ตอนที่ 531 แสงจันทร์กระทบสายธารแห่งดวงดาว [รีไรท์]

ในตอนนั้นเอง ลำแสงทั่วทั้งผืนฟ้าผืนดินก็หายไป ราวกับโดนกระบี่หลงหยวนกลืนกินไปจนสิ้น!

หยางเซิ่นเอ๋อร์ก็ยังไม่สามารถมองเห็นเงาร่างนั้นได้อย่างชัดเจน แต่นางกลับสัมผัสได้ถึงระลอกคลื่นที่น่ากลัวอย่างมาก พุ่งตรงเข้ามาทางนาง!

นางรีบเรียกหุ่นเชิดมาเพื่อขวางทางเอาไว้ แต่ในขณะเดียวกันนั่นเอง ดวงตาของอินทรีสามตาก็เปิดขึ้น!

หุ่นเชิดสีทองแดงตัวนั้นก็แตกกระจายไปในทันที!

หยางเซิ่นเอ๋อร์เบิกตากว้าง…หุ่นเชิดตัวนั้นเป็นท่าไม้ตายที่สำคัญที่สุดของนาง! คาดไม่ถึงว่าจะถูกทำลายได้อย่างง่ายๆ เช่นนี้!

ตอนนั้นเองเชียงหว่านโจวก็ฉวยโอกาสลงมือ!

แสงดาบฟาดฟันไปอย่างแรง!

หยางเซิ่นเอ๋อร์ตกใจอย่างมาก!

นางค่อยๆ ก้มหน้าลงมา ก่อนจะเห็นคมดาบที่แทงทะลุหน้าอกของนาง!

ไม่ยินยอม โมโห หวาดกลัว…

ในความตื่นตระหนกนั้น เหมือนว่านางอยากจะพูดอันใดสักอย่าง แต่ระลอกคลื่นนั้นก็โจมตีมาที่นางอย่างรุนแรง!

ตู้ม!

นางกระอักเลือดออกมา ราวกับว่าอวัยวะภายในของนางถูกทำลายไปหมดแล้ว!

ในที่สุดนางก็หายไปจากที่เดิม!

เชียงหว่านโจวเงยหน้าขึ้นมอง!

ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่ที่กลางท้องฟ้า

กระบี่หลงหยวนที่อยู่ในมือของนางนั้น…กระบี่เล่มนั้นได้ตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์แล้ว!

รัศมีลำแสง และลูกไฟกระจัดกระจายออกไปจนทั่ว ทำให้เขาไม่สามารถเห็นรูปร่างที่แท้จริงของคนที่อยู่ในลำแสงนั้นได้เลย แต่เขากลับสัมผัสได้อย่างแม่นยำ ว่าปราณที่อยู่ในร่างกายของฉู่หลิวเยว่ ได้เลื่อนขั้นอีกระดับแล้ว!

ในที่สุดฉู่หลิวเยว่ก็ยกกระบี่หลงหยวนขึ้นมา!

เปรี้ยง!

ฟ้าดินถล่มทลาย!

ทะเลเพลิงที่ไม่มีจุดที่สิ้นสุดเริ่มโหมกระหน่ำ!

ราวกับว่าพลังที่อยู่ในฟ้าดินได้หลุดออกจากการควบคุม มันดูบ้าคลั่งอย่างมาก และพลังเหล่านั้นก็ค่อยๆ ทยอยไหลเข้าไปในกระบี่หลงหยวน!

ส่วนเชียงหว่านโจวก็ยังมองไปยังศูนย์กลางของพายุที่น่ากลัวลูกนั้น

ฉู่หลิวเยว่ยกกระบี่หลงหยวนขึ้นมาด้วยมือทั้งสองข้าง

เมื่อเงาสะท้อนกับกระบี่ขนาดใหญ่แล้ว เห็นได้ชัดว่านางดูตัวเล็กกว่ากระบี่หลงหยวนเสียอีก

แต่…นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ!

กระบี่หลงหยวนเป็นกระบี่ที่ทรงพลังและไร้เทียมทาน แต่ตอนนี้กระบี่เล่มนั้นเป็นของนางแล้ว!

แรงกดดันที่รุนแรงพวยพุ่งออกมา!

สองเท้าของเชียงหว่านโจวก็ซวนเซไปเล็กน้อย กล้ามเนื้อตึงเครียด พลังภายในพุ่งทะยานขึ้นมาอย่างรวดเร็ว!

แต่ทว่าตอนที่ปราณเหล่านั้นสาดซัดไปรอบๆ แต่ทันใดนั้นเองมันกลับอยู่ที่ตรงหน้าของเขา!

ทุกอย่างโดยรอบๆ โดนทำลายไปหมดแล้ว มันหลบเลี่ยงเขาเพียงคนเดียว!

