109 บทส่งท้าย อาร์คที่ 4

 

◇ออราเคิลแห่งแสง, โนเอล อัลเธน่า ไฮแลนด์, รำลึกความหลัง◇

 

ฉันได้ถูกเลี้ยงมาแบบหญิงสาวผู้ศักดิ์สิทธิ์เกิดใหม่ตั้งแต่เวลาที่ฉันมีความทรงจำ

 

ห้นาที่ของฉันคือสนับสนุนความหวังของโลกที่ที่คือผู้กอบกู้

 

ในอดีต, มันถูกพูดว่าเพื่อวัยเด็กของฉันที่เป็นฮีโร่สายฟ้า, เกราลท์, คือผู้กอบกู้

 

“ชั้นจะจัดการเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่”

 

เกราลท์วัยเด็กพูดสิ่งนี้และฝึกทุกวันด้วยดาบของเขา

 

ฉันจะดูเขาจากข้างๆขณะที่ฉันฝึกในฐานะออราเคิล

 

{…แต่ฉันไม่แข็งแกร่งพอ}

 

จากตำนานของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะ, เธอสามารถรักษาแผลของคนหลายพันได้ในคราเดียว

 

ด้วยแค่การร้องเพลงจากหญิงสาวผู้ศักดิ์สิทธิ์-ซามะ, ทหารจะไม่สามารถแพ้ได้ในสงคราม

 

ฉันได้ไกลจากเทียบว่าเป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะที่สร้างปาฏิหารจำนวนนับไม่ถ้วน

 

ฮีโร่สายฟ้าก็ยังขาดอยู่ด้วย

 

เขาได้ถูกเรียกว่าเป็นนักดาบอันดับหนึ่งในทวีป, แต่มีหลายครั้งที่เขาถูกเอาชนะโดยฮีโร่แห่งไฟ, ออก้า, ของประเทศแห่งไฟ

 

ในการต่อสู้ที่เป็นทางการ, ผลของมันคือ 50-50

 

ผู้กอบกู้ในตำนาน-ซามะเกิดใหม่แค่ระดับนี้เองเหรอ…? คือข่าวลือที่ได้ไปรอบๆ

 

เกราลท์ได้หงุดหงิดเมื่อเวลาผ่านไป

 

แต่มอนสเตอร์มันกระตือรือร้นมากขึ้นขณะที่แต่ละวันผ่านไป

 

ประมาณปี 1,010 ของยุคสมัยผู้กอบกู้, เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่จะฟื้นคืนชีพ

 

นั่นเป็นคำทำนายของเทพธิดา-ซามะ

 

ความไม่สบายใจของผู้คนได้เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ

 

มันเป็นเวลานั้นที่คำทำนายใหม่ได้ถูกมอบ

 

—ฮีโร่ที่มาจากต่างโลกจะรวมพลังกับออราเคิลของเทพธิดาและช่วยโลก

 

ออราเคิลทั้งหกได้รับคำทำนายนั้นในเวลาเดียวกัน

 

แต่ละประเทศได้หาคนต่างโลกด้วยตาที่แดงก่ำ, และไฮแลนด์, ที่ได้ยินว่าพวกเขาอยู่ภายใต้การปกป้องในวิหารของประเทศแห่งน้ำ, ใช้ความเหนือกว่าของประเทศและใช้อำนาจให้พวกเขามอบฮีโร่แห่งแสงออกมา

 

“เค้าคือฮีโร่แห่งแสง, ซากุไร-ซามะ โนเอล เธอจะเป็นคู่หมั้นเค้าแล้วสนับสนุนเค้า นี่คือคำสั่งจากราชา”

 

“เอ๋?” (โนเอล)

 

มันเป็นคำสั่งที่ฉุกละหุกจากพ่อของฉัน

 

การแต่งงานแบบคลุมถุงชนกับเกราลท์ได้ถูกยกเลิก, และฮีโร่แห่งแสงได้เป็นคู่หมั้นใหม่ของฉัน

 

บนนั้น, ฉันได้ขยับในการสืบทอดบัลลังก์, จากอันดับที่สามมาเป็นอันดับที่หนึ่ง มันได้ถูกตัดสินใจว่าฉันจะเป็นคนต่อไปที่สืบทอดบัลลังก์

 

ทั้งหมดเพื่อให้มีสายเลือดของฮีโร่แห่งแสงในราชวงศ์ไฮแลนด์

 

ไม่มีความตั้งใจของฉันเลยในเรื่องพวกนี้

 

แต่นั่นมันเรื่องธรรมชาติของบางคนในครอบครัวราชวงศ์

 

ฉันได้ยอมรับมันอย่างเงียบๆ

 

(ฮีโร่แห่งแสง, ซากุไร เรียวซูเกะ…คนที่มีหน้าที่งดงาม เค้าเป็นคู่หมั้นชั้น…) (โนเอล)

 

จากที่ฉันเห็นไกลๆ, เรียวซูเกะ-ซามะเป็นชายหนุ่มนิสัยดีที่มีบรรยากาศที่สงบรอบๆตัวเขา

 

แต่เนื่องจากผู้นำของไฮแลนด์เฝ้าดูเขา เหมือนกับมองบางอย่างที่น่าสงสัย, เขาดูเหมือนจะกลัวเล็กน้อย

 

