ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ 792 โต้กลับ
ตอนที่ 792 โต้กลับ
สถานการณ์ของโลกภายนอกเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ทว่าคนที่ติดแหง็กอยู่ใต้พสุธาอย่างฉู่หลิวเยว่ กลับไม่รู้เรื่องอันใดเลย
แม้กระทั่งการมาเยือนของหรงซิว นางยังสัมผัสไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ท่ามกลางความมืดมิดใต้ชั้นดิน ฉู่หลิวเยว่ได้ประมือกับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์มาพักหนึ่งแล้ว และตอนนี้ทุกอย่างก็ดำเนินมาถึงทางตัน
พื้นที่อัดแน่นและชื้นแฉะนี่คืออาณาเขตเซียนเทพของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นอาณาบริเวณที่มันสามารถควบคุมได้ทุกอย่าง
แต่สำหรับฉู่หลิวเยว่แล้ว เป็นการยากยิ่งที่จะเคลื่อนตัวในพื้นที่ดังกล่าว
แม้จะเป็นการเคลื่อนไหวแบบเดียวกันกับตอนอยู่ข้างนอก ทว่าเมื่อเข้ามาอยู่ในนี้แล้ว นางจำต้องใช้พลังและออกแรงมากกว่าปกติถึงสองสามเท่า
ถ้าเป็นคนอื่นคงทนไม่ไหวไปนานแล้ว
แต่ไม่ใช่กับฉู่หลิวเยว่
เนื่องจากในกายของนางมีพลังปราณดั้งเดิมสะสมอยู่มากเหลือล้น และขณะนี้นางก็ได้ทะลวงไปถึงระดับห้าขั้นกลางแล้ว การควบคุมพลังปราณดั้งเดิมของนาง แข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อน ดังนั้นนางจึงสามารถใช้มันได้อย่างอิสระ
มือเรียวทั้งสองกระชับกระบี่หลงหยวนแน่นขึ้น พลางจ้องเขม็งไปยังเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ แล้วเอ่ยเสียงต่ำ
“เหมือนจะเกิดเรื่องอันใดขึ้นด้านนอกเลย…”
ในการต่อสู้ครั้งนี้ ความจริงแล้วเดิมทีนางตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
แต่ไม่ทราบว่าเมื่อครู่นั้นเกิดอันใดขึ้น เมล็ดพันธุ์ศักดิ์ศิทธิ์ถึงมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย…ชั้นน้ำแข็งบางๆ ที่ห่อหุ้มรอบๆ มันค่อยๆ หายไป
ส่งผลให้ความแข็งแกร่งของมันค่อยๆ ลดลงตามไปด้วย
ฉู่หลิวเยว่ใช้เวลาอยู่กับมันมานาน จึงรู้ทันการเคลื่อนไหวของมันอย่างดี และเป็นธรรมดาที่ประสาทสัมผัสของนาง จะไวต่อการเปลี่ยนแปลงของมันมาก
ผลึกที่ห่อหุ้มเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ไว้แทบจะถูกนางกลืนกินไปเสียหมดแล้ว ดังนั้นพลังที่เหลืออยู่จึงไม่เพียงพอสำหรับมัน
แต่มันก็ยังสู้สุดใจโดยการดึงเอาพลังปราณบางอย่างจากภายนอก เข้ามาเติมเต็มและทำให้ตัวของมันแข็งแกร่งขึ้น
ด้วยเหตุนี้ ฉู่หลิวเยว่จึงไม่สามารถกำจัดมันได้อย่างสมบูรณ์
ตราบใดที่มันยังดูดกลืนความแข็งแกร่งเหล่านั้น การแก้ปัญหาก็จะยิ่งยากขึ้นไปอีก
ยามนี้ชั้นน้ำแข็งได้ละลายหายไปแล้ว ราวกับไม่เคยมีมาก่อน
และสิ่งนี้ทำให้ฉู่หลิวเยว่สงสัยว่า กำลังมีบางอย่างเกิดขึ้นข้างนอก
แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอันใด ก็ล้วนแต่ส่งผลดีต่อนาง
นางตวัดปลายกระบี่ขึ้นอีกครั้ง แล้วชี้ไปยังเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์
“ยามนี้แล้วเจ้ายังไม่คิดจะยอมแพ้อีกหรือ?”
ทันใดนั้น ลมปราณอันน่าเกรงขามก็ปะทุขึ้นเหนือเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์!
ฉู่หลิวเยว่ฟาดฟันออกไป!
“กระบี่หลงหยวน!”
ตัวกระบี่พลันทอแสงประกายเย็นวาบ พร้อมเปลวเพลิงสองสีที่พวยพุ่งออกมาเกี่ยวรัดพันรอบกระบี่! จนเกิดอนุภาคความอัดแน่นของพลังปราณที่น่ากลัว!
สถานที่แห่งนี้ถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นฉู่หลิวเยว่จึงไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครบุกเข้ามา
และนั่นทำให้นางสามารถใช้ไพ่ใบสุดท้ายนี้ได้อย่างอิสระ!
กระบี่เล่มงามส่งเสียงแผดร้อง!
เปลวไฟลุกโชติช่วง! ราวกับเงาของวิญญาณร้ายที่ห้อมล้อมเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เอาไว้!
พื้นที่โดยรอบเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เริ่มพังทลายอีกครั้ง!
จากนั้นเปลวไฟและพลังปราณที่อยู่ใกล้เคียงก็ถูกกลืนเข้าไปด้วย! วินาศไปพร้อมกับคลื่นความผันผวนของชั้นอากาศ!
ทว่าฉู่หลิวเยว่ยังไม่หยุดแค่นั้น แล้วควบคุมเพลิงร้อนระอุให้พุ่งไปข้างหน้า!
เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ก่อนหน้านี้เคยตั้งรับได้ กลับค่อยๆ อ่อนกำลังลงเรื่อยๆ
เปลวไฟทั้งสองชนิดนี้ไม่ใช่สิ่งธรรมดา
เพลิงสายหนึ่งถูกแปลสภาพมาจากพลังปราณดั้งเดิมในไข่มุกธารา และสายหนึ่งก็มาจากหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์
หากตอนนี้มีคนอื่นอยู่ด้วย และได้มาเห็นภาพเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ถูกกำราบโดยจอมยุทธ์ระดับห้า คงพากันตกใจจนกรามค้างเป็นแน่
และเมื่อเห็นท่าไม่ดี เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก็เคลื่อนไหว แล้วหลบหนีขึ้นไปทางด้านบนทันที!
อย่างใดก็ตาม เปลวไฟทั้งสองยังคงไล่ตามมันไปไม่คลาดสายตา และในไม่ช้าก็ล้อมรอบเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ไว้ได้!
ในที่สุดพลังปราณของกระบี่หลงหยวน ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว!
ร้ายกาจเหลือคณา!
ตู้ม!
พลังทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรง!
เปรี้ยง!
และผลที่ตามมาจากความบ้าคลั่งได้แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ! เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปตามๆ กัน!
เกิดรอยแตกแยกขึ้นบนพื้นในพริบตา!
รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดตัวลง!
ก่อนจะเห็นรัศมีจางๆ ที่แผ่ออกมาด้านนอก แล้วถึงกับตัวสั่นสะท้าน!
พื้นที่ของอาณาเขตเซียนเทพแห่งนี้เริ่มบีบตัวเข้ามาหาฉู่หลิวเยว่!
ฉู่หลิวเยว่เริ่มรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกายของตน ราวกับว่ามีน้ำหนักนับหมื่นกิโลกดทับลงบนกาย และการไหลของพลังปราณดั้งเดิมในร่าง ก็ช้าลงอีกครั้ง!
ฉู่หลิวเยว่จับจ้องไปยังเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เบื้องหน้า และสังเกตเห็นว่าเปลวเพลิงทั้งสองเองก็ได้รับผลกระทบเช่นเดียวกัน อนุภาคของพวกมันลดลงอย่างมาก
นางคิดในใจ… หรือนี่จะเป็นพลังที่แท้จริงของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์!?
ทว่าขณะขบคิด ทันใดนั้นก็มีแสงเรืองรองปรากฏขึ้นบนเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์
องค์ไท่จู่ตะโกนขึ้นมาเสียงดัง
“หลิวเยว่ หนีเร็ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉู่หลิวเยว่ก็รีบสาวเท้าถดตัวกลับไปด้านหลังอย่างว่องไวโดยไม่ต้องคิด!
แล้วยกโล่สีดำมาบังไว้ด้านหน้า!
“เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง”!
ผลกระทบที่รุนแรงอย่างต่อเนื่อง ทำให้ปากเสือของโล่สีดำในมือฉู่หลิวเยว่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ!
แม้ว่าโล่สีดำจะป้องกันพลังปราณจำนวนมากได้ แต่ในส่วนเล็กๆ ที่เล็ดลอดผ่านเข้ามานั้น ได้ถูกส่งไปยังร่างของฉู่หลิวเยว่โดยตรง
ทันใดนั้น มวลพลังภายในและสายโลหิตแดงฉาน ก็พุ่งออกมาจากช่องท้อง และไหลออกมาตามช่องปาก ริมฝีปากของนางซีดเผือด
เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นี้แข็งแกร่งกว่าที่คาดไว้มาก!
ฉู่หลิวเยว่ขบริมฝีปากแน่น พลันตวัดตาขึ้นมองมันแวบหนึ่ง ก่อนจะเห็นว่ารัศมีของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้น สว่างไสวกว่าเดิมเสียอีก
ชัดเจนว่ามันเก็บซ่อนพลังแบบนี้ไว้ในตัวมาตลอด!
ครู่ต่อมา เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก็บินไปหาฉู่หลิวเยว่
รอบๆ ตัวมันเหมือนมีค่ายกลที่มองไม่เห็นคอยปิดกั้นพลังของเปลวเพลิง และพลังปราณของกระบี่ไว้
ไม่ว่ามันจะเคลื่อนตัวไปทางใด ก็มีเพียงรอยสีดำที่ทิ้งไว้บนอากาศเท่านั้น
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเย็นหลังวาบ และคิดหาวิธีรับมือกับมันในใจ
ไม่นาน เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก็บินมาถึงตรงหน้านางไม่ไกลนัก
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉู่หลิวเยว่สัมผัสได้ถึงการเยาะเย้ยและความโมโหโกรธา
แต่จู่ๆ ก็มีลมเย็นสายหนึ่งพัดพาเข้ามาจากทางด้านหลัง!
ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงแล้วหันกลับไป!
มีเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์แบบเดียวกัน มาโผล่ที่ด้านหลังของนางยามใดก็ไม่รู้!
มันพุ่งไปยังจุดตันเถียนของฉู่หลิวเยว่!
ดูแล้วเหมือนมันตั้งใจจะดึงพลังปราณในตัวฉู่หลิวเยว่ไป!
แกร็ก!
ทันใดนั้น ชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงก็เกิดรอยแตกร้าว!
Comments