23 ทากัตซูกิ มาโกโตะประชันหน้ากับยักษ์

 

ยักษ์ที่เปล่งแสงปิดปากเหมือนกับมีความสุขและเริ่มพูด

 

“…คน, หือห์”

 

ต่ำ

 

มันเหมือนกับเขาพูดจากลำโพงยักษ์ในน้ำเสียงที่ต่ำที่สั่นสะเทือนไปถึงลำไส้ของผม

 

ฟูจิ-ยัง ยังจับหัวของเขาและพึมพำบางอย่าง

 

นีน่า-ซังตั้งท่าโดยมีฟูจิ-ยังอยู่ข้างหลัง

 

ลูซี่อาปากค้างพร้อมกับใบหน้าที่ซีด

 

ผมดึงแขนของลูซี่, เข้าไปใกล้กับฟูจิ-ยังและนีน่า-ซังถึงจุดที่ว่าไหล่เราเกือบจะชนกัน

 

ผมคงความใจเย็นด้วย [โล่งจิต]

 

ฟูจิ-ยังมีไอเท็มที่ไว้หนีจากดันเจี้ยน

 

ตอนนี้เขาตื่นตระหนก, แต่ใช้สิ่งนั้นเพื่อพาทุกคนไปที่จุดปลอดภัยเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด มันจะดีที่สุดถ้ามารวมกันให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้

 

แต่มาดูสถานการณ์ซักพักก่อน

 

ปฏิกิริยาของตรวจจับมันประหลาด

 

เจ้านี่อาจจะไม่ใช่คนร้าย, ความคิดแง่บวกแบบนี้โผล่เข้ามาในหัวของผม

 

“…ต้องขอบคุณเจ้าก่อน ผนึกถูกปลดต้องขอบคุณพวกเจ้า”

 

พวกเราทำอะไรเหรอ?

 

ตาผมเลื่อนไปหาลูซี่โดยธรรมชาติ

 

“?!”

 

ลูซี่ส่ายหัวของเธอไปข้างๆ

 

‘ไม่ใช่ชั้นนะ!’ คือหน้าตาที่เธอทำ, แต่ไม่ใช่เธอที่ไปแตะคริสตัลเวทมนตร์เมื่อซักครู่นี้เหรอ?

 

ใช่ลูซี่รึเปล่า?, คือที่ผมคิด, แต่มันไม่ใช่

 

“มันเป็นชั้นเอง…ใช้ [ประเมิน] คือเรื่องไม่ดี…” (ฟูจิวาระ)

 

ฟูจิ-ยังตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

 

“…ข้าพ่ายแพ้ในสงครามและได้ถูกร่ายผนึกให้กลายเป็นหิน…ผนึกนั่นอาจจะอ่อนแอลง หลังจากเวลาผ่านไปนาน, แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ข้าปลดได้เอง ข้าต้องการบางคนที่ตระหนักถึงข้า”

 

“หือห์…มันมีเป็นแบบนั้นด้วย, หือห์” (มาโกโตะ)

 

ถ้านั่นคือประเด็น, งั้นมันก็ไม่เหมือนความผิดของฟูจิ-ยัง

 

“ทุกคนก็ต้องประเมินคริสตัลยักษ์ทั้งนั้นแหละ มันช่วยไม่ได้นา” (มาโกโตะ)

 

ฟูจิ-ยังอาจจะหดหู่จากเรื่องนี้, แต่เขาไม่ได้หมายความจะให้เป็นเรื่องร้าย

 

“…ดวงตาพวกเจ้าปรกติจะปลดผนึกไม่ได้…ยกเว้นเจ้าจะมีดวงตาเทพเจ้าที่สามารถมองเห็น แม้แต่การปลอมตัวของประเจ้า”

 

“ดวงตาเทพเจ้า…” (มาโกโตะ)

 

ฟูจิ-ยังมีสกิลแบบนั้นเหรอ?

 

ไม่, เขาบอกมันมันเป็นประเมิน, งั้นมันอาจจะหมายความว่าประเมินของเขาเหมือน-เทพเจ้า

 

“ประเมินชั้นไม่ได้ระดับพระเจ้า, รู้ป่าว…” (ฟูจิวาระ)

 

ฟูจิ-ยังปฏิเสธการคาดเดาของผม

 

“…ข้าไม่รู้…แต่ผนึกถูกปลด…นั่นคือสิ่งสำคัญ”

 

หมายความว่าเราช่วยยักษ์นี่, พูดง่ายๆ

 

คำพูดไปถึงเขาและดูเหมือนว่าเราจะไม่โดนโจมตี

 

นั่นคือที่ผมคิด

 

“…ข้าหิว”

 

จนกระทั่งเขาพูดสิ่งนั้น

 

ยักษ์จ้องเขม็งมาที่เรา

 

เฮ้ย เฮ้ย, ไม่ใช่เราเป็นผู้มีพระคุณหรอกเหรอ?

