ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ 34 ปะทะ!
ฉู่หลิวเยว่ตามคนที่เดินชนตัวเองไปจนสุดทาง และออกห่างจากย่านใจกลางเมืองอย่างรวดเร็ว
จนกระทั่งถึงทางตัน ชายผู้หลบหนีผู้นั้นก็หยุดลง
ฉู่หลิวเยว่ยกมือขึ้นกอดอก
“เอาของคืนมา”
ชายผู้นั้นหันกลับมา มองนางอย่างดุร้าย เขาแสยะยิ้มแล้วเขย่าถุงเงินที่แย่งมาจากฉู่หลิวเยว่อย่างเยาะเย้ย
“อยากได้ก็มาเอาเองสิ!”
ฉู่หลิงเยว่เหลือบมองถุงเงินแบนๆ นั่นแล้วถอนหายใจเบาๆ
“เจ้าแน่ใจหรือว่าข้าพกเงินติดตัวมาด้วย”
สีหน้าของชายผู้นั้นหยุดนิ่ง และทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่ง เขาจึงเปิดกระเป๋าเงินของนางออก แต่เห็นว่าไม่มีอะไรนอกจากผ้าเช็ดหน้าสีขาวอยู่ในนั้น!
เขาเผยสีหน้าหงุดหงิด แต่เดี๋ยวๆ ก็หายไป จากนั้นจึงยิ้มยียวนให้ฉู่หลิวเยว่
“เจ้าคิดว่าข้าไล่ตามเจ้ามาเพราะเงินจริงๆ หรอกกระมัง”
ขณะที่เขาพูด เขาก็ชักมีดสั้นออกมาจากเอวของเขา!
จิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัว!
ฉู่หลิวเยว่ไร้ซึ่งความตื่นตระหนกแต่ใบหน้ากลับเผยรอยยิ้มมีเลศนัย
ชายผู้นั้นตกตะลึง จากนั้นก็เรียกสติกลับคืนทันที ไม่มีเงินอยู่ในถุงผ้านี้ตั้งแต่แรก ต่อให้ถูกขโมยไป ฉู่หลิวเยว่ก็ไม่เห็นต้องสนใจ แต่นางก็ยังตามเขามาอีก!
นางจงใจตามเขามา
“หากแมวขโมยอย่างเจ้าทำสำเร็จ อยากขโมยของของข้าก็คิดตื้นๆ ไปหน่อย แต่ใมเมื่อพวกเจ้าอยากให้ข้ามา ข้าก็มา”
คำพูดของฉู่หลิวเยว่ทำให้สีหน้าของชายผู้นั้นย่ำแย่ยิ่งขึ้น
“รนหาที่ตาย”
ชายผู้นั้นตะหวาดลั่น แล้วแทงมีดสั้นในมือไปที่ฉู่หลิวเยว่ด้วยความรวดเร็ว
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่!
ที่เขาลงมือเมื่อครู่นี้ ทำให้ฉู่หลิวเยว่พิจารณาระดับความสามารถของเขาได้อย่างรวดเร็ว
นางหรี่ตา
ดูท่าทาง เรื่องที่พวกซ่งเหลียนสามคนหายตัวไปคราวก่อน คงทำให้คนที่อยู่เบื้องหลังสงสัยในตัวนางแล้ว
แต่คราวนี้ถึงกับส่งผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่มาฆ่านางเองเลย!
ฉู่หลิวเยว่สะบัดเท้าก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว งอขาข้างขวาเล็กน้อย จากนั้นแตะปลายเท้าแล้วกระโดดออกแรง
นางดูเหมือนคนผอมแห้งแรงน้อย แต่นางกลับเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งที่น่าทึ่งและพลังระเบิด จากนั้นจึงพุ่งออกไปทันที!
นางเลือกต่อสู้ตัวต่อตัวกับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่
ฉู่หลิวเยว่พุ่งเตะข้อมือของชายผู้นั้น
ข้อมือของเขาหมุนบิดอย่างรวดเร็ว เพื่อคิดที่จะใช้มีดสั้นแทงขาของฉู่หลิวเยว่
เคร้ง!
เสียงบาดคมดังขึ้นมา
ชายผู้นั้นสัมผัสได้ถึงแรงกระแทกอันทรงพลังจากขาและเท้าของฉู่หลิวเยว่ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกชามือไปทั่วทั้งข้าง
และมีดสั้นของเขาก็ไถลออกไป ทิ้งประกายไฟแสบตาไว้เบื้องหลัง!
