221 ออราเคิลของเทพธิดาแห่งแสง

 

คนที่ปรากฏจากวงกลมเวทมนตร์ที่ส่องแสงคือเทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า-ซามะ

 

เธอมองกวาดทุกคนจากที่สูง

 

เธอไม่ได้ดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ดี…

 

มันไม่เหมือนการลงมาสถิตธรรมดาๆของไอรา-ซามะ มันเป็นแรงกดดันที่มันทำให้ยากต่อการหายใจ

 

เหงื่อไหลออกมาเหมือนน้ำตก แค่จากการถูกเปิดเผยกับสายตาของอัลเธน่า-ซามะ

 

ไม่มีใครพูดได้

 

ความเงียบปกคลุมโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่

 

“สถานการณ์…นั้นลำบาก…” (อัลเธน่า)

 

อัลเธน่า-ซามะพูดอย่างเงียบๆ

 

“การที่เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ที่ฟื้นคืนชีพต้องได้ตัดสินแล้ว ว่าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะเจ้าได้ด้วยพลังปัจจุบัน… เพื่อที่จะเปลี่ยนเรื่องนั้น พวกเขาได้ใช้งานเทคนิคต้องห้าม” (อัลเธน่า)

 

“เทคนิคต้องห้าม…? มันคืออะไร?” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลเป็นตัวแทนทุกคนโดยการถามคำถามนั้น

 

“{เปลี่ยนประวัติศาสตร์}…มันเป็นเวทมนตร์โชคชะตาที่แทรกแซงอดีต” (อัลเธน่า)

 

ผมได้ยินเสียงกลืนน้ำลาย

 

เขียนประวัตศาตร์ใหม่…?

 

แค่อะไรบนโลกนี้…

 

“เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่อิบลิสพยายามจะฆ่า {ฮีโร่อาเบลเมื่อ 1,000 ปีก่อน} ด้วยเวทมนตร์ของพวกเขา ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น ประวัติศาสตร์ทั้งหมดจะยุ่งเหยิง…ไม่ว่าเจ้าจะกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ปัจจุบันกี่ครั้ง มันจะเป็นเรื่องที่ไร้จุดหมาย…” (ไอรา)

 

ไอรา-ซามะพูดต่อด้วยสีหน้าที่มืดมน

 

ความเงียบปกครองที่นี่ จนทุกคนเข้าในความหมายของเรื่องนั้นได้

 

จากนั้น เสียงกรีดร้องดังอยู่ในโบสถ์

 

“ไม่มีทางที่บางอย่างแบบนั้นเป็นไปได้!”

 

“มันอยู่ระดับของพระเจ้าแล้ว!”

 

“มันเป็นไปไม่ได้!”

 

ผมได้ยินเกี่ยวกับมัน

 

เวทมนตร์ที่มีผลกับเวลา

 

นักเวทย์หลายคนจะต้องการมัน แต่ไม่มีใคนสามารถทำมันสำเร็จได้แม้แต่ตอนนี้ -ในดินแดนของพระเจ้า

 

ความเยาว์ที่ไม่มีสิ้นสุด หยุดเวลา เดินทางข้ามเวลา

 

ไม่มีนักเวทย์ที่สามารถจะทำมันได้

 

คนจะตาย เวลาจะไม่หยุด และประวัติศาสตร์จะเปลี่ยน…นั่นควรจะเป็นอย่างนั้น

 

“ชั้นไม่รู้ว่าพวกเค้าใช้วิธีอะไร มีโอกาสสูงที่มารช่วยพวกเขา…แต่ไม่มีที่ว่างที่จะไปสืบเรื่องนั้น การเปลี่ยนของประวัติศาสตร์ได้ดำเนินไปแล้ว…ความทรงจำเกี่ยวกับผู้ยิ่งใหญ่อาเบลนั้นจะเสียไป” (อัลเธน่า)

 

คนของโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่กลืนน้ำลายในความช็อก

 

“โซเฟีย ลูซี่?” (มาโกโตะ)

 

ผมพยายามจะถาม

 

“ไม่มีทาง…ทำไมชั้นกำลังจะลืมเกี่ยวกับผู้กอบกู้-ซามะล่ะ…?” (โซเฟีย)

 

“มาโกโตะ…ชั้นจำเรื่องราวของผู้กอบกู้อาเบลได้ไม่ชัดเจน… แม้ว่า ชั้นได้อ่านมันจากหนังสือภาพ ถูกบอกเกี่ยวกับมันนับครั้งไม่ถ้วย และจำมันได้หมด…” (ลูซี่)

 

เจ้าหญิงโซเฟียและลูซี่มีหน้าที่ซีด

 

“ประวัติศาสตร์…ถูกเขียนใหม่จริงๆหรือ?