“ชั้นขอโทษสำหรับความกระทันหันของเรื่องนี้, ฮีโร่แห่งแสง-ซามะ แต่ไฮแลนด์จะทำดีที่สุดเพือสนับสนุนคุณ” (โนเอล)

 

ตอนแรก, ฉันชมฮีโร่แห่งแสงถึงจุดที่ไม่ปรกติ

 

ทั้งหมดเพราะฉันต้องไม่ทำให้เขาเสียอารมณ์ข้องฮีโร่แห่งแสง

 

“มันโอเค ชั้นจะรับหน้าที่นั้น แต่, เกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นของคุณ…” (โนเอล)

 

“ได้, โปรดปล่อยไว้ให้ชั้นเอง” (ซากุไร)

 

เงื่อนไขของฮีโร่แห่งแสง-ซามะคือยืนยันความปลอดภัยของสหายต่างโลกของเขา

 

เขาพึ่งพาสหายของเขา

 

เขาพยายามจะตอบความคาดหวังของไฮแลนด์

 

บนนั้น, ฮีโร่แห่งแสง-ซามะได้ถูกมอบคู่หมั้นหลายคนนอกจากฉัน

 

ในฐานะออราเคิล, ฉันไม่สามารถให้กำเนิดลูกของฮีโร่แห่งแสงก่อนการต่อสู้ครั้งใหญ่

 

แต่มันมีโอกาศที่ฮีโร่แห่งแสงอาจจะสูญเสียชีวิตของเขา ในการต่อสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

 

คู้หมั้นพวกนี้ก็เพื่อความเป็นไปได้นั้น

 

อย่างไรก็ตาม, มันจะดูไม่ดีจากภายนอกถ้าฮีโร่แห่งแสง และ ออราเคิลแห่งแสงเป็นคนแปลกหน้ากัน, ดังนั้นเราได้ถูกบังคับให้เจอกันครั้งหนึ่งในอาทิตย์หนึ่ง

 

เรียวซูเกะ-ซามะ เป็นคนที่มีมารยาทดี, และเขาได้อยู่ในฝั่งที่สูงเมื่อมันเป็นเรื่องของทักษะการพูด

 

แต่ในเวลานั้น, มันไม่เหมือนว่าฉันชอบเขา, ฉันเพียงแต่ทำนี่เพราะมันเป็นหน้าที่ของฉัน

 

ฉันเป็นคาร์ดินัลของโบสถ์เทพธิดา และผู้สืบทอดอันดับหนึ่งของบัลลังก์

 

ทำงานนั้นทั้งสองอย่างลำบากมากกว่าที่ฉันจินตนาการ, และฉันได้รู้สึกว่าการพบเจอกับฮีโร่ของฉันนั้นน่าปวดหัวอย่างช้าๆ

 

ฉันคิดว่ามันเหมือนกันกับฮีโร่แห่งแสง

 

เขาพูดว่าในโลกเดิมของเขา, เขาไม่เคยใช้ดาบเลย, ดังนั้นเขาได้ถูกสอนวิชาดาบโดยนายพลยูเวอินเป็นการส่วนตัว

 

เขาได้ขัดเกลาทักษะดาบและเวทมนตร์ของเขา

 

ตอนกลางคืน, เขาจะเรียนรู้กลยุทธ์เพื่อนำทหาร

 

มันต้องค่อนข้างเป็นภาระ

 

มันจะดีกว่าที่จะหยุดการพบกันที่ไร้ความหมาย

 

ฉันคิดว่าจะไปปรึกษาเรื่องนี้กับนายกรัฐมนตรี

 

-วันหนึง…

 

(โอ้ไม้…วันนี้เป็นวันนี้ชั้นต้องไปเจอกับฮีโร่แห่งแสง-ซามะ) (โนเอล)

 

ฉันได้มีสมาธิไปกับงานและลืมการพบกัน

 

เลขาของฉันเขียนกระดาษโน้ตบนกำหนดการของฉัน, แต่ฉันลืมตรวจมัน

 

มันได้ดึกดื่นแล้ว

 

(ชั้นไม่คิดว่าเค้าอยู่นั่นอีกแล้ว…) (โนเอล)

 

ฉันคิดว่าฉันควรจะขอโทษพรุ่งนี้, ฉันไปที่ที่นัดเจอกันเผื่อไว้

 

“เอ๋?” (โนเอล)

 

ฮีโร่แห่งแสง-ซามะได้รออยู่ที่นั่นแม้ว่ามันจะดึกดื่นแล้ว

 

เขาต้องเหนื่อยจริงๆ

 

เขาได้งีบไป

 

“เรียวซูเกะ-ซามะ?! ไม่จำเป็นต้องรอจนดึกขนาดนี้ คุณต้องตื่นแต่เช้าพรุ่งนี้, ใช่มั้ย?” (โนเอล)

 

“อ้า, เจ้าหญิงโนเอล เธอทำงานเสร็จแล้วเหรอ?” (ซากุไร)

 

เขายิ้มในท่าทางที่สดชื่นเหมือนเขาไม่ถือมัน

 

มันทำให้ฉันรำคาญ

 

แม้ว่ามันไม่มีความจำเป็นที่ต้องดันตัวเองอย่างหนักในการพบกันที่ไม่มีจุดหมายนี้

 

“เรียวซูเกะ-ซามะ, คุณเป็นคนที่สำคัญที่สุดในไฮแลนด์ ถ้าคุณดันตัวเองหนักมากไป…” (โนเอล)

 