เกิดอะไรขึ้น
เขาตกใจและเงยหน้าขึ้นทันที เขาเห็นพื้นรองเท้าของฉู่หลิวอย่างเลือนลาง ซึ่งแววตาเต็มไปด้วยแสงที่เย็นเฉียบและคมกริบ!
เพราะนั่นคือ…ใบมีดที่ทำจากเหล็กกล้าชั้นดี!
เขาไม่รู้ว่าทำไมฉู่หลิวเยว่ถึงมีอาวุธดังกล่าวอยู่บนตัวของนาง แล้วทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อมือ!
ซี๊ดๆ!
ข้อมือของเขาถูกอาวุธคมเฉือนเข้าจนชั้นเนื้อหนังถูกปาดออกไป
“อ๊าก!”
เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว!
เขาก้มมองท่อนแขนของตนเองที่ตอนนี้เลือดไหลอาบ
ฉู่หลิวเยว่ทิ้งตัวลงพื้นแล้วมองสถานการณ์ แล้ส่ายหน้าอย่างนึกไม่พอใจ
“ยังไม่ค่อยคมเท่าไหร่…”
นางรู้ตัวดีว่าตอนนี้มีศัตรูรอบด้าน ดังนั้นนางจึงระมัดระวังการกระทำและคำพูดเป็นอย่างมาก
ตอนที่ระดับยุทธ์ยังไม่ฟื้นฟู นางจึงต้องเสริมความแข็งแกร่งให้การต่อสู้ด้านอื่นๆ ของนาง
ใบมีดที่ซ่อนอยู่ในพื้นรองเท้าทำไว้สำหรับให้ฉู่หนิงโดยเฉพาะ
หากมันคมกว่านี้คงตัดข้อมือชายผู้นั้นขาดไปแล้ว
น่าเสียดายที่วัสดุที่ใช้หล่อใบมีดนี้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่ก็ถือว่าใช้แก้ขัดไปก่อนได้
เมื่อเห็นท่าทางไม่ยี่หระของนาง ชายหนุ่มที่บาดเจ็บก็หงุดหงิดโมโห
ตัวเองเป็นถึงผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ แต่กลับต้องมาสูญเสียมือข้างหนึ่งเพราะคนไร้ชีพจรพิการอย่างฉู่หลิวเยว่!
เบื้องบนบอกว่าต้องหาทางกำจัดฉู่หลิวเยว่ให้สำเร็จ ไม่ว่าอย่างไรเขาจะแพ้นางไม่ได้!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ แววตาของเขาก็วูบไหว แล้วแสยะยิ้มอย่างเย็นชา
“คุณหนูใหญ่ตระกูลฉู่ที่เขาลือกันว่าอ่อนแอไร้ความสามารถ ที่แท้ก็เป็นคนเจ้าเล่ห์อย่างนี้นี่เอง…น่าเสียดาย ต่อให้มีลูกไม้มากกว่านี้ เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งที่แท้จริง มันก็ไร้ประโยชน์เช่นกัน!”
เขาพูดเสียงต่ำ ขว้างมีดสั้นออกไป ประสานมือตรงหน้าเพื่อเริ่มเคลื่อนไหวพลังปราณในร่างกาย!
หลังจากนั้น ดาบวายุสีเขียวครามก็ควบแน่นรอบตัวอย่างรวดเร็ว!
การบีบอัดและแรงกดดันที่รุนแรงพุ่งออกมาจากตัวเขา!
ตรอกซอยยิ่งแคบลง เพราะแรงบีบอัดที่เพิ่มมากขึ้น
“วายุสังหาร!”
เมื่อชายผู้นั้นตะโกน ดาบวายุสีเขียวครามนั้นก็พุ่งเข้าใส่ฉู่หลิวเยว่อย่างรวดเร็ว
ครืด!
ก้อนหินสีเขียวตะไคร่ริมถนนเกิดรอยขีดข่วนสีขาว แล้วกระเด็นกลับไปทางฉู่หลิวเยว่!
เส้นผมสีเข้มของฉู่หลิวเยว่ปลิวไสว เสียงลมหวีดหวิวดังอยู่ข้างหูของนาง
ความกดดันที่รุนแรงทำให้หัวสมองของนางมึนงงและแม้แต่การเคลื่อนไหวของนางก็ช้าลงมาก!
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่คือแหล่งต้นน้ำสำหรับผู้ฝึกยุทธ์!
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามเมื่อก่อนหน้านี้ ต่อให้สามารถดูดซับพลังแห่งฟ้าดินได้ แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเสริมสร้างร่างกายให้แข็งแกร่ง
โดยการเอาชนะผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่เท่านั้น จึงจะสามารถระดมกำลังที่สะสมอยู่ในร่างกายแล้วระเบิดทักษะการต่อสู้ออกมาเพื่อโจมตีอย่างแข็งแกร่ง!
ไม่ว่าจะเป็นความแรงหรือความเร็วของการโจมตี ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามก่อนหน้านี้ก็เทียบไม่ติด
วายุสังหารนี้ ไล่บี้มาจนถึงตรงหน้าของฉู่หลิวเยว่แล้ว
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเจ็บแปลบระหว่างคิ้วของตนเองเล็กน้อย
ดวงตาของนางจับจ้องไปที่ใบมีดสีเขียวคราม กล้ามเนื้อหดเกร็ง และนางก็กลั้นหายใจ!
ก่อนหน้านี้ เหตุผลที่นางสามารถเอาชนะซ่งเหลียนและคนอื่นๆ ได้นั้น เนื่องจากนางอาศัยร่างกายและส่วนใหญ่ก็มาจากไหวพริบและประสบการณ์การต่อสู้ของนางที่แข็งแกร่งทั้งนั้น
ความแตกต่างระหว่างคนธรรมดากับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่สามสามารถสร้างขึ้นได้ด้วยสิ่งเหล่านี้
แต่ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่กลับไม่เหมือนกัน!
ฝ่ายตรงข้ามสามารถระดมกำลังเพื่อโจมตี หากนางต้องการชนะนั้นเป็นไปได้ยากมากจริงๆ
แม้ว่าชีพจรในของร่างกายของนางจะได้รับการฟื้นฟูแล้ว แต่นางก็ไม่ได้สะสมกำลังมากพอ นางไม่สามารถต้านทานคู่ต่อสู้ด้านนี้ได้เลย
มีเพียงไหวพริบเท่านั้น!
ขวับ!
ดาบวายุพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว
ฉู่หลิวเยว่หงายหลังโน้มเอวลง จนร่างแทบจะติดพื้นอยู่แล้ว!
ในเวลาต่อมา นางก็เอามือแตะพื้นและออกแรงพลิกตัวกลับเพื่อหลีกเลี่ยงอันตราย!
เคร้งๆ!
ดาบวายุสีเขียวครามกระแทกพื้นด้านหลังนางจนแตกเป็นเสี่ยงๆ!
“หลบเก่งจริงๆ”
เมื่อชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงแปลกใจเล็กน้อย จากนั้นจิตสังหารของเขาก็ยิ่งเข้มข้นมากขึ้น
“มิน่าล่ะ พวกซ่งเหลียนถึงได้ตายในน้ำมือเจ้า!”
ดวงตาของฉู่หลิวเยว่วูบไหวด้วยแสงดำมืด
จริงๆ ด้วย!
นางยังไม่ทันได้ไปหาพวกเขา แต่อีกฝ่ายกลับส่งตัวเองมาแทน!
นางกวาดตามองร่างของชายผู้นั้นอย่างรวดเร็ว
“ดูท่าทาง เจ้านายของพวกเจ้าคงจะเป็นผู้หนุนหลังของซ่งเหลียนที่แท้จริง”
ชายหนุ่มชะงักค้าง จากนั้นก็ทำเหมือนได้ยินเรื่องตลกแล้วก็หัวเราะร่วนขึ้นมา
“เจ้าฉลาดจริงๆ! เสียดาย ยิ่งฉลาดเท่าไหร่ก็ยิ่งรนหาที่ตายมากเท่านั้น!”
ฉู่หลิวเยว่กำลังคิดออกอุบายอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ!
นางโฉบไปข้างหน้าโดยไม่คิดชีวิต
ปัง!
ระเบิดกลายเป็นหลุมลึกตรงหน้าที่นางยืนอยู่
คลื่นอันทรงพลัง ทำให้เลือดไหลขึ้นมาจุกอกของนาง
นางรีบเงยหน้าขึ้นทันที นางก็เห็นชายผู้นั้นที่ตะโกนร้องว่า “จับขโมย” เมื่อครู่นี้ ตอนนี้เขากำลังยืนจังก้าอยู่หน้าปากซอยแล้ว
ที่สำคัญคือ…เขาเองก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่สี่เช่นเดียวกัน!
“ตาย!”
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วพุ่งเข้าโจมตีฉู่หลิวพร้อมกัน!
ความอาฆาตอันเย็นยะเยือกปกคลุมรอบตัวนางทันที!
Next
Comments