เชียงหว่านโจวหันไปมองคนที่อยู่ในเงาร่างคนนั้นที่อยู่ด้านบน จากนั้นเขาก็หรี่ตาลงเล็กน้อย

วินาทีต่อมา ร่างทั้งร่างของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

…

“ตอนนี้ในอาณาจักรเทพเทียนลิ่ง เหลือเพียงคนคนเดียวแล้ว”

เสียงของปฐมกษัตริย์ดังลอดเข้ามาในหูของนาง

“กระบี่หลงหยวนก็ยอมรับเจ้านายคนใหม่เรียบร้อยแล้ว”

ฉู่หลิวเยว่กำด้ามกระบี่แน่นขึ้น สายตามองไปยังที่ไกลๆ จากนั้นก็พยักหน้าเบาๆ

วินาทีต่อมานางก็ยกกระบี่หลงหยวนขึ้นเหนือศีรษะ

พลังมากมายจำนวนนับไม่ถ้วนได้หลั่งไหลเข้ามา ทำให้มีพายุพลังขนาดใหญ่เกิดขึ้นที่ด้านบน!

พลังดั้งเดิมที่อยู่ในตัวของนางก็ถูกใช้อย่างบ้าคลั่ง ไข่มุกธาราก็หมุนไปมาอย่างรวดเร็ว พลังเหล่านั้นไหลวนเข้าสู่ร่างกายของฉู่หลิวเยว่อย่างต่อเนื่อง!

ตู้ม!

เสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างเบาๆ ทันใดนั้นก็มีอันใดบางอย่างไหลเข้ามาในสมอง

คาดไม่ถึงว่าในตอนนั้นเอง นางสามารถเลื่อนขั้นเป็นระดับสี่ได้!

ลวดลายอักขระของระดับที่สี่ ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านบนของไข่มุกธารา

ในร่างกายของฉู่หลิวเยว่เต็มไปด้วยพลัง!

หลังจากพลังสายหนึ่งที่ไร้รูปร่าง พวยพุ่งเข้ามาในกระบี่หลงหยวนอย่างไร้เสียง!

ในท้องฟ้าไกลๆ ดวงจันทร์ที่ส่องสว่างอยู่กลางท้องฟ้าท่ามกลางความมืด ก็ตกลงมา!

หล่นลงไปที่ผิวน้ำ ทำให้เกิดระลอกคลื่น

ราวกับว่าเป็นแสงจันทร์กระทบสายธารแห่งดวงดาว!

ลำแสงมากมายนับพันนับหมื่นก็กระจายออกมาพร้อมกัน!

ฉู่หลิวเยว่มองทุกอย่างที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างไม่กะพริบตา

ถ้อยคำที่ท่านปฐมกษัตริย์ได้พูดไว้ ยังคงดังก้องอยู่ในหัวของนาง

“นักรบระดับเก้าสามารถอัญเชิญพลังแห่งสวรรค์ได้ หากสามารถเลื่อนขั้นได้สำเร็จ ก็สามารถสร้างมิติเสี่ยวเฉียนเล็กๆ เป็นของตนเองได้ แต่ที่น่าเสียดายก็คือ ในปีนั้นข้าไม่สามารถทำให้สำเร็จได้ ข้าล้มเหลวเพราะขาดความพยายามครั้งสุดท้าย แม้ว่าพลังแห่งสวรรค์จะยังคงอยู่ที่นี่ แต่มันได้กระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ ผลก็คือมิติเสี่ยวเฉียนนี้สร้างไม่สำเร็จ และยังถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน”

“โลกแห่งนี้ ครึ่งหนึ่งคือน้ำ ครึ่งหนึ่งคือไฟ ครึ่งหนึ่งคือความหนาว ครึ่งหนึ่งคือความร้อน แต่เมื่อเวลาค่อยๆ ผ่านไป สภาพแวดล้อมของโลกทั้งสองก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น สุดท้ายก็กลายเป็นแบบนี้”

“เพื่อรักษาสมดุลของพลังที่อยู่ในมิตินี้ ข้าจึงแบ่งจิตวิญญาณของกระบี่หลงหยวนออกเป็นสองส่วน เพื่อกดทับกันเอง แน่นอนว่า จิตวิญญาณของข้าก็แบ่งเป็นสองฝ่ายด้วยเช่นกัน ไม่ว่าจะไปทางไหน กระบี่หลงหยวนก็ไม่ใช่เล่มที่สมบูรณ์ มีเพียงการทำให้โลกทั้งโลกผสานรวมกัน จึงทำให้กระบี่หลงหยวนกลายเป็นเล่มที่สมบูรณ์”

เปรี้ยงๆ!

ปราณกระบี่ที่ไร้รูปร่างผ่าเป็นเส้นตรงกลางระหว่างมิติทั้งสอง!

นั่นคือตำแหน่งของฉู่หลิวเยว่และคนอื่นๆ ที่เข้ามาอาณาจักรเทพเทียนลิ่งครั้งแรก

หลุมสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นอยู่กลางอากาศ!

หลังจากนั้นเปลวเพลิงสีทองก็เริ่มลุกลามไปยังทางนั้น อีกทั้งน้ำของทางนั้นก็เริ่มทะลักมาทางนี้แล้ว!

มิติที่ถูกแบ่งเป็นสองฝ่าย ในที่สุดก็ได้หลอมรวมกันแล้ว!