“ชั้นไม่ได้ดันตัวเอง” (ซากุไร)

 

เขาตอบมาอย่างมีพลัง

 

“…งั้น, ทำไม?” (โนเอล)

 

“ชั้นอยากจะฟังต่อเรื่องของการทำงานของเธอในโบสถ์เทพธิดา” (ซากุไร)

 

“เรื่องนั้น…?” (โนเอล)

 

ในการพบกันครั้งก่อน, ชั้นได้พูดเกี่ยวกับงานส่วนตัวฉันนิดหน่อยในเรื่องของการยกเลิกการเลือกปฏิบัติของเผ่าพันธุ์

 

มันเป็นนโยบายที่ถูกต่อต้านอย่างหนักจากราชวงศ์และขุนนาง

 

พูดจากใจแล้ว, ชั้นเริ่มรู้สึกเหมือนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำด้วยตัวเอง, และฉันเพียงแต่บ่น

 

ฮีโร่แห่งแสง-ซามะฟังนั้นด้วยรอยยิ้ม

 

แต่ฉันไม่คิดว่ามันเป็นการคุยที่สนุกนะ…

 

“ชั้นรู้สึกว่ามันเป็นครั้งแรกที่ชั้นได้ยินตัวจริงของเธอ, และมันทำให้ชั้นมีความสุข” (ซากุไร)

 

“?!”

 

ฉันตกใจ

 

ฉันมีสกิล [ความงดงามที่สมบูรณ์แบบ]

 

ผลของมันคือนั่น, ไม่ว่าเป็นใคร, มันจะมอบความประทับใจที่ดีให้กับเขา

 

ขอบคุณสิ่งนี้, ฉันไม่มีปัญหาที่จะจัดการกับคนที่ฉันพบเป็นครั้งแรก

 

แต่เพราะสิ่งนั้น, ฉันไม่สามารถมีความสำพันธ์อันใกล้ชิดกับใครได้เลย

 

ถ้าชั้นพูดถึงบางคนแบบนั้น, มันจะเป็น…เจ้าหญิงโซเฟีย ที่มีตำแหน่งใกล้เคียงกับฉัน, ดังนั้นฉันได้มีความรู้สึกแบบเครือญาติกับเธอ

 

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ถูกชี้ออกมาว่าฉันไม่ได้แสดงตัวตนจริงๆของฉัน…นอกจากปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

 

“ชั้นคิดว่าในที่สุดเราก็เข้าใกล้กันนิดหน่อยแล้ว ชั้นเลยรู้สึกว่าชั้นไม่ควรพลาดการพบกันของเราวันนี้” (ซากุไร)

 

“…คุณเป็นคนประหลาดนะ, เรียวซูเกะ-ซามะ” (โนเอล)

 

“แต่มันดึกแล้ววันนี้ มาใช้เวลาคุยกันวันหลังเถอะ” (ซากุไร)

 

ในท้ายที่สุด, เราไม่ได้คุยกันมากวันนั้น แต่…

 

(ชั้นควรจะคุยกับเขาดีๆกว่านี้หน่อย…) (โนเอล)

 

ฉันได้สนใจในฮีโร่แห่งแสง, เรียวซูเกะ-ซามะ

 

หลังจากนั้น, ฉันได้คุยกับเขาโดยไม่ใช้สกิลและแสดงตัวจริงของฉัน

 

เกี่ยวกับความแข็งกร้าวของประเทศแห่งแส่ง, เกี่ยวกับความไม่พอใจของฉันของการเลือกปฏิบัติกับเผ่าอื่น, สภาพภายในโบสถ์, และเกี่ยวกับข้อพิพาททางการเมืองของราชวงศ์และขุนนาง

 

เรียวซูเกะ-ซามะ ฟังการบ่นของฉันด้วยรอยยิ้ม

 

ในเวลาที่ฉันรู้ตัว, เขาได้เป็นคนที่ฉันพูดจริงๆด้วยได้

 

การพบกันทุกอาทิตย์เป็นบางอย่างที่ฉันรอคอยมัน

 

ฉันเริ่มชอบเขา

 

แต่นั่นจะมีปัญหา

 

ฮีโร่แห่งแสงมี่คู่หมั้นหลายคน

 

มีคนที่ท้องแล้ว

 

มันทำให้ฉันอิจฉา

 

(ใจเย็น โนเอล ชั้นใจเย็น…) (โนเอล)

 

ฉันใช้สกิลที่ฉันเรียนรู้ในการฝึกที่โบสถ์และใจเย็นหัวใจของฉันลง

 

ฉันเป็นหมายเลขหนึ่ง

 

แล้วก็, ฉันรู้ว่าเรียวซูเกะ-ซามะ ไม่ได้ชอบคู่หมั้นของเขาจริงๆ

 

“พวกเขาพูดพวก…โปรดเลื่อนตำแหน่งตระกูลของชั้น, หรือชั้นอยากได้จุดยืนที่สูงกว่า…” (ซากุไร)

 

เรียวซูเกะ-ซามะมีรอยยิ้มที่ขมขื่นเหมือนเขามีปัญหากับสิ่งนี้

 

ช่างอนาถ

 

แม้ว่าพวกเขาได้มอบเกียรติที่จะมีลูกของฮีโร่แห่งแสง

 

ฉันได้เริ่มได้ยินความกังวลของเรียวซูเกะ-ซามะด้วย

 