 

อย่ามองเราด้วยสายตาแบบนั้นซิ

 

ความเยือกเย็นวิ่งไปที่หลังผม

 

“[ก-กลับ]!” (นีน่า)

 

นีน่า-ซังเอาไอเท็มมาจากฟูจิ-ยังและใช้งานมัน

 

โล่งใจหน่อย! ผมไม่รู้วิธีใช้มัน

 

พวกเราสี่คนถูกปกคลุมไปด้วยแสงและเมื่อแสงหมด, เรามาอยู่ที่หน้าถ้ำ

 

พวกเราปลอดภัยแล้วตอนนี้

 

ไม่, ยังก่อน

 

“มาออกจากที่นี่กันเถอะ” (มาโกโตะ)

 

ที่นี่อันตราย

 

“ท-ทิ้งนั่นไว้จะดีแล้วเหรอ?” (ลูซี่)

 

ลูซี่ถามด้วยน้ำเสียงที่กลัว

 

“มากลับกันแล้วไปรายงานสมาคมเถอะ!” (นีน่า)

 

มันอย่างที่นีน่า-ซังพูด

 

“…”

 

ฟูจิ-ยัง ยังคงหดหู่อยู่

 

“มากลับเมืองกันเถอะ เจ้านั่นก่อนหน้านี้อาจจะตามพวกเรามาก็ได้” (มาโกโตะ)

 

ทุกคนพยักหน้าเบาๆและระหว่างที่เรากำลังจะกลับไปสู่เมือง เมื่อ…

 

*{แคร็ก!}*

 

พื้นตรงหน้าเราบวมขึ้น

 

มันเห็นได้ด้วยตาว่ามันเปลี่ยนไปเป็นรูปร่างเหมือนคน

 

แล้วจากนั้น, มันเริ่มเปล่งแสง

 

“…พวกเจ้าจะไปไหน?”

 

นี่มันแย่แล้ว

 

เจ้านี่มันอะไรกัน?

 

พวกเราหนีจากเขาไม่ได้

 

“นาย-ท่าน! โปรดวิ่งหนี!” (นีน่า)

 

นีน่า-ซังตรงไปหายักษ์

 

“อ-อย่าเด็ดขาด! อย่าสู้กับเขา!”

 

ฟูจิ-ยังตะโกนด้วยความตื่นตระหนก, แต่มันสายเกินไป

 

ลูกเตะของนีน่า-ซัง นั้นกำลังจะโดนหัวของยักษ์

 

*{บ๊อง!}*

 

เสียงด้านๆเหมือนตีระฆังกังวาลขึ้น

 

ยักษ์แค่รอการเตะ

 

เป็นไปได้ไหมที่มันช้า?

 

“…รอก่อน”

 

มือขวาของยักษ์ขยับ

 

“เอ๋?” (นีน่า)

 

นีน่า-ซังพยายามจะถอยออกมาให้ไวที่สุดหลังเสร็จการโจมตี เธอพยายามทำสิ่งนั้นจริงๆ…แต่การเคลื่อนไหวของยักษ์ได้เร็วเสียจนเธอตอบโต้ไม่ทัน

 

ยักษ์ดูเหมือนมันเคลื่อนไหวช้า

 

แต่ทันใดที่เราสังเกตุเห็น, ปลายนิ้วของยักษ์ได้จับนีน่า-ซังเบาๆ

 

{นีน่าซังถูกส่งให้บินไป}

 

“ก๊ะฮั่ก!!” (นีน่า)

 

*{เปรี้ยง!}*

 

เธอปะทะกับต้นไม้ที่อยู่ไกลๆและทรุดลง

 

จริงอ่ะ?! นีน่า-ซังระดับเงินนะ, รู้มั้ย

 

เธอพ่ายแพ้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

 

“ฟูจิ-ยัง, นั่นมันอะไร” (มาโกโตะ)

 

“มันบอกว่ามันคือเทพมารยักษ์ที่ทำเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์โกรธ…จากประเมินของชั้น, ผนึกได้ถูกปลด…แค่นั้นคือที่ชั้นบอกได้” (ฟูจิวาระ)

 

เทพมารยักษ์…

 

เสียงฉายาฟังแล้วอันตราย

 

“ฟูจิ-ยัง, ช่วยรักษานีน่า-ซังด้วยไอเท็มรักษา ชั้นจะซื้อเวลากับลูซี่” (มาโกโตะ)