 

“อัลเธน่า-ซามะ ได้โปรดนำทางทาง เราจะเปลี่ยนสถานการณ์นี้ยังไง…?” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลถามด้วยความสงบ

 

แต่เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย

 

“อัลเธน่า-ซามะ เราใช้เวทมนตร์เดียวกันไม่ได้เหรอ? ถ้าศัตรูได้เริ่มแทรกแซง โดยเราที่ใช้เวทย์เดียวกัน…” (ซากุไร)

 

“นั่นจะเป็นไปไม่ได้…ฮีโร่แห่งแสง-คุง”

 

คนที่ปฏิเสธความคิดของซากุไร-คุงคือปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

 

เธอพูดว่าเธอจะไปที่ประเทศแห่งแสง แต่มันดูเหมือนเธอได้กลับมาแล้ว

 

“ทำไมล่ะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?” (ซากุไร)

 

“ไม่มีคนใช้มันในมนุษย์ ชั้นใช้เวทย์โชคชะตาถึงจุดหนึ่งได้ แต่…ที่มากที่สุดที่ชั้นทำได้คือมองไปที่อนาคตนิดหน่อย ใช้เวทย์ที่แทรกแซงอดีตเมื่อ 1,000 ปีก่อนนั้นเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน…”

 

“…”

 

ไม่มีนักเวทย์ที่ก้าวข้ามปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะในทวีปนี้

 

ถ้าปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูดว่าเธอทำไม่ได้ ไม่มีใครจะทำได้

 

“เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ต้องใช้หลายพัน…ไม่หลายหมื่นคนเพื่อที่จะสังเวยกับเทพเจ้างูไทฟอน… มันไม่ใช่เวทย์ที่พวกเจ้าใช้ได้” (ไอรา)

 

คำพูดของไอรา-ซามะทำให้ทุกคนสิ้นหวัง

 

ผู้สังเวยหลายหมื่น

 

เทคนิคต้องห้าม

 

“งั้น…มีเวทย์อะไรอื่นมั้ย?” (โนเอล)

 

เสียงของเจ้าหญิงโนเอลเบาลงอย่างมั่นคง

 

เทพธิดาแห่งแสงไม่ตอบ

 

เทพธิดาแห่งโชคชะตาก็เงียบด้วย

 

เฮ้…ได้โปรดพูดอะไรบางอย่าง

 

“ไม่มีอะไรที่พวกเจ้าทำได้” (ไอรา)

 

ไอรา-ซามะพูด

 

ผมได้ยินคนพูด ‘ไม่มีทางน่า…’

 

“เรื่องนี้…มันต้องเป็นความผิดของเทพธิดาแห่งโชคชะตาที่ไม่ดูทั่วประวัติศาสตร์… นั้นทำไมชั้นจะยื่นมือช่วย” (ไอรา)

 

ไอรา-ซามะพูดอย่างเงียบๆ

 

ทุกคนหยุดหายใจขณะที่พวกเขารอคำพูดต่อไปของไอรา-ซามะ

 

“ปรกติแล้ว มันต้องห้ามที่พระเจ้าเข้าไปเกี่ยวข้องโดยตรงกับดินแดนมนุษย์ มันถูกจัดตั้งขึ้นในระเบียบของเทพเจ้า… ถ้าเป็นแบบนั้นเมื่อระเบียบของดินแดนพระเจ้าถูกทำลาย เทพเจ้าอื่นจะร่วมด้วย และในท้ายที่สุด สงครามระหว่างพระเจ้าจะเกิดขึ้น และโลกนี้…จะพินาศไป” (อัลเธน่า)

 