เราตอนนี้ได้ใกล้กันพอที่จะคุยกันโดยไม่มีการเก็บไว้

 

จนถึงวันนั้น…

 

การปราบออราเคิลแห่งความมืดที่ลาโฟรเอจในประเทศแห่งความมืด

 

นายกรัฐมนตรีเสนอสิ่งนี้กับราชาเพื่อลดความไม่สบายใจของผู้คน

 

คนที่จะทำหน้าที่นี้คืออัศวินแห่งแสงเป็นกองกำลังหลัก

 

ฮีโร่แห่งแสง, เรียวซูเกะ-ซามะ, เป็นคนที่ทำหน้าที่ที่สำคัญที่สุด

 

สกิลของเขา [ลบล้างสถานะผิดปรกติ] ได้ถูกใช้งาน

 

เวทมนตร์เสน่ห์ของออราเคิลแห่งความมืดไม่สามารถถูกต่อต้านไม่ว่าใครก็ตาม

 

ถ้าเธอเอาจริง, เธอสามารถฟื้นประเทศแห่งความมืดได้

 

แผลคือตัดมันจากรากก่อนสิ่งนั้นจะเกิดขึ้น

 

แผนสำเร็จอย่างปลอดภัย

 

แต่หัวใจและจิตวิญญานของเรียวซูเกะ-ซามะ {ได้เหนื่อยมาก} เมื่อเขากลับมา

 

“เจ้าหญิงโนเอล, ในสายตาของชั้น, ผู้คนของลาโฟรเอจได้ใช้ชีวิตที่แย่ ด้วยความพยายามที่ดีที่สุดของพวกเขา มันมีจุดหมายอะไรมั้ยในการฆ่าคนพวกนี้ ที่ปกป้องออราเคิลแห่งความมืด…?” (ซากุไร)

 

“นั่น…” (โนเอล)

 

“ชั้นได้ถูกด่าโดยออราเคิลแห่งความมืด…ว่าเราเป็นพวกผู้ปล้นสะดม ว่าพวกเค้าแค่อยากอยู่ในความสงบสุข…” (ซากุไร)

 

“……”

 

ในรายงาน, มันถูกเขียนว่าผู้คนที่ปกป้องออราเคิลแห่งความมืดได้ถูกโปรยเสน่ห์โดยเวทมนตร์ของเธอ, แต่มันไม่เหมือนว่าเธอได้ทำอะไรที่ชั่วร้าย

 

แต่นอกเหนือจากออราเคิลแห่งความมืดเอง ที่ไม่สามารถฆ่าได้เพราะคำสาบแก้แค้น, ทุกคนรอบออราเคิลแห่งความมืดได้ถูกกำจัด

 

คนที่ทำสิ่งนั้นคือเทมพลาร์

 

คนที่ออกคำสั่งคือโป้ป

 

เร็วซูเกะ-ซามะไม่เห็นด้วยกับแผนนั้น

 

อย่างน้อยที่สุด, เขาได้รู้สึกไม่เชื่อใจกับประเทศแห่งแสงตอนนี้

 

ตั้งแต่วันนั้นมาก, เรียวซูเกะ-ซามะเริ่มไปพบกันออราเคิลแห่งความมืด

 

“เรียวซูเกะ-ซามะ, เธอไปเจอกับออราเคิลแห่งความมืดเหรอ…?” (โนเอล)

 

“ใช่, ชั้นได้ยินแต่ฝั่งของไฮแลนด์จนถึงตอนนี้ ชั้นควรจะฟังความคิดเห็นของคนอื่นนอกจากไฮแลนด์ด้วย” (ซากุไร)

 

คำพูดของเรียวซูเกะ-ซามะนั้นถูกแล้ว

 

แต่ฉันได้ไม่สบายใจ

 

แม้ว่าฉันได้เกือบถูกโปรยเสน่ห์โดยออราเคิลแห่งความมืดด้วยเพื่องแค่การมอง, แต่กระนั้น, เขาได้ไปเจอคนแบบนั้น

 

เขาได้ถูกโปรยเสน่ห์แล้วเหรอ?

 

ฉันได้รู้สึกครุมเครือ

 

ฉันคิดอย่างใจจดใจจ่อที่จะหาแผน, และในองค์ประกอบขของหน่วยที่จะไปปราบมังกรต้องห้าม ที่ปรากฏตัวในลาเบรินทอส, ชั้นได้เขาไปในหน่วยของเรียวซูเกะ-ซามะ

 

การเรียกร้องขอกำลังเสริมของประเทศแห่งน้ำคือความยินดีจะพยายาม

 

ฉันได้ออกจากประเทศไปด้วยกันกับเขา

 

ฉันอย่างจะให้เขาเปลี่ยนอารมณ์ของเขา

 

เขามีหน้าที่มืดมนเมื่อเขาออก

 

สีหน้านั้นเปลี่ยนเมื่อเขามาทีลาเบรินทอสโดยเร็ว

 

“ซากิ! ชั้นเจอกับทากัตซูกิ-คุงด้วยล่ะ!” (ซากุไร)

 

“อืม, ทากัตซูกิ-คุง, ที่เป็น, เพื่อนร่วมชั้นของเราเหรอ…?”

