เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ – นักเวทย์ที่อ่อนแอที่สุดในเพื่อนร่วมชั้น – Clearing an Isekai with the Zero-Believers Goddess – The Weakest Mage among the Classmates (WN) 263 การต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ 3

Now you are reading เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ – นักเวทย์ที่อ่อนแอที่สุดในเพื่อนร่วมชั้น – Clearing an Isekai with the Zero-Believers Goddess – The Weakest Mage among the Classmates (WN) Chapter 263 การต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ 3 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

263 การต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ 3

◇มุมมอง ทากัตซูกิ มาโกโตะ◇

*{ตุ้บ}*

แขนสปิริตของผมเจ็บ

ผมใช้โล่งจิตเพื่อไม่ให้มันแสดงขึ้นมาบนหน้า แต่เมื่อผมมาคิดเกี่ยวกับมันดูแล้ว ตอนนี้ผมใส่หน้ากากยอยู่

ด้วยเจ้านี้ ไม่มีอะไรต้องกังวลว่าผมจะถูกจับได้ว่ากดดันตัวเองที่นี่

ผมได้โล่งใจอยู่เงียบๆ เมื่อ…

“เฮ้”

บางคนตบหัวผม

สาวตัวเล็กๆจ้องผมจากข้างล่าง ออราเคิลแห่งเทพธิดาเอสเธอร์-ซามะ—ผู้ที่ถูกไอรา-ซามะสถิตอยู่

“มีอะไรครับ เทพธิดาเอสเธอร์-ซามะ?” (มาโกโตะ)

“อย่ามาทำเป็นเหมือนนายโอเค นาย {ใช้} อายุไขของนายส่วนใหญ่ไป ใช่มั้ย?” (ไอรา)

“””เอ๋?”””

ไม่เพียงแต่แอนนา-ซังและโมโมะที่สนิทกัน แต่แม้แต่คนรอบๆที่ได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็ทำสีหน้าตกใจด้วย

“มันจะไร้ประโยชน์ถ้าผมใช้เวทมนตร์สปิริตในวิธีที่ออมแรงจนมันจบที่สู้ระยะประชิด ถ้าผมจะทำมัน มันจะเป็นใส่หมดตัว” (มาโกโตะ)

“แต่มันมีบางอย่างที่เรียกว่าขีดจำกัดนะ… ยังไงซะ โอเค นายไปพักผ่อนได้แล้ว” (ไอรา)

ผมได้คำพูดบางอย่างจากไอรา-ซามะที่ส่งเสียง ‘ฮึ่ม’ พร้อมกับกอดอก แต่แน่นอนว่า ผมทำอย่างนั้นไม่ได้

มันจะเริ่มของจริงจากตอนนี้ไป

“ตั้งแต่ทีแรก ลอร์ดปีศาจยังมีชีวิตอยู่มั้ย?”

“ถูกนั่นยิงใส่ ไม่มีทางที่เค้าจะยังโอเค ใช่มั้ย…?”

“ไม่ใช่ว่าเค้าถูกกำจัดโดยเวทย์ของมาโกโตะ-โดโนะเหรอ?”

ผมได้ยินเสียงนั้น

ทุกคนมองโลกในแง่ดีมาก

“ลอร์ดปีศาจ {ไม่มีรอยขีดข่วน}” (ไอรา)

ที่ไอรา-ซามะพูดทำให้ทุกคนอยู่ในความเงียบ

“ท่านแค่กำจัดมันโดยการทิ้งดาวหางไม่ได้” (มาโกโตะ)

ราชาสัตว์ซากันก่อนหน้าเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่น่าเชื่อ

ถ้ามันไม่ใช่เพราะฮีโร่แห่งแสงซากุไร-คุง เราจะไม่สามารถกำจัดมันได้

ฟังจากตำนาน ไบฟรอนเห็นว่าเป็นลอร์ดปีศาจระดับสูง แม้แต่ในหมู่ลอร์ดปีศาจ

“ใช่ มันอย่างที่ทา—มาโกโตะพูด การต่อสู้เริ่มจากตอนนี้ไป ทุกคน พร้อมไว้” (ไอรา)

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนเป็นจริงจังจากคำพูดของออราเคิลแห่งเทพธิดา

“อืมม…มาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะ หนูควรจะทำอะไรดี?” (โมโมะ)

โมโมะดึงแขนเสื้อของผม

“หนูรอพร้อมอยู่ที่นี่ เมล-ซังและคนอื่นๆก็ด้วย เราจะอยู่ตรงนี้ ดังนั้นได้โปรดทำอะไรร่วมกับพวกเค้าได้โปรด” (มาโกโตะ)

“นายมั่นใจว่าชั้นไม่ควรไปด้วยเหรอ?” (เมล)