“แต่ชั้น -เทพธิดาแห่งโชคชะตา- จะทำลายเรื่องนั้น…การลงโทษของการทำลายระเบียบของดินแดนสวรรค์ ชั้นจะถูกห้ามให้ลงมาสถิตที่ดินแดนมนุษย์ ชั้นก็จะไม่สามารถมอบสกิลให้ฮีโร่และออราเคิลได้ด้วย…คาเมลอนจะเสียศรัทธาไป และจะลดลงไป…ชั้นเสียใจสำหรับประเทศชั้น แต่มันควรจะดีกว่าพ่ายแพ้กองทัพของลอร์ดปีศาจ…” (ไอรา)

 

ได้ยินเรื่องนี้ ขุนนางและนักรบของคาเมลอนส่งเสียงในความสลดใจ

 

อย่างไรก็ตาม ไม่มีคนที่ขัดค้านเทพธิดาแห่งโชคชะตาเลย

 

“ไอรา-ซามะ ท่านจะช่วยเรายังไง…?” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลถามอย่างลังเล

 

ไอรา-ซามะมองไปรอบๆโบสถ์และพูดเหมือนเธอมุ่งมั่นตั้งใจตัวเธอเองแล้ว

 

“ด้วยปาฏิหาริย์ของพระเจ้า ชั้นจะส่งเจ้าไปเมื่อ 1,000 ในอดีต คนจะไปช่วยฮีโร่อาเบลเพื่อที่เค้าจะไม่ตาย” (ไอรา)

 

เสียงได้ขึ้นมาเป็นเสียง ‘โอออ้!’

 

บางอย่างแบบนั้นสามารถทำได้เหรอ?

 

“ชั้นจะไป” (เกราลท์)

 

คนที่เสนอจะทำมันทันทีคือฮีโร่สายฟ้า เกราลท์-ซัง

 

เท่มาก

 

“เดี๋ยว ชั้นจะไปด้วย!” (โอลก้า)

 

คนที่ส่งเสียงหลังจากนั้นคือฮีโร่เปลวเพลิง โอลก้า-ซัง

 

คนเหล่านี้มีความมุ่งมั่นตั้งใจมากจัง!

 

“ชั้นชื่นชมความกล้าของพวกเจ้า อย่างไรก็ตาม {มีแค่คนเดียว} ที่ส่งไปได้…” (ไอรา)

 

ไอรา-ซามะพูดอย่างขอโทษขอโพย

 

“งั้นไม่มีใครนอกจากชั้น ไม่มีปัญหา ใช่มั้ย?” (เกราลท์)

 

เกราลท์พูดและก้าวไปข้างหน้ามากกว่าเดิมขณะที่เขาพูดกับไอรา-ซามะ

 

เขาเป็นฮีโร่ที่สูงที่สุดตามหลังซากุไร-คุง และเขามีความสามารถเดียวกับผู้กอบกู้อาเบล สกิลฮีโร่สายฟ้า

 

ตัดสินจากหน้าคนรอบๆ พวกเขาดูเหมือนจะเห็นด้วยกับสิ่งนี้

 

ผมคิดว่าไม่มีปัญหากับการเลือกแบบนี้

 

“ไม่…ฮีโร่สายฟ้าเกราลท์ เธอเป็นฮีโร่ที่รู้จักกันดีที่มีชื่อก้องอยู่ในทวีปทิศตะวันตกมาเป็นเวลานานแล้ว ด้วยนั่นอย่างเดียว เธอจะถูกสังเกตโดยมารทันทีถ้าเธอถูกส่งไป 1,000 ปีก่อน นั่นเหมือนกันสำหรับฮีโร่เปลวเพลิงโอลก้า เราจะได้รับเหตุการณ์นี้เป็นความผิดพลาดของเทพธิดาแห่งโชคชะตา นั่นทำไมเราจะไม่ส่งคนที่มีชื่อเสียงในโลกนี้ และคนที่เหมาะสมคือบางคนที่ไร้ชื่อจนเมื่อไม่นาน…” (อัลเธน่า)

 

ความผิดพลาดของไอรา-ซามะ หือห์… นั่นฟังดูเหมือนบางอย่างที่เกิดขึ้นได้…

 

อ้า ไอรา-ซามะจ้องผม

 

แม้อย่างนั้น ถ้าเกราลท์-ซังและโอลก้า-ซังใช้ไม่ได้ งั้นมันควรจะเป็นใครล่ะ?