 

มันเป็นซักพักแล้ว ตั้วแต่เรียวซูเกะ-ซามะแสดงสีหน้าที่สนุกสนาน ขณะที่เขาพูดกับหนึ่งในคู่หมั้นของเขา, โยโกยามะ ซากิ-ซัง

 

“เรียวซูเกะ-ซามะ, บางอย่างดีๆเกิดขึ้นเหรอ?” (โนเอล)

 

ฉันได้สนใจมันและพยายามถามเกี่ยวกับมัน

 

“เจ้าหญิงโนเอล, ชั้นได้เจอกับเพื่อนวัยเด็กของชั้น! ชั้นไม่ได้ยินเกี่ยวกับเค้าตั้งแต่การคุยที่เค้าจะยังอยู่ในวิหารแห่งน้ำ, ชั้นเลยกังวลเกี่ยวกับเข้า ชั้นโล่งใจ…” (ซากุไร)

 

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเรียวซูเกะ-ซามะมีความสุขมาก

 

ความสนใจฉันได้ถูกจับ, ดังนั้นฉันพยายามจะสืบประวัติของนักผจญภัยคนนั้น

 

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ…นักผจญภัยระดับเหล็ก?” (โนเอล)

 

เขเป็นคนต่างโลก, และเป็นนักผจญภัยในเขตชนบทที่เรียกว่ามักกาเรน

 

ความเร็วของเขาในการไต่ระดับค่อนข้างเร็ว

 

แต่สำหรับคนต่างโลก, นี่เป็นเรื่องที่ประวัติศาตร์ที่เฉยๆ

 

ฉันไม่ได้ใส่ใจมากแล้วปล่อยมันไว้ที่มุมของใจของฉัน

 

ครั้งต่อไปที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับเขาคือหลังการปราบมังกรต้องห้าม

 

“…เค้าลากมังกรต้องห้ามออกมาสองตัวด้วยเวทมนตร์ระดับกษัตริย์?” (โนเอล)

 

“ใช่, นั่นทากัตซูกิ-คุง! ชั้นรู้ว่าชั้นควรให้เค้าช่วยตั้งแต่แรกเลยล่ะ” (ซากุไร)

 

ซากุไร-คุงพูดในความตื่นเต้น

 

ในรายงาน, มันถูกเขียนว่าทากัตซูกิ มาโกโตะเป็นนักเวทย์ฝึกหัด

 

ไม่มีทางที่เขาใจใช้เวทมนตร์ระดับกษัตริย์ได้

 

แต่อัศวินทั้งหมดได้พูดว่าพวกเขาเห็นมัน

 

“ชั้นควรจะเจอเค้าครั้งนึง…” (โนเอล)

 

ชั้นมี [ดวงตาแยกแยะ: ระดับเหนือกว่า]

 

มันไม่ใช่ระดับของสกิล [อ่านใจ] ในตำนานแต่ฉันมั่นใจว่าฉันสามารถเห็นบางคน อย่างทะลุปรุโป่ง

 

ถ้าเขาเป็นคนที่พึ่งพาได้จริงๆ, ฉันจะให้เขามาที่ประเทศแห่งแสง

 

เพราะทั้งหมดมันดูเหมือนเขาเป็นคนที่สนิทกับเรียวซูเกะ-ซามะ

 

มันจะทำให้ฉันมีความสุขขึ้นได้ถ้ามีคนมากกว่านี้สนับสนุนเขา

 

“…ชั้นคือทากัตซูกิ มาโกโตะ”

 

ความประทับใจของฉันเมื่อชำเลืองมองคือ…เขาเป็นชายหนุ่มธรรมดา

 

เขาไม่เหมือนนักเวทย์ที่มีทักษะหรือนักรบที่แข็งแกร่ง

 

เขาดูเหมือนคนดี, แต่พึ่งพาไม่ได้เล็กน้อย

 

คนธรรมดาที่หาที่ไหนก็ได้

 

นั่นคือที่ [ดวงตาแยกแยะ] ได้บอกฉัน

 

แต่สัญชาติญานของฉันบอกว่า…

 

(เขา…คืออะไร? มันกวนใจชั้น) (โนเอล)

 

ฉันไม่เข้าใจ

 

แต่ฉันชวนเขามาอย่างแข็งขันไม่ได้ถ้าเจ้าหญิงโซเฟียอยู่ที่นี่

 

และมันดูเหมือนเขาตัดสินใจจะอยู่ต่อในประเทศแห่งน้ำ

 

ดังนั้น, ฉันเรียกเขามาที่ประเทศแห่งแสงเพื่อมอบรางวัลให้เขา สำหรับงานของเขาในการปราบมังกรต้องห้าท และได้เจรจากับเขา

 

นั่นคือที่ฉันคิด

 

“เอ๋? ทากัตซูกิ มาโกโตะ-ซามะ ได้เป็นฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของประเทศ?” (โนเอล)

 

มันทำให้ฉันตกใจ

 

มันยังไม่นานตั้งแต่เรากลับมาจากลาเบรินทอส

 

ดูเหมือนเจ้าหญิงโซเฟียและเขาจะไม่เป็นมิตรกัน

 

แค่อะไรได้เกิดขึ้น?

