ตอนที่ 826 สั่งฆ่า

อวี้ฉือซงเบนสายตาออกไป จากนั้นก็หันไปมองคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหลังของเจียงอวี่เฉิง

คนผู้นี้รูปร่างผอมซูบ ท่าทางซึมเซา เหมือนว่าจะได้รับการทรมานมาไม่น้อยเลยทีเดียว

บนข้อมือที่เปลือยเปล่าปรากฏให้เห็นแผลเป็นทั้งเก่าและใหม่ได้อย่างชัดเจน

อวี้ฉือซงขมวดคิ้วมุ่น

“นี่คือ…”

“คนผู้นี้มีชื่อว่า ฉีต้าเหอ เขาเคยเป็นลูกน้องของข้ามาก่อน ก่อนหน้านี้คนผู้นี้ได้ร่วมเดินทางไปที่ชายแดนใต้พร้อมกับข้า หลังจากที่ข้าได้รับคำไหว้วานจากท่านแล้ว ข้าก็รีบสืบค้นตัวตนของพวกเขา ในที่สุดก็ได้พบเขา เพื่อให้เขายอมพูดความจริงขึ้นมา ข้าจึงต้องลงโทษเขาเล็กน้อย”

เจียงอวี่เฉิงพูดขึ้นด้วยอารมณ์เฉยเมย

แค่อวี้ฉือซงเหลือบสายตามอง เขาก็รู้แล้วว่าฉีต้าเหอผู้นี้ได้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง เกรงว่าจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน

ดังนั้นคำที่พูดว่า “เล็กน้อย” นั้น ไม่น่าจะเล็กน้อยสมชื่อ

“คุณชายใหญ่ รู้ได้อย่างใดว่าเป็นเขา?”

อวี้ฉือซงถามต่อ

“แน่นอนว่าดูตามหลักฐาน”

เจียงอวี่เฉิงพูด พร้อมเชิดคางขึ้น

“ขอบอกตามตรงเลยนะขอรับ ตั้งแต่วันที่ข้าพาพวกเขากลับมาจากชายแดนใต้ ส่วนใหญ่เป็นคนที่ได้รับบาดเจ็บไม่ก็พิการ ดังนั้นหลังจากที่ข้าให้เงินชดเชยแก่พวกเขาแล้ว ข้าก็ปล่อยพวกเขาไป ครั้งนี้เพื่อการสืบค้นตัวมาให้ท่าน ข้าจึงต้องรวบรวมคนเหล่านั้นใหม่ทั้งหมด และในวันนั้นข้าก็พบว่ามีพี่ใหญ่ฉีผู้นี้ที่มีท่าทางผิดปกติ”

“อย่างแรก เป็นเพราะระดับพลังของเขาถดถอยไปกับอดีตมาก ฝีมือไม่เก่งกาจเท่าเมื่อก่อน อย่างที่สอง ที่แขนข้างซ้ายของเขามีรอยตราประทับอยู่ นั่นจึงเป็นหลักฐานว่าเขาถูกพลังสะท้อนกลับของทรายรวมศูนย์!”

เมื่อได้ยินถึงตรงนี้หนังตาของเขาก็อดกระตุกไม่ได้

“หลักฐานหนักแน่นคล้ายภูเขา นี่เป็นความที่ปฏิเสธไม่ได้อย่างแน่นอน!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เจียงอวี่เฉิงก็ถอนหายใจออกมา ความผิดหวังปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของเขา

“คิดไม่ถึงว่า คนของข้าจะเป็นคนทำเรื่องเช่นนี้จริงๆ…อีกนิดเดียวก็เกือบจะทำลายสำนักชงซูเก๋อทั้งสำนักแล้ว! วันนี้ข้าจึงพาตัวฉีต้าเหอมาที่นี่ด้วยตัวเอง หนึ่ง เพื่อให้คำอธิบายแก่ท่าน สอง เพื่อมาขอโทษแก่ท่าน ที่เรื่องนี้เกิดขึ้น เป็นความผิดของข้าที่ดูแลไม่ทั่วถึงเอง ข้าขอโทษจริงๆ”

คำพูดนี้ของเจียงอวี่เฉิงดูจริงใจและสำนึกผิดมากจริงๆ

หากคนอื่นได้ยินคำพูดเช่นนี้ เขาจะต้องซาบซึ้งอย่างมากแน่นอน

แต่สำหรับอวี้ฉือซงนั้น เขาไม่ได้มีความรู้สึกนั้นแม้แต่น้อย

เขาก้าวขึ้นไปด้านหน้าสองก้าวแล้วตรวจสอบฉีต้าเหออย่างละเอียด

ในตอนนั้นฉีต้าเหอกำลังคุกเข่าอยู่ที่พื้น สองมือถูกมัดไพล่หลัง แววตาไร้สติ เหมือนว่าจะถูกดูดวิญญาณออกจากร่างไปแล้ว

แม้แต่อวี้ฉือซงที่เดินไปด้านหลังของเขาเพื่อตรวจสอบบาดแผล แต่เขาก็ยังไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย ราวกับว่าเขาไม่สนใจอันใดอีกแล้ว

และอวี้ฉือซงก็ถามขึ้นอย่างไม่ใส่ใจว่า

“ท่าทางของเขาเป็นแบบนี้ ไม่ว่าจะดูอย่างใดก็แปลกประหลาดอยู่ดี…”

เจียงอวี่เฉิงอธิบายขึ้นอย่างไม่รีบไม่ร้อน

“เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาต้องการหลบหนี ระหว่างทางจะจับกลับมาเกิดการต่อสู้ขึ้น เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยเฉพาะที่สมอง ตอนนี้จึงกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว…”

อวี้ฉือซงหัวเราะเยาะในใจ

เจียงอวี่เฉิงผู้นี้ สามารถพูดโกหกได้โดยหน้าไม่แดง ไม่มีการร้อนรน หัวใจเต้นปกติ

การแสดงเพื่อหลอกตัวเองได้อย่างแนบเนียน ถ้าเป็นเช่นนี้เขาแข็งแกร่งมากจริงๆ!

เขาสามารถจับแพะออกมารับโทษแทนแบบนี้ พร้อมกับเตรียมหลักฐานเอาไว้ทั้งหมดแล้ว ดังนั้นง่ายมากที่เขาจะหลุดจากการสงสัย

จากนั้นก็ใช้คำว่า “บาดเจ็บ” ทำให้คนผู้นี้ไม่สามารถโต้เถียงได้

สุดท้ายแล้วก็มีแค่เจียงอวี่เฉิงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถพูดได้

จะว่าไปแล้วเจียงอวี่เฉิงก็ได้เตรียมแผนการมาอย่างดีทีเดียว วันนี้ถึงกล้ามาเคาะประตูสำนักของเขาแล้วทำท่าผยองแบบนี้!

อวี้ฉือซงเหลือบสายตาไปมอง จากนั้นก็เห็นว่าที่แขนของฉีต้าเหอมีร่องรอยตราประทับนั้นจริงๆ

บาดแผลบนร่างกายของเขาก็เหมือนกับการสะท้อนกลับของทรายรวมศูนย์จริงๆ

เห็นได้ว่าเจียงอวี่เฉิงเอาใจใส่เรื่องนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว…

ในใจของอวี้ฉือซงคิดแบบนั้น แต่ใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงสีหน้าอันใดออกมาแม้แต่น้อย

ลมหายใจของเจียงอวี่เฉิงสงบและผ่อนคลาย ในใจไม่มีความกังวลเลย

เขารู้ว่าเรื่องเหล่านี้สามารถหลอกคนทั่วไปได้ แต่อาจจะไม่สามารถหลอกจิ้งจอกเฒ่าอย่างอวี้ฉือซงได้

แต่แล้วมันอย่างใดล่ะ?

ตอนนี้เรื่องทั้งหมดมันกางอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว หากอวี้ฉือซงจะไม่ยอมรับก็เป็นเรื่องยากนัก!

หากว่าเขาไม่เชื่อ แล้วจะหาหลักฐานต่อไปอีกได้อย่างใด จะพิสูจน์ได้อย่างใดว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับฉีต้าเหอ และคนที่ทำเรื่องทั้งหมดนี้คือเจียงอวี่เฉิง?

เจียงอวี่เฉิงมั่นใจว่าอวี้ฉือซงไม่มีทางทำได้

ไม่ว่าจะเป็นอย่างใด เรื่องนี้ก็นำไปสู่ผลลัพธ์เดียวเท่านั้น!

อวี้ฉือซงมองฉีต้าเหอด้วยสายตาไม่เปลี่ยนแปลง หัวใจของเขาเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะ

เขาลุกขึ้นยืนจากนั้นก็พูดเสียงทุ้มว่า

“เขาถูกการสะท้อนกลับของทรายรวมศูนย์จริง เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัย คนร้ายจะต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน”

เขาพูดขึ้น พร้อมหันหน้าไปมองเจียงอวี่เฉิง

“คุณชายใหญ่เจียงเคยถามเขาหรือไม่ว่า เหตุใดเขาถึงได้ทำเช่นนี้?”

เจียงอวี่เฉิงชะงักไปเล็กน้อย พร้อมส่ายหน้า

“ไม่ได้ถาม”

สีหน้าของอวี้ฉือซงเคร่งเครียดราวกับไม่สามารถปล่อยวางเรื่องเหล่านี้ได้

นี่เป็นเรื่องปกติที่เขาจะสงสัย

เดิมทีฉีต้าเหอก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง เขาจะโจมตีสำนักชงซูเก๋อโดยไม่มีเหตุผลเหตุใดกัน?

อีกทั้งคนที่เลือกจะลงมือกับสำนักชงซูเก๋อนั้น จะต้องมีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“เบื้องหลังของฉีต้าเหอ จะต้องมีกองกำลังอื่นร่วมด้วยอย่างแน่นอน”

อวี้ฉือซงพูดขึ้นเสียงเรียบ

หนังตาของเจียงอวี่เฉิงกระตุกทันที แต่เขาก็ยังสามารถควบคุมสีหน้าท่าทางได้เป็นอย่างดี

“ข้าก็คิดเหมือนท่านเช่นกัน แต่ฉีต้าเหอผู้นี้ปิดปากแน่นมาก ไม่ว่าจะถามเท่าไร เขาก็ไม่ยอมพูดอันใดออกมาทั้งนั้น แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างใด ข้าก็ขอมอบตัวนักโทษผู้นี้ให้ท่านแล้ว นอกจากนี้ก็ถือว่าเป็นคำอธิบายที่พอจะมีให้ได้ขอรับ”

ท่าทางของอวี้ฉือซงผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณชายใหญ่มาก คนผู้นี้…ก็มอบให้สำนักชงซูเก๋อจัดการเถิด ดีหรือไม่?”

“ได้แน่นอนขอรับ”

เจียงอวี่เฉิงประสานมือทำความเคารพ “ถึงแม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเหตุใดฉีต้าเหอผู้นี้ถึงได้ทำเช่นนี้ แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นคนของข้า ดังนั้นข้าต้องขอโทษสำหรับเรื่องนี้อย่างมาก…”

เมื่ออวี้ฉือซงเห็นลักษณะท่าทางของเขา ในใจของเขาก็รู้สึกขยะแขยงมากขึ้น

เขาหมุนตัวกลับมา พร้อมซ่อนสายตามาดร้ายของตัวเองเอาไว้

“คุณชายเจียงไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ เขาคือเขา เจ้าคือเจ้า หากก่อนหน้านี้มันมีอันใดที่ผิดพลาด ก็เป็นความผิดของข้าเอง…”

เจียงอวี่เฉิงยิ้มออกมา

“เจ้าสำนักชงซูเก๋อนั้น จิตใจกว้างใหญ่ยิ่งนัก ต้องเป็นข้าต่างหากที่เป็นฝ่ายขอโทษท่าน”

อวี้ฉือซงไม่ได้หมกมุ่นเรื่องนี้มากเกินไป สุดท้ายจึงถอนหายใจออกมาหนึ่งครั้ง

“ความจริงแล้วเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้เลย ตัวอย่างเช่นสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ ตอนนั้นทุกคนคิดว่าพวกเขาจงรักภักดีต่อองค์หญิงใหญ่อย่างมาก แต่ใครจะคิดเล่าว่า…จริงสิ ก่อนหน้านี้เจ้ามีคำสั่งไล่ฆ่าพวกเขาไม่ใช่หรือ ตอนนี้มีความคืบหน้าอันใดบ้างหรือยัง?”