื่นได้ในทีเดียว!” (ไอแซค)

 

เขาพยายามจะร้องขออะไรโดยการอ้าแขนออกไปกว้างๆที่นี่?

 

“เขาได้ตื่นเต้น”

 

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะยิ้มในท่าทางปีศาจ

 

“แน่นอนว่าเค้าเป็น” (มาโกโตะ)

 

ผมได้แสดงรอยยิ้มเดียวกัน

 

“แต่พอมาคิดว่านายจะใช้จังหวะเดียวกันกับออราเคิลเพื่อใช้น้ำของฝน เป็นตัวกลางของการแก้เวทมนตร์คำสาป นายคิดสิ่งนั้นได้ดี”

 

“ใช้มันในวิธีที่ดี, ใช่มั้ย, ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?” (มาโกโตะ)

 

“ปรกตินายจะไม่ทำมั้นอย่างนั้น”

 

เธอหัวเราะอย่างทึ่ง

 

และจากนั้น, เธอได้ยืดตัวครั้งใหญ่

 

“ควบคุมอากาศมันเหนื่อย แม้ว่านายถามชั้น, ชั้นจะไม่ทำมันอีกครั้งนะ, โอเค๊?”

 

“แต่ผมมอบเลือดให้คุณนะ” (มาโกโตะ)

 

“งานครั้งที่ต้องการความพยายามสองเท่า มอบเลือดให้ชั้นอีกครั้งนึง”

 

“โอเค โอเค, ได้” (มาโกโตะ)

 

มันเจ็บ, แต่มันช่วยไม่ได้

 

“ออราเคิลแห่งความมืด! ชั้นคิดว่าเป็นนักเวทย์อื่นที่เหนือกว่าไม่ได้ นอกจากเธอ คนจรจัดนันให้นายยืมการช่วยเหลือเหรอ?!” (ไอแซค)

 

“ช่างเป็นสิ่งโง่เง่าที่จะพูด ไม่มีทางที่ประเทศแห่งแสงจะขอความช่วยเหลือกับออราเคิลต้องสาป…”

 

“……”

 

โออ้! ไอแซค-ซัง, นายโดนตรงเป้า

 

คนที่ปฏิเสธคำพูดของอาร์คบิชอปคือโป้ป

 

เจ้าหญิงโนเอลได้เงียบ

 

“รายงานครับ! การจลาจลของกึ่งสัตว์ได้หยุดแล้วครับ! มีพวกเขาจำนวนหนึ่งยังอาละวาด, แต่แค่จำนวนน้อยครับ”

 

“ขอบคุณสำหรับรายงาน นายได้ยินนั้นมั้ย? อาร์คบิชอปของโบสถ์งู นายเห็นได้ชัดว่าใช้เวลานานในการเตรียมแผนการนี้, แต่ช่างน่าอาย” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลพูดอย่างเย็นชา

 

“เป็นไปไม่ได้…เป็นไปไม่ได้…เวรเอ๊ย, ตอนนี้เมื่อมันมาถึงนี่…” (ไอแซค)

 

{เวทมนตร์ทำลาย-ตัวเอง: [พายุไฟ]}

 

เก่ะห์!

 

เขาสิ้นหวังแล้วตอนนี้!

 

“ช่างน่าเบื่อ”

 

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ดันมือขวาออกไปและร่าย ‘เวทมนตร์ไม้: [เถาวัลย์พัน]’ และรอบๆไอแซคได้มีเถาวัลย์ต้นไม่พันเขาทันที

 

แขน, หน้า, ตัวของเขา ทั้งหมดได้ถูกห่อในเถาวัลย์และเขาไม่สามารถขยับ…เอ๋, เขาสามารถหายใจได้มั้ยแบบนั้น?

 

“โนเอล, ชั้นจะปล่อยการทำความสะอาดคนพวกนี้ให้เธอ เขาเพียงถูกควบคุมด้วยเวทย์ แต่ชั้นเลยคิดว่าเขาไม่มีข้อมูลที่น่าจดจำนะ

 

“ค่ะ, ปราชญผู้ยิ่งใหญ่-เซ็นเซย์*” (โนเอล)

TLN* อาจารย์

 

เจ้าหญิงโนเอลลดหัวลงที่คำพูดของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

 

งั้นปัญหาของโบสถ์งูได้ถูกแก้แล้ว

 

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ!” “อย่างที่คาดกับเธอ!” “ทำได้ดีมากเจ้าหญิงโนเอล!” “กลุ่มของเลือดสกปรกไม่ใช่เรื่องใหญ่อย่างที่คาด”

 

คนของไฮแลนด์สนใจ-ตัวเองมากจัง

 

ยังไงซะ, ผมดีใจจริงๆที่มันไม่เปลี่ยนเป็นสงครามกลางเมืองกับกึ่งสัตว์

 

“เจ้าหญิงโนเอล, มีบางอย่างที่กวนใจชั้นก่อนหน้า เค้าพูดว่าเรายืมพลังจากออราเคิลแห่งความมืดเพื่อแก้คำสาปของโบสถ์งู แน่นอนว่า, ชั้นคิดว่ามันไร้สาระจากเลือดสกปรกแต่…”

 

โป้ป-ซามะถามด้วยหน้าตาที่จริงจัง

 

“มันไม่มีทางเลือกนอกจากทำสิ่งนั้นเพื่อลดความเสียหายให้น้อยที่สุด” (โนเอล)

 

“อะไรนะ?! นั่นไม่สามารถอนุญาติได้! สำหรับเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ของซิมโฟเนีย ที่ถูกปกป้องโดยเทพธิดาแห่งแสง-ซามะ ที่จะยืมพลังของเลือดสกปรกคือแค่…!”

 

หน้าของโป้ปเปลี่ยนเป็นแดงสดในความโกรธ

 

แม้เขาดูเหมือนคนอ่อนโยนที่ต่อต้านการประหารกึ่งสัตว์ในการประชุมก่อนหน้า!

 

นั่นน่ากลัวนิดหน่อย

 

“เงียบ! พูดว่าเลือดสกปรก, เลือดสกปรก นายเกลียดกึ่งปีศาจขนาดนั้นเหรอ?! เวทมนตร์ของชั้นทำให้กบฏของกึ่งสัตว์สงบลงนะ!” (ฟูเรีย)

 

เก่ะห์, ฟูเรีย-ซังหลุดแล้ว

 

เธออารมณ์-ร้อนอย่างคาดไม่ถึง

 

“อ-ออราเคิลแห่งความมืด!” “เธอแทรกเข้ามาตอนไหน?!” “ร-เราต้องจับตัวเธอ” “แต่ยังไง? เราแตะเธอไม่ได้!” “แม้อย่างนั้น, ช่างงดงาม…” “เชื่อไม่ได้เลยว่าเธอมาจากโลกนี้…”

 

พวกเราถูกล้อมโดยทหารไฮแลนด์ในทันที

 

(แต่ไม่ใช่พวกเขาจำนวนหนึ่งได้โดนเสน่ห์แล้วเหรอ?) (มาโกโตะ)

 

พวกเขาลดระยะเข้ามาอย่างช้าๆเพื่อจับฟูเรีย-ซัง

 

แต่เจ้าหญิงโนเอลยกมือเพื่อหยุดสิ่งนี้

 

“มันมีบางอย่างที่ชั้นอยากบอกทุกคน เราสามารถแก้เวทมนตร์ล้างสมอง ที่ทำให้เกิดกบฏของกึ่งสัตว์ได้ ต้องขอบคุณออราเคิลแห่งความมืด, ฟูเรีย, ที่นี่” (โนเอล)

 

“อะไรน่ะ…?”

 

“จริงเหรอ?”

 

“ต-แต่เราควรจะทำอะไรดีล่ะ?”

 

ทหารของไฮแลนด์และขุนนางได้สับสนกับสิ่งนี้

 

“ภายใต้ชื่อของเจ้าหญิงโนเอล, ประเทศแห่งแสงจะลืมความแค้นในอดีต และร่วมมือกับออราเคิลแห่งความมืดเพื่อปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่” (โนเอล)

 

หน้าของเจ้าหญิงโนเอลเมื่อประกาศสิ่งนี้อาจจะดูสงบ, แต่มันได้ขมขื่น

 

ยังไงซะ, ทั้งหมดเพราะเราได้วิ่งเข้าไปในหลายปัญหาเมื่อเราบอกแผนพวกเขาเมื่อวาน…

 

เราสามารถทำให้เธอมั่นใจด้วยความช่วยเหลือของซากุไร-คุง, แต่เจ้าหญิงโนเอลได้ต่อต้านมันตอนแรก…

 

ทำไมประเทศแห่งแสงเกลียดออราเคิลแห่งความมืดมากเกินไปมาก?

 

“เป็นไปไม่ได้! เธอพูดอะไรน่ะ?!”

 

“เจ้าหญิงโนเอล! นี่ไม่ใช่บางอย่างที่จะตัดสินเมื่อองค์ราชาไม่อยู่”

 

“นี่มันขัดต่อกฎอย่างชัดเจน แม้ว่ามันเป็นเธอ, เจ้าหญิงโนเอล, มันจะไม่ถูกรับอนุญาต!”