 

จากนั้น, ฮีโร่ของโรเซส, ทากัตซูกิ มาโกโตะ, มาถึงที่ไฮแลนด์

 

(เค้าเอาชนะฮีโร่สายฟ้า, เกราลท์…) (โนเอล)

 

ข่าวลือเกี่ยวกับเขาได้เต็มปราสาท

 

มากกว่านั้น…

 

“เอ๋?…เธออยากจะรู้เกี่ยวกับฮีโร่มาโกโตะ…? โนเอล-ซามะ, เค้าเป็นฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำ!” (โซเฟีย)

 

ทัศนคติของโซเฟีย-ซังได้ทำการเปลี่ยน 180°

 

“ช-ใช่ มันโอเค, โซเฟีย-ซัง ชั้นจะไม่พยายามรับเค้ามาที่ประเทศแห่งแสง” (โนเอล)

 

“สัญญานะ, โนเอล-ซามะ” (โซเฟีย)

 

การเปลี่ยนในโซเฟีย-ซังที่ถูกเรียกว่าเจ้าหญิงน้ำแข็งแกะสลัก

 

ตาเธอลุกวาวเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอพูดเกี่ยวกับเขา

 

ไม่มีความจำเป็นแม้แต่การใช้ [ดวงตาแยกแยะ]

 

นี่คือหญิงสาวในความรัก…?

 

อย่างไรก็ตาม, พอมาคิดว่าโซเฟีย-ซังที่พูดว่า ‘ชั้นจะมอบตัวชั้นเพื่อประเทศแห่งน้ำ ชั้นจะไม่มีวันแต่งงาน’ จะออกมาเป็นแบบนี้

 

คนเปลี่ยนจริงๆ

 

ฉันอยากให้ดอกไม้แห่งความรักของเธอบาน

 

ฉันไม่รู้ว่ามันมีอะไรที่ฉันช่วยได้มั้ย, แต่ฉันอยากจะเชียร์เธอจากเงามืด

 

แม้อย่างนั้น, การที่ถูกเคารพขนาดนี้โดยเรียวซูเกะ-ซามะ, และสามารถขโมยหัวใจของโซเฟีย-ซัง

 

ทากัตซูกิ มาโกโตะนั่น…เขามีอะไรจริงๆ

 

ครั้งหน้าที่เขาปรากฏตัว, ฉันได้ช็อก

 

“อ-อัศวินผู้คุ้มกันของ อ-ออราเคิลแห่งความมืด?! มาโกโตะ-ซามะ, นายคิดอะไรอยู่?! แม้ว่านายอยู่ด้วยกันกับเจ้าหญิงโซเฟีย” (โนเอล)

 

สมาชิกของประเทศแห่งน้ำได้ร้องขอการประฉุมในตอนดึกดื่นอย่างกระทันหัน

 

มากกว่านั้น, มาด้วยกันกับออราเคิลต้องสาป

 

แต่ที่พวกเขาบอกฉันช็อกมากขึ้นไปอีก

 

กึ่งสัตว์ในเมืองหลวงได้ตกอยู่ในคำสาปมามากกว่าสิบปีโดยโบสถ์งู

 

และมันจะถูกใช้งานจากการก่อกบฏพรุ่งนี้

 

(ม-ไม่มีทาง…ซิมโฟเนียจะล่มสลายก่อนเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่จะฟื้นคืนชีพซะอีก…) (โนเอล)

 

เมื่อฉันได้อยู่ในขอบเหวของการตกไปอยู่ในความสิ้นหวัง

 

“แล้วก็, นี่คือแผนของผม” (มาโกโตะ)

 

ฮีโร่ของโรเซส, มาโกโตะ, เสนอแผนที่จะรอดจากเรื่องนี้เหมือนมันไม่มีอะไรเลย

 

เพื่อใช้ฝนเป็นตัวกลางสำหรับการใช้เวทมนตร์แก้คำสาปของออราเคิลแห่งความมืด

 

“แล้วก็, ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ, โปรดควบคุมอากาศด้วย” (มาโกตะ)

 

“ช่างเป็นการใช้แรงงานทาส มันจะแพงนะ”

 

“เลือดเหมือนเดิม, ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

 

เขาได้ถามปราชผู้ยิ่งใหญ่-ซามะให้ควบคุมอากาศที่เป็นเรื่องที่สมควรจะยากได้อย่างง่ายดาย

 

และซิมโฟเนียได้หนีออกมาจากการทำลายล้างที่แน่นอน

 

หลังจากนั้น, เขาหยุดการโจมตีของโบสถ์งูและกำจัดมอนสเตอร์ 1,000 ปีทั้งหมด

 

ไม่มีใครแล้วที่ไม่รู้ถึงพลังของเขา

 

แต่จากโซเฟีย-ซัง, ตัวเขาเองไม่รู้เรื่องนี้นะ…

 

และบนนั้น, มี {ข่าวลือนั่น}

 

ฉันคิดว่าฉันควรจะพูดกับเขาไม่ว่าอย่างไร

 

◇มุมมอง ทากัตซูกิ มาโกโตะ◇

 

ชั้นสูงสุดของปราสาทไฮแลนด์

 

ลึกข้างในประตูใหญ่ที่ถูกปกป้องด้วยอัศวินสีทอง คือห้องที่เห็นว่าโนเอลนั่นอยู่

 

“ขออภัย…” (มาโกโตะ)

 

ผมได้เข้าไปอย่างประหม่า

 

โนเอลได้อยู่หน้าหน้าต่างบานใหญ่, ยิ้มด้วยแสงที่ส่องมาที่หลังเธอ

 

ดั่งออกมาจากภาพวาด

 

“ยินดีที่นายมา, ฮีโร่มาโกโตะ-ซามะ ชั้นได้ยินว่านายจะกลับไปที่ประเทศแห่งน้ำ นายควรจะใช้เวลาที่นี่นะ, รู้มั้ย” (โนเอล)

 

“คนแปลกหน้ามาหาชั้นทุกวัน, ชั้นผ่อนคลายไม่ได้เลย” (มาโกโตะ)

 

“โอ้ชั้น, อย่างนั้นเหรอ เรียวซูเกะ-ซังได้เศร้าที่นายจะจากไปนะ, รู้มั้ย?” (โนเอล)

 

“…อ่าา” (มาโกโตะ)

 

ตอนนี้เมื่อเธอพูดถึงมัน, ผมไม่ได้คุยกับซากุไร-คุงเลยตั้งแต่เหตุการเกิดขึ้น

 

เขาดูเหมือนจะยุ่งอยู่ตลอด, ดังนั้นผมเลยจบที่การงดและไม่ได้เจอเขา

 

“โปรดให้ชั้นพูดกับนายหน่อยเกี่ยวกับแผนของฮีโร่-ซามะในอนาคต” (โนเอล)

 

-เกี่ยวกับแผนการเดินทางทางเหนือปีหน้า

 

-เกี่ยวกับการประชุมประจำของฮีโร่ของหกประเทศ และหัวหน้าสมาชิกของประเทศ

 

-เกี่ยวกับการร่วมมือกับประเทศอื่นเมื่อมอนสเตอร์มีปัญหาอย่างมอนสเตอร์ต้องห้ามปรากฏขึ้น

 

-เกี่ยวกับที่ไม่มีประเทศไหนยอมรับโบสถ์งู

 

มันเป็นการคุยแบบนั้น

 

นั่นปรกติ

 

มันไม่ใช่บางอย่างที่ต้องการให้เจ้าหญิงคุยกับผมเป็นการส่วนตัว

 

“พูดถึงแล้ว, ชั้นได้ออกทะเลไปหน่อยแต่…” (โนเอล)

 

สีหน้าของเจ้าหญิงโนเอลเปลี่ยนไป

 

จากสีหน้าที่ซีเรียสก่อนหน้า มาเป็นหยอกๆ

 

“นายคิดยังไงกับโซเฟีย-ซัง?” (โนเอล)

 

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

 

นี่อะไรกระทันหัน?

 

“ชั้นซาบซึ้งที่ได้ถูกทำให้เป็นฮีโร่” (มาโกโตะ)

 

ผมให้คำตอบที่ปลอดภัย

 

แต่มันดูเหมือนว่ามันต่างจากการตอบที่เจ้าหญิงโนเอลคาดหวัง

 

“นายคิดยังไงกับโซเฟีย-ซัง, ในฐานะสาว…?” (โนเอล)

 

“อืม…” (มาโกโตะ)

 

นี่อะไร?

 

ผมได้มีปัญหากับการตอบ, เจ้าหญิงโนเอลถอนหายใจและยิ้ม

 

“มาโกโตะ-ซามะ, นายได้เป็นอัศวินผู้คุ้มกันของออราเคิลแห่งความมืด, ใช่มั้ย? นายไม่ได้ถูกเสน่ห์นะ, ชั้นหวัง” (โนเอล)

 

“มันโอเค มันดูเหมือนว่าเวทมนตร์เสน่ห์ไม่มีผลกับชั้นเลยซักนิด” (มาโกโตะ)

 

โนอา-ซามะ มอบตาประประทับแห่งความมั่นใจกับสิ่งนั้น

 

ผมได้รู้ตอนนี้ถึงผลที่ซ่อนอยู่ของผู้เล่นอาร์พีจี

 

“แต่ชั้นไม่เชื่อเลยนะจากใจ…แต่ชั้นโล่งใจนะ โปรดช่วยเหลือโซเฟีย-ซังต่อไปนะ, โอเคมั้ย?” (โนเอล)

 

“แน่นอน ทั้งหมดเพราะชั้นชอบประเทศแห่งน้ำ” (มาโกโตะ)

 

ผมไม่มีปัญหากับนั่น

 

คือที่เธออยากได้ยินรึเปล่า?

 

หลังจากดูเหมือนว่าเธอรำพึงเกี่ยวกับอะไรบางอย่าง, เจ้าหญิงโซเฟียพูด

 

“พูดถึงแล้ว…นายรู้มั้ยว่าพวกเขาเรียกนายว่ายังไงกันในประเทศแห่งแสง, มาโกโตะ-ซามะ?” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลทำสีหน้าที่ยากจะอธิบาย

 

“…ไม่” (มาโกโตะ)

 

ชื่อเล่นเหรอ?

 

ผมมีบางอย่างแบบนั้นด้วย?

 

หลังจากหยุดไปซักพัก, เจ้าหญิงโนเอลพูด

 

“คนรักของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ” (โนเอล)

 

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

 

เธอพูดอะไรนะเมื่อกี้นี้?

 

“คนรักของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ…นั่นเป็นชื่อเล่นที่พวกเค้ามอบให้นายกัน, มาโกโตะ-ซามะ” (โนเอล)

 

“เดียว, นั่นอะไรน่ะ?!” (มาโกโตะ)

 

นั่นหนักกว่าก็อบลินคลีนเนอร์อีกนะ!

 

“มันเป็นเพราะปาร์ตี้ฉลองวันก่อน” (โนเอล)

 

นั่น, หือห์

 

แต่แค่นั้นเรอะ?

 

“ขอบคุณสิ่งนั้น, ไม่มีคนในประเทศแห่งแสงที่ต่อต้านนายได้อีกแล้ว, มาโกโตะ-ซามะ” (โนเอล)

 

“…หือห์?” (มาโกโตะ)

 

นั่นหมายความว่ายังไง

 

“ชั้นจะอธิบาย ถึงจุดยืนของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะในประเทศแห่งแสง” (โนเอล)

 

“…ถ้าผมจำไม่ผิด, เธอเป็นคนที่สามที่สำคัญที่สุดในไฮแลนด์, ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

 

ฟูจิ-ยังบอกกับผมสิ่งนี้

 

“นั่นเป็นที่สาธารณะเข้าใจ ในประเทศนี้, สหายของผู้กอบกู้ในตำนานอาเบล-ซามะนั้น ถูกปฏิบัติเหมือนพระเจ้า ราชาของไฮแลนด์ได้สืบทอดประเทศที่อาเบล-ซามะเป็นคนพบ โป้ปของโบสถ์เทพธิดาได้สืบทอดต้ำแหน่งของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ…เป็นลูกหลานของนักเวทย์ในตำนาน” (โนเอล)

 

“แต่จริงๆแล้วเธอเป็นคนคนนั้นเองนะ” (มาโกโตะ)

 

เจ้าหญิงโนเอลพยักหน้ากับสิ่งนี้

 

“นั่นถูกแล้ว…พูดอีกอย่างคือ, ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ซามะนั้นใกล้กับการเป็นพระเจ้า” (โนเอล)

 

“……”

 

“ราชา…พ่อของชั้นและโป้ปไม่สามารถยกหัวของพวกเค้าได้กับปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะคือคนที่ไม่มีความสนใจในอิทธิพลทางการเมือง, ดังนั้นชื่อของเธอเลยเป็นแค่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่, แต่อำนาจของเธอนั้นสูงสุด” (โนเอล)

 

“อย่างนั้นเหรอ…” (มาโกโตะ)

 

เธอเป็นครูสอนเวทย์ของลูซี่หลังๆมานี่, ดังนั้นผมสามารถคุยกับเธอได้ค่อนข้างไร้ความกังวล

 

งั้นนั้นก็ไม่ดี, หือห์

 

“ดูเหมือนเธอไม่สังเกตุ มันเหมือนที่โซเฟีย-ซังบอกเลย” (โนเอล)

 

“เจ้าหญิงโซเฟียพูดอะไรเหรอ?” (มาโกโตะ)

 

“ฮีโร่มาโกโตะ-ซามะ ไม่มีความรู้ตัวเลยกับสิ่งที่เค้าทำด้วยตัวเอง” (โนเอล)

 

“…นั่น…” (มาโกโตะ)

 

(จริง) (โนอาห์)

 

โนอาห์-ซามะ?

 

(สำนึกในความทึบซะ) (โนอาห์)

 

เออ๋, แต่ผมเป็นผู้เล่นที่เล่นอย่างระวังนะ

 

(นายระวังก่อนจะเอาเคลียร์เหตุการณ์, แต่นายไม่สนใจมันเลยหลังจากเคลียร์มัน) (โนอาห์)

 

จริงเหรอ?

 

มันจริงที่ว่าหลังจากสำเร็จเหตุการณ์แล้ว, ผมไม่ได้สนใจมัน…

 

“มาโกโตะ-ซามะ?” (โนเอล)

 

เจ้าหญิงโนเอลแอบมองหน้าผม

 

เธอใกล้เกินไปหน่อยนะนั่น

 

“ขอบคุณที่เตือน ชั้นจะระวังตัว” (มาโกโตะ)

 

“ใช่ แล้วได้โปรดสนิทกับโซเฟีย-ซังต่อจากนี้ไปด้วยนะ, โอเค๊?” (โนเอล)

 

“โอเค” (มาโกโตะ)

 

เธอดันเจ้าหญิงโซเฟียให้ผมจริงๆนะ, หือห์

 

เธอบอกผมด้วยว่าถ้าผมมีเวลา, ไปหาซากุไร-คุงด้วย

 

นายถูกรักนะ, ซากุไร-คุง

 

ผมมอบคำขอบคุณและจากมา

 

…มันดูเหมือนเรื่องของโนอาห์-ซามะยังไม่ถูกเปิดเผย

 

นั่นโล่งใจ

 

◇◇

 

“เธอบอกอะไรนายที่เจอกันเหรอ, มาโกโตะ?” (ลูซี่)

 

“ทากัตซูกิ-คุง, ไปกินข้าวเถอะ~” (อายะ)

 

“นายมาสายนะ อัศวินของชั้น” (ฟูเรีย)

 

ลูซี่และซา-ซังได้รอผมอยู่ที่ทางเข้าของปราสาทไฮแลนด์

 

ฟูเรีย-ซังได้ใส่เสื้อคลุมที่มีฮู้ดที่มันลึกลงไปจนเราไม่เห็นหน้าของเธอ

 

“ขอโทษ, ทำให้เธอรอ มาคุยระหว่างกินที่เรือบินของฟูจิ-ยังเถอะ” (มาโกโตะ)

 

หลายอย่างเกิดขึ้น, แต่ผมทำสิ่งที่ทำได้ที่นี่

 

กลับมักกาเรนกันเถอะ

 

 

 

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอนได้ทั้ง facebook และ discord