เมื่อผมให้โมโมะอยู่ภายใต้ความดูแลของเมล-ซัง เธอถามผมแทน

“ในแง่ของตำแหน่ง มันจะแย่สำหรับเธอในฐานะมังกรขาว ถ้าเธอไปสู้กับลอร์ดปีศาจอย่างเป็นทางการ ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

“อุมุ… แต่…” (เมล)

“เธอได้ช่วยเรามามากแล้ว ดังนั้นมันเพียงพอมากแล้ว” (มาโกโตะ)

ผมพูดสิ่งนี้กับเมล-ซัง ที่ดูเหมือนจะกังวล

นี่เป็นบางอย่างที่ไอรา-ซามะบอกผม แต่มังกรโบราณเมล-ซัง เป็นญาติกับราชามังกรแอสทารอธ

แน่นอนว่า เมล-ซังไม่ได้อยู่ฝ่ายลอร์ดปีศาจ; เธอมีจุดยืนที่เป็นกลาง

แต่ถ้าเธอได้ไปสู้กับไบฟรอนที่นี่ เธอจะกลายเป็นศัตรูของลอร์ดปีศาจอย่างสมบูรณ์

ผมไม่อยากจะบังคับเรื่องนั้นไว้บนเธอ

แต่ยังไงซะ ประวัติศาสตร์ดั้งเดิม สหายของเมล-ซังถูกฆ่าโดยเคน ดังนั้นเธอได้เป็นศัตรูกับลอร์ดปีศาจอย่างสมบูรณ์…

เคนก็เป็นคนที่ทำให้อาเบลพลังตื่นขึ้นมา เขาเลยเป็นอาชญากรสงครามจริงๆ…

เดี๋ยว เขามาจากฝ่ายของโนอาห์-ซามะ ดังนั้นทางเทคนิคแล้วเขาเป็นคนรู้จักของผม

“มาโกโตะ-โดโนะ เราจะพุ่งเข้าตีปราสาทลอร์ดปีศาจกับทุกคนมั้ย?” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังถาม

ผมบอกแผนกับพวกเขาอีกครั้ง แผนที่ผมบอกไอรา-ซามะไปแล้ว

“กองทัพลอร์ดปีศาจตอนนี้ไม่อยู่เพราะน้ำท่วม แต่พวกเค้าต้องอยู่บนทางกลับมา หลังจาที่ได้สังเกตว่าบางอย่างแปลกไป กับดาวหางที่ตกมาก่อนหน้านั่น ได้โปรด ทำ ให้พวกเค้าไม่เข้ากลับไปร่วมกับลอร์ดปีศาจ ในเวลานั้น อาเบะ—แอนนา-ซัง และคนอื่นๆจะกำจัดลอร์ดปีศาจ” (มาโกโตะ)

“กองทัพลอร์ดปีศาจส่วนใหญ่เป็นอันเดด สำหรับพวกมัน แสงอาทิตย์ที่กลับมาหลังจากที่เคลียร์เมฆสีดำสนิทไป เป็นสถานการณ์ที่แย่ที่สุด เราอยู่ในความได้เปรียบที่นี่” (ไอรา)

ไอรา-ซามะเสริมสิ่งที่ผมพูด

นั่นใช่แล้ว บนการที่กองทัพลอร์ดปีศาจถูกแบ่งไปแล้ว แสงอาทิตย์ก็ทำให้พวกเขาอ่อนแอด้วย

ไม่ควรจะมีรูอยู่ในแผนนี้

“เข้าใจแล้ว ชั้นจะสั่งการสหายของชั้น แต่ชั้นจะไปกับนายด้วย มาโกโตะ-โดโนะ ชั้นจะต้องฟันลอร์ดปีศาจอย่างน้อยซักหนึ่งครั้ง สำหรับที่เค้าทำให้ผู้คนของชั้นทุกข์ทรมานมาหลายปี” (จอห์นนี่)

ดูเหมือนจอห์นนี่-ซังมีแผนที่จะมากับเรา

…เขาก็เป็น ‘สหายที่แท้จริง’ ของฮีโร่อาเบล ดังนั้นมันไม่ควรจะมีปัญหา หือห์

เหล่าฮีโร่ โวล์ค-ซัง จูเลียตต้า-ซัง และคนอื่นๆจะพุ่งเข้าตีปราสาทลอร์ดปีศาจกับเรา

นักสู้ของลาเบรินทอสจะถ่วงเวลากองทัพลอร์ดปีศาจที่กลับมา

ถ้ามีผู้บาดเจ็บปรากฏขึ้นมา มังกรขาว-ซังและปราชญ์-ซามะ จะใช้เทเลพอร์ตเพื่อให้พวกเขาถอนตัวออกไป