 

“รับทราบ! อย่าผลักตัวเองไปนะ” (ฟูจิวาระ)

 

ฟูจิ-ยังวิ่งไปหานีน่า-ซัง

 

ลูซี่สวดอยู่ด้านข้าง

 

ปรกติแล้ว, เธอจะทำไม่ทันเวลา, แต่ยักษ์ได้ใช้เวลาในการขยับตัว แต่ผมไม่รู้ว่าเขาจะใช้ท่าปริศนาที่เขาใช้กับนีน่า-ซังเมื่อไหร่

 

“[ฟ-ไฟร์สตรอม]!” (ลูซี่)

 

ครั้งนี้เธอทำได้ทันเวลา

 

พายุไฟลูกใหญ่ ใหญ่กว่าเมื่อตอนกริฟฟอนมันได้หมุนโดยมียักษ์เป็นจุดศูนย์กลาง

 

“เยี่ยมเลย, ลูซี่! นั่นเวทย์เกรดสูง” (มาโกโตะ)

 

“ชั้นทำมันสำเร็จ1ใน10ครั้งน่ะ!” (ลูซี่)

 

งั้นเธอได้ทำโอกาศ 10% เป็นจริง

 

ผมคิด ‘อย่าไปข้ามสะพานอันตรายแบบนั้นสิ’, แต่ผมไม่คิดว่าเวทมนตร์ปรกติจะใช้งานได้กับยักษ์

 

พายุไฟได้เผาอย่างต่อเนื่องเหมือนตั้งใจจะเผาท้องฟ้า

 

“ดี, มันควรจะสร้างความเสียหายบ้าง มาหนีกันไปกับนีน่า-ซังและฟูจิ-ยังเถอะ” (มาโกโตะ)

 

“ด-เดี๋ยว, ชั้นไม่ชินกับเวทย์เกรดสูงน่ะ, งั้นชั้นอาจจะเมามานานิดหน่อย” (ลูซี่)

 

มันคือบางอย่างที่คนมานาต่ำอย่างผมไม่เกี่ยวข้อง, แต่คนที่มีมานาเยอะอย่างลูซี่จะมึนเมาเหมือนเมาแอลกอฮอล์ หลังจากใช้เวทมนตร์ที่แข็งแกร่งและใช้งานมานาทั้งตัว

 

ฟูจิ-ยังใช้ไอเท็มรักษากับนีน่า-ซัง

 

ดี, อย่างนี้…

 

{พื้นได้สั่นไหว}

 

นกในป่าได้บินไปพร้อมกันหมด

 

ผมได้ยินเสียงร้องด้วยความกลัวของสัตว์จากระยะไกล มันอาจจะเป็นเสียงของมอนสเตอร์

 

เมื่อผมหันกลับไปอย่างลังเล, ผมมองเห็นยักษ์ค่อยๆออกมาจากพายุไฟ

 

“…ไม่มีรอยเลย?” (ลูซี่)

 

เสียงของลูซี่สั่นเครือ

 

ถ้าผมไม่มีโล่งจิต, หัวใจผมอาจจะแตกสลายด้วย

 

ศัตรูที่เวทมนตร์เกรดสูงของลูซี่ไม่ได้ผลด้วย

 

ศัตรูที่เราจัดการไม่ได้

 

ผมอยากจะวิ่งหนี, แต่ศัตรูใช้วิธีเคลื่องไหวที่ประหลาด

 

“ลูซี่, วิ่งหนีไปกับฟูจิ-ยังและนีน่า-ซัง” (มาโกโตะ)

 

ผมพูดด้วยเสียงต่ำ

 

“ล-แล้วนาย, ม-มาโกโตะ?” (ลูซี่)

 

“ชั้นจะซื้อเวลา” (มาโกโตะ)

 

“[XXXXXXXXXXX (วอเทอร์ โอเวอร์โฟล)], [เวทย์น้ำ: มิสท์]” (มาโกโตะ)

 

ผมเปลี่ยนน้ำที่รวมมาจากสปิริตไปเป็นหมอก

 

รอบๆเราถูกปกคลุมไปด้วยหมอกในทันใด

 

“…เวทมนตร์สปิริต, หือห์”

 

ผมได้ยินเสียงต่ำของยักษ์

 

“ลูซี่, ไป” (มาโกโตะ)

 

“ต-แต่!” (ลูซี่)

 

“ฟูจิ-ยัง เป็นเพื่อนที่สำคัญของชั้น ชั้นคาดหวังกับเธอนะ” (มาโกโตะ)

 

“…ชั้นจะไม่ยกโทษให้ถ้านายตาย” (ลูซี่)

 

“ได้” (มาโกโตะ)