 

เจ้าชายและนายกรัฐมนตรี (ผมคิดว่านะ) คนคนที่สร้างความวุ่นวาย

 

ขุนนางศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าได้มองเงียบๆ

 

“ชั้นได้รับการรับทราบจากพ่อของชั้นแล้ว, ราชาแห่งไฮแลนด์ ลายเซ็นนี้คือหลักฐาน” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลนำกระดาษที่ดูฉูดฉาดออกมา

 

“โออ้…องค์ราชา…” “เป็นไปไม่ได้! ชั้นไม่ได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้!” “ช่างเป็นสิ่งที่ทำบนความอยากของพวกเขาเอง!”

 

มันดูเหมือนมันยังไมคนที่ไม่มั่นใจ, แต่ด้วยคำโอเคจากราชา, มันควรจะโอเค

 

หรือเหมือนกับ, เจ้าหญิงโนเอลสามารถเตรียมทั้งหมดนี้ได้ในคืนเดียวนั้นเหลือเชื่อมากว่า

 

ผมชำเลืองมองเจ้าหญิงฟูเรีย และเธอได้กอดอกและปากของเธอได้ย่น

 

และซากุไร-คุงมองเธออย่างกังวล

 

ตาของผมสบกับซากุไร-คุง

 

เมื่อมันมาถึงการเมือง, เราสองคนไม่มีการเดินเกม

 

“สิ่งนั้นโอเคกับทุกคนมั้ย?!”

 

คนที่หยุดนี่ด้วยเสียงที่ดังคือนายพลยูเวอิน

 

“กองทัพมอนสเตอร์จำนวนมากได้มาที่ซิมโฟเนีย เราต้องทำอะไรซักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนั้นก่อน” (ยูเวอิน)

 

““““……”””””

 

ผู้คนที่ส่งเสียงมากได้ตกอยู่ในความเงียบ

 

เยี่ยมมาก, นายพล-ซัง

 

ผมคิดว่าเราได้เงียบแล้ว, แต่นายพล-ซังหันมาทางนี้

 

“เห็นได้ชัดว่ามีมอนสเตอร์ต้องห้ามอยู่ในกองทัพของมอนสเตอร์ เราไม่มีประสบการณ์สู้กับพวกมัน ฮีโร่, โปรดมอบการสนับสนุนของนายให้เราด้วย” (ยูเวอิน)

 

เก่ะห์, งั้นมันมาถึงเรื่องนั้น

 

ยังไงซะ, โอเคกับผม

 

“นั่นฟังดูสนุก รวมชั้นเข้าไปด้วย”

 

“?! ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะด้วยตัวเธอเองเหรอ?! แต่ไม่ใช่ว่าคุณมีความจำเป็นที่จะต้องเก็บพลัง สำหรับเวลาที่เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ฟื้นคืนชีพเหรอ?” (ยูเวอิน)

 

นายพลยูเวอินพูดในความตกใจ

 

โฮ่ห์, งั้นมันมีเหตุผลแบบนั้น

 

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเธอไม่ยืนอยู่แนวหน้า

 

“ชั้นจะสนับสนุน ลูกศิษย์ของชั้นจะสู้ เฮ้, นักเวทย์ผมแดง”

 

“เอ๋? ห-หนู?” (ลูซี่)

 

ลูซี่ยกหัวของเธอขึ้นมาในความตกใจ

 

อะไร? ลูซี่-ซังได้เป็นลูกศิษย์ของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?

 

“เธอเป็นเหลนของฮีโร่จอห์นนี่ในตำนาน, และแม่มดสีแดง, โรซาลี ชั้นมั่นใจความสามารถของเธอ”

 

““““โอออออ้!””””

 

ทหารไฮแลนด์ตอบสนองอย่างยอดเยี่ยมกับสิ่งนี้

 

ชื่อของตาทวดได้ถูกกล่าวถึงก่อน และแม่ของลูซี่ที่เห็นได้ชัดว่าเป็นนักเวทย์ที่โด่งดัง, หือห์

 

พวกเขาเป็นทีรู้จักดีจริง

 

แต่…

 

“ลูซี่, เธอโอเคมั้ย?” (มาโกโตะ)

 

ผมกระซิบกับเธอ

 

“ช-ใช่ ชั้นคิดว่าความแม่นยำได้เพิ่มขึ้นอย่างดี…” (ลูซี่)

 

เธอดูเหมือนไม่ปลอดภัย

 

“ยังไงซะ, เราจะสนับสนุนเธอ ไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ, ซา-ซัง?” (มาโกโตะ)

 

“ใช่! พยายามเต็มที่นะ, ลูซี่-ซัง!” (อายะ)

 

“องค์หญิง, แกร์นดยุค; ชั้นจะขึ้นเป็นผู้นำเทมพลาร์และคณะอัศวินอากาศทั้งสี่” (ยูเวอิน)

 

นายพลยูเวอินคือคนที่ขึ้นนำ

 

เขามีลักษณะของนายพลทหาร

 

ประตูใหญ่ทิศเหนือ: อัศวินแห่งแสง (กองทหารหนึ่งและสอง) + คณะอัศวินอากาศทิศเหนือ + ฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำ

 

ประตูใหญ่ทิศใต้: อัศวินแห่งแสง (กองทหารสามและสี่) + คณะอัศวินอากาศทิศใต้ + ลูซี่

 

ประตูใหญ่ทิศตะวันออก: อัศวินแห่งแสง (กองทหารห้าและหก) + คณะอัศวินอากาศทิศตะวันออก + เทมพลาร์

 

ประตูใหญ่ทิศตะวันตก: อัศวินแห่งแสง (กองทหารที่เจ็ด) + คณะอัศวินอากาศทิศตะวันตก + ฮีโร่แห่งแสง

 

มันออกมาเป็นกองทหารแบบนี้ เดี๋ยว, เอ๋?

 

“ลูซี่กับชั้นอยู่คนละที่กัน?” (มาโกโตะ)

 

“เอ๋? ไม่มีทางน่า” (ลูซี่)

 

ลูซี่และผมมองหน้ากัน

 

“อยากมาที่นี่ด้วยเหรอ, ผู้ใช้สปิริต-คุง?”

 

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูด

 

หืมม

 

ผมจ้องเจ้าหญิงโซเฟียและเจ้าชายเลนเนิร์ด

 

สำหรับแค่ผมที่ออกจากกลุ่มของฮีโร่ประเทศแห่งน้ำคือ…

 

และที่สุดของพวกนั้น…

 

“เลโอ…นายต้องระวังตัว, โอเคมั้ย?” (โซเฟีย)

 

เจ้าหญิงโซเฟียไม่สบายใจ

 

“ค-ครับ, เน่-ซามะ!” (เลนเนิร์ด)

 

และเจ้าชายเลนเนิร์ดประหม่ามากกว่านั้นอีก

 

“เจ้าชายเลนเนิร์ด, พวกเราจะปกป้องคุณ! รับทราบมั้ยพวกนาย?!”

 

““““““ครับ!”””””””

 

ดูสภาพของประเทศแห่งน้ำ…

 

(เจ้าชายเลนเนิร์ดทำผมกังวล…) (มาโกโตะ)

 

“ชั้นจะไปที่ประตูใหญ่ทิศเหนือ ว่าแต่, ฮีโร่สายฟ้าไปที่ไหน?” (มาโกโตะ)

 

“เกราลท์ได้…ตอนนี้อยู่ในการคุมขังที่บ้านและไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน…”

 

พ่อของเกราลท์-ซังตอบด้วยหน้าตาที่ไม่พอใจ

 

เออ๋, นายไปไหน, เกราลท์-ซัง?!

 

“แต่ชั้นได้ยินมาว่ามีฮีโร่อีก 3 คนในประเทศแห่งแสงนะ…” (มาโกโตะ)

 

“สามที่เหลือนั้นออกจากเมืองหลวงไปหน้าที่ต่างๆ มีแค่ฮีโร่ 3 คนในเมืองหลวงปัจจุบัน”

 

“ข-เข้าใจแล้ว…” (มาโกโตะ)

 

ไม่, นี่เป็นทหารที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีป

 

มันควรจะโอเค!…น่าจะนะ

 

“งั้น, ทุกคน, ประจำตำแหน่ง โชคโปรดจงเข้าข้างพวกคุณ” (ยูเวอิน)

 

นายพลยูเวอินเห็นว่าจะอยู่ในปราสาทไฮแลนด์เพื่อออกคำสั่งที่เหลือทั้งหมด

 

เราไปที่ตำแหน่งของเรา

 

◇เมืองหลวงซิมโฟเนีย: ประตูใหญ่ทิศเหนือ◇

 

กลุ่มควันของฝุ่นได้ใกล้เข้ามา

 

ผมรู้สึกว่าพื้นได้สั่นไหว

 

แม้ว่ากลุ่มของคนเดินหน้าไปข้างหน้า, มันจะไม่สร้างผลแบบเดียวกัน

 

มอนสเตอร์ขนาดใหญ่ได้สร้างกลุ่มควันของฝุ่น…

 

กลุ่มของมอนสเตอร์ได้เขามาประตูใหญ่ทิศเหนือ

 

จากรายงาน, มีประมาน 5,000

 

คนที่จะเผชิญหน้าพวกมันคืออัศวินแห่งแสง, คณะอัศวินอากาศทิศเหนือ, และกองกำลังของประเทศแห่งน้ำ

 

มันมีแค่ประมาณ 10 นาทีจนกว่าเราจะพบกับกองทัพของมอนสเตอร์

 

 

 

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

Pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอนได้ทั้ง facebook และ discord