 

“บางคนที่ไม่มีชื่อจนถึงไม่นานมานี้…คนต่างโลกเหรอ?”

 

บางคนพึมพำ

 

“ท-ท่านพูดถึงเรียวซูเกะ-ซัง?!” (โนเอล)

 

คนที่ตะโกนคือเจ้าหญิงโนเอลที่ใจเย็นจนถึงตอนนี้

 

มันจริงที่ว่าเราพูดเกี่ยวกับกันส่งคนเดียว ที่เป็นคนต่างโลก และแข็งแกร่ง มันจะเป็นซากุไร-คุง…

 

“โนเอล ฮีโร่แห่งแสงมีหน้าที่ที่จะปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ปัจจุบัน เราส่งเขาไป 1,000 ปีในอดีตไม่ได้” (อัลเธน่า)

 

อัลเธน่า-ซามะปฏิเสธมันทันที

 

“อ-อย่างนั้นเหรอ…” (ซากุไร)

 

ซากุไร-คุงต้องคิดว่าเขาจะถูกส่งไปด้วยแน่ เขาส่งเสียงที่ตกตะลึง

 

“ไอรา-ซามะ คนที่แข็งแกร่งในประเทศแห่งแสงและประเทศแห่งไฟที่เป็นระดับโอริคัลคุมนั้นและฮีโร่ที่เทียบได้ เราควรจะเรียกพวกเขามั้ย?” (ยูเวอิน)

 

นายพลยูเวอินรายงาน

 

มันจริงที่ว่าไม่จำเป็นที่มันจะต้องเป็นฮีโร่

 

“ไม่ นั่นจะไม่ได้ผล…เราควรจะพยายามอย่างมากที่สุด ทีจะไม่ให้มารสังเกตว่าเทพธิดาแห่งโชคชะตาส่งนักรบไปในอดีต…” (ไอรา)

 

แต่ไอรา-ซามะส่ายหัวไปข้างๆด้วยสีหน้าที่มืดมน

 

“ชั้นจะบอกเงื่อนไขของนักรบที่เหมาะสมที่จะส่งไป 1,000 ปีในอดีต” (ไอรา)

 

ไอรา-ซามะพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน

 

“ถ้าเราส่งคนที่มีสกิลที่ทรงพลังเหมือนฮีโร่ หรือออราเคิล มารจะสังเกตมัน มันจะเป็นเหมือนกันกับสกิลที่พวกเจ้าเรียกกันว่าระดับนักบุญ และระดับกษัตริย์” (ไอรา)

 

“นั่นหมายถึงปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะและแม่จะไม่มีคุณสมบัติด้วย…” (ลูซี่)

 

ลูซี่พึมพำ

 

มันจริงที่ว่าโรซาลี-ซังจะพึ่งพาได้ แต่เธอไม่ตรงกับความต้องการของไอรา-ซามะ

 

“งั้น มันจะต้องแข็งแกร่งแค่ไหนถ้าพูดเจาะจงที่มันจะโอเค…?” (ทาริสก้า)

 

นายพลทาริสก้าถามสิ่งที่ทุกคนสนใจ

 

“ถ้าเราวางมาตรฐานของมนุษย์…บางคนที่มีสกิลที่ต่ำกว่าระดับกลาง นั่นเป็นสิ่งที่ต้องการที่จะส่งไป 1,000 ปีในอดีต” (ไอรา)

 

“…นั่นค่อนข้างเป็นความต้องการที่ลำบาก” (ยูเวอิน)

 

นายพลยูเวอินครวญ

 

นั่นจริง มันเป็นความต้องการที่ลำบากเกินไปไม่ว่าจะพูดมันยังไง

 

“แต่ไม่มีจุดหมายในการคร่ำครวญเรื่องนั้น มารับสมัครนักรบที่ไปเมื่อ 1,000 ปีก่อนในอดีต บางคนที่มีสกิลระดับกลางหรือต่ำกว่าที่ช่วยอาเบล-ซามะได้…” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลพูดในแง่บวกในที่ที่ได้ถูกล้อมไปด้วยบรรยากาศที่มืดมน

 

แต่…

 

“นั่นไม่จำเป็น” (อัลเธน่า)

 

อัลเธน่า-ซามะพูดมันห้วนๆ

 

“เรามีเทพธิดาแห่งโชคชะตาที่ยืนยัน {อนาคตทั้งหมด} ได้” (อัลเธน่า)

 

“อ-อย่างนั้นเหรอ…?” (โนเอล)

 

เสียงตกใจได้ขึ้นมา

 

จริงเหรอ…?