เอสเธอร์-ซามะ จะทำงานร่วมกับมังกรขาว-ซัง

รูปแบบคร่าวๆเป็นอะไรบางอย่างแบบนั้น

“นายมีแผนจะไปจริงๆเหรอ?” (ไอรา)

ดูเหมือนไอรา-ซามะจะต่อต้านการที่ผมพุ่งเข้าตีปราสาทลอร์ดปีศาจ

“เดียอยู่กับผม อย่างน้อยผมจะมีประโยชน์เป็นผู้สนับสนุน” (มาโกโตะ)

“น-นั่นใช่แล้ว! หนูจะปกป้องราชาของเรา!” (เดีย)

“ชั้นก็อยู่ที่นี่ด้วย! ชั้นจะปกป้องมาโกโตะ-ซังจากลอร์ดปีศาจ!” (แอนนา)

เดียและแอนนา-ซัง พูดต่อหลังจากคำพูดของผม

ผมได้เตรียมการอย่างสมบูรณ์แบบมาก่อนหน้าแล้ว

และเหนือสุดของทั้งหมด…

(ไม่มีทาง…ที่ชั้นจะพลาดช่วงเวลาที่ผู้กอบกู้อาเบลกำจัดลอร์ดปีศาจ!) (มาโกโตะ)

“ชั้นได้ยินนายเว้ย” (ไอรา)

ผมถูกตี

ดูเหมือนใจผมโดนอ่าน

การหลอกจะไม่ได้ผลกับเทพธิดา

“…อย่าไปตายล่ะ” (ไอรา)

‘เพราะทั้งหมดชั้นมองไม่เห็นอนาคตของนาย’ คือคำกระซิบที่ผมได้ยินจากท่าน

ผมพยักหน้าเล็กน้อยหลังจากนั้น

“ได้โปรดอธิษฐานให้เรามีชัยชนะ งั้นตอนนี้ ทุกคน ไปกันเถอะ” (มาโกโตะ)

แอนนา-ซัง จอห์นนี่-ซัง และเหล่าฮีโร่พยักหน้ากับคำพูดของผม

และในแบบนี้ หน่วยปราบลอร์ดปีศาจเริ่มเคลื่อนไหว

◇◇

เพราะรอบข้างของปราสาทลอร์ดปีศาจจมอยู่ใต้น้ำ เราเข้าหาด้วยเวทมนตร์บิน…

“มาโกโตะ-ซัง ระวังอย่าตกล่ะ” (แอนนา)

“ไม่จำเป็นต้องติดกับชั้นมาก ชั้นจะไม่ตก” (มาโกโตะ)

“ไม่! มา จับชั้นแน่นกว่านี้!” (แอนนา)

แอนนา-ซังปกป้องมากเกินไป

“เมื่อดูมันจากใกล้ๆ มันเยินมากเลย”

“ชั้นไม่เห็นมอนสเตอร์จากกองทัพลอร์ดปีศาจเลย”

เหมือนที่จูเลียตต้า-ซังและโวล์ค-ซังพูด ปราสาทลอร์ดปีศาจได้ถูกทำลายไปส่วนหนึ่งจากดาวหางตก และไม่มีสัญญานของมอนสเตอร์รอบๆ

อย่างไรก็ตาม ชั้น 1 ของปราสาท ยังรักษารูปของมันอยู่

“เราควรจะแทรกซึมจากที่ไหน มาโกโตะ-ซัง?” (แอนนา)

“…จากทางเข้า” (มาโกโตะ)

ก่อนที่แอนนา-ซังจะพูดจบ ผมมองกับเดีย

“เข้าใจแล้ว ราชาของเรา” (เดีย)

เดียเข้าหาทางเข้าของปราสาทลอร์ดปีศาจที่จมน้ำอยู่

เมื่อเธอทำเช่นนั้น น้ำได้แยกออกและทางถูกสร้างอย่างช้าๆ

“ไปกันเถอะ แอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)

“อ-โอเค…” (แอนนา)

จอห์นนี่-ซังและฮีโร่คนอื่นๆลงพื้นข้างหน้าทางเข้าปราสาทลอร์ดปีศาจหลังจาเรา

ประตูเหล็กที่ใหญ่พอให้แม้แต่มังกรเข้าไป

มันปิดอย่างแน่นหนา

เมื่อผมคิดว่าจะเปิดมันอย่างไร…

*กิกิกิกิกิ*

ประตูขนาดยักษ์เปิดออกอย่างช้าๆ

“ดูเหมือนพวกเค้าาจะเชิญเราเข้าไปข้างใน” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังก้าวเข้าไปอย่างไม่ลังเล

ผมตามไปหลังจากนั้น

“ร-รอด้วย!” (แอนนา)

แอนนา-ซังและคนอื่นๆไล่ตามหลังเรามา

ทางเดินข้างในปราสาทมืด และสิ่งเดียวที่ส่องสว่างอยู่บนพื้นคือแสงของเทียน

มีแค่เสียงแคล้งๆของการก้าวเท้าของเราดังอยู่อย่างน่าขนลุก

“แม้ว่าเวทย์ของมาโกโตะ-โดโนะจะโดนเต็มๆ ข้างในยังโอเคอยู่อย่างแปลกๆ” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังพึมพำ

“บางทีมันมีบาเรียอยู่?” (มาโกโตะ)

ผมตรวจดูด้วยมองกลางคืน และผมไม่เห็นร่อยรอยจากการทำลายจากพื้นและกำแพง

ตอนนี้ผมมาดูใกล้ๆแล้ว มันเป็นอาคารที่ตกแต่งอย่างดี ที่ทำมาจากหินอ่อน

เราเดินหน้าอย่างระวังผ่านทางเดินของอาคารที่เคร่งขรึมนี้

มีการ์กอยในกลางทางเดิน และมอนสเตอร์เกราะเหล็กโจมตีเรา แต่จอห์นนี่-ซังและฮีโร่คนอื่นๆ ฟันมันทั้งหมดตาย

ผมคิดว่าเราจะถูกล้อมโดยกองทัพของมอนสเตอร์ แต่ไม่มีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้น

นี่มันค่อนข้างขาดมอสเตอร์ที่ปกป้องปราสาทเลย

มีห้องโถงขนาดยักษ์อยู่ตรงสุดทางของทางเดินที่ยาวไกล

มีบันไดอยู่ส่วนลึกเข้าไปและมีทางยก และที่ตรงกลางของมัน มี {บัลลังก์}

บัลลังก์ที่ว่างเปล่า ที่ไม่มีใครนั่งอยู่บนมัน

“ไม่มีใครอยู่ที่นี่…”

“อย่าลดการป้องกันลง”

เราดูรอบๆด้วยความระวังสูงสุด

“เป็นไปได้มั้ยว่าลอร์ดปีศาจไม่อยู่?”

“แต่จากเอสเธอร์-ซามะเค้าควรจะอยู่ที่นี่นะ…”

“งั้นมันก็ไม่มีความผิดพลาด มาหากันเถอะ”

ไม่มีผิดพลาดจริงๆหรือ?

เราคุยเกี่ยวกับไอรา-ซามะอยู่ที่นี่นะ ผมรู้สึกว่าท่านอาจจะทำเละอย่างไม่ได้ตั้งใจ…

(นายเชื่อใจชั้นไม่ได้เรอะ?!) (ไอรา)

ดูเหมือนท่านได้ยินผม

เราเข้ามาถึงอะไรที่ดูเหมือนห้องบัลลังก์แต่ลอร์ดปีศาจไม่อยู่ที่นี่ รู้มั้ย?

(หาดีๆ! เค้าอยู่ที่นี่วันนี้อย่างแน่นอน) (ไอรา)

ช่วยไม่ได้

มาสำรวจห้องโถงที่น่าสงสัยนี้เถอะ… แค่เมื่อผมคิดอย่างนั้น…

“…หนวกหูมาก”

แม้ว่าเสียง จะไม่ได้ดังเลย มันดังอย่างชัดเจนในหูของผม

ผมส่งสายตาไปที่ทางที่เสียงนั้นมา

ที่ที่เรามองขึ้นไป

ที่บัลลังก์ที่มันว่างเปล่า แต่ไม่นานเมื่อกี้นี้… มีชายที่สูงและผอมแบบแข็งแรงนั้นอยู่ที่นั่น มองลงมาหาเรา ด้วยสายตาที่เย็นชา

ผมได้ยินบางคนกลืนน้ำลาย

อากาศรอบๆ เปลี่ยนเป็นหนักในทันที

ไม่มีใครถาม ว่าเขาคือใคร

แล้วก็ มันเป็นครั้งที่สองของผมที่เจอเขา

ที่หลุมฝังศพลอร์ดปีศาจ ที่ผมอยู่ก่อนหน้าในสปริง ล็อก

ผมได้คุยกับชายคนนี้ในอนาคตแล้ว

—{ราชาอมตะไบฟรอน}

ลอร์ดปีศาจที่ปกครองทวีปทิศตะวันตก นั่งอยู่บนบัลลังก์

เป้าหมายเดือน 6/66

ค่าเน็ต 200/200

คีย์บอร์ดมือถือ 100/100

พาวเวอร์ซัพพลาย 140/140

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ – นักเวทย์ที่อ่อนแอที่สุดในเพื่อนร่วมชั้น – Clearing an Isekai with the Zero-Believers Goddess – The Weakest Mage among the Classmates (WN) 263 การต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ 3

Now you are reading เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ – นักเวทย์ที่อ่อนแอที่สุดในเพื่อนร่วมชั้น – Clearing an Isekai with the Zero-Believers Goddess – The Weakest Mage among the Classmates (WN) Chapter 263 การต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ 3 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

263 การต่อสู้กับลอร์ดปีศาจ 3

◇มุมมอง ทากัตซูกิ มาโกโตะ◇

*{ตุ้บ}*

แขนสปิริตของผมเจ็บ

ผมใช้โล่งจิตเพื่อไม่ให้มันแสดงขึ้นมาบนหน้า แต่เมื่อผมมาคิดเกี่ยวกับมันดูแล้ว ตอนนี้ผมใส่หน้ากากยอยู่

ด้วยเจ้านี้ ไม่มีอะไรต้องกังวลว่าผมจะถูกจับได้ว่ากดดันตัวเองที่นี่

ผมได้โล่งใจอยู่เงียบๆ เมื่อ…

“เฮ้”

บางคนตบหัวผม

สาวตัวเล็กๆจ้องผมจากข้างล่าง ออราเคิลแห่งเทพธิดาเอสเธอร์-ซามะ—ผู้ที่ถูกไอรา-ซามะสถิตอยู่

“มีอะไรครับ เทพธิดาเอสเธอร์-ซามะ?” (มาโกโตะ)

“อย่ามาทำเป็นเหมือนนายโอเค นาย {ใช้} อายุไขของนายส่วนใหญ่ไป ใช่มั้ย?” (ไอรา)

“””เอ๋?”””

ไม่เพียงแต่แอนนา-ซังและโมโมะที่สนิทกัน แต่แม้แต่คนรอบๆที่ได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็ทำสีหน้าตกใจด้วย

“มันจะไร้ประโยชน์ถ้าผมใช้เวทมนตร์สปิริตในวิธีที่ออมแรงจนมันจบที่สู้ระยะประชิด ถ้าผมจะทำมัน มันจะเป็นใส่หมดตัว” (มาโกโตะ)

“แต่มันมีบางอย่างที่เรียกว่าขีดจำกัดนะ… ยังไงซะ โอเค นายไปพักผ่อนได้แล้ว” (ไอรา)

ผมได้คำพูดบางอย่างจากไอรา-ซามะที่ส่งเสียง ‘ฮึ่ม’ พร้อมกับกอดอก แต่แน่นอนว่า ผมทำอย่างนั้นไม่ได้

มันจะเริ่มของจริงจากตอนนี้ไป

“ตั้งแต่ทีแรก ลอร์ดปีศาจยังมีชีวิตอยู่มั้ย?”

“ถูกนั่นยิงใส่ ไม่มีทางที่เค้าจะยังโอเค ใช่มั้ย…?”

“ไม่ใช่ว่าเค้าถูกกำจัดโดยเวทย์ของมาโกโตะ-โดโนะเหรอ?”

ผมได้ยินเสียงนั้น

ทุกคนมองโลกในแง่ดีมาก

“ลอร์ดปีศาจ {ไม่มีรอยขีดข่วน}” (ไอรา)

ที่ไอรา-ซามะพูดทำให้ทุกคนอยู่ในความเงียบ

“ท่านแค่กำจัดมันโดยการทิ้งดาวหางไม่ได้” (มาโกโตะ)

ราชาสัตว์ซากันก่อนหน้าเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่น่าเชื่อ

ถ้ามันไม่ใช่เพราะฮีโร่แห่งแสงซากุไร-คุง เราจะไม่สามารถกำจัดมันได้

ฟังจากตำนาน ไบฟรอนเห็นว่าเป็นลอร์ดปีศาจระดับสูง แม้แต่ในหมู่ลอร์ดปีศาจ

“ใช่ มันอย่างที่ทา—มาโกโตะพูด การต่อสู้เริ่มจากตอนนี้ไป ทุกคน พร้อมไว้” (ไอรา)

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนเป็นจริงจังจากคำพูดของออราเคิลแห่งเทพธิดา

“อืมม…มาสเตอร์มาโกโตะ-ซามะ หนูควรจะทำอะไรดี?” (โมโมะ)

โมโมะดึงแขนเสื้อของผม

“หนูรอพร้อมอยู่ที่นี่ เมล-ซังและคนอื่นๆก็ด้วย เราจะอยู่ตรงนี้ ดังนั้นได้โปรดทำอะไรร่วมกับพวกเค้าได้โปรด” (มาโกโตะ)

“นายมั่นใจว่าชั้นไม่ควรไปด้วยเหรอ?” (เมล)

เมื่อผมให้โมโมะอยู่ภายใต้ความดูแลของเมล-ซัง เธอถามผมแทน

“ในแง่ของตำแหน่ง มันจะแย่สำหรับเธอในฐานะมังกรขาว ถ้าเธอไปสู้กับลอร์ดปีศาจอย่างเป็นทางการ ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

“อุมุ… แต่…” (เมล)

“เธอได้ช่วยเรามามากแล้ว ดังนั้นมันเพียงพอมากแล้ว” (มาโกโตะ)

ผมพูดสิ่งนี้กับเมล-ซัง ที่ดูเหมือนจะกังวล

นี่เป็นบางอย่างที่ไอรา-ซามะบอกผม แต่มังกรโบราณเมล-ซัง เป็นญาติกับราชามังกรแอสทารอธ

แน่นอนว่า เมล-ซังไม่ได้อยู่ฝ่ายลอร์ดปีศาจ; เธอมีจุดยืนที่เป็นกลาง

แต่ถ้าเธอได้ไปสู้กับไบฟรอนที่นี่ เธอจะกลายเป็นศัตรูของลอร์ดปีศาจอย่างสมบูรณ์

ผมไม่อยากจะบังคับเรื่องนั้นไว้บนเธอ

แต่ยังไงซะ ประวัติศาสตร์ดั้งเดิม สหายของเมล-ซังถูกฆ่าโดยเคน ดังนั้นเธอได้เป็นศัตรูกับลอร์ดปีศาจอย่างสมบูรณ์…

เคนก็เป็นคนที่ทำให้อาเบลพลังตื่นขึ้นมา เขาเลยเป็นอาชญากรสงครามจริงๆ…

เดี๋ยว เขามาจากฝ่ายของโนอาห์-ซามะ ดังนั้นทางเทคนิคแล้วเขาเป็นคนรู้จักของผม

“มาโกโตะ-โดโนะ เราจะพุ่งเข้าตีปราสาทลอร์ดปีศาจกับทุกคนมั้ย?” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังถาม

ผมบอกแผนกับพวกเขาอีกครั้ง แผนที่ผมบอกไอรา-ซามะไปแล้ว

“กองทัพลอร์ดปีศาจตอนนี้ไม่อยู่เพราะน้ำท่วม แต่พวกเค้าต้องอยู่บนทางกลับมา หลังจาที่ได้สังเกตว่าบางอย่างแปลกไป กับดาวหางที่ตกมาก่อนหน้านั่น ได้โปรด ทำ ให้พวกเค้าไม่เข้ากลับไปร่วมกับลอร์ดปีศาจ ในเวลานั้น อาเบะ—แอนนา-ซัง และคนอื่นๆจะกำจัดลอร์ดปีศาจ” (มาโกโตะ)

“กองทัพลอร์ดปีศาจส่วนใหญ่เป็นอันเดด สำหรับพวกมัน แสงอาทิตย์ที่กลับมาหลังจากที่เคลียร์เมฆสีดำสนิทไป เป็นสถานการณ์ที่แย่ที่สุด เราอยู่ในความได้เปรียบที่นี่” (ไอรา)

ไอรา-ซามะเสริมสิ่งที่ผมพูด

นั่นใช่แล้ว บนการที่กองทัพลอร์ดปีศาจถูกแบ่งไปแล้ว แสงอาทิตย์ก็ทำให้พวกเขาอ่อนแอด้วย

ไม่ควรจะมีรูอยู่ในแผนนี้

“เข้าใจแล้ว ชั้นจะสั่งการสหายของชั้น แต่ชั้นจะไปกับนายด้วย มาโกโตะ-โดโนะ ชั้นจะต้องฟันลอร์ดปีศาจอย่างน้อยซักหนึ่งครั้ง สำหรับที่เค้าทำให้ผู้คนของชั้นทุกข์ทรมานมาหลายปี” (จอห์นนี่)

ดูเหมือนจอห์นนี่-ซังมีแผนที่จะมากับเรา

…เขาก็เป็น ‘สหายที่แท้จริง’ ของฮีโร่อาเบล ดังนั้นมันไม่ควรจะมีปัญหา หือห์

เหล่าฮีโร่ โวล์ค-ซัง จูเลียตต้า-ซัง และคนอื่นๆจะพุ่งเข้าตีปราสาทลอร์ดปีศาจกับเรา

นักสู้ของลาเบรินทอสจะถ่วงเวลากองทัพลอร์ดปีศาจที่กลับมา

ถ้ามีผู้บาดเจ็บปรากฏขึ้นมา มังกรขาว-ซังและปราชญ์-ซามะ จะใช้เทเลพอร์ตเพื่อให้พวกเขาถอนตัวออกไป

เอสเธอร์-ซามะ จะทำงานร่วมกับมังกรขาว-ซัง

รูปแบบคร่าวๆเป็นอะไรบางอย่างแบบนั้น

“นายมีแผนจะไปจริงๆเหรอ?” (ไอรา)

ดูเหมือนไอรา-ซามะจะต่อต้านการที่ผมพุ่งเข้าตีปราสาทลอร์ดปีศาจ

“เดียอยู่กับผม อย่างน้อยผมจะมีประโยชน์เป็นผู้สนับสนุน” (มาโกโตะ)

“น-นั่นใช่แล้ว! หนูจะปกป้องราชาของเรา!” (เดีย)

“ชั้นก็อยู่ที่นี่ด้วย! ชั้นจะปกป้องมาโกโตะ-ซังจากลอร์ดปีศาจ!” (แอนนา)

เดียและแอนนา-ซัง พูดต่อหลังจากคำพูดของผม

ผมได้เตรียมการอย่างสมบูรณ์แบบมาก่อนหน้าแล้ว

และเหนือสุดของทั้งหมด…

(ไม่มีทาง…ที่ชั้นจะพลาดช่วงเวลาที่ผู้กอบกู้อาเบลกำจัดลอร์ดปีศาจ!) (มาโกโตะ)

“ชั้นได้ยินนายเว้ย” (ไอรา)

ผมถูกตี

ดูเหมือนใจผมโดนอ่าน

การหลอกจะไม่ได้ผลกับเทพธิดา

“…อย่าไปตายล่ะ” (ไอรา)

‘เพราะทั้งหมดชั้นมองไม่เห็นอนาคตของนาย’ คือคำกระซิบที่ผมได้ยินจากท่าน

ผมพยักหน้าเล็กน้อยหลังจากนั้น

“ได้โปรดอธิษฐานให้เรามีชัยชนะ งั้นตอนนี้ ทุกคน ไปกันเถอะ” (มาโกโตะ)

แอนนา-ซัง จอห์นนี่-ซัง และเหล่าฮีโร่พยักหน้ากับคำพูดของผม

และในแบบนี้ หน่วยปราบลอร์ดปีศาจเริ่มเคลื่อนไหว

◇◇

เพราะรอบข้างของปราสาทลอร์ดปีศาจจมอยู่ใต้น้ำ เราเข้าหาด้วยเวทมนตร์บิน…

“มาโกโตะ-ซัง ระวังอย่าตกล่ะ” (แอนนา)

“ไม่จำเป็นต้องติดกับชั้นมาก ชั้นจะไม่ตก” (มาโกโตะ)

“ไม่! มา จับชั้นแน่นกว่านี้!” (แอนนา)

แอนนา-ซังปกป้องมากเกินไป

“เมื่อดูมันจากใกล้ๆ มันเยินมากเลย”

“ชั้นไม่เห็นมอนสเตอร์จากกองทัพลอร์ดปีศาจเลย”

เหมือนที่จูเลียตต้า-ซังและโวล์ค-ซังพูด ปราสาทลอร์ดปีศาจได้ถูกทำลายไปส่วนหนึ่งจากดาวหางตก และไม่มีสัญญานของมอนสเตอร์รอบๆ

อย่างไรก็ตาม ชั้น 1 ของปราสาท ยังรักษารูปของมันอยู่

“เราควรจะแทรกซึมจากที่ไหน มาโกโตะ-ซัง?” (แอนนา)

“…จากทางเข้า” (มาโกโตะ)

ก่อนที่แอนนา-ซังจะพูดจบ ผมมองกับเดีย

“เข้าใจแล้ว ราชาของเรา” (เดีย)

เดียเข้าหาทางเข้าของปราสาทลอร์ดปีศาจที่จมน้ำอยู่

เมื่อเธอทำเช่นนั้น น้ำได้แยกออกและทางถูกสร้างอย่างช้าๆ

“ไปกันเถอะ แอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)

“อ-โอเค…” (แอนนา)

จอห์นนี่-ซังและฮีโร่คนอื่นๆลงพื้นข้างหน้าทางเข้าปราสาทลอร์ดปีศาจหลังจาเรา

ประตูเหล็กที่ใหญ่พอให้แม้แต่มังกรเข้าไป

มันปิดอย่างแน่นหนา

เมื่อผมคิดว่าจะเปิดมันอย่างไร…

*กิกิกิกิกิ*

ประตูขนาดยักษ์เปิดออกอย่างช้าๆ

“ดูเหมือนพวกเค้าาจะเชิญเราเข้าไปข้างใน” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังก้าวเข้าไปอย่างไม่ลังเล

ผมตามไปหลังจากนั้น

“ร-รอด้วย!” (แอนนา)

แอนนา-ซังและคนอื่นๆไล่ตามหลังเรามา

ทางเดินข้างในปราสาทมืด และสิ่งเดียวที่ส่องสว่างอยู่บนพื้นคือแสงของเทียน

มีแค่เสียงแคล้งๆของการก้าวเท้าของเราดังอยู่อย่างน่าขนลุก

“แม้ว่าเวทย์ของมาโกโตะ-โดโนะจะโดนเต็มๆ ข้างในยังโอเคอยู่อย่างแปลกๆ” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังพึมพำ

“บางทีมันมีบาเรียอยู่?” (มาโกโตะ)

ผมตรวจดูด้วยมองกลางคืน และผมไม่เห็นร่อยรอยจากการทำลายจากพื้นและกำแพง

ตอนนี้ผมมาดูใกล้ๆแล้ว มันเป็นอาคารที่ตกแต่งอย่างดี ที่ทำมาจากหินอ่อน

เราเดินหน้าอย่างระวังผ่านทางเดินของอาคารที่เคร่งขรึมนี้

มีการ์กอยในกลางทางเดิน และมอนสเตอร์เกราะเหล็กโจมตีเรา แต่จอห์นนี่-ซังและฮีโร่คนอื่นๆ ฟันมันทั้งหมดตาย

ผมคิดว่าเราจะถูกล้อมโดยกองทัพของมอนสเตอร์ แต่ไม่มีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้น

นี่มันค่อนข้างขาดมอสเตอร์ที่ปกป้องปราสาทเลย

มีห้องโถงขนาดยักษ์อยู่ตรงสุดทางของทางเดินที่ยาวไกล

มีบันไดอยู่ส่วนลึกเข้าไปและมีทางยก และที่ตรงกลางของมัน มี {บัลลังก์}

บัลลังก์ที่ว่างเปล่า ที่ไม่มีใครนั่งอยู่บนมัน

“ไม่มีใครอยู่ที่นี่…”

“อย่าลดการป้องกันลง”

เราดูรอบๆด้วยความระวังสูงสุด

“เป็นไปได้มั้ยว่าลอร์ดปีศาจไม่อยู่?”

“แต่จากเอสเธอร์-ซามะเค้าควรจะอยู่ที่นี่นะ…”

“งั้นมันก็ไม่มีความผิดพลาด มาหากันเถอะ”

ไม่มีผิดพลาดจริงๆหรือ?

เราคุยเกี่ยวกับไอรา-ซามะอยู่ที่นี่นะ ผมรู้สึกว่าท่านอาจจะทำเละอย่างไม่ได้ตั้งใจ…

(นายเชื่อใจชั้นไม่ได้เรอะ?!) (ไอรา)

ดูเหมือนท่านได้ยินผม

เราเข้ามาถึงอะไรที่ดูเหมือนห้องบัลลังก์แต่ลอร์ดปีศาจไม่อยู่ที่นี่ รู้มั้ย?

(หาดีๆ! เค้าอยู่ที่นี่วันนี้อย่างแน่นอน) (ไอรา)

ช่วยไม่ได้

มาสำรวจห้องโถงที่น่าสงสัยนี้เถอะ… แค่เมื่อผมคิดอย่างนั้น…

“…หนวกหูมาก”

แม้ว่าเสียง จะไม่ได้ดังเลย มันดังอย่างชัดเจนในหูของผม

ผมส่งสายตาไปที่ทางที่เสียงนั้นมา

ที่ที่เรามองขึ้นไป

ที่บัลลังก์ที่มันว่างเปล่า แต่ไม่นานเมื่อกี้นี้… มีชายที่สูงและผอมแบบแข็งแรงนั้นอยู่ที่นั่น มองลงมาหาเรา ด้วยสายตาที่เย็นชา

ผมได้ยินบางคนกลืนน้ำลาย

อากาศรอบๆ เปลี่ยนเป็นหนักในทันที

ไม่มีใครถาม ว่าเขาคือใคร

แล้วก็ มันเป็นครั้งที่สองของผมที่เจอเขา

ที่หลุมฝังศพลอร์ดปีศาจ ที่ผมอยู่ก่อนหน้าในสปริง ล็อก

ผมได้คุยกับชายคนนี้ในอนาคตแล้ว

—{ราชาอมตะไบฟรอน}

ลอร์ดปีศาจที่ปกครองทวีปทิศตะวันตก นั่งอยู่บนบัลลังก์

เป้าหมายเดือน 6/66

ค่าเน็ต 200/200

คีย์บอร์ดมือถือ 100/100

พาวเวอร์ซัพพลาย 140/140

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+