 

เธอพูดอย่างเดียวกันกับเทพธิดา

 

แต่มันหายากที่เทพธิดาไม่พูดอะไรเอง

 

ให้คำแนะนำผมหน่อยซิ…

 

*ตั้ม!*

 

หมอกได้ย้อมวิสัยทัศน์ของผมให้ขาวโพลน, แต่มันดูเหมือนยักษ์จะตรงมาทางเรา

 

ลูซี่วิ่งไปที่ที่ฟูจิ-ยังอยู่

 

วิสัยทัศน์เท่ากับศูนย์, แต่หูของลูซี่นั้นดี

 

เธอน่าจะรวมตัวกับพวกเขาได้

 

โอเค, มาลุยกัน

 

[ซ่อน]

 

ผมใช้งานสกิลของผม

 

แผนมันง่าย

 

ผมบดบังวิสัยทัศน์ของศัตรูด้วยหมอกและตัดเขาด้วยมีดเทพธิดา, และซ่อนด้วยซ่อนอีกครั้ง

 

มันเป็นแผนที่สร้างส่งเดชที่ขึ้นอยู่กับศัตรูไม่ขยับเท้าของมันเพราะไม่รู้ว่าผมอยู่ไหน

 

ยักษ์ที่ลูกเตะของนีน่า-ซังและเวทมนตร์ลูซี่ไม่มีผลด้วย

 

มันดูเหมือนจะมั่นใจได้ว่าเวทมนตร์ของผมจะไม่ได้ผล, แต่ถ้าเป็นมีดของเทพธิดา…

 

*{ตั้ม! ตั้ม!}*

 

เสียงฝีเท้าได้ใกล้เข้ามา

 

ผมหยุดลมหายใจและรอยักษ์ผ่านไป

 

ผมวางแผนว่าจะโจมตีมันข้างหลัง, และถ้าเป็นไปได้ ข้อเท้า

 

ถ้าผมทำแบบนั้น, ผมจะหยุดการเคลื่อนไหวมันได้

 

“…เจ้าทำอะไร?”

 

“?!”

 

มือของยักษ์ยืดมาทางผม

 

ทำไม?!

 

ซ่อนไม่ได้ผล?

 

นี่มันแย่แล้ว! ผมจะถูกจับ!

 

ถ้านั่นเกิดขึ้น, ผมจะไม่สามารถหนีได้

 

ไม่, ผมจะโดนกิน

 

[หลบหลีก]

 

มือของยักษ์เข้ามาใกล้แบบเผาขน, แต่ผมเหวี่ยงมีดเหมือนคนบ้าระหว่างที่ใช้งานสกิล

 

ผมรู้สึกเหมือนจะไม่โดน

 

ผมหนีมาจากมือของยักษ์ได้อย่างโชคดี

 

ผมรอดแล้ว

 

“เจ้าทำอะไร?!”

 

เสียงของยักษ์ได้โกรธขึ้นมาในทันใด

 

“เจ้า…”

 

เสียงที่อ่อนโยนก่อนหน้าจนถึงตอนนี้ได้มีความโกรธปนอยู่ด้วย

 

พื้นสั่นไหวและลมได้พัดหมอกหมดไป

 

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

 

นิ้ว 1 ของยักษ์…ได้หายไป?

 

ผมตัดมันหลุด?

 

แต่ผมไม่รู้สึกว่าฟันโดนนะ

 

“…เจ้าไปได้…มีดนั่นมากจากไหน?”

 

มันจะดีกว่ามั้ยถ้าบอกไปตรงๆแล้วบอกว่าได้มาจากเทพธิดา?

 

“นั่นมันบางอย่างที่เกินไปกว่ามือของมนุษย์…”

 

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

 

ทันใดนั้นที่ผมสังเกตุ, ยักษ์ได้มาอยู่ตรงหน้าผม

 

ผมไม่มีเวลาแม้แต่จะหลบมัน, ตัวผมถูกจับ

 

ผมหนีไม่ได้

 

ด้วยมือทั้งสองของยักษ์ที่หยุดการเคลื่อนไหวร่างกายผม, ยักษ์ได้เอาผมไปไกล้กับใบหน้าของมัน

 

มันมองผมด้วยดวงตาลูกยักษ์ของมันที่ใหญ่เกือบเท่ากับหัวของผม

 

ผ-ผมจะโดนกิน!

 

ออ้า, การผจญภัยของผมจบลงที่นี่…

 

“เดี๋ยว!”

 

เสียงที่กังวาลขึ้นมาคือเสียงของเทพธิดาจากสวรรค์

 

โดเนทได้ครับ ขอบคุณมากครับ

067-3-63958-5

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน