ตอนที่ 227 การกบฏ [รีไรท์]

เหิงจิ่งชั่วยืนขึ้นและรีบตรงไปอยู่หน้าของอันดับที่หนึ่ง!

แทบจะทุกคนที่ตื่นเต้นทันที ทั้งสองคนนี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ตระการตาที่สุดในงานสมาคมเยาวชนนี้อย่างแน่นอน ฉู่หลิวเยว่เป็นเพียงเด็กใหม่ แต่พลังการต่อสู้ขอนางนั้นยอดเยี่ยมมาก มันไม่ใช่ปัญหาเลยที่จะชนะด้วยการก้าวกระโดด เหิงจิ่งชั่วมีความก้าวหน้าต่อเนื่องอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ก็ไม่สามารถที่จะมองข้ามได้!

เมื่อสองคนนี้มาเจอกัน มันช่างน่าสงสัยเสียจริงว่าใครจะชนะแล้วยืนบนอันดับที่หนึ่ง!

ภายใต้การจ้องมองของดวงตานับไม่ถ้วน ฉู่หลิวเยว่ยืนขึ้นแล้วพยักหน้าเบาๆ

“เชิญ!”

…

“คาดไม่ถึงว่าในท้ายที่สุดมันจะเป็นการประลองระหว่างเราสองคน”

เหิงจิ่งชั่วเอามือทั้งสองประสานกันแล้วยกขึ้นในระดับหน้าอกพลางยกยิ้ม

ฉู่หลิวเยว่ก็ไม่ต่างนางยิ้มที่ดูเหมือนไม่ยิ้ม

“เจ้าน่าจะคิดได้ตั้งนานแล้ว”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเหิงจิ่งชั่วหยุดนิ่งครู่หนึ่ง แต่เพียงครู่เดียวมันก็หายวับไปก่อนจะยิ้มแล้วเอ่ยต่อ

“แม่นางฉู่ช่างพูดล้อเล่นเก่งจริงๆ มางานสมาคมเยาวชนใครจะไม่อยากชนะ? ข้าแค่ไม่คิดว่าจะสามารถเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้ และข้าไม่ได้คาดหวังว่าคู่ประลองคนสุดท้ายจะเป็นเจ้าจริงๆ”

ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้สนใจฟังแม้แต่คำเดียว เหิงจิ่งชั่วเมื่อเอ่ยจบเขาก็เตรียมพร้อมอย่างเห็นได้ชัด ก่อนหน้านี้เขาจงใจปกปิดพลังของเขา จนกระทั่งเขาเผชิญหน้ากับองค์รัชทายาท ในที่สุดเขาก็แสดงให้เห็นขอบเขตที่แท้จริง นางเกือบจะคิดไปแล้วว่าเขาจะใช้วิธีการอื่น

“เลิกพูดเรื่องไร้สาระแล้วมาเริ่มกันเลยดีกว่า!”

เมื่อกล่าวจบฉู่หลิวเยว่ นางก็นำค่ายกลของผลึกสีดำออกมาทันที!

ดวงตาของเหิงจิ่งชั่วกระตุกเล็กน้อย

การเคลื่อนตัวของฉู่หลิวเยว่ เป็นเรื่องยากที่จะรับมือ…

…

“ฉู่หลิวเยว่แสดงท่าสังหารทันทีที่ขึ้นบนเวที นั่นดูท่าจะไม่ค่อยดีใช่หรือไม่”

ไป๋เชินถามอย่างกังวล

ซุนจ้งหยวนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

“เช่นนั้นนางจะทำอันใดได้อีก อย่างไรเสียเหิงจิ่งชั่วเป็นผู้ฝึกยุทธ์สูงสุดระดับสี่”

ช่องว่างระดับระหว่างทั้งสองนั้นเหมือนราวกับอ่าว หากฉู่หลิวเยว่ไม่พยายามอย่างเต็มที่ตั้งแต่ต้นการประลองมันก็จะจบลงในไม่ช้าอย่างแน่นอนนี้

ถ้าถึงเวลานั้น นางคงไม่มีโอกาสใช้กลเม็ดนี้ด้วยซ้ำ

“แต่ก่อนหน้านี้นางใช้พลังมากเกินไป และแน่นอนว่ามันยังไม่ฟื้นอย่างเต็มที่ นี่…”

“หลังจากชนะซือถูจื่อเยว่นั้นก็ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว แม้ว่านางจะแพ้ในการประลองนี้ก็ยังคงเป็นที่สอง นางยังเป็นผู้ฝึกยุทธ์ในสำนัก ครั้งนี้ตราบใดที่นางพยายามทำให้ดีที่สุดนางจะไม่เสียใจ”

ไป๋เชินก็คิดเช่นนั้นเช่นกัน เขาก็ไม่ได้พูดอันใดมากกว่านี้

…

“ค่ายกลพุทธสัตตบุษย์!”

เสียงนุ่มนวลเอ่ยขึ้นเบาๆ จากฉู่หลิวเยว่ กลีบดอกบัวชั้นแรกก็ค่อยๆ ผลิบาน ทันทีหลังจากนั้น ชั้นที่สองก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

และแล้วดอกบัวหลวงก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

แรงกดดันอันทรงพลังแพร่กระจายอย่างเงียบๆ การใช้ค่ายกลพุทธสัตตบุษย์สองครั้งติดต่อกันนั้นทำให้ฉู่หลิวเยว่เกือบจะหมดพลัง แต่พลังของค่ายกลระดับสี่ก็เพียงพอที่จะจัดการกับจุดสูงสุดระดับสี่ได้!

ตราบใดที่การเคลื่อนไหวหนึ่งครั้งเป็นอันตรายถึงชีวิต เหิงจิ่งชั่วก็ไม่มีพลังตีกลับ นางจะสามารถชนะได้ เหิงจิ่งชั่วมองไปที่ดอกบัวที่บานช้าๆ ท่าทีของเขาก็ค่อยๆ เคร่งขรึม มือของเขาพับลงเล็กน้อยที่ด้านหน้า พลังดั้งเดิมของเขารวมตัวกันขึ้นอย่างรวดเร็ว!

ทรงกลมที่สว่างราวกับดวงจันทร์ค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา!

แสงสว่างทรงกลมดูร้อนแรงดุจไฟ แต่จริงๆ แล้วมันช่างหนาวเหน็บ หมอกสีขาวค่อยๆ รวมตัวแล้วปกคลุมบริเวณโดยรอบ แม้แต่มือของเหิงจิ่งชั่วก็ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง พลังของทั้งสองกำลังสะสมอยู่ในตัวของพวกเขาเอง!

เหิงจิ่งชั่วปล่อยลำแสงในมือของเขาไปข้างหน้า

“ตะครุบจันทร์!”

ลำแสงทรงกลมพุ่งเข้าหาฉู่หลิวเยว่อย่างรวดเร็ว

ฉู่หลิวเยว่กระตุ้นพลังดั้งเดิมในร่างกายของนางเพื่อหนีทันที

“บรรจบ!”

กลีบใหญ่ของดอกบัวโบกสะบัดเบาๆ แล้วปิดลง!

เช่นเดียวกับการต่อสู้ครั้งก่อนกับซือถูจื่อเยว่ ลำแสงทรงกลมของเหิงจิ่งชั่วค่อยๆ ลดความเร็วของมันลง และในที่สุดก็ตกลงสู่ค่ายกลพุทธสัตตบุษย์ ซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยกลีบดอกบัวอย่างสมบูรณ์!

ในสนามมีเพียงสองกองกำลังที่ใช้ความรุนแรงที่เหลือต่อสู้กัน แม้ว่าทุกคนจะมองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความผันผวนที่มาจากกลีบดอกบัวที่สั่นไหว!

‘ฉู่หลิวเยว่ยังสามารถชนะในครั้งนี้ได้หรือไม่…ค่ายกลพุทธสัตตบุษย์จะสามารถกลืนกินพลังของเหิงจิ่งชั่วอีกครั้งจริงหรือ…’

‘ข้าไม่คิดว่ามันง่ายขนาดนั้น ฉู่หลิวเยว่เพิ่งประลองมาก่อนหน้านี้ ในตอนนี้มีพลังเหลือไม่มากแล้ว พลังของค่ายกลพุทธสัตตบุษย์ก็จะลดลงตามไปด้วย’

‘เช่นเดียวกับเหิงจิ่งชั่ว! หากค่ายกลพุทธสัตตบุษย์นี้ไม่สามารถหยุดเหิงจิ่งชั่วได้ ฉู่หลิวเยว่แพ้อย่างแน่นอน!’

…

ฉู่หลิวเยว่จ้องมองอย่างใกล้ชิดที่ดอกบัวนั้น

นางรู้สึกได้ชัดเจนว่าพลังที่เรียกว่า ‘ตะครุบจันทร์’ ได้รับการแก้ด้วยค่ายกลพุทธสัตตบุษย์ ตราบใดที่ยังคงเป็นเช่นนี้ อีกไม่นานเหิงจิ่งชั่ว…

เพล้ง!

ทันใดนั้น ก็มีเสียงเล็กๆ ดังขึ้นจากค่ายกลพุทธสัตตบุษย์!

คนอื่นไม่ได้ยินเสียงนี้ แต่มันทำให้ฉู่หลิวเยว่ระมัดระวังในทันที นางเห็นกลีบดอกบัวหนึ่งกลีบมีช่องเปิดยาวขนาดหนึ่งนิ้ว สาเหตุที่เสียงของแตกหักเป็นเพราะ…บนกลีบดอกบัวมีชั้นของน้ำค้างแช่แข็งในบางจุดเพราะมันอยู่ข้างในและมีเพียงพื้นที่เล็กๆ เท่านั้น นั่นเป็นสิ่งที่ฉู่หลิวเยว่ไม่ทันได้สังเกต

ชั้นน้ำแข็งที่แช่แข็งทำให้กลีบดอกบัวเปราะบาง และแตกหักง่ายด้วยแรงระเบิดเพียงครั้งเดียว ฉู่หลิวเยว่มองอย่างตั้งใจ แต่ทันใดนั้นก็สังเกตเห็นว่าขอบกลีบที่แตกเป็นสีดำ

ผิดปกติ!

ภายในใจของฉู่หลิวเยว่ตื่นตระหนก ทำให้เกิดความไม่สบายใจอย่างรุนแรง นางไม่อยากคิดเรื่องนี้จึงถอยกลับทันที ในเวลาเดียวกัน ด้วยการสะบัดข้อมือ พรมแดนไวฑูรยะก็ถูกโยนไป อาณาเขตโปร่งใสห่อหุ้มนางไว้ทันที เกือบในเวลาเดียวกัน เหนือดอกบัวขนาดใหญ่มีช่องเปิดที่เหมือนกันนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น!

ทันใดนั้น ดอกบัวก็แตกสลาย!

ลำธารนับไม่ถ้วนกระจัดกระจาย!

พลังที่รุนแรงแผ่ซ่านไปทั่ว!

ลำแสงทรงกลมนั้นก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในสายตาของทุกคน

มันดูเล็กกว่าตอนแรกเล็กน้อย แต่ก็ยังทรงพลังอยู่ดี

เมื่อดอกบัวนั้นแตกสลาย มันก็มุ่งหน้าไปยังฉู่หลิวเยว่อย่างรวดเร็ว!

มีเสียงร้องด้วยความประหลาดใจในฝูงชน

‘ค่ายกลพุทธสัตตบุษย์ของฉู่หลิวเยว่แตกจริงๆ!’

‘คราวนี้ เกรงว่าเหิงจิ่งชั่วจะชนะ…’

‘ช่องว่างในระดับความแข็งแกร่งยังคงมองข้ามไม่ได้…’

เมื่อมองดูสถานการณ์ในสนาม มุมปากของเฉิงหันก็ยกขึ้น

‘ความแข็งแกร่งของจิ่งชั่วนั้นพัฒนาขึ้นอย่างมากจริงๆ และเขายังสามารถทำลายค่ายกลระดับสี่นั้นได้ ซิงเฉินแม้ว่าพี่ชายของเจ้าจะได้รับบาดเจ็บ แต่ตอนนี้จิ่งชั่วได้แสดงฝีมือ และชนะได้อันดับที่หนึ่ง มันถือได้ว่าเป็นการช่วยเหลือจื่อเยว่ และการกอบกู้หน้าสำนักของเรา!’

ซือถูซิงเฉินพยักหน้ารับ

ไม่รู้ว่าเหิงจิ่งชั่วสามารถจัดการกับฉู่หลิวเยว่ เหมือนกับที่เขาจัดการกับองค์รัชทายาทได้หรือไม่ ในเวทีนี้ไม่มีใครสามารถสังหารใครได้ แต่ก็ยังเป็นไปได้ที่จะทำให้บาดเจ็บสาหัส

เนื่องจากเหิงจิ่งชั่วต้องการเป็นที่หนึ่ง ดังนั้น…ต้องทำให้ดีที่สุด

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ความรู้สึกหดหู่ในใจของนางก็ดีขึ้นในที่สุด

ส่วนพรมแดนไวฑูรยะ…เมื่อสิ่งเหล่านี้จบลงมันก็ยังไม่สายเกินไปที่นางจะเอ่ยถาม

…

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมองลำแสงทรงกลมราวกับดวงจันทร์ที่กําลังเข้าใกล้นางอย่างรวดเร็ว พลังที่แข็งแกร่งกระแทกเข้ากับพรมแดนไวฑูรยะ ทำให้พรมแดนไวฑูรยะทั้งหมดต้องล่าถอย!

ฉู่หลิวเยว่เบิกตากว้างอย่างตกใจ!

แม้ว่าพรมแดนไวฑูรยะจะปกป้องนางได้ แต่ถ้านางปรากฏตัวบนเวทีนั่นหมายความว่าล้มเหลวทันที นางต้องกระโดดออกนอกพรมแดนไวฑูรยะกะทันหัน! หาทางที่จะหลีกเลี่ยงการระเบิดนั้น อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้นางเห็นว่าภายในลำแสงทรงกลมนั้น ดูเหมือนจะมีก้อนสีดำปรากฏขึ้น ลมหายใจเย็นยะเยือกทำให้นางตัวสั่น!

หัวใจนางเต้นแรง!

นึกไม่ถึงเลยว่าเหิงจิ่งชั่วจะ…