ฉู่หลิวเยว่ตกใจอย่างมาก แล้วอดถามขึ้นมาไม่ได้ว่า

“ปฐมกษัตริย์! แบบนี้เรียกว่าสำเร็จแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ?”

ทันใดนั้นก็มีร่างเงาคนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่ด้านข้างของนาง

“เจ้า…ทำได้ดีมาก”

ซั่งกวนจิ้งยืนเอามือไพล่หลัง มองดูภาพที่อยู่ตรงหน้า ด้วยสีหน้าซับซ้อนอย่างมาก!

แม้ว่าเขาจะคิดว่าฉู่หลิวเยว่จะทำสำเร็จ แต่ก็ไม่คิดว่าจะราบรื่นขนาดนี้

สาวน้อยผู้นี้…

“ในร่างกายของเจ้ามีพลังแห่งสวรรค์ ดีที่มันสามารถจัดการกับพลังแห่งสวรรค์ที่กระจัดกระจายอยู่ในมิติแห่งนี้ ขอเพียงแค่กระบี่หลงหยวนตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ และรวบรวมพลังแห่งสวรรค์นั้นเข้าไว้ด้วยกันได้ เจ้าก็สามารถกลายเป็นเจ้าของคนใหม่ของกระบี่หลงหยวนได้อย่างแท้จริง”

พูดจบ ซั่งกวนจิ้งก็ถอนหายใจออกมา

“ทุกอย่างกำหนดเอาไว้ดีแล้ว…บนโลกนี้ ไม่มีใครเหมาะสมไปมากกว่าเจ้าอีกแล้ว”

หากพูดง่ายๆ ก็คือ ความจริงแล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำได้ยากมาก

แค่เงื่อนไขว่าผู้บำเพ็ญเพียรจะต้องมีพลังแห่งสวรรค์ในตัว ก็เป็นเรื่องที่ยากอยู่แล้ว!

แล้วอีกอย่างคือ ต้องมีสายเลือดของราชวงศ์เทียนลิ่ง จึงจะสามารถเปิดประตูใหญ่บานนั้นได้อย่างง่ายดาย!

ด้วยเงื่อนไขที่เข้มงวดทั้งสองคน แต่ฉู่หลิวเยว่ก็ตรงครบทุกประการ!

แม้ว่าตอนนี้เขายังจะสงสัยเกี่ยวกับเจดีย์ฐานสี่เหลี่ยมสีดำที่อยู่ในร่างกายของนาง แต่ด้วยท่าทางของฉู่หลิวเยว่ ก็ได้อธิบายเรื่องราวทั้งหมดออกมาแล้ว!

…เจ้านายคนใหม่ของกระบี่หลงหยวน ไม่มีใครเหมาะสมไปมากกว่านางอีกแล้ว!

ฉู่หลิวเยว่ไม่คิดว่าเขาจะปรากฏตัวขึ้นมา จึงรู้สึกตกใจอย่างมาก

หลังจากนั้นไม่นาน นางก็พบว่าเงาร่างของปฐมกษัตริย์ค่อยๆ จางหายไป!

นางจึงเงียบไปครู่หนึ่ง

“ท่านปฐมกษัตริย์ นี่ท่าน…”

ซั่งกวนจิ้งหัวเราะ แล้วโบกมือไปมาเบาๆ

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ก่อนหน้านี้ข้าก็บอกเจ้าไปแล้วนี่นา ข้าเป็นเพียงจิตใต้สำนึกที่หลงเหลืออยู่ในกระบี่หลงหยวน เมื่อมิติได้ก่อร่างใหม่ ข้าเองก็ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่อีกต่อไป”

หัวใจของฉู่หลิวเยว่เหมือนมีอันใดบางอย่างมาบีบรัดจนแน่น

“หรือว่า ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือเจ้าคะ? ข้าน้อยชื่นชมและนับถือท่านมานาน ท่าน…”

ซั่งกวนจิ้งมองดูท่าทางร้อนรนของนาง ภายในใจก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมา

“ข้าก็ชอบเจ้ามากจริงๆ หากเจ้าเป็นทายาทของราชวงศ์เทียนลิ่งมันจะดีแค่ไหนนะ…”

ลำคอของฉู่หลิวเยว่แห้งผาก เหมือนมีอันใดบางอย่างติดอยู่

ซั่งกวนจิ้งชะงักไป แล้วพูดขึ้นว่า

“ข้ามีเรื่องจะขอร้อง ไม่รู้ว่าเจ้าจะรับปากข้าได้หรือไม่ เจดีย์ฐานสี่เหลี่ยมสีดำชิ้นนั้นของเจ้า บางที…ความลับที่ซ่อนนั้นคงจะเกี่ยวข้องกับตระกูลซั่งกวนของข้า ไม่รู้ว่าเจ้าจะช่วยเก็บความลับไว้ให้ได้หรือไม่?”

จมูกของฉู่หลิวเยว่แสบขึ้นมา

“ได้! ข้าน้อย…ข้าน้อยจะทำให้ดีที่สุด!”