 

ท่านเห็นอนาคตองทั้งทวีปเหรอ…ไอรา-ซามะ?

 

ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมท่านมีหน้าที่เหนื่อย

 

“เสียใจที่ต้องพูด…ไม่ว่าผู้ศรัทธาของเทพธิดาคนไหนในทั้งทวีปที่เราจะส่งไป 1,000 ปีก่อนในอดีต พวกเขาเปลี่ยนอดีตที่ฮีโร่อาเบลตายไม่ได้” (อัลเธน่า)

 

อัลเธน่า-ซามะพูดความเป็นจริงที่โหดร้ายออกมา

 

“ม-ไม่มีทางน่า…” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลพึมพำในความสิ้นหวัง

 

ไม่ มันไม่ใช่แค่เจ้าหญิงโนเอล แต่ทุกคนในโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่ได้เสียแสงในสายตาไป

 

ผู้ปกครองของโลกนี้และเทพธิดาแห่งแสง ทางพื้นฐานแล้วได้ยืนยันความตายของฮีโร่อาเบล

 

‘…เราจบเห่แล้ว’ ผมสามารถได้ยินแม้แต่คำพูดแบบนั้นออกมา

 

“แต่ยังมีความเป็นไปได้” (อัลเธน่า)

 

คนที่มีมีหัวของพวกเขาห้อยลงไปยกหัวของพวกเขาขึ้นกับคำพูดของอัลเธน่า-ซามะ

 

และจากนั้น ดั่งพวกเขาร้องขอ พวกเขารอคำพูดต่อไปของเทพธิดา

 

สายตาของอัลเธน่า-ซามะว่ายไปรอบๆซักพัก ดั่งเธอลังเล และจากนั้นหันมาทางนี้อย่างช้าๆ

 

ตาที่คมของท่านชี้มาทางนี้

 

เทพธิดาแห่งแสงพูด

 

เสียงที่ฟังแล้วดั่งมันเป็นธุระของคนอื่น

 

“{ทากัตซูกิ มาโกโตะ ชั้นมีคำขอ}” (อัลเธน่า)

 

ผมมีความรู้สึกที่ไม่ดี

 

ผมไม่อยากจะฟังคำพูดต่อไปของอัลเธน่า-ซามะ

 

ความเงียบปกคลุมโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่ และสายตาทุกคนชี้มาที่ผม

 

“นายเป็นคนเดียว…” (อัลเธน่า)

 

ดั่งลังเล…

 

อัลเธน่า-ซามะพูดต่อในน้ำเสียงที่ขอโทษขอโพยมากกว่า แม้แต่เวลาในวิหารทะเลลึกด้วยกันกับโนอาห์-ซามะ

 

“นายมีอนาคตที่แม้แต่เทพธิดาไอราก็ไม่สามารถเห็น… มีความเป็นไปได้ที่จะเปลี่ยนอนาคตของฮีโร่อาเบลเสียชีวิตไป” (อัลเธน่า)

 

เจ้าหญิงโซเฟียกลืนน้ำลายที่ข้างผม

 

เฮ้ย เฮ้ย อย่าอย่างนั้นน่า…

 

“ทากัตซูกิมาโกโตะ…นายไปที่ 1,000 ปีก่อนในอดีตและช่วยฮีโร่อาเบล…และช่วยโลกนี้ได้มั้ย?” (อัลเธน่า)

 

เสียงของอัลเธน่า-ซามะเหมือนผู้ตัดสินของนรก

 

 

 

เป้าหมายเดือน 5/66

ค่าเน็ต 200/200

กาแฟ 300/300

ค่าไฟ 